VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione
Transcript
VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione
2 VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente lodo sono lodato esorto a laudo laudor hortor a laudas laudāris hortāris a laudat laudātur hortātur a laudāmus laudāmur hortāmur a laudātis laudamĭni hortamĭni a laudant laudāntur hortāntur Attivo Passivo Deponente lodavo ero lodato esortavo 1a sing. laudābam laudābar hortābar 2a sing. laudābas laudabāris hortabāris 3a sing. 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Imperfetto Persona laudābat laudabātur hortabātur a laudabāmus laudabāmur hortabāmur a laudabātis laudabamĭni hortabamĭni a laudābant laudabāntur hortabāntur Attivo Passivo Deponente 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Futuro semplice Persona loderò sarò lodato esorterò a laudābo laudābor hortābor a laudābis laudabĕris hortabĕris a laudābit laudabĭtur hortabĭtur a laudabĭmus laudabĭmur hortabĭmur a laudabĭtis laudabimĭni hortabimĭni a laudābunt laudabūntur hortabūntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente lodai, ho/ebbi lodato fui / sono stato / fui stato lodato esortai, ho/ebbi esortato 1a sing. laudavi 2a sing. laudavīsti 3a sing. sum laudatus, -a, -um es sum hortatus, -a, -um es laudavit est est a laudavĭmus sumus sumus a laudavīstis a laudavērunt 1 plur. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. laudati, -ae, -a estis sunt hortati, -ae, -a estis sunt Tavole grammaticali INDICATIVO ■ Piuccheperfetto Persona Attivo Passivo Deponente avevo lodato ero stato lodato avevo esortato a laudavĕram a laudavĕras a laudavĕrat erat erat a laudaverāmus erāmus erāmus a laudaverātis a laudavĕrant 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. eram laudatus, -a, -um laudati, -ae, -a eras erātis eram hortatus, -a, -um hortati, -ae, -a erant eras erātis erant INDICATIVO ■ Futuro anteriore Persona Attivo Passivo Deponente avrò lodato sarò stato lodato avrò esortato 1a sing. laudavĕro 2a sing. laudavĕris 3a sing. ero laudatus, -a, -um eris ero hortatus, -a, -um eris laudavĕrit erit erit a laudaverĭmus erĭmus erĭmus a laudaverĭtis a laudavĕrint 1 plur. 2 plur. 3 plur. laudati, -ae, -a erĭtis erunt CONGIUNTIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente lodi sia lodato esorti a laudem laudĕr hortĕr a laudes laudēris hortēris a laudet laudētur hortētur a laudēmus laudēmur hortēmur a laudētis laudemĭni hortemĭni a laudent laudēntur hortēntur Attivo Passivo Deponente lodassi fossi lodato esortassi 1a sing. laudārem laudārer hortārer 2a sing. laudāres laudarēris hortarēris 3a sing. 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO ■ Imperfetto Persona laudāret laudarētur hortarētur a laudarēmus laudarēmur hortarēmur a laudarētis laudaremĭni hortaremĭni a laudārent laudarēntur hortarēntur 1 plur. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. hortati, -ae, -a erĭtis erunt 3 4 CONGIUNTIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente abbia lodato sia stato lodato abbia esortato a laudavĕrim a laudavĕris a laudavĕrit sit sit a 1 plur. laudaverĭmus simus simus 2a plur. laudaverĭtis 3a plur. laudavĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. sim laudatus, -a, -um laudati, -ae, -a sis sitis sim hortatus, -a, -um hortati, -ae, -a sint sis sitis sint CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto Persona 1a sing. Attivo Passivo Deponente avessi lodato fossi stato lodato avessi esortato laudavissem essem laudatus, -a, -um hortatus, -a, -um laudavisses a laudavisset esset esset a laudavissēmus essēmus essēmus a laudavissētis a laudavissent 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. laudati, -ae, -a esses essem a essētis hortati, -ae, -a essent esses essētis essent IMPERATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente loda! esorta! a lauda - hortāre a laudāte - hortamĭni Passivo Deponente 2 sing. 2 plur. IMPERATIVO ■ Futuro Persona Attivo loderai! a laudāto - - a 3 sing. laudāto - - 2a plur. laudatōte - - 3a plur. laudānto - - 2 sing. INFINITO ■ Presente Attivo Passivo Deponente lodare essere lodato esortare laudare laudari hortari INFINITO ■ Perfetto Attivo Passivo Deponente avere lodato essere stato lodato avere esortato laudavisse laudatum, -am, -um, -os, -as, -a esse hortatum, -am, -um, -os, -as, -a esse © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali INFINITO ■ Futuro Attivo Passivo Deponente stare per lodare stare per essere lodato stare per esortare laudaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse laudatum iri hortaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse GERUNDIO Caso Attivo Passivo Deponente Genitivo laudandi di lodare - hortandi di esortare Dativo laudando a lodare - hortando a esortare Accusativo (ad) laudandum per lodare - (ad) hortandum per esortare Ablativo laudando con il lodare - hortando con l’esortare GERUNDIVO Attivo - Passivo Deponente che deve essere lodato, da lodare che deve essere esortato, da esortare laudandus, -a, -um hortandus, -a, -um (valore passivo) PARTICIPIO ■ Presente Attivo Passivo Deponente che loda che esorta laudans, laudantis - hortans, hortantis PARTICIPIO ■ Perfetto Attivo - Passivo Deponente che è stato / essendo stato lodato che ha esortato laudātus, -a, -um hortātus, -a, -um PARTICIPIO ■ Futuro Attivo Passivo che loderà / sta per lodare laudatūrus, -a, -um Deponente che esorterà - hortatūrus, -a, -um Attivo Passivo Deponente a lodare, per lodare a lodarsi a esortare (valore attivo) a essere esortato (valore passivo) laudātum laudātu hortātum (valore attivo) hortātu (valore passivo) SUPINO © Pearson Italia S.p.A. 5 6 Seconda coniugazione INDICATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente ammonisco sono ammonito temo a moneo monĕor verĕor a mones monēris verēris a monet monētur verētur a monēmus monēmur verēmur a monētis monemĭni veremĭni a monent monēntur verēntur Attivo Passivo Deponente 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Imperfetto Persona ammonivo ero ammonito temevo a monēbam monēbar verēbar a monēbas monebāris verebāris a 3 sing. monēbat monebātur verebātur 1a plur. monebāmus monebāmur verebāmur 2a plur. monebātis monebamĭni verebamĭni monēbant monebāntur verebāntur 1 sing. 2 sing. a 3 plur. INDICATIVO ■ Futuro semplice Persona Attivo Passivo Deponente ammonirò sarò ammonito temerò a monēbo monēbor verēbor a monēbis monebĕris verebĕris a monēbit monebĭtur verebĭtur a monebĭmus monebĭmur verebĭmur a monebĭtis monebimĭni verebimĭni a monēbunt monebūntur verebūntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Perfetto Attivo Passivo Deponente Persona ammonii, ho/ ebbi ammonito fui / sono stato / fui stato ammonito temetti, ho/ ebbi temuto 1a sing. monui 2a sing. monuīsti 3a sing. monuit est est 1a plur. monuĭmus sumus sumus a monuīstis a monuērunt 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. sum monĭtus, -a, -um monĭti, -ae, -a es estis sunt sum verĭtus, -a, -um verĭti, -ae, -a es estis sunt Tavole grammaticali INDICATIVO ■ Piuccheperfetto Persona Attivo Passivo Deponente avevo ammonito ero stato ammonito avevo temuto a monuĕram a monuĕras a monuĕrat erat erat a monuerāmus erāmus erāmus a monuerātis a monuĕrant 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. eram monĭtus, -a, -um monĭti, -ae, -a eras erātis eram verĭtus, -a, -um verĭti, -ae, -a erant eras erātis erant INDICATIVO ■ Futuro anteriore Persona Attivo Passivo Deponente avrò ammonito sarò stato ammonito avrò temuto a monuĕro a monuĕris a monuĕrit erit erit a 1 plur. monuerĭmus erĭmus erĭmus 2a plur. monuerĭtis 3a plur. monuĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. ero monĭtus, -a, -um monĭti, -ae, -a eris erĭtis erunt CONGIUNTIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente ammonisca sia ammonito tema a monĕam monĕar verĕar a monĕas moneāris vereāris a monĕat moneātur vereātur a moneāmus moneāmur vereāmur a moneātis moneamĭni vereamĭni a monĕant moneāntur vereāntur Attivo Passivo Deponente 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO ■ Imperfetto Persona ammonissi fossi ammonito temessi a monērem monērer verērer a monēres monerēris vererēris a monēret monerētur vererētur a 1 plur. monerēmus monerēmur vererēmur 2a plur. monerētis moneremĭni vereremĭni 3a plur. monērent monerēntur vererēntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. © Pearson Italia S.p.A. ero verĭtus, -a, -um verĭti, -ae, -a eris erĭtis erunt 7 8 CONGIUNTIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente abbia ammonito sia stato ammonito abbia temuto a monuĕrim a monuĕris a monuĕrit sit sit a 1 plur. monuerĭmus simus simus 2a plur. monuerĭtis 3a plur. monuĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. sim monĭtus, -a, -um monĭti, -ae, -a sim verĭtus, -a, -um sis sitis verĭti, -ae, -a sint sis sitis sint CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto Persona 1a sing. Attivo Passivo Deponente avessi ammonito fossi stato ammonito avessi temuto monuissem essem monĭtus, -a, -um essem verĭtus, -a, -um a monuisses a monuisset esset esset a monuissēmus essēmus essēmus a monuissētis a monuissent 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. monĭti, -ae, -a esses essētis verĭti, -ae, -a essent esses essētis essent IMPERATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo ammonisci! Deponente temi! a mone - verēre a monēte - veremĭni Passivo Deponente 2 sing. 2 plur. IMPERATIVO ■ Futuro Persona Attivo ammonirai! a monēto - - a monēto - - a 2 plur. monetōte - - 3a plur. monēnto - - 2 sing. 3 sing. INFINITO ■ Presente Attivo Passivo Deponente ammonire essere ammonito temere monēre monēri verēri INFINITO ■ Perfetto Attivo Passivo Deponente avere ammonito essere stato ammonito avere temuto monuisse monĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse verĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali INFINITO ■ Futuro Attivo Passivo Deponente stare per ammonire stare per essere ammonito stare per temere moniturum, -am, -um, -os, -as, -a esse monĭtum iri veriturum, -am, -um, -os, -as, -a esse GERUNDIO Caso Attivo Passivo Deponente Genitivo monendi di ammonire - verendi di temere Dativo monendo ad ammonire - verendo a temere Accusativo (ad) monendum per ammonire - (ad) verendum per temere Ablativo monendo - verendo con il temere con l’ammonire GERUNDIVO Attivo - Passivo Deponente che deve essere ammonito, da ammonire che deve essere temuto, da temere monendus, -a, -um verendus, -a, -um (valore passivo) PARTICIPIO ■ Presente Attivo Passivo che ammonisce monens, monentis Deponente che teme - verens, verentis Passivo Deponente che è stato / essendo stato ammonito che ha temuto monĭtus, -a, -um verĭtus, -a, -um PARTICIPIO ■ Perfetto Attivo - PARTICIPIO ■ Futuro Attivo Passivo che ammonirà / sta per ammonire monitūrus, -a, -um Deponente che temerà - veritūrus, -a, -um Attivo Passivo Deponente ad ammonire, per ammonire ad ammonirsi a temere (valore attivo) a essere temuto (valore passivo) monĭtum monĭtu verĭtum (valore attivo) verĭtu (valore passivo) SUPINO © Pearson Italia S.p.A. 9 10 Terza coniugazione INDICATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente leggo sono letto seguo a lego legor sequor a legis legĕris sequĕris a legit legĭtur sequĭtur a legĭmus legĭmur sequĭmur a legĭtis legimĭni sequimĭni a legunt legūntur sequūntur Attivo Passivo Deponente 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Imperfetto Persona leggevo ero letto seguivo a legēbam legēbar sequēbar a legēbas legebāris sequebāris a 3 sing. legēbat legebātur sequebātur 1a plur. legebāmus legebāmur sequebāmur 2a plur. legebātis legebamĭni sequebamĭni 3a plur. legēbant legebāntur sequebāntur 1 sing. 2 sing. INDICATIVO ■ Futuro semplice Persona Attivo Passivo Deponente leggerò sarò letto seguirò a legam legar sequar a leges legēris sequēris a leget legētur sequētur a legēmus legēmur sequēmur a legētis legemĭni sequēmĭni a legent legēntur sequēntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente lessi, ho/ebbi letto fui / sono stato / fui stato letto seguii, ho/ebbi seguito a legi a legīsti a 3 sing. legit est est 1a plur. legĭmus sumus sumus 2a plur. legīstis 3a plur. legērunt 1 sing. 2 sing. © Pearson Italia S.p.A. sum lectus, -a, -um lecti, -ae, -a es estis sunt sum secūtus, -a, -um secūti, -ae, -a es estis sunt Tavole grammaticali INDICATIVO ■ Piuccheperfetto Persona 1a sing. Attivo Passivo Deponente avevo letto ero stato letto avevo seguito legĕram eram lectus, -a, -um secūtus, -a, -um legĕras a legĕrat erat erat a legerāmus erāmus erāmus a legerātis a legĕrant 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. lecti, -ae, -a eras eram a erātis secūti, -ae, -a erant eras erātis erant INDICATIVO ■ Futuro anteriore Persona Attivo Passivo Deponente avrò letto sarò stato letto avrò seguito a legĕro a legĕris a legĕrit erit erit a legerĭmus erĭmus erĭmus a 2 plur. legerĭtis 3a plur. legĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. ero lectus, -a, -um lecti, -ae, -a eris erĭtis erunt CONGIUNTIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente legga sia letto segua legam legar sequar a legas legāris sequāris a legat legātur sequātur a legāmus legāmur sequāmur a legātis legamĭni sequamĭni a legant legāntur sequāntur Attivo Passivo Deponente 1a sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO ■ Imperfetto Persona leggessi fossi letto seguissi a legĕrem legĕrer sequĕrer a legĕres legerēris sequerēris a legĕret legerētur sequerētur a legerēmus legerēmur sequerēmur a 2 plur. legerētis legeremĭni sequeremĭni 3a plur. legĕrent legerēntur sequerēntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. © Pearson Italia S.p.A. ero secūtus, -a, -um secūti, -ae, -a eris erĭtis erunt 11 12 CONGIUNTIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente abbia letto sia stato letto abbia seguito a legĕrim a legĕris a legĕrit sit sit a 1 plur. legerĭmus simus simus 2a plur. legerĭtis 3a plur. legĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. sim lectus, -a, -um sim secūtus, -a, -um sis sitis lecti, -ae, -a secūti, -ae, -a sint sis sitis sint CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto Persona 1a sing. Attivo Passivo Deponente avessi letto fossi stato letto avessi seguito legissem essem lectus, -a, -um essem secūtus, -a, -um a legisses a legisset esset esset a legissēmus essēmus essēmus a legissētis a legissent 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. lecti, -ae, -a esses essētis secūti, -ae, -a essent esses essētis essent IMPERATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo leggi! Deponente segui! a lege - sequĕre a legĭte - sequimĭni Passivo Deponente 2 sing. 2 plur. IMPERATIVO ■ Futuro Persona Attivo leggerai! a legĭto - - a legĭto - - a 2 plur. legitōte - - 3a plur. legūnto - - 2 sing. 3 sing. INFINITO ■ Presente Attivo Passivo Deponente leggere essere letto seguire legĕre legi sequi INFINITO ■ Perfetto Attivo Passivo Deponente avere letto essere stato letto avere seguito legisse lectum, -am, -um, -os, -as, -a esse secūtum, -am, -um, -os, -as, -a esse © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali INFINITO ■ Futuro Attivo Passivo Deponente stare per leggere stare per essere letto stare per seguire lecturum, -am, -um, -os, -as, -a esse lectum iri secutūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse GERUNDIO Caso Attivo Passivo Deponente Genitivo legendi di leggere - sequendi di seguire Dativo legendo a leggere - sequendo a seguire Accusativo (ad) legendum per leggere - (ad) sequendum per seguire Ablativo legendo con il leggere - sequendo GERUNDIVO Attivo - Passivo Deponente che deve essere letto, da leggere che deve essere seguito, da seguire legendus, -a, -um sequendus, -a, -um (valore passivo) PARTICIPIO ■ Presente Attivo Passivo che legge Deponente che segue legens, legentis - sequens, sequentis PARTICIPIO ■ Perfetto Attivo - Passivo Deponente che è stato / essendo stato letto che ha seguito lectus, -a, -um secūtus, -a, -um PARTICIPIO ■ Futuro Attivo Passivo che leggerà / sta per leggere lectūrus, -a, -um Deponente che seguirà - secutūrus, -a, -um Attivo Passivo Deponente a leggere, per leggere a leggersi a seguire (valore attivo) a essere seguito (valore passivo) lectum lectu secūtum (valore attivo) secūtu (valore passivo) SUPINO © Pearson Italia S.p.A. con il seguire 13 14 Quarta coniugazione INDICATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente odo sono udito elargisco a audio audior largior a audis audīris largīris a audit audītur largītur a audīmus audīmur largīmur a audītis audimĭni largimĭni a audiunt audiūntur largiūntur Attivo Passivo Deponente 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Imperfetto Persona udivo ero udito elargivo a audiēbam audiēbar largiēbar a audiēbas audiebāris largiebāris a 3 sing. audiēbat audiebātur largiebātur 1a plur. audiebāmus audiebāmur largiebāmur 2a plur. audiebātis audiebamĭni largiebamĭni 3a plur. audiēbant audiebāntur largiebāntur 1 sing. 2 sing. INDICATIVO ■ Futuro semplice Persona Attivo Passivo Deponente udirò sarò udito elargirò a audiam audiar largiar a audies audiēris largiēris a audiet audiētur largiētur a audiēmus audiēmur largiemur a audiētis audiemĭni largiemĭni a audient audiēntur largiēntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente udii, ho/ebbi udito fui / sono stato / fui stato udito elargii, ho/ebbi elargito a audivi a audivīsti a 3 sing. audivit est est 1a plur. audivĭmus sumus sumus 2a plur. audivīstis 3a plur. audivērunt 1 sing. 2 sing. © Pearson Italia S.p.A. sum audītus, -a, -um audīti, -ae, -a es estis sunt sum largītus, -a, -um largīti, -ae, -a es estis sunt Tavole grammaticali INDICATIVO ■ Piuccheperfetto Persona Attivo Passivo Deponente avevo udito ero stato udito avevo elargito a audivĕram a audivĕras a audivĕrat erat erat a audiverāmus erāmus erāmus a audiverātis a audivĕrant 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. eram audītus, -a, -um audīti, -ae, -a eras erātis eram largītus, -a, -um largīti, -ae, -a erant eras erātis erant INDICATIVO ■ Futuro anteriore Persona Attivo Passivo Deponente avrò udito sarò stato udito avrò elargito a audivĕro a 2 sing. audivĕris 3a sing. audivĕrit erit erit 1a plur. audiverĭmus erĭmus erĭmus 1 sing. a audiverĭtis a audivĕrint 2 plur. 3 plur. ero audītus, -a, -um audīti, -ae, -a eris erĭtis erunt CONGIUNTIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente oda sia udito elargisca a audiam audiar largiar a audias audiāris largiāris a audiat audiātur largiātur a audiāmus audiāmur largiāmur a audiātis audiamĭni largiamĭni a audiant audiāntur largiāntur Attivo Passivo Deponente 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO ■ Imperfetto Persona udissi fossi udito elargissi a audīrem audīrer largīrer a 2 sing. audīres audirēris largirēris 3a sing. audīret audirētur largirētur 1a plur. audirēmus audirēmur largirēmur 2a plur. audirētis audiremĭni largiremĭni audīrent audirēntur largirēntur 1 sing. a 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. ero largītus, -a, -um largīti, -ae, -a eris erĭtis erunt 15 16 CONGIUNTIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente abbia udito sia stato udito abbia elargito a audivĕrim a audivĕris a audivĕrit sit sit a 1 plur. audiverĭmus simus simus 2a plur. audiverĭtis 3a plur. audivĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. sim audītus, -a, -um audīti, -ae, -a sim largītus, -a, -um sis sitis largīti, -ae, -a sint sis sitis sint CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto Persona 1a sing. Attivo Passivo Deponente avessi udito fossi stato udito avessi elargito audivissem essem audītus, -a, -um essem largītus, -a, -um a audivisses a audivisset esset esset a audivissēmus essēmus essēmus a audivissētis a audivissent 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. audīti, -ae, -a esses essētis largīti, -ae, -a essent esses essētis essent IMPERATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo odi! Deponente elargisci! a audi - largīre a audīte - largimĭni Passivo Deponente 2 sing. 2 plur. IMPERATIVO ■ Futuro Persona Attivo udirai! a audīto - - a audīto - - a 2 plur. auditōte - - 3a plur. audiūnto - - 2 sing. 3 sing. INFINITO ■ Presente Attivo Passivo Deponente udire essere udito elargire audīre audīri largīri INFINITO ■ Perfetto Attivo Passivo Deponente avere udito essere stato udito avere elargito audivisse audītum, -am, -um, -os, -as, -a esse largītum, -am, -um, -os, -as, -a esse © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali INFINITO ■ Futuro Attivo Passivo Deponente stare per udire stare per essere udito stare per elargire auditurum, -am, -um, -os, -as, -a esse audītum iri largitūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse GERUNDIO Caso Attivo Passivo Deponente Genitivo audiendi di udire - largiendi di elargire Dativo audiendo a udire - largiendo a elargire Accusativo (ad) audiendum per udire - (ad) largiendum per elargire Ablativo audiendo con l’udire - largiendo con l’elargire GERUNDIVO Attivo - Passivo Deponente che deve essere udito, da udire che deve essere elargito, da elargire audiendus, -a, -um largiendus, -a, -um (valore passivo) PARTICIPIO ■ Presente Attivo Passivo che ode Deponente che elargisce audiens, audientis - largiens, largientis PARTICIPIO ■ Perfetto Attivo - Passivo Deponente che è stato / essendo stato udito che ha elargito audītus, -a, -um largītus, -a, -um PARTICIPIO ■ Futuro Attivo Passivo che udirà / sta per udire auditūrus, -a, -um Deponente che elargirà - largitūrus, -a, -um Attivo Passivo Deponente a udire, per udire a udirsi a elargire (valore attivo) a essere elargito (valore passivo) auditum auditu largītum (valore attivo) largītu (valore passivo) SUPINO © Pearson Italia S.p.A. 17 18 Coniugazione mista (verbi in -ĭo) INDICATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente prendo sono preso soffro a capio capior patior a capis capĕris patĕris a capit capĭtur patĭtur a capĭmus capĭmur patĭmur a capĭtis capimĭni patimĭni a capiunt capiūntur patiūntur Attivo Passivo Deponente 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Imperfetto Persona prendevo ero preso soffrivo a capiēbam capiēbar patiēbar a capiēbas capiebāris patiebāris a 3 sing. capiēbat capiebātur patiebātur 1a plur. capiebāmus capiebāmur patiebāmur 2a plur. capiebātis capiebamĭni patiebamĭni 3a plur. capiēbant capiebāntur patiebāntur 1 sing. 2 sing. INDICATIVO ■ Futuro semplice Persona Attivo Passivo Deponente prenderò sarò preso soffrirò a capiam capiar patiar a capies capiēris patiēris a capiet capiētur patiētur a 1 plur. capiēmus capiēmur patiēmur 2a plur. capiētis capiemĭni patiemĭni 3a plur. capient capiēntur patiēntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. INDICATIVO ■ Perfetto Persona 1a sing. Attivo Passivo Deponente presi, ho/ebbi preso fui / sono stato / fui stato preso soffrii, ho/ebbi sofferto cepī sum captus, -a, -um passus, -a, -um cepisti a cepit est est a cepĭmus sumus sumus a cepīstis a cepērunt 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. capti, -ae, -a es sum a estis sunt passi, -ae, -a es estis sunt Tavole grammaticali INDICATIVO ■ Piuccheperfetto Persona Attivo Passivo Deponente avevo preso ero stato preso avevo sofferto a cepĕram a cepĕras a cepĕrat erat erat a ceperāmus erāmus erāmus a ceperātis a cepĕrant 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. eram captus, -a, -um capti, -ae, -a eras erātis eram passus, -a, -um passi, -ae, -a erant eras erātis erant INDICATIVO ■ Futuro anteriore Persona Attivo Passivo Deponente avrò preso sarò stato preso avrò sofferto a cepĕro a cepĕris a 3 sing. cepĕrit erit erit 1a plur. ceperĭmus erĭmus erĭmus 2a plur. ceperĭtis 1 sing. 2 sing. a 3 plur. ero captus, -a, -um capti, -ae, -a eris erĭtis cepĕrint erunt CONGIUNTIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente prenda sia preso soffra a capiam capiar patiar a capias capiāris patiāris a capiat capiātur patiātur a capiāmus capiāmur patiāmur a capiātis capiamĭni patiamĭni a capiant capiāntur patiāntur Attivo Passivo Deponente 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO ■ Imperfetto Persona prendessi fossi preso soffrissi a capĕrem capĕrer patĕrer a capĕres caperēris paterēris a 3 sing. capĕret caperētur paterētur 1a plur. caperēmus caperēmur paterēmur 2a plur. caperētis caperemĭni pateremĭni capĕrent caperēntur paterēntur 1 sing. 2 sing. a 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. ero passus, -a, -um passi, -ae, -a eris erĭtis erunt 19 20 CONGIUNTIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente abbia preso sia stato preso abbia sofferto a cepĕrim a cepĕris a cepĕrit sit sit a 1 plur. ceperĭmus simus simus 2a plur. ceperĭtis 3a plur. cepĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. sim captus, -a, -um sis sitis capti, -ae, -a sim passus, -a, -um passi, -ae, -a sint sis sitis sint CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto Persona 1a sing. Attivo Passivo Deponente avessi preso fossi stato preso avessi sofferto cepissem essem captus, -a, -um passus, -a, -um cepisses a cepisset esset esset a cepissēmus essēmus essēmus a cepissētis a cepissent 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. capti, -ae, -a esses essem a essētis passi, -ae, -a essent esses essētis essent IMPERATIVO ■ Presente Persona Attivo Passivo Deponente prendi! soffri! a cape - patĕre a capĭte - patimĭni Passivo Deponente 2 sing. 2 plur. IMPERATIVO ■ Futuro Persona Attivo prenderai! a capĭto - - a capĭto - - a 2 plur. capitōte - - 3a plur. capiūnto - - 2 sing. 3 sing. INFINITO ■ Presente Attivo Passivo Deponente prendere essere preso soffrire capĕre capi pati INFINITO ■ Perfetto Attivo Passivo Deponente avere preso essere stato preso avere sofferto cepisse captum, -am, -um, -os, -as, -a esse passum, -am, -um, -os, -as, -a esse © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali INFINITO ■ Futuro Attivo Passivo Deponente stare per prendere stare per essere preso stare per soffrire capturum, -am, -um, -os, -as, -a esse captum iri passurum, -am, -um, -os, -as, -a esse GERUNDIO Caso Attivo Passivo Deponente Genitivo capiendi di prendere - patiendi di soffrire Dativo capiendo a prendere - patiendo a soffrire Accusativo (ad) capiendum per prendere - (ad) patiendum per soffrire Ablativo capiendo con il prendere - patiendo con il soffrire GERUNDIVO Attivo - Passivo Deponente che deve essere preso, da prendere che deve essere sofferto, da soffrire capiendus, -a, -um patiendus, -a, -um (valore passivo) PARTICIPIO ■ Presente Attivo Passivo che prende Deponente che soffre capiens, capientis - patiens, patientis PARTICIPIO ■ Perfetto Attivo - Passivo Deponente che è stato / essendo stato preso che ha sofferto captus, -a, -um passus, -a, -um PARTICIPIO ■ Futuro Attivo Passivo che prenderà / sta per prendere captūrus, -a, -um Deponente che soffrirà - passūrus, -a, -um Attivo Passivo Deponente a prendere, per prendere a prendersi a soffrire (valore attivo) a essere sofferto (valore passivo) captum captu passum (valore attivo) passu (valore passivo) SUPINO © Pearson Italia S.p.A. 21 22 VERBI: CONIUGAZIONE ATEMATICA SUM INDICATIVO Persona 1a sing. Presente Imperfetto Futuro semplice sono ero sarò sum eram ero a es eras eris a est erat erit a sumus erāmus erĭmus a estis erātis erĭtis a sunt erant erunt 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona Perfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore fui, sono/fui stato ero stato sarò stato a fui fuĕram fuĕro a fuīsti fuĕras fuĕris a fuit fuĕrat fuĕrit a fuĭmus fuerāmus fuerĭmus a fuīstis fuerātis fuerĭtis a fuērunt fuĕrant fuĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO Presente Imperfetto sia fossi 1 sing. sim essem 2a sing. sis esses 3a sing. Persona a sit esset a sīmus essēmus a sītis essētis a sint essent Perfetto Piuccheperfetto 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona sia stato fossi stato a fuĕrim fuissem a fuĕris fuisses a fuĕrit fuisset a fuerĭmus fuissēmus a fuerĭtis fuissētis a fuĕrint fuissent 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali IMPERATIVO Persona Presente Futuro sii! sarai! a es esto a - esto a este estōte a - sunto 2 sing. 3 sing. 2 plur. 3 plur. INFINITO Presente Perfetto Futuro essere essere stato stare per essere esse fuisse futurum, -am, -um, -os, -as, -a esse / fore Perfetto Futuro PARTICIPIO Presente che sarà - - futurus, -a, -um POSSUM INDICATIVO Presente Imperfetto Futuro semplice posso potevo potrò 1a sing. possum potĕram potĕro 2a sing. Persona potes potĕras potĕris a potest potĕrat potĕrit a possumus poterāmus poterĭmus a potēstis poterātis poterĭtis a possunt potĕrant potĕrunt Perfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona potei, ho/ebbi potuto avevo potuto avrò potuto a potui potuĕram potuĕro a potuīsti potuĕras potuĕris a potuit potuĕrat potuĕrit a potuĭmus potuerāmus potuerĭmus a potuīstis potuerātis potuerĭtis a potuērunt potuĕrant potuĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. 23 24 CONGIUNTIVO Persona Presente Imperfetto possa potessi a possim possem a possis posses a possit posset a possīmus possēmus a 2 plur. possītis possētis 3a plur. possint possent Perfetto Piuccheperfetto 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. Persona abbia potuto avessi potuto a potuĕrim potuissem a potuĕris potuisses a potuĕrit potuisset a potuerĭmus potuissēmus a potuerĭtis potuissētis a potuĕrint potuissent 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INFINITO Presente Perfetto Futuro potere avere potuto posse potuisse - Perfetto Futuro - - PARTICIPIO Presente che può, potente potens, potentis PROSUM INDICATIVO Persona Presente Imperfetto Futuro semplice giovo giovavo gioverò a prosum prodĕram prodĕro a prodĕs prodĕras prodĕris a 3 sing. prodĕst prodĕrat prodĕrit 1a plur. prosŭmus proderāmus proderĭmus 2a plur. prodēstis proderātis proderĭtis prosunt prodĕrant prodĕrunt 1 sing. 2 sing. a 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali Persona Perfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore giovai, ho/ebbi giovato avevo giovato avrò giovato a profui profuĕram profuĕro a profuisti profuĕras profuĕris a profuit profuĕrat profuĕrit a profuĭmus profuerāmus profuerĭmus a profuistis profuerātis profuerĭtis a profuērunt profuĕrant profuĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO Persona Presente Imperfetto giovi giovassi a prosim prodessem a prosis prodesses a prosit prodesset a prosīmus prodessēmus a prosītis prodessētis a prosint prodessent Perfetto Piuccheperfetto abbia giovato avessi giovato 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona 1a sing. profuĕrim profuissem a profuĕris profuisses a profuĕrit profuisset a profuerĭmus profuissēmus a profuerĭtis profuissētis a profuĕrint profuissent 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. IMPERATIVO Presente Futuro giova! gioverai! 2a sing. prodes prodesto 3a sing. Persona - prodesto a prodeste prodestōte a - prosūnto 2 plur. 3 plur. INFINITO Presente Perfetto Futuro giovare avere giovato stare per giovare prodesse profuisse profuturum, -am, -um, -os, -as, -a esse Perfetto Futuro PARTICIPIO Presente che gioverà - - © Pearson Italia S.p.A. profuturus, -a, -um 25 26 VERBI ANOMALI FERO INDICATIVO ■ Presente Persona 1a sing. Attivo Passivo porto sono portato fero feror a fers ferris a fert fertur a ferĭmus ferĭmur a fertis ferimĭni a ferunt ferūntur 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Imperfetto Attivo Passivo portavo ero portato 1 sing. ferēbam ferēbar 2a sing. ferēbas ferebāris 3a sing. Persona a ferēbat ferebātur a ferebāmus ferebāmur a ferebātis ferebamĭni a ferēbant ferebāntur 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Futuro semplice Persona Attivo Passivo porterò sarò portato a feram ferar a feres ferēris a feret ferētur a 1 plur. ferēmus ferēmur 2a plur. ferētis feremĭni 3a plur. ferent ferēntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. INDICATIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo portai, ho/ebbi portato fui / sono stato / fui stato portato 1a sing. tuli 2a sing. tulisti sum latus, -a, -um es a tulit est a tulĭmus sumus a tulīstis a tulērunt 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. lati, -ae, -a estis sunt Tavole grammaticali INDICATIVO ■ Piuccheperfetto Persona Attivo Passivo avevo portato ero stato portato a tulĕram a tulĕras a tulĕrat erat a 1 plur. tulerāmus erāmus 2a plur. tulerātis 3a plur. tulĕrant 1 sing. 2 sing. 3 sing. eram latus, -a, -um lati, -ae, -a eras erātis erant INDICATIVO ■ Futuro anteriore Persona 1a sing. Attivo Passivo avrò portato sarò stato portato tulĕro ero a tulĕris a tulĕrit erit a tulerĭmus erĭmus a tulerĭtis a tulĕrint 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. latus, -a, -um lati, -ae, -a Attivo Passivo porti sia portato a feram ferar a 2 sing. feras ferāris 3a sing. ferat ferātur 1a plur. 1 sing. ferāmus ferāmur a ferātis feramĭni a ferant ferāntur 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO ■ Imperfetto Persona Attivo Passivo portassi fossi portato a ferrem ferrer a ferres ferrēris a ferret ferrētur a ferrēmus ferrēmur a 2 plur. ferrētis ferremĭni 3a plur. ferrent ferrēntur 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. © Pearson Italia S.p.A. erĭtis erunt CONGIUNTIVO ■ Presente Persona eris 27 28 CONGIUNTIVO ■ Perfetto Persona Attivo Passivo abbia portato sia stato portato a tulĕrim a tulĕris a tulĕrit sit a tulerĭmus simus a 2 plur. tulerĭtis 3a plur. tulĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. sim latus, -a, -um lati, -ae, -a sis sitis sint CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto Persona Attivo Passivo avessi portato fossi stato portato a tulissem a tulisses a tulisset esset a tulissēmus essēmus a tulissētis a tulissent 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. essem latus, -a, -um lati, -ae, -a Attivo Passivo porta! sii portato! a fer ferre a ferte ferimĭni 2 sing. 2 plur. IMPERATIVO ■ Futuro Persona Attivo Passivo porterai! a ferto - a ferto - a fertōte - a ferūnto - 2 sing. 3 sing. 2 plur. 3 plur. INFINITO ■ Presente Attivo Passivo portare essere portato ferre ferri INFINITO ■ Perfetto Attivo Passivo avere portato essere stato portato tulisse latum, -am, -um, -os, -as, -a esse © Pearson Italia S.p.A. essētis essent IMPERATIVO ■ Presente Persona esses Tavole grammaticali INFINITO ■ Futuro Attivo Passivo stare per portare stare per essere portato laturum, -am, -um, -os, -as, -a esse latum iri GERUNDIO Caso Attivo Passivo Genitivo ferendi di portare - Dativo ferendo a portare - Accusativo (ad) ferendum per portare - Ablativo ferendo - con il portare GERUNDIVO Attivo Passivo che deve essere portato, da portare - ferendus, -a, -um PARTICIPIO ■ Presente Attivo Passivo che porta ferens, ferentis - PARTICIPIO ■ Perfetto Attivo Passivo che è stato / essendo stato portato - lātus, -a, -um PARTICIPIO ■ Futuro Attivo Passivo che porterà latūrus, -a, -um - SUPINO Attivo Passivo a portare a portarsi latum latu © Pearson Italia S.p.A. 29 30 VOLO, NOLO E MALO INDICATIVO ■ Presente Persona volo nolo malo voglio non voglio preferisco a volo nolo malo a vis non vis mavis a vult non vult mavult a volŭmus nolŭmus malŭmus a vultis non vultis mavultis a volunt nolunt malunt volo nolo malo volevo non volevo preferivo 1 sing. volēbam nolēbam malēbam 2a sing. volēbas nolēbas malēbas 3a sing. 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Imperfetto Persona a volēbat nolēbat malēbat a volebāmus nolebāmus malebāmus a volebātis nolebātis malebātis a volēbant nolēbant malēbant 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Futuro semplice Persona volo nolo malo vorrò non vorrò preferirò a volam nolam malam a voles noles males a volet nolet malet a volēmus nolēmus malēmus a volētis nolētis malētis a volent nolent malent 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Perfetto volo nolo malo volli, ho/ebbi voluto non volli, non ho/ebbi voluto preferii, ho/ebbi preferito 1 sing. volui nolui malui 2a sing. voluisti noluisti maluisti 3a sing. Persona a voluit noluit maluit a voluimus noluimus maluimus a voluīstis noluīstis maluīstis a voluērunt noluērunt maluērunt 1 plur. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali INDICATIVO ■ Piuccheperfetto Persona volo nolo malo avevo voluto non avevo voluto avevo preferito a voluĕram noluĕram maluĕram a voluĕras noluĕras maluĕras a voluĕrat noluĕrat maluĕrat a voluerāmus noluerāmus maluerāmus a voluerātis noluerātis maluerātis a voluĕrant noluĕrant maluĕrant 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. INDICATIVO ■ Futuro anteriore Persona volo nolo malo avrò voluto non avrò voluto avrò preferito a voluĕro noluĕro maluĕro a voluĕris noluĕris maluĕris a 3 sing. voluĕrit noluĕrit maluĕrit 1a plur. voluerĭmus noluerĭmus maluerĭmus 2a plur. voluerĭtis noluerĭtis maluerĭtis 3a plur. voluĕrint noluĕrint maluĕrint volo nolo malo 1 sing. 2 sing. CONGIUNTIVO ■ Presente Persona voglia non voglia preferisca a velim nolim malim a velis nolis malis a velit nolit malit a velīmus nolīmus malīmus a velītis nolītis malītis a velint nolint malint volo nolo malo 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO ■ Imperfetto Persona volessi non volessi preferissi a vellem nollem mallem a velles nolles malles a vellet nollet mallet a 1 plur. vellēmus nollēmus mallēmus 2a plur. vellētis nollētis mallētis 3a plur. vellent nollent mallent 1 sing. 2 sing. 3 sing. © Pearson Italia S.p.A. 31 32 CONGIUNTIVO ■ Perfetto Persona volo nolo malo abbia voluto non abbia voluto abbia preferito a voluĕrim noluĕrim maluĕrim a voluĕris noluĕris maluĕris a voluĕrit noluĕrit maluĕrit a voluerĭmus noluerĭmus maluerĭmus a 2 plur. voluerĭtis noluerĭtis maluerĭtis 3a plur. voluĕrint noluĕrint maluĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto volo nolo malo avessi voluto non avessi voluto avessi preferito 1a sing. voluissem noluissem maluissem 2a sing. Persona voluisses noluisses maluisses a voluisset noluisset maluisset a voluissēmus noluissēmus maluissēmus a voluissētis noluissētis maluissētis a voluissent noluissent maluissent nolo malo 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. IMPERATIVO ■ Presente Persona volo non volere! a - noli - a - nolite - nolo malo 2 sing. 2 plur. IMPERATIVO ■ Futuro Persona volo non vorrai! a - nolīto - a - nolitōte - 2 sing. 2 plur. INFINITO ■ Presente volo nolo malo volere non volere preferire velle nolle malle volo nolo malo avere voluto non avere voluto avere preferito voluisse noluisse maluisse INFINITO ■ Perfetto PARTICIPIO ■ Presente volo nolo che vuole, volente che non vuole, nolente volens, volentis nolens, nolentis © Pearson Italia S.p.A. malo - Tavole grammaticali EO INDICATIVO Persona Presente Imperfetto Futuro semplice vado andavo andrò a eo ibam ibo a is ibas ibis a it ibat ibit a imus ibāmus ibĭmus a itis ibātis ibĭtis a eunt ibant ibunt Perfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona andai, sono/fui andato ero andato sarò andato a ii iĕram iĕro a isti iĕras iĕris a iit iĕrat iĕrit a iĭmus ierāmus ierĭmus a istis ierātis ierĭtis a iērunt iĕrant iĕrint 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. CONGIUNTIVO Persona Presente Imperfetto vada andassi a eam irem a eas ires a 3 sing. eat iret 1a plur. eāmus irēmus 2a plur. eātis irētis 3a plur. eant irent Perfetto Piuccheperfetto sia andato fossi andato 1 sing. iĕrim issem 2a sing. iĕris isses 3a sing. 1 sing. 2 sing. Persona a iĕrit isset a ierĭmus issēmus a ierĭtis issētis a iĕrint issent 1 plur. 2 plur. 3 plur. IMPERATIVO Persona Presente Futuro va’! andrai! a i ito a - ito a ite itōte a - eūnto 2 sing. 3 sing. 2 plur. 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. 33 34 INFINITO Presente Perfetto Futuro andare essere andato stare per andare ire isse iturum, -am, -um, -os, -as, -a esse GERUNDIO Caso Genitivo eundi di andare Dativo eundo ad andare Accusativo (ad) eundum per andare Ablativo eundo con l’andare PARTICIPIO Presente Perfetto che va Futuro che andrà iens, euntis - iturus, -a, -um SUPINO ad andare, per andare itum EDO INDICATIVO Persona Presente Imperfetto Futuro semplice mangio mangiavo mangerò a edo edēbam edam a edis (es) edēbas edes a edit (est) edēbat edet a edĭmus edebāmus edēmus a edĭtis (estis) edebātis edētis a edunt edēbant edent Perfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona mangiai, ho/ebbi mangiato avevo mangiato avrò mangiato a edi edĕram edĕro a edisti edĕras edĕris a 3 sing. edit edĕrat edĕrit 1a plur. edĭmus ederāmus ederĭmus 2a plur. edīstis ederātis ederĭtis edērunt edĕrant edĕrint 1 sing. 2 sing. a 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. Tavole grammaticali CONGIUNTIVO Persona Presente Imperfetto mangi mangiassi a edam (edim) edĕrem (essem) a edas (edis) edĕres (esses) a edat (edit) edĕret (esset) a edāmus (edīmus) ederēmus (essēmus) a 2 plur. edātis (edītis) ederētis (essētis) 3a plur. edant (edint) edĕrent (essent) Perfetto Piuccheperfetto abbia mangiato avessi mangiato 1a sing. edĕrim edissem 2a sing. 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. Persona edĕris edisses a edĕrit edisset a ederĭmus edissēmus a ederĭtis edissētis a edĕrint edissent 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. IMPERATIVO Persona Presente Futuro mangia! mangerai! a ede (es) edĭto (esto) a - edĭto (esto) a edĭte (este) editōte (estōte) a - edūnto 2 sing. 3 sing. 2 plur. 3 plur. INFINITO Presente Perfetto Futuro mangiare avere mangiato stare per mangiare edĕre (esse) edisse esūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse GERUNDIO SUPINO Caso Attivo Genitivo edendi di mangiare a mangiare, per mangiare Dativo edendo a mangiare esum Accusativo (ad) edendum per mangiare Ablativo edendo con il mangiare PARTICIPIO Presente Perfetto Futuro che mangia che è stato mangiato che mangerà edens, edentis esus, -a, -um esūrus, -a, -um © Pearson Italia S.p.A. 35 36 FIO INDICATIVO Persona Presente Imperfetto Futuro semplice sono fatto / divento ero fatto / diventavo sarò fatto / diventerò a fio fiēbam fiam a fis fiēbas fies a fit fiēbat fiet a fimus fiebāmus fiēmus a fitis fiebātis fiētis a fiunt fiēbant fient 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona Perfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore fui fatto, sono stato fatto / divenni, sono diventato ero stato fatto / ero diventato sarò stato fatto / sarò diventato sum 1a sing. a 2 sing. factus, -a, -um es eram factus, -a, -um eras ero factus, -a, -um eris a est erat erit a sumus erāmus erĭmus 3 sing. 1 plur. 2a plur. facti, -ae, -a estis facti, -ae, -a erātis sunt 3a plur. erant CONGIUNTIVO Persona Presente Imperfetto sia fatto / diventi fossi fatto / diventassi a fiam fiĕrem a fias fiĕres a fiat fiĕret a fiāmus fierēmus a fiātis fierētis a fiant fiĕrent Perfetto Piuccheperfetto sia stato fatto / sia diventato fossi stato fatto / fossi diventato 1 sing. 2 sing. 3 sing. 1 plur. 2 plur. 3 plur. Persona sim a 1 sing. a 2 sing. factus, -a, -um sis essem factus, -a, -um esses a sit esset a simus essēmus 3 sing. 1 plur. a 2 plur. facti, -ae, -a a 3 plur. © Pearson Italia S.p.A. sitis sint facti, -ae, -a essētis essent facti, -ae, -a erĭtis erunt Tavole grammaticali IMPERATIVO Persona Presente Futuro sii fatto! / diventa! sarai fatto! / diventerai! a fi fito a - fito a fite fitōte a - - 2 sing. 3 sing. 2 plur. 3 plur. INFINITO Presente Perfetto Futuro intransitivo Futuro passivo essere fatto / diventare essere stato fatto / essere diventato stare per diventare stare per essere fatto fieri factum, -am, -um, -os, -as, -a esse futurum, -am, -um, -os, -as, -a esse / fore factum iri GERUNDIVO Passivo che deve essere fatto, da farsi faciendus, -a, -um PARTICIPIO Presente - Perfetto Futuro che è stato fatto / che è diventato che sarà fatto / che diventerà factus, -a, -um futurus, -a, -um SUPINO Passivo a essere fatto / a farsi factu © Pearson Italia S.p.A. 37