VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione

Transcript

VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione
2
VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA
Prima coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
lodo
sono lodato
esorto
a
laudo
laudor
hortor
a
laudas
laudāris
hortāris
a
laudat
laudātur
hortātur
a
laudāmus
laudāmur
hortāmur
a
laudātis
laudamĭni
hortamĭni
a
laudant
laudāntur
hortāntur
Attivo
Passivo
Deponente
lodavo
ero lodato
esortavo
1a sing.
laudābam
laudābar
hortābar
2a sing.
laudābas
laudabāris
hortabāris
3a sing.
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Imperfetto
Persona
laudābat
laudabātur
hortabātur
a
laudabāmus
laudabāmur
hortabāmur
a
laudabātis
laudabamĭni
hortabamĭni
a
laudābant
laudabāntur
hortabāntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Persona
loderò
sarò lodato
esorterò
a
laudābo
laudābor
hortābor
a
laudābis
laudabĕris
hortabĕris
a
laudābit
laudabĭtur
hortabĭtur
a
laudabĭmus
laudabĭmur
hortabĭmur
a
laudabĭtis
laudabimĭni
hortabimĭni
a
laudābunt
laudabūntur
hortabūntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
lodai, ho/ebbi lodato
fui / sono stato / fui stato lodato
esortai, ho/ebbi esortato
1a sing.
laudavi
2a sing.
laudavīsti
3a sing.
sum
laudatus, -a, -um
es
sum
hortatus, -a, -um
es
laudavit
est
est
a
laudavĭmus
sumus
sumus
a
laudavīstis
a
laudavērunt
1 plur.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
laudati, -ae, -a
estis
sunt
hortati, -ae, -a
estis
sunt
Tavole grammaticali
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avevo lodato
ero stato lodato
avevo esortato
a
laudavĕram
a
laudavĕras
a
laudavĕrat
erat
erat
a
laudaverāmus
erāmus
erāmus
a
laudaverātis
a
laudavĕrant
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
eram
laudatus, -a, -um
laudati, -ae, -a
eras
erātis
eram
hortatus, -a, -um
hortati, -ae, -a
erant
eras
erātis
erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avrò lodato
sarò stato lodato
avrò esortato
1a sing.
laudavĕro
2a sing.
laudavĕris
3a sing.
ero
laudatus, -a, -um
eris
ero
hortatus, -a, -um
eris
laudavĕrit
erit
erit
a
laudaverĭmus
erĭmus
erĭmus
a
laudaverĭtis
a
laudavĕrint
1 plur.
2 plur.
3 plur.
laudati, -ae, -a
erĭtis
erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
lodi
sia lodato
esorti
a
laudem
laudĕr
hortĕr
a
laudes
laudēris
hortēris
a
laudet
laudētur
hortētur
a
laudēmus
laudēmur
hortēmur
a
laudētis
laudemĭni
hortemĭni
a
laudent
laudēntur
hortēntur
Attivo
Passivo
Deponente
lodassi
fossi lodato
esortassi
1a sing.
laudārem
laudārer
hortārer
2a sing.
laudāres
laudarēris
hortarēris
3a sing.
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Persona
laudāret
laudarētur
hortarētur
a
laudarēmus
laudarēmur
hortarēmur
a
laudarētis
laudaremĭni
hortaremĭni
a
laudārent
laudarēntur
hortarēntur
1 plur.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
hortati, -ae, -a
erĭtis
erunt
3
4
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
abbia lodato
sia stato lodato
abbia esortato
a
laudavĕrim
a
laudavĕris
a
laudavĕrit
sit
sit
a
1 plur.
laudaverĭmus
simus
simus
2a plur.
laudaverĭtis
3a plur.
laudavĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
sim
laudatus, -a, -um
laudati, -ae, -a
sis
sitis
sim
hortatus, -a, -um
hortati, -ae, -a
sint
sis
sitis
sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
Deponente
avessi lodato
fossi stato lodato
avessi esortato
laudavissem
essem
laudatus, -a, -um
hortatus, -a, -um
laudavisses
a
laudavisset
esset
esset
a
laudavissēmus
essēmus
essēmus
a
laudavissētis
a
laudavissent
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
laudati, -ae, -a
esses
essem
a
essētis
hortati, -ae, -a
essent
esses
essētis
essent
IMPERATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
loda!
esorta!
a
lauda
-
hortāre
a
laudāte
-
hortamĭni
Passivo
Deponente
2 sing.
2 plur.
IMPERATIVO ■ Futuro
Persona
Attivo
loderai!
a
laudāto
-
-
a
3 sing.
laudāto
-
-
2a plur.
laudatōte
-
-
3a plur.
laudānto
-
-
2 sing.
INFINITO ■ Presente
Attivo
Passivo
Deponente
lodare
essere lodato
esortare
laudare
laudari
hortari
INFINITO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
Deponente
avere lodato
essere stato lodato
avere esortato
laudavisse
laudatum, -am, -um, -os, -as, -a esse
hortatum, -am, -um, -os, -as, -a esse
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
INFINITO ■ Futuro
Attivo
Passivo
Deponente
stare per lodare
stare per essere lodato
stare per esortare
laudaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
laudatum iri
hortaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO
Caso
Attivo
Passivo
Deponente
Genitivo
laudandi
di lodare
-
hortandi
di esortare
Dativo
laudando
a lodare
-
hortando
a esortare
Accusativo
(ad) laudandum
per lodare
-
(ad) hortandum
per esortare
Ablativo
laudando
con il lodare
-
hortando
con l’esortare
GERUNDIVO
Attivo
-
Passivo
Deponente
che deve essere lodato, da lodare
che deve essere esortato, da esortare
laudandus, -a, -um
hortandus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ Presente
Attivo
Passivo
Deponente
che loda
che esorta
laudans, laudantis
-
hortans, hortantis
PARTICIPIO ■ Perfetto
Attivo
-
Passivo
Deponente
che è stato / essendo stato lodato
che ha esortato
laudātus, -a, -um
hortātus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Futuro
Attivo
Passivo
che loderà / sta per lodare
laudatūrus, -a, -um
Deponente
che esorterà
-
hortatūrus, -a, -um
Attivo
Passivo
Deponente
a lodare, per lodare
a lodarsi
a esortare (valore attivo)
a essere esortato (valore passivo)
laudātum
laudātu
hortātum (valore attivo)
hortātu (valore passivo)
SUPINO
© Pearson Italia S.p.A.
5
6
Seconda coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
ammonisco
sono ammonito
temo
a
moneo
monĕor
verĕor
a
mones
monēris
verēris
a
monet
monētur
verētur
a
monēmus
monēmur
verēmur
a
monētis
monemĭni
veremĭni
a
monent
monēntur
verēntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Imperfetto
Persona
ammonivo
ero ammonito
temevo
a
monēbam
monēbar
verēbar
a
monēbas
monebāris
verebāris
a
3 sing.
monēbat
monebātur
verebātur
1a plur.
monebāmus
monebāmur
verebāmur
2a plur.
monebātis
monebamĭni
verebamĭni
monēbant
monebāntur
verebāntur
1 sing.
2 sing.
a
3 plur.
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
ammonirò
sarò ammonito
temerò
a
monēbo
monēbor
verēbor
a
monēbis
monebĕris
verebĕris
a
monēbit
monebĭtur
verebĭtur
a
monebĭmus
monebĭmur
verebĭmur
a
monebĭtis
monebimĭni
verebimĭni
a
monēbunt
monebūntur
verebūntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
Deponente
Persona
ammonii, ho/
ebbi ammonito
fui / sono stato /
fui stato ammonito
temetti, ho/
ebbi temuto
1a sing.
monui
2a sing.
monuīsti
3a sing.
monuit
est
est
1a plur.
monuĭmus
sumus
sumus
a
monuīstis
a
monuērunt
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
sum
monĭtus, -a, -um
monĭti, -ae, -a
es
estis
sunt
sum
verĭtus, -a, -um
verĭti, -ae, -a
es
estis
sunt
Tavole grammaticali
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avevo ammonito
ero stato ammonito
avevo temuto
a
monuĕram
a
monuĕras
a
monuĕrat
erat
erat
a
monuerāmus
erāmus
erāmus
a
monuerātis
a
monuĕrant
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
eram
monĭtus, -a, -um
monĭti, -ae, -a
eras
erātis
eram
verĭtus, -a, -um
verĭti, -ae, -a
erant
eras
erātis
erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avrò ammonito
sarò stato ammonito
avrò temuto
a
monuĕro
a
monuĕris
a
monuĕrit
erit
erit
a
1 plur.
monuerĭmus
erĭmus
erĭmus
2a plur.
monuerĭtis
3a plur.
monuĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
ero
monĭtus, -a, -um
monĭti, -ae, -a
eris
erĭtis
erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
ammonisca
sia ammonito
tema
a
monĕam
monĕar
verĕar
a
monĕas
moneāris
vereāris
a
monĕat
moneātur
vereātur
a
moneāmus
moneāmur
vereāmur
a
moneātis
moneamĭni
vereamĭni
a
monĕant
moneāntur
vereāntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Persona
ammonissi
fossi ammonito
temessi
a
monērem
monērer
verērer
a
monēres
monerēris
vererēris
a
monēret
monerētur
vererētur
a
1 plur.
monerēmus
monerēmur
vererēmur
2a plur.
monerētis
moneremĭni
vereremĭni
3a plur.
monērent
monerēntur
vererēntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
© Pearson Italia S.p.A.
ero
verĭtus, -a, -um
verĭti, -ae, -a
eris
erĭtis
erunt
7
8
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
abbia ammonito
sia stato ammonito
abbia temuto
a
monuĕrim
a
monuĕris
a
monuĕrit
sit
sit
a
1 plur.
monuerĭmus
simus
simus
2a plur.
monuerĭtis
3a plur.
monuĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
sim
monĭtus, -a, -um
monĭti, -ae, -a
sim
verĭtus, -a, -um
sis
sitis
verĭti, -ae, -a
sint
sis
sitis
sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
Deponente
avessi ammonito
fossi stato ammonito
avessi temuto
monuissem
essem
monĭtus, -a, -um
essem
verĭtus, -a, -um
a
monuisses
a
monuisset
esset
esset
a
monuissēmus
essēmus
essēmus
a
monuissētis
a
monuissent
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
monĭti, -ae, -a
esses
essētis
verĭti, -ae, -a
essent
esses
essētis
essent
IMPERATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
ammonisci!
Deponente
temi!
a
mone
-
verēre
a
monēte
-
veremĭni
Passivo
Deponente
2 sing.
2 plur.
IMPERATIVO ■ Futuro
Persona
Attivo
ammonirai!
a
monēto
-
-
a
monēto
-
-
a
2 plur.
monetōte
-
-
3a plur.
monēnto
-
-
2 sing.
3 sing.
INFINITO ■ Presente
Attivo
Passivo
Deponente
ammonire
essere ammonito
temere
monēre
monēri
verēri
INFINITO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
Deponente
avere ammonito
essere stato ammonito
avere temuto
monuisse
monĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse
verĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
INFINITO ■ Futuro
Attivo
Passivo
Deponente
stare per ammonire
stare per essere ammonito
stare per temere
moniturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
monĭtum iri
veriturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO
Caso
Attivo
Passivo
Deponente
Genitivo
monendi
di ammonire
-
verendi
di temere
Dativo
monendo
ad ammonire
-
verendo
a temere
Accusativo
(ad) monendum per ammonire
-
(ad) verendum
per temere
Ablativo
monendo
-
verendo
con il temere
con l’ammonire
GERUNDIVO
Attivo
-
Passivo
Deponente
che deve essere ammonito, da ammonire
che deve essere temuto, da temere
monendus, -a, -um
verendus, -a, -um
(valore passivo)
PARTICIPIO ■ Presente
Attivo
Passivo
che ammonisce
monens, monentis
Deponente
che teme
-
verens, verentis
Passivo
Deponente
che è stato / essendo stato ammonito
che ha temuto
monĭtus, -a, -um
verĭtus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Perfetto
Attivo
-
PARTICIPIO ■ Futuro
Attivo
Passivo
che ammonirà / sta per ammonire
monitūrus, -a, -um
Deponente
che temerà
-
veritūrus, -a, -um
Attivo
Passivo
Deponente
ad ammonire, per ammonire
ad ammonirsi
a temere (valore attivo)
a essere temuto (valore passivo)
monĭtum
monĭtu
verĭtum (valore attivo)
verĭtu (valore passivo)
SUPINO
© Pearson Italia S.p.A.
9
10
Terza coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
leggo
sono letto
seguo
a
lego
legor
sequor
a
legis
legĕris
sequĕris
a
legit
legĭtur
sequĭtur
a
legĭmus
legĭmur
sequĭmur
a
legĭtis
legimĭni
sequimĭni
a
legunt
legūntur
sequūntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Imperfetto
Persona
leggevo
ero letto
seguivo
a
legēbam
legēbar
sequēbar
a
legēbas
legebāris
sequebāris
a
3 sing.
legēbat
legebātur
sequebātur
1a plur.
legebāmus
legebāmur
sequebāmur
2a plur.
legebātis
legebamĭni
sequebamĭni
3a plur.
legēbant
legebāntur
sequebāntur
1 sing.
2 sing.
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
leggerò
sarò letto
seguirò
a
legam
legar
sequar
a
leges
legēris
sequēris
a
leget
legētur
sequētur
a
legēmus
legēmur
sequēmur
a
legētis
legemĭni
sequēmĭni
a
legent
legēntur
sequēntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
lessi, ho/ebbi letto
fui / sono stato / fui stato letto
seguii, ho/ebbi seguito
a
legi
a
legīsti
a
3 sing.
legit
est
est
1a plur.
legĭmus
sumus
sumus
2a plur.
legīstis
3a plur.
legērunt
1 sing.
2 sing.
© Pearson Italia S.p.A.
sum
lectus, -a, -um
lecti, -ae, -a
es
estis
sunt
sum
secūtus, -a, -um
secūti, -ae, -a
es
estis
sunt
Tavole grammaticali
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
Deponente
avevo letto
ero stato letto
avevo seguito
legĕram
eram
lectus, -a, -um
secūtus, -a, -um
legĕras
a
legĕrat
erat
erat
a
legerāmus
erāmus
erāmus
a
legerātis
a
legĕrant
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
lecti, -ae, -a
eras
eram
a
erātis
secūti, -ae, -a
erant
eras
erātis
erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avrò letto
sarò stato letto
avrò seguito
a
legĕro
a
legĕris
a
legĕrit
erit
erit
a
legerĭmus
erĭmus
erĭmus
a
2 plur.
legerĭtis
3a plur.
legĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
ero
lectus, -a, -um
lecti, -ae, -a
eris
erĭtis
erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
legga
sia letto
segua
legam
legar
sequar
a
legas
legāris
sequāris
a
legat
legātur
sequātur
a
legāmus
legāmur
sequāmur
a
legātis
legamĭni
sequamĭni
a
legant
legāntur
sequāntur
Attivo
Passivo
Deponente
1a sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Persona
leggessi
fossi letto
seguissi
a
legĕrem
legĕrer
sequĕrer
a
legĕres
legerēris
sequerēris
a
legĕret
legerētur
sequerētur
a
legerēmus
legerēmur
sequerēmur
a
2 plur.
legerētis
legeremĭni
sequeremĭni
3a plur.
legĕrent
legerēntur
sequerēntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
ero
secūtus, -a, -um
secūti, -ae, -a
eris
erĭtis
erunt
11
12
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
abbia letto
sia stato letto
abbia seguito
a
legĕrim
a
legĕris
a
legĕrit
sit
sit
a
1 plur.
legerĭmus
simus
simus
2a plur.
legerĭtis
3a plur.
legĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
sim
lectus, -a, -um
sim
secūtus, -a, -um
sis
sitis
lecti, -ae, -a
secūti, -ae, -a
sint
sis
sitis
sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
Deponente
avessi letto
fossi stato letto
avessi seguito
legissem
essem
lectus, -a, -um
essem
secūtus, -a, -um
a
legisses
a
legisset
esset
esset
a
legissēmus
essēmus
essēmus
a
legissētis
a
legissent
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
lecti, -ae, -a
esses
essētis
secūti, -ae, -a
essent
esses
essētis
essent
IMPERATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
leggi!
Deponente
segui!
a
lege
-
sequĕre
a
legĭte
-
sequimĭni
Passivo
Deponente
2 sing.
2 plur.
IMPERATIVO ■ Futuro
Persona
Attivo
leggerai!
a
legĭto
-
-
a
legĭto
-
-
a
2 plur.
legitōte
-
-
3a plur.
legūnto
-
-
2 sing.
3 sing.
INFINITO ■ Presente
Attivo
Passivo
Deponente
leggere
essere letto
seguire
legĕre
legi
sequi
INFINITO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
Deponente
avere letto
essere stato letto
avere seguito
legisse
lectum, -am, -um, -os, -as, -a esse
secūtum, -am, -um, -os, -as, -a esse
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
INFINITO ■ Futuro
Attivo
Passivo
Deponente
stare per leggere
stare per essere letto
stare per seguire
lecturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
lectum iri
secutūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO
Caso
Attivo
Passivo
Deponente
Genitivo
legendi
di leggere
-
sequendi
di seguire
Dativo
legendo
a leggere
-
sequendo
a seguire
Accusativo
(ad) legendum
per leggere
-
(ad) sequendum per seguire
Ablativo
legendo
con il leggere
-
sequendo
GERUNDIVO
Attivo
-
Passivo
Deponente
che deve essere letto, da leggere
che deve essere seguito, da seguire
legendus, -a, -um
sequendus, -a, -um
(valore passivo)
PARTICIPIO ■ Presente
Attivo
Passivo
che legge
Deponente
che segue
legens, legentis
-
sequens, sequentis
PARTICIPIO ■ Perfetto
Attivo
-
Passivo
Deponente
che è stato / essendo stato letto
che ha seguito
lectus, -a, -um
secūtus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Futuro
Attivo
Passivo
che leggerà / sta per leggere
lectūrus, -a, -um
Deponente
che seguirà
-
secutūrus, -a, -um
Attivo
Passivo
Deponente
a leggere, per leggere
a leggersi
a seguire (valore attivo)
a essere seguito (valore passivo)
lectum
lectu
secūtum (valore attivo)
secūtu (valore passivo)
SUPINO
© Pearson Italia S.p.A.
con il seguire
13
14
Quarta coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
odo
sono udito
elargisco
a
audio
audior
largior
a
audis
audīris
largīris
a
audit
audītur
largītur
a
audīmus
audīmur
largīmur
a
audītis
audimĭni
largimĭni
a
audiunt
audiūntur
largiūntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Imperfetto
Persona
udivo
ero udito
elargivo
a
audiēbam
audiēbar
largiēbar
a
audiēbas
audiebāris
largiebāris
a
3 sing.
audiēbat
audiebātur
largiebātur
1a plur.
audiebāmus
audiebāmur
largiebāmur
2a plur.
audiebātis
audiebamĭni
largiebamĭni
3a plur.
audiēbant
audiebāntur
largiebāntur
1 sing.
2 sing.
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
udirò
sarò udito
elargirò
a
audiam
audiar
largiar
a
audies
audiēris
largiēris
a
audiet
audiētur
largiētur
a
audiēmus
audiēmur
largiemur
a
audiētis
audiemĭni
largiemĭni
a
audient
audiēntur
largiēntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
udii, ho/ebbi udito
fui / sono stato / fui stato udito
elargii, ho/ebbi elargito
a
audivi
a
audivīsti
a
3 sing.
audivit
est
est
1a plur.
audivĭmus
sumus
sumus
2a plur.
audivīstis
3a plur.
audivērunt
1 sing.
2 sing.
© Pearson Italia S.p.A.
sum
audītus, -a, -um
audīti, -ae, -a
es
estis
sunt
sum
largītus, -a, -um
largīti, -ae, -a
es
estis
sunt
Tavole grammaticali
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avevo udito
ero stato udito
avevo elargito
a
audivĕram
a
audivĕras
a
audivĕrat
erat
erat
a
audiverāmus
erāmus
erāmus
a
audiverātis
a
audivĕrant
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
eram
audītus, -a, -um
audīti, -ae, -a
eras
erātis
eram
largītus, -a, -um
largīti, -ae, -a
erant
eras
erātis
erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avrò udito
sarò stato udito
avrò elargito
a
audivĕro
a
2 sing.
audivĕris
3a sing.
audivĕrit
erit
erit
1a plur.
audiverĭmus
erĭmus
erĭmus
1 sing.
a
audiverĭtis
a
audivĕrint
2 plur.
3 plur.
ero
audītus, -a, -um
audīti, -ae, -a
eris
erĭtis
erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
oda
sia udito
elargisca
a
audiam
audiar
largiar
a
audias
audiāris
largiāris
a
audiat
audiātur
largiātur
a
audiāmus
audiāmur
largiāmur
a
audiātis
audiamĭni
largiamĭni
a
audiant
audiāntur
largiāntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Persona
udissi
fossi udito
elargissi
a
audīrem
audīrer
largīrer
a
2 sing.
audīres
audirēris
largirēris
3a sing.
audīret
audirētur
largirētur
1a plur.
audirēmus
audirēmur
largirēmur
2a plur.
audirētis
audiremĭni
largiremĭni
audīrent
audirēntur
largirēntur
1 sing.
a
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
ero
largītus, -a, -um
largīti, -ae, -a
eris
erĭtis
erunt
15
16
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
abbia udito
sia stato udito
abbia elargito
a
audivĕrim
a
audivĕris
a
audivĕrit
sit
sit
a
1 plur.
audiverĭmus
simus
simus
2a plur.
audiverĭtis
3a plur.
audivĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
sim
audītus, -a, -um
audīti, -ae, -a
sim
largītus, -a, -um
sis
sitis
largīti, -ae, -a
sint
sis
sitis
sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
Deponente
avessi udito
fossi stato udito
avessi elargito
audivissem
essem
audītus, -a, -um
essem
largītus, -a, -um
a
audivisses
a
audivisset
esset
esset
a
audivissēmus
essēmus
essēmus
a
audivissētis
a
audivissent
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
audīti, -ae, -a
esses
essētis
largīti, -ae, -a
essent
esses
essētis
essent
IMPERATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
odi!
Deponente
elargisci!
a
audi
-
largīre
a
audīte
-
largimĭni
Passivo
Deponente
2 sing.
2 plur.
IMPERATIVO ■ Futuro
Persona
Attivo
udirai!
a
audīto
-
-
a
audīto
-
-
a
2 plur.
auditōte
-
-
3a plur.
audiūnto
-
-
2 sing.
3 sing.
INFINITO ■ Presente
Attivo
Passivo
Deponente
udire
essere udito
elargire
audīre
audīri
largīri
INFINITO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
Deponente
avere udito
essere stato udito
avere elargito
audivisse
audītum, -am, -um, -os, -as, -a esse
largītum, -am, -um, -os, -as, -a esse
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
INFINITO ■ Futuro
Attivo
Passivo
Deponente
stare per udire
stare per essere udito
stare per elargire
auditurum, -am, -um, -os, -as, -a esse
audītum iri
largitūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO
Caso
Attivo
Passivo
Deponente
Genitivo
audiendi
di udire
-
largiendi
di elargire
Dativo
audiendo
a udire
-
largiendo
a elargire
Accusativo
(ad) audiendum
per udire
-
(ad) largiendum
per elargire
Ablativo
audiendo
con l’udire
-
largiendo
con l’elargire
GERUNDIVO
Attivo
-
Passivo
Deponente
che deve essere udito, da udire
che deve essere elargito, da elargire
audiendus, -a, -um
largiendus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ Presente
Attivo
Passivo
che ode
Deponente
che elargisce
audiens, audientis
-
largiens, largientis
PARTICIPIO ■ Perfetto
Attivo
-
Passivo
Deponente
che è stato / essendo stato udito
che ha elargito
audītus, -a, -um
largītus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Futuro
Attivo
Passivo
che udirà / sta per udire
auditūrus, -a, -um
Deponente
che elargirà
-
largitūrus, -a, -um
Attivo
Passivo
Deponente
a udire, per udire
a udirsi
a elargire (valore attivo)
a essere elargito (valore passivo)
auditum
auditu
largītum (valore attivo)
largītu (valore passivo)
SUPINO
© Pearson Italia S.p.A.
17
18
Coniugazione mista (verbi in -ĭo)
INDICATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
prendo
sono preso
soffro
a
capio
capior
patior
a
capis
capĕris
patĕris
a
capit
capĭtur
patĭtur
a
capĭmus
capĭmur
patĭmur
a
capĭtis
capimĭni
patimĭni
a
capiunt
capiūntur
patiūntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Imperfetto
Persona
prendevo
ero preso
soffrivo
a
capiēbam
capiēbar
patiēbar
a
capiēbas
capiebāris
patiebāris
a
3 sing.
capiēbat
capiebātur
patiebātur
1a plur.
capiebāmus
capiebāmur
patiebāmur
2a plur.
capiebātis
capiebamĭni
patiebamĭni
3a plur.
capiēbant
capiebāntur
patiebāntur
1 sing.
2 sing.
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
prenderò
sarò preso
soffrirò
a
capiam
capiar
patiar
a
capies
capiēris
patiēris
a
capiet
capiētur
patiētur
a
1 plur.
capiēmus
capiēmur
patiēmur
2a plur.
capiētis
capiemĭni
patiemĭni
3a plur.
capient
capiēntur
patiēntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
INDICATIVO ■ Perfetto
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
Deponente
presi, ho/ebbi preso
fui / sono stato / fui stato preso
soffrii, ho/ebbi sofferto
cepī
sum
captus, -a, -um
passus, -a, -um
cepisti
a
cepit
est
est
a
cepĭmus
sumus
sumus
a
cepīstis
a
cepērunt
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
capti, -ae, -a
es
sum
a
estis
sunt
passi, -ae, -a
es
estis
sunt
Tavole grammaticali
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avevo preso
ero stato preso
avevo sofferto
a
cepĕram
a
cepĕras
a
cepĕrat
erat
erat
a
ceperāmus
erāmus
erāmus
a
ceperātis
a
cepĕrant
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
eram
captus, -a, -um
capti, -ae, -a
eras
erātis
eram
passus, -a, -um
passi, -ae, -a
erant
eras
erātis
erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
avrò preso
sarò stato preso
avrò sofferto
a
cepĕro
a
cepĕris
a
3 sing.
cepĕrit
erit
erit
1a plur.
ceperĭmus
erĭmus
erĭmus
2a plur.
ceperĭtis
1 sing.
2 sing.
a
3 plur.
ero
captus, -a, -um
capti, -ae, -a
eris
erĭtis
cepĕrint
erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
prenda
sia preso
soffra
a
capiam
capiar
patiar
a
capias
capiāris
patiāris
a
capiat
capiātur
patiātur
a
capiāmus
capiāmur
patiāmur
a
capiātis
capiamĭni
patiamĭni
a
capiant
capiāntur
patiāntur
Attivo
Passivo
Deponente
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Persona
prendessi
fossi preso
soffrissi
a
capĕrem
capĕrer
patĕrer
a
capĕres
caperēris
paterēris
a
3 sing.
capĕret
caperētur
paterētur
1a plur.
caperēmus
caperēmur
paterēmur
2a plur.
caperētis
caperemĭni
pateremĭni
capĕrent
caperēntur
paterēntur
1 sing.
2 sing.
a
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
ero
passus, -a, -um
passi, -ae, -a
eris
erĭtis
erunt
19
20
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
abbia preso
sia stato preso
abbia sofferto
a
cepĕrim
a
cepĕris
a
cepĕrit
sit
sit
a
1 plur.
ceperĭmus
simus
simus
2a plur.
ceperĭtis
3a plur.
cepĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
sim
captus, -a, -um
sis
sitis
capti, -ae, -a
sim
passus, -a, -um
passi, -ae, -a
sint
sis
sitis
sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
Deponente
avessi preso
fossi stato preso
avessi sofferto
cepissem
essem
captus, -a, -um
passus, -a, -um
cepisses
a
cepisset
esset
esset
a
cepissēmus
essēmus
essēmus
a
cepissētis
a
cepissent
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
capti, -ae, -a
esses
essem
a
essētis
passi, -ae, -a
essent
esses
essētis
essent
IMPERATIVO ■ Presente
Persona
Attivo
Passivo
Deponente
prendi!
soffri!
a
cape
-
patĕre
a
capĭte
-
patimĭni
Passivo
Deponente
2 sing.
2 plur.
IMPERATIVO ■ Futuro
Persona
Attivo
prenderai!
a
capĭto
-
-
a
capĭto
-
-
a
2 plur.
capitōte
-
-
3a plur.
capiūnto
-
-
2 sing.
3 sing.
INFINITO ■ Presente
Attivo
Passivo
Deponente
prendere
essere preso
soffrire
capĕre
capi
pati
INFINITO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
Deponente
avere preso
essere stato preso
avere sofferto
cepisse
captum, -am, -um, -os, -as, -a esse
passum, -am, -um, -os, -as, -a esse
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
INFINITO ■ Futuro
Attivo
Passivo
Deponente
stare per prendere
stare per essere preso
stare per soffrire
capturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
captum iri
passurum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO
Caso
Attivo
Passivo
Deponente
Genitivo
capiendi
di prendere
-
patiendi
di soffrire
Dativo
capiendo
a prendere
-
patiendo
a soffrire
Accusativo
(ad) capiendum
per prendere
-
(ad) patiendum
per soffrire
Ablativo
capiendo
con il prendere
-
patiendo
con il soffrire
GERUNDIVO
Attivo
-
Passivo
Deponente
che deve essere preso, da prendere
che deve essere sofferto, da soffrire
capiendus, -a, -um
patiendus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ Presente
Attivo
Passivo
che prende
Deponente
che soffre
capiens, capientis
-
patiens, patientis
PARTICIPIO ■ Perfetto
Attivo
-
Passivo
Deponente
che è stato / essendo stato preso
che ha sofferto
captus, -a, -um
passus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Futuro
Attivo
Passivo
che prenderà / sta per prendere
captūrus, -a, -um
Deponente
che soffrirà
-
passūrus, -a, -um
Attivo
Passivo
Deponente
a prendere, per prendere
a prendersi
a soffrire (valore attivo)
a essere sofferto (valore passivo)
captum
captu
passum (valore attivo)
passu (valore passivo)
SUPINO
© Pearson Italia S.p.A.
21
22
VERBI: CONIUGAZIONE ATEMATICA
SUM
INDICATIVO
Persona
1a sing.
Presente
Imperfetto
Futuro semplice
sono
ero
sarò
sum
eram
ero
a
es
eras
eris
a
est
erat
erit
a
sumus
erāmus
erĭmus
a
estis
erātis
erĭtis
a
sunt
erant
erunt
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
Perfetto
Piuccheperfetto
Futuro anteriore
fui, sono/fui stato
ero stato
sarò stato
a
fui
fuĕram
fuĕro
a
fuīsti
fuĕras
fuĕris
a
fuit
fuĕrat
fuĕrit
a
fuĭmus
fuerāmus
fuerĭmus
a
fuīstis
fuerātis
fuerĭtis
a
fuērunt
fuĕrant
fuĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO
Presente
Imperfetto
sia
fossi
1 sing.
sim
essem
2a sing.
sis
esses
3a sing.
Persona
a
sit
esset
a
sīmus
essēmus
a
sītis
essētis
a
sint
essent
Perfetto
Piuccheperfetto
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
sia stato
fossi stato
a
fuĕrim
fuissem
a
fuĕris
fuisses
a
fuĕrit
fuisset
a
fuerĭmus
fuissēmus
a
fuerĭtis
fuissētis
a
fuĕrint
fuissent
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
IMPERATIVO
Persona
Presente
Futuro
sii!
sarai!
a
es
esto
a
-
esto
a
este
estōte
a
-
sunto
2 sing.
3 sing.
2 plur.
3 plur.
INFINITO
Presente
Perfetto
Futuro
essere
essere stato
stare per essere
esse
fuisse
futurum, -am, -um, -os, -as, -a
esse / fore
Perfetto
Futuro
PARTICIPIO
Presente
che sarà
-
-
futurus, -a, -um
POSSUM
INDICATIVO
Presente
Imperfetto
Futuro semplice
posso
potevo
potrò
1a sing.
possum
potĕram
potĕro
2a sing.
Persona
potes
potĕras
potĕris
a
potest
potĕrat
potĕrit
a
possumus
poterāmus
poterĭmus
a
potēstis
poterātis
poterĭtis
a
possunt
potĕrant
potĕrunt
Perfetto
Piuccheperfetto
Futuro anteriore
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
potei, ho/ebbi potuto
avevo potuto
avrò potuto
a
potui
potuĕram
potuĕro
a
potuīsti
potuĕras
potuĕris
a
potuit
potuĕrat
potuĕrit
a
potuĭmus
potuerāmus
potuerĭmus
a
potuīstis
potuerātis
potuerĭtis
a
potuērunt
potuĕrant
potuĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
23
24
CONGIUNTIVO
Persona
Presente
Imperfetto
possa
potessi
a
possim
possem
a
possis
posses
a
possit
posset
a
possīmus
possēmus
a
2 plur.
possītis
possētis
3a plur.
possint
possent
Perfetto
Piuccheperfetto
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
Persona
abbia potuto
avessi potuto
a
potuĕrim
potuissem
a
potuĕris
potuisses
a
potuĕrit
potuisset
a
potuerĭmus
potuissēmus
a
potuerĭtis
potuissētis
a
potuĕrint
potuissent
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INFINITO
Presente
Perfetto
Futuro
potere
avere potuto
posse
potuisse
-
Perfetto
Futuro
-
-
PARTICIPIO
Presente
che può, potente
potens, potentis
PROSUM
INDICATIVO
Persona
Presente
Imperfetto
Futuro semplice
giovo
giovavo
gioverò
a
prosum
prodĕram
prodĕro
a
prodĕs
prodĕras
prodĕris
a
3 sing.
prodĕst
prodĕrat
prodĕrit
1a plur.
prosŭmus
proderāmus
proderĭmus
2a plur.
prodēstis
proderātis
proderĭtis
prosunt
prodĕrant
prodĕrunt
1 sing.
2 sing.
a
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
Persona
Perfetto
Piuccheperfetto
Futuro anteriore
giovai, ho/ebbi giovato
avevo giovato
avrò giovato
a
profui
profuĕram
profuĕro
a
profuisti
profuĕras
profuĕris
a
profuit
profuĕrat
profuĕrit
a
profuĭmus
profuerāmus
profuerĭmus
a
profuistis
profuerātis
profuerĭtis
a
profuērunt
profuĕrant
profuĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO
Persona
Presente
Imperfetto
giovi
giovassi
a
prosim
prodessem
a
prosis
prodesses
a
prosit
prodesset
a
prosīmus
prodessēmus
a
prosītis
prodessētis
a
prosint
prodessent
Perfetto
Piuccheperfetto
abbia giovato
avessi giovato
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
1a sing.
profuĕrim
profuissem
a
profuĕris
profuisses
a
profuĕrit
profuisset
a
profuerĭmus
profuissēmus
a
profuerĭtis
profuissētis
a
profuĕrint
profuissent
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
IMPERATIVO
Presente
Futuro
giova!
gioverai!
2a sing.
prodes
prodesto
3a sing.
Persona
-
prodesto
a
prodeste
prodestōte
a
-
prosūnto
2 plur.
3 plur.
INFINITO
Presente
Perfetto
Futuro
giovare
avere giovato
stare per giovare
prodesse
profuisse
profuturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
Perfetto
Futuro
PARTICIPIO
Presente
che gioverà
-
-
© Pearson Italia S.p.A.
profuturus, -a, -um
25
26
VERBI ANOMALI
FERO
INDICATIVO ■ Presente
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
porto
sono portato
fero
feror
a
fers
ferris
a
fert
fertur
a
ferĭmus
ferĭmur
a
fertis
ferimĭni
a
ferunt
ferūntur
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Imperfetto
Attivo
Passivo
portavo
ero portato
1 sing.
ferēbam
ferēbar
2a sing.
ferēbas
ferebāris
3a sing.
Persona
a
ferēbat
ferebātur
a
ferebāmus
ferebāmur
a
ferebātis
ferebamĭni
a
ferēbant
ferebāntur
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Persona
Attivo
Passivo
porterò
sarò portato
a
feram
ferar
a
feres
ferēris
a
feret
ferētur
a
1 plur.
ferēmus
ferēmur
2a plur.
ferētis
feremĭni
3a plur.
ferent
ferēntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
INDICATIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
portai, ho/ebbi portato
fui / sono stato / fui stato portato
1a sing.
tuli
2a sing.
tulisti
sum
latus, -a, -um
es
a
tulit
est
a
tulĭmus
sumus
a
tulīstis
a
tulērunt
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
lati, -ae, -a
estis
sunt
Tavole grammaticali
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
Attivo
Passivo
avevo portato
ero stato portato
a
tulĕram
a
tulĕras
a
tulĕrat
erat
a
1 plur.
tulerāmus
erāmus
2a plur.
tulerātis
3a plur.
tulĕrant
1 sing.
2 sing.
3 sing.
eram
latus, -a, -um
lati, -ae, -a
eras
erātis
erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Persona
1a sing.
Attivo
Passivo
avrò portato
sarò stato portato
tulĕro
ero
a
tulĕris
a
tulĕrit
erit
a
tulerĭmus
erĭmus
a
tulerĭtis
a
tulĕrint
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
latus, -a, -um
lati, -ae, -a
Attivo
Passivo
porti
sia portato
a
feram
ferar
a
2 sing.
feras
ferāris
3a sing.
ferat
ferātur
1a plur.
1 sing.
ferāmus
ferāmur
a
ferātis
feramĭni
a
ferant
ferāntur
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Persona
Attivo
Passivo
portassi
fossi portato
a
ferrem
ferrer
a
ferres
ferrēris
a
ferret
ferrētur
a
ferrēmus
ferrēmur
a
2 plur.
ferrētis
ferremĭni
3a plur.
ferrent
ferrēntur
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
erĭtis
erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
Persona
eris
27
28
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Persona
Attivo
Passivo
abbia portato
sia stato portato
a
tulĕrim
a
tulĕris
a
tulĕrit
sit
a
tulerĭmus
simus
a
2 plur.
tulerĭtis
3a plur.
tulĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
sim
latus, -a, -um
lati, -ae, -a
sis
sitis
sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
Attivo
Passivo
avessi portato
fossi stato portato
a
tulissem
a
tulisses
a
tulisset
esset
a
tulissēmus
essēmus
a
tulissētis
a
tulissent
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
essem
latus, -a, -um
lati, -ae, -a
Attivo
Passivo
porta!
sii portato!
a
fer
ferre
a
ferte
ferimĭni
2 sing.
2 plur.
IMPERATIVO ■ Futuro
Persona
Attivo
Passivo
porterai!
a
ferto
-
a
ferto
-
a
fertōte
-
a
ferūnto
-
2 sing.
3 sing.
2 plur.
3 plur.
INFINITO ■ Presente
Attivo
Passivo
portare
essere portato
ferre
ferri
INFINITO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
avere portato
essere stato portato
tulisse
latum, -am, -um, -os,
-as, -a esse
© Pearson Italia S.p.A.
essētis
essent
IMPERATIVO ■ Presente
Persona
esses
Tavole grammaticali
INFINITO ■ Futuro
Attivo
Passivo
stare per portare
stare per essere portato
laturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
latum iri
GERUNDIO
Caso
Attivo
Passivo
Genitivo
ferendi
di portare
-
Dativo
ferendo
a portare
-
Accusativo
(ad) ferendum per portare
-
Ablativo
ferendo
-
con il portare
GERUNDIVO
Attivo
Passivo
che deve essere portato, da portare
-
ferendus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Presente
Attivo
Passivo
che porta
ferens, ferentis
-
PARTICIPIO ■ Perfetto
Attivo
Passivo
che è stato / essendo
stato portato
-
lātus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Futuro
Attivo
Passivo
che porterà
latūrus, -a, -um
-
SUPINO
Attivo
Passivo
a portare
a portarsi
latum
latu
© Pearson Italia S.p.A.
29
30
VOLO, NOLO E MALO
INDICATIVO ■ Presente
Persona
volo
nolo
malo
voglio
non voglio
preferisco
a
volo
nolo
malo
a
vis
non vis
mavis
a
vult
non vult
mavult
a
volŭmus
nolŭmus
malŭmus
a
vultis
non vultis
mavultis
a
volunt
nolunt
malunt
volo
nolo
malo
volevo
non volevo
preferivo
1 sing.
volēbam
nolēbam
malēbam
2a sing.
volēbas
nolēbas
malēbas
3a sing.
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Imperfetto
Persona
a
volēbat
nolēbat
malēbat
a
volebāmus
nolebāmus
malebāmus
a
volebātis
nolebātis
malebātis
a
volēbant
nolēbant
malēbant
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Persona
volo
nolo
malo
vorrò
non vorrò
preferirò
a
volam
nolam
malam
a
voles
noles
males
a
volet
nolet
malet
a
volēmus
nolēmus
malēmus
a
volētis
nolētis
malētis
a
volent
nolent
malent
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Perfetto
volo
nolo
malo
volli, ho/ebbi voluto
non volli, non ho/ebbi voluto
preferii, ho/ebbi preferito
1 sing.
volui
nolui
malui
2a sing.
voluisti
noluisti
maluisti
3a sing.
Persona
a
voluit
noluit
maluit
a
voluimus
noluimus
maluimus
a
voluīstis
noluīstis
maluīstis
a
voluērunt
noluērunt
maluērunt
1 plur.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Persona
volo
nolo
malo
avevo voluto
non avevo voluto
avevo preferito
a
voluĕram
noluĕram
maluĕram
a
voluĕras
noluĕras
maluĕras
a
voluĕrat
noluĕrat
maluĕrat
a
voluerāmus
noluerāmus
maluerāmus
a
voluerātis
noluerātis
maluerātis
a
voluĕrant
noluĕrant
maluĕrant
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Persona
volo
nolo
malo
avrò voluto
non avrò voluto
avrò preferito
a
voluĕro
noluĕro
maluĕro
a
voluĕris
noluĕris
maluĕris
a
3 sing.
voluĕrit
noluĕrit
maluĕrit
1a plur.
voluerĭmus
noluerĭmus
maluerĭmus
2a plur.
voluerĭtis
noluerĭtis
maluerĭtis
3a plur.
voluĕrint
noluĕrint
maluĕrint
volo
nolo
malo
1 sing.
2 sing.
CONGIUNTIVO ■ Presente
Persona
voglia
non voglia
preferisca
a
velim
nolim
malim
a
velis
nolis
malis
a
velit
nolit
malit
a
velīmus
nolīmus
malīmus
a
velītis
nolītis
malītis
a
velint
nolint
malint
volo
nolo
malo
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Persona
volessi
non volessi
preferissi
a
vellem
nollem
mallem
a
velles
nolles
malles
a
vellet
nollet
mallet
a
1 plur.
vellēmus
nollēmus
mallēmus
2a plur.
vellētis
nollētis
mallētis
3a plur.
vellent
nollent
mallent
1 sing.
2 sing.
3 sing.
© Pearson Italia S.p.A.
31
32
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Persona
volo
nolo
malo
abbia voluto
non abbia voluto
abbia preferito
a
voluĕrim
noluĕrim
maluĕrim
a
voluĕris
noluĕris
maluĕris
a
voluĕrit
noluĕrit
maluĕrit
a
voluerĭmus
noluerĭmus
maluerĭmus
a
2 plur.
voluerĭtis
noluerĭtis
maluerĭtis
3a plur.
voluĕrint
noluĕrint
maluĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
volo
nolo
malo
avessi voluto
non avessi voluto
avessi preferito
1a sing.
voluissem
noluissem
maluissem
2a sing.
Persona
voluisses
noluisses
maluisses
a
voluisset
noluisset
maluisset
a
voluissēmus
noluissēmus
maluissēmus
a
voluissētis
noluissētis
maluissētis
a
voluissent
noluissent
maluissent
nolo
malo
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
IMPERATIVO ■ Presente
Persona
volo
non volere!
a
-
noli
-
a
-
nolite
-
nolo
malo
2 sing.
2 plur.
IMPERATIVO ■ Futuro
Persona
volo
non vorrai!
a
-
nolīto
-
a
-
nolitōte
-
2 sing.
2 plur.
INFINITO ■ Presente
volo
nolo
malo
volere
non volere
preferire
velle
nolle
malle
volo
nolo
malo
avere voluto
non avere voluto
avere preferito
voluisse
noluisse
maluisse
INFINITO ■ Perfetto
PARTICIPIO ■ Presente
volo
nolo
che vuole, volente
che non vuole, nolente
volens, volentis
nolens, nolentis
© Pearson Italia S.p.A.
malo
-
Tavole grammaticali
EO
INDICATIVO
Persona
Presente
Imperfetto
Futuro semplice
vado
andavo
andrò
a
eo
ibam
ibo
a
is
ibas
ibis
a
it
ibat
ibit
a
imus
ibāmus
ibĭmus
a
itis
ibātis
ibĭtis
a
eunt
ibant
ibunt
Perfetto
Piuccheperfetto
Futuro anteriore
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
andai, sono/fui andato
ero andato
sarò andato
a
ii
iĕram
iĕro
a
isti
iĕras
iĕris
a
iit
iĕrat
iĕrit
a
iĭmus
ierāmus
ierĭmus
a
istis
ierātis
ierĭtis
a
iērunt
iĕrant
iĕrint
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
CONGIUNTIVO
Persona
Presente
Imperfetto
vada
andassi
a
eam
irem
a
eas
ires
a
3 sing.
eat
iret
1a plur.
eāmus
irēmus
2a plur.
eātis
irētis
3a plur.
eant
irent
Perfetto
Piuccheperfetto
sia andato
fossi andato
1 sing.
iĕrim
issem
2a sing.
iĕris
isses
3a sing.
1 sing.
2 sing.
Persona
a
iĕrit
isset
a
ierĭmus
issēmus
a
ierĭtis
issētis
a
iĕrint
issent
1 plur.
2 plur.
3 plur.
IMPERATIVO
Persona
Presente
Futuro
va’!
andrai!
a
i
ito
a
-
ito
a
ite
itōte
a
-
eūnto
2 sing.
3 sing.
2 plur.
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
33
34
INFINITO
Presente
Perfetto
Futuro
andare
essere andato
stare per andare
ire
isse
iturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO
Caso
Genitivo
eundi
di andare
Dativo
eundo
ad andare
Accusativo
(ad) eundum
per andare
Ablativo
eundo
con l’andare
PARTICIPIO
Presente
Perfetto
che va
Futuro
che andrà
iens, euntis
-
iturus, -a, -um
SUPINO
ad andare, per andare
itum
EDO
INDICATIVO
Persona
Presente
Imperfetto
Futuro semplice
mangio
mangiavo
mangerò
a
edo
edēbam
edam
a
edis (es)
edēbas
edes
a
edit (est)
edēbat
edet
a
edĭmus
edebāmus
edēmus
a
edĭtis (estis)
edebātis
edētis
a
edunt
edēbant
edent
Perfetto
Piuccheperfetto
Futuro anteriore
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
mangiai, ho/ebbi mangiato
avevo mangiato
avrò mangiato
a
edi
edĕram
edĕro
a
edisti
edĕras
edĕris
a
3 sing.
edit
edĕrat
edĕrit
1a plur.
edĭmus
ederāmus
ederĭmus
2a plur.
edīstis
ederātis
ederĭtis
edērunt
edĕrant
edĕrint
1 sing.
2 sing.
a
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
Tavole grammaticali
CONGIUNTIVO
Persona
Presente
Imperfetto
mangi
mangiassi
a
edam (edim)
edĕrem (essem)
a
edas (edis)
edĕres (esses)
a
edat (edit)
edĕret (esset)
a
edāmus (edīmus)
ederēmus (essēmus)
a
2 plur.
edātis (edītis)
ederētis (essētis)
3a plur.
edant (edint)
edĕrent (essent)
Perfetto
Piuccheperfetto
abbia mangiato
avessi mangiato
1a sing.
edĕrim
edissem
2a sing.
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
Persona
edĕris
edisses
a
edĕrit
edisset
a
ederĭmus
edissēmus
a
ederĭtis
edissētis
a
edĕrint
edissent
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
IMPERATIVO
Persona
Presente
Futuro
mangia!
mangerai!
a
ede (es)
edĭto (esto)
a
-
edĭto (esto)
a
edĭte (este)
editōte (estōte)
a
-
edūnto
2 sing.
3 sing.
2 plur.
3 plur.
INFINITO
Presente
Perfetto
Futuro
mangiare
avere mangiato
stare per mangiare
edĕre (esse)
edisse
esūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO
SUPINO
Caso
Attivo
Genitivo
edendi
di mangiare
a mangiare, per mangiare
Dativo
edendo
a mangiare
esum
Accusativo
(ad) edendum
per mangiare
Ablativo
edendo
con il mangiare
PARTICIPIO
Presente
Perfetto
Futuro
che mangia
che è stato mangiato
che mangerà
edens, edentis
esus, -a, -um
esūrus, -a, -um
© Pearson Italia S.p.A.
35
36
FIO
INDICATIVO
Persona
Presente
Imperfetto
Futuro semplice
sono fatto / divento
ero fatto / diventavo
sarò fatto / diventerò
a
fio
fiēbam
fiam
a
fis
fiēbas
fies
a
fit
fiēbat
fiet
a
fimus
fiebāmus
fiēmus
a
fitis
fiebātis
fiētis
a
fiunt
fiēbant
fient
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
Perfetto
Piuccheperfetto
Futuro anteriore
fui fatto, sono stato fatto /
divenni, sono diventato
ero stato fatto /
ero diventato
sarò stato fatto /
sarò diventato
sum
1a sing.
a
2 sing.
factus, -a, -um
es
eram
factus, -a, -um
eras
ero
factus, -a, -um
eris
a
est
erat
erit
a
sumus
erāmus
erĭmus
3 sing.
1 plur.
2a plur.
facti, -ae, -a
estis
facti, -ae, -a
erātis
sunt
3a plur.
erant
CONGIUNTIVO
Persona
Presente
Imperfetto
sia fatto / diventi
fossi fatto / diventassi
a
fiam
fiĕrem
a
fias
fiĕres
a
fiat
fiĕret
a
fiāmus
fierēmus
a
fiātis
fierētis
a
fiant
fiĕrent
Perfetto
Piuccheperfetto
sia stato fatto / sia diventato
fossi stato fatto / fossi diventato
1 sing.
2 sing.
3 sing.
1 plur.
2 plur.
3 plur.
Persona
sim
a
1 sing.
a
2 sing.
factus, -a, -um
sis
essem
factus, -a, -um
esses
a
sit
esset
a
simus
essēmus
3 sing.
1 plur.
a
2 plur.
facti, -ae, -a
a
3 plur.
© Pearson Italia S.p.A.
sitis
sint
facti, -ae, -a
essētis
essent
facti, -ae, -a
erĭtis
erunt
Tavole grammaticali
IMPERATIVO
Persona
Presente
Futuro
sii fatto! / diventa!
sarai fatto! / diventerai!
a
fi
fito
a
-
fito
a
fite
fitōte
a
-
-
2 sing.
3 sing.
2 plur.
3 plur.
INFINITO
Presente
Perfetto
Futuro intransitivo
Futuro passivo
essere fatto / diventare
essere stato fatto /
essere diventato
stare per diventare
stare per essere fatto
fieri
factum, -am, -um, -os,
-as, -a esse
futurum, -am, -um, -os,
-as, -a esse / fore
factum iri
GERUNDIVO
Passivo
che deve essere fatto, da farsi
faciendus, -a, -um
PARTICIPIO
Presente
-
Perfetto
Futuro
che è stato fatto /
che è diventato
che sarà fatto /
che diventerà
factus, -a, -um
futurus, -a, -um
SUPINO
Passivo
a essere fatto / a farsi
factu
© Pearson Italia S.p.A.
37