Acta apostolicae Sedis. Commentarium Officiale
Transcript
Acta apostolicae Sedis. Commentarium Officiale
2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE AN. ET VOL. XC TYPIS VATICANIS M.DCCCC.LXXXXVIII 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it ! 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it An. et vol. XC 7 Ianuarii 1998 N. 1 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE Directio.: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano - Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA IOANNIS PAULI PP. II CONSTITUTIONES APOSTOLICAE I PARAKUENSIS Nova constituitur provincia ecclesiastica in Benino, Parakuensis nuncupata. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Successoris Petri in Ecclesia munere fungentes ad provehendum christi fidelium spiritale bonum, nunc etiam populum Dei in Benino respicimus omnia disponere contendentes ad animarum curam efficaciorem inibi red dendam. Quapropter audito consilio quorum interest summa apostolica No stra potestate novam Provinciam ecclesiasticam Parakuensem constituimus ex dioecesibus Parakuensi, Kandina, Natitinguensi et Diuguensi, cuius se des princeps Parakuensis erit deinceps, quae hisce quoque litteris archidioe cesis metropolitana efficitur cui reliquae dioeceses Kandina Natitinguensis et Diuguensis ut suffraganeae sedes subiciuntur. Praeterea Venerabilem Fratrem Nestorem Assogba, hactenus Episcopum Parakuensem, ad gradum Archiepiscopi et Metropolitae promovemus. Haec quae praescripsimus perfi cienda committimus Venerabili Fratri Andreae Dupuy, Archiepiscopo titulo Saelesiensi atque Apostolico in Benino Nuntio, onere imposito ad Congrega tionem pro Gentium Evangelizatione exemplum horum consiliorum exsecu- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tionis remittendi. Hae denique Litterae Nostrae firmae sint volumus tam in praesens quam in posterum omne tempus, quibusvis rebus haudquaquam obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die decimo sexto mensis Octo bris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Pontifica tus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO IOSEPHUS card. TOMKO Secretarius Status Congr. pro Gentium Evang. Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Franciscus Chiaurri, Protonot. Apost. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 420.258 II ABEOKUTANA In Nigeria nova conditur dioecesis Abeokutana. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Cum ad aeternam provehendam salutem Dominici gregis in Nigeria eius que regimini facilius et efficacius consulendum petitum esset nuper ut in eadem Natione nova conderetur dioecesis, Venerabiles Fratres Nostri S.R.E. Cardinales atque Praesules, qui Congregationi pro Gentium Evangelizatione sunt praepositi, re mature perpensa auditisque pariter eorum quorum inter est votis, admotam postulationem censuerunt esse accipiendam. Nos igitur, Qui gravissimo fungimur munere supremi Pastoris universae catholicae Ec clesiae, talem sententiam ratam habentes, summa Apostolica potestate haec decernimus. A Lagosensi archidioecesi separamus territorium districtuum ci vilium nuncupatorum Abeokuta South, Abeokuta North, AdoOdo/Otas, Egbado North, Egbado South, Ifo, Obafemi/Owose et Odeda; ex eoque novam constituimus dioecesim Abeokutanam, quam ipsi metropolitanae Ecclesiae Lagosensi suffraganeam facimus atque iurisdictioni Congregationis pro Gen tium Evangelizatione subicimus, cuius limites iidem erunt ac illi memorati territorii. Praeterea iubemus Episcopi sedem poni in urbe Abeokuta atque 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 7 templum ibidem exstans, Deo in honorem sanctorum Apostolorum Petri et Pauli dicatum, ad dignitatem cathedralis ecclesiae evehimus; cetera vero se cundum canonicas leges temperentur. Quae praescripsimus perducet ad exi tum Venerabilis Frater Carolus Maria Vigano, Archiepiscopus titulo Ulpianensis et in Nigeria Pronuntius Apostolicus, qui, re acta, curabit documen ta exaranda sincerisque exemplis ad Congregationem pro Gentium Evange lizatione cito mittenda. Hanc denique Constitutionem Nostram nunc et in posterum ratam esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die quarto et vicesimo mensis Octobris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Ponti ficatus Nostri vicesimo. ffi ANGELUS card. SODANO IOSEPHUS card. TOMKO Secretarius Status Congr. pro Gentium Evang. Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Franciscus Chiaurri, Protonot. Apost. Loco £8 Plumbi In Secret. Status tab., n. 420.699 III MERCEDENSIS - LUIANENSIS Dioecesis Mercedensis-Luianensis ad gradum archidioecesis evehitur. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Omnibus satis constat dioecesim Mercedensem-Luianensem magis in dies conspicuos facere spiritales progressus praesertim quoniam sub illius dicione celeberrimum est Sanctuarium Deo in honorem Beatae Mariae Virginis di catum in urbe vulgo Lujan, quod singularis evangelizationis locus habetur et quodammodo spiritale ducitur centrum totius Reipublicae Argentinae. Quapropter hanc dioecesim dignam esse censuimus ut maiore decoraretur honore. Re igitur accurate perpensa, audito favorabili voto Venerabilis Fra tris Ubaldi Calabresi, Archiepiscopi titulo Fundani et in Republica Argenti na Apostolici Nuntii, atque apte habitis rationibus quod ad civiles attinent effectus cum eiusdem Reipublicae gubernio, potestate Nostra Apostolica ha- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale rumque Litterarum virtute, memoratam dioecesim Mercedensem-Luianensem ad gradum et dignitatem archidioecesis evehimus, quin suffraganeis polleat dioecesibus, statuentes ut ea dehinc huic Sedi Apostolicae immediate substet; eiusdem pariter pro tempore sacrorum Antistitem, qui Episcopus ei dem in praesenti praeest Ecclesiae, titulo et honore Archiepiscopi exornamus, iuribus additis et privilegiis eiusmodi dignitatis propriis. Canonicorum etiam Capitulum huius Ecclesiae eiusdem honoris particeps reddimus, quod congruis iuribus ac privilegiis novae inserviet archidioecesi. Ut haec quae statuimus ad effectum adducantur, legamus Venerabilem Fratrem Ubaldum Calabresi, quem supra diximus, eidemque facultatem facimus ad hoc offi cium alium virum in ecclesiastica dignitate constitutum delegandi, onere utcumque addito curandi ut certum verumque actae exsecutionis littera rum exemplum ad Congregationem pro Episcopis cito transmittatur. Has denique Litteras Apostolicas nunc et in posterum ratas esse volumus, con trariis quibuslibet rebus haud obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die primo et vicesimo mensis Novembris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Pontificatus Nostri vicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO 83 BERNARDINUS card. GANTIN Secretarius Status Congr. pro Episcopis Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Franciscus Chiaurri, Protonot. Apost. Loco 83 Plumbi In Secret. Status tab., n. 420.834 IV VADUTIENSIS In Lichtensteno archidioecesis Vadutiensis appellanda erigitur. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ad satius consulendum spiritali bono fidelium opportunum visum est Nobis territorium decanatus Lichtensteni a dioecesi Curiensi distrahere at que novam ibidem archidioecesim erigere, quam Vadutiensem appellandam 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 9 decrevimus, finibus praefati decanatus circumscriptam et Nobis immediate subiectam. Sedem novae archidioecesis in urbe Vadutiensi ponimus templumque ibi exstans Deo in honorem sancti Florini dicatum ad gradum ec clesiae Cathedralis evehimus, iuribus ac privilegiis concessis quae ad eius modi templa spectant. Vadutiensi pro tempore Archiepiscopo insignia, pri vilegia iuraque concedimus eumque oneribus et officiis adstringimus quibus ceteri Praesules Ordinarii locorum gaudent et adstringuntur. Ut constitutae archidioecesis Pastor in eius regimine valido fruatur adiutorio, Collegium Consultorum ad normam iuris communis oportet instituatur. Congruae ac dignae sustentationi Praesulis novae archidioecesis provideatur Curiae emo lumentis, fidelium oblationibus et portione ei ob veniente ex divisione, ad normam can. 122 C.I.C. facienda, bonorum quae hucusque ad mensam epi scopalem Curiensem pertinuerunt. Ad Seminarii alumnorum institutionem quod attinet, iuris communis serventur praescripta, prae oculis habitis Con gregationis pro Institutione Catholica praeceptis. Cum fas erit, selecti Semi narii alumni, philosophicis et theologicis disciplinis imbuendi, nec non sa cerdotes ad studia complenda Romam mittantur. Simul ac archidioecesis Vadutiensis erectio ad effectum deducta fuerit, eo ipso sacerdotes Ecclesiae illi adscripti censeantur in cuius territorio ecclesiasticum officium detinent; ceteri vero clerici Seminariique tirones Ecclesiae illi incardinati maneant vel incardinentur in cuius territorio legitimum habent domicilium. Documenta autem et acta quae conditam archidioecesim eiusque clericos, fideles et for te bona temporalia respiciunt, a curia Curiensi ad curiam Vadutiensem rite transmittantur ibique in tabulario serventur. Ad haec omnia perficienda delegamus Venerabilem Fratrem Orianum Quilici, Archiepiscopum titularem Tablensem et Nuntium Apostolicum in Principatu Lichtensteni necessarias et opportunas eidem tribuendo facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad Congregationem pro Episcopis, cum primum fas erit, authenti cum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi. Has denique Litteras Nostras firmas esse nunc et in posterum volumus, quibuslibet rebus nihil obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die altero mensis Decembris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Pontificatus Nostri vicesimo. IOANNES PAULUS PP. II Eugenius Sevi, Marcellus Loco 83 Plumbi In Secret. Status tab., n. 424.104 Protonot. Rossetti, Apost. Protonot. Apost. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 10 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale LITTERAE APOSTOLICAE I Venerabili Servae Dei Mariae a Cruce MacKillop Beatorum honores decernuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Hoc sentite in vobis, quod et in Chri sto Iesu» (Philp 2, 5). Maria a Cruce MacKillop, per caritatem ad Christi voluntatem conformata, eadem in corde quae Divinus Magister sensit eius que exemplum doctrinamque secuta, totam vitam insumpsit ad Deum laudandum eiusque Regnum aedificandum, humiliter ac sollicite se devovens humanae christianaeque promotioni puerorum et famulatui pauperum, in firmorum, aetate provectorum eorumque omnium spiritali humanoque au xilio indigentium. Haec fortis et affabilis mulier, quae in Australia vitae operumque sanctimonia refulsit, prope Melburnum die xv mensis Ianuarii anno MDCCCXLII nata est a parentibus Alexandro MacKillop et Flora MacDonald, ex Scotia migratis. Haec Serva Dei, aetate et gratia firmata, consi lium cepit se Domino vovendi. Dum Penolae versaretur munere fungens institutricis apud divitem familiam, a Providentia ducta est ut famulatum potius praestaret Deo, Ecclesiae populoque. Pro pueris religiosa civilique in stitutione orbatis gratuitam in primis condidit scholam. Quod Opus, socia tam praestante operam presbytero Iuliano Tenison Woods, conversum est in Congregationem Sororum Sancti Ioseph a Sacro Corde Iesu, quam Epi scopus Adelaidensis anno MDCCCLXVIII approbavit. Novum Institutum cele rem obtinuit progressionem et in diversas Australiae et Novae Zelandiae re giones suum diffudit apostolatum. Ut saepe Dei amicis accidere solet, Soror Maria a Cruce Calvariae montem scandere debuit nec non innumera subire incommoda, ignominias, calumnias et angustias eo ut ipsa Operis funda menta periclitarentur. Divinitus suffulta, omnia haec animi fortitudine et serenitate pertulit, inimicis suis ex animo pepercit et missionem a Domino sibi concreditam libenter perrexit. Anno autem MDCCCLXXXVIII Decessor No ster Leo XIII eius Institutum approbavit sedemque primariam Sydneii po suit. Serva Dei, resumens supremum Congregationis regimen, quod aliquot per annos alia soror tenuerat, officium Moderatricis Generalis ad obitum usque praeclare sustinuit. Robur vero, quo ipsa tam in laboribus apostolicis quam in tribulationibus sustentabatur, constans exstitit fidelitas erga Dei 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 11 voluntatem, itemque altissima vita spiritalis, quam per actuosam Liturgiae participationem nutrivit nec non per orationem, per cultum Eucharistiae, Sacro Cordi Iesu, Beatae Virgini Mariae et Sancto Ioseph tributum. Christi patientis discipula, indomita ac perseveranti animi indole, humilitatem, ca stitatem, paupertatem, oboedientiam et poenitentiam coluit; novissimis im mo vitae annis, diuturnum morbum serene pertulit. Meritis igitur plena sanctitatisque fama circumdata, die VIII mensis Augusti anno MCMIX ad aeternum transiit Regnum, cuius desiderio semper flagraverat. Causa beatificationis et canonizationis ab Archiepiscopo Sydneyensi an no MCMXXV est incohata. Rite ergo servatis de iure servandis, die xin mensis Iunii anno MCMXCII declaravimus Venerabilem Dei Servam Mariam a Cruce virtutes théologales, cardinales eisque adnexas heroum in gradum exercuis se. Praeterea Nobis coram die vi mensis Iulii anno MCMXCIII decretum pro diit super miraculo anno MCMLXII Sydneii patrato eiusdemque Servae Dei intercessioni adscripto. Quapropter statuimus ut ritus beatificationis Syd neii die xix mensis Ianuarii anno MCMXCV haberetur, occasione Nostri pasto ralis itineris in illam ecclesialem communitatem. Hodie igitur, Apostolica Nostra visitatione in Australia perdurante, inter Missarum sollemnia, quae Sydneii celebravimus, multis adstantibus fratri bus Nostris Episcopis, presbyteris nec non plurimis christifidelibus, Spiritus Sancti invocato lumine, hanc ediximus formulam: Acceding to the request of Our Brother, cardinal Edward Clancy, Archbishop of Sydney and President of the Australian Catholic Bishops' Con ference, and of many other Brothers in the episcopate, of the entire religious families of the Sisters of Saint Joseph, and of many of the faithful, and after consultation with the Congrégation for the Causes of Saints, by our Apostolic Authority we declare that the Venerable Servant of God, Ma ry of the Cross MacKillop, shall hereafter be invoked as Blessed, and that her feast shall be celebrated every year on the eighth day of August, the date of her birth to eternai life, in the places and according to the norms established by Church Law. In the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. Quibus prolatis verbis, orationem pio quidem habuimus studio qua tum eximiam huius Beatae vivendi viam laudibus extulimus, tum singulas si mul christianas virtutes. Nos deinde cum adstantibus cunctis illam sumus venerati atque consentanea nimirum prece Ipsi primi eam in adiutorium omnium nostrum in terra adhuc peregrinantium invocavimus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 12 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Quae autem decrevimus et fecimus, volumus nunc et in posterum vim habere, contrariis rebus minime efficientibus quibuslibet. Datum Sydneii, sub anulo Piscatoris, die xix mensis Ianuarii, anno MCMXCV, Pontificatus Nostri septimo decimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffl Sigilli In Secret. Status tab., n. 398.137 II Venerabili Servo Dei Philippo Smaldone Beatorum honores decernuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Bene omnia fecit, et surdos facit au dire et mutos loqui! » (Me 7, 37). Verba haec, quae summam constituunt actionis salvificae Domini Iesu pro omnibus dolentibus quaeque peculiari modo respiciunt auditu vel loquela carentes, recte applicantur ad illos quot quot, sicut Servus Dei Philippus Smaldone, in Ecclesia evangelizationi nec non humanae socialique eorundem redemptioni operam navant. Philippus Smaldone Neapoli natus est die xxvn mensis Iulii anno MDCCCXLVIII. Inde a tempore quo ad sacerdotium se parabat propensum ad misericordiam erga surdos mutosque animum exhibuit, quibus totis viribus curam et institutio nem suppeditare studuit; quod opus post sacerdotalem ordinationem maiore adhuc deditione perrexit. Sincero fervore et apostolico studio praeditus, strenuum se praebuit in infirmis visitandis et in catechesi pueris tradenda eodem in Sacello Serotino quod infans frequentaverat. Pestilentia cholerae Neapolim invadente aestivis mensibus anni MDCCCLXXXIV, Philippus, quin viribus parceret, in curandos morbo cholerae affectus adeo audacter incu buit, ut ipsemet in eundem delaberetur morbum, a quo tamen, per inter cessionem Beatae Mariae Virginis a Pompeiis cui totum se commiserat, di vinitus est sanatus. Ex consuetudine inter surdos mutosque didicit quan tum urgeret institutum quoddam permanens et proprium ad efficientem il lorum institutionem. Aliquot per annos Deum diuturne oravit atque ratio nem excogitavit ut propositum ad rem deduceret. Verno tempore anni MDCCCLXXXV Lyciam se contulit ad ephebeum surdis mutisque excipiendis condendum. Ibi quasdam pias arcessivit mulieres, quarum ipse spiritalis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 13 erat moderator quibusque suasit ut primariae constituerentur sodales reli giosae communitatis quam ille appellavit « Congregationem Sororum Salesianarum a Sacris Cordibus », quae quidem ab Ordinario loci Servo Dei Sal vatore Aloisio Zola mense Ianuario anno MDCCCXCV canonice est comproba ta. Per quadraginta annorum spatium Servus Dei, dum paterno animo curationi et institutioni ingentis surdorum mutorumque agminis totum se da bat, quin caecos neglegeret, novas domus religiosas et ephebea in diversis urbibus Italiae Australis a fundamentis erexit. Diuturne Lyciae commorans ferventi studio eucharisticum propagavit cultum. Ad rem quod attinet, sive Sacerdotum Adoratorum sive Dominarum Eucharisticarum Associationes condidit. Inter sacrorum alumnos, sacerdotes diversasque communitates re ligiosas peraestimatus exstitit confessarius. Praeses constitutus Consociatio nis Missionariorum Sancti Francisci Xaverii pro missionibus ad populum, dioecesanam evangelizationem promovit. Exemplaris canonicus fuit cathe drali in ecclesia Lyciensi. Varia salutis incommoda per menses passus, die iv mensis Iunii anno MCMXXIII, diffusa sanctitatis fama circumdatus, pretio sam animam suam Domino reddidit. Postquam anno MCMXLIX verus et unus conditor habitus est Sororum Salesianarum a Sacris Cordibus, Archie piscopus Lyciensis per instructionem processus ordinarii informativi anno MCMLXIV Causam incohavit beatificationis et canonizationis. Nosmet Ipsi die xi mensis Iulii anno MCMXCV declaravimus presbyterum Philippum Smaldo ne virtutes théologales, cardinales iisdemque coniunctas heroum in modum exercuisse. Deinde Congregatio de Causis Sanctorum miram feliciter pervestigavit sanationem Barii anno MCMXXXVII patratam eiusdemque Servi Dei intercessioni adscriptam de qua legitimus processus canonicus instructus fuerat apud archiepiscopalem eiusdem urbis Curiam. Nobis coram, die xn mensis Ianuarii hoc anno MCMXCVI, decretum super miro promulgatum est. Statuimus ideo ut beatificationis ritus die xn proximi mensis Maii Romae celebraretur. Hodie igitur in foro ad Vaticanam Basilicam Sancti Petri spectante, in ter Missarum sollemnia hanc protulimus formulam: Nos vota Fratrum Nostrorum Caroli Mariae Cardinalis Martini, Archie piscopi Mediolanensis, Cosmi Francisci Ruppi, Archiepiscopi Lyciensis, Mi chaelis Cardinalis Giordano, Archiepiscopi Neapolitani, Braulii Rodríguez Plaza, Episcopi Salmantini, et Aloisii Belloli, Episcopi Anagnini-Alatrini, necnon plurimorum aliorum Fratrum in episcopatu multorumque christifi delium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, Auctori- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 14 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Servi Dei Alfre dus Hildefonsus Schuster, Philippus Smaldone, Ianuarius Maria Sarnelli, Candida Maria a Iesu Cipitria y Barrióla, Maria Raphaela Cimatti et Maria Antonia Bandrés y Elósegui Beatorum nomine in posterum appellentur eo rumque festum die ipsorum natali: Alfredi Hildefonsi Schuster die trigesima Augusti; Philippi Smaldone die quarta Iunii; Ianuarii Mariae Sarnelli die trigesima Iunii; Candidae Mariae a Iesu Cipitria y Barrióla die nona Augu sti; Mariae Raphaelae Cimatti die vicesima tertia Iunii et Mariae Antoniae Bandrés y Elósegui die vicesima septima Aprilis in locis et modis iure sta tutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Quae autem his Litteris decrevimus nunc et posthac rata et firma volumus esse, contrariis rebus minime obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xn mensis Maii, anno MCMXCVI, Pontificatus Nostri duodevicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffl Sigilli In Secret. Status tab., n. 394.143 III Dei Servae Marcellinae Darowska caelestium conceduntur honores Beatarum. Ad perpetuam rei memoriam. — «Mores hominis educatione forman tur... Ratio educandi puellas in Congregatione nostra adhibita hoc sibi pro ponit ut alumnae ita instituantur ut Regni Dei cives se esse sciant, uti sci licet feminae non modo artibus ingenuis eruditae et humanitate perpolitae fiant, sed ut praesertim moribus honestis probisque perficiantur, ut coniu ges vere christianae matresque familiae fieri possint domibusque suis prae esse et patriae adesse addiscant». Haec verba ex testamento Venerabilis Servae Dei Mariae Marcellinae Darowska hausta iure quidem summa seu compendium eius charismatis apostolici putantur; quapropter a Congrega tione Filiarum Beatissimae Mariae Virginis Immaculatae fideliter etiamnunc adimplentur et observantur. Serva haec Dei, Ioannis Kotovicz ac Maximilianae Jastrzebska filia, de Polona est gente nata, familia admodum nobili pluribus liberis aucta, die xvi mensis ianuarii anno MDCCCXXVII in villa Szulaki intra provinciam olim Rei Publicae Poloniae orientalem sita. Puella 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 15 praestamus ingenii mentisque acutae; bene deinceps erudita, ab ipsa infan tia dono est contemplationis cumulata, verum ad munus sese praecipuum ac singulare in sua Ecclesia exsequendum destinatam a Deo esse nesciebat, quod postmodum communia officia uxoris ac matris experta indictum sibi cognovit. Illa enim dilecta parentum suorum filia germanorumque simul ca rissima soror, cum suo adolevit tempore, a patre in matrimonium locata Carolo Darowski est, qui vicissim obiit anno MDCCCXLIX, et brevi felix duo rum liberorum mater facta, marito in bonis administrandis opem tulit optimaque rusticorum patrona exstitit. Tribus modo annis elapsis coniuge ino pinate exstincto vidua est facta filiumque parvulum anno postero amisit, ad cuius tumulum Maria Marcellum se totam Deo devovit. Tum Dominus ei, quae filiolam unicam superstitem educare debebat, opus pium a Iosepha Karska et Hieronymo Kajsiewicz Congregationis Domini Nostri Iesu Christi sacerdote Romae incohatum commisit adimplendum et deinceps curandum. Quandoquidem hoc contigit anno MDCCCLIV, quo est Immaculatae Concep tionis dogma promulgatum, ita Congregatio Filiarum Beatae Mariae Virgi nis Immaculatae excitata est, cuius munus praecipuum esset puellas chri stianas ea ratione instituere et educare ut familiae sanctiores fierent animo que christiano imbuerentur. Mortua vero anno MDCCCLX Iosepha Karska, haec Dei Serva nascentis Congregationis gubernationem suscepit atque, lau datorio decreto impetrato, moniales de Urbe in oppidum Jaziowiec archi dioecesis Leopolitanae traduxit. Quinquaginta exinde annos Congregationi praefuit; sex maiores eius domos in variis patriae condidit partibus, ubi alumnae instituebantur pauperioresque nutriebantur et vestiebantur. Cum sororibus atque alumnis coniuncte vixit earum unamquamque veluti mater optima diligenter fovit, disceptationes ascéticas conscripsit, pias similiter meditationes atque hortationes ad sorores. Signa temporis sui observans commutationes patriae sociales perspexit et egestati plebis subvenire stu duit, omnes ordines populi per suam- educandi curam et disciplinam amplectens. Rerum postmodum opumque exiguitate ipsa vexata a civilibusque saepius impedita potestatibus, fortiter superavit quaslibet vitae asperitates. Mystico sensu imbuta et inter suos sanctimoniae aestimatione circumdata, tenebras tamen interiores passa est, cum maxime operibus suis apostolicis perficiendis administrandisque navaret operam. Quoniam Beatissimae virgi nis Mariae sanctuarium Czestochoviense colebat, ut in Claro Monte patra tum scelus sacrilegum quodammodo repararet, vitae suae reliquum etiam impendit, donec ea in coenobio Jazlovicensi die v mensis Ianuarii vita de- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 16 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale cessit anno MCMXI. Nos itaque anno MCMXCIV die xv mensis Decembris pa lam Mariam Marcellinam declaravimus heroum in modum virtutes excoluisse omnes christianas. Paulo autem post, die xxv mensis Iunii anno MCMXCVI protulimus decretum super miraculo quod eiusdem Servae Dei intercessioni adscribebatur statuimusque simul ut Romae beatificationis ritus die vi oc tobris eiusdem anni perageretur. Hodie igitur apud beatissimi Petri templum adstante ingenti omnibus e terris christifidelium turma, sollemnia intra eucharistica, summa animi pa storalis Nostri cum alacritate ac religiosae pietatis adiectione, hanc pronuntiavimus formulam qua una cum aliis in Beatarum caelitum fastos Mariam Marcellinam Darowska etiam inscripsimus: « Nos, vota fratrum nostrorum Ioannis Nowak, Episcopi Siedlecensis, Desmondi Connell, Archiepiscopi Du blinensis, Antonii Mariae Rouco Várela, Archiepiscopi Matritensis, et Maria ni Jaworski, Archiepiscopi Leopolitani Latinorum, necnon plurimorum alio rum Fratrum in episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Con gregationis de Causis Sanctorum consulto, Auctoritate Nostra Apostolica fa cultatem facimus ut Venerabiles Servi Dei Vincentius Lewoniuk et duode cim Socii, Edmundus Ignatius Rice, Maria Anna Mogas Fontcuberta et Marcellina Darowska Beatorum nomine in posterum appellentur eorumque festum: Vincentii Lewoniuk et duodecim Sociorum die vicesima tertia Ia nuarii; Edmundi Ignatii Rice die quinta Maii; Mariae Annae Mogas Font cuberta die sexta Octobris; et Marcellinae Darowska die quinta Ianuarii in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti». Preces dein universa cum Dei Ecclesia fundentes beatam Mariam Mar cellinam Darowska pie invocavimus, quatenus, vita iam in exemplum imitationemque omnibus fidelibus proposita, sua apud Redemptorem Divinum deprecatione in terris adhuc versantes militantesque quam efficacissime confirmaret. Singula quae hisce ediximus Litteris ac decrevimus, volumus et nunc et in posterum valere tempus, contrariis quibusvis rebus nequa quam obsistentibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis Octobris anno MCMXCVI, Pontificatus Nostri duodevicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco & Sigilli In Secret. Status tab., n. 418.117 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 17 IV Venerabili Servae Dei Mariae ab Incarnatione Rosal Beatorum honores decernuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Flecto genua mea ad Patrem... ut va leatis comprehendere cum omnibus sanctis quae sit latitudo et longitudo et sublimitas et profundum, scire etiam supereminentem scientiae caritatem Christi» (Eph 3, 14. 18-19). Ita Paulus Ephesios allocutus est postquam ip semet, singulari fultus gratia, investigabiles mysterii Christi divitias est perscrutatus. Venerabilis Dei Serva Maria ab Incarnatione Rosal, illud perse quens Paulinum exemplum postquam per passionis Christi contemplatio nem in divitias Cordis eius sese immerserat, ad augendam praesertim apud puellas cognitionem Iesu vitam insumpsit. Quae quidem non tantum Bethlemitas Sorores reformavit, verum etiam apud diversas Americae Australis civitates sociatam praestitit operam ad Ecclesiae incrementum atque mulieris dignitatem per institutionem et culturam vindicavit. Guatimalensi in civitate, in pago Quezaltenango, die xxvi mensis Octobris anno MDCCCXX nata est a parentibus christiana fide valide firmatis, et insequenti die aquis baptismatis est abluta, Maria Vincentia nomine accepto. Parentes saepe eam hortati sunt ad caritatem erga pauperes exercendam et ad cultum erga Nativitatem Passionemque Christi Virginemque Deiparam fovendum. Sep temdecim annos nata, persensit se ad vitam religiosam esse vocatam, et an no MDCCCXXXVIII Guatimala in urbe religiosum induit habitum in coenobio Sororum Bethlemitarum, nomen sibi assumens Mariam ab Incarnatione a Corde Iesu. Silentii, observantiae regularis, solitudinis studio flagrans, anno MDCCCXLII debita cum licentia in conventum Sanctae Catharinae transiit; perspiciens tamen mansionem illam ineptam esse animae suae, de spiritalis moderatoris consilio sequenti anno in coenobium rediit unde olim discesserat; tunc Deus ei munus concredidit pristinam observantiam restituendi. Anno MDCCCLV moderatrix constituta, reformationem incohavit Sororum Be thlemitarum, novas exarando Constitutiones. Haud pauca discrimina oppetere debuit, quin animo umquam deficeret, immo reformationis opus maio re perrexit studio. Quando in difficultatibus versabatur, in contemplatione Passionis Christi mentis solatium quaerebat; sic enim animum firmare, fi dem spemque corroborare consueverat. Cultum quoque diffundere conata est erga Cor Iesu et Beatam Mariam Virginem. Anno MDCCCLXI, variis eoo- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 18 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale perantibus sororibus ut novas Constitutiones ad effectum deduceret, in pa go suo natali religiosam condidit domum. Gloriam Dei proximique salutem appetens, fratribus indigentibus et aegrotis sedule inserviit, institutionem puellarum iuvenumque apud scholas et convictus provexit. Sororibus suis dicere solebat: « Omnia amitti possunt, dummodo ne amittatur caritas ». Patria relicta, aliis in Nationibus operam suam constituit; domus sunt dif fusae in Costarica, Columbia et Aequatoria. Ut patet, contemplationem cum actione componere scivit; fortitudinem quidem ex contemplatione atti git ad opera apostolatus exercenda. Tam labores apostolici quam innumera itinera ad bonum faciendum valetudinem suam enervarunt. Anno MDCCCLXXXVI, die XXIV mensis Augusti, cum in urbem Tulcaniam iter quod dam faceret, a Deo vocata terrestrem vitae cursum explevit. Exuviae eius ibidem sunt conditae et decem post annos Pastopolim translatae, ubi sepul crum eius exstat et quo innumeri fideles cotidie peregrinantur. Causa beati ficationis et canonizationis anno MCMXII est incohata. Servatis omnibus de iure servandis, die vi mensis Aprilis anno MCMXCV Nobis coram decretum prodiit de virtutibus heroum in modum a Dei Serva exercitis et anno MCMXCVI die XVII mensis Decembris decretum evulgatum est super miraculo, intercessioni Servae Dei adscripto et in Columbia anno MCMLXXV patrato. Idcirco statuimus ut beatificationis ritus die iv mensis Maii anno MCMXCVII Romae celebraretur. — Hodie igitur in foro ante Vaticanam Sancti Petri Apostoli Basilicam inter Missarum sollemnia hanc ediximus formulam: Nos, vota Fratrum Nostrorum Ambrosii Echebarria Arroita, Episcopi Barbastrensis-Montisonensis, Victoris Aloisii Mondello, Archiepiscopi RheginensisBovensis, Iulii Nicolini, Episcopi Cremonensis, et Iulii Henrici Prado Bolaños, Episcopi Pastopolitani, nec non plurimorum aliorum Fratrum in epi scopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, Auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Servi Dei Florentinus Asensio Barroso, Zephyrinus Giménez Malla, Caietanus Catanoso, Henricus Rebuschini et Maria ab Incarnatione Rosal Beatorum nomine in posterum appellentur eorumque festum: Fioren tini Asensio Barroso die nona Augusti; Zephyrini Giménez Malla die quarta Maii; Caietani Catanoso die vicesima Septembris; Henrici Rebuschini die decima Maii; et Mariae ab Incarnatione Rosai die vicesima septima Octo bris in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Pa tris et Filii et Spiritus Sancti. Quae vero decrevimus volumus firma esse ac rata in perpetuum, contra riis rebus minime obstantibus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 19 Acta Ioannis Pauli Pp. II Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die iv mensis Maii, anno MCMXCVII, Pontificatus Nostri undevicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffi Sigilli In Secret. Status tab., n. 418.058 V Caelitum Beatarum honor cultusque Servae Dei Mariae Karlowska tribuuntur. Ad perpetuam rei memoriam. — « Si fuerint alicui centum oves, et erra verit una ex eis, nonne relinquet nonaginta novem in montibus et vadit quaerere eam, quae erravit? » (Mt 18, 12). Sic Profecto Divinus Se gerebat hominum pastor qui olim etiam est elocutus: «Non egent, qui sani sunt, medico, sed qui male habent. Non veni vocare iustos, sed peccatores in paenitentiam » (Lc 5, 31-32). Exemplis illis collustrata Domini Iesu doctrinisque imitata est Boni Pastoris curam sollicitam Maria Karlowska Bonique pariter Samaritani magnanimitatem, quae pro feminis sese impen dit magna rerum ac morum laborantibus miseria, dum humanae simul ea rum provectioni efficienter consulebat et christianae maturitati sicque etiam Regni Christi aedificationi. Parentibus haec Dei Serva orta est Matthaeo Karlowski et Generosa Eugenia Dembinska quarto mensis Septembris die anno MDCCCLXV parvo in oppido SlupówJca, quod hodie Karlowo nuncupa tur, intra archidioecesis Gnesnensis fines. A suis religiose instituta pietatem percoluit caritatemque in pauperes aegrotantesque ac votum nuncupavit castitatis. Posnaniae degens opus apud sartorem fecit eodem tempore ope ram etiam dare coepit redimendis meretricibus, quas urbis illius in regioni bus infamibus quoque tum conquirebat, amanter omnino alliciens ac mo nens ut improbam desererent vitam Deique custodirent legem. Haec tamen ei navitas, quantumvis prudenter expleretur, haud paucas genuit reprehen siones et molestias, quas ob Christi ipsius tolerabat amorem hominumque aeternam salutem. Providentiae divinae sese tota praesidio concredidit suumque opus asperum sane producens domos aperuit quo feminae illae adiutae reciperentur, quas sana educationis ratione docuit Dei amorem et vitae honestatem et manuum operam unde victum sibi vitae ita lucraren tur, quin suam conculcaret dignitatem feminarum. Sodalibus dein ac socia- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 20 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale bus sese circumdedit atque mulieres ad salvandas condidit Sororum Divini Pastoris a Providentia Divina Congregationem cuius fuit usque ad mortem ea ipsa moderatrix. Sollicite nimirum accurateque curavit instruendas Soro res quas monebat usque ut Bonum Pastorem sectarentur suamque in Dei ministerium impenderent vitam necnon egentium proximarum. Vehementi at materno imperio suum direxit Institutum, cuius opera postea ad curatio nem extendit mulierum quoque acceptarum in valetudinaria. Puellis item adulescentulis, quae reformatae erant et cupiebant suam conferre indu striam apostolatui Congregationis ipsus, Societatem excitavit Sanctae Ma riae Magdalenae. Misericordiae incepta sedulo procuravit et mulieres, quot quot illuc accesserunt, divinae paternitatis vicissim expertae sunt dulcedi nem. Ex liturgia sacra et divinarum ponderatione scripturarum ex precatio ne ac pietate erga Eucharistiam ac Passionem Sacratumque Cor Iesu nec non Virginem Mariam Serva Dei vires hausit abunde, quibus suum perse qui munus valeret in christianaeque perfectionis via ulterius progredi. Sua propter egregia merita de causis socialibus magni quidem Polono a populo aestimabatur tum etiam a civitatis Polonae auctoritatibus. Omnibus sic exornata virtutibus atque veram vitae exhibens sanctimoniam curriculum terrestre suum Martii mensis die xxiv anno M C M X X X V pie omnino in coeno bio loci Pniewite hodie intra Thoruniensis fines dioecesis absolvit, cuius dein cadaver in urbem translatum J abłonowo Pomorskie est, ubi mortuo rum opperiens resurrectionem etiamnum requiescit. Sine intermissione cum sanctitatis ipsius persisteret fama, anno M C M L X V . Beatificationis Canonizatio nisque causam instituit Antistes Culmensis, omnibus nimirum ex lege rebus necessariis exactis. Die autem undecimo mensis Iulii anno MCMXCV hanc Dei Servam heroum more theologales factitavisse virtutes et cardinales adnexas que cunctas ediximus. Nostro demum in conspectu super miraculo prodiit decretum quod Gedanae evenisse fertur anno M C M L X X V I I I atque eiusdem Servae Dei adscribitur deprecationi. His de causis ut Beatificationis perageretur ritus subsequenti Iunii men sis sexto die in Sollemnitate Sacratissimi Cordis Iesu constituimus ab Nobismet ipsis pastoralem Poloniae salutationem iterum complentibus. Hodie propterea notissimo in oppido Zakopane nuncupato eucharistica intra sollemnia sacra perplacuit hanc patrio sermone pronuntiare formulam qua dictam Dei Servam ad gradum Beatarum eveximus coram immensa pastorum sacrorum fideliumque multitudine: Spełniając życzenie naszego brata Franciszka Macharskiego, Arcybisku pa Metropolity Krakowskiego, i naszego brata Andrzeja Suskiego, Biskupa 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 21 Acta Ioannis Pauli Pp. II Toruńskiego, jak również wielu innych braci w biskupstwie, oraz licznych wiernych, za radą Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych naszą Władzą Apo stolską zezwalamy, aby odtąd Czcigodnym Sługom Bożym: Bernardynie Marii J abłońskiej oraz Marii Karłowskiej przysługiwał tytuł błogosławio nych, I aby ich święta obchodzono w miejscach i w sposób określony przez prawo. Dla Bernardyny Marii J abłońskiej będzie to corocznie 23 września, a dla Marii Karłowskiej 6 czerwca. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Qua prolata sollemniter sententia continuo sumus nos cum adstantibus novensilem venerati Beatam eiusque exempla inculcantes preces quoque Aeternum ante Sacerdotem pro militante in terris efflagitavimus Ecclesia. Hisce vero quae statuta sunt Litteris Nostris, perinde ac praesens in tempus ita in posterum, firma ac rata esse iubemus, quibusvis haudqua quam obstantibus contrariis causis. Datum apud Zakopane in Polonia, sub anulo Piscatoris, die sexto men sis Iunii anno Domini M C M X C V I I , Pontificatus Nostri undevicesimo. 83 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco EB Sigilli In Secret. Status tab., n. 418.057 VI Ecclesia paroecialis Sacratissimo Cordi Iesu dicata in urbe Massiliensi ad gradum Basilicae minoris evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Sacratissimum Cor Iesu merito fideli bus praecipue difficultatibus vexatis exstat refugium: ceterum Dei Filius incarnatione sua cum omni homine quodammodo Se univit omnesque hu mano corde dilexit (cfr Gaudium et spes, 22). Libentes idcirco concedimus postulationi Venerabilis Fratris Bernardi Panafieu, Archiepiscopi Massiliensis, petentis ut templum paroeciale in ipsa urbe Massilia exstans dignitate Basilicae Minoris exornaretur, confisi sane fore ut hoc privilegium haud parum conferat ad bonum populi Dei illius archidioecesis adque divinam misericordiam abundantius super ipsum fundendam. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 22 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale De consilio ideo Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramen torum, potestate Nostra Apostolica, per has Litteras statuimus, ut Ecclesia paroecialis Sacratissimo Cordi Iesu dicata in urbe Massiliensi, titulo et di gnitate Basilicae Minoris fruatur, iuribus additis et privilegiis huiusmodi templorum propriis, servatis iis quae iuxta Decretum « De titulo Basilicae Minoris » die ix mensis Novembris, anno MCMLXXXIX, datum servanda sunt. Haec vero nunc et in posterum firma esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xvn mensis Septembris, anno MCMXCVII, Pontificatus Nostri undevicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 83 Sigilli In Secret, Status tab., n. 418.976 VII Sanctuario Beatae Virginis Mariae sub titulo « Nossa Senhora das Neves » dicato in archidioecesi et urbe Parahybensi Basilicae Minoris dignitas tribuitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Maxime colitur a populo christiano Deipara Maria, « quae signum sacrae virginitatis extulit, et intemeratae in tegritatis pium Christo vexillum erexit » (S. Ambrosius, De institutione Vir ginis, V). Quam quidem devotionem fovere cupientes libentes accepimus postulationem Venerabilis Fratris Marcelli Pinto Carvalheira, Archiepiscopi Parahybensis, qui petivit ut titulo Basilicae Minoris honestaretur Sanctua rium Beatae Mariae Virgini sub titulo « Nossa Senhora das Neves » in urbe Parahybensi dicatum, in quo omnia instituta ad cultum sollemniorem ne cessaria accommodata sunt nec non divinae gratiae copiose a populo af fluente recipiuntur. Confidimus sane fore ut, intercedente Sancta Dei Genetrice Maria, hoc privilegium ad spiritale lucrum Christifidelium adque fidem catholicam in illa regione corroborandam plurimum proficiat. De consilio ideo Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramen torum, potestate Nostra Apostolica per has Litteras statuimus, ut supra dictum sanctuarium Beatae Mariae Virginis titulo et dignitate Basilicae Mi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 23 noris fruatur, iuribus additis et privilegiis huiusmodi templorum propriis, servatis iis quae secundum Decretum « De titulo Basilicae Minoris » die ix mensis Novembris anno MCMLXXXIX datum servanda sunt. Haec nunc et in posterum firma esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die v men sis Novembris, anno MCMXCVII, Pontificatus Nostri vicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 83 Sigilli In Secret. Status tab., n. 420.196 VIII Ecclesiae paroeciali sancto Nicolao dicatae in dioecesi Tarnoviensi, Basilicae Mi noris dignitas tribuitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Sanctus Nicolaus per multa misericor diae opera pastoralemque suam industriam Christi factus est dispensator idoneus (cfr S. Augustinus, Sermo LIV, 3); quare sacerdotibus et laicis exemplar praebetur christianae fidei et caritatis. Laetantes igitur accepimus postulationem Venerabilis Fratris Iosephi ¿ycinski, Episcopi Tarnoviensis, qui enixe petiit ut templum Sancto Nico lao dicatum ab Apostolica Sede titulo Basilicae Minoris honestaretur. Plane fisi fore ut per eiusdem Sancti exemplum et auxilium fideles Ecclesiae mis sionem ferventer participent, audito consilio Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum atque certiores facti omnia instituta ad cul tum sollemniorem necessaria ibi accommodata esse, Apostolicae Nostrae po testatis plenitudine statuimus ut ecclesia paroecialis dicata Sancto Nicolao, Episcopo et Martyri, in loco vulgo dicto Bochnia in dioecesi Tarnoviensi, in posterum dignitate Basilicae Minoris frui possit, iuribus additis et privilegiis huiusmodi templorum propriis, servatis iis quae servanda sunt secundum Decretum « de titulo Basilicae Minoris » die ix mensis Novembris anno MCMLXXXIX evulgatum. Quae vero concedimus, volumus nunc et semper fir ma esse, contrariis quibuslibet rebus minime obstantibus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 24 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die VIII mensis Novembris, anno MCMXCVII, Pontificatus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 83 Sigilli In Secret. Status tab., n. 412.275 CONVENTIO INTER SANCTAM SEDEM ET REI PUBLICAE MELITENSIS GUBERNIUM DE ACCESSIONE FACULTATIS THEOLOGICAE AD STUDIORUM UNIVERSITATEM MELITENSEM ACCORDO TRA LA SANTA SEDE E IL GOVERNO DELLA REPUBBLICA DI MALTA SULL'INCORPORAZIONE DELLA FACOLTÀ DI TEOLOGIA NELL'UNIVERSITÀ DI MALTA La Santa Sede e il Governo della Repubblica di Malta, avendo presente lo sviluppo storico degli studi universitari a Malta ed avendo soprattutto considerato i vantaggi di carattere scientifico, culturale e sociale che po tranno derivare da un più stretto collegamento della Facoltà di Teologia con l'Università di Malta, stabiliscono di comune intesa quanto segue: 1. La Facoltà di Teologia è incorporata nell'Università di Malta. Tale incorporazione e le funzioni della Facoltà di Teologia sono regolate, in primo luogo, dalle disposizioni del presente Accordo e, in secondo luogo, dalle Leggi di Malta e dagli Statuti della stessa Università. 2. I gradi accademici e i diplomi conferiti dalla Facoltà di Teologia avranno valore canonico e civile. 3. Per quel che concerne la struttura, l'organizzazione interna, il corpo accademico e quello studentesco, la Facoltà di Teologia è incorporata nel l'Università di Malta nello stato di fatto in cui essa si trova alla data del presente Accordo e come risulta dall'Allegato, salvo restando alla stessa Fa coltà, per un suo ragionevole ed adeguato sviluppo, il diritto di variare il 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 25 numero degli studenti e dei docenti, nonché il diritto di provvedere altri corsi di teologia e di qualunque altra disciplina connessa, se ciò sarà ritenu to necessario per la congrua preparazione dei suoi studenti. 4. L'Università di Malta, in tutto ciò che riguarda l'ordinamento degli studi ed i requisiti accademici e canonici dei docenti della Facoltà di Teolo gia, procederà in conformità con quanto prescritto dalla Costituzione Apo stolica « Sapientia christiana » del 15 aprile 1979 e dalle « Ordinationes » emanate dalla Congregazione per l'Educazione Cattolica il 29 aprile 1979 e con eventuali norme canoniche che in futuro dovessero integrare o sostitui re quelle contenute in tali documenti della Santa Sede. I concorrenti ad un posto di docente nella Facoltà di Teologia dovranno munirsi previamente di un attestato dell'Arcivescovo di Malta che non vi è alcuna obiezione canonica contro di essi. Per le discipline concernenti la fede e la morale, l'Università di Malta comunicherà tempestivamente allo stesso Arcivescovo il nome del candidato vincitore del concorso, il quale riceverà la nomina di docente dopo che avrà emesso la professione di fede presso il medesimo Ordinario e da questi avrà ricevuto la « missione canonica ». Qualora lo stesso Arcivescovo, per ragioni attinenti alla fede, alla con dotta morale o alla disciplina ecclesiastica, dovesse revocare il « nulla osta » o la « missione canonica » a un docente, questi cesserà di far parte della Fa coltà di Teologia e immediatamente si procederà per la nomina di un nuo vo docente. 5. Il Governo di Malta e, tramite la «Foundation for Theological Studies », l'arcidiocesi di Malta forniranno i mezzi economici necessari per il conveniente funzionamento della Facoltà di Teologia, nella misura e nei modi che saranno stabiliti di comune intesa. 6. Il Presidente della « Foundation for Theological Studies » o un suo de legato farà parte del Consiglio dell'Università. Due rappresentanti della stessa « Foundation for Theological Studies » faranno parte del Consiglio della Facoltà di Teologia. 7. Se in avvenire sorgessero difficoltà di interpretazione o di applicazio ne delle precedenti disposizioni, la Santa Sede e il Governo della Repubbli ca di Malta affideranno la ricerca di un'amichevole soluzione ad una Com missione Paritetica che sarà composta, per parte della Santa Sede, dal Nun zio Apostolico a Malta e dall'Arcivescovo di Malta o da loro delegati, e, per 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 26 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale parte del Governo Maltese, dal Ministro dell'Educazione e dal Rettore del l'Università o da loro delegati. 26 settembre 1988. Per la Repubblica di Malta Per la Santa Sede UGO MIFSUD BONNICI © PIER LUIGI CELATA Ministro dell'Educazione Arcivescovo tit. di Doclea Nunzio Apostolico Allegato relativo all'Art. 3 dell'Accordo del 26 settembre 1988 tra la Santa Sede ed il Governo della Repubblica di Malta sull'incorporazione del la Facoltà di Teologia nell'Università di Malta. Si attesta che alla data del 26 settembre 1988 la Facoltà di Teologia consta delle tre seguenti entità, canonicamente erette: A) Facoltà di Teologia propriamente detta; B) « Institute for Religious Studies »; C) « Institute of Philosophy and Human Studies ». A. La Facoltà di Teologia propriamente detta: comprende tre cicli, di cui il primo della durata di 5 anni, al termine del quale è conferito il Baccalau reato (S.Th.B.); il secondo della durata di 2 anni, al termine del quale è conferita la Licenza (S.Th.L.); il terzo, della durata di un congruo numero di anni, per il conseguimento del Dottorato (S.Th.D.). La Facoltà conferisce pure il Diploma in Teologia Pastorale. Il corpo docente comprende docenti Permanenti, non-Permanenti e Visiting teachers. I docenti Permanenti sono divisi in tre gradi: Lettori, Profes sori-Associati, Professori. I Docenti non-Permanenti e i Visiting-Teachers possono essere maltesi o stranieri, e variano di numero secondo le esigenze dei Dipartimenti. La Facoltà annovera, inoltre, 3 Professori Emeriti. La Facoltà consta di sei Dipartimenti con i relativi docenti, come segue: 1. Dipartimento di Teologia Fondamentale e Dogmatica, incluso l'Ecu menismo: con 3 docenti Permanenti (di cui uno Professore e due Lettori); 2. Dipartimento di Teologia Morale, inclusa la Teologia Spirituale ed Ascetica: con 2 docenti Permanenti (Professori); 3. Dipartimento di Sacra Scrittura, Ebraico e Greco: con 3 docenti Per manenti (di cui un Professore e due Lettori); 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 27 4. Dipartimento di Storia della Chiesa, Patristica ed Archeologia Paleo cristiana: con 2 docenti Permanenti (tra cui un Professore ed un posto at tualmente vacante); 5. Dipartimento di Teologia Pastorale, Diritto Canonico e Liturgia: con 5 docenti Permanenti (tra cui un Professore, un Professore-Associato, due Lettori ed un Assistente-Lettore); 6. Dipartimento di Filosofìa: con 5 docenti permanenti (tra cui un Pro fessore, due Lettori e due posti attualmente vacanti). In quest'ultimo anno, quando gli studenti di Filosofìa frequentavano già i corsi presso l'Universi tà, il Governo, nella previsione dell'incorporazione della Facoltà di Teologia nell'Università, aveva già assegnato al Dipartimento di Filosofìa della Fa coltà di Teologia una cifra corrispondente a quattro « full timers » (un Pro fessore e tre Lettori), uno dei quali destinato all'insegnamento di una scien za già inclusa nel Dipartimento di Teologia Pastorale della Facoltà di Teo logia. Questa materia potrà essere eventualmente considerata dal Consiglio di Facoltà. Ogni Dipartimento, col consenso del Consiglio di Facoltà, invita annual mente dei Lettori non-Permanenti secondo i propri bisogni. Ogni Diparti mento è retto da un proprio Coordinatore. I membri Permanenti del corpo docente, su una base di impiego parttime, sono presenti nella Facoltà di Teologia secondo il seguente numero di sessioni settimanali: 5 Professori per 4 sessioni e 1 Professore per 2/3 sessio ni; 1 Professore-Associato per 2 sessioni; 1 Lettore per 4 sessioni, 4 Lettori per 3 sessioni, 6 Lettori per 2 sessioni ed 1 Lettore per 1 sessione. Ogni ses sione corrisponde a mezza giornata lavorativa. B. « Institute for Religious Studies » è abilitato a conferire il Baccalaurea to in Studi Religiosi ed è strutturato in un ciclo di corsi serali part-time della durata di 5 anni. E altresì abilitato a conferire il Diploma in Studi Religiosi dopo un ciclo biennale di corsi. L'Istituto ha sede in Floriana (Istituto Cattolico), è retto da un proprio Direttore e da un « Board » soggetto al Consiglio della Facoltà di Teologia, il cui Rettore è il Chairman dello stesso « Board ». I docenti dell'Istituto so no scelti, per lo più, fra quelli Permanenti della stessa Facoltà, nia sono in vitati anche altri docenti. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 28 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale C. « Institute of Philosophi/ and Human Studies » comprende un ciclo di 3 anni con corsi di Filosofia, Psicologia e Sociologia. È abilitato a conferire il Baccalaureato in Filosofìa e Scienze Umane. Con l'incorporazione della Facoltà di Teologia nell'Università, l'Istituto di Filosofìa e Scienze Umane, di fatto, rimarrà sospeso. Gli studenti iscritti alla Facoltà di Teologia nell'anno accademico 19881989 sono così distribuiti: a) Facoltà di Teologia propriamente detta: 36 « regulars » e 13 « curriculars ». Sono inoltre da aggiungere 19 studenti che, come previsto per il I ciclo di teologia, seguono corsi di filosofìa e sono così distribuiti: 15 «regu lars » iscritti alla Facoltà di Lettere nell'Università di Malta, 2 in procinto di esservi iscritti in base alla « mature matriculation », 2 « curriculars » iscrit ti alla Facoltà di Teologia. o b) « Institute for Religious Studies »: 82 « regulars » e 12 « curriculars ». c) « Institute of Philosophy and Human Studies »: 4 « regulars » e 1 « curricular ». £8 GIUSEPPE MERCIECA Il Oran Cancelliere VINCENZO BORG Il Rettore Visto £8 PIER LUIGI CELATA Conventionem integrat Protocollum Addictionale quod sequitur: PROTOCOLLO AGGIUNTIVO ALL'ACCORDO TRA LA SANTA SEDE E IL GOVERNO DELLA REPUBBLICA DI MALTA SULL'INCORPORAZIONE DELLA FACOLTÀ DI TEOLOGIA NELL'UNIVERSITÀ DI MALTA La Santa Sede e il Governo di Malta, facendo seguito alla proposta avanzata dallo stesso Governo ed alle successive discussioni, stabiliscono di comune intesa di emendare l'Articolo Sei dell'Accordo sull'incorporazione 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 29 della Facoltà di Teologia nell'Università di Malta, firmato il 26 Settembre 1988, come segue: « Un rappresentante del Presidente della « Foundation for Theological Studies», nominato dallo stesso Presidente, farà parte del Consiglio della Università. Due rappresentanti della « Foundation for Theological Studies », da questa nominati, faranno parte del Consiglio della Facoltà di Teologia ». Il presente Protocollo aggiuntivo è parte integrale dell'Accordo firmato dalle due Parti il 26 Settembre 1988. Fatto alla Valletta, Malta, il 26 del mese di gennaio millenovecentonovantacinque, in due testi originali, ciascuno in italiano e in inglese, ambe due facenti ugualmente fede. Per la Santa Sede £8 PIER LUIGI CELATA Per il Governo di Malta MICHAEL FALZON Arcivescovo tit. di Doclea Ministro Nunzio Apostolico e dell'Educazione Risorse umane ADDITIONAL PROTOCOL TO THE AGREEMENT BETWEEN THE HOLY SEE AND THE GOVERNMENT OF THE REPUBLIC OF MALTA REGARDING THE INCORPORATION OF THE FACULTY OF THEOLOGY IN THE UNIVERSITY OF MALTA The Holy See and the Government of Malta, following the proposai presented by the said Government and subséquent discussions, by common accord decide to amend Artide Six of the Agreement on the incorporation of the Faculty of Theology in the University of Malta, signed on 26 September 1988, to read as follows: "A représentative of the Chairman of the Foundation for Theological Studies, nominated by the said Chairman, shall form part of the Council for the University. Two représentatives of the Foundation for Theological Studies, nominated by the said Foundation, shall form part of the Faculty Board of Theology". The présent Additional Protocol forms an integral part of the Agree ment signed by the Parties on 26 September 1988. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 30 Done at Valletta, Malta, on the 26th day of January one thousand nine hundred and ninety-five in two origináis, each in the Italian and English languages, both texts being equally authentic. For the Holy See For the Government of Malta & PIER LUIGI CELATA MICHAEL FALZON Titular Archbishop of Doclea Minister of Education and Apostolic Nuncio Human Resources Instrumenta nium Rei urbe ratihabitionis Publicae Valletta die studiorum — inter Melitensis constitutae, XXV mentorum permutationem significaverunt Conventionis mensis Sancta uniuscuiusque Universitatem accepta et Martii Sedes servatis Melitensem Sanctam anno et Res legibus secundum et Guber reddita mutuo fuerunt MCMXCV. Publica — Sedem Per Melitensis Facultatis normam horum accessionem Theologicae eiusdem in instru ad pactionis. CONVENTIO INTER SANCTAM SEDEM ET REM PUBLICAM MELITENSEM AD APTIUS INSTITUTIONEM ET EDUCATIONEM RELIGIOSAM CATHOLICAM IN SCHOLIS ISTIUS REI PUBLICAE ORDINANDAM. ACCORDO TRA LA REPUBBLICA DI MALTA E LA SANTA SEDE PER MEGLIO ORDINARE L'ISTRUZIONE E L'EDUCAZIONE RELIGIOSA CATTOLICA NELLE SCUOLE STATALI La Repubblica di Malta e la Santa Sede — considerando che i principi della religione cattolica fanno parte del patrimonio storico, culturale e sociale del popolo maltese; — riconoscendo il valore dell'istruzione e dell'educazione religiosa nel processo educativo globale della persona umana; — tenendo presenti, da parte della Repubblica di Malta, i principi sanciti dalla Sua Costituzione e, da parte della Santa Sede, i documenti del Concilio Vaticano II nonché le disposizioni del Codice di Diritto Canonico; hanno convenuto sull'opportunità di addivenire ad un Accordo per meglio ordinare l'istruzione e l'educazione religiosa cattolica nelle scuole statali. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 31 A tal fine la Santa Sede, rappresentata dal Suo Plenipotenziario Mons. Pier Luigi Celata, Arcivescovo titolare di Doclea e Nunzio Apostolico a Malta, e la Repubblica di Malta, rappresentata dal Suo Plenipotenziario On. Dott. Ugo Mifsud Bonnici, Ministro dell'Educazione, hanno stabilito di comune intesa quanto segue: Articolo 1 La Repubblica di Malta garantisce l'istruzione e l'educazione religiosa cattolica, nel quadro delle finalità e come parte integrante dell'attività della scuola, nelle scuole statali di ogni ordine e grado non di livello terziario. Nessuno, tuttavia, sarà obbligato a ricevere l'istruzione e l'educazione religiosa cattolica. Articolo 2 L'insegnamento della religione cattolica dovrà essere conforme alla dot trina della Chiesa, secondo i programmi e i metodi stabiliti dalla Conferenza Episcopale Maltese, cui compete anche di preparare o scegliere i libri di testo per gli studenti e le guide per i docenti. Detto insegnamento sarà impartito da insegnanti che abbiano il ri conoscimento di idoneità, non revocato, da parte del Vescovo Diocesano nel cui territorio è situata la scuola. Allo stesso insegnamento sarà riconosciuto uno « status » ed un'impor tanza pari a quelli delle altre materie principali del programma scolastico. Articolo 3 L'animazione religiosa e la guida morale degli studenti, come parte es senziale della loro educazione religiosa, sarà assicurata da « Religious Counsellors » nominati dal Vescovo Diocesano nel cui territorio è situata la scuo la ed aventi lo « status » di « Counsellor in the Education Department » o uno « status » ad esso equipollente. Essi svolgeranno la loro attività educativo-pastorale secondo le direttive della Conferenza Episcopale Maltese. Articolo 4 L'« Education Officer (Religion) » sarà un officiale del Governo scelto tra i ministri ordinati della Chiesa Cattolica. Egli dovrà avere l'approvazione, non revocata, della Conferenza Episcopale Maltese. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 32 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale Articolo 5 Le disposizioni di cui ai precedenti Articoli 2, 3 e 4 saranno applicate secondo i « Modes of Regulation on Catholic Religious Instruction and Edu cation in State Schools », oggetto dell'intesa sottoscritta, contestualmente al presente Accordo, dal Presidente della Conferenza Espiscopale Maltese e dal Ministro dell'Educazione. Articolo 6 Il presente Accordo entrerà in vigore al momento della sua sottoscrizione. Articolo 7 Se in avvenire sorgessero difficoltà di interpretazione o di applicazione del presente Accordo o dei « Modes of Regulation on Catholic Religious In struction and Education in State Schools », la Santa Sede e la Repubblica di Malta affideranno la ricerca di un'amichevole soluzione ad una Commis sione Paritetica che sarà composta, per parte della Santa Sede, dal Nunzio Apostolico a Malta e dal Presidente della Conferenza Episcopale Maltese o da loro delegati, e, per parte della Repubblica di Malta, dal Ministro della Educazione e dall'Ambasciatore di Malta presso la Santa Sede o da loro delegati. Fatto a Malta, in doppio originale, il sedici novembre millenovecentottantanove. Per la Repubblica di Malta Per la Santa Sede UGO MIFSUD BONNICI © PIER LUIGI CELATA Ministro dell'Educazione Arcivescovo tit. di Doclea Nunzio Apostòlico a Malta Una tur, a cum supra memorata Conferentiae Rei Publicae Episcopalis Conventione Melitensis ipsaque Praeside Melitensis hoc constitutum subsignatum ad effectum ut perducereet est: Ministro Educationis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 33 MODES OF REGULATION ON CATHOLIC RELIGIOUS INSTRUCTION AND EDUCATION IN STATE SCHOOLS The President of the Maltese Episcopal Conference and the Minister of Education of the Republic of Malta, establish with common accord the following Modes of Regulation for the implementation and application of the Agreement, signed this same day by the Holy See and the Republic of Malta, concerning the éducation and teaching of the Catholic Religion in State schools of all grades and levéis: /. With référence to article 2: 1.1 Whilst it shall remain the responsibility of the State Authorities to engage or appoint the teachers of Religion, thèse Authorities shall, in the case of teachers who teach Religion as a separate subject, (as is presently done in schools of post-primary level), bind themselves to engage in the teaching of Religion only those who have been cleared in writing by the Locai Ordinary. 1.2 In the case of teachers engaged to teach one class and consequently teach Religion together with the other class subjects, (as is presently done in the primary level), it is to be assumed that, if no adverse comments are made by the Local Ordinary, no diffîculties should be deemed to exist with regard to their teaching of Religion. 1.3 It is to be understood in the case of ail teachers who in any way teach Religion, that the State Authorities shall take the necessary steps to remove thèse teachers from imparting religious knowledge, when, in the opinion of the Local Ordinary, there are reasons to believe they are not teaching Religion adequately in content or in method, or when their conduct or the faith they profess is such that it renders difficult the Christian witness every teacher of Religion should give as a basis of his role. The State Authorities will provide other teachers to supplément the teaching of Religion in the classes where teachers have been precluded from teaching Religion according to this paragraph. 2.1 Ail those who in any way teach Religion in State schools should have the following qualifications: 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 34 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale (a) a serious Catholic religious conviction; (b) a personal situation that accords with the Roman Catholic morality to which the teacher must testify; (c) the absence of any attitude that could seriously harm the dignity of his function; and (d) the necessary professional and académie qualifications. 2.2 The following académie qualifications will be ordinarily accepted as sufficient for the purpose of 2.1: 1. for teachers of Religion at secondary and comparable levéis: (a) a Degree or Diploma in Theology or Religious Studies recognised for this purpose by the Maltese Episcopal Conference; or (b) a Certificate attesting a full course of Theological Studies in a Catholic Seminary or other Catholic Institution recognised by the Maltese Episcopal Conference; or (c) a University Degree in Education, (or an appropriate Teaching Cer tificate), which includes the Catholic Religion as one of the subjects of aca démie and/or professional spécialisation, taken in a recognised Institution and recognised by the Maltese Episcopal Conference; (d) subsidiarily, expérience in the teaching of Religion in schools or reli gious lay societies for a number of years. Such expérience is to be recog nised as being sufficient by the Local Ordinary. 2. for primary school teachers and teachers of comparable levéis who teach Religion as part of their normal duties: (a) any of the above qualifications in (2.2.1): or (b) a University Degree in Education, or an équivalent Certificate, which includes such course, or courses, in Religious Education and recog nised by the Maltese Episcopal Conference. 2.3 A Board to include the Education Offìcer (Religion) will advise the Maltese Episcopal Conference on the récognition and équivalence of the above académie and professional qualifications. 3. It is expected that such teachers foUow approved refresher up-dating courses in the teaching of the Catholic Religion (content and method). The Church Authorities will organise such courses as necessary to facilitate the in-service, up-dating and refresher training of teachers of Religion, preferably conjointly with the Education Department. The help and the advice of the Education Department will be sought in the organisation of 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 35 such courses, especially where they concern Education Department person nel. Normally, this will be achieved through the Education Offìcer (Reli gion), working through the Board, or Boards, set up by the Maltese Ecclesiastical Authorities for the purpose. The Education Department will en courage and promote the attendance of teachers of Religion in State schools for such courses. 4. The time allotted to the teaching of the Catholic Religion, should reflect the status attributed to it. In any case, it should not be less than half an hour daily in primary schools and not less than one hour and a half per week in ali types of post-primary schools. This time does not include reli gious broadcasting or religious animation. 5. The teaching of the Catholic Religion in schools is to be supported by the necessary facilities and teaching aids. 6. The Episcopal Conference has the right to point out to the Minister of Education any teaching (in syllabi or texts of other subjects) which is at variance with the Catholic Church, its Doctrine or its Moráis. The Minister will on his own responsibility take due notice of this advice from the Epis copal Conference when this involves Catholic students, and will take all those measures which, in his judgement, will be required in the spirit of this agreement and of the existing laws concerning the matter: II. With référence to article 3: 1. The work of a Religious Counsellor (R.C.), designated up tili now as Spiritual Director, requires that in a school: (a) he should be a living witness of dedication and moral values; (b) he gives counselling on religious and moral problems to the students assigned to him, both individually and in groups according to needs; (c) he makes visits to the classrooms to talk to the students and answer any questions they might ask him on Christian living; (he should not as sume the role of an Inspector of Religion, nor must he Substitute the teacher of Religion by giving a formal lesson in Religion). If invited by the teacher, he may animate or particípate in a religious célébration in the classroom; (d) he regularly organises, or sees that there be organised, those célébra tions that form an integral part of the religious éducation and formation in 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 36 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale schools: e.g. the Sacraments of Reconciliation and the Eucharist; Célébra tions of the Word of God in the more important periods of the liturgical year such as Advent, Christmastide, Lent and Eastertide; other religious célébrations and functions in agreement with the Head of the school; (e) he helps the school staff in religious matters when requested; (f) he exercises his activities under the direction of the Education Officer (Religion), — E.O. (R) — in agreement with the Board nominated by the Church Authorities for this end. 2.1. The R.C. is a full-timer with the Education Department. He is bound to work a 27.5 hour week like teachers; he will have the same number of holidays, but if necessary, he may be asked by the E.O. (R) to take part in meetings, seminars, discussions, etc. as required. 2.2. The R.C. exercises his activities during school hours. If he feels the need that sometimes he should exercise his activities among the students during the midday break, he can avail himself of time in lieu. 2.3. He signs the attendance register daily like other members of the staff. 2.4. His activities generally are to be planned in this way: (a) 25% of the school time to animation in the classrooms and 75% to individuai or group counselling in secondary schools and other schools com parable t o them. (b) not less than 50% of school time for animation in the classroom or in the school at primary level. 2.5. The R.C. will be assigned by the Local Ordinary to the school or schools he is to serve, after consultation with the Minister. 2.6. In consultation with the Head of school, the R.C. establishes the need of help by other priests, e.g. for confessions, Mass, Spiritual Exercises, congrégations and célébrations. 2.7 He keeps a register of all the students in the school or schools where he exercises his activities so as to meet ali the Catholic students in the school and give to each one the required help. 2.8 As far as possible he should stick to a fixed time-table for school visits. 2.9 He should animate each classroom (10-15 minutes) at least once a term in secondary schools and in schools comparable to them. This should be done by using the lessons of the teachers who happen to be absent from school. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 37 2.10 He should plan a programme of visits to the schools, and of reli gious functions and célébrations for each term. This should be done in agreement with the Head of school and the E.O. (R). 2.11 He should submit a forecast of his plans for each fortnight to the E.O. (R) on the Friday of the preceding fortnight. The fixed time-table for school visits should be adhered to as much as possible. 2.12 In case of absence, the R.C. should inform the Head of school, if possible before school starts. The Head of school will then inform the E.O. (R). 3.1 The school should pro vide the necessary facilities so that the R.C. may satisfactorily exercise his duties. This means that besides the matters agreed to and fixed with the E.O. (R). (a) a room, not necessarily for his exclusive use, equipped with a cruci fix, table, some chairs and, if necessary, a prie-dieu or confessional; (b) didactic material and access to teaching aids available in the school. 3.2 The R.C. will have access to ali the classrooms in the schools entrusted to him as well as to the staff rooms and other rooms just as any other member of the staff. He should also have direct access to the Head of school. 3.3 He should not proselitize among the students who have been exempted from receiving éducation in the Catholic Religion, with the proviso of 3.4. 3.4 Ali students should be allowed to speak to the R.C. whenever they feel the need. 4.1 The Religious Counsellors are chosen by the Ordinary of the respec tive diocèse, and the Director of Education is to be duly informed and given the necessary information. 4.2 The Ordinary of the respective diocèse reserves the right to Substitute and/or remove an R.C. The Director of Education is to be officially informed about this. 4.3 The Director of Education, on the advice of the E.O. (R), may request the Ordinary of the respective diocèse to admonish any R.C. who fails seriously to abide by normal disciplinary rules. In case such infringements persist, the Ordinary may be asked to Substitute or remove the said R.C. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 38 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 4tA In case of long absence of a R.C. due to illness, travel, etc., the Or dinary of the respective diocèse should try to provide another R.C. in con sultation with the E.O. (R). This is to be done when absence is more than 15 calendar days at a stretch. 4.5 Absence from duty of a R.C. is to be reported to the Ordinary of the respective diocèse by the E.O. (R) in the name of the Director of Edu cation. 5. The coordination of activities and administration of the R.C.s is the responsibility of the E.O. (R) who shall act in accordance with the policy guidelines determined by the Board nominated by the Maltese Episcopal Conference for the animation of Religious Education. When there is lack of agreement between the E.O. (R) and the other members of the Board, the matter shall be referred to the compétent Authorities, it being understood that matters of faith, moráis and pastoral activities shall be referred solely to the Ecclesiastical Authorities. 6.1 The qualifications required for a person to be chosen and nominated as a R.C. are those fixed by the Maltese Episcopal Conference. 6.2 The R.C. must have the necessary qualifications, including a knowledge of developmental psychology. 6.3 The Church Authorities bind themselves to give the R.C.s the re quired training. 7.1 Without préjudice to the rights of those Spiritual Directors who are at présent employed with the Department of Education, the number of R.C.s which the Ordinary of the respective diocèse is to provide for service in State schools is to be fixed by agreement between the said Ordinary and the Director of Education, or their représentatives. The number is to be fixed in proportion to the global number of Catholic students in State schools, and the possibilities of the Church in the Maltese Islands. 7.2 The number is not to be less than 14. This number may be reviewed at the instance of the Church according to its possibilities. 7.3 The Parish Priests or other members of the clergy delegated by them may be asked by the R.C. to help him in his pastoral activities and/or animation in the primary and pre-primary shools in their parishes. 7.4 Without any préjudice to what has been stated as regards the num ber of R.C.s, the R.C., in consultation with the E.O. (RC) may ask other 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 39 members of the clergy to help him in special circumstances (e.g. confes sions, spiritual exercises), according to the number of students in the school concerned. 8.1 Because the mission of a R.C. is an ecclesiastical mandate, the ré munération of the R.C. is given by the Church Authorities. 8.2 The Government of Malta, through the Minister/Director of Educa tion, binds itself to give a sum of money to the Church Authorities each year as a sign of récognition of its duty to provide such a service in the schools. The sum offered shall be at the discrétion of the Minister of Edu cation. III. With référence to article 4: 1.1 The Education Officer (Religion) — E.O. (R) — is appointed by the State Authorities to serve in State schools. 1.2 This appointaient is made by sélection from among eligible persons in the Education Department on the same criteria as other Education Officers. 1.3 Applicants to the post E.O. (R) must have the previous written ap provai of the Maltese Episcopal Conference. 1.4 The nomination of the Sélection Board is made in agreement with and the approvai of the Maltese Episcopal Conference. 1.5 In the event that no ordained ministers having the approvai of the Maltese Episcopal Conference are eligible as required in III: 1.2 of these Modes, applications are to be opened to other ordained ministers, having the approvai of the Maltese Episcopal Conference, from outside the Educa tion Department. 2. The E.O. (R), vis-à-vis the Department of Education, will enjoy the same rights as other Educational Officers in so far as they regard condi tions of service such as working hours, salary, leave and pension, without préjudice to what is established in the Agreement and these Modes of Regulation referring to it. 3. The duties of the E.O. (R) include: i. a) to tender advice to the Director of Education regarding those as pects of his work which fall under the compétence of the Education De partment. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 40 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale b) to keep the Director of Education informed about the work being performed in his area of duties, which include educational standards and the inspection of teachers. c) to refer to the Director of Education the directives, advice and recommendations of the Maltese Episcopal Conference regarding the teach ing of Religion in schools. ii. to carry out the directives of the Maltese Episcopal Conference as far as these regard the teaching of Religion and religious formation of Catholic students in schools. iii. to promote the syllabi, text books and methodology as regulated by the Maltese Episcopal Conference and to see that these being pursued. iv. to see that the policy of the Education Department as far as it concerns his area of activity is being carried out. v. to give advice to Heads of schools and teachers how to carry out their duties as regards the teaching of Religion and the Catholic formation of students. vi. to organise and direct educational and cultural activities in the teaching of Religion. vii. to organise together with the Church Secrétariat for Catechesis and for Church schools courses of in-service training for teachers, or to see that these are held. viii. together with the Board established by the Church for the anima tion of religious éducation, (Religious Counsellors), to determine, organise and coordinate the work of Religious Counsellors in schools. ix. together with other nominated members of the Sélection Board, to examine and propose suitable teachers from among applicants, or the pro motion of teachers of Religion in the Education Department. x. to carry out such other work compatible with his duties as the Di rector of Education may direct. 4.1 The E.O. (R) will tender appropriate advice to the Maltese Episco pal Conference regarding the teaching of Religion, the formation of the reli gious character of students and the animation of Religion in schools. 4.2 He will be an effective member of the Church Secrétariat for Cate chesis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 41 Acta Ioannis Pauli Pp. II 4.3 It will be appropriate that he will also be a member of those Boards or Committees concerned with the teaching and animation of the Catholic Religion in schools set up by the Church. 5. On a déclaration by the Maltese Episcopal Conference revoking its approvai to the E.O. (R), the Director of Education will take those steps necessary to withhold him from continuing his services as an E.O. (R) and appoint a new one. / V. Condition of Agreement of these Modes of Regulation If need arises, changes in the above Modes of Regulation shall be discussed and effected by mutual consent of the two sides. This 16th day of November 1989. UGO MIFSUD BONNICI £8 JOSEPH MERCIECA Minister of Education President of the Episcopal Conference Conventio scilicet die Conventionis supra XVI memorata mensis articulum vigere Novembris coepit anno eo tempore MCMLXXXIX, quo subsignata secundum est, eiusdem VI. HOMILIA In foro Sancti Petri habita occasione oblata beatificationis quinque Servorum Dei.* 1. « Questo è il mio comandamento: che vi amiate gli uni gli altri, come io vi ho amati »La Liturgia di questa sesta domenica di Pasqua ci invita a riflettere sul grande comandamento dell'amore alla luce del Mistero pasquale. Proprio la meditazione del nuovo comandamento, cuore e sintesi dell'insegnamento morale di Cristo, ci introduce nell'odierna celebrazione, resa particolarmente solenne e suggestiva dalla proclamazione di cinque nuovi Beati. 1 * Die 4 Maii 1997. Gv 15, 12. 1 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 42 Nella seconda lettura e nel brano evangelico la legge della carità ci viene presentata come il testamento di Gesù alla vigilia della sua Passione. « Questo vi ho detto, perché la mia gioia sia in voi e la vostra gioia sia piena »: così Egli conclude il suo discorso agli Apostoli nell'ultima Cena. L'amore di Dio è dunque la sorgente della vera letizia. E quanto hanno personalmente sperimentato questi nostri fratelli nella fede, che vengono oggi presentati alla Chiesa come modelli di generosa adesione al comanda mento del Signore. Essi sono « beati ». Nella loro esistenza terrena, hanno vissuto in un modo del tutto particolare l'amore di Dio e, proprio per questo, hanno potuto godere la pienezza della gioia promessa da Cristo. Oggi vengono proposti alla nostra venerazione come testimoni privile giati dell'amore di Dio. Con il loro esempio e con la loro intercessione, indi cano il cammino verso quella piena felicità che costituisce l'aspirazione pro fonda dell'animo umano. 2 2. Come abbiamo ripetuto nel Salmo responsoriale, poc'anzi cantato, il mondo intero è invitato a gioire per le grandi opere di Dio: «Acclami al Si gnore tutta la terra, gridate, esultate con canti di gioia ». Oggi da diverse par ti del mondo, in particolare dai luoghi dove i nuovi Beati hanno vissuto ed operato, sale a Dio un intenso cantico di lode e di ringraziamento per la beati ficazione di Fiorentino Asensio Barroso, Vescovo e martire, Ceferino Giménez Malla, martire, Gaetano Catanoso, presbitero, fondatore della Congregazione delle Suore Veroniche del Volto Santo, Enrico Rebuschini, presbitero, dell'Or dine dei Chierici Regolari Ministri degli Infermi e María Encarnación Rosal, re ligiosa, riformatrice dell'Istituto delle Suore Betlemite. 3 3. « Como el Padre me ha amado, así os he amado yo: Permaneced en mi amor». El Obispo Florentino Asensio Barroso permaneció en el amor de Cristo. Como El se entregó al servicio de los hermanos, especialmente en el ministerio sacerdotal, desempeñado generosamente durante años en Valladolid primero, y después en su corto espacio de tiempo como Obispo Ad ministrador Apostólico de Barbastro, sede para la que había sido elegido pocos meses antes del inicio de la deplorable Guerra civil de 1936. Para un ministro del Señor el amor se vive en la caridad pastoral y por eso, ante los peligros que se veían venir, no abandonó su grey, sino que, al estilo del Buen Pastor, ofreció su vida por ella. 4 2 3 4 Gv 15, 11. Sal 97, 4. Jn 15, 9. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 43 El Obispo, como maestro y guía en la fe para su pueblo, está llamado a confesarla con las palabras y las obras. Mons. Asensio llevó hasta sus últi mas consecuencias su responsabilidad de pastor al morir por la fe que vivía y predicaba. En los últimos momentos de su vida, tras haber sufrido veja torios y lacerantes tormentos, ante la pregunta de uno de sus verdugos so bre si conocía el destino que le esperaba, contestó con serenidad y firmeza: «Voy al paraíso». Proclamaba así su inquebrantable fe en Cristo, vencedor de la muerte y dador de vida eterna. Al ser elevado hoy a la gloria de los altares, el Beato Florentino Asensio Barroso sigue alentando con su ejemplo la fe de los fieles de esa amada diócesis aragonesa y vela por ella con su in tercesión. 4. « A vosotros os llamo amigos ». También en Barbastro el gitano Ceferino Giménez Malla, conocido como « el Pelé », murió por la fe en la que había vivido. Su vida muestra cómo Cristo está presente en los diversos pueblos y razas y que todos están llamados a la santidad, la cual se alcan za guardando sus mandamientos y permaneciendo en su amor. El Pelé fue generoso y acogedor con los pobres, aun siendo él mismo pobre; honesto en su actividad; fiel a su pueblo y a su raza calé; dotado de una inteligencia natural extraordinaria y del don de consejo. Fue sobre todo, un hombre de profundas creencias religiosas. La frecuente participación en la Santa Misa, la devoción a la Virgen María con el rezo del rosario, la pertenencia a diversas asociaciones católicas le ayudaron a amar a Dios y al prójimo con entereza. Así, aun a riesgo de la propia vida, no dudó en defender a un sacerdote que iba a ser arrestado, por lo que le llevaron a la cárcel, donde no abandonó nunca la oración, siendo después fusilado mientras estrechaba el rosario en sus manos. El Beato Ceferino Giménez Malla supo sembrar concordia y solidaridad entre los suyos, mediando también en los conflictos que a veces empañan las relaciones entre payos y gitanos, demostrando que la caridad de Cristo no conoce límites de razas ni culturas. Hoy « el Pelé » intercede por todos ante el Padre común, y la Iglesia lo propone como modelo a seguir y muestra significativa de la universal vocación a la santidad, especialmente para los gitanos que tienen con él estrechos vínculos culturales y étnicos. 5 6 5. Padre Gaetano Catanoso ha seguito Cristo sulla via della Croce, facendosi con lui vittima di espiazione per i peccati. Ripeteva spesso di vo5 6 Jn 15, 15. Cfr. ibid., 15, 11. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 44 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 1er essere il Cireneo che aiuta Cristo a portare la Croce, gravosa più per i peccati che per il peso materiale del legno. Vera immagine del Buon Pastore, egli si prodigò instancabilmente per il bene del gregge affidatogli dal Signore, nella vita parrocchiale come nell'as sistenza agli orfani ed agli ammalati, nel sostegno spirituale ai seminaristi ed ai giovani preti come nell'animazione delle Suore Veroniche del Volto Santo da lui fondate. Nutrì e diffuse una grande devozione al Volto insanguinato e sfigurato di Cristo, che egli vedeva riflesso nel volto di ogni uomo sofferente. Tutti coloro che lo incontravano, percepivano nella sua persona il buon profumo di Cristo; per questo amavano chiamarlo « padre », e tale lo sentivano real mente, poiché egli era un segno eloquente della paternità di Dio. 6. Anche il beato Enrico Rebuschini ha camminato decisamente, lungo la sua esistenza, verso quella «perfezione della carità», che costituisce il tema dominante della Liturgia della Parola di questa Domenica. Sulle orme del Fondatore, san Camillo de Lellis, egli ha testimoniato la carità misericordiosa, esercitandola in tutti gli ambiti in cui ha operato. Il suo saldo proposito di « consumare il proprio essere per dare Dio al prossimo, vedendo in esso il volto stesso del Signore », lo impegnò in un arduo cammino ascetico e mistico, carat terizzato da un'intensa vita di preghiera, da un amore straordinario per l'Eu caristia e dall'incessante dedizione per gli ammalati ed i sofferenti. Egli è divenuto un punto di riferimento sicuro sia per i Chierici Regolari Ministri degli Infermi, che per la Comunità cristiana di Cremona. Il suo esempio costituisce per tutti i credenti un pressante invito ad essere attenti verso i sofferenti ed i malati nel corpo e nello spirito. 7. « Yo os he elegido; y os he destinado para que vayáis y deis fruto, y vuestro fruto permanezca». La Madre María Encarnación Rosal, primera guatemalteca beatificada, fue elegida para continuar el carisma del Beato Pedro de San José Betancourt, fundador de la Orden Bethlemita, la primera latinoamericana. Hoy su fruto perdura en las Hermanas Bethlemitas que, junto con todos los miembros de la gran familia de la Asociación de Laicos, trabajan en poner en práctica su carisma evangelizador al servi cio de la Iglesia. Mujer constante, tenaz y animada sobre todo por la caridad, su vida es fidelidad a Cristo —su confidente asiduo a través de la oración— y a la es7 7 Jn 15, 16. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 45 piritualidad de Belén. Ello le acarreó múltiples sacrificios y sinsabores, te niendo que peregrinar de un lugar a otro para poder afianzar su Obra. No le importó renunciar a muchas cosas con tal de salvar lo esencial, afirman do: « Que se pierda todo, menos la caridad ». Desde lo aprendido en la escuela de Belén, es decir, el amor, la humil dad, la pobreza, la entrega generosa y la austeridad, vivió una espléndida síntesis de contemplación y acción, uniendo a las obras educativas el espíri tu de penitencia, adoración y reparación al Corazón de Jesús. Que su ejem plo perdure entre sus hijas, y que su intercesión acompañe la vida eclesial del Continente americano, que se dispone con esperanza a cruzar el umbral del Tercer Milenio de la era cristiana. 8. La santità è chiamata che Dio rivolge a tutti, ma senza forzare la mano a nessuno. Dio chiede ed attende la Ubera adesione dell'uomo. Nell'ambito di questa vocazione universale alla santità, Cristo sceglie poi per ciascuno un compito specifico e, se trova corrispondenza, Egli stesso provvede a portare a compimento l'opera iniziata, facendo sì che il frutto rimanga. «Come il Padre ha amato me, così anch'io ho amato voi... Voi siete miei amici », continua a ripetere il Signore ed attende la nostra risposta, come ha fatto con i nuovi Beati. Il loro esempio ci ricorda che tutti siamo impe gnati, ciascuno in modo diverso, a portare frutto, per il bene non solo no stro, ma dell'intera comunità. Esultiamo, oggi, per il dono di questi nuovi Beati. Rendiamo grazie a Dio per quanto essi hanno compiuto e per le opere di bene che hanno la sciato al loro passaggio sulla terra. Preghiamo affinché il loro esempio sia seguito da molti ed aumenti il numero degli operai nella vigna del Signore. Si rinnovi la faccia della terra per la potenza dello Spirito Santo, ed in ogni angolo del mondo risuoni il cantico della gioia, risuoni l'annuncio del l'amore divino. Dio è amore: Egli ci ha amati per primo. Nostro compito ora è di amar ci gli uni gli altri come Egli ci ha amati. Da questo ci riconosceranno per suoi discepoli. Nasce di qui la nostra responsabilità: essere testimoni credi bili. I nuovi Beati lo sono stati. Ci ottengano di esserlo anche noi, affinché questo mondo che amiamo sappia riconoscere in Cristo l'unico vero Salvatore! 8 9 8 9 Gv 15, 9.14. Cf Sal 103, 30. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 46 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA CONGREGATIONUM CONGREGATIO DE CAUSIS SANCTORUM OVETBN. Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Aloisii Antonii Rosae Ormières presby teri fundatoris congregationis sororum ab Angelo Custode (1809-1890) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Unicuique autem datur manifestatio Spiritus Dei ad utilitatem » (1 Cor 12, 7). Sacerdos Aloisius Antonius Rosa Ormières, copiosa charismata a Spiritu accepta, in societatis temporis sui evangelizatione adhibuit inque Regni Dei aedificatione, naviter provehendo pauperum puerorum humanam atque christianam educationem, pro quibus Sororum praeceptricum Congrega tionem condidit et se ipsum totum impendit. Is natus est die 4 mensis Iulii anno 1809 in oppido Quillan, intra fines posito dioecesis Carcassonensis, a legitimis coniugibus Antonio Ormières et Ioanna Sacaze, qui eum christiana educatione instruxerunt. Vocatione ani madversa ad sacerdotium, anno 1835 seminarium minus dioecesanum est ingressus, ubi statuit ad educationem iuventutis agrestis se conferre et ad hoc propositum assequendum institutum fratrum praeceptorum condere. Optimis cum exitibus formationem perfecit theologicam atque spiritalem in seminario maiore et, die 21 mensis Decembris anno 1835, presbyteralem ac cepit ordinationem. Subsequenti anno scholam aperuit in oppido Quillan et, die 3 mensis Decembris anno 1839, tribus religiosis mulieribus Congregatio nis Institutionis Christianae opitulantibus, in eodem illo oppido Institutum constituit Sororum ab Angelo Custode, puellarum pauperum institutioni necnon educationi deditarum. Opus, initio habitum sedes minor Sororum Institutionis Christianae, anno 1852 ab Imperatore Gallico agnitum est tamquam Congregatio sui iuris; altera conditrix, Mater Sanctus Paschalis (in saeculo, Iuliana Maria Iosephus Lavrilloux) est postea antistita generalis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 47 electa; anno 1859 domus princeps est collocata in dioecesi Montis Albani, cuius Ordinarius anno 1867 ad canonicam erectionem Congregationis proces sit. Servus Dei diligenter ac prudenter formationem curavit Sororum Institutique confirmationem atque incrementum fovit in variis Galliae et Hi spaniae locis, apostolatus provinciam dilatando ad assiduitatem aegrotis praebendam tum in eorum domibus tum in valetudinariis. Interim pristinum consilium revocaverat institutum condendi fratrum educationi puerorum agrestium deditorum et anno 1858 primum coetum vidit eorum, quos Fratres ab Angelo Custode vocavit; quibus addere voluisset institu tum sacerdotum eadem spectans proposita pastoralia; sed hoc consilium non est ad effectum deductum et Servo Dei sola superfuit Sororum Congre gatio. Propter novas Gallicas leges ad scholam pertinentes, anno 1883 pius Conditor numerosis cum religiosis in Hispaniam migravit ad urbem Gijon, ubi vires suas impendere perrexit pro Operis sui bono. Forti indole praeditus, ferrea voluntate, magno animo, abundanti vita interiore et indefesso apostolico ardore, altum reliquit vestigium in filiis inque filiabus spiritalibus et in iis omnibus qui eum adierunt. Admira tionem habuit propter fidelitatem, sensum iustitiae, sapientiam atque imperturbatam serenitatem. Maxime fide, spe, caritate erga Deum et proxi mum effulsit, pariterque prudentia, fortitudine in difficultatibus atque muneris studio, quod ei Providentia crediderat pro iuventute. Coniunctionem cum Deo suumque apostolatum ardenti aluit Missae ce lebratione, pietate erga Eucharistiam, Virginem Mariam et Angelum Custo dem, precatione, oboedientia Dei voluntati, Sanctorum imitatione, obsequentia in Episcopum. Ita, cum accuratione, gaudio spiritali et perseveran tia, omnia exsequendo munia sacerdotalia, Deum glorificavit, animis profuit et in imitatione Boni Pastoris continenter est progressus. Dives meritis atque Sororum suarum et populi existimatione et venera tione affectus, sancte vitam conclusit terrenam in urbe Gijon die 16 mensis Ianuarii anno 1890. Fama sanctitatis, qua in vita claruit, post mortem duravit; quam ob rem Episcopus Ovetensis Causam iniit beatificationis et canonizationis per celebrationem Processus ordinarii informativi (annis 1954-1955), cuius auc toritas et vis probata est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto die 16 mensis Iunii anno 1989 promulgato. Die 21 mensis Maii anno 1991 acta est sessio Consultorum Historicorum. Inquisitum est deinde an Servus Dei heroum in modum virtutes exercuisset. Die 11 mensis Iunii anno 1996, exi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 48 tu cum prospero, factus est Congressus Peculiaris Consultorum Theologo rum. Patres Cardinales et Episcopi porro, in Sessione Ordinaria die 7 men sis Ianuarii habita anno 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Henrico Sehwery, professi sunt sacerdotem Aloisium Antonium Rosam Ormières heroum more virtutes théologales, cardinales iisque adnexas explicavisse. Facta demum, die 25 mensis Martii anno 1997, de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conseriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Aloisii in Deum et tum in proximum, Fortitudine, Antonii Rosae Ormières, eisque necnon de adnexis, cardinalibus Prudentia, in gradu Sacerdotis dioecesani, heroico, Fundatoris Servi Congre gationis Sororum ab Angelo Custode, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 8 mensis Aprilis A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . ES Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis PANO RMITANA Beatificationis et Canonizationis Servae Dei Mariae Carmelinae Leone christifi delis laicae (1923-1940) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Iuventus tempus est deprehensionis speciatim intensae proprii "ego" atque proprii "vitae propositi", tempus est incrementi quod fieri debet in "sapientia et aetate et gratia apud Deum et homines" (Lc 2, 52) » (IOANNES 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum PAULUS II, Adhort. Apost, post-synod. Christifideles laici, 49 4 6 : AAS LXXXI [1989], 483). Iuvenis Maria Carmelina Leone, a pueritia Christi amore capta, nihil aliud proposuit quam ut in sapientia cresceret et in gratia apud Deum et apud homines et radios emitteret circum se lucis et caritatis Christi vitae suae sanctitate. Legitimorum coniugum Iosephi Leone et Sanctae Passafiume primogeni ta, Serva Dei orta est Panormi die 11 mensis Iulii anno 1 9 2 3 et paucis post diebus in urbis Cathedrali est baptizata et sacramentum accepit confirma tionis nomenque cepit Carmelam, sed est plerumque vocata Maria Carmeli na. A parentibus, bonis materialibus quidem pauperibus sed honestate di vitibus et fide, est alta educatione religiosa imbuta, quam puella obse quenter atque utiliter excepit. Namque, a primis vitae annis miram osten dit bonitatem, claram ad precationem propensionem, erga pauperes miseri cordiam. Alumna fuit scholae maternae a Sororibus Dominicanis rectae, deinde ludi ( 1 9 3 1 - 1 9 3 7 ) , simplicitate eminens, amabilitate, oboedientia, pietate et caritate in sodales indigentes. Christianae doctrinae institutionem est secuta apud Domum Professam Patrum Societatis Iesu, ubi die 23 men sis Maii anno 1 9 3 0 Pane Eucharistico primum se aluit et etiam tum guber nata est spiritaliter a P. Gaspare Giacalone, S. I., qui postea ei mandavit ut pueros christianam doctrinam doceret. Hoc munere est iuncta vero cum studio et singulari cum peritia, alumnorum eorumque familiarum sibi exi stimationem concilians et affectionem. Domi libenter matrem adiuvabat in negotiis domesticis atque benigne de multis fratribus ac sororibus curam adhibebat, quos Christiana doctrina erudivit, preces et cantus sacros. Ea dem faciebat erga pueros viciniae. Numquam parentum paupertatem que sta est et quantum poterat pauperibus opitulari nitebatur. Quattuordecim annos nata scholam frequentavit artis caesionis et suendi. Nubere renuit, siquidem voluntatem colebat aliquod ingrediendi institutum religiosum. Etenim iam aliquot annos solo Domino vivebat, quem corde indiviso om nibusque diligebat viribus suis, eius voluntatem faciens omnibus in circum stantiis et fideliter explens onera in Baptismate et in Confirmatione as sumpta. Precatio quodammodo spiritus fuit et gaudium animae eius et maxima per diem occupatio. Constanter coram Deo vivebat, in quem fir miter credebat, et in communione cum Ecclesia. Peculiarem nutrivit pietatem erga Eucharistiam, quam cotidie accipiebat, et erga Virginem Mariam, quam Rosarii recitatione aliisque precibus honorabat. A parvula 4 - A A. S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 50 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale induere voluit habitum votivum Beatae Mariae Virginis a Carmelo. Impi gram dedit operam fidei diffusioni exemplo vitae suae, Christianae doctri nae institutione, bonis verbis, quibus humane ac prudenter alloquebatur iis, qui cum ea versabantur et, denique, suis doloribus, quos Deo pro peccato rum conversione offerebat. Cum simplicitate et caritate opera exercuit mi sericordiae spiritalis et corporalis, et concordiam, pacem, fiduciam Provi dentiae, existimationem bonorum aeternorum atque amorem in Deum circumfudit. A femininis rebus inanibus aliena et a rebus terrenis, vitam in egestate degit et caeleste appetivit praemium. Casta fuit et humilis in ver bis inque moribus, oboediens parentibus, superioribus et confessario. Semper incommoda usa est valetudine et circiter quindecim annorum aegrotavit phthisi pulmonea, quam ob rem deducta est in valetudinarium Panormi fere per annum (1938-1939). Mirabili cum fortitudine, serenitate et patientia suam tulit infirmitatem, continua praebens exempla virtutis aliis morbo iacentibus et ministris infirmorum. Ante tempus diem cognoscens mortis suae, voluit ad familiam redire, ubi perrexit cum cura, et laetitia se praeparare ad ultimun cum Domino occursum, suo amore, suaque spe. Paulo ante quam animam exspiraret singulos familiares suos voluit salutare, quibus dixit: « Ne fleveritis; me vocate in vestris necessitatibus et ego adero; iterum dico, ne fleveritis, sed potius felices estote, quia eo ad regnum caelorum ». Ita, calendis Octobribus anno 1940 lucerna cum accensa intravit in vitam aeternam. Post mortem fama sanctitatis et miraculorum magnopere aucta est et tum in Italia diffusa est, tum in aliis Nationibus; quapropter Archiepisco pus Panormitanus, permissu obtento a Sancta Sede ad normam M. P. « Sanctitas clarior », Causam introduxit beatificationis et canonizationis atque processum cognitionalem celebravit (annis 1982-1986), cuius auctori tas et vis probata est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto die 29 mensis Ianuarii anno 1988 promulgato. Confecta Positione, inquisitum est an Serva Dei heroum in modum virtutes exercuisset. Die 5 mensis Iulii an no 1996, felici cum eventu, actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinde et Episcopi, in Sessione Ordinaria die 25 mensis Februarii habita anno 1997, Causae Ponente Excellentissimo Domino Mario Rizzi, archiepiscopo titulari Balneoregiensi, confessi sunt Mariam Carmelinam Leone heroum more virtutes théologales, cardinales iisque adnexas coluisse. Facta demum, die 25 mensis Martii anno 1997, de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per infrascriptum Pro-Praefectum accura- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 51 ta relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum exci piens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servae Dei virtutibus de cretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Ponente meque Antistite a Secretis Congregationis ce terisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum tum in proximum, Fortitudine, eisque necnon de cardinalibus adnexis, in gradu Prudentia, heroico, Servae Iustitia, Dei Temperantia Mariae et Carmelinae Leone, christifidelis laicae, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 8 mensis Aprilis A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. 8ü S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis SANCTI P A U L I I N B R A S I L I A Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Antonii a Sancta Anna (in saec.: An tonii Galväo de Franca) sacerdotis professi ordinis Fratrum Minorum Alcantarinorum (seu Discalceatorum) fundatoris monasterii Sororum Conceptionistarum (1739-1822) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Religiosi religiosaeque necesse est quoque saeculo se ipsi in Christo Domino tamquam in speculo contueantur suaque in precatione altam cum Eo sensuum communionem alant (Cf. Phil 2, 5-11), unde omnis eorum vita penetretur animo apostolico et omnis pariter industria apostolica contem platione pervadatur» (IOANNES PAULUS II, Adhort. Apost, post-synod. Vita consecrata, 9: ÁAS LXXXVIII [ 1 9 9 6 ] , 383). Dominus Iesus magister fuit, amicus et exemplar vitae Servi Dei Antonii a Sancta Anna, qui precatione et contemplatione altius usque in dies penetravit in Domini cognitionem et amorem et assidua apostolica industria efficacem 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 52 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale dedit operam eius Regni incremento: hoc modo in via est progressus perfectio nis evangelicae sine intermissione et multum animarum saluti profuit. Hic Servus Dei, qui homo pacis et caritatis appellatus est, in lucem edi tus est anno 1739 ab Antonio Galväo de Franca et Isabella Leite de Barros in oppido Guaratinguetá, tum in dioecesi sito Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii. A familia est bona imbutus educatione intellectuali et religiosa, quam in Ephebeo Belemensi (Bahia), a Patribus Societatis Iesu recto, per fecit. Vocatione animadversa ad vitam consecratam ingressus est Ordinem Fratrum Minorum Alcantarinorum (seu Discalceatorum) et, novitiatu perac to in vico Macacu, professionem religiosam fecit anno 1761 ac subsequenti anno est ordinatus sacerdos. Studia perrexit in urbe Sancto Paulo et spiri tualitatem franciscanam pertentavit atque pietatem in Christi Matrem, cui se consecravit tamquam filium et servum perpetuum anno 1766. Deinde, praedicationi se dedidit et confessionum ministerio et munere accurate est functus ostiarii conventus Sancti Francisci in urbe Sancto Paulo. Confessor fuit in Recessu Sanctae Teresiae, ubi vivebant, ac si religiosae essent, ali quae piae mulieres Deo obsequentes. In eadem urbe, anno 1774, Recessum instituit Dominae Nostrae Conceptionis a Providentia, qui etiam appella batur Recessus Lucis, in quo constiterunt Sorores Conceptionistae, quae principio multas obierunt difficultates ab auctoritatibus publicis. Servus Dei illam rexit communitatem cum cura et prudentia in viis Dei, Sororum formationi spiritali diligenter prospexit, vitam liturgicam inculcando, « lau dem perennem » seu adorationem perpetuam SS.mi Sacramenti, exercitium virtutum, precationis studium, disciplinae et sacrificii. Pro eadem commu nitate Regulam conscripsit seu instituta et leges et novam domum ecclesi amque eidem coniunctam aedificandam curavit. A superioribus Ordinis sui et a sodalibus fratribus magni habitus, nominatus est Commissarius Tertii Ordinis Franciscani. Munus etiam ei concreditum est Praesidis et Magistri novitiorum domus loci Macacu, sed episcopus Sancti Pauli noluit illum urbem relinquere, quandoquidem eius praesentia peculiariter utilis ducebatur Ecclesiae et populo. Munere est functus moderatoris Domus Sancti Francisci, Definitoris provincialis,Visitatoris generalis et Capituli Praesidis. Interfuit Recessui condendo Sanctae Clarae in urbe Sorocaba. Obtinuit ut ultimos vitae annos in Recessu Lucis ageret, ubi in austerissima paupertate deprecationi se tradidit, paenitentiae et spiritali assiduitati praebendae communitati, quoad post multos dolores sancte conclusit vitam die 23 men sis Decembris anno 1822. In vita, in morte et post mortem est ab omnibus verus Dei vir putatus et dignus sancti Francisci Asisinatis atque sancti Petri de Alcantara discipulus. Namque semper in lumine fidei ambulavit, in fervore caritatis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 53 erga Deum et proximum, in laetitia spei christianae. Pietate in Euchari stiam, in Iesum Crucifixum et in Mariam Virginem Immaculatam effulsit, fiducia Providentiae divinae, spiritu precationis et sacrificii. Mirus quoque fuit eius ardor apostolicus, necnon cura de pauperibus, aegrotis, dolentibus, familiis pacificandis et peccatorum conversione. Exemplari modo coluit vir tutes prudentiae, iustitiae, fortitudinis et temperantiae omniaque fecit pro Dei gloria et animarum bono. Eminentium eius virtutum memoria viva mansit tempore quo Archiepiscopus Sancti Pauli initium fecit Causae beatificationis et canoniza tionis per celebratos praescriptos canonicos Processus (annis 1938-1991), quorum auctoritas et vis probata est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto nonis Februariis anno 1993 promulgato; die 9 mensis Novembris eo dem anno acta est sessio Consultorum Historicorum. Perfecta Positione, in quisitum est an Servus Dei virtutes exercuisset heroum more. Die 9 mensis Iunii anno 1996 factus est felici cum eventu Congressus Peculiaris Consulto rum Theologorum et die 17 mensis Decembris secuti Patres Cardinales et Episcopi, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Alfonso López Trujillo, fassi sunt Patrem Antonium a Sancta Anna heroum in modum virtutes théologales, cardinales iisque adnexas observavisse. Facta demum, die 25 mensis Martii anno 1997, de hisce omnibus rebus Sum mo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia et Fortitudine, eisque adnexis, in gradu heroico, Servi Dei Antonii a Sancta Anna Fratrum (in saec.: Minorum Antonii Alcantarinorum Galväo de Franca), (seu Sacerdotis professi Discalceatorum), Fundatoris Ordinis Monasterii Sororum Conceptionistarum, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 8 mensis Aprilis A. D. 1997. © ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . © Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 54 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale THORUNIEN. Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Mariae Karlowska fundatricis Congregationis Sororum Divini Pastoris a Providentia divina (1865-1935) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Serva Dei Maria Karlowska orta est die 4 mensis Septembris anno 1865 in urbe nunc appellata Karlowo, intra fines posita archidioecesis Gnesnensis, in Polonia. Redimendis puellis et mulieribus, quae ad ex tremam societatem detrusae vivebant, Congregationem condidit Sororum Divini Pastoris a Providentia Divina, quam sapienter rexit usque ad mortem, quae in urbe Pniewite contigit anno 1935. Sanctitatis fama, qua in vita claruit, post mortem duravit; quam ob rem Episcopus Culmensis anno 1965 initium fecit Causae beatificationis et canonizationis. Die 11 mensis Iulii anno 1995 Summus Pontifex Ioannes Paulus II edixit Servam Dei heroum in modum virtutes théologales, cardi nales iisque adnexas observavisse. Ante aliquot annos in valetudinario Gedamensi facta erat coniecta mira sanatio, intercessioni tributa Matris Mariae Karlowska. Casus pertinet ad Brunonem Mielke, qui anno 1945, ob pyroboli ruptionem, multiplicibus pedis et cruris sinistri est affectus vulneribus, cum multorum metallicorum fragmentorum retentione; quam ob rem unus ei digitus est sectus et duo rigidi manserunt. Anno 1975 repertus est in eo diabetes mellitus. Alii eius morbi fuerunt hepatopathia diuturna cirrhotica et vasculopathia, quae duo rum infarctuum myocardii causa fuerat. Anno 1978 est vulnere purulento pedis sinistri affectus et post varios curationis conatus per medicationes in ambulatorio, die 5 mensis Maii eodem anno deductus est in valetudinarium, ubi eius condiciones generales et locales continuo in deterius mutatae sunt. Post therapiam antibioticam, per os et medicationes, inita est therapia insulinica et antibiotica, primum per os, deinde generalis. Cum pars aegrotans sanari non posset, statutum est ut die 8 mensis Iunii pes amputaretur. Postridie nonas Iunias aegrotus, non aequo animo ferens amputationem, cum fiducia divinum invocavit auxilium per precationem Matris Mariae Karlowska et crus vitiosum reliquiis eius obduxit. Ilico dolor se remisit et paulo post aegrotus iterum potuit ambulationem inchoare etiam pede si nistro. Medici deinde factam sanationem reppererunt. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 55 Apud Curiam Gedanensem annis 1994-1995 instructa est inquisitio dioecesana, quae est probata a Congregatione de Causis Sanctorum per de cretum pridie nonas Octobres anno 1995 promulgatum. Consilium Medico rum in sessione die 27 mensis Iunii habita anno 1996 uno ore declaravit il lam sanationem celerem fuisse, completam, mansuram, pro scientia inexplicabilem. Postridie nonas Décembres subsequentes actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris et die 25 mensis Februarii anno 1997 Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Edmundo Casimiro Szoka. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcoporum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum, die 25 mensis Martii anno 1997, de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum exci piens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Cardinali Ponente, meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pa ter declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Ven. Serva Dei Maria Providentia nis Karlowska, Divina, Mielke a paziente videlicet « grave diabetico Fundatrice osteite de Congregationis celeri, completa del piede sinistro Sororum et Divini mansura Pastoris sanatione a Bruno- con suppurazione fistolizzata in scompensato ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 8 mensis Aprilis A. D. 1997. 68 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. ffi S. . . ÊB Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 56 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale VICENTINA Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Ioachimi Mariae (in saec.: Antonii Stevan) novitii ex ordine Servorum Mariae (1921-1949) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS «Exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis» (2 Cor 6, 1). Profecto gratia Dei non est in vacuum recepta a Ioachimo Maria (in saeculo, Antonio Stevan), qui, ex aqua et Spiritu renatus (cf Io 3, 5), sem per in lumine ambulavit fidei, spei et caritatis et usque ad mortem in amore et imitatione Iesu Christi est progressus, celeriter magnam adipiscens perfectionem. Humilis et generosus hic iuvenis ortus est die 18 mensis Novembris an no 1921 in oppido Nove, intra fines posito dioecesis Vicentinae, a Valentino Stevan et Lucia Toniolo, qui eum educaverunt pro Dei et Ecclesiae legibus. In loco ubi natus est alumnus fuit scholae maternae deindeque ludi. Puer coepit patrem adiuvare, qui erat furnarius, et interdum etiam patruum in agrorum labore. Diligenter frequentavit vivaque cum diligentia christianae doctrinae institutionem et anno 1930 cum gaudio primam accepit Commu nionem ac tribus post annis Confirmationem. Ab aetate decem annorum so dalis fuit Actionis Catholicae paroecialis, socios aedificans indolis bonitate, pietate, assidua navitatis illius Consociationis participatione. Nomen dedit etiam Coetui Vincentiano et Parvo Coetui Eucharistico. Octavo quoque die ad sacramentum Paenitentiae accedebat et saepe ad sanctam Commu nionem. Omnibus vesperis visitabat in ecclesia Sanctissimum Sacramentum et cotidie Rosarium recitabat in familia. Ut poterat, apostolatum explicavit boni exempli in suo orbe atque consilii. In familia eminuit oboedientia pa rentibus, sollertia in labore et fortitudine in toleranda maioris fratris indole. In otio cyclismum exercuit, vim voluntatis ostendens et corporis firmi tatem, vel tibia clarisona personabat inter paucos symphonarios pagi. Ab anno 1941 ad annum 1943 stipendia emeritus est et bellicis actionibus in terfuit in Haemo et in Gallia. A superioribus et a commilitonibus magni habitus est propter diligentiam et alacritatem qua sua exsequebatur mili taria munera, officii sensum, apertam fidei testificationem, assiduam Missae participationem, amabilitatem et caritatem in omnes. In familiam reversus, ad laborem se revocavit apud fumum patris et munium suorum expletionem continuavit tum erga Deum tum erga proxi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 57 mum. Aliquamdiu cogitavit de familia constituenda propria, donec, secreto consilio capto se Domino plene consecrandi, calendis Maiis anno 1947 in gressus est Ordinem Servorum Mariae et statim singularem curam ostendit solidam consequendi formationem religiosam et ex toto ad solum Deum pertinendi. Fuit postulans in domo religiosa Montis Berici deindeque novi tiatum iniit tamquam frater conversus Insulae Vicentinae. Exemplari modo munere est functus mendici et postea coqui communi tatis. Accurate observavit et cum gaudio Regulae praescriptiones et per omnia voluntatem antistitum est secutus, sacrificia oppetens et iacturas cum serenitate interiore et exteriore. Eminuit pietate, ferventi religione erga Eucharistiam et Virginem Mariam, bonitate, lenitudine, silentii studio, faci litate et humanitate in se reddendo proximo utili, sollicitudine de aegrotis et in pauperes liberalitate. Exoptavit operam dare posse modo activo fidei diffusione in mundo et missionarius fieri inter non christianos. Dei amore captus, a pueritia eius voluntatem fecit et quodlibet fugit peccati genus atque continenter in Christi imitatione ambulavit pauperis, oboedientis et casti. Cor eius purum et simplex alienum fuit a mundi rebus, feliciter de fixum in Deo et ad bona aeterna constanter intentum. Brevi factus est caelo maturus; qua re cum valetudo minui coepit, placide obviam Domino se dedit, qui cardo fuit eius vitae et sol iuventutis. Anno 1949 ineunte, prima apparuerunt indicia morbi, qui gradatim gravior est factus. Ad valetudinarium Vicentinum deductus, die 16 mensis Aprilis eodem anno diagnosis facta est de membranae cerebri inflammatione tuber culorum iam progressa. Suos obtulit dolores pro peccatorum conversione. Antistites, propter condicionis gravitatem, ei concesserunt ut vota religiosa susciperet « in articulo mortis ». Plene Dei voluntati obsequens, in aeterni tatem introivit die 28 mensis Aprilis anno 1949, existimatus et veneratus ab iis, qui eum noverant in loco ubi natus est et in Ordine Servorum Mariae. Fama sanctitatis crevit volventibus annis; quapropter Episcopus Vicentinus Causam iniit beatificationis et canonizationis per celebrationem Processus ordinari informativi (annis 1964-1966), cuius auctoritas et vis probata est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto die 26 mensis Ianuarii anno 1990 promulgato. Confecta Positione, inquisitum est an Servus Dei heroum in modum virtutes exercuisset. Die 30 mensis Aprilis anno 1996, exitu cum prospero, actus est Consultorum Theologorum Con gressus Peculiaris. Patres Cardinales porro et Episcopi, in Sessione Ordina ria diei 7 mensis Ianuarii anni 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 58 nali Pio Laghi, edixerunt Servum Dei Ioachimum Mariam heroum more virtutes théologales, cardinales et his adnexas coluisse. Facta demum, die 25 mensis Martii anno 1997, de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Ioachimi in Deum Mariae tum et in proximum, Fortitudine, (in saec.: eisque Antonii necnon de adnexis, in Stevan), Novitii cardinalibus gradu ex Prudentia, heroico, Ordine Servi Servorum Mariae, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 8 mensis Aprilis A. D. 1997. ffi ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. 68 S. 68 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis CONGREGATIO PRO EPISCOPIS ARIANENSIS H I R P I N A E - LAQUEDONIENSIS E T BENEVENTANAE de finium mutatione DECRETUM Ad uberius praesentis aetatis Christifidelium spirituali bono consulen dum atque sacrorum Antistitum pastoralem actionem efficaciorem redden dam, iuxta normas a Decreto Concilii Oecumenici Vaticani II « Christus 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 59 Dominus » n. 23 exaratas, consentaneum visum est archidioecesis Beneventanae et dioecesis Arianensis Hirpinae-Laquedoniensis, fines aliquantulum immutari. Congregatio pro Episcopis, auditis locorum Ordinariis quorum in terest et praehabito favorabili voto Exc.mi P.D. Francisci Colasuonno, Archiepiscopi titularis Truentini et in Italia Apostolici Nuntii, rata huius modi immutationem animarum saluti profuturam, vigore specialium facul tatum sibi a Summo Pontifice Ioanne Paulo, divina Providentia PP. II, tributarum, hoc Decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, quae sequuntur decernit: 1. a dioecesi Arianensi Hirpina-Laquedoniensi distrahatur et archidioece si Beneventanae adnectatur paroecia vulgo « Santa Maria Maggiore, con sede in 83030 Sant'Arcangelo Trimonte (Benevento), Viale della Vittoria »; 2. ab archidioecesi Beneventana distrahantur et dioecesi Arianensi Hirpinae-Laquedoniensi adiungantur paroeciae vulgo: — « San Bartolomeo Apostolo, con sede in 83030 Greci (Avellino), Largo Chiesa »; — « San Nicola Vescovo, con sede in 83030 Savignano Irpino (Avellino), Via Calvario »; — « Santa Maria del Monte Carmelo, con sede in 83030 Savignano Ir pino (Avellino), Savignano Scalo ». Statuit quoque eadem Congregatio ut, una cum territorio paroeciarum, ecclesiae, oratoria, domus et coemeteria paroecialia, piae fundationes et quaecumque alia ecclesiastica bona et iura quomodocumque ad illas paroe cias spectantia, adnectantur. Mandat insuper ut documenta et acta praefatarum paroeciarum, clericos, fideles et bona temporalia forte respicentia, a Curia a qua ad Curiam dioecesis cui territoria aggreganda sunt tradantur. Ad clerum vero quod attinet statuit ut simul ac praesens Decretum ad ef fectum deductum fuerit, sacerdotes Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius territorio ecclesiasticum officium legitime detinent; ceteri autem clerici seminariique tirones dioecesi illi incardinati maneant vel incardinentur in cuius territorio habent domicilium. Uniuscuiusque tamen dioecesium Ordi nariis fas est, iusta de causa, rationibus perpensis cum sacerdotibus et cleri cis quorum interest, aliter de eorum incardinatione disponere. Ad haec per ficienda Congregatio pro Episcopis deputat memoratum Exc.mum P.D. Franciscum Colasuonno, necessarias et opportunas eidem tribuens facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in eccle- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 60 siastica dignitate constitutum, onere imposito ad eandem Congregationem authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi. Contrariis quibusvis minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Congregationis pro Episcopis, die 6 mensis Martii anno 1997. SB BERNARDINUS card. GANTIN, Praef. £8 Georgius M. Mejia, a Secretis L. m s. In Congr. pro Episcopis tab., n. 157/97 COSENTINAE - BISINIANENSIS ET SANCTI M A R C I A R G E N T A N E N S I S - SCALEENSIS de finium mutatione DECRETUM Ad uberius praesentis aetatis Christifidelium spirituali bono consulen dum atque sacrorum Antistitum pastoralem actionem efficaciorem redden dam, iuxta normas a Decreto Concilii Oecumenici Vaticani II «Christus Dominus» n. 23 exaratas, Exc.mus P.D. Dinus Trabalzini, Archiepiscopus Cosentinus-Bisinianensis, et Exc.mus P.D. Augustus Lauro, Episcopus Sancti Marci Argentanensis-Scaleensis, postulaverunt ut suarum Eccle siarum fines aliquantulum immutarentur. Congregatio pro Episcopis, prae habito favorabili voto Exc.mi P.D. Francisci Colasuonno, Archiepiscopi titularis Truentini et in Italia Apostolici Nuntii, rata huiusmodi immuta tionem animarum saluti profuturam, vigore specialium facultatum sibi a Summo Pontifice Ioanne Paulo, divina Providentia PP. II, tributarum, oblatas preces accipiendas esse censuit. Proinde, hoc Decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, decernit ut paroeciae vulgo: — « Sant'Andrea Apostolo, con sede in 87020 Guardia Piemontese (Cosenza), via XX Settembre, 2 »; — « Santa Maria del Rifugio, con sede in 87020 Acquappesa (Cosenza) »; — «Santa Teresa V., con sede in 87020 Intavolata di Acquappesa (Cosenza), via Roma »; ab archidioecesi Cosentina-Bisinianensi distrahantur et dioecesi Sancti Marci Argentanensis-Scaleensi adnectantur. Statuit quoque eadem Congregatio ut, una cum territorio paroeciarum, ecclesiae, oratoria, domus et coemeteria paroecialia, piae fundationes et 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 61 quaecumque alia ecclesiastica bona et iura quomodocumque ad illas paroe cias spectantia, adnectantur. Mandat insuper ut documenta et acta praefatarum paroeciarum, clericos, fideles et bona temporalia forte respicentia, a Curia Cosentina-Bisinianensi ad Curiam dioecesis Sancti Marci Argentanensis-Scaleensis tradantur. Ad clerum vero quod attinet statuit ut simul ac praesens Decretum ad effectum deductum fuerit, sacerdotes Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius territorio ecclesiasticum officium legitime deti nent; ceteri autem clerici seminariique tirones dioecesi illi incardinati maneant vel incardinentur in cuius territorio habent domicilium. Unius cuiusque tamen dioecesium Ordinariis fas est, iusta de causa, rationibus perpensis cum sacerdotibus et clericis quorum interest, aliter de eorum in cardinatione disponere. Ad haec perficienda Congregatio pro Episcopis deputat memoratum Exc.mum P.D. Franciscum Colasuonno, necessarias et opportunas eidem tribuens facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad eandem Congregationem authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi. Contrariis quibusvis minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Congregationis pro Episcopis, die 18 mensis Novembris anno 1997. ffi BERNARDINUS card. GANTIN, Praef. © Georgius M. Mejia, a Secretis L. © S . In Congr. pro Episcopis tab., n. 157/97 PROVISIO ECCLESIARUM Latis decretis a Congregatione pro Episcopis, Sanctissimus Dominus Ioannes Paulus PP. II per Apostolicas sub plumbo litteras iis quae sequun tur Ecclesiis sacros praefecit praesules: — Archiepiscopali Ecclesiae Vadutiensi, noviter erectae, Exc.mum P.D. Volfgangum Haas, hactenus Episcopum Curiensem. die 2 Decembris 1997. die 5 Decembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Ucculensi, R.D. Richardum Grecco, e clero dioecesis Sanctae Catharinae in Ontario, ibique Vicarium generalem et curionem paroeciae Sancti Alfredi, quem deputavit Auxiliarem dioecesis Londonensis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 62 13 Decembris 1997. — Cathedrali Ecclesiae Tarnoviensi R.D. Victorem Skwore, Vicarium generalem Katovicensis archidioecesis. — Titulari episcopali Ecclesiae Aucensi R.D. Mieczyslaw Cislo, rectorem Seminarii maioris archidioecesis Lublinensis, quem deputavit Auxiliarem eiusdem archidioecesis. die 16 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Alanopolitanae, Exc.mum P.D. Eduardum Petrum Cullen, hactenus Episcopum titularem Pariensem in Proconsulari et Auxiliarem archidioecesis Philadelphiensis Latinorum. die 19 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Tricaricensi, R.D. Salvatorem Ligorio, e clero Tarentino, hactenus paroeciae « Sanctae Mariae Gratiarum » in oppido vulgo Grottaglie curionem. — Titulari episcopali Ecclesiae Caeretanae R.D. Fran ciscum Xaverium Salerno, e clero Romano, Praefecturae rerum oeconomi carum Sanctae Sedis a Secretis. die 20 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Portus Nationalis, R.D. Geraldum Vieira Gusmâo, e clero archidioecesis Adamantinae, hactenus ibidem Seminarii provincialis, vulgo « Sagrado Coraçâo de Jesus », moderatorem spiritualem. die 23 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Amparensi, noviter erectae, R.D. Franciscum Iosephum Zugliani, e clero dioecesis Sancti Caroli in Brasilia, hactenus paroeciae «Dominae Nostrae de Patrocinio» in oppido vulgo Jaú parochum. — Cathedrali Ecclesiae Iuinensi, noviter erectae, R.D. Franciscum Dalla Valle, Societatis Sancti Francisci Salesii sodalem, hactenus missionariae inspectoriae in Amazonia Inspectorem. — Praelatitiae Ecclesiae Paranatinguensi, noviter erectae, R.D. Vitalem Chitolina, S.C.I., paroeciae «Dominae Nostrae Rosarii de Fatima» in dioe cesi Adamanteae parochum. — Titulari episcopali Ecclesiae Nesqualiensi, R.P. Gordon D. Bennett, Societatis Iesu Sodalem, rectorem Institutionis educationalis vulgo dicti « Loyola High School » in archidioecesi Angelorum in California, quem deputavit Auxiliarem archidioecesis Baltimorensis. die 3 Ianuarii 1998. — Cathedrali Ecclesiae Pisaurensi R.D. Angelum Bagnasco, e clero archidioecesis Ianuensis, moderatorem Officii regionalis Catechesi tradendae. COLLATIO DIGNITATIS ARCHIEPISCOPALIS Decreto Congregationis pro Episcopis, die 11 Decembris 1997 Exc.mo P.D. Csaba Ternyák, Episcopo titulari Eminentianensi, Congregationis pro Clericis a Secretis deputato, dignitas archiepiscopalis collata est. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Pontificium Consilium de Legum Textibus interpretandis 63 ACTA CONSILIORUM PONTIFICIUM CONSILIUM DE LEGUM TEXTIBUS INTERPRETANDIS DECLARATIO De recta interpretatione can. 1335, secundae partis, C.I.C. Atteso che in qualche nazione un gruppo di fedeli, appellandosi al pre scritto can. 1335, seconda parte, del Codice di Diritto Canonico, ha richiesto la celebrazione della Santa Messa a sacerdoti che hanno attentato il matri monio, è stato domandato a questo Pontifìcio Consiglio se sia lecito ad un fedele o comunità di fedeli chiedere per una giusta causa la celebrazione dei sacramenti o dei sacramentali ad un chierico che, avendo attentato il matrimonio, sia incorso nella pena della sospensione « latae sententiae » (cfr can. 1394, § 1 CIC), la quale però non sia stata dichiarata. Questo Pontificio Consiglio, dopo attento e ponderato studio della que stione, dichiara che tale modo di agire è del tutto illegittimo e fa notare quanto segue: 1) L'attentato matrimonio da parte di un soggetto insignito dell'Ordine sacro costituisce una grave violazione di un obbligo proprio dello stato cle ricale (cfr can. 1087 del Codice di Diritto Canonico e can. 804 del Codice dei Canoni delle Chiese Orientali) e perciò determina una situazione di oggettiva inidoneità per lo svolgimento del ministero pastorale secondo le esigenze disciplinari della comunione ecclesiale. Tale azione, oltre a costi tuire un delitto canonico la cui commissione fa incorrere il chierico nelle pene recensite nel can. 1394, § 1 CIC e can. 1453, § 2 CCEO, comporta au tomaticamente l'irregolarità ad esercitare gli ordini sacri ai sensi del can. 1044, § 1, 3° CIC e can. 763, 2° CCEO. Questa irregolarità ha natura perpe tua, ed è quindi indipendente anche dalla remissione delle eventuali pene. Di conseguenza, al di fuori dell'amministrazione del sacramento della Penitenza ad un fedele che versi in pericolo di morte (cfr can. 976 CIC e can. 725 CCEO), al chierico che abbia attentato il matrimonio, non è lecito 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 64 in alcun modo esercitare i sacri ordini, e segnatamente celebrare l'Eucari stia; né i fedeli possono legittimamente richiederne per qualsiasi motivo, tranne il pericolo di morte, il ministero. 2) Inoltre, anche se non sia stata dichiarata la pena — cosa che peraltro il bene delle anime consiglia in questa fattispecie, eventualmente attraverso la procedura abbreviata stabilita per i delitti certi (cfr can. 1720, 3° CIC) — nel caso ipotizzato non esiste la giusta e ragionevole causa che legittima il fedele a chiedere il ministero sacerdotale. In effetti, tenuto conto della natura di questo delitto che, indipendentemente dalle sue conseguenze pe nali, comporta un'oggettiva inidoneità a svolgere il ministero pastorale, ed atteso anche che nella fattispecie è ben conosciuta la situazione irregolare e delittuosa del chierico, vengono a mancare le condizioni per ravvisare la giusta causa di cui al can. 1335 CIC. Il diritto dei fedeli ai beni spirituali della Chiesa (cfr can. 213 CIC e 16 CCEO) non può essere concepito in mo do da giustificare una simile pretesa dal momento che tali diritti debbono essere esercitati entro i limiti e nel rispetto della normativa canonica. 3) Quanto ai chierici che sono stati dimessi dallo stato clericale a norma del can. 290 CIC e can. 394 CCEO e che abbiano o meno contratto matri monio in seguito ad una dispensa dal celibato concessa dal Romano Pon tefice, è noto che viene loro proibito l'esercizio della potestà di ordine (cfr can. 292 CIC e can. 395 CCEO). Pertanto, e salva sempre l'eccezione del sacramento della Penitenza in pericolo di morte, nessun fedele può legitti mamente domandare ad essi un sacramento. Il Santo Padre ha approvato in data 15 maggio 1997 la presente Dichiarazione e ne ha ordinato la pubblicazione. Dal Vaticano, 19 maggio 1997. £8 JULIÁN HERRANZ Arcivescovo tit. di Vertara Presidente ©Bruno Bertagna Vescovo tit. di Drivasto Segretario 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 65 DIARIUM ROMANAE CURIAE Il Santo Padre Giovanni Paolo II ha ricevuto in Udienza Ufficiale per la presentazione delle Lettere Credenziali: Venerdì, 5 Dicembre 1997, S.E. il Signor JUL BUSHATI, Am basciatore di Albania presso la Santa Sede. Sabato, 6 Dicembre 1997, S.E. il Signor ALTAN GÜVEN, Am basciatore di Turchia presso la Santa Sede. Martedì, 16 Dicembre 1997, S.E. la Signora CORINNE C. BoGGS, Ambasciatore degli Stati Uniti d'America presso la San ta Sede. Giovedì, 18 Dicembre 1997, le LL. EE. i Signori: ELLIOT LATÉVI-ATCHO LAWSON, Ambasciatore del Togo presso la Santa Sede; WOLDEMICHAEL ABRAHA, Ambasciatore dell'Eritrea presso la Santa Sede; BENGT 0. JOHANSEN, Ambasciatore di Norvegia presso la San ta Sede; H.M.G.S. PALIHAKKARA, Ambasciatore dello Sri Lanka presso la Santa Sede; CORNEILLE MEHISSOU, Ambasciatore del Bénin presso la Santa Sede. Sabato, 20 Dicembre 1997, S.E. il Signor JORGE SILES SALI- NAS, Ambasciatore di Bolivia presso la Santa Sede. Giovedì 18 dicembre 1997 si è riunita nel Palazzo Apostolico Vati cano, alla presenza del Santo Padre, la Congregazione delle Cause dei Santi. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 66 SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 6 13 dicembre » 1997. S.E. mons. Jean-Paul Gobel, Arcivescovo tit. di Galazia in Campania, Nunzio Apostolico in Senegal, Mali, Guinea Bissau ed Isole del Capo Verde e Delegato Apostolico in Mauritania. » Mons. Marco Dino Brogi, O.F.M., Arcivescovo tit. el. di Città Ducale, Nunzio Apostolico in Sudan e Delegato Apostolico in Somalia. Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 24 novembre 1997. 1 dicembre » » » » 2 » » 11 » » 17 » » 18 » » 22 » » Il sig. Roberto Semprini, Capo Ufficio nella Sezione Ordinaria dell'Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica. P. Ferdinand Pratzner, S.S.S., Segretario del Pontificio Comitato per i Congressi Eucaristici Internazionali « in aliud quinquennium ». P. Michel Tavuzzi, O.P., Consultore della Congregazione delle Cause dei Santi « ad quinquennium ». L'avv. Nicola Picardi, Promotore di Giustizia del Tribunale dello Stato della Città del Vaticano. S.E. mons. Osaba Ternyák, Arcivescovo tit. di Eminenziana, Segretario della Congregazione per il Clero « ad quinquennium ». Mons. Claudio Gugerotti, Sotto-Segretario della Congregazione per le Chiese Orientali. Il prof. Alain F.G. Lejeune e il prof. Bernard M. Kerdelhue, Membri della Pontificia Accademia per la Vita. Gli Ecc.mi Vescovi Ordinari Militari Edwin F. O'Brien (Stati Uniti d America), Giuseppe Mani (Italia), Michel Dubost (Francia), Slawoj Leszek Glódz (Polonia), Gaspar Ladocsi (Ungheria), Norberto E. Martina (Argentina), Eustaquio Cuquejo (Paraguay), Al fred Kipkoech Arap Rotich (Kenya), Membri del l'Ufficio Centrale di Coordinamento Pastorale degli Ordinariati Militari. Protonotari 13 » » 22 24 6 » 12 gennaio » » aprile maggio giugno » » 1997. » » » » » » » Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Apostolici soprannumerari Bruno Regner (Salzburg) Leonhard Lüftenegger (Salzburg) Ferdinand Holböck (Salzburg) Nicola Milo (Amalfi-Cava de' Tirreni) Guillermo Agudelo Giraldo (Bogota) Juan Antonio Requeña (Avellaneda) Bruno Zini (Imola) Jerzy Bryla (Krakow) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 12 14 » 24 17 23 26 » » giugno » » » luglio » agosto » » 67 George Walter Bañas Tomichek (Calbayog) Francesco Drago (Albenga-Imperia) Francesco Mannarini (Lecce) Giuseppe Ricciardi (Torino) Giorgio Mifsud (Akka) Salvatore Leonardi (Spoleto-Norcia) Giuseppe Scarcella (Messina-Lipari Santa Lucia del Mela) Mons. Paolo Romeo (Messina-Lipari-Santa Lucia del Mela) Mons. Enrico Furiesi (Siena-Colle di Val d'Elsa-Montalcino) 1997. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » » Prelati d'onore di Sua Santità 13 1 » » » » » » 6 » 15 » 18 19 24 » » » 5 6 » » » » 9 11 » » » » » » » 12 » » » gennaio maggio » » » » » » » » » » » » » » » » giugno » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 1997. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Alois Weidlinger (Salzburg) Angelo do Carmo Minhava (Viia Real) Feliz José Alves (Viia Real) Salvador Parente Ribeiro (Viia Real) Silvério José Machado Ribeiro Guimaraés (Viia Real) Jánis Silevics (Jelgava) Philip Shryane (East Anglia) Peter Leeming (East Anglia) Mario Canciani (Roma) Michael A. McNulty (Metuchen) Rolando N. Oliverio (Boac) Carmel Zammit (Gibraltar) Gaspare Gruppuso (Trapani) J. Donald Gorski (Charleston) William M. Ogrodowki (Pittsburgh) Thomas J. Culhane (Kansas City in Kansas) Dino Fortunato (Roma) John Charles Westek (San Francisco) Giuseppe Liberto (Monreale) Dermot Farrell (Meath) Thomas A. McCarthy (Newark) Joseph P. Masiello (Newark) Bronislaw Wielgus (Newark) Gerard M. Santora (Newark) Franciszek Juraszek (Krakow) Stanislaw Grünt (Pelplin) Jean Robert (Chartres) Richard Leo Tofani (Trenton) Philip A. Lowery (Trenton) Edward James Arnister (Trenton) Manuel Fernandez (Trenton) James Gregory Innocenzi (Trenton) Leonard Francis Troiano (Trenton) William John Carton (Trenton) Richard Charles Brietske (Trenton) John A. Auchter (Allentown) Robert J. Biszek (Allentown) Ronald C. Bocian (Allentown) James J. Reichert (Allentown) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 68 12 » » 14 » » » » » » » » » » » » 15 24 » » » 29 » » Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale giugno » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 5 luglio » » » » » » » » » » 14 » » » » » » 17 » » » » » » » » » » » » » 23 » » » » » » » » » 26 2 agosto » » » » 1997. Mons. Edward Sarzynski (Allentown) » Mons. Pietro Parracchini (Roma) » Mons. Luis Seludo Llarenas (Calbayog) » Mons. Giovanni Tomasicchio (Bari-Bitonto) » Mons. Pietro Risso (Albenga-Imperia) » Mons. Mario Sirio (Albenga-Imperia) » Mons. Luigi Rembado (Albenga-Imperia) » Mons. Leonard Pawel Flisikowski (Pelplin) » Mons. Edward W. Clark (Los Angeles) » Mons. Jeremiah J. McCarthy (Tucson) » Mons. Joseph P. Higgins (Madison) » Mons. Paul J. Swain (Madison) » Mons. Delbert L. Schmelzer (Madison) » Mons. William A. De Bock (Madison) » Mons. Patrick McDowell (Duluth) » Mons. Eugenio Servando de León (Tuguegarao) » Mons. Marcello Semeraro (Lecce) » Mons. Vicente Emilio Banaga Tugadi (Bayombong) » Mons. Adriano Casadiego Sierra (Ocaña) » Mons. Xavier Morras Ursula (Miami) » Mons. Miljenko Anicic (Banja Luka) » Mons. Kazimir Visaticki (Banja Luka) » Mons. John Edward Heslin (Birmingham) Mons. Michael Edward Williams (Birmingham) » Mons. Valentino Di Cerbo (Roma) » Mons. Zosimo Marcaye Sanado (Caceres) » Mons. Gilbert Armea Garcera (Caceres) » Mons. Luis Jonnie Villamora Aguirre (Caceres) » Mons. Antonio Tammaro (Aversa) » Mons. Egidio Vergani (Milano) » Mons. Valerio Vigorelli (Milano) » Mons. Carlo Seno (Venezia) » Mons. Erwin Sturn (Fulda) » Mons. Kenneth James Hedrick (New Orleans) » Mons. Donald Montanye Byrnes (New Orleans) » Mons. William Wendell Sontheimer (New Orleans) » Mons. Ferdinand Maycas (Opus Dei) » Mons. Alejando Giraldo Lazarralde (Ibagué) » Mons. Wilhelm Gegenfurtner (Regensburg) » Mons. John Armistead (Stockton) Mons. William Hughes (Stockton) Mons. Primo Battistoni (Spoleto-Norcia) » Mons. Gianpiero Ceccarelli (Spoleto-Norcia) » Mons. Karl Rost (Würzburg) Mons. Josef Peter (Würzburg) » Mons. Karl Brands (Würzburg) » Mons. Walter Hohmann (Würzburg) » Mons. Roderick Macdonald (Argyll and The Isles) » Mons. Piotr Daniel Miklasinski (Czçstochowa) » Mons. Claude Rameau (Nevers) » Mons. Jesús Higueras Fernández (Madrid) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 2 agosto » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 9 26 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 9 30 » settembre » » 1997. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. José Luis Larrabe Orbegozo (Madrid) Ramón Lledó Martín (Madrid) Modesto Ruiz de Castroviejo y Serrano (Madrid) José Varas Arroyo (Madrid) Antonio Várela Berastegui (Madrid) Vicente Vásquez Vásquez (Madrid) Luis José Alonso González (Madrid) Antonio Arroyo Torres (Madrid) Angel Rufino Garrido Herrero (Madrid) Francisco Sil Peláez (Madrid) Walter Wakenhut (Passau) Ignazio Fraccalvieri (Bari-Bitonto) Damaso M. Jingco (San Fernando) Ruben C. Lenon (San Fernando) Octavio M. Ramos (San Fernando) Friedrich Schragl (Sankt Pölten) Joseph F. Schaedl (Indianapolis) Frederick C. Easton (Indianapolis) Harold L. Knueven (Indianapolis) Paul D. Koetter (Indianapolis) Louis E. Schumacher (Indianapolis) Mark A. Svarczkopf (Indianapolis) Anthony R. Volz (Indianapolis) Louis H. Marchino (Indianapolis) John J. Minta (Indianapolis) Lawrence J. Moran (Indianapolis) John T. Ryan (Indianapolis) Oscar Domingo Sariinga (Mercedes-Luján) Americo Encarnación Aguirre (Mercedes-Luján) Armando Luis Rosido (Mercedes-Luján) Benedetto Rossi (Siena-Colle di Val D'Elsa-Montalcino) Kazimierz Kaczor (Przemysl dei Latini) Stanislaw Giara (Przemysl dei Latini) Wladyslaw Kenar (Przemysl dei Latini) Julián Blázquez Chamorro (Avila) Jonathan Tomas Aykai Ankrah (Accra) Pius Kpeglo (Accra) Cappellani di Sua Santità 13 gennaio » » » » » » » » » » » 26 » » » » » » » » 1997. Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. 69 Hansjörg Hofer (Salzburg) Heinrich Roither (Salzburg) Giovanni Repossini (Milano) Mario Beretta (Milano) Giovanni Fusi (Milano) Mario Cazzaniga (Milano) Tarcisio Varisco (Milano) Angelo Gariboldi (Milano) Mario Lizarazo García (La Guaira) Cesar José Porras (La Guaira) Antonio Demurtas (Lanusei) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 70 26 » » » » » 2 » » » » » » 25 » 11 22 gennaio » » » » » febbraio » » » » » » marzo » aprile » » os 29 » maggio » » » » » 8 15 » » » » » » » » » » » » 18 » » » » » 24 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » «o giugno » » » » » » » » » » » » 1997. Il Il » Il Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il Il Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » Il » » » » » » » » » » » » » » » » » » Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il sae. Gavino Lai (Lanusei) sac. Luigi Ligas (Lanusei) sac. Armando Loi (Lanusei) sac. Mario Mereu (Lanusei) sac. Celestino Porcu (Lanusei) sac. Minuccio Stocchino (Lanusei) sac. Jozef Dasko (Nitra) sac. William Judak (Nitra) sac. Pavol Brzy (Nitra) sac. Peter Paliatka (Nitra) sac. Andrej Sandawus (Nitra) sac. Viktor Rasovec (Nitra) sac. Eduard Mokras (Nitra) sac. Stanislaw ámietana (Bielsko Zywiec) sac. Kazimierz Malaga (Bielsko Zywiec) sac. Thomas Neil Gervasio (Trenton) sac. Andrea Calavolpe (Amalfi-Cava de' Tirreni) sac. Antonio Filoselli (Amalfi-Cava de' Tirreni) sac. Manuel Zubillaga (San Sebastián) sac. Raffaello Piagentini (Massa Carrara-Pontremoli) sac. Janez Pucelj (Ljubljana) sac. Janez Ambrozic (Ljubljana) sac. Rudolf Concilija (Ljubljana) sac. Mieczyslaw Mokrzycki (Lwów dei Latini) sac. Johannes G.M. Vries (Roermond) sac. Theodor G.J. Willemssen (Roermond) sac. Lawrence Schlehuber (Boac) sac. Ramon Magdurulang (Boac) sac. Anatacio Jundusay (Boac) sac. Vicente Perez Pablos (Santo Domimgo de los Colo rados) sac. Bronislaw Bernacki (Kamianets-Podilskyi) sac. Alajo Forgacs (Esztergom-Budapest) sac. Waldemar Turek (Plock) sac. Jan Zbigniew Celej (Siedlce) sac. Marian Bednarczyk (Siedlce) sac. Carlo Lombardi (Roma) sac. Eryk Franciszek Majchrzak (Lódz) sac. Boleslaw Kowalczyk (Lódz) sac. Wladyslaw Mularczyk (Lódz) sac. Józef Wagner (Lódz) sac. Lucjan Augustini (Skopje - Prizren) sac. Jan Augustyn Skwiecz (Torun) sac. Rainer Birkenmaier (Freiburg) sac. Jan Czyrek (Krakow) sac. Andrzej Waksmanski (Krakow) sac. Stanislaw Podziomy (Krakow) sac. Feliks Formas (Krakow) sac. Alfons Franciszek Fórmela (Peplin) sac. Francesco Monachini (Montepulciano-Chiusi-Pienza) sac. Giovanni Turchi (Montepulciano-Chiusi-Pienza) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 6 » » 12 » » » » » 14 » » » » » » » » » » 15 » 18 24 » » » » » » 29 » giugno » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » giugno » » » » » » » » » 1997. » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. 5 » » » » » » » » » » » » » » » » » luglio » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. 71 Hipólito M. Arana (Balanga) Remigio R. Hizon Jr. (Balanga) Michele Prattichizzo (San Severo) Giovanni Santangelo (Trivento) Silvester Rutabanzibwa (Bukoba) Leonardo Cejas Gualdalquiveir (Calbayog) Romulo Tamor Montero (Calbayog) Luis L. Plasencia Gudiño (Ibarra) Juan Bravo Carrera (Tui Vigo) Luciano Pascucci (Roma) Angelo de Canis (Albenga-Imperia) Richard Robin (Feldkirch) Richard Flatz (Feldkirch) Ehrenreich Berouter (Feldkirch) Rudolf Bischof (Feldkirch) Pietro Buttazzo (Lecce) Adriano Marconi (Tortona) Piero Maini (Tortona) Pietro Zanocco (Tortona) Pietro Cappella (San Marino-Montefeltro) Roberto Cruz Santos (Manila) Nereo Page Odchimar (Manila) Pier Luigi Tonelli (Cesena-Sarsina) Pedro Ryo Tanaka (Sapporo) Tomasz Boron (Krakow) Anto Orlovac (Banja Luka) Vlado Lukenda (Banja Luka) Karlo Visaticki (Banja Luka) Ivica Bozinovic (Banja Luka) Lino Garavina (Concordia-Pordenone) Giovanni Alagi (Napoli) Steno Gambarara (Urbino-Urbania-Sanf Angelo in Vado) Dino Lucchesi (Pistoia) Luciano Bardi (Pistoia) Renato Bargini (Pistoia) Cesare Tognelli (Pistoia) Renato Bellini (Pistoia) Sabatino Bertini (Pistoia) Aldemiro Cinotti (Pistoia) Renzo Boroncelli (Pistoia) Vincenzo Venturi (Pistoia) Ernesto Rascato (Aversa) Francesco Spararo (Aversa) Pietro Tagliaferro (Aversa) Francesco Di Virgilio (Aversa) Francesco Marino (Aversa) Angelo Parisi (Aversa) Clemente Petrillo (Aversa) Andras Fodor (Debrecen-Nyregyhaza) Ferdinando Angelino (Aversa) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 72 5 » » 14 » » » » » » » » » » » » » » 17 » » 23 » » » » » » 26 » » luglio » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 2 agosto » » » » » » » » » » » » » » » » » 25 26 » » » » » » » » » 1997. Il sac. Vincenzo Cacciapuoti (Aversa) » Il sac. Giuseppe Criscuolo (Aversa) » Il sac. Salvatore De Filippo (Aversa) » Il sac. Fortunato Petrillo (Napoli) » Il sac. Lino Rebellato (Chioggia) » Il sac. Cinzio Zennar (Chioggia) » Il sac. Manuel Muñoz Bernede (Tacna y Moquegua) » Il sac. Geraldo Batista de Lima (Eunápolis) » Il sac. Giangiulio Radivo (Roma) » Il sac. Luigi Storto (Roma) » Il sac. Giuseppe Vigorita (Roma) » Il sac. Antonio Antonelli (Roma) » Il sac. Giuseppe Attard (Roma) » Il sac. Walter Boccione (Roma) » Il sac. Manfredi De Odorico (Roma) » Il sac. Luigi Lupini (Gubbio) » Il sac. Fausto Panfìli (Gubbio) » Il sac. Emanuele Merlini (Milano) » Il sac. Carlo Mariani (Milano) » Il sac. Giuseppe Parapini (Milano) » Il sac. Gianrico Ruzza (Roma) » Il sac. Clodomir Brant e Silva (Coroatà) » Il sac. Udo Johachim Borse (Köln) » Il sac. Jakob Hofmann (Regensburg) » Il sac. Edgar Rohrig (Würzburg) » Il sac. Wolfgan Rieser (Würzburg) » Il sac. Erwin Kuhn (Würzburg) » Il sac. Rudolf Hubert (Würzburg) » Il sac. Max Heinrich (Würzburg) » Il sac. Emil Hessdörfer (Würzburg) » Il sac. Bruno Zeissner (Würzburg) » Il sac. Alfred Rost (Würzburg) » Il sac. Franz Fahrner (Wien) » Il sac. Roberto Tavazza (Pescara-Penne) » Il sac. Joseph Shin Fu-Chang (Kaoh Siung) » Il sac. Alfred Xuereb (Gozo) » Il sac. Joseph Fötsch (Graz-Seckau) » Il sac. Alfred Wallner (Graz-Seckau) » Il sac. Jesus Montoto Garcia (Nova Friburgo) » Il sac. Claudio Cricini (Vicenza) » Il sac. Lino Pigatto (Concordia-Pordenone) » Il sac. Romano Ferroggiaro (Chiavari) » Il sac. Giuseppe Longoni (Milano) » Il sac. Pietro Lucini (Milano) » Il sac. Salvatore Busco (Frascati) » Il sac. Guido Olivieri (Genova) » Il sac. Francesco Macciò (Genova) » Il sac. Guglielmo Giovanni Grosso (Genova) » Il sac. Giuseppe Risso (Genova) » Il sac. Franz-Joseph Hungs (München und Freising) » Il sac. January Horwath (Przemysl dei Latini) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 26 » » » » » » » » » » » 2 » » » » » » » » » » » » » » » » agosto » » » » » » » » » » » settembre » » » » » » » » » » » » » » » » 1997. » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. 73 Krzystof Pastuszak (Przemysl dei Latini) Wieslaw Opalinski (Przemysl dei Latini) Stanislaw Szalankiewicz (Przemysl dei Latini) Jerzy Moskal (Przemysl dei Latini) Jan Szpunar (Przemysl dei Latini) Tadeusz Buchowski (Przemysl dei Latini) Emilio L. Lacanlale (San Fernando) José U. Lacap (San Fernando) Roberto C. Mallari (San Fernando) Mario F. Ramos (San Fernando) Felicito C. Sisón (San Fernando) Nilo Romano Corsi (Campinas) Brian Udaigwe (Orlu) Paolo Rocco Gualtieri (Ugento-Santa Maria di Leuca) Gabor Pinter (Vae) Jan Kubus (Rosnava) Konstantin Loja (Rosnava) Stefan Podolinsky (Rosnava) Barnabas Bacskai (Rosnava) Gabriele Amurri (Fermo) Febo Cacaci (Fermo) Lauro Chiaramoni (Fermo) Tarcisio Potentini (Fermo) Silvio Rastelli (Fermo) Damiano Ferrini (Fermo) Francesco Leonardi (Fermo) Luigi Valentini (Fermo) Vincenzo Marcucci (Fermo) Armando Monaldi (Fermo) ONORIFICENZE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha con ferito: La Gran Croce dell'Ordine Piano 15 » 20 aprile » giugno 1997. A S.E. José Maria Aznar Lopez (Spagna) » A S.E. Abel Matutes Juan (Spagna) » A S.E. Philiph Jenninger (Germania) La Commenda con Placca dell'Ordine Piano 16 aprile 1997. Al sig. John J. B. Hunt (Southwark) La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno 24 » 14 » 25 » maggio » giugno agosto » » 1997. » » » » » Al Al Al Al Al Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. Anderas Maurer (Sankt Pölten ) Siegfried Ludwig (Sankt Pölten) Richard Wotava (Austria) Andros A. Nicolaides (Cipro) José M. Bonetti (Rep. di Santo Domingo) Fernando Cavada (Rep. di Santo Domingo) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 74 25 » agosto » 13 1 gennaio maggio » » » » » 1997. Al sig. Andres Dauhajre (Rep. di Santo Domingo) » Al sig. Alejandro Grullon (Rep. di Santo Domingo) La Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno 24 2 9 14 19 24 » » » » » » giugno » » » » » » » » » » 5 14 26 luglio 28 marzo aprile » » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al Al » Al Al » Al » Al » Al sig,. Arno Gasteiger (Salzburg) sig.. Philippe Vasseuk (Paris) sig.. Denis Desautels (Ottawa) sig., Wilbert Keon (Ottawa) sig. Luis de Aramburu y Martínez (Vitoria) sig. Paul H. Martínez Camacho (Argentina) sig., Louis J. Nigro (Stati Uniti d'America) sig. Lorenzo Lo Monaco (Monreale) sig. William Maloof (Newton) sig. Francesco Cervoni (Italia) sig. Sergio Siracusa (Italia) sig. Mario Arpiño (Italia) sig. Rolando Mosca Moschini (Italia) sig. Angelo Mariani (Italia) sig. Jack McAlister (Glasgow) sig. Michele Ruffino (Susa) sig. Amin de Tarazzi (Parigi) sig. Peter Mahringer (Wien) sig. Raymond Raphael (Beyrouth) co La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno » » » » » 11 » 22 1 » » 15 » » » os 24 » » » » 12 24 » » » » » » » » » maggio » » » » » » » giugno » » » » » » 1997 . Al sig. Michel Roger (Francia) » Al sig. Thomas W. Mahan (Charleston) » Al sig. Jamile J. Francis (Charleston) » Al sig. Daniel M. Smith (Charleston) » Al sig. Wyatt B. Pringle (Charleston) » Al sig. Wallace A. Rodgers (Charleston) » Al sig. Joseph P. Griffith (Charleston) Al sig. Norman A. Haft (Charleston) » Al sig. Mario Bocchino (Roma) » Al sig. Achille Zordan (Roma) » Al sig. Guillermo Gómez Platero (Montevideo) » Al sig. Gerard Ingold (Versailles) » Al sig. J. Rayond Braun (Ottawa) » Al sig. Yves Gosselin (Ottawa) » Al sig. Franco Perelli (Roma) » Al sig. Umberto Orsini (Roma) » Al sig. Corrado Rebeck (Roma) » Al sig. Luigi Mazzei (Roma) » Al sig. Ronald Dowden (Plymouth) » Al sig. André Van Chan (Stati Uniti d'America) » Al sig. John F. Sova (Southwark) » Al sig. Adriano Cosentino (Roma) » Al sig. Claudio De Cet (Roma) » Al sig. Adalberto Anastasi (Roma) » Al sig. Saverio Cianciola (Bari-Bitonto) » Al sig. Adam Bachleda-Curus (Krakow) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 29 » 5 » » » 12 16 17 » » 23 26 » 2 » » 9 13 25 » » 22 » giugno » luglio » » » luglio » » » » » » » agosto » » » » » » » settembre » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Joseph P. Bahoshy (Baghdad dei Latini) Petros Khammo (Baghdad dei Latini) Antonius P.A. Riemen (Bois-le-Duc) Jean Traub (Parigi) Werner Maeheiner (Salzburg) Paul B. Uebring (Germania) Carmine Caramante (Italia) Umberto Croxatto (Roma) William J. Curtin (Madison) George Steil (Madison) John F.F. Rogan (Madison) Aldo Graziosi (Roma) Domenico Colagrosso (Velletri-Segni) Alain Delaunoy (Chalón) Giuseppe Pallanch (Roma) Lucien Dardenne (Liegi) Gerard Brenninkmei (Utrecht) Konrad Mohr (Trier) Rino Snaidero (Udine) Hermann Fünigeld (Rottenburg-Stuttgart) Hans Mayr (Wien) Erich Leitnberger (Wien) Roberto Calvigioni (Roma) Arrigo Cignitti (Roma) La Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno 23 marzo 1997. Al sig. Luigi Di Giorgio (Roma) 13 11 marzo aprile » » » » » » » » 1997. Al » Al » Al » Al Al » Al » Al Al » Al » Al » Al » Al » Al Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno 22 » maggio » » » » » » » » 15 » » » » 18 » » » » » » » » » » » » » sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Paul Murphy (Cardiff) Patrick J. McGann, Jr. (Trenton) Thomas F. Kelaher (Trenton) Charles Brennan (Trenton) Joseph Prykanowski (Trenton) Desmond Carroll (Arundel and Brighton) Johannes CM. Vandelaar (Breda) Claud Cuzol (Limoges) Pierre Gasquet (Limoges) Jean Labasse (Lyon) Joseph Payen (Lyon) Philippe Vasseur (Parigi) Dominique Trolliet (Dijon) Barney Bradley (Ottawa) Ronald R. Dagenais (Ottawa) Arthur J.M. Lamarche (Ottawa) Alessandro Corneli (Roma) Trento Morena (Roma) Giovanni Polinari (Roma) Egbertus S. Raatjes (Roermond) Ricardo J. Romulo (Manila) Michele Gallo (Teano-Calvi) 75 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 76 18 24 maggio CD giugno » » » » » » » » 12 » » 14 24 » » » 29 » 12 » » 14 » » 16 17 26 » 2 11 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » luglio » » » » » » » » » agosto » » » » 24 6 » » » 1997. Al sig. Bernardino Palazzini (Roma) » Al sig. Michael Cronin (Menevia) » Al sig. Remigio A. Reyes (Balanga) » Al sig. Oscar B. Banzón (Balanga) » Al sig. Oscar R. Sánchez (Balanga) » Al sig. César Z. Simeón (Balanga) » Al sig. Basilio M. Zuleta (Balanga) » Al sig. Roberto Accorsi (Roma) » Al sig. Francis M. Earrington (Westminster) » Al sig. Paul Damian McCarthy (Westminster) » Al sig. Fred Harkin (Westminster) Al sig. Roberto Biasol (Monaco Principato) » Al sig. Enrico Frittoli (Monaco Principato) Al sig. Robert Pfrimmer (Strasbourg) » Al sig. Lorenzo De Meo (Tortona) » Al sig. Antonius Vlavianos (Grecia) » Al sig. Eamonn O'Dwyer (Galway) » Al sig. John Exworthy (Portsmouth) » Al sig. Earl L. Linehan (Baltimore) » Al sig. John Clubb (Portsmouth) » Al sig. John Lipscomb (Westminster) » Al sig. Turiddo Pirani (Italia) » Al sig. Francesco Mattu (Italia) » Al sig. Luciano Gioseffo (Italia) » Al sig. Leszek Pawlik (Salford) » Al sig. Tadeusz Lesisz (Salford) » Al sig. Roman Filbrandt (Salford) » Al sig. Renzo Schienoni (Milano) » Al sig. Savino Trisorio (Palestrina) » Al sig. Richard Owen (Westminster) » Al sig. Thomas D. Mackenzie (Wellington) » Al sig. Raoul Dragon (Aix) » Al sig. Georges Trouve (Seez) » Al sig. Dermot G. Devereux (Portsmouth) » Al sig. Dan Regan (Westminster) Al sig. Giuseppe L. Giacon (Westminster) La Croce di Dama di Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno maggio 1997. Alla sig.ra Micaela J. Portillay Vitoria (Vitoria) giugno » Alla sig.ra Mercedes Calvo De Villa (Avellaneda) » » Alla sig.ra Maria Angélica Bandeira de Lima Campelo de Andrade Pamplona Corte-Real (Lisboa) La Croce di Dama di Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno 24 26 » giugno » » 1997. Alla sig.ra Margareta Waldsteinova-Wartenbergova (Repub blica Ceca) > » Alla sig.ra Lily Douglas Toma (Baghdad dei Latini) » Alla sig.ra Linda Anwar Toma (Baghdad dei Latini) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 77 La Croce di Dama dell'Ordine di San Gregorio Magno 13 9 1 » » » 6 15 » 24 6 18 » 26 29 11 marzo aprile maggio » » » » » » » giugno » » » » agosto 1997. Alla » Alla Alla » » Alla » Alla » Alla Alla » » » » » » » Alla Alla Alla Alla Alla Alla Alla Alla Alla sig.ra Margaret Thorne (Cardiff) si g .ra Elisabeth Smith Griffith (Charleston) sig.ra Andrey Butler (Ottawa) si g.ra Mary Kehoe (Ottawa) si g.ra Gisèle Lalonde (Ottawa) si g.ra Marlene Manion (Ottawa) sig.ra Giulietta Carolina Fontana (Massa Carrara-Pontremoli) sig.ra Sophia B. Casey (Rockville Centre) si g.ra Maria Vingiani (Roma) si g.ra Imelda Katigbak Dayrit (Manila) si g.ra Mary Rawcliffe (Lancaster) si g.ra Ana Teresa Castillo de Hernández ( Venezuela) si g.ra Ana Dolores Castillo de Biord (Venezuela) si g.ra Elizabeth Clubb (Portsmouth) si g.ra Sarah Clutton (Arundel and Brighton) si g.ra Marinetta Giacon (Westminster) La Gran Croce dell'Ordine di San Silvestro Papa 2 26 giugno » 1997. Al sig. Felix Laporta Paole (Madrid) Al sig. Henry Payt (Malines - Bruxelles) » La Commenda con Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa 13 » 14 » 9 25 » gennaio » » » agosto » » 1997. Al Al » » Al » Al » Al » Al » Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Wilhelm E. Mallmann (Salzburg) Raimund Spruzina (Salzburg) Gottfried Roth (Wien) Gerhard Schrfiber (Wien) Herbert Schimetschek (Wien) Ramon Tapia Espinal (Santo Domingo) Juan Roca (Santo Domingo) La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa 6 14 » » » » 24 » » 29 giugno » » » » » » » » » » 23 26 » 2 » luglio » » agosto » 1997. Al » Al » Al » Al Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Hans Rosenthal (München und Freising) Franz Rabl (St. Pölten) Pietro Perugini (Roma) Rosario Termignone (Roma) Antonio Volpi (Roma) Pietrino Saraniero (Roma) Hendricus J. Fritscheck (Bois-le-Duc) Antonius J.W.H. Schmitz (Utrecht) Walter Rosato (Concordia-Pordenone) Juan Sánchez Navarro (Monterrey) Manuel Uribe Castañeda (Messico) Enrico Pietro De Majo (Roma) Henryk Kubiak (Krakow) Ernst Brück (Köln) Luis Giusti La Rosa (Lima) Arturo Salazar Larrain (Lima) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 78 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 2 agosto » » » » » » » eo 28 2 » » » settembre » 1997. » » » » » » » » Al Al Al Al Al Al Al Al Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Luis Bolari de la Fuente (Lima) Raúl Cantella (Lima) Jean Verhegghen (Gand) Jean Lamelle (Malines-Bruxelles) Clément Rochette (Malines-Bruxelles) Victor Gendebien (Liegi) Alessandro Masci (Roma) Mario Iacovacci (Roma) Eugen Jesser (Wien) Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa 21 aprile » » » » » » » » » » » » » » » » » » 22 » » » 6 » » » » » » » 15 » » » » 18 » » » 27 6 » » » » » 14 24 » maggio » » » » » » » » » » » » » » » » » giugno » » » » » » » » 1997. Al sig. Vincenzo Brugnoli (Roma) » Al sig. Fabio Collalti (Roma) » Al sig. Pierpaolo Di Gianvito (Roma) » Al sig. Pasquale Labrosciano (Roma) » Al sig. Giovanni Battista Ravalli (Roma) » Al sig. Giovanni B. Ranalli (Roma) Al sig. Carlo M. Salvador (Roma) » Al sig. Giuseppe Spadaro (Roma) » Al sig. Joseph Banna (Armidale) Al sig. Wolfgang Fürlinger (Linz) » Al sig. Gennaro Palomba (Napoli) » Al sig. Gerardus J. Janssen (Groningen) » Al sig. Franciscus I.J. Loeffen (Roermond) » Al sig. Cornelis W. Moons (Rotterdam) » Al sig. Franciscus J. Schmitz (Rotterdam) » Al sig. Hubertus J.M. Moonen (Bois-le-Duc) » Al sig. Theodoras F. Naus (Bois-le-Duc) » Al sig. Johannes Konings (Bois-le-Duc) » Al sig. Giuseppe Ardizzon (Chioggia) » Al sig. Gilberto Tonello (Chioggia) » Al sig. Gioacchino Galletti (Massa Carrara-Pontremoli) » Al sig. Vitaliano N. Mañagas (Manila) » Al sig. John Go Han (Manila) » Al sig. Pablo C. Siy (Manila) » Al sig. Faustino Dee (Manila) Al sig. Johannes Van't Hooft (Roermond) » Al sig. Franz Tschida (Eisenstadt) » Al sig. Luigi Folletto (Roma) » Al sig. Mario Martini (Imola) » Al sig. Roberto Varisco (Milano) » Al sig. Antonino Gambino (Roma) » Al sig. Zelindo Vannuccini (Montepulciano-Chiusi-Pienza) » Al sig. Claudio Caprioli (Roma) » Al sig. Giovanni Fortini (Roma) » Al sig. Antonio Berlingeri (Roma) » Al sig. Enrico Venti (Roma) » Al sig. Emilio T. Yap (Manila) » Al sig. Fausto Mularoni (San Marino-Montefeltro) » Al sig. Adrianus A.A. Van Rooij (Bois-le-Duc) » Al sig. Johannes Van Tilburg (Breda) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 24 » » » 29 » Ol » » » » » » 12 » » » » 14 » » » » giugno » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » » » » » » » » » » » » » » » » » 17 » » » 26 11 » » » » » » » 25 29 7 » » » » agosto » » » » » » » settembre ottobre » » » » » » » » » » » » » » Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al sig. sig. sig. sig. sig. sig sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Petrus J. Gerits (Roermond) Fulgido Tabone (Susa) Elie Salameh (Vicariato Apostolico d'Arabia) Dermot A. O'Neill (Vicariato Apostolico d'Arabia) Maurizio Pozzi (Roma) Alessandro E.M. Kurecska (La Spezia-Sarzana-B gnato) Pino Mordacci (La Spezia-Sarzana-Brugnato) Salvatore Mazzeo (Arezzo-Cortona-S. Sepolcro) Luigi Baldrighi (Cremona) Erasmo Mancini (Latina-Terracina-Sezze-Priverno) Johannes W. Hems (Bois-le-Duc) Hendricus A.Verspeek Jr (Bois-le-Duc) Ambros Drechsler (Salzburg) Goffredo Bernini (Italia) Domenico Chirico (Italia) Paolo D'Emilio (Italia) Ruggiero Capodivento (Italia) Gennaro Marzilli (Italia) Johann Hafner (Innsbruck) Giuseppe Zago (Gorizia) Giovanni Boffa (Lugano) Horst Danner (München und Freising) Robert Zrenner (München und Freising) Herman Balle (Regensburg) Hubert Woelk (Köln) Adrianus J.M. Umans (Haarlem) Frank Conlon (Hamilton in New Zeland) Anastaeio Quinto (Manila) Antonius Rust (Rotterdam) Hendrik Wilhelmus J. Kempen (Groningen) Klaus Theyssen (Fulda) Karl Manninger (München und Freising) Siegfried Murch (München und Freising) Giuseppe Torre (Torino) Marcel Govaert (Maniles-Bruxelles) Epke P. Zijlstra (Utrecht) Giovanni Falcinelli (Spoleto-Norcia) Gino Di Manno (Roma) Antonio Baldacci (Roma) La Croce di Dama di Commenda con Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa 13 25 gennaio agosto » 1997. Alla sig.ra Dorothea Mayer-Maly (Salzburg) » Alla sig.ra Evelin Dubocq de Vicente (Santo Domingo) » Alla sig.ra Mary Perez de Marranzini (Santo Domingo) Alla sig.ra Rosa Emilia Vda Tavares (Santo Domingo) Alla sig.ra Margarita Najtri Vda Auffnt (Santo Domingo) La Croce di Dama di Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa 6 12 maggio giugno 1997. Alla sig.ra Teresa Bock (Aachen) » Alla sig.ra Marie-Antonia Von Twickel (Paderborn) 79 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale 80 2 » 9 agosto » » 1997. Alla sig.ra Maita Garcia Trovato de Flores (Lima) » Alla sig.ra Paulina Hundgkopf de la Rivera de Giusti (Lima) » Alla sig.ra Agnes Niegl (Wien) La Croce di Dama dell'Ordine di San Silvestro Papa 15 6 24 25 9 maggio giugno luglio agosto settembre 1 dicembre 3 8 » » 15 16 » » 20 24 » 25 28 » » » » » 1997. » » » » Alla Alla Alla Alla Alla sig.ra sig.ra sig.ra sig.ra sig.ra Rebecca Fernando (Manila) Imelda Ongsiako de Cojuangco (Manila) Hazel Sternberg (Westminster) Marie Louise Wirtz (Ginevra-Losanna-Friburgo) Hermine Nowak (Wien) NECROLOGIO 1997. Mons. Eugène Biletsi Onim, Vescovo em. di Idiofa (Repub blica Democratica del Congo) » Mons. Domenico Enrici, Arcivescovo tit. di Ancusa. » Card. Laurean Rugambwa, del titolo di San Francesco d'As sisi a Ripa Grande. » Mons. Armando Franco, Vescovo di Oria (Italia). » Mons. Luis Enrique Orellana Ricaurte, Vescovo tit. di Bennefa. » Mons. Wenceslas Kalibushi, Vescovo em. di Nyundo (Rwanda). » Mons. Antonio Bagnoli, Vescovo em. di Fiesole (Italia). » Mons. Victor J. Tielbeek, Vescovo di Formosa (Brasile). » Mons. Bronislaw Dabrowski, Arcivescovo tit. di Adrianotere. » Mons. Nicodemus B. Hhando, Vescovo em. di Mbulu (Tan zania). 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it An. et vol. XC 2 Februarii 1998 N. 2 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano - Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA IOANNIS PAULI PP. I CONSTITUTIONES APOSTOLICAE \ I — ASANSOLENSIS . x C ' - " ' '*o7 Nova dioecesis constituitur in India, Asansolensis appellanda. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Pastorali quidem permoti studio curam continenter adhibemus, ut exop tata Domini beneficia eiusque salutaris nuntius quam amplissimam multi tudinem attingant. Idcirco Nos res disponere properamus quo hoc facilius commodiusque eveniat. De consilio igitur Congregationis pro Gentium Evangelizatione, quorum interest audito favorabili suffragio, haec statuimus et decernimus. Novam dioecesim condimus Asansolensem appellandam, quae partem aliquam archidioecesis Calcuttensis, scilicet territorium septen trionale districtus « Burdwan » et novem « Thanes », ut aiunt, id est « Salte rà, Mejhia, Gangajalghati, Barjora, Senamukhi, Patrasari, Indus, Chatna et Bankura », quae sunt in districtu civili « Bankura », atque pariter decem « Thanes », id est « Muhammadbazar, Rajnagar, Khoyrasole, Dubraijpur, Suri, Illambazar, Sainthia, Bolpur, Labhpur et Nanoor », quae sunt in di strictu civili « Bhirbhum », complectetur. Hanc dioecesim Metropolitanae Ecclesiae Calcuttensi suffraganeam facimus atque iurisdictioni Congregatio- 6 - A. A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 82 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale nis pro Gentium Evangelizatione subicimus. Episcopalem porro sedem in urbe ponimus, quae Asansol vocatur, et ibidem templum Sacro Cordi Iesu dicatum ad statum Cathedralis Ecclesiae attollimus. Cetera secundum leges canonicas gerantur. Haec omnia ad expedienda Venerabilem Fratrem Geor gium Zur, Archiepiscopum titulo Sestensem atque in India Apostolicum Pronuntium, legamus, facta videlicet facultate quempiam alium virum in ecclesiastica dignitate constitutum subdelegandi. Re tandem ad finem per ducta, documenta conficiantur, quorum sincera exempla ad Congregationem pro Gentium Evangelizatione diligenter mittantur, contrariis rebus minime efficientibus quibusvis. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die quarto et vicesimo mensis Octobris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Ponti ficatus Nostri vicesimo. ANGELUS card. SODANO IOSEPHUS card. TOMKO Secretarius Status Congr. pro Gentium Evang. Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Carmelus Nicolosi, Protonot. Apost. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 420.970 II GOASOËNSIS In Gana nova conditur dioecesis Goasoënsis. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ad aptius provehendam aeternam salutem et efficacius consulendum si mul pastorali regimini Christifidelium Ganae commorantium intra fines Sunyaniensis dioecesis, nuper est petitum ut, eadem divisa, nova constituere tur Ecclesia. Quapropter Venerabiles Fratres Nostri S.R.E. Cardinales atque Praesules Congregationi pro Gentium Evangelizatione praepositi, omnibus mature perpensis ac faventi habito voto Venerabilis Fratris Andreae Du- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 83 puy, Archiepiscopi titulo Saelesiensis et in memorata Natione Apostolici Nuntii, admotam postulationem censuerunt esse accipiendam. Nos igitur, pro summo, quo fungimur, munere de cunctis Ecclesiis particularibus solli citi, talem sententiam ratam habemus atque Nostra Apostolica potestate se quentia decernimus. A Sunyaniensi dioecesi distrahimus territorium distric tuum civilium nuncupatorum Asunafo, Asutifì, Tano et Ahafo Area; ex eo que novam condimus dioecesim Goasoënsem, quam metropolitanae Ecclesiae A litore aureo suffraganeam facimus atque iurisdictioni Congregationis pro Gentium Evangelizatione subicimus. Praeterea iubemus Episcopi sedem po ni in urbe « Goaso » ac paroeciale templum ibidem exstans, Deo in honorem sancti Antonii dicatum, ad dignitatem cathedralis ecclesiae evehimus; cetera vero secundum canonicas leges temperentur. Quae praescripsimus ad effec tum adducet Venerabilis Frater Andreas Dupuy, quem diximus, qui, re ac ta, curabit documenta conficienda sincerisque exemplis ad eandem Congre gationem cito mittenda. Hanc denique Apostolicam Nostram Constitutio nem nunc et in posterum ratam esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die quarto et vicesimo mensis Octobris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Ponti ficatus Nostri vicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status IOSEPHUS card. TOMKO Congr. pro Gentium Evang. Praef. Carmelus Nicolosi, Protonot. Apost. Antonius Macculi, Loco 83 Plumbi In Secret. Status tab., n. 420.944 Protonot. Apost. s.n. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 84 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale III BRUNEIENSIS Praefectura Apostolica Bruneiensis constituitur. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Constat in finibus Bruneiensis civitatis vitae catholicae florem eo adve nisse ut iam sui iuris illa efficiatur oporteat ecclesiastica dicio. Ad aptius igitur providendum evangelizationis operibus apud eundem populum, audi ta Congregatione pro Gentium Evangelizatione, re omnino ponderata audi tisque faventibus eorum sententiis quorum intererat, opportunum visum est novam ibidem Praefecturam Apostolicam excitare. Nos proinde gravi fungentes officio Supremi Pastoris totius Dominici gregis illud ratum ha bentes consilium, summa Nostra potestate segregamus a dioecesi Miriensi il lam civilem provinciam quae vulgari nomine « Negara Brunei Darussalam » nuncupatur, ex qua novam propterea constituimus Apostolicam Praefectu ram Bruneiensem, quam aggregari volumus provinciae ecclesiasticae Kuchingensi. Haec autem quae praescripsimus ad effectum deducet Venerabi lis Frater Aloisius Bressan, Archiepiscopus titulo Severianensis atque Apo stolicus in Brunei Delegatus, quem decebit rebus peractis documenta curare singula exaranda sincerisque plane exemplis ad Congregationem pro Gen tium Evangelizatione quam primum transmittenda. Hanc denique Apostoli cam Nostram Constitutionem tam in praesens quam valere volumus futu rum in tempus quibusvis rebus haud quaquam obsistentibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die vicesimo primo mensis No vembris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Ponti ficatus Nostri vicesimo. & ANGELUS card. SODANO Secretarius Status IOSEPHUS card. TOMKO Congr. pro Gentium Evang. Praef. Eugenius Sevi, Protonot. Apost. Marcellus Rossetti, Protonot. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 424.333 Apost. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 85 IV MANDEVILLENSIS Vicariatus Apostolicus Mandevillensis ad gradum et dignitatem dioecesis evehitur. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Sedulam sane curam constanter adhibemus ut spiritualia Domini benefi cia apud totius orbis fideles diffundantur; qua de re Nos cuncta disponere properamus quo id facilius commodiusque eveniat. Consilio igitur conceden tes Venerabilium Fratrum Nostrorum, S.R.E. Cardinalium, qui Congrega tioni pro Gentium Evangelizatione sunt praepositi, auditoque favorabili eo rum quorum interest voto, haec statuimus et decernimus. Cum Vicariatus Apostolicus Mandevillensis haud parva sibi fidei incrementa suscipere per gat maioraque etiam posthac suscipere videatur, de eo cogitavimus ad gra dum et dignitatem Dioecesis extollendo. Itaque Apostolica Nostra usi pote state, praelaudatum Vicariatum Apostolicum ad dioecesim eodem nomine Mandevillensem appellandam evehimus, quam pariter Metropolitanae Eccle siae Regiopolitanae in Iamaica suffraganeam facimus et iurisdictioni Con gregationis pro Gentium Evangelizatione obnoxiam. Sic conditae Dioecesis sedem in urbe vulgo Mandeville statuimus ibique exstans templum, Deo in honorem sancti Pauli a Cruce dicatum, gradu et dignitate Ecclesiae Cathe dralis exornamus eique insignia, privilegia et honores tribuimus, quibus ce terae in orbe catholico Cathedrales Ecclesiae fruuntur. Cetera vero secun dum canonicas leges temperentur. Haec omnia ad perficienda Venerabilem Fratrem Eugenium Sbarbaro, Archiepiscopum titulo Tidditanum, Pronuntium Apostolicum in Iamaica, legamus. Re tamen ad exitum perducta, do cumenta apparentur quorum sincera exempla ad Congregationem pro Gen tium Evangelizatione diligenter mittantur. Has denique Apostolicas sub plumbo Litteras nunc et in posterum ratas esse volumus, contrariis rebus quibuslibet minime obstantibus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 86 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die vicesimo primo mensis No vembris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Ponti ficatus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO IOSEPHUS card. TOMKO Secretarius Status Congr. pro Gentium Evang. Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Franciscus Chiaurri, Protonot. Apost. Loco 83 Plumbi In Secret. Status tab., n. 424.335 V" ' ' IUINENSIS In Brasilia nova conditur dioecesis Iuinensis. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ad plenius consulendum spirituali bono Christifidelium, Venerabiles Fratres Antonius Possamai, Episcopus Giparanensis, et Augustinus Kist, Episcopus Adamanteae, audita Conferentia Episcoporum Brasiliae, ab hac Apostolica Sede enixe petiverunt ut, dismembrato territorio circumscriptio num ecclesiasticarum suarum, nova dioecesis conderetur. Nos quidem, habi to faventi voto Venerabilis Fratris Alfii Rapisardá, Archiepiscopi titulo Cannensis et in memorata Natione Apostolici Nuntii, de consilio Congrega tionis pro Episcopis admotae postulationi, animarum saluti certe profuturae, libenter concedendum esse putavimus. De plenitudine igitur Apostoli cae potestatis quae sequuntur decernimus. A dioecesibus Giparanensi et Adamanteae separamus integrum territorium, prout nunc lege civili circum scribitur, municipiorum nuncupatorum: Juina, Castanheira, Juruena, Cotriguaçu, Aripuana et Brasnorte; atque ex ita distracto territorio novam con stituimus dioecesim Iuinensem appellandam, quae iisdem limitabitur fini bus, quibus praedicta municipia, simul sumpta, in praesens lege civili ter minatur. Sic conditae Ecclesiae sedem in urbe «Iuina» ponimus, ibique exstans paroeciale templum, Deo in honorem Sacri Cordis Iesu dicatum, ad 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 87 gradum et dignitatem cathedralis templi evehimus cuique insignia, privile gia et honores tribuimus, quibus ceterae cathedrales ecclesiae in orbe catho lico fruuntur. Praeterea dioecesim Iuinensem suffraganeam facimus metro politanae Sedi Cuiabensi eiusque pro tempore Episcopum metropolitico iuri Archiepiscopi pro tempore Cuiabensis subicimus iisdem iuribus, privilegiis, insigniis honoribusque ornatum atque oneribus officiisque adstrictum, quae Praesulum Ordinariorum locorum propria sunt. Mandamus insuper ut quam primum ibi Collegium Consultorum ad normam iuris constituatur qui Episcopo, consilio et opera, valido sint auxilio. Congruae sustentationi Praesulis novae dioecesis provideatur Curiae emolumentis, fidelium oblatio nibus ac portione, e divisione ad normam canonis 122 C.I.C. facienda, bo norum quae eidem obvenire debent quaeque hactenus ad Mensas episcopa les (« Mitras » patrio sermone appellatas) Giparanensem et Adamanteae per tinuerunt. In iis autem quae respiciunt ad Seminarii dioecesani aedificatio nem atque candidatorum ad sacerdotium institutionem, serventur prae scripta iuris communis, habita praesertim ratione normarum ac regularum a Congregatione de Institutione Catholica statutarum; suoque tempore, si fas erit, selecti Seminarii dioecesani alumni, philosophicis ac theologicis di sciplinis imbuendi, necnon sacerdotes sua studia completuri, Romam mit tantur ad Pontificium Collegium Pium Brasiliensi Quod vero attinet ad conditae dioecesis regimen, bonorum ecclesiasticorum administrationem, dioecesani Administratoris « sede vacante » electionem, fidelium iura et one ra aliaque id genus, quae sacri canones praescribunt ad amussim serventur. Simul ac dioecesis erectio ad effectum deducta fuerit, sacerdotes illi adscrip ti censeantur Ecclesiae in cuius territorio ecclesiasticum officium detinent; ceteri autem sacerdotes Seminariique alumni incardinati maneant vel incar dinentur Ecclesiae in cuius territorio legitimum habent domicilium. Acta et documenta quae ad noviter constitutam dioecesim eiusque clericos, fideles et forte bona temporalia respiciunt, a Curiis Giparanensi et Adamanteae ad Curiam Iuinensem quam primum transmittantur. Quae statuimus perficien da committimus Venerabili Fratri Alfio Rapisarda, quem diximus, vel, ab sente eo, illi, qui curat negotia Apostolicae Nuntiaturae in Brasilia, eisdem tribuentes necessarias et opportunas facultates etiam subdelegandi, ad effec tum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad Congregationem pro Episcopis authenticum exemplar ac tus peractae exsecutionis, cum primum fas erit, remittendi. Hanc denique Constitutionem Nostram nunc et in posterum ratam esse volumus, contra riis quibuslibet rebus non obstantibus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 88 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die tertio et vicesimo mensis Decembris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Pon tificatus Nostri vicesimo. & BERNARDINUS card. GANTIN ffi ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Congr. pro Episcopis Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Carmelus Nicolosi, Protonot. Apost. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 424.525 VI AMPARENSIS Ab Ecclesiis Campinensi et Limeirensi quodam distracto territorio, nova conditur dioecesis Amparensis appellanda. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ecclesiae universae ministerium ab ipso Domino Nobis demandatum omni diligentia explicare destinamus, ut eiusdem salutaria beneficia et praecepta omnia loca contingant cunctasque efficaciter gentes. Ideo Nos res disponere properamus ut hoc facilius commodiusque eveniat. Quocirca cum Venerabiles Fratres Gilbertus Pereira Lopes, Archiepiscopus Campinensis et Ercilius Turco, Episcopus Limeirensis, audita Conferentia Episcoporum Brasiliensi, postulaverint ut, ecclesiasticae circumscriptionis sibi commissae territorio quodam seiuncto, nova conderetur dioecesis, favente quoque Ve nerabili Fratre Alfio Rapisarda, Archiepiscopo titulo Cannensi et in Brasilia Apostolico Nuntio, de Congregationis pro Episcopis consilio, haec pro Apo stolica Nostra potestate statuimus et decernimus: ab archidioecesi Campi nensi et a dioecesi Limeirensi integrum territorium horum municipiorum distrahimus, prout a lege civili nunc terminantur, videlicet Amparo, Aguas de Lindóia, Holambra, Itapira, Jaguariúna, Lindóia, Mogi Mirim, Monte Alegre do Sul, Pedreira, Santo Antonio de Posse et Serra Negra. Inde no vam dioecesim constituimus, Amparensem appellandam, quae iisdem termi natur finibus quibus supra memorata municipia. Novae dioecesis sedem in urbe Amparo locamus, templumque ibidem situm idemque Beatae Virgini 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 89 « de Amparo » dicatum ad gradum evehimus Ecclesiae Cathedralis, cunctis consentaneis concessis iuribus et privilegiis. Amparensis pro tempore Epi scopus iisdem fruetur iuribus ceterisque rebus, quibus reliqui Ordinarii loco rum. Novam constitutam Ecclesiam Metropolitanae Sedi Campinensi suffraganeam facimus eiusque Episcopum metropolitico iuri Archiepiscopi eius dem Ecclesiae Metropolitanae pro tempore subicimus. Congruam Praesulis sustentationem novae dioecesis Curiae emolumenta, fidelium oblationes et portio procurabunt, quae ei obveniet ex divisione, ad normam can. 122 C.I.C., bonorum quae antehac ad Mensas episcopales (quae « Mitras » appellantur) Campinensem et Limeirensem pertinuerunt. Consultores dioecesani deligantur ad iuris normam, qui ipsi Episcopo opem ferant. Quod ad Seminarii institutionem atque sacrorum candidatorum for mationem, praescripta Congregationis de Institutione Catholica serventur. Seminarii quidam tirones itemque sacerdotes, si fieri potest, ad studia com plenda Romam mittantur ad Pontificium Collegium Pium Brasiliensi Quod autem ad novae dioecesis regimen pertinet, bonorum ecclesiasticorum admi nistrationem, Administratoris dioecesani, sede vacante, electionem, fidelium iura aliaque horum similia, quae sacri canones praecipiunt serventur. Simul atque novae dioecesis Amparensis constitutio ad effectum deducta erit, eo ipso sacerdotes Ecclesiae illi censeantur assignati in cuius territorio officium ecclesiasticum habent, ceteri vero sacerdotes, Seminarii que tirones illi Eccle siae in cuius territorio legitimum detinent domicilium. Acta et documenta quae in universum novam dioecesim respiciunt, a Curiis Campinensi et Li meirensi ad Curiam Amparensem transferantur. Ad haec tandem explenda quae per has Litteras iussimus, antea memoratum Venerabilem Fratrem Alfium Rapisarda Apostolicum Nuntium legamus, facta etiam potestate sub delegandi quemlibet in ecclesiastica potestate constitutum. Re denique ad exitum perducta, documenta apparentur, quorum sincera exempla ad Con gregationem pro Episcopis diligenter mittantur, contrariis rebus minime ob sistentibus quibuslibet. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die tertio et vicesimo mensis Decembris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Pon tificatus Nostri vicesimo. 6B ANGELUS card. SODANO Secretarius Status £B BERNARDINUS card. GANTIN Congr. pro Episcopis Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Franciscus Chiaurri, Protonot. Apost. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 424.529 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 90 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale LITTERAE APOSTOLICAE I Beatos inter caelites Venerabilis Servus Dei Alfredus Ildefonsus Schuster rite re censetur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam.—- « Vos testes estis et Deus, quam sancte et iuste et sine querela vobis, qui credidistis, fuimus; sicut scitis qualiter unumquemque vestrum, tamquam pater filios suos, deprecantes vos et con solantes testificati sumus, ut ambularetis digne Deo, qui vocat vos in suum regnum et gloriam» (1 Thess 2, 10-12). Quos Paulus Apostolus christifidelibus Thessalonicae sermones sic quon dam inscripsit, quasi quandam summam illi vitae praebent ministeriique pastoralis ipsius Alfredi Ildefonsi Cardinalis Schuster qui Boni Pastoris (cfr Io 10, 11) ingressus vestigiis, Mediolanensi Archidioecesi caritate sollicitudineque patris deserviit, quam sapienter Dei in viis produxit suaque simul praeclara virtute necnon fidelitatis erga Christum et Ecclesiam absolutae te stificatione ipsam collustravit. Inlustris hic Dei Populi pastor Romae die duodevicesimp Ianuarii men sis ortus est anno millesimo octingentesimo octogesimo, humilium coniugum filius Ioannis Schuster et Annae Mariae Tutzer. Coenobium puer intravit Sancti Pauli extra Moenia, ubi abnegare se ipsum animique demissionem factitare et oboeditionem didicit, tum silentium etiam amare ac precatio nem, Deum postremo amare et secundum Sancti Benedicti regulam ei famulari. Simplicia nuncupavit anno millesimo octingentesimo nonagésimo nono vota, sollemnia vero anno millesimo nongentesimo secundo. Quantum vis iam primis ab infantiae annis infirmiore laboraret valetudine, disciplinae tamen monasticae rigore usque servabat studiisque philosophiae ac theolo giae firmissima voluntate et optimo prorsus cum proventu se dedebat. Presbyteratus ordine est in sollemnitate Sancti Iosephi initiatus anno mille simo nongentesimo quarto. Maiori exinde ponderis atque auctoritatis munia illi concredita sunt: magister videlicet noviciorum fuit, tum Congregationis Casinensis generalis procurator, tum communitatis suae praepositus. Quae dam apud instituta educationis Romana ecclesiasticas tradidit disciplinas, cum eodem tempore consiliarius esset Congregationis Rituum et Commissio- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 91 nis pro Arte Sacra praeses ac nonnumquam Seminariorum Italiae apostoli cus visitator. Uti studiosus doctrinarum investigator plura foras dedit ope ra. Anno millesimo nongentesimo duodevicesimo Abbatiae monachi Sancti Pauli extra Moenia suum eum abbatem, qui custodiam deinceps Regulae Benedictinae suo ipsius exemplo fovit sedulaque hortatione et gubernatione nec sane minus spiritalem communitatis vitam. Undecim autem post annis Pontifex Romanus Pius XI, qui ob pietatem eius multiplicemque eruditio nem permagni aestimabat illum, ex parvo eiusdem Abbatiae sustulit grege et archiepiscopalem ad sedem Mediolanensem provexit quem post viginti etiam dies ad cardinalatus gradum promovit. Suum deinde inter proprium populum hic Servus Dei efficiebat ut sanctimoniae fervorisque apostolici eximia in Sanctis Ambrosio et Carolo et Andrea Carolo Ferrari specimina revivisceret. Pastorali commotus caritate evangelium Christi sine intermis sione praedicabat, sacramenta dispensabat, spiritalis procurabat atque cor poralis misericordiae opera, corroborabat sacerdotum institutionem, christia nam laicorum vitam incitabat, catechismi propagabat explicationem necnon frugiferam celebrationum liturgicarum participationem, pientissimum deni que Eucharistiae Matrisque Redemptoris cultum. Quinque curavit archidioecesanas celebrandas synodos, novas pariter excitandas paroecias. Sui tempore ministerii quinquies peregit totius dicionis suae pastoralem visita tionem, qua dissitissimas etiam latissimorum archidioecesis finium commu nitates attigit. Vitae consecratae sustinuit instituta atque egentes domus et familias; opifices adiuvit et opere carentes, quemadmodum et carcere retentos ac pauperes et homines politicam ob causam vexatos. Saeviente altero bello mundano populi sui dolores tam animorum quam corporum pacem que indefessus inculcavit. Operam aequabiliter dedit ut peccatores bonam ad frugem se reciperent vehementerque ipse adversus errores depugnavit atque Ecclesiae et debilium propugnavit iura. Nemo denique eius a sollicitis pastoris curis arcebatur. Fecundata autem illius multiplex ac strenua indu stria est perpetuo cum Deo consortio et devota mysteriorum divinorum ce lebratione, meditatione et fervida precatione, sui abnegatione et castigatione. Quotquot eum adibant, alta ipsius mirabantur de vita spiritali confestimque cernebant in eo solidum Dei virum qui ex ipsa animi humilitate ac paupertate cogitabat, loquebatur, agebat secundum Christi spiritum. Ad extremos usque terrestris vitae dies cum Deo ambulavit eiusque volunta tem complevit et pro illius gloria animarumque salute quam optimis modis contendit. Post obitum quoque, qui evenit die tricesimo mensis Augusti an- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 92 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale no millesimo nongentesimo quinquagesimo quarto, in Seminarii Maioris aedi bus apud Venegonum quod exstrui ipse iusserat, virtutum eius odor suavis simo haud cessavit ubique sese diffundere. Quin immo, cum sanctitatis ac miraculorum illius fama non modo cresceret verum altas passim ageret ra dices, successor archiepiscopus Ioannes Baptista Montini, deinde Pontifex Romanus Paulus Sextus, anno millesimo nongentesimo quinquagesimo sep timo Beatificationis atque Canonizationis instituit causam. Omnibus postea normis et consiliis lege necessariis observatis, declaravimus Nosmet die vice simo sexto mensis Martii anno millesimo nongentesimo nonagésimo quarto hunc Dei Servum heroum omnino in modum virtutes exercuisse théologa les, cardinales et connexas cum iis. Apud Congregationem de Causis Sancto rum suo tempore feliciter suscepta est exituque secundissimo pertractata investigatio adsertae prodigiosae sanationis quae Mediolani contigisse dicta est anno millesimo nongentesimo quinquagesimo sexto eiusdemque Venera bilis Servi Dei deprecationi adscripta. Nostro denique in conspectu super miraculo decretum die undecimo Iulii mensis prodiit anno millesimo non gentesimo nonagésimo quinto, quo etiam tempore statuimus ut Romae Beatificationis ritus die duodecimo mensis Maii subsequentis anni perficeretur. Hodie propterea, sexta Paschatis Dominica, summopere Nos iuvit coram immensa quidem pastorum fideliumque Ecclesiae ex omni orbe festiva mul titudine frequentem sane Venerabilium Servorum ac Servarum Dei coro nam uno pientissimo ritu in album Caelitum Beatorum ac Beatarum refe rendam curare, quos inter primum quidem locum Alfredus Ildefonsus Schu ster, Ordinis Sancti Benedicti alumnus, obtinet. Inter ceremonias autem et preces licuit et libuit hanc ipsam sollemniter proferre Beatificationis formulam: Nos, vota Fratrum Nostrorum Caroli Mariae Cardinalis Martini, Archie piscopi Mediolanensis Cosmi Francisci Ruppi, Archiepiscopi Lyciensis, Mi chaelis Cardinalis Giordano, Archiepiscopi Neapolitani, Braulii Rodríguez Plaza, Episcopi Salmantini, et Aloisii Belloli, Episcopi Anagnini-Alatrini, necnon plurimorum aliorum Fratrum in episcopatu multorumque christifi delium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, Auctori tate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Servi Dei Alfre dus Ildefonsus Schuster, Philippus Smaldone, Ianuarius Maria Sarnelli, Candida Maria a Iesu Cipitria y Barrióla, Maria Raphaela Cimatti et Maria Antonia Bandrés y Elósegui Beatorum nomine in posterum appellentur eo rumque festum die ipsorum natali: Alfredi Ildefonsi Schuster die trigesima Augusti; Philippi Smaldone die quarta Iunii; Ianuarii Mariae Sarnelli die 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 93 trigesima Iunii; Candidae Mariae a Iesu Cipitria y Barrióla die nona Augu sti; Mariae Raphaelae Cimatti die vicesima tertia Iunii et Mariae Antoniae Bandrés y Elósegui die vicesima septima Aprilis in locis et modis iure sta tutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Qua rite dicta et audita adgressi sumus indolem ac virtutem uniuscuius que recensere et permagno excolere adfectu. Precibus postremo Nostris et adstantium adiimus eos pro totius Ecclesiae et hominum generis necessitati bus. Nec minime quidem dubitamus quin insignis Alfredi Ildefonsi Schuster figura vitae mirabilis plurimis praesertim sacris pastoribus profutura sit ad imitationem sanctioremque Populi Dei curationem. Quae has per Litteras ediximus et decrevimus, ea tam nunc quam in posterum tempus firma esse volumus ac rata, contrariis quibuslibet rebus haudquaquam obstantibus. Datum Romae apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xn mensis Maii, anno MCMXCVI, Pontificatus Nostri duodevicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 68 Sigilli In Secret. Status tab., n. 396.360 II Paroeciale templum Sancto Lamberto episcopo et martyri dicatum ipsumque in archidioecesi Ultraiectensi situm, ad dignitatem Basilicae Minoris attollitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Insigne templum hoc, superiore saeculo aedificatum, catholicam operam pietatisque studium testificatur. Ibidem quoque Beatae Mariae Virginis « Kevelaer » effigies quae servatur non modo ipsum sacrum aedificium decorat ac locupletat, verum et fideles ad caelestis Matris dilectionem suaviter allicit. Pastoralis praeterea ibidem actio efficaci ter explicatur ad communitatis ecclesialis utilitatem ac spiritalem progres sum. His ob oculos habitis rebus, Venerabilis Fratris Nostri Hadriani S.R.E. Cardinalis Simonis, Archiepiscopi Ultraiectensis, precibus occurren dum sine cunctatione censuimus, qui suum tum ostendens postulatum tum 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 94 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale suorum fidelium, enixe efflagitant ut paroeciale templum Sancto Lamberto episcopo et martyri dicatum, quod in loco « Hengelo » invenitur, in ipsius archidioecesi, in Basilicarum Minorum album referretur. Itaque ea quae statuit Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum compro bantes, factis a Nobis quondam potestatibus, Apostolica pro Nostra aucto ritate sacrum aedificium, de quo supra est facta mentio, Basilicae Minoris dignitate honestamus, cunctis additis iuribus et privilegiis, quae ad id ge nus templa pertinent. Serventur deinde quae decretum iubet «de titulo Ba silicae Minoris » die ix mensis Novembris, anno MCMLXXXIX evulgatum, qui buslibet minime obsistentibus rebus. Perquam decet tandem Ecclesiae testes convenientibus laudis extollere, qui vitam suam pro Christi nomine tradere non dubitarunt. Ad eos igitur mentem et animum referentes qui nunc sunt fideles, studiosius ad eorum exempla imitanda adque probanda incepta suscipienda incitantur. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxix mensis Novembris, anno MCMXCVII, Pontificatus Nostri vicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco © Sigilli In Secret. Status tab., n. 420.651 III Beatae Mariae Virginis « Reginae Familiarum » imago, quae paroeciali in templo oppidi « Koscierzyna » asservatur, nomine et auctoritate Summi Pontificis coronatur. IOANNES PAULUS PP II Ad perpetuam rei memoriam. — Ab antiquis iam temporibus omnium ordinum fideles ad Virginem Mariam fidenti animo decurrerunt, pro com perto habentes superna se beneficia indulgenter accepturos ac certa auxilia adepturos. Nos vero hanc pietatem cupimus quam latissime augeri et pro ferri, ideoque occurrendum censuimus postulatis Venerabilis Fratris Ioannis Szlaga, Episcopi Pelplinensis, qui poposcit, ut insignis imago Beatae Mariae Virginis «Reginae Familiarum», in paroeciali templo oppidi Koscierzyna servata, nomine auctoritateque Nostra pretioso diademate coronaretur. Ita que, probatis iis quae Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramen torum statuit, potestatis Nostrae usi plenitudine, concedimus ut Beatae 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 95 Acta Ioannis Pauli Pp. II Mariae Virginis imago, quam supra memoravimus, pretioso diademate no mine Nostraque auctoritate redimiri possit, ob oculos videlicet sacrae litur giae habitis praescriptis. Ceterum omnes noverunt inter Polonas gentes flagranti sane animo coli Virginem Mariam. Ipsa enim per saeculorum decursum veluti propugnacu lum habita est ad fidem integre servandam ac proprium cultum et humani tatem tuendam. Exemplo quoque sanctorum infiammati exoptamus ut ini bi fideles, Virginis imagine eximiis honoribus elata, ad maiorem in caele stem Matrem pietatem concitentur. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die II mensis Ianuarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. © ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffl Sigilli In Secret. Status tab., n. 424.771 CONVENTIO INTER APOSTOLICAM SEDEM ET REM PUBLICAM AUSTRIACAM QUINTO ACCORDO Addizionale fra la Santa Sede e la Repubblica Austriaca alla Convenzio ne fra la Santa Sede e la Repubblica Austriaca per il Regolamento di Rap porti Patrimoniali del 23 giugno 1960. Fra la Santa Sede, rappresentata dal suo Plenipotenziario Sua Eccellenza Reverendissima Monsignor DDr. Donato Squicciarini, Arcivescovo tit. di Tiburnia e Nunzio Apostolico in Austria, e la Repubblica Austriaca, rappresentata dai suoi Plenipotenziari il Signor Dr. Wolfgang Schüssel, Ministro Federale per gli Affari Esteri, e la Signora Elisabeth Gehrer, Mini stro Federale per l'Istruzione e gli Affari Culturali, viene conclusola ulteriore complemento della Convenzione fra la Santa Sede e la Repubblica Austriaca per il Regolamento di Rapporti Patrimonia li del 23 giugno 1960, il seguente Accordo Addizionale: 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 96 Articolo I La somma di 158 milioni di scellini, di cui all'Articolo II, Capov. 1, let tera a, della Convenzione fra la Santa Sede e la Repubblica Austriaca per il Regolamento di Rapporti Patrimoniali del 23 Giugno 1960 nella redazione dell'Accordo Addizionale 10 Ottobre 1989, verrà elevata a partire dall'anno 1996 a milioni 192 di scellini. Articolo II L'Articolo XXII, Capov. 2, del Concordato del 5 Giugno 1933 vale, per analogia, per la soluzione di difficoltà concernenti l'interpretazione del pre sente Accordo Addizionale. Articolo III Questo Accordo Addizionale, il cui testo italiano e tedesco sono ugual mente autentici, dev'essere ratificato e gli istrumenti di ratifica devono es sere scambiati al più presto in Roma. Esso entra in vigore il giorno dello scambio degli istrumenti di ratifica. In fede di che i Plenipotenziari hanno firmato il presente Accordo in doppio originale. Fatto a Vienna, il 21-XII-1995 Per la Santa Sede: S* D. Squicciarini Per la Repubblica Austriaca: Wolfgang Schüssel Elisabeth Gehrer FÜNFTER ZUSATZVERTRAG zwischen dem Heiligen Stuhl und der Republik Österreich zum Vertrag zwischen dem Heiligen Stuhl und der Republik Österreich zur Regelung von vermögensrechtlichen Beziehungen vom 23. Juni 1960 Zwischen dem Heiligen Stuhl, vertreten durch dessen Bevollmächtigten, Seine Exzellenz, den Herrn Apostolischen Nuntius in Österreich, Titularerzbischof von Tiburnia, Msgr. DDr. Donato Squicciarini, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 97 und der Republik Österreich, vertreten durch deren Bevollmächtigten, Herrn Dr. Wolfgang Schüssel, Bundesminister für auswärtige Angelegenheiten und Frau Elisabeth Gehrer, Bundesministerin für Unterricht und kulturelle Angelegenheiten, wird in neuerlicher Ergänzung des Vertrages zwischen dem Heiligen Stuhl und der Republik Österreich zur Regelung von vermögensrechtlichen Beziehungen vom 23. Juni 1960 nachstehender Zusatzvertrag geschlossen: Artikel I Der in Artikel II Absatz 1 lit. a des Vertrages zwischen dem Heiligen Stuhl und der Republik Österreich zur Regelung von vermögensrechtlichen Beziehungen vom 23. Juni 1960 in der Fassung des Zusatzvertrages vom 10. Oktober 1989 genannte Betrag von 158 Millionen Schilling wird, begin nend mit dem Jahr 1996, auf 192 Millionen Schilling erhöht. Artikel II Artikel XXII Absatz 2 des Konkordates vom 5. Juni 1933 gilt für die Regelung von Schwierigkeiten bezüglich der Auslegung dieses Zusatzvertra ges sinngemäß. Artikel III Dieser Zusatzvertrag, dessen deutscher und italienischer Text authen tisch ist, bedarf der Ratifikation; die Ratifikationsurkunden werden sobald wie möglich in Rom ausgetauscht werden. Er tritt mit dem Tag des Austausches der Ratifikationsurkunden in Kraft. Zu Urkund dessen haben die Bevollmächtigten diesen Zusatzvertrag in doppelter Urschrift unterzeichnet. Geschehen zu Wien, am Dezember 1995. Für den Heiligen Stuhl: Für 8ü D. Squicciarini Sollemni cam rata instrumenta coepit. Conventione habita, die ratihabitionis die Republik Österreich: Wolfgang Schüssel Elisabeth Gehrer inter XIV m. accepta Apostolicam Octobris et reddita Sedem a. et Rem MCMXCVI, sunt: a quo in die publicam Austria Civitate Vaticana Conventio vigere 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 98 CONVENTIO INTER APOSTOLICAM SEDEM ET FOEDERATAM CIVITATEM MEGALOBURGI-POMERANIAE ANTERIORIS Vertrag Accordo zwischen dem Heiligen Stuhl fra la Santa Sede und e dem Land Mecklenburg- il Land Meclemburgo-Pomerania Vorpommern Anteriore DER HEILIGE STUHL, vertreten durch LA SANTA SEDE, rappresentata dal den Apostolischen Nuntius in Deutschland Nunzio Apostolico in Germania Erzbischof Dr. Giovanni Lajolo, Arcivescovo Dott. Giovanni Lajolo, und e DAS LAND MECKLENBURG VORPOMMERN, vertreten durch IL LAND MECLEMBURGOPOMERANIA ANTERIORE, rappresentato dal den Ministerpräsidenten Ministro-Presidente Dr. Berndt Seite, Dott. Berndt Seite, - einig in dem Wunsch, die Be ziehungen zwischen dem Land Mecklenburg-Vorpommern und der Katholischen Kirche in Recht und Freiheit neu zu ordnen, - concordi nel desiderio di dare un nuovo ordinamento in diritto e libertà alle relazioni fra il Land Meclemburgo-Pomerania Anterio re e la Chiesa cattolica, - im Bewußtsein der Eigenständigkeit von Staat und Kirche, im - nella consapevolezza dell'autonomia dello Stato e della Chiesa, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 99 gegenseitigen Respekt vor ihrem Selbstbestimmungsrecht und in Bereitschaft zur Zusammenar beit, nel reciproco rispetto del loro di ritto di autodeterminazione e nella disponibilità alla collabo razione, - in Achtung vor der Religionsfrei heit des Einzelnen, - nel rispetto della libertà religiosa del singolo, - in dem gemeinsamen Anliegen, die Menschenwürde und die Menschenrechte zu achten und zu schützen, - nel comune desiderio di rispettare e salvaguardare la dignità umana e i diritti dell'uomo, - in der Einsicht, daß christlicher Glaube, kirchliches Leben und karitatives Wirken einen Beitrag für das Gemeinwohl und den Gemeinsinn der Bürger in einer pluralen Gesellschaft leisten, - nella persuasione che in una so cietà pluralistica la fede cristiana, la vita ecclesiale e l'azione ca ritativa danno un contributo per il bene comune ed il senso di responsabilità dei cittadini per la cosa pubblica, schließen unter Anerkennung der Fortgeltung des Konkordats zwischen dem Hei ligen Stuhl und dem Deutschen Reich vom 20. Juli 1933 und un beschadet einer Fortgeltung des Vertrages des Freistaates Preußen mit dem Heiligen Stuhl vom 14. Juni 1929 diesen riconoscendo che resta in vigore il Concordato fra la Santa Sede ed il Reich Germanico del 20 luglio 1933, e senza pregiudizio della permanen za in vigore della Solenne Conven zione fra la Santa Sede e la Prussia del 14 giugno 1929, concludono il seguente Vertrag Accordo Artikel 1 Articolo 1 Das Land gewährt der katholischen Glauben und auszuüben, und tiven Wirken der Freiheit, den zu bekennen dem karita katholischen Il Land dà protezione, mediante la Costituzione e la legge, alla libertà di professare e praticare la fede cattolica e all'azione caritativa del- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 100 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Kirche (im Folgenden: die Kirche) den Schutz durch Verfassung und Gesetz. la Chiesa cattolica (in seguito: la Chiesa). Artikel 2 Articolo 2 Die Kirche ordnet und verwaltet ihre Angelegenheiten selbständig innerhalb der Schranken des für alle geltenden Gesetzes. La Chiesa regola e amministra i propri affari autonomamente nel l'ambito delle leggi generali vi genti. Artikel 3 Articolo 3 (1) Zur Klärung von Fragen und zur Vertiefung ihrer Beziehungen treffen sich die Landesregierung und die Diözesan-Erzbischöfe re gelmäßig. (1) Il Governo del Land e gli Ar civescovi diocesani si incontrano re golarmente per la chiarificazione di questioni e per l'approfondimento delle loro relazioni. (2) Die Landesregierung unterrich tet die Erzbischöfe von Gesetzge bungsvorhaben und Programmen, die Belange der Kirche unmittelbar berühren, und hört sie an. (2) Il Governo del Land informa gli Arcivescovi dei progetti di legisla zione e dei programmi, che toccano direttamente interessi della Chiesa, e li consulta. (3) Die Erzbistümer vertreten ihre Angelegenheiten gegenüber dem Land einheitlich. Die Erzbischöfe bestellen einen gemeinsamen stän digen Beauftragten am Sitz der Landesregierung. (3) Le arcidiocesi curano i propri affari nei confronti del Land in modo unitario. Gli Arcivescovi nominano un incaricato permanente comune presso la sede del Governo del Land. Artikel 4 Articolo 4 (1) Das Land gewährleistet die Er teilung des katholischen Religions unterrichts als ordentliches Lehr fach an den öffentlichen Schulen. (1) Il Land garantisce nelle scuo le pubbliche l'insegnamento della religione cattolica come materia ordinaria. L'insegnamento della re- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 101 Der katholische Religionsunterricht kann Jahrgangs- und schulartüber greifend erteilt werden. Land und Kirche können eine von der all gemeinen Schulorganisation abwei chende Organisation des katholi schen Religionsunterrichts verein baren. ligione cattolica può essere impar tito collegando varie classi e vari tipi di scuole. Il Land e la Chiesa pos sono concordare un'organizzazione dell'insegnamento della religione cattolica, divergente dall'organizza zione scolastica generale. (2) Der katholische Religionsunter richt wird in Übereinstimmung mit den Grundsätzen der Katholischen Kirche erteilt. Die Kirche wird an der Erarbeitung der Rahmen-Richt linien und Lehrpläne, an der Aus wahl der Lehrmittel und der Zu lassung der Lernmittel beteiligt. Ihre Zustimmung ist erforderlich, soweit der Inhalt des Religions unterrichts einschließlich seiner Di daktik berührt wird. (2) L'insegnamento della religione cattolica è impartito in conformità con i principi della Chiesa cattolica. La Chiesa partecipa all'elaborazione delle direttive-quadro e dei pro grammi, alla scelta degli strumenti didattici e all'approvazione del ma teriale scolastico. Il suo consenso è necessario in quanto viene toccato il contenuto dell'insegnamento della religione, compresa la relativa di dattica. (3) Die Erteilung des katholischen Religionsunterrichts setzt eine kirchliche Bevollmächtigung (mis sio canonica) durch den zuständigen Erzbischof voraus. Dieser kann die kirchliche Bevollmächtigung ent ziehen. (3) L'insegnamento della religione cattolica presuppone un'autorizza zione ecclesiastica (missio canonica) da parte dell'Arcivescovo compe tente. Questi può revocare l'auto rizzazione ecclesiastica. (4) Die Gestellung katechetischer Lehrkräfte wird durch Vereinba rung geregelt. (4) La designazione di insegnanti di religione dipendenti della Chiesa (katechetische Lehrkräfte) viene re golata da intesa. Artikel 5 Articolo 5 (1) Die Kirche kann Ersatzschulen im Rahmen der Bestimmungen in (1) La Chiesa può gestire scuole sostitutive nel quadro delle dispo- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 102 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Artikel 7 des Grundgesetzes, Er gänzungsschulen sowie Hochschu len und sonstige Bildungseinrich tungen betreiben. sizioni dell'articolo 7 della Legge Fondamentale, scuole integrative come anche Alte Scuole (Hochschu len) e altri istituti di formazione. (2) Staatliche Genehmigung, Aner kennung und Förderung dieser Ein richtungen regelt das Gesetz. (2) La legge regola l'autorizzazione, il riconoscimento e la promozione di tali istituti da parte dello Stato. (3) Das Land fördert diese Ein richtungen in gleichem Umfang wie Einrichtungen anderer Träger. (3) Il Land promuove tali istituti nella stessa misura degli istituti di altri gestori. Artikel 6 Articolo 6 Will das Land oder eine seiner Hoch schulen eine wissenschaftliche Ein richtung für katholische Theologie oder Religionspädagogik errichten, so ist eine gesonderte Vereinbarung des Landes mit dem Heiligen Stuhl erforderlich. Se il Land o una delle sue Alte Scuole vogliono erigere un istituto scien tifico di teologia cattolica o di pedagogia della religione cattolica, è necessaria un'intesa a parte del Land con la Santa Sede. Artikel 7 Articolo 7 Der staatliche Schutz der Sonntage und der kirchlichen Feiertage wird gewährleistet. La protezione delle domeniche e del le festività ecclesiastiche da parte dello Stato è garantita. Artikel 8 Articolo 8 ( 1 ) In öffentlichen Krankenhäusern, Heimen, Justizvollzugsanstalten, Polizeiausbildungsstätten und ähn lichen öffentlichen Einrichtungen wird die Kirche seelsorgerlich tätig. Sie ist zu Gottesdiensten ( 1 ) Negli ospedali pubblici, nelle case di assistenza, negli istituti di pre venzione e pena, nei centri di for mazione della polizia ed in isti tuzioni pubbliche simili, la Chiesa esercita attività pastorale. Essa ha 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 103 und religiösen Veranstaltungen be rechtigt. il diritto di celebrare il culto divi no e di organizzare manifestazioni religiose. (2) Der Träger stellt den Raum. Um die seelsorgerliche Betreuung zu er möglichen, teilt er der zuständigen kirchlichen Stelle die Namen der Personen mit, die sich zum katho lischen Glauben bekennen, soweit die Mitteilung deren Willen nicht widerspricht. (2) Il gestore mette a disposizione il locale. Per rendere possibile la cura d'anime, egli comunica al compe tente ufficio ecclesiastico i nomi del le persone che professano la fede cattolica, quando tale comunica zione non sia contraria alla loro volontà. (3) Die Kirche beruft die Seelsorger. Der Zutritt zu einer Justiz- oder Polizeieinrichtung setzt das Einver ständnis der Landesregierung zur Person des Seelsorgers voraus; die Landesregierung kann ihr Einver ständnis aus wichtigem Grund wi derrufen. Der Zutritt zu sonstigen Einrichtungen erfolgt im Benehmen mit dem Träger. Näheres wird durch Vereinbarung mit dem Land oder dem Träger geregelt. (3) La Chiesa nomina i cappellani. L'accesso a un istituto giudiziario o di polizia presuppone l'accordo del Governo del Land circa la persona del cappellano; il Governo del Land può revocare il proprio accordo per un motivo importante. L'accesso al le altre istituzioni ha luogo dopo aver preso contatto con il gestore. I particolari vengono regolati da in tesa con il Land o con il gestore. Artikel 9 Articolo 9 Geistliche sind auch in Verfahren, die dem Landesrecht unterliegen, berechtigt, das Zeugnis über die Angelegenheiten zu verweigern, die ihnen in ihrer Eigenschaft als Seelsorger anvertraut worden sind. Gli ecclesiastici hanno facoltà, an che in procedimenti che sono sog getti al diritto del Land, di rifiu tare la testimonianza su questioni loro confidate in qualità di pastori d'anime. Artikel 10 Articolo 10 (1) Die Kirche und ihre Einrich tungen nehmen in Erfüllung ihres (1) La Chiesa e le sue istituzioni, nell'adempimento della loro missio- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 104 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Auftrages Aufgaben als anerkannte Träger der freien Jugendhilfe wahr. ne, assumono compiti come gestori riconosciuti dell'assistenza non sta tale alla gioventù. (2) Die Kirche und ihre karitativen Einrichtungen nehmen in Erfüllung ihres Auftrages Aufgaben der Gesundheits- und Wohlfahrtspflege wahr. Dafür unterhalten sie Heime und sonstige Einrichtungen. (2) La Chiesa e le sue istituzioni caritative, nell'adempimento della loro missione, assumono compiti di assistenza sanitaria e sociale. A tal fine mantengono case di assistenza e altre istituzioni. (3) Die kirchlichen Einrichtungen haben Anspruch auf gleiche För derung wie andere freie Träger. (3) Le istituzioni ecclesiastiche han no diritto alle stesse sovvenzioni degli altri gestori non statali. (4) Ein nach Verfassung oder Gesetz bestehender Vorrang in der Auf gabenerfüllung für die freien Träger ist von allen öffentlichen Stellen zu beachten. (4) Una precedenza nell'espleta mento dei compiti a favore dei ge stori non statali, esistente a norma della Costituzione o della legge, deve essere rispettata da tutti gli uffici pubblici. Artikel 11 Articolo 11 (1) Die kirchlichen Friedhöfe ge nießen den gleichen Schutz wie die kommunalen Friedhöfe. (1) I cimiteri ecclesiastici godono della stessa protezione dei cimiteri comunali. (2) Die Kirchengemeinden haben das Recht, im Rahmen der Gesetze neue Friedhöfe anzulegen. (2) Le parrocchie e simili comunità ecclesiastiche hanno il diritto di isti tuire nuovi cimiteri a norma delle leggi. (3) Auf kirchlichen Friedhöfen ist die Bestattung aller in der Gemeinde Verstorbenen zu ermöglichen, wenn dort kein kommunaler Friedhof vor handen ist. (3) Nei cimiteri ecclesiastici si deve consentire la sepoltura di tutti i deceduti nel comune, se non v'è a disposizione un cimitero comunale. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 105 (4) Die Kirche hat das Recht, auf öffentlichen Friedhöfen Bestat tungsfeiern und sonstige Gottes dienste zu halten. (4) La Chiesa ha il diritto di celebrare funerali e altre cerimonie religiose nei cimiteri pubblici. Artikel 12 Articolo 12 (1) Das Land wird darauf hinwir ken, daß die öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten und die priva ten Rundfunkveranstalter der Kir che angemessene Sendezeiten für die Übertragung gottesdienstlicher Handlungen und Feierlichkeiten sowie von Sendungen über Fragen des kirchlichen Auftrages gewähren. In den Aufsichtsgremien (Rundfunk räten, Programmausschüssen) soll die Kirche angemessen vertreten sein. (1) Il Land si adopererà affinché gli enti radiotelevisivi di diritto pub blico e gli enti radiotelevisivi privati concedano alla Chiesa congrui tempi di trasmissione per cerimonie litur giche e celebrazioni come anche per questioni inerenti alla missione della Chiesa. Negli organi di controllo (consigli della radiotelevisione, com missioni dei programmi) la Chiesa dovrà essere adeguatamente rappre sentata. (2) Das Recht der Kirche, eigenen Rundfunk nach Maßgabe der Ge setze zu veranstalten oder sich an Rundfunkveranstaltern zu beteili gen, bleibt unberührt. (2) Resta intatto il diritto della Chie sa di organizzare una propria ra diotelevisione a norma delle leggi o di avere parte in enti radiotele visivi. Artikel 13 Articolo 13 (1) Das Land erkennt die kirchlichen Körperschaften als Körperschaften des öffentlichen Rechtes an. (1) Il Land riconosce gli enti ec clesiastici come enti di diritto pub blico. (2) Die Erzbistümer zeigen Be schlüsse über die Errichtung und Veränderung von kirchlichen Kör perschaften der Landesregierung an. (2) Le arcidiocesi notificano al Go verno del Land le decisioni riguar danti l'erezione e la modifica degli enti ecclesiastici. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 106 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Artikel 14 Articolo 14 (1) Die Vorschriften der Kirche über die vermögensrechtliche Vertretung der öffentlich-rechtlichen kirchli chen Körperschaften und rechtsfä higen Vermögensträger werden der Landesregierung vor ihrem Erlaß vorgelegt. Diese kann innerhalb ei nes Monats Einspruch erheben, wenn eine ordnungsgemäße vermö gensrechtliche Vertretung nicht ge währleistet ist. Die Landesregierung sorgt im Interesse der Sicherheit des Rechtsverkehrs für die erforderliche Veröffentlichung. (1) Le prescrizioni della Chiesa sul la rappresentanza giuridico-patrimoniale degli enti ecclesiastici e dei titolari ecclesiastici di patrimonio con capacità giuridica, che sono dotati di personalità giuridica pub blica, vengono presentate al Go verno del Land prima della loro emanazione. Esso può sollevare eccezione entro un mese, quando non sia garantita una regolare rap presentanza giuridico-patrimoniale. Nell'interesse della sicurezza dei rapporti giuridici il Governo del Land provvede alla necessaria pub blicazione. (2) Die Kirche übt die Aufsicht über die kirchlichen Stiftungen aus. (2) La Chiesa esercita il controllo sulle fondazioni ecclesiastiche. Artikel 15 Articolo 15 (1) Die Kirche ist frei bei der Be setzung ihrer Ämter. ( 1 ) La Chiesa è libera nella provvista dei suoi uffici. (2) Kirchlicher Dienst ist öffent licher Dienst. Die Kirche achtet darauf, daß die Vorbildung der kirchlichen Bediensteten der der staatlichen gleichwertig ist. (2) Il servizio ecclesiastico è servizio pubblico. La Chiesa cura che la for mazione dei dipendenti ecclesiastici sia equivalente a quella dei dipen denti statali. Artikel 16 Articolo 16 (1) Das Land gewährleistet der Kirche, ihren Kirchengemeinden und rechtsfähigen Vermögensträ- (1) Il Land garantisce alla Chiesa, alle sue parrocchie e simili comunità ecclesiastiche ed ai suoi enti pa- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 107 gern das Eigentum und andere Rechte gemäß den Bestimmungen des Artikels 140 des Grundgesetzes und des Artikels 9 Absatz 1 der Verfassung des Landes Mecklen burg-Vorpommern in Verbindung mit Artikel 138 Absatz 2 der deut schen Verfassung vom 11. August 1919. trimoniali con capacità giuridica, la proprietà e altri diritti secondo le disposizioni dell'articolo 140 della Legge Fondamentale e dell'articolo 9, comma 1, della Costituzione del Land Meclemburgo-Pomerania An teriore in connessione con l'articolo 138, comma 2, della Costituzione tedesca dell'11 agosto 1919. (2) Die Enteignungsbehörde nimmt auf die Belange der Kirche Rück sicht. Ist ein anderer als das Land Begünstigter der Enteignung, so verwendet sich die Landesregie rung dafür, daß der Begünstigte der Kirche geeignetes Ersatzland als Entschädigung zur Verfügung stellt. (2) L'autorità competente per gli espropri ha riguardo agli interessi della Chiesa. Qualora il beneficiario dell'esproprio non sia il Land, il Governo del Land si adopera af finché il beneficiario metta a di sposizione della Chiesa, a titolo di indennizzo, un terreno adatto in sostituzione. (3) Soweit die Kirche von früheren vermögensrechtlichen Eingriffen betroffen ist, richten sich ihre An sprüche nach den gesetzlichen Be stimmungen. (3) Nei casi in cui la Chiesa sia colpita da precedenti interventi giuridicopatrimoniali, le sue rivendicazioni si regolano secondo le disposizioni di legge- Artikel 17 Articolo 17 (1) Die Kirche und das Land tragen gemeinsam Verantwortung für Schutz und Erhalt der kirchlichen Denkmale. (1) La Chiesa e il Land portano insieme la responsabilità per la sal vaguardia e la conservazione dei monumenti ecclesiastici. (2) Die Kirche stellt sicher, daß ihre Denkmale erhalten bleiben und der Allgemeinheit zugänglich gemacht werden, sofern hieran ein Öffent liches Interesse besteht. Insoweit sind Enteignungen nach dem Denk malschutzrecht unzulässig. (2) La Chiesa assicura che i suoi monumenti resteranno conservati e saranno resi accessibili, qualora vi sia un interesse pubblico. Pertanto non sono ammissibili espropriazioni a norma del diritto sulla salvaguar dia dei monumenti. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 108 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale (3) Bei Entscheidungen über Denk male, die gottesdienstlichen, kulti schen oder gleichartigen kirchlichen Zwecken unmittelbar dienen, be rücksichtigen die Denkmalschutz behörden die von den kirchlichen Oberbehörden festgestellten Be lange. Die kirchliche Oberbehörde entscheidet im Benehmen mit der obersten Denkmalschutzbehörde, falls die untere Denkmalschutzbe hörde oder das fachlich zuständige Landesamt die geltend gemachten Belange nicht anerkennt. (3) Nel caso di decisioni su mo numenti che servono immediata mente a scopi liturgici o cultuali o a simili scopi ecclesiastici, le autorità per la salvaguardia dei monumenti tengono in considerazione le esigen ze dichiarate dalle autorità eccle siastiche superiori. L'autorità eccle siastica superiore decide dopo aver preso contatto con la suprema au torità preposta alla salvaguardia dei monumenti, qualora l'autorità in feriore per la salvaguardia dei mo numenti o il competente ufficio del Land non riconoscano le esigenze rivendicate. (4) Durch Vereinbarungen können der Kirche Aufgaben des Denkmal schutzes übertragen werden. (4) Mediante intese possono essere affidati alla Chiesa compiti a sal vaguardia dei monumenti. (5) Das Land nimmt bei der För derung nach dem Denkmalrecht, auch bei der Vergabe von Mitteln, Rücksicht auf die besonderen denkmalpflegerischen Aufgaben der Kir che. Es setzt sich dafür ein, daß die Kirche auch von solchen Einrich tungen Hilfe erhält, die auf natio naler und internationaler Ebene für die Kultur- und Denkmalpflege tätig sind. (5) Nella promozione prevista dal diritto relativo ai monumenti, anche per quanto concerne l'assegnazione di fondi, il Land ha riguardo per i particolari compiti della Chiesa in ordine alla salvaguardia dei monu menti. Esso si adopera per far sì che la Chiesa riceva aiuti anche da quelle istituzioni, che a livello nazionale e internazionale operano per la cura del patrimonio culturale e monu mentale. Artikel 18 Articolo 18 (1) Die Erzbistümer und die Kir chengemeinden sind berechtigt, nach Maßgabe der Gesetze von ihren (1) Le arcidiocesi, le parrocchie e simili comunità ecclesiastiche hanno il diritto di percepire dai propri 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 109 und membri l'imposta ecclesiastica e il contributo alla Chiesa (Kirchgeld), a norma delle leggi. (2) Für die Bemessung der Kirchen steuer als Zuschlag zur Einkom mensteuer (Lohnsteuer) verständi gen sich die Erzbistümer auf einen einheitlichen Zuschlagsatz. (2) Per il calcolo dell'imposta ec clesiastica come addizionale del l'imposta sul reddito (imposta sul salario), le arcidiocesi concordano un'aliquota aggiuntiva unitaria. (3) Die Kirchensteuerordnungen, die Kirchensteuerbeschlüsse, ihre Änderung und Ergänzung bedürfen der staatlichen Anerkennung. Diese kann nur bei einem Verstoß gegen die staatlichen Steuerbestimmun gen versagt werden. Die Kirchen steuerbeschlüsse gelten als aner kannt, wenn sie den Beschlüssen des vorhergehenden Haushalts jahres entsprechen. (3) I regolamenti delle imposte ec clesiastiche, le deliberazioni sulle im poste ecclesiastiche, la loro modifica e integrazione necessitano del ri conoscimento da parte dello Stato. Questo può essere rifiutato soltanto nel caso di contrasto con le dispo sizioni fiscali statali. Le delibera zioni sulle imposte ecclesiastiche si considerano riconosciute se corri spondono alle deliberazioni del pre cedente esercizio finanziario. (4) Festsetzung und Erhebung der Kirchensteuer sind den Finanzäm tern übertragen. Soweit die Steuer durch Abzug vom Arbeitslohn in Betriebsstätten im Land Mecklen burg-Vorpommern erhoben wird, sind die Arbeitgeber verpflichtet, die Kirchensteuer einzubehalten und abzuführen. (4) La determinazione e la riscos sione dell'imposta ecclesiastica sono affidate agli uffici fiscali. Quando l'imposta viene riscossa nei luoghi di lavoro nel Land Meclemburgo-Po merania Anteriore mediante detra zione dal salario lavorativo, i datori di lavoro sono obbligati a trattenere e a versare l'imposta ecclesiastica. (5) Für die Verwaltung der Kir chensteuer erhält das Land eine Entschädigung in Höhe eines An teils des Kirchensteueraufkommens, der einvernehmlich festgelegt wird. Die Finanzämter geben den zustän digen kirchlichen Stellen in allen (5) Per l'amministrazione dell'im posta ecclesiastica il Land riceve un indennizzo che ammonta a una por zione del gettito delle imposte ec clesiastiche, da fissare di comune accordo. Gli uffici fiscali danno le necessarie informazioni ai compe- Mitgliedern Kirchensteuer Kirchgeld zu erheben. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 110 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Kirchensteuerangelegenheiten die erforderlichen Auskünfte. Die kirch lichen Stellen wahren das Steuer geheimnis. tenti uffici ecclesiastici in tutte le questioni relative all'imposta eccle siastica. Gli uffici ecclesiastici man tengono il segreto fiscale. (6) Die Vollstreckung der Kirchen steuern obliegt den Finanzämtern. Sie unterbleibt, wenn die Erzbistü mer darauf verzichten. (6) L'esazione delle imposte eccle siastiche spetta agli uffici fiscali. Essa non ha luogo se le arcidiocesi vi rinunciano. Artikel 19 Articolo 19 (1) Die Erzbistümer, die Kirchen gemeinden und die sonstigen kirch lichen Einrichtungen sind berech tigt, Spenden und andere freiwillige Leistungen für kirchliche Zwecke zu erbitten. (1) Le arcidiocesi, le parrocchie e simili comunità ecclesiastiche e le altre istituzioni ecclesiastiche sono autorizzate a chiedere offerte ed al tre prestazioni volontarie per fini ecclesiastici. (2) Der Kirche wird in der Regel zweimal jährlich eine Genehmigung für eine allgemeine Haus- und Straßensammlung für kirchliche Zwecke erteilt. (2) Alla Chiesa viene accordata, di regola due volte all'anno, l'auto rizzazione per una colletta generale a domicilio e sulle strade per fini ecclesiastici. Artikel 20 Articolo 20 (1) Das Land erfüllt durch Staats leistungen an die Kirche seine Ver pflichtungen gemäß Artikel 140 des Grundgesetzes und Artikel 9 Absatz 1 der Verfassung des Landes Meck lenburg-Vorpommern in Verbin dung mit Artikel 138 Absatz 1 Satz 1 der deutschen Verfassung vom 11. August 1919. (1) Mediante prestazioni finanziarie dello Stato alla Chiesa il Land adem pie i propri obblighi ai sensi del l'articolo 140 della Legge Fonda mentale e dell'articolo 9, comma 1, della Costituzione del Land Meclem burgo-Pomerania Anteriore in con nessione con l'articolo 138, comma 1, periodo 1, della Costituzione te desca dell'11 agosto 1919. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 111 (2) Das Land zahlt anstelle aller früher gewährten Dotationen für Kirchenleitungen, Pfarrerbesoldung und Pfarrerversorgung sowie anstel le aller anderen, auf besonderen Rechtstiteln beruhenden Zahlungen einen Gesamtzuschuß an die Erz bistümer. (2) II Land versa un contributo globale alle arcidiocesi in luogo di tutte le dotazioni concesse in pas sato per la gerarchia ecclesiastica e per il trattamento economico e la pensione dei parroci, come anche in luogo di tutti gli altri pagamenti basati su speciali titoli giuridici. (3) Der Gesamtzuschuß beträgt jährlich 750 000 Deutsche Mark und wird in monatlichen Raten gezahlt, erstmals für das Jahr 1996. (3) Il contributo globale ammonta annualmente a 750.000 marchi te deschi e viene pagato in rate mensili, la prima volta per l'anno 1996. (4) Ändert sich die Besoldung der Beamten im Landesdienst, so ändert sich der Gesamtzuschuß entspre chend. Als Berechnungsgrundlage dient das Eingangsamt für den höheren allgemeinen Verwaltungs dienst (Besoldungsgruppe A 13 des Bundesbesoldungsgesetzes, siebente Dienstaltersstufe). (4) Se cambia la retribuzione dei funzionari a servizio del Land, cam bia corrispondentemente il contri buto globale. Come base di calcolo si assume la carica d'ingresso per il servizio amministrativo superiore generale (gruppo di retribuzione A 13 della legge retributiva federale, settimo livello di anzianità di ser vizio). (5) Zur Abgeltung aller sonstigen (5) A saldo di tutti gli altri diritti di valore patrimoniale della Chiesa e delle sue istituzioni, che non si fon dano sul presente Accordo o su leggi generali, il Land versa alle arcidiocesi, una sola volta, due milioni di marchi tedeschi. Vermögenswerten Ansprüche der Kirche und ihrer Einrichtungen, die nicht in diesem Vertrag oder in all gemeinen Gesetzen begründet sind, zahlt das Land den Erzbistümern einmalig zwei Millionen Deutsche Mark. (6) Die Erzbistümer einigen sich über die Verteilung der Staatslei stungen untereinander. Sie teilen das Ergebnis der Landesregierung mit. (6) Le arcidiocesi concordano fra di loro la ripartizione delle prestazioni statali. Esse comunicano il risultato al Governo del Land. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 112 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Artikel 21 Articolo 21 Auf Landesrecht beruhende Be freiungen und Ermäßigungen von Steuern und Gebühren für das Land gelten auch für die kirchli chen Körperschaften des öffentli chen Rechtes. Esenzioni e riduzioni di imposte e di tasse, basate sul diritto del Land e concesse al Land stesso, valgono anche per gli enti ecclesiastici di diritto pubblico. Artikel 22 Articolo 22 (1) Das Land unterstützt die Kirche auf der Grundlage des Landesmel degesetzes bei der Ordnung des kirchlichen Meldewesens. (1) Nella sistemazione dell'anagrafe ecclesiastica il Land appoggia la Chiesa in base alla legge del Land sull'anagrafe. (2) Die Meldebehörden übermitteln der Kirche die im Landesmeldege setz aufgeführten Daten. Die Über mittlung erfolgt gebührenfrei. (2) Le autorità anagrafiche trasmet tono alla Chiesa i dati indicati nella legge del Land sull'anagrafe. La tra smissione viene fatta con esenzione da tasse. (3) Die Kirche schützt die Daten. Die Landesregierung kann diesen Schutz überprüfen. (3) La Chiesa mantiene la riser vatezza su tali dati. Il Governo del Land può verificare questa riser vatezza. (4) Die Kirche übermittelt ihrerseits den Meldebehörden die die Mitglied schaft betreffenden Daten. (4) La Chiesa, da parte sua, tra smette alle autorità anagrafiche i dati riguardanti l'appartenenza ad essa. Artikel 23 Articolo 23 Wenn das Land anderen Kirchen und Religionsgemeinschaften über diesen Vertrag hinausgehende Rech te und Leistungen gewährt, werden die Vertragspartner gemeinsam prü- Se il Land concede ad altre Chiese e comunità religiose diritti e presta zioni superiori al presente Accordo, le Parti contraenti esamineranno insieme se a motivo del principio 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 113 fen, ob wegen des Grundsatzes der Parität Änderungen dieses Vertra ges sachgerecht sind. di parità siano oggettivamente giu stificate modifiche del presente Accordo. Artikel 24 Articolo 24 Die Vertragspartner werden eine in Zukunft zwischen ihnen etwa ent stehende Meinungsverschiedenheit über die Auslegung oder Anwen dung einer Bestimmung dieses Ver trages auf freundschaftliche Weise beilegen. Le Parti contraenti comporranno in via amichevole le divergenze d'opinione, che sorgessero even tualmente fra di Loro in avvenire circa l'interpretazione o l'applica zione di qualche disposizione del presente Accordo. Artikel 25 Articolo 25 (1) Die in diesem Vertrag behan delten Gegenstände der Beziehun gen zwischen dem Land und der Kirche sind durch diesen Vertrag abschließend geregelt. (1) Le materie delle relazioni fra il Land e la Chiesa, trattate nel pre sente Accordo, sono regolate in mo do definitivo con questo Accordo. (2) Unberührt bleibt der Vertrag zwischen dem Heiligen Stuhl und der Freien und Hansestadt Ham burg, dem Land Mecklenburg-Vor pommern und dem Land SchleswigHolstein über die Errichtung von Erzbistum und Kirchenprovinz Hamburg vom 22. September 1994. (2) Resta intatto l'Accordo fra la Santa Sede e la Città Libera e An seatica di Amburgo, il Land Me clemburgo-Pomerania Anteriore e il Land Schleswig-Holstein sull'erezio ne dell'arcidiocesi e della provincia ecclesiastica di Amburgo del 22 set tembre 1994. (3) Unberührt bleiben die Bestim mungen des Vertrages des Freistaa tes Preußen mit dem Heiligen Stuhl vom 14. Juni 1929 über das Ver fahren bei der Besetzung des Bi schöflichen Stuhles, bei der Ernen nung eines Koadjutors sowie bei der (3) Restano intatte le disposizioni della Solenne Convenzione fra la Santa Sede e la Prussia del 14 giugno 1929 riguardanti la procedura nella provvista della sede vescovile, nella nomina di un Coadiutore come an che nella provvista dei canonicati a 8 - A. A..S. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 114 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Besetzung der Kanonikate in Berlin. Diese Bestimmungen gelten für das Erzbistum Berlin auch in Bezug auf das Land Mecklenburg-Vorpom mern, solange keine andere Verein barung erfolgt. Berlino. Queste disposizioni valgono per Farcidiocesi di Berlino anche in relazione al Land Meclemburgo-Po merania Anteriore, fino a che non venga raggiunta un'altra intesa. (4) Unberührt bleibt auch eine Fort geltung der in der Präambel ge nannten Verträge. (4) Resta intatta anche la perma nenza in vigore degli accordi men zionati nel preambolo. Artikel 26 Articolo 26 (1) Dieser Vertrag, der in deutscher und italienischer Sprache ausgefer tigt ist, soll ratifiziert werden. Er tritt mit dem Austausch der Ra tifikationsurkunden in Kraft. ( 1) Il presente Accordo, che è redatto nelle lingue tedesca e italiana, dovrà essere ratificato. Esso entrerà in vi gore con lo scambio degli strumenti della ratifica. (2) Zur Urkund dessen haben die Bevollmächtigten diesen Vertrag unterzeichnet. (2) In fede di che i Plenipotenziari hanno firmato il presente Accordo. Geschehen in zweifacher Urschrift. Fatto in doppio originale. Schwerin, am 15. September 1997. Für den Heiligen Stuhl ^ Giovanni Lajólo Erzbischof Dr. Giovanni Lajolo Apostolischer Nuntius in Deutschland Für das Land Mecklenburg-Vorpommern Berndt Seite Dr. Berndt Seite Ministerpräsident des Landes Mecklenburg-Vorpommern 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 115 SCHLUSSPROTOKOLL PROTOCOLLO F I N A L E zu Artikel 8 in relazione all'Articolo 8, Absatz 2: comma 2 Das Bedürfnis für seelsorgerliche Dienste und kirchliche Handlungen wird vom Bewohner, Patienten oder Insassen gegenüber der jeweiligen Einrichtung bestimmt. Die in Ar tikel 8 genannten öffentlichen Ein richtungen unterrichten ihre Be wohner, Patienten und Insassen über die Möglichkeiten, seelsorger liche Besuche zu empfangen und an kirchlichen Handlungen teilzuneh men. Dies schließt eine Bekannt gabe des Namens, der Adresse und der Erreichbarkeit des zuständigen Seelsorgers ein. L'esigenza di servizi pastorali e di funzioni ecclesiastiche è determina ta dal residente, dal paziente o dal detenuto nei confronti della rispet tiva istituzione. Le istituzioni pub bliche, menzionate nell'Articolo 8, informano i loro residenti, pazienti e detenuti delle possibilità di ricevere visite per l'assistenza spirituale e di partecipare a funzioni ecclesiastiche. Ciò include la notificazione del no me, dell'indirizzo e della reperibilità del competente cappellano. Bewohner, Patienten und Insassen der genannten Einrichtungen in öf fentlicher Trägerschaft werden dar über hinaus — möglichst im Rah men der Aufnahme in die Einrich tung — befragt, ob sie mit der Wei tergabe der Tatsache ihres Aufent haltes in der Einrichtung an den für sie jeweils zuständigen Seelsorger einverstanden sind. Die Angabe der Konfessionszugehörigkeit im Auf nahmeformular stellt nur dann eine entsprechende Einverständniserklä rung dar, wenn dort auf die be absichtigte und ermöglichte Wei tergabe der Information an den Seel Ai residenti, ai pazienti e ai detenuti delle menzionate istituzioni in ge stione pubblica, inoltre, si domanda — possibilmente nel quadro del l'accettazione nell'istituzione — se siano d'accordo sulla comunicazione del fatto della loro permanenza nel l'istituzione al cappellano compe tente rispettivamente per ognuno di loro. L'indicazione dell'appartenen za religiosa nel formulario di ac cettazione costituisce un'adeguata dichiarazione di consenso, soltanto qualora si faccia ivi espresso rife rimento alla comunicazione, previ sta e consentita, dell'informazione al 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 116 sorger ausdrücklich hingewiesen wird und der Betroffene nicht wi derspricht. cappellano e l'interessato non si op ponga. Die Vertragsparteien sind sich einig, daß der Artikel 8 Absatz 2 sich ausschließlich auf öffentliche Träger bezieht. Gegenüber freien Trägern wird das Land darauf hinwirken, daß auch diese unter den gleichen Voraussetzungen in geeigneter Wei se dem zuständigen Seelsorger die nötigen Mitteilungen zukommen lassen. Näheres wird durch geson derte Vereinbarung geregelt. Le Parti contraenti convengono che l'Articolo 8, comma 2, si riferisce esclusivamente ai gestori pubblici. Nei confronti dei liberi gestori il Land si adopererà affinché anche questi, alle medesime condizioni, facciano giungere al competente cappellano le necessarie comunica zioni in maniera appropriata. I par ticolari vengono regolati da un'in tesa a parte. Schwerin, am 15. September 1997. Für den Heiligen Stuhl *fc Giovanni Lajolo Erzbischof Dr. Giovanni Lajolo Apostolischer Nuntius in Deutschland Für das Land Mecklenburg-Vorpommern Berndt Seite Dr. Berndt Seite Ministerpräsident des Landes Mecklenburg-Vorpommern Instrumenta Civitatem ratihabitionis mutuo fuerunt Bonnae quo die Conventionis Megaloburgi-Pomeraniae in urbe inter Apostolicam Anterioris constitutae, die XXII mensis Decembris Sedem accepta et Foederatam et reddita anno MCMXCVII; Conventio vigere coepit ad normam eiusdem Pactionis. a 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 117 ALLOCUTIONES I Ad eos qui plenario coetui Pontificii Consilii « Cor Unum » interfuerunt.* Monsieur le Cardinal, Chers Frères dans Vépiscopat et dans le sacerdoce, Chers frères et sœurs, 1. Je suis heureux de T O U S accueillir à l'occasion de la XXII Assemblée pleniore du Conseil pontifical Cor unum. Je salue en particulier votre Prési dent, Monseigneur Paul Josef Cordes, que je remercie pour ses paroles de présentation. Je tiens à vous remercier pour votre dévouement quotidien dans votre service d'Église au sein du Conseil et dans les différents orga nismes catholiques sur tous les continents. Vous êtes des acteurs et des ani mateurs attentifs, pour faire face aux situations d'urgence, pour réagir à toutes les formes de pauvreté et d'esclavage, et pour promouvoir le déve loppement intégral des personnes et des peuples. Avec vous, je rends grâce au Seigneur pour ce qu'il nous donne d'accomplir afin de soulager la misère et les souffrances de nos frères. e Votre dicastère, dont le nom évoque l'unanimité de la première commu nauté chrétienne — elle n'avait qu'un seul cœur dans la prière, dans la fraction du pain et dans le partage fraternel —, a la mission de manifes ter dans l'Église la charité, qui a sa source dans le Christ. Et « l'édification du Corps du Christ se fait dans la charité ». 1 2 2. Votre Assemblée est d'abord l'occasion de faire le bilan des vingt-cinq ans d'existence du Conseil, créé en 1971 par Paul VI. Vous êtes des inten dants de Dieu, chargés de gérer avec soin les dons des fidèles, de sensibili ser les chrétiens aux besoins de leurs frères, de raviver sans cesse les élans de générosité dans l'Église, d'harmoniser et de coordonner les différentes in terventions. Par vos programmes d'action et par vos travaux, vous êtes aussi des ferments d'unité dans l'Église et des porteurs d'espérance pour tous les pauvres, qui prennent conscience de la portée de l'Évangile dans la * Die 18 Aprilis 1997. Cf. Ac 2, 42-47. Fulgence de Ruspe, Lettre à Ferrandus, 14. 1 2 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 118 transformation du monde. En conduisant des réflexions théologiques et exégétiques pour approfondir le sens spirituel du service caritatif, vous re donnez ses lettres de noblesse à la charité, qui ne peut pas être réduite à des gestes ponctuels sans engagement à long terme. Dans le même temps, vous avez opportunément développé la formation à la pratique de la chari té, pour que s'étende la civilisation de l'amour aux quatre coins du monde. Notre société traverse de nombreuses crises: accroissement du nombre de pauvres, de personnes déplacées, de marginaux et de sans-abri; accrois sement des inégalités sociales et de formes de travail déshumanisantes. Pour faire face à ces réalités, le Conseil pontifical Cor unum, auquel le Pape Paul VI a donné une identité spécifique à préserver, est essentiel. Dans une vision globale des nécessités de notre monde, il a pour but d'harmoniser les forces et les initiatives des organismes catholiques d'entraide, par l'échange d'informations et par une coopération accrue, en étroite collaboration avec les évêques diocésains, qui ont la responsabilité de conduire le peuple de Dieu et d'animer la vie pastorale, ainsi qu'avec l'ensemble des institutions des Eglises locales et avec les autres organismes de la Curie romaine concer nés par les questions de la charité, entendue au sens large du terme. De même, il lui revient d'entretenir des relations confiantes avec les organismes spécialisés de l'O.N.U., dont je salue la détermination en faveur de l'éradication de la pauvreté, par un programme de grande ampleur, dans l'esprit des engagements du sommet mondial de Copenhague. 3 Partout où elles sont déployées — et c'est le sens de la charité —, les actions d'aide, de secours et d'assistance doivent être menées dans un es prit de service et de don gratuit, au bénéfice de l'ensemble des personnes, sans arrière-pensée de tutelle éventuelle ou de prosélytisme, ce qui laisserait imaginer que la charité est réalisée à des fins en partie politiques ou écono miques. 3. La présente Assemblée de votre dicastère a aussi pour but de prépa rer l'Année de la Charité, qui précédera le grand Jubilé de l'An 2000. La contemplation de la Trinité conduit l'homme à vivre dans l'amour et l'ouvre à la charité. Saint Matthieu nous rappelle le lien profond entre la prière et l'aumône. La prière dilate le cœur et rend attentif aux hommes; en développant la fraternité, le partage nous permet de prendre conscience 3 Cf. Lettre au Cardinal Villot Amoris officio, 15 juillet 1971. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 119 que nous sommes fils d'un même Père. Aussi, est-ce en puisant à la source de l'amour que nous pourrons aimer vraiment. Cette ultime année préparatoire, au cours de laquelle nous tournerons notre regard vers le Père de toute miséricorde, est particulièrement oppor tune, car « la charité est la forme de toutes les vertus ». La charité nous introduit dans le mystère de Dieu, nous rend disponibles à l'Esprit Saint, nous fait redécouvrir la valeur de la réconciliation avec le Seigneur et avec nos frères, et nous conduit à faire des œuvres bonnes. 4 5 6 7 8 4. Il importe de raviver sans cesse chez les fidèles le désir de manifester l'amour du Seigneur, qui ne fait pas de différence entre les personnes et qui veut avant tout le bien d'autrui. « Par les œuvres de charité, on se rend le prochain de celui à qui on fait le bien » et on tend la main à ses frères; l'Église témoigne ainsi que chaque personne vaut mieux que tout l'or du monde; elle sera inquiète tant que des hommes et des femmes se ront affrontés à des catastrophes ou à des conflits, mourront de faim, n'au ront pas le nécessaire pour se nourrir, se vêtir, prendre soin de leur santé, et faire vivre ceux dont ils ont la charge. 9 10 5. Par le témoignage de la charité fraternelle, les disciples du Christ contribuent aussi à la justice, à la paix et au développement des peuples. « La charité représente le plus grand commandement social. Elle respecte autrui et ses droits. Elle exige la pratique de la justice et seule nous en rend capables. Elle inspire une vie de don de soi ». Le désir de faire régner la justice et la paix dans notre monde suppose que l'on se préoccupe du partage des ressources. La charité y contribue, car elle crée des liens d'es time réciproque et d'amitié entre les personnes et les peuples. Elle suscite la générosité des hommes, qui prennent conscience de la nécessité d'une so lidarité internationale accrue. Il convient de rappeler que cela ne peut être réalisé sans un véritable service de la charité qui implique non seulement de savoir partager son superflu, mais aussi d'accepter de prendre sur son nécessaire. Comme l'a très bien montré saint Ambroise de Milan, faire la u 4 6 6 7 8 9 10 11 Cf. Mt 6, 1-15. Cf. Centesimus annus, n. 25. S. Thomas d'Aquin, Somme théologique, II-II, q. 23, a. 8. Cf. Tertio millennio adveniente, n. 50. Cf Jn 14, 12-17. Cf. Veritatis splendor, n. 82. Origene, Commentaire sur le Cantique, I. Catéchisme de l'Église catholique, n. 1889. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 120 distinction entre le nécessaire et l'indispensable permet à chacun d'être da vantage ouvert à ses frères dans le besoin par une plus grande générosité, de purifier son rapport personnel à l'argent et de modérer son attachement aux biens de ce monde. 12 6. Le Jubilé doit favoriser la prise de conscience par tous les membres de l'Église, et par tous les hommes de bonne volonté, de la coopération né cessaire pour relever le défi du partage, de la distribution équitable des biens et de l'union des forces; ainsi, tous contribueront à l'édification d'une société plus juste et plus fraternelle, prémisses du Royaume, car l'amour est un témoignage du Règne à venir et, seul, il peut transformer radicale ment le monde. La charité redonne l'espérance aux pauvres, qui se dé couvrent vraiment aimés de Dieu; tous ont leur place dans la construction de la société et ont le droit d'avoir ce qui est utile pour leur subsistance. L'amour pour les pauvres met en évidence l'exigence de la justice so ciale, comme le rappelle le document publié l'an dernier par votre dicastère, La faim dans le monde. Mais, en même temps, il convient d'affirmer que la charité va au-delà de la justice, car elle est une invitation à passer de l'ordre de la simple équité à l'ordre de l'amour et du don de soi, pour que les liens tissés entre les personnes soient fondés sur le respect de l'autre et sur la reconnaissance de la fraternité, qui constituent des fondements es sentiels de la vie en société. 7. Ceux qui pratiquent la charité réalisent une œuvre profonde d'évangélisation; « L'esprit de pauvreté et de charité est, en effet, la gloire et le signe de l'Église du Christ ». Parfois, l'action dans la communion est plus éloquente que tous les enseignements; et les gestes joints à la parole sont des témoignages particulièrement efficaces. Les disciples du Seigneur se rap pelleront que servir les pauvres et les personnes souffrantes, c'est servir le Christ, qui est la lumière du monde. Par leur vie quotidienne dans l'amour qui vient de Lui, les fidèles contribuent à répandre la lumière dans le monde. La charité est aussi le suprême épanouissement des hommes; elle les conforme au Seigneur et les rend libres face aux biens terrestres. Ils peuvent ainsi s'interroger en vérité pour savoir s'ils possèdent des biens ou s'ils sont possédés par eux, s'ils sont polarisés par les richesses ou si leur cœur est disponible pour leurs frères. 13 12 13 Cf. De Nabuthe. Conc. oecum. Vat. II, Gaudium et spes, n. 88. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 121 8. Au terme de cette rencontre, chers frères et sœurs, je confíe l'activité du Conseil pontifical Cor unum à l'intercession de la Vierge Marie, lui de mandant de vous soutenir comme elle a soutenu les Apôtres au Cénacle, dans l'attente de l'Esprit de Pentecôte. À vous tous, à ceux qui collaborent avec vous dans les œuvres de charité et à ceux qui vous sont chers, j'ac corde de grand cœur la Bénédiction Apostolique. II Ad Scandiae sacros praesules.* Liebe Brüder im Bischofsamt! 1. Mit großer Freude heiße ich euch im »Haus des Petrus« willkommen, euch, die ihr mit der Seelsorge des Volkes Gottes in Skandinavien betraut seid. Der »Ad-limina«-Besuch führt euch zu den Gräbern der Apostelfürsten Petrus und Paulus, um das Bewußtsein eurer Verantwortung als Nachfolger der Apostel zu stärken und um eure Gemeinschaft mit dem Bischof von Rom noch intensiver zu erfahren. In der Tat haben die »Ad-limina«-Besuche eine besondere Bedeutung im Leben der Kirche, »da sie in gewisser Weise den Gipfel der Beziehungen zwischen den Hirten einer jeden Ortskir che und dem römischen Pontifex darstellen«. Von Herzen danke ich dem Bischof von Helsinki und Präsidenten eurer Bischofskonferenz, Mons. Paul Verschuren, für die bewegenden Worte, die er in euer aller Namen an mich gerichtet hat. Sie waren nicht nur informativ, sondern brachten auch die Einheit und Treue zum Ausdruck, die den »hohen Norden« mit Rom ver bindet. 1 Die verschiedenen Begegnungen, die uns und mich mit den euch anver trauten Gläubigen zusammenführten, sind mir noch in lebendiger Erinne rung: Ich denke an meinen Pastoralbesuch bei euch im Jahre 1989 ebenso wie an die 600-Jahrfeier der Heiligsprechung von Birgitta von Schweden, die ihr zwei Jahre später zum Anlaß genommen habt, um zum »centrum unitatis«, der Mitte der Einheit, nach Rom zu pilgern. Bei eurem letzten »Ad-limina«-Besuch vor fünf Jahren haben wir gemeinsam die Sendung und 2 * Die 19 Aprilis 1997. Pastor bonus, 29. Cyprian, De unitate, 7. 1 2 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale 122 die Aufgaben bedacht, die mit eurem bischöflichen Amt verbunden sind. Heute lade ich euch dazu ein, an die Überlegungen von damals anzuknüp fen und sie unter dem Blickwinkel des Begriffs und der Wirklichkeit von Kirche fortzuführen, wie ihr sie in Dänemark, Finnland, Island, Norwegen und Schweden antrefft, als »Knechte Christi« aufbauen helft und »als Vor bilder für die Herde« leitet. Denn die Tage, die ihr in Rom verbringt, die nen nicht nur der Beratung, sie sind auch Wallfahrt und Bekenntnis: Be kenntnis zur Kirche, gegründet von Jesus Christus auf Petrus, den Fels, »das immerwährende und sichtbare Prinzip und Fundament für die Einheit der Vielfalt«. 3 4 5 2. Ich glaube die Kirche. Im Apostolischen Glaubensbekenntnis beken nen wir uns zur Kirche, sagen aber nicht, daß wir an die Kirche glauben, damit wir nicht Gott und seine Kirche verwechseln, sondern alle Gaben, die er in seine Kirche gelegt hat, klar der Güte Gottes zuschreiben. Des halb hängt unser Bekenntnis zur Kirche ganz am Glaubensartikel vom Hei ligen Geist. Wie die Väter es ausdrücken, ist die Kirche der Ort, »wo der Geist blüht«. Ähnlich äußert sich das Zweite Vatikanische Konzil: »Da Christus das Licht der Völker ist«, wünscht die Versammlung, »alle Men schen durch seine Herrlichkeit, die auf dem Antlitz der Kirche wider scheint, zu erleuchten«. Die Kirche hat also die Erleuchtung nicht aus sich selbst. Sie hat kein anderes Licht als Christus. Deshalb kann man sie mit dem Mond vergleichen, dessen ganzes Licht Widerschein der Sonne ist. 6 7 8 Liebe Mitbrüder! Ich danke euch, daß ihr bereit seid, ausgestattet mit den Gaben des Heiligen Geistes das »Licht Christi« in Länder zu tragen, in denen die Natur mit ihrem Spiel von Hell und Dunkel, von Sonne und Mond die Bildrede des Konzils in eindrucksvoller und oft dramatischer Weise deutet. Auch wenn euch manchmal das Herz schwer darüber werden sollte, daß das Licht Christi trotz aller Mühe nur zaghaft zum Durchbruch kommt, ermutige ich euch, in eurem Eifer nicht nachzulassen: Denn Christi Licht ist stärker als die noch so große Dunkelheit. Aus eigenem Erleben während meines Pastoralbesuches wie auch aus dem Studium eurer Fünf jahresberichte weiß ich um die vielen Lichter, die ihr zusammen mit euren 3 4 5 6 7 8 vgl. Rom 1 , 1 . 1 Petr 5, 3. Lumen gentium, 23. vgl. Catechismus romanus, 1, 10, 22. Hippolyt, Traditio apostolica, 35. Lumen gentium, 1. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 123 Priestern, den Diakonen und Ordensleuten sowie zahlreichen engagierten Frauen und Männern in den vergangenen Jahren angezündet habt. So spie geln sich die Eigenschaften, die das Apostolische Glaubensbekenntnis der Kirche zuweist, in euren Teilkirchen wider, »auch wenn sie oft klein und arm sind oder in der Zerstreuung leben«. 9 3. Ich glaube die eine Kirche. Ökumene und kirchliches Leben gehören für euch zusammen wie die Fische und das Wasser. Vom privaten Bereich bis in die Ebene der Kirchenleitungen reicht die Bandbreite des interkon fessionellen Dialogs. Aber es bleibt nicht beim Austausch der Worte. Ich empfinde es als große Freude, daß in Schweden die heilige Birgitta von Lu theranern und Katholiken gleichermaßen verehrt wird. Ihr dürft euch we gen dieser »ökumenischen heiligen Frau« wirklich glücklich schätzen! Ihr Leben und Wirken bilden ein gemeinsames Erbe. »Herr, zeige mir den Weg und mache mich bereit, ihm zu folgen«. Die Bitte stammt aus einem ihrer Gebete, die noch heute in Schweden lebendig sind. Was diese »Prophetin der Neuzeit« einst vorgebetet hat, kann zum Programm der ökumenischen Bewegung werden. Laßt mich deshalb wiederholen, was ich euch schon am 5. Oktober 1991 beim ökumenischen Gebetstreffen am Grab des heiligen Petrus ans Herz legte: »Der Ökumenismus ist ein Weg, den man gemeinsam einschlägt; doch wir können unmöglich seinen Verlauf und seine Dauer im voraus festlegen. Wir wissen nicht, ob dieser Weg leicht oder schwer sein wird. Wir wissen nur um unsere Pflicht, diesen Weg gemeinsam fortzusetzen«. Ich freue mich über die vielfältigen ökumenischen Initiativen, die ihr in euren Teilkirchen auf theologischer, spiritueller und liturgischer Ebene un ermüdlich unternehmt. Dadurch seid ihr zu kompetenten und vertrauens würdigen Gesprächspartnern für die Vertreter anderer Kirchen und kirchli cher Gemeinschaften geworden. Setzt mutig und aufrichtig diesen Weg des gegenseitigen Kennenlernens und der Annäherung fort »in Treue zur Wahr heit, die wir von den Aposteln und den Vätern empfangen haben«. Denn der gemeinsame Blick auf Christus ist stärker als alles Trennende der Ge schichte, das mit Gottes Hilfe geduldig abgetragen werden muß. Wie ich am 9. Juni 1989 bei der ökumenischen Feier in Uppsala erklärt habe, »kann nicht alles sofort geschehen. Doch wir müssen heute das tun, was uns möglich ist, und auf das hoffen, was wir morgen tun können«. In dieser Richtung arbeitet heute die gemischte Kommission für den katholisch-lu10 9 10 Lumen gentium, 26. Unitatis redintegratio, 24. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 124 therischen Dialog und verbindet dabei mit mir die Hoffnung, morgen »jene Fülle zu erreichen, die sein Leib nach dem Willen des Herrn im Ablauf der Zeiten erreichen soll«. An der Schwelle zum Jahr 2000 liegen mir zwei An liegen besonders am Herzen: »Man muß den Dialog über die Lehre fortset zen, sich aber vor allem stärker dem ökumenischen Gebet widmen«. Die gemeinsame Suche nach der Wahrheit ist ebenso wichtig wie das gemeinsa me Zeugnis, am wichtigsten aber ist die gemeinsame Anbetung dessen, der »das wahre Licht ist, das jeden Menschen erleuchtet«. Aus dem Geist der Anbetung erwächst eine Ökumene des Zeugnisses, die heute dringlicher ist denn je. Denn das Glaubensbekenntnis sagt: 11 12 13 14 4. Ich glaube die heilige Kirche. Die Kirche wird durch Christus gehei ligt, weil sie mit ihm vereint ist. Trotzdem besteht ein wesentlicher Unter schied zwischen Christus und seiner Kirche. Während Christus insofern hei lig ist, als er die Sünde nicht kannte, leben im Schoß der Kirche auch Sün der. So bedarf sie der steten Reinigung. Doch »die Kirche ist heilig, auch wenn sich in ihrer Mitte Sünder befinden; denn sie lebt kein anderes Zei chen als das der Gnade«. In euren Berichten habt ihr ausführlich darge legt, welche Widerstände sich der Kirche und ihren Gliedern in einer Zeit gesellschaftlicher Umbrüche entgegenstellen, um der Heiligkeit gerecht zu werden. 15 Ihr habt die heilige Kirche in den pluralistischen Gesellschaften zu be zeugen, in denen ihr lebt. Wenn diese auch mehr und mehr zum Schau platz des Widerstreits verschiedener Lebensentwürfe werden, sind sie gleichzeitig »Areopage« des Dialogs zwischen Staat und Kirche. Denn nicht nur in den religiös geprägten Kulturen, sondern auch in den säkulari sierten Gesellschaften suchen viele Menschen die geistliche Dimension des Lebens als Heilmittel gegen eine Entmenschlichung, die sie täglich erfah ren. Dieses sogenannte Phänomen der »Rückkehr zur Religion« ist nicht oh ne Zweideutigkeit, enthält aber auch eine Einladung. Denn die Kirche be sitzt unschätzbare geistliche Güter, die sie den Menschen anbieten will. Um ihrer Sendung nachkommen zu können und um eine ständige Verbesserung der Beziehungen zwischen Staat und Kirche zu fördern, braucht diese die 16 11 12 13 14 15 16 Unitatis redintegratio, 24. Tertio millennio adveniente, 34. Joh 1, 9. vgl. Redemptoris missio, 50. Paul VI, Credo des Gottesvolkes, 19. vgl. Redemptoris missio, 37. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 125 volle Anerkennung und den Schutz der bürgerlichen Rechte, die ihr als Ge meinschaft zustehen. Nur so kann die heilige Kirche, »das Volk des Le bens«, für das Leben eintreten und »zur Erneuerung der Gesellschaft durch den Aufbau des Gemeinwohls beitragen«. Die Heiligkeit der Glieder der Kirche erfahrt zum Beispiel auch dort ih re Bewährungsprobe, wo es um die Ehrfurcht vor dem Leben geht. Was ihr schon jetzt in euren Fünf Jahresberichten andeutet, das wird in Zukunft als große Herausforderung vor euch stehen: der Schutz der Heiligkeit des Le bens. Wo das christliche Fundament nach und nach weggezogen wird, da sägt die Gesellschaft am eigenen Ast. Wir sehen es heute in der allmähli chen Auflösung der Ehe als Grundform menschlichen Zusammenlebens, der die Herabstufung des Sexuellen zu einer Art Ware folgt, die nicht mehr in ihrer personalen Würde, sondern als Mittel zur Befriedigung der Lust oder eigenen »Bedürfnisse« gesehen wird. Der Kampf der Geschlechter und der Kampf der Generationen gegeneinander folgen zwangsläufig daraus. Den gleichen Auflösungsprozeß beobachten wir im Verhältnis zum ungeborenen Leben. Wenn Einverständnis darüber erzielt ist, daß man vermutlich be hinderte Kinder abtreiben kann, um ihnen und anderen die Last ihrer Exi stenz zu ersparen, welche Verhöhnung aller Behinderten ist ein solches An sinnen! Was für den Anfang gilt, das trifft auch und vor allem für das En de des menschlichen Lebens zu. Keine Person ist so krank, alt oder behin dert, daß der Mensch das Recht hat, über ihr Leben zu verfügen. 17 Deshalb rufe ich euch, liebe Mitbrüder, zum ökumenischen Zeugnis für die Heiligkeit des Lebens auf: das heißt einander in der Trennung nicht nur achten, sondern lieben in der Überzeugung, daß wir einander brauchen, voneinander empfangen, füreinander leben und miteinander Christen sind, um gemeinsam »die kulturelle Wende« in einer Gesellschaft herbeizuführen, die vom »dramatischen Kampf zwischen der "Kultur des Lebens" und der "Kultur des Todes" gekennzeichnet ist«. Ich wiederhole meinen »leiden schaftlichen Appell im Namen Gottes an alle und jeden einzelnen: Achte, verteidige, liebe das Leben, jedes menschliche Leben und diene ihm!«. 18 19 Um im Großen wirken zu können, ist gleichzeitig eine »Erneuerung der Kultur des Lebens innerhalb der christlichen Gemeinden« dringend erfor17 18 19 Evangelium vitae, 101. Ebd., Nr. 95. Ebd., Nr. 5. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 126 derlich. Eine besondere Bedeutung kommt dabei der Gewissensbildung zu. Denn der christliche Glaube erweckt das Gewissen und begründet das Ethos. Es ist sehr erfreulich, daß ein besonderes Augenmerk eurer Hirten sorge der Bildungsarbeit gilt. In den vergangenen Jahren konntet ihr den Katechismus der Katholischen Kirche in norwegischer und schwedischer Übersetzung veröffentlichen. Dänische und finnische Textfassungen werden folgen. Trotz knapper finanzieller Mittel wollt ihr auf die Trägerschaft eini ger katholischer Schulen auch in Zukunft nicht verzichten. Als besonders verdienstvoll erachte ich eure Bereitschaft, daß ihr euch in die Reihe eurer priesterlichen Mitbrüder und Katecheten stellt, wenn ihr Glaubensunter richt erteilt und Einladungen zu Schulstunden annehmt. Nicht unerwähnt lassen möchte ich in diesem Zusammenhang den aufopferungsvollen Einsatz vieler Frauen und Männer, die in Pfarrheimen und, wenn diese nicht vor handen sind, in ihren eigenen Wohnungen »Hauskatechesen« anbieten, um den jungen Menschen das Samenkorn des Glaubens ins Herz zu pflanzen und das nachzuholen, was die staatlichen Schulen der heranwachsenden Generation vorenthalten. Eine Familie, die das Wort Gottes weitergibt, wird zu einer »gläubigen und verkündenden Gemeinschaft« mit einem »pro phetischen Auftrag«. Ihr Haus ist eine »Kirche im Kleinen«, eine »Ecclesia domestica«. 20 21 22 5. Doch nicht nur im Sinnenfalligen zeigt sich die Kraft unseres Glau bens, sondern auch im Stillen. In euren Teilkirchen arbeiten zahlreiche Or densgemeinschaften und Institute unermüdlich für den Aufbau des Reiches Gottes. Während die weiblichen Zweige in der Regel dem allgemeinen Trend entsprechen und über Nachwuchssorgen klagen, gibt es auch zarte Pflanzen, die Anlaß zu berechtigter Hoffnung geben. Neben dem Neubau der zwei Benediktinerinnenklöster in Schweden greife ich den »nördlichsten Karmel der Welt« heraus, der am 8. September 1990 in Troms gegründet wurde. Waren es damals zwölf Schwestern, die von Island nach Nord-Nor wegen aufbrachen, so ist die Gemeinschaft mittlerweile auf zwanzig ange wachsen. Mit dem Karmel ist eine wesentliche Seite christlicher Existenz ganz neu in den Blick gekommen: das kontemplative Leben, das dem Ge bet den ersten Platz einräumt. Verankert in seiner Mitte, die Jesus Christus ist, strahlt das Kloster auf die Pfarrgemeinde aus, die sich darum gebildet 20 21 22 vgl. ebd., Nr. 95. Familiaris consortio, 51. Lumen gentium, 11. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 127 Acta Ioannis Pauli Pp. II hat. Es sind nicht nur die lauten Töne der Schlagzeilen, es ist das unauffäl lige, aber selbstverständliche Dasein der Schwestern, das auf Außenstehen de anziehend wirkt: ein ganz anderer, aber nicht weniger missionarischer Aspekt der »heiligen Kirche«. Denn »die geheime Quelle und das unfehlbare Maß der missionarischen Kraft der Kirche ist ihre Heiligkeit«. Manches, was klein ist wie ein Senfkorn, birgt Wachstumskräfte für einen großen Baum. Darauf dürfen wir hoffen, wenn wir den Faden des Glaubensbe kenntnisses weiterführen: 23 6. Ich glaube die katholische Kirche. Angesichts der im Vergleich zur Gesamtbevölkerung zum Teil verschwindend kleinen Anzahl der Glieder eu rer Teilkirchen könntet ihr manchmal versucht sein, die bange Frage zu stellen: Wir sind nur ein unbedeutendes, »armes Würmchen«. Sind wir überhaupt »katholisch« im allumfassenden Sinn? Ich kann solche Gedanken und Gefühle nachempfinden und rufe euch, liebe Mitbrüder, ein Wort zu, mit dem Jesus seine entmutigten Jünger aufgerichtet hat: »Fürchte dich nicht, du kleine Herde! Denn euer Vater hat beschlossen, euch das Reich zu geben«. Damit wollte er sie nicht nur auf das Jenseits vertrösten, son dern ihren Blick auf die Gegenwart lenken: »Das Reich Gottes ist schon mitten unter euch«. Das Reich Gottes ist schon mitten unter euch in Dä nemark, Finnland, Island, Norwegen und Schweden. Wenn auch äußerlich weit zerstreut und zahlenmäßig klein, ist in den Teilkirchen durch euren bischöflichen Dienst Jesus Christus zugegen. »Wo Christus Jesus ist, da ist die katholische Kirche«. Sie hat die von ihm geschenkte »Fülle der Mittel zum Heil«: das richtige und ganze Glaubensbekenntnis, das vollständig ausgeprägte sakramentale Leben und das geweihte Dienstamt in der apo stolischen Sukzession. In diesem grundlegenden Sinn war die Kirche schon am Pfingsttag katholisch und wird es bleiben bis zu dem Tag, an dem Christus als Haupt den Leib der Kirche ganz vollenden wird. Mit Aner kennung und Dank weiß ich euren Einsatz für die katholische Kirche in Skandinavien zu schätzen, besonders eure Mühen im Dienst der Verkündi gung und in der Spendung der Sakramente. Auch ist euer Eifer ungebro24 25 26 27 28 29 23 24 26 26 27 28 29 Christifideles laici, 17,. Jes 41, 14. Lk 12, 32. Ebd., 17, 21. Ignatius von Antiochien, Ad Smyrn., 8, 2. Ad gentes, 6. vgl. Eph l, 22-23. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 128 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale chen, zusammen mit den Seelsorgern die bisweilen über weite Entfernungen hinweg verstreuten Pfarrgemeinden zu besuchen. Ihr bemüht euch, euren Gläubigen die Katholizität durch Treffen und Veranstaltungen, die über die Grenzen der eigenen Gemeinde hinausgehen, erfahrbar zu machen. Mit großer Freude habe ich davon Kenntnis erlangt, daß ihr zum Jahr 2000 ei nen Katholikentag für ganz Skandinavien plant. Damit wollt ihr dem Nor den Europas »einen großen christlichen Frühling bereiten, dessen Morgenrö te man schon ahnend erkennen kann«. Schließlich zeigt ihr zusammen mit großzügigen Frauen und Männern, daß euer Herz einen wahrhaft katholi schen Takt schlägt, wenn ihr von dem wenigen, was euch für pastorale und karitative Zwecke zur Verfügung steht, solidarisch abgebt, um damit Mis sionsprojekte fordern zu helfen. Nicht unerwähnt lassen möchte ich euer Engagement in der Nächstenliebe im Kleinen wie im Großen, was sich nicht zuletzt darin niederschlägt, daß unser Mitbruder Msgr. Kenney schon seit Jahren das Amt des Präsidenten der Europäischen Caritas bekleidet. 30 7. Laßt mich noch auf ein Problem hinweisen, das mich sehr bewegt: Ihr berichtet, daß in manchen eurer Kathedralen am Sonntag die Euchari stie in bis zu sieben verschiedenen Sprachen gefeiert wird. So trefft ihr, be dingt durch die Einwanderungsbewegungen und die multikulturelle Gesell schaft, auf eine Katholizität, die an das erste Pfingstfest erinnert. Diese Internationalität bedeutet einerseits Bereicherung, andererseits aber auch Ge fahrdung der Einheit und Identität. Vorurteile und Ablehnung, die Men schen aus anderen Ländern erfahren, schüren Rassenhaß und bauen Mau ern auf. Besonders schwer haben es dabei die Flüchtlinge aus Asien und Südamerika. »Bei euch aber soll es nicht so sein«. Zeigt den euch anver trauten Priestern und Gläubigen, woher sie auch immer kommen, durch euer Einfühlungsvermögen und durch euer Beispiel, wie bereichernd eine Vielfalt von Gnadengaben sein kann, »damit sie anderen nützt«: »Denn wie wir an dem einen Leib viele Glieder haben, aber nicht alle Glieder den selben Dienst leisten, so sind wir, die vielen, ein Leib in Christus, als einzel ne aber sind wir Glieder, die zu Christus gehören«. Nicht die Quantität der Gläubigen macht die Katholizität der Kirche aus, sondern die Kraft, die von oben kommt und ausstrahlt. Das kleine Senfkorn hat es in sich. 31 32 33 30 31 32 33 Redemptoris missio, 86. Mt 20, 28. 1 Kor 12, 7. Rom 12, 4-5. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 129 Fürchte dich also nicht, du kleine Herde! Sei aber immer auch bedacht, daß keine Diebe und Räuber in deinen Schafstall eindringen. Deshalb er mahne ich euch zur Vorsicht »in dieser Zeit, in der christliche und außer christliche Sekten Verwirrung stiften« und eine Bedrohung für die katholi sche Kirche und für alle kirchlichen Gemeinschaften darstellen, mit denen sie im Dialog steht. »Wo immer es möglich ist und gemäß den Umständen, wird die Antwort selbst eine ökumenische sein können«. Dabei seid beson ders ihr gefragt, denen das apostolische Amt anvertraut ist. 34 35 36 8. Ich glaube die apostolische Kirche. Durch euch, liebe Mitbrüder, setzt Christus seine Sendung fort: »Wie mich der Vater gesandt hat, so sen de ich euch«. Das apostolische Amt hat aber nur dann »Autorität, wenn es zusammen mit dem Römischen Bischof als seinem Haupt verstanden wird«. Es freut mich, daß die Bande unserer apostolischen Gemeinschaft so fest sind und versichere euch auch weiterhin der innigen Anteilnahme des Nachfolgers Petri. Ich betone dieses Versprechen gerade deshalb, weil ich euren Berichten entnehme, wie das apostolische Amt in euren Kirchen als eine Art Fels in der Brandung gefordert ist. Die zivilen Ehescheidungen haben auch in euren Ländern steigende Tendenz. Das pastorale Problem der wiederverheirateten Geschiedenen stellt sich deshalb immer dringender. Ich wiederhole das, was ich am 24. Januar dieses Jahres bei der Vollversammlung des Päpstlichen Rates für die Familie gesagt habe: Zwar können sie weder zur eucharistischen Kom munion noch zum Sakrament der Versöhnung zugelassen werden, doch »diese Frauen und Männer sollen wissen, daß die Kirche sie liebt, daß sie ihnen nicht fern ist, daß sie an ihrer Situation leidet. Die wiederverheirate ten Geschiedenen sind und bleiben ihre Mitglieder, weil sie die Taufe emp fangen haben und den christlichen Glauben bewahren«. Die Seelsorger sind aufgerufen, ihnen »in fürsorgender Liebe beizustehen«, damit sie ausdauernd bleiben im Gebet und auf die väterliche Fürsorge Gottes vertrauen. Die lutherischen Kirchen haben in jüngster Vergangenheit wiederholt Frauen in Führungsaufgaben, darunter auch ins Bischofsamt gewählt. Aus37 38 39 40 34 36 36 37 38 39 40 vgl. Joh 10, 7-10. Redemptoris missio, 50. Ebd. Joh 20, 21. vgl. Lumen gentium, 22. vgl. Familiaris consortio, 84. vgl. ebd. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 130 drücklich betone ich, »daß die Kirche keine Vollmacht hat, Frauen die Priesterweihe zu spenden, und daß sich alle Gläubigen der Kirche endgültig an diese Entscheidung zu halten haben«. 41 9. Bei allen diesen Themen würdet ihr »einsame Rufer in der Wüste« sein, wenn es nicht hochherzige Frauen und Männer gäbe, die euch dabei unterstützen, für die christlichen Werte in einer säkularisierten Gesellschaft einzutreten. Schon das Konzil hatte erkannt, daß das Wirken der Laien so notwendig ist, »daß ohne dieses auch das Apostolat der Hirten meist nicht zu seiner vollen Wirkung kommen kann«. Es darf aber nicht bei einem Appell wohlklingender Worte bleiben. Eine besonders gehaltvolle Passage des Apostolischen Schreibens Evangelii nuntiandi meines Vorgängers Pauls VI. verdient es, hier in Erinnerung gerufen zu werden: »Es gilt — und zwar nicht nur dekorativ wie durch einen oberflächlichen Anstrich, sondern mit vitaler Kraft in der Tiefe und bis zu ihren Wurzeln — die Kultur und die Kulturen des Menschen im vollen und umfassenden Sinn zu evangelisieren. Der Bruch zwischen Evangelium und Kultur ist ohne Zweifel das Dra ma unserer Zeitepoche, wie es auch das anderer Epochen gewesen ist. Man muß somit alle Anstrengungen machen, um die Kultur, genauer die Kultu ren, auf mutige Weise zu evangelisieren«. Ich bitte euch, fähige Frauen und Männer zu fordern und zu ermutigen, das Evangelium »auf allen Straßen der Welt« zu verkündigen. Eine wichtige Straße der heutigen mo dernen Welt sind die Medien, in denen die Stimme der Kirche nicht fehlen sollte. Auch wenn es in allen Ländern, die eurer Hirtensorge anvertraut sind, Kirchenzeitungen gibt, die auf dem Weg über das gedruckte Wort die Katholiken über Ereignisse im Bistum und in der Weltkirche informieren, ermutige ich dazu, euch noch mehr als Salz, Sauerteig und Licht in die Me dienlandschaft einzumischen. Denn die Welt braucht kein diffuses religiöses Gefühl, sondern die Klarheit jener Botschaft von einem »Leben in Fülle«, die zwar an den einzelnen hohe Ansprüche stellt, aber seine Existenz auch sinnerfüllt und eines Menschen erst würdig macht. Gebt den Menschen also nicht nur, was sie sich wünschen. Gebt ihnen, was sie brauchen! Sich dieser Aufgabe zu widmen ist apostolischer Dienst. 42 43 44 45 46 41 42 43 44 46 46 Ordinatio sacerdotalis, 4, vgl. Mh 1, 3. Apostolicam actuositatem, 10. Evangelii nuntiandi, 19. vgl. Christifideles laici, 44. vgl. Joh 10, 10. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 131 Liebe Mitbrüder! 10. Ich glaube die eine, heilige, katholische und apostolische Kirche. Was dieses Bekenntnis für euch und eure Teilkirchen bedeutet, darüber ha ben wir miteinander nachgedacht. Was wäre diese Kirche ohne ihre Prie ster? Es herrscht bei euch zwar kein akuter Priestermangel, aber es fehlt an einheimischen Kräften. Deshalb lege ich euch die Sorge um den Prie sternachwuchs besonders ans Herz, wobei ich eure Bemühungen der ver gangenen Jahre nicht verkenne, den Strukturen und Ausbildungsgängen konkrete Gestalt zu verleihen. Gerade das Schwedische Kolleg in Rom, das Studenten aus ganz Skandinavien beherbergt, sowie die fachliche Zusam menarbeit und finanzielle Unterstützung, die euch mit der deutschen Kir che verbindet, sind ein Fundament, auf dem sich aufbauen läßt. Mehr als die äußeren Voraussetzungen müssen aber die inneren Grundlagen stimmen. Wir können Berufungen nicht machen, aber wir können sie erbeten. Mehr als drei Jahrhunderte trennen uns von dem aus Kopenhagen stammenden Naturforscher, Arzt und Bischof Niels Stensen, der in seiner Zeit als Apostolischer Vikar für die Nordischen Missionen gewirkt hat. Phi losophie, Medizin und Theologie haben sich seither weiterentwickelt. Geblie ben ist unser aller Verantwortung, das Leben aus christlichem Glauben und Ethos zu gestalten. Was der selige Niels Stensen damals an die Propagan dakongregation über den Erfolg seiner Bemühungen schrieb, das gilt auch uns: »Je weniger die menschliche Voraussicht sich oft von den Dingen Gott es verspricht, desto klarer tritt nach und nach die göttliche Vorsehung ans Tageslicht. In apostolischen Dingen muß man apostolisch vorgehen und den Gelegenheiten folgen, wie sie sich bieten, indem man den Erfolg der göttlichen Barmherzigkeit überläßt«. 47 So lege ich euer vielfältiges seelsorgerliches Wirken sowie die Leiden und Freuden, die eure Priester, Diakone, Ordensleute und Laien in ihrem Glau bensleben erfahren, gelassen in Gottes Hände. Auf die Fürsprache der Gott esmutter Maria, die wir auch als Mutter der Kirche verehren, und der Hei ligen eurer Länder erteile ich euch und allen, die euch anvertraut sind, von Herzen den Apostolischen Segen. 47 Epistolae II, 809. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 132 III Ad Scotiae episcopos habita.* Your Dear Eminence, Brother Bishops, 1. As the Church continues to celebrate with Paschal joy "the Résurrec tion of Jesus Christ from the dead", I welcome you — the Bishops of Scotland — in the love of our Lord and Saviour: "Grace to you and peace from him who is and who was and who is to come". Your visit ad limina Apostolorum is a célébration of the profound, grace-filled nature of the col légial communion which unités us in the service of Christ and his Church. At the tombs of the Apostles Peter and Paul you re-affirm your fìdelity and that of the Catholic people of Scotland to the Successor of Peter, the Rock upon whom the Lord continues to build his Church. I wish you to know that in the joys and hopes, thè griefs and anxieties of your ministry I have never ceased to "remember you in my prayers, because I hear of your love and of the faith which you have". 1 2 3 4 As we prepare to enter the third millennium, the Holy Spirit urges the Church to accomplish her sacred duty of preaching the Gospel to ali cré ation. The Great Jubilee of the Year 2000 calis us to intensify our efforts to carry forward Christ's mission in the world. The Church in Scotland is celebrating two great anniversaries of its own, which add particular confir mation and strength to that cali. The ninth of June marks the l,400th anniversary of the death of St Columba, the great apostle of the highlands and islands of Scotland. His apostolic labours gave renewed impulse to the diffusion of the faith brought to northern Britain two centuries earlier by St Ninian, whose l,600th anniversary, by a happy coincidence, you will al so celebrate this year, in August. The heroism, dedication and holiness of those intrepid evangelizers stili shine forth today as a model above ali for 5 * Die 25 Aprilis 1997. 1 Pt 1:3. Rv 1:4. Cf. Mt 16:18. Phlm 4-5. Cf. Mk 16:16. 1 2 3 4 5 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 133 pastors of souls in proclaiming Jesus Christ, "the same yesterday and today and for ever". 6 2. You are fortunate to have as your co-workers priests who are truly "men of God", generous in facing the perennial yet ever new demands of their ministry. To them also I send my affectionate greetings, and in this context I invite you to encourage, develop and deepen the initiatives of re cent years designed to strengthen the spirituality of the diocesan priesthood, understood as an ever deeper communion with the pastoral charity of Jesus. Do all you can to foster a sure and faithful sense of the priest's identity. This will be the indispensable basis for a sustained effort to pro mote more abundant vocations to the service of God's People in the or dained ministry. If the Church in Scotland is to meet successfully the challenge of evangelization in the third Christian millennium, it must continue to ensure that a sufficient number of talented young men respond now to Christ's call. Your seminaries have the délicate task of inspiring these candidates to Orders with the ideal of the priesthood so that, after the spiritual, intellectual and pastoral formation which the Church in her wisdom has laid down for future ministers of the Altar, new priests can go forth to build up, through their preaching and the célébration of the sacraments, Christian communities centred on the saving présence of the Risen Lord. In serving the Church you and your priests can count on the support of the dedicated members of Institutes of Consecrated Life présent in your country, who bear witness to that undivided love for Christ and his Church expressed through the observance of the evangelical counsels. Together let us thank the Lord of the harvest for the religious of your Diocèses. Let them know that they are loved and appreciated as your trusted collabora t o r in the community of faith. 7 3. The aspect of your episcopal ministry upon which I principally wish to reflect with you is your role as teachers of the faith. The faithful look to the Bishops to be "authentic teachers, that is, teachers endowed with the authority of Christ, who preach the faith to the people assigned them". Henee, with the Apostle Paul, I solemnly urge you: "Proclaim the message, 8 6 7 8 Heb 13:8. Pastores dabo vobis, 57. Lumen y entium, 25. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 134 whether the time is favourable or not". A Bishop's first duty is to preach Jesus Christ, "the power of his Résurrection and the sharing of his sufferings". In him alone can man find the meaning of his existence here on earth: he is the centre of création, and all human history is directed towards him as its only explanation and end. The duty of fearlessly proclaiming the Gospel becomes all the more pressing when society begins to lose its sensé of God: as Bishops we must be tireless in recalling our fellow men to the knowledge and love of Jesus Christ. I urge you therefore to "bear witness to the truth" constantly and vigorously, ensuring that your people receive that truth which sets them free. Courageous, forthright and persuasive teaching which applies the Church's doctrine to practical local situations is essential in order to sustain the spiritual and moral life of the faithful. It is also an effective means of re-evangelizing those who "have lost a living sense of the faith, or even no longer consider themselves members of the Church, and live a life far re moved from Christ and his Gospel". Working out the implications of the Gospel for Christian life in the world and applying it to new situations is crucial to your ecclesial leadership, especially through individuai or joint Pastoral Letters on vital questions of faith and moráis. This is a time for Catholics — together with other Christians — to bring the freshness of the Gospel to the struggle to défend and promote the fundamental values upon which to build a society truly worthy of man. 9 10 11 12 13 4. As you have often proposed in your teaching, the renewal of the Christian community and of society at the dawn of the third millennium passes by way of the family. The strengthening of the communion of persons in the family is the great antidote to the self-indulgence and sense of isolation so common today. The pastoral care of the family requires of you "personal interest, care, time, personnel and resources, but above ali per sonal support for the families and for all those who, in the various diocesan structures, assist you in the pastoral care of the family". You need to instil a new confidence that Christ the Bridegroom accompanies married cou ples, strengthening them with the power of his grâce and enabling them to 14 9 10 II 12 13 14 2 Tm 4:2, Cf. Phil 3:10. Jn 18:37. Cf. ibid., 8:32. Redemptoris missio, 33. Familiaris consortio, 73. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 135 Acta Ioannis Pauli Pp. II serve life and love in accordance with God's plan "from the beginning". The diocesan agencies involved, as well as parishes and schools, should be keenly aware of the pressing need to prepare young people for married life and parenthood, and every effort should be made to implement practical ways of supporting existing marriages and assisting couples in difficulties. Mindful of the good of individuáis and of society, and in obédience to the divine will, the Church never ceases to proclaim that marriage is a per manent co venant of life and love. But, as you know so well, there is the special problem today of the divorced and remarried. Pastoral charity demands that they should not be marginalized from the community of faith but shown the love that the Shepherd has for those in difficulty. Without crushing the bruised reed or quenching the dimly burning wick, or — at the other extreme — emptying of meaning the Church's teaching on the indissolubility of marriage, every parish should be seen to be a family in which everyone can expérience the welcome and healing, as well as the forgiveness and reconciliation, offered by the Father who is "rieh in mercy". 15 16 17 18 5. Likewise, I wish to express to you and the Scottish faithful my profound appréciation of your resolute efforts to défend the inviolable dignity of human life against old and new threats — threats sometimes disguised as compassion — directed against unborn children, the handicapped, the seriously ili and the dying. There is ample room for action by individuáis, families, movements and associations in the task of building "a society in which the dignity of each person is recognized and protected and the lives of ali are defended and enhanced". Your efforts to help mothers uncertain about whether to welcome their unborn children deserve the support of the whole ecclesial community and indeed of ali persons of goodwill. 19 The faithful also look to you to make ever more widely known, with clarity and compassion, the Church's teaching on the end-of-life questions increasingly faced by families and health-care personnel. In Sacred Scrip tura nothing is clearer than the Lord's sovereignty over life and death. The word of God teaches that no one "can arbitrarily choose whether to live or 15 16 17 18 19 Cf. Mt 19:6. Cf. Lk 15:3-7. Cf. Is 42:3. Eph 2:4. Evangelium vitae, 90. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 136 die; the absolute master of such a décision is the Creator alone". He is the One in whom "we live and move and have our being". This teaching should be seen in the wider context of the whole Christian approach to life, whereby "the redemptive value of suffering, accepted and offered to God with love, derives from the sacrifice of Christ himself, who calis the mem bers of his Mystical Body to share in his sufferings" . The path to a cul ture of life passes necessarily by way of sharing in the mystery of Calvary. 20 21 22 I encourage the Church in Scotland — especially its priests, catechists and Catholic teachers — not to lose heart in the struggle to défend the in violable and sacred value of every life, but to stand guard at the gate, to protect the weak and the vulnerable, and to work to persuade your fellowcitizens that the renewal of society must be founded on respect for objec tive and universally valid moral truths and values. 6. Among other vital concerns of your ministry, you rightly regard Catholic schools as central to the Church's mission in Scotland. A great debt of gratitude is due to the priests, religious and lay faithful who labour so selflessly in the apostolate of éducation. The purpose of these schools must be to provide the kind of educational environment where children and adolescents can grow to maturity imbued with love of Christ and the Church. The specific identity of Catholic schools should be reflected throughout the curriculum and in every area of school life, precisely so that they may be communities in which the faith is nourished and pupils are prepared for their mission in the Church and society. More than in the past, Catholic schools need to emphasize evangelization and catechesis, for in so many cases proper religious formation in the home is lacking. Teach ers in Catholic schools must be able and Willing to transmit the Catholic faith in ali its fullness, beauty and power. For this they must be guided in their own lives by "the word of truth" which is the Gospel of salvation. I am aware that you have vigorously reaffirmed the Church's right to establish, conduct and govern schools freely and in accordance with the right of Catholic parents to have a means of ensuring their children's éducation in 23 24 20 21 22 23 24 Evangelium vitae, 47,. Acts 17:28. Redemptoris missio, 78. Cf Catechesi tradendae, 18-19. Cf. Eph 1:13. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 137 Acta Ioannis Pauli Pp. II the faith. called for. 25 Whenever these rights are threatened a decisive response is 7. Dear Brothers in the episcopacy, speaking of educating young people reminds ns of the forthcoming World Youth Day in Paris, a gathering of young men and women who will be leaders of evangelization and social renewal in the future. As Bishops, it is our responsibility to invite and wel come young adults — with their spiritual hunger, idealism and vitality — more completely into the Church's life. They are searching, sometimes in a confused way, for the fullness of life which is found only in Jesus Christ, "the way, and the truth, and the life". They expect the Church and her leaders to présent a serious programme of formation in sound Catholic doc trine and to encourage personal and liturgical prayer and the fréquent re ception of the Sacrament of Reconciliation and the Holy Eucharist. Young people expect to be challenged by the Church, and they know how to re spond with great generosity. When we encourage their passion for justice, their solidarity with the marginalized and their yearning for peace, their commitment makes a unique contribution to "building up the Body of Christ". The youth ministry should be focused on the parish, so as to ensure that the young are not isolated from the broader community of faith and worship. As expérience confirms, it is also often helpful to supplément parish activities with membership of Catholic youth associations, movements and groups that meet their specific needs. 26 27 28 29 8. As the Great Jubilee draws near, the Church advances along her pilgrim way, watching and waiting for her Lord, the Alpha and the Omega, who makes "all things new". I invite the Church in Scotland to implore from "the Father of mercies" the grâce "to be conformed to the image of his Son". I pray that the Risen Lord will ever increase the fervour of the priests, religious and laity of your Diocèses, that the good work he has begun in them may come to fruition. Thanking you for your commitment 30 31 32 33 26 26 27 28 29 30 31 32 33 Cf. Gravissimum educationis, 8. Cf. Christifideles laici, 46. Jn 14:6. Eph 4:12. Cf. Redemptoris missio, 37. Rv 21:5. 2 Cor 1:3. Rom 8:29. Cf. Phil 1:6. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 138 and dedication, and entrusting you to the loving protection of Mary, Mother of the Church, and to the intercession of your Heavenly Patrons, I cordially impart my Apostolic Blessing. IV sodales Pontificiae Academiae Scientiarum Socialium.* Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les Académiciens, 1. Je suis heureux de vous rencontrer à l'occasion de la session plénière de l'Académie pontificale des Sciences sociales, consacrée à une réflexion sur le thème du travail, déjà amorcée l'an dernier. Le choix de ce thème est particulièrement opportun, car le travail humain « est une clé, et proba blement la clé essentielle, de toute la question sociale Les profondes transformations économiques et sociales que nous connaissons font que le thème du travail est de plus en plus complexe et qu'il a de graves réper cussions humaines, car il fait naître des angoisses et des espérances dans de nombreuses familles et chez beaucoup de personnes, spécialement chez les jeunes. Je remercie votre Président, Monsieur le Professeur Edmond Malinvaud, pour ses paroles courtoises et pour la disponibilité dont il fait preuve dans la toute jeune Académie pontificale. Je vous renouvelle à tous l'expression de ma gratitude pour la générosité avec laquelle vous mettez vos compé tences, au sein de cette Institution, non seulement au service de la science, mais aussi de la doctrine sociale de l'Église. 2 2. En effet, le service que doit rendre le Magistère dans ce domaine est devenu aujourd'hui plus exigeant, car il doit faire face à une situation du monde contemporain qui se modifie avec une extraordinaire rapidité. Certes, la doctrine sociale de l'Église, dans la mesure où elle propose des principes fondés sur la Loi naturelle et sur la Parole de Dieu, ne varie pas au gré des mutations de l'histoire. Cependant, ces principes peuvent être sans cesse précisés, spécialement dans leurs applications concrètes. Et l'his* Die 25 Aprilis 1997. Laborem exercens, n. 3. Cf. Statuts, art. 1. 1 2 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 139 toire montre que le corpus de la doctrine sociale s'enrichit en permanence de perspectives et d'aspects nouveaux, en rapport avec les développements culturels et sociaux. Il me plaît de souligner la continuité fondamentale et la nature dynamique du Magistère en matière sociale, au moment du tren tième anniversaire de l'Encyclique Populorum progressio, par laquelle le Pape Paul VI, le 26 mars 1967, à la suite du Concile Vatican II et sur le chemin ouvert par le Pape Jean XXIII, proposait une relecture perspicace de la question sociale dans sa dimension mondiale. Comment ne pas rappe ler le cri prophétique qu'il lançait, se faisant la voix des sans voix et des peuples les plus défavorisés? Paul VI voulait ainsi réveiller les consciences, montrant que l'objectif à atteindre était le développement intégral par la promotion « de tout homme et de tout l'homme ». A l'occasion du ving tième anniversaire de ce dernier document, j'ai publié l'Encyclique Sollici tudo rei socialis, où j'ai repris et approfondi le thème de la solidarité. Au cours de ces dix dernières années, de nombreux événements sociaux, en particulier l'effondrement des systèmes communistes, ont considérablement changé la face du monde. Devant l'accélération des mutations sociales, il convient aujourd'hui d'effectuer de manière continue des vérifications et des évaluations. C'est là le rôle de votre Académie, qui, trois ans après sa fondation, a déjà apporté des contributions éclairantes; sa démarche est particulièrement prometteuse pour l'avenir. s 3. Parmi vos recherches actuelles, l'approfondissement du droit du tra vail est d'un grand intérêt, spécialement si l'on considère la tendance ac tuelle de la « déréglementation du marché ». Il s'agit d'un thème sur lequel le Magistère s'est exprimé à plusieurs reprises. Personnellement, je vous rappelais l'an dernier le principe moral selon lequel les exigences du mar ché, fortement marquées par la compétitivité, ne doivent pas « aller contre le droit primordial de tout homme à avoir un travail qui puisse le faire vivre avec sa famille ». Reprenant aujourd'hui ce thème, je tiens à souli gner que, lorsqu'elle énonce ce principe, l'Eglise n'entend nullement con damner la libéralisation du marché en soi, mais demande qu'elle soit envi sagée et mise en œuvre dans le respect de la primauté de la personne hu maine, à laquelle doivent être soumis les systèmes économiques. L'histoire montre largement la chute de régimes marqués par la planification qui 4 3 4 Cf» Populorum progressio, n. 14. Discours du 22 mars 1996, n. 3. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 140 porte atteinte aux libertés civiques et économiques. Mais cela n'accrédite pas pour autant des modèles diamétralement opposés. Car, malheureuse ment, l'expérience fait apparaître qu'une économie de marché, laissée à une liberté inconditionnelle, est loin d'apporter le plus d'avantages possible aux personnes et aux sociétés. Il est vrai que l'étonnant élan économique de certains pays nouvellement industrialisés semble confirmer le fait que le marché peut procurer richesse et bien-être, même dans des régions pauvres. Mais, dans une perspective plus large, on ne peut oublier le prix humain de ces processus. On ne peut surtout pas oublier le scandale persistant des graves inégalités entre les différentes nations, et entre les personnes et les groupes à l'intérieur de chaque pays, comme vous l'avez souligné dans votre première session plénière. 0 4. Il reste encore trop de personnes pauvres de par le monde, qui n'ont pas accès à la moindre parcelle de l'opulente richesse d'une minorité. Dans le cadre de la « globalisation », encore appelée « mondialisation », de l'écono mie, le transfert facile des ressources et des systèmes de production, réalisé uniquement en vertu du critère du profit maximum et en raison d'une compétitivité effrénée, s'il accroît les possibilités de travail et le bien-être dans certaines régions, laisse en même temps à l'écart d'autres régions moins favorisées et peut aggraver le chômage dans des pays d'ancienne tra dition industrielle. L'organisation « globalisée » du travail, en profitant du dénuement extrême des populations en voie de développement, entraîne souvent de graves situations d'exploitation, qui bafouent les exigences élé mentaires de la dignité humaine. 6 Face à de telles orientations, il reste essentiel que l'action politique as sure une pondération du marché dans sa forme classique, par l'application des principes de subsidiante et de solidarité, selon le modèle de l'État so cial. Si ce dernier fonctionne de manière modérée, il évitera aussi un sys tème d'assistance excessif, qui crée plus de problèmes qu'il n'en résout. À cette condition, il reste une manifestation de civilisation authentique, un instrument indispensable pour la défense des classes sociales les plus défa vorisées, souvent écrasées par le pouvoir exorbitant du «marché global». En effet, on profite aujourd'hui de ce que les nouvelles technologies donnent la possibilité de produire et d'échanger presque sans aucune limite, dans toutes les parties du monde, pour réduire la main d'œuvre non qualiCf. The study of the tension between human equality and social inequalities from the per spective of the varions social sciences, Vatican City 1996. Cf. Centesimus annus, n. 58. 5 6 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 141 fiée et lui imposer de nombreuses contraintes en s'appuyant, après la fin des «blocs» et la disparition progressive des frontières, sur une nouvelle disponibilité de travailleurs faiblement rémunérés. 5. Du reste, comment sous-estimer les risques de cette situation, non seulement en fonction des exigences de la justice sociale, mais encore en fonction des plus larges perspectives de la civilisation? En soi, un marché mondial organisé avec équilibre et une bonne régulation peut apporter, avec le bien-être, le développement de la culture, de la démocratie, de la solidarité et de la paix. Mais on peut s'attendre à des effets bien différents d'un marché sauvage qui, sous prétexte de compétitivité, prospère en ex ploitant à outrance l'homme et l'environnement. Ce type de marché, éthiquement inacceptable, ne peut qu'avoir des conséquences désastreuses, au moins à long terme. Il tend à homologuer, en général dans le sens matéria liste, les cultures et les traditions vivantes des peuples; il éradique les va leurs éthiques et culturelles fondamentales et communes; il risque de créer un grand vide de valeurs humaines, « un vide anthropologique », sans compter qu'il compromet de manière plus dangereuse l'équilibre écologique. Alors, comment ne pas craindre une explosion de comportements déviants et violents, qui engendrerait de fortes tensions dans le corps social? La li berté elle-même serait menacée, et même le marché qui avait profité de l'absence d'entraves. Tout bien considéré, la réalité de la « globalisation », considérée d'une manière équilibrée dans ses potentialités positives comme dans ce qu'elle fait redouter, appelle à ne pas différer une harmonisation entre les « exigences de l'économie » et les exigences de l'éthique. 6. Il faut toutefois reconnaître que, dans le cadre d'une économie « mon dialisée », la régulation éthique et juridique du marché est objectivement plus difficile. Pour y parvenir efficacement, en effet, les initiatives poli tiques internes des différents pays ne suffisent pas; mais il faut une « con certation entre les grands pays» et la consolidation d'un ordre démocra tique planétaire avec des institutions où « les intérêts de la grande famille humaine soient équitablement représentés ». Les institutions ne manquent pas, au niveau régional ou mondial. Je pense en particulier à l'Organisation des Nations unies et à ses diverses agences à vocation sociale. Je pense aus si au rôle que jouent des entités comme le Fonds monétaire international et l'Organisation mondiale du Commerce. Il est urgent que, sur le terrain de 7 7 Centesimus annus, n. 58. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 142 la liberté, s'affermisse une culture des « règles » qui ne se limite pas à la promotion du simple fonctionnement commercial, mais qui prenne en charge, grâce à des instruments juridiques sûrs, la protection des droits hu mains dans toutes les parties du monde. Plus le marché est «global», plus il doit être équilibré par une culture «globale» de la solidarité, attentive aux besoins des plus faibles. Malheureusement, malgré les grandes déclara tions de principe, cette référence aux valeurs est toujours plus compromise par la résurgence d'égoïsmes de la part de nations ou de groupes, ainsi que, à un niveau plus profond, par un relativisme éthique et culturel assez ré pandu, qui menace la perception du sens même de l'homme. 7. Mais c'est là — et l'Eglise ne se lassera pas de le rappeler! — le nœud gordien à trancher, le point crucial par rapport auquel les perspec tives économiques et politiques doivent se situer, pour préciser leurs fonde ments et la possibilité de leur rencontre. C'est donc à juste titre que vous avez mis à votre ordre du jour, en même temps que les problèmes du tra vail, ceux de la démocratie. Les deux problématiques sont inévitablement liées. En effet, la démocratie n'est possible que « sur la base d'une concep tion correcte de la personne humaine », ce qui implique qu'à chaque homme soit reconnu le droit de participer activement à la vie publique, en vue de la réalisation du bien commun. Mais comment peut-on garantir la participation à la vie démocratique à quelqu'un qui n'est pas convenable ment protégé sur le plan économique et qui manque même du nécessaire? Lorsque même le droit à la vie, de la conception à son terme naturel, n'est pas pleinement respecté comme un droit absolument imprescriptible, la dé mocratie est dénaturée de l'intérieur et les règles formelles de participation deviennent un alibi qui dissimule la prévarication des forts sur les faibles. 8 9 8. Mesdames et Messieurs les Académiciens, je vous suis très reconnais sant pour les réflexions que vous conduisez sur ces sujets essentiels. L'enjeu n'est pas seulement celui d'un témoignage ecclésial toujours plus pertinent, mais la construction d'une société qui respecte pleinement la dignité de l'homme, qui ne peut jamais être considéré comme un objet ou une mar chandise, parce qu'il porte en soi l'image de Dieu. Les problèmes qui se présentent à nous sont immenses, mais les générations à venir nous deman deront des comptes sur la manière dont nous avons exercé nos responsabili8 9 Centesimus annus, n. 46. Cf. Evangelium vitœ, nn. 20 et 70. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 143 tés. Plus encore, nous en sommes comptables devant le Seigneur de l'his toire. L'Église compte donc beaucoup sur votre travail, empreint de rigueur scientifique, attentif au Magistère et, en même temps, ouvert au dialogue avec les tendances multiples de la culture contemporaine. Sur chacun de vous, j'invoque l'abondance des Bénédictions divines. V Pragae habita, X volvente saeculo a martyrio S. Adalberti episcopi.* 1. « Dobrý pastýř dává za ovce svůj život Shromáždili jsme se na této rozlehlé pláni, abychom společně zazpívali Te Deum, Bože chválíme Tebe, k oslavě milénia od doby, kdy se nejvyšší obětí, obětí svého života, zrodil pro nebe pražský biskup svatý Vojtěch, hlasatel evangelia v srdci Evropy a svědek Kristův. On, jako dobrý Pastýř, od samého začátku věnoval svůj život ovcím a definitivně jej zpečetil mučednickou smrtí mezi Prusy v době, kdy ještě žili pohanským životem. Stal se tak horlivým Pastýřem, kterého Boží prozře telnost postavila ke kořenům dějin slovanských národů ve střední Evr opě: Čechů, Poláků, Slováků, ale též i Maďarů. V tomto roce slavíme milénium jeho mučednické smrti; událost, kterou všechny místní církve, které už více než deset staletí žijí a šíří evangelium právě mezi těmito národy, chtějí oslavit s náležitou důstojností, a to zejmé na zde v Čechách, rodném kraji tohoto velikána. 2. Svatý Vojtěch byl pověřen Petrovým nástupcem k biskupské službě na pražském stolci v Čechách, kde však neměl snadný úkol. Setkal se s od porem ze strany svých krajanů a musel proto opustit biskupské sídlo a odejít do Říma, kde na aventinském pahorku začal mnišský život podle benediktinské tradice. Vrátil se do Prahy, až když situace byla příhodnější; avšak opozice kra janů ho zvovu přinutila opustit jeho vlast. Později působil jako misionář v panonské nížině, dnešním Maďarsku, a pak byl hostem na dvoře Boleslava Chrabrého v Hnězdnu. Ale ani zde se nezastavil. Znovu se vydal hlásat evangelium, tentokr át do baltické oblasti, kde ho čekalo mučednictví. Bo* Die 27 Aprilis 1997. Jan 10, 11. 1 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 144 leslav Chrabrý složil vysoké výkupné za tělesnou schránku svého přítele, biskupa, a nechal jí převézt do Hnězdna. V roce tisíc se konalo nad ostatky svatého Vojtěcha významné setkání, na kterém byly rozhodnuty důležité otázky týkající se národního a církev ního způsobu života polských Piastovců. Proto polští křesťané dodnes uctí vají svatého Vojtěcha jako jednoho ze svých hlavních patronů a vidí v něm zvláštní znamení příbuznosti, která od samého počátku spojuje české země se sousedním Polskem. V polském národě je svatovojtěšská památka živá především v hněz denské diecézi a polští věřící casto konávají poutě do Prahy. Vždyť pr ávě zde tento světec zahájil svou činnost a zde měl i hluboké duchovní vztahy k hlavním patronům české církve: svatému Václavu a svaté Ludmile, k oběma členům velkého zástupu svatých a světic, kteří vzešli z tohoto národa. 3. V úryvku z listu svatého Pavla Kolosanům, který jsme vyslechli, Pa vel praví: «Teď sice pro vás trpím, ale raduji se z toho, protože tím na svém těle doplňuji to, co zbývá vytrpět do plné míry Kristových útrap: má z toho prospěch jeho tělo, to je církev. Je těžké najít slova, která by lépe vyjádřila význam mučednictví svaté ho Vojtěcha! Byl hlasatelem evangelia a služebníkem živého Krista v cír kvi. Stejně jako apoštolově i on se stal odvážným a ryzím svědkem tajem ství Kristova. « Tajemství — píše svatý Pavel — které bylo skryté od vě ků a od pokolení, ale které teď bylo odhaleno jeho věřícím: těm Bůh chtěl oznámit, jaké bohatství božské slávy je pro pohany v tomto tajemství ». 2 3 4. Jedná se o Tajemství určené všem lidem, ať už těm, se kterými se Pavel setkal při svých apoštolských cestách v antickém světě, a nebo těm, ke kterým se během obou tisíciletí dostávalo prostřednictvím misionářské činnosti církve. Byl to svatý Vojtěch, který na přelomu prvního a druhého tisíciletí na sebe vzal břímě apoštola, aby přinesl Kristovo tajemství pohan ským národům střední Evropy. Dnes, na konci druhého tisíciletí, kdy slavíme milénium mučednické smrti svatého Vojtěcha, on sám jakoby k nám promlouval slovy listu ke Kolosanům: «Jako jste přijali, že Kristus Ježíš je Pán, tak žijte dále ve spojení s Ním, v Něm buďte zakořeněni a na Něm stavějte, utvr zeni ve ví2 3 Koll, 24. srv. Kol 1, 26-27. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 145 Acta Ioannis Pauli Pp. II ře, jak jste v ní byli vyučeni, a nepřestávejte Bohu děkovat ». Tento text nás varuje před každou naukou a filozofií, zakládající se, jak říká apoštol Pavel, na « světě », to je na lidské tradici a nikoli na Kristu. Dnešním ja zykem bychom mohli říct, že Pavel nás varuje před laicizací a sekularizací. Je to upozornění více než aktuální v těchto jubilejních oslavách. 4 5 5. Milovaní bratři a sestry! Jak nesmírnou radost mám z toho, že mohu dnes spolu s vámi slavit svatovojtěšské milénium! Děkuji Pánu, že nám dá vá příležitost znovu se setkat zde na Letenské pláni, přesně tak, jako před sedmi lety. Srdečně a bratrsky zdravím drahého pana kardinála Miloslava Vlka, pražského arcibiskupa a Vojtěchova nástupce. Spolu s ním zdravím také ostatní biskupy České republiky, kardinály a biskupy z celé Evropy, kněze, řeholníky a řeholnice. Uctivě pozdr avuji představitele politického a veřejné ho života, kultury a vědy, kteří svojí přítomností dosvědčují nejen nábo ženskou, nýbrž i sociální důležitost tohoto výročí. Ze srdce zdravím vás, drazí věřící z Čech, Moravy a Slezska a vás vše chny, bratři a sestry, kteří jste přijeli ze Slovenska, z Polska a z ostatních evropských národů a jste dnes vítanými hosty na této slavnosti! S pohnutím vzpomínám na kardinála Františka Tomáška, který vyhlá sil Desetiletí duchovní obnovy jako přípravu na vojtěšské milénium, aby tak odhalil historické kořeny vaší země a její hluboké křesťanské tradice. S pohledem upřeným na Velké jubileum roku dva tisíce, klade dnešní slav nost nejen Čechům, nýbrž všem, kdo uctívají svatého mučedníka Vojtěcha jako otce ve víře, několik otázek: Co zůstalo z duchovního odkazu, který zanechal? Jaké plody z něho vzešly? Budou schopni dnešní křesťané nalézt v učení a příkladu jejich velikého patrona inspiraci a podnět k tomu, aby účinně přispěli k budování nové civilizace lásky? 6. Svatý Vojtěch nás i dnes okouzluje celou svou osobností, svým skálo pevným přesvědčením a svojí otevřeností k duchovním a hmotným potře bám bratří. Mnozí ho uznávají jako důstojného představitele nejen českého národa, nýbrž i doposud ner ozdělené křesťanské tradice. V tomto světle je svatý Vojtěch svědkem, řekli bychom, mnoha význa mů; svědkem, kterého Bůh daroval křesťanskému společenství v minulosti i současnosti. Je znamením harmonie a spolupráce, která musí být mezi cír4 5 Kol 2, 6-7. srv. Kol 2, 8. 10 - A. A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 146 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale kví a společností. Je znamením svazku, vzájemně spojujícím český a pol ský národ. Říkám to s velkým potěšením, protože za měsíc, dáli Bůh, bu du slavit milénium vašeho světce se svými krajany. Též jeho zásluhou se křesťanství v Polsku zdár ně r ozvíjelo. Nyní, v tomto čase naděje, po dlou hém období násilí a utlačování, přichází do českých diecézí značný počet polských kněží, kteří jsou plodem krve tohoto velkého mučedníka, aby spolupracovali na pastoračním díle ve vašich komunitách. Vojtěch je světcem i pro dnešní křesťany: vyzývá je, aby se neuzavírali v neplodné obr aně před světem, držíce poklad získané pravdy jen sami pro sebe. Naopak, žádá od nich, aby se otevřeli současné společnosti, aby v ní hledali vše, co je hodnotné a dobré, a aby to pozvedli a je-li nutné očistili ve světle evangelia. 7. « Dobrý pastýř dává za ovce svůj život ». Bohoslužba slova dnešní slavnosti vrcholí, v jistém slova smyslu, v úryvku Janova evangelia. Podobenství o « dobrém Pastýři » je zaměřeno na osobu Krista a na jeho poslání. Právě O n je dobrý Pastýř, který dává ži vot za své ovce, jak to dokázal na Kalvárii svým utrpením a smrtí na kříži. V okamžiku, kdy se Kristus obětuje, je si plně vědom univerzální hod noty své oběti. Praví: « Dávám svůj život za ovce ». A hned dodává, té měř jakoby se obracel na všechny, pro něž se obětuje: « Mám i jiné ovce, které nejsou z tohoto ovčince. Také ty musím přivést; a uposlechnou mého hlasu a bude jen jedno stádce, jen jeden pastýř ». Už na Golgotě jsou du chovně přítomny všechny národy světa, kter é jsou povolány ke spáse. 6 7 8 8. Evangelium je určeno všem lidem, protože všichni byli vykoupeni Ježíšovým utrpením, smrtí a vzkříšením. Všichni, tedy i národy, ke kterým byl před tisíci lety vyslán svatý Vojtěch, jako svědek Kr istova tajemství. Dnes, po tisíci letech, kdy si připomínáme život a umučení hlasatele evangelia Vojtěcha, zpíváme spolu s celým křesťanským společenstvím: Te Deum laudamus...: — «Boze, Tebe chválíme/ Tebe, Pane, velebíme./ Vydá vá o Tobě svědectví zástup mučedníků ». Zároveň svěřme Boží prozřetelnosti rodnou zemi svatého Vojtěcha, ten to vznešený národ, z něhož vzešel, jakož i ostatní slovanské národy, kte rým se dostalo v dějinách ovoce jeho misionářské práce. Salvum fac popu6 7 8 Jan 10, 11. Jan 10, 15. Jan 10, 16. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 147 him tuum, Domine,...: — « Zachraň, Pane, svůj lid, / žehnej svému dědictví ». Salvum fac! — Zachraň nás! Nechť dílo spásy započaté v této zemi sva tým Vojtěchem zůstává pevné a přináší hojné ovoce vám, jeho krajanům, jakož i těm, ke kterým byl poslán! Amen. NUNTIUS Ob diem ad pacem fovendam missus. 1. La giustizia cammina con la pace e sta con essa in relazione costante e dinamica. Giustizia e pace mirano al bene di ciascuno e di tutti, per questo esigono ordine e verità. Quando una è minacciata, entrambe vacilla no; quando si offende la giustizia, si mette a repentaglio anche la pace. Esiste una stretta relazione tra la giustizia di ciascuno e la pace di tutti, ed è per questo che, con il presente Messaggio per la Giornata Mondiale della Pace, vorrei rivolgermi anzitutto ai Capi di Stato, avendo ben presen te che il mondo di oggi, pur segnato in molte regioni da tensioni, violenze e conflitti, è alla ricerca di nuovi assetti e di più stabili equilibri, in vista di una pace vera e duratura per l'intera umanità. Giustizia e pace non sono concetti astratti o ideali lontani; sono valori insiti, come patrimonio comune, nel cuore di ogni persona. Individui, fami glie, comunità, nazioni, tutti sono chiamati a vivere nella giustizia e ad operare per la pace. Nessuno può dispensarsi da questa responsabilità. Il mio pensiero va, in questo momento, sia a quanti si trovano coinvol ti, loro malgrado, in dolorosi conflitti, sia agli emarginati, ai poveri, alle vittime di ogni genere di sfruttamento: sono persone che sperimentano nella loro carne l'assenza della pace e gli effetti strazianti dell'ingiustizia. Chi po trebbe restare indifferente di fronte al loro anelito verso una vita radicata nella giustizia e nella pace autentica? È responsabilità di tutti fare in modo che ciò sia loro concesso: giustizia piena non si ha se non quando a tutti è dato di poterne ugualmente usufruire. La giustizia è, allo stesso tempo, virtù morale e concetto legale. Talvolta la si rappresenta con gli occhi bendati; in realtà, è proprio della giustizia essere attenta e vigile nell'assicurare l'equilibrio tra diritti e doveri, nonché nel promuovere l'equa condivisione dei costi e dei benefìci. La giustizia re staura, non distrugge; riconcilia, piuttosto che spingere alla vendetta. La 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 148 sua ultima radice, a ben guardare, è situata nell'amore, che ha la sua es pressione più significativa nella misericordia. La giustizia, pertanto, staccata dall'amore misericordioso, diventa fredda e lacerante. La giustizia è virtù dinamica e viva: difende e promuove l'inestimabile dignità della persona e si fa carico del bene comune, essendo custode delle relazioni tra le persone ed i popoli. L'uomo non vive da solo, ma fin dal primo momento della sua esistenza è in rapporto con gli altri, così che il bene suo, come individuo, e quello della società procedono di pari passo: tra i due aspetti sussiste un delicato equilibrio. La giustizia si fonda sul rispetto dei diritti umani 2. La persona è per natura dotata di diritti universali, inviolabili, inalie nabili. Questi, tuttavia, non sussistono da soli. Al riguardo, il mio venerato Predecessore, Papa Giovanni XXIII, insegnava che la persona « possiede sia diritti che doveri derivanti immediatamente e simultaneamente dalla sua stessa natura». Sul corretto fondamento antropologico di tali diritti e do veri, nonché sulla loro intrinseca correlazione, poggia l'autentico bastione della pace. 1 Negli ultimi secoli questi diritti umani sono stati formulati in diverse dichiarazioni normative, come pure in strumenti giuridici vincolanti. La lo ro proclamazione, nella storia di popoli e nazioni alla ricerca di giustizia e di libertà, è ricordata con legittimo orgoglio, anche perché sovente è stata vissuta come un punto di svolta dopo aperte violazioni della dignità di sin goli individui e di intere popolazioni. Cinquant'anni fa, dopo una guerra segnata dalla negazione del diritto persino di esistere per certi popoli, l'Assemblea Generale delle Nazioni Unite ha promulgato la Dichiarazione Universale dei Diritti dell'Uomo. Si è trat tato d'un atto solenne, a cui si è giunti, dopo la triste esperienza della guerra, mossi dalla volontà di riconoscere in maniera formale gli stessi dirit ti a tutte le persone e a tutti i popoli. In tale documento si legge la seguen te affermazione, che ha resistito alla prova del tempo: « Il riconoscimento della dignità inerente a tutti i membri della famiglia umana e dei loro dirit ti, uguali ed inalienabili, costituisce il fondamento della libertà, della giusti zia e della pace nel mondo». Non minore attenzione meritano le parole 2 1 2 Lett. enc. Pacem in terris (11 aprile 1963), I: AAS 55 (1963), 259. Dichiarazione Universale dei Diritti dell'Uomo, Preambolo. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 149 con cui il documento si chiude: « Nulla nella presente Dichiarazione può es sere interpretato nel senso di implicare un diritto di un qualsiasi Stato, gruppo o persona di esercitare un'attività o di compiere un atto mirante al la distruzione di alcuni dei diritti e delle libertà in essa enunciati ». È drammatico che, ancora ai nostri giorni, tale disposizione sia palese mente violata mediante l'oppressione, i conflitti, la corruzione o, in modo più subdolo, mediante il tentativo di reinterpretare, magari distorcendone deliberatamente il senso, le stesse definizioni contenute nella Dichiarazione Universale. Essa va osservata integralmente, nello spirito come nella lette ra. Essa rimane — come ebbe a dire il Papa Paolo VI di venerata memoria — uno dei più grandi titoli di gloria delle Nazioni Unite, « specialmente quando si pensa all'importanza che le è attribuita come cammino sicuro verso la pace ». In occasione del cinquantesimo anniversario della Dichiarazione Univer sale dei Diritti dell'Uomo, che si celebra quest'anno, è opportuno ricordare che « la promozione e protezione dei diritti umani è materia di prioritaria importanza per la comunità internazionale». Su questo anniversario pesa no, tuttavia, le ombre di alcune riserve manifestate circa due caratteristiche essenziali della nozione stessa di diritti dell'uomo: la loro universalità e la loro indivisibilità. Tali tratti distintivi vanno riaffermati vigorosamente per respingere le critiche di chi tenta di sfruttare l'argomento della specificità culturale per coprire violazioni dei diritti umani, come di chi impoverisce il concetto di dignità umana negando consistenza giuridica ai diritti economi ci, sociali e culturali. Universalità e indivisibilità sono due principi guida che postulano comunque l'esigenza di radicare i diritti umani nelle diverse culture, nonché di approfondire il loro profilo giuridico per assicurarne il pieno rispetto. 3 4 5 Il rispetto dei diritti umani non comporta solo la loro protezione sul piano giuridico, ma deve tener conto di tutti gli aspetti scaturenti dalla no zione di dignità umana, che è alla base di ogni diritto. In tale prospettiva assume grande rilevanza un'adeguata attenzione alla dimensione educativa. Inoltre, è importante considerare anche la promozione dei diritti umani: Ibid., art. 30. * Messaggio al Presidente della 28 Assemblea generale delle Nazioni Unite, in occasione del XXV anniversario della Dichiarazione Universale dei Diritti dell'Uomo (10 dicembre 1973): AAS 65 (1973), 674. Dichiarazione di Vienna, Conferenza mondiale sui Diritti dell'Uomo (giugno 1993), Preambolo I. 3 a 5 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 150 questa è frutto dell'amore per la persona come tale, giacché « l'amore va ol tre quanto è in grado di assicurare la semplice giustizia». Nell'ambito di tale promozione, in particolare, dovranno essere compiuti ulteriori sforzi per proteggere i diritti della famiglia, che è « l'elemento naturale e fondamenta le della società ». 6 7 Globalizzazione nella solidarietà 3. I vasti mutamenti geo-politici succedutisi dopo il 1989 sono stati ac compagnati da vere rivoluzioni nel campo sociale ed economico. La globa lizzazione dell'economia e della finanza è ormai una realtà e sempre più chiaramente si vanno raccogliendo gli effetti dei rapidi progressi legati alle tecnologie informatiche. Siamo alle soglie di una nuova era, che porta con sé grandi speranze ed inquietanti interrogativi. Quali saranno le conseguen ze dei cambiamenti in atto? Potranno tutti trarre vantaggio da un mercato globale? Avranno finalmente tutti la possibilità di godere della pace? Le re lazioni tra gli Stati saranno più eque, oppure le competizioni economiche e le rivalità tra popoli e nazioni condurranno l'umanità verso una situazione di instabilità ancora maggiore? Per una società più equa, per una pace più stabile in un mondo in cam mino sulla strada della globalizzazione, è compito urgente delle organizza zioni internazionali contribuire a promuovere il senso di responsabilità per il bene comune. Ma per giungere a ciò è necessario non perdere mai di vi sta la persona umana, che deve essere posta al centro di ogni progetto so ciale. Solo così le Nazioni Unite possono diventare una vera « famiglia di Nazioni », secondo il loro originario mandato di « promuovere il progresso sociale ed un più elevato tenore di vita in una più ampia libertà». È questa la strada per costruire una Comunità mondiale basata sulla « fiducia reciproca, sul sostegno vicendevole, sul rispetto sincero ». La sfida insom ma è quella di assicurare una globalizzazione nella solidarietà, una globaliz zazione senza marginalizzazione. Ecco un evidente dovere di giustizia, che 8 9 CONC. ECUM. V A T . II, Cost. past. sulla Chiesa nel mondo contemporaneo, Gaudium et spes, 78. Dichiarazione Universale dei Diritti dell'Uomo, art. 16 § 3. Cfr Carta dei Diritti della Fa miglia (22 ottobre 1983), presentata dalla Santa Sede: Ench. Vat. 9, 538-552. Carta delle Nazioni Unite, Preambolo. GIOVANNI PAOLO I I , Discorso alla 60 Assemblea Generale delle Nazioni Unite (5 ottobre 1995), 14: L'Osservatore Romano, 6 ottobre 1995, p. 7. 6 7 8 9 a 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Joannis Pauli Pp. II 151 comporta notevoli implicazioni morali nell'organizzazione della vita econo mica, sociale, culturale e politica delle Nazioni. Il pesante fardello del debito estero 4. Nazioni ed intere regioni del mondo, a causa del loro fragile potenzia le finanziario o economico, rischiano di essere escluse da un'economia che si globalizza. Altre hanno maggiori risorse, ma non possono purtroppo trarne vantaggio per diversi motivi: disordini, conflitti interni, mancanza di strut ture adeguate, degrado ambientale, diffusa corruzione, criminalità ed altre ragioni ancora. La globalizzazione va coniugata con la solidarietà. Si devo no, pertanto, stanziare aiuti speciali, grazie ai quali Paesi che, con le sole loro forze, non sono in grado di entrare con successo nel mercato globale, possano superare la loro attuale situazione di svantaggio. E cosa che si de ve ad essi per giustizia. In un'autentica « famiglia di Nazioni », nessuno può essere escluso; al contrario, è il più debole, il più fragile che va sostenuto, perché possa sviluppare appieno le proprie potenzialità. Il mio pensiero va qui ad una delle maggiori difficoltà a cui le Nazioni più povere devono oggi far fronte. Intendo riferirmi al pesante fardello del debito estero, che compromette le economie di Popoli interi, frenando il lo ro progresso sociale e politico. Al riguardo, recenti iniziative delle istituzioni finanziarie internazionali hanno posto in essere un importante tentativo di coordinata riduzione di tale debito. Auspico di cuore che si continui ad avanzare su questo cammino, applicando con flessibilità le condizioni pre viste, in modo che tutte le Nazioni aventi diritto possano trarne vantaggio prima dell'anno 2000. Molto potranno fare in tal senso i Paesi più ricchi, offrendo il loro sostegno nell'attuazione delle iniziative menzionate. La questione del debito fa parte di un problema più vasto: quello del persistere della povertà, talvolta anche estrema, e dell'emergere di nuove disuguaglianze che accompagnano il processo di globalizzazione. Se l'obietti vo è una globalizzazione senza marginalizzazione, non si può tollerare un mondo in cui vivono a fianco a fianco straricchi e miserabili, nullatenenti privi persino dell'essenziale e gente che sciupa senza ritegno ciò di cui altri hanno disperato bisogno. Simili contrasti sono un affronto alla dignità della persona umana. Non mancano certo mezzi adeguati per eliminare la mise ria, quali la promozione di consistenti investimenti sociali e produttivi da parte di tutte le istanze economiche mondiali. Ciò tuttavia suppone che la Comunità internazionale intenda agire con la necessaria determinazione po- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 152 litica. Passi lodevoli in questa direzione sono già stati fatti, ma una soluzio ne duratura richiede lo sforzo concertato di tutti, incluso quello degli stessi Stati interessati. Urge una cultura della legalità 5. E che dire delle gravi ineguaglianze esistenti all'interno delle Nazioni? Situazioni di povertà estrema, dovunque si manifestino, costituiscono la prima ingiustizia. Eliminarle deve rappresentare per tutti una priorità sia a livello nazionale che internazionale. Non si può, poi, sottacere il vizio della corruzione, che mina lo sviluppo sociale e politico di tanti popoli. È un fenomeno crescente, che si insinua insidiosamente in molti settori della società, beffandosi della legge ed igno rando le norme di giustizia e di verità. La corruzione è diffìcile da contra stare, perché assume molteplici forme: soffocata in un'area, rinasce talora in un'altra. Occorre coraggio anche solo per denunciarla. Per stroncarla poi si richiede, insieme con la volontà tenace delle Autorità, il sostegno generoso di tutti i cittadini, sorretti da una forte coscienza morale. Una grande responsabilità in questa battaglia ricade sulle persone che hanno cariche pubbliche. È loro compito impegnarsi per l'equa applicazione della legge e la trasparenza in tutti gli atti della pubblica amministrazione. Posto al servizio dei cittadini, lo Stato è il gestore dei beni del popolo, che deve amministrare in vista del bene comune. Il buon governo richiede il controllo puntuale e la piena correttezza di tutte le transazioni economiche e finanziarie. In nessuna maniera si può permettere che le risorse destinate al bene pubblico servano ad altri interessi di carattere privato o addirittura criminoso. L'uso fraudolento del denaro pubblico penalizza soprattutto i poveri, che sono i primi a subire la privazione dei servizi di base indispensabili per lo sviluppo della persona. Quando poi la corruzione si infiltra nell'ammini strazione della giustizia, sono ancora i poveri a portarne più pesantemente le conseguenze: ritardi, inefficienze, carenze strutturali, assenza di un'ade guata difesa. Sovente ad essi non resta altra via che subire il sopruso. Forme di ingiustizia particolarmente gravi 6. Vi sono altre forme di ingiustizia che mettono a rischio la pace. Desi dero ricordarne qui due: innanzitutto l'assenza di mezzi per accedere equa- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 153 mente al credito. I poveri sono tante volte costretti a restare fuori dai nor mali circuiti economici o a mettersi nelle mani di trafficanti di denaro sen za scrupoli che esigono interessi esorbitanti, con il risultato finale del peg gioramento di una situazione già di per sé precaria. Per questo, è dovere di tutti impegnarsi perché ad essi sia reso possibile l'accesso al credito in ter mini equi e con interessi favorevoli. Per la verità, in diverse parti del mon do già esistono istituzioni finanziarie che praticano il micro-credito a condi zioni di favore per chi ne ha bisogno. Sono iniziative da incoraggiare, per ché è su questa strada che si può giungere a stroncare alle radici la vergo gnosa piaga dell'usura, facendo in modo che i mezzi economici necessari per lo sviluppo dignitoso delle famiglie e delle comunità siano accessibili a tutti. E che dire dell'aumento della violenza nei confronti delle donne, delle bambine e dei bambini? Oggi è una delle più diffuse violazioni dei diritti umani, divenuta tragicamente uno strumento di terrore: donne prese in ostaggio, minori barbaramente massacrati. A ciò si aggiunge la violenza del la prostituzione forzata e della pornografìa infantile, come pure dello sfrut tamento lavorativo dei minori in condizioni di vera schiavitù. Per contri buire a fermare il dilagare di queste forme di violenza occorrono concrete iniziative, in particolare misure legali appropriate a livello sia nazionale che internazionale. S'impone altresì un arduo lavoro educativo e di promozione culturale, affinché, come sovente ho ricordato in precedenti Messaggi, si ri conosca e si rispetti la dignità d'ogni persona. Una componente, infatti, non può assolutamente mancare nel patrimonio etico-culturale dell'intera uma nità e di ogni singola persona: la consapevolezza che gli esseri umani sono tutti uguali in dignità, meritano il medesimo rispetto e sono soggetti degli stessi diritti e doveri. Edificare la pace nella giustizia è impegno di tutti e di ciascuno 7. La pace per tutti nasce dalla giustizia di ciascuno. Nessuno può sot trarsi ad un impegno di così decisiva importanza per l'umanità. Esso chia ma in causa ogni uomo ed ogni donna, secondo le proprie competenze e responsabilità. Faccio appello innanzitutto a voi, Capi di Stato e Responsabili delle Nazioni, ai quali è affidata la suprema vigilanza sullo stato di diritto nei rispettivi Paesi. Assolvere a tale alto incarico è certamente non facile, ma costituisce uno dei vostri compiti prioritari. Possano gli ordinamenti degli 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 154 Stati a cui servite costituire per le popolazioni garanzia di giustizia e stimo lo ad una costante crescita della coscienza civile. Costruire la pace nella giustizia esige, inoltre, l'apporto di ogni categoria sociale, ciascuna nel proprio ambito ed in sinergia con le altre componenti della comunità. In particolare, incoraggio voi, insegnanti, impegnati a tutti i livelli nell'istruzione e nell'educazione delle nuove generazioni: formatele ai valori morali e civili, instillando in esse uno spiccato senso dei diritti e dei doveri, a partire dall'ambito stesso della comunità scolastica. Educare alla giustizia per educare alla pace: questo è uno dei vostri compiti primari. Nel cammino educativo è insostituibile la famiglia, che rimane l'ambien te privilegiato per la formazione umana delle nuove generazioni. Dal vostro esempio, cari genitori, dipende in gran parte la fisionomia morale dei vostri figli: essi la assimilano dallo stile di rapporti che voi impostate all'interno ed all'esterno del nucleo familiare. La famiglia è la prima scuola di vita e l'impronta ricevuta in essa è decisiva per i futuri sviluppi della persona. A voi infine, giovani del mondo intero, che spontaneamente aspirate al la giustizia ed alla pace, dico: tenete sempre viva la tensione verso questi ideali, ed abbiate la pazienza e la tenacia di perseguirli nelle concrete con dizioni in cui vi trovate a vivere. Siate pronti a respingere le tentazioni di scorciatoie illegali verso falsi miraggi di successo o di ricchezza; abbiate in vece il gusto di ciò che è giusto e vero, anche quando attenersi a questa li nea richiede sacrificio ed impegna ad andare controcorrente. E in questo modo che « dalla giustizia di ciascuno nasce la pace per tutti ». Condivisione, via della pace 8. S'avvicina a grandi passi il Giubileo dell'Anno 2000, un tempo per i credenti dedicato in modo speciale a Dio, Signore della Storia, un richiamo per tutti circa la radicale dipendenza della creatura dal Creatore. Ma nella tradizione della Bibbia, esso era anche il tempo della liberazione degli schiavi, della restituzione della terra al legittimo proprietario, del condono dei debiti e della conseguente restaurazione di forme di uguaglianza tra tut ti i membri del popolo. E pertanto un tempo privilegiato per perseguire quella giustizia che conduce alla pace. In forza della fede in Dio-amore e della partecipazione all'universale re denzione di Cristo, i cristiani sono chiamati a comportarsi secondo giustizia e a vivere in pace con tutti, perché « Gesù non ci ha dato semplicemente la pace. Ci ha dato la sua pace, accompagnata dalla sua giustizia. Poiché Egli 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 155 è pace e giustizia, può divenire nostra pace e nostra giustizia». Ho pro nunciato queste parole quasi vent'anni fa, ma nell'orizzonte dei cambia menti radicali in atto, esse acquistano ora un senso ancora più concreto e vivo. Un segno distintivo del cristiano, oggi più che mai, deve essere l'amore per i poveri, i deboli, i sofferenti. Vivere questo impegno esigente richiede un totale ribaltamento di quei presunti valori che inducono a ricercare il bene soltanto per se stessi: il potere, il piacere, l'arricchimento senza scru poli. Sì, proprio a questa radicale conversione sono chiamati i discepoli di Cristo. Quanti si impegnano a seguire questa via, sperimenteranno vera mente « giustizia, pace e gioia nello Spirito Santo » (Rm 14, 17), ed assapo reranno « un frutto di pace e di giustizia » (Eb 12, 11). Desidero riproporre ai cristiani di ogni continente l'ammonimento del Concilio Vaticano II: « Siano anzitutto soddisfatti gli obblighi di giustizia perché non si offra come dono di carità ciò che già è dovuto a titolo di giustizia ». Una società autenticamente solidale si costruisce grazie al fatto che quanti hanno beni non si limitano ad attingere, per aiutare i poveri, soltanto dal loro superfluo. Offrire beni materiali, inoltre, non è sufficiente: occorre spirito di condivisione, così da sentire come un titolo d'onore la possibilità di dedicare le proprie cure ed attenzioni alle necessità dei fratelli in difficoltà. Si avverte oggi, da parte sia dei cristiani che dei seguaci di al tre religioni e di tanti uomini e donne di buona volontà, il richiamo ad uno stile di vita semplice come condizione perché l'equa condivisione dei frutti della creazione di Dio possa diventare realtà. Chi vive nella miseria non può attendere oltre: ha bisogno ora ed ha perciò diritto di ricevere subito il necessario. 10 u Lo Spirito Santo all'opera nel mondo 9. E iniziato, con la prima domenica di Avvento, il secondo anno di preparazione immediata al Grande Giubileo del 2000, dedicato allo Spirito Santo. Lo Spirito della speranza è all'opera nel mondo. È presente nel ser vizio disinteressato di chi lavora accanto agli emarginati ed ai sofferenti, di chi accoglie gli immigrati ed i rifugiati, di chi con coraggio rifiuta di respin gere una persona o un intero gruppo per motivi etnici, culturali e religiosi; è presente, in particolare, nell'azione generosa di quanti con pazienza e co10 AAS 71 11 GIOVANNI PAOLO I I , Omelia allo Yankee Stadium di New York (2 ottobre 1979), 1: (1979), 1169. Decr. sull'apostolato dei laici Apostolicam actuositatem, 8. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 156 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale stanza continuano a promuovere la pace e la riconciliazione tra coloro che erano un tempo avversari e nemici. Ecco, sono questi altrettanti segni di speranza che incoraggiano a ricercare la giustizia che conduce alla pace. Il cuore del messaggio evangelico è Cristo, pace e riconciliazione per tut ti. Possa il suo volto illuminare il cammino dell'umanità, che si appresta a varcare la soglia del terzo millennio. Diventino doni per tutti, senza distinzione alcuna, la sua giustizia e la sua pace! « Allora il deserto diventerà un giardino e il giardino sarà considerato una selva. Nel deserto prenderà dimora il diritto e la giustizia regnerà nel giardino. Effetto della giustizia sarà la pace, frutto del diritto una perenne sicurezza » (Is 32, 15-17). Dal Vaticano, 8 dicembre dell'anno 1997. IOANNES PAULUS PP. II 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Carnis Sanctorum 157 ACTA CONGREGATIONUM CONGREGATIO DE CAUSIS SANCTORUM ANTIOCHEN. MARONITARUM Beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Nimatullacii Al-Hardini (in saec.: Iosephi Kassab) sacerdotis professi ordinis Libanensis Maronitarum (1808-1858) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Servus Dei Nimatullacius Al-Hardini (in saeculo: Iosephus Kassab) natus est anno 1808 in pago Libani montis Hardine. In Ordinem Libanensem Maronitarum ingressus, monasticam fecit professionem anno 1830 et post triennium ordinationem accepit sacerdotalem. In institutionem theologiae incubuit, in iuvenum educationem et in pastoralem navitatem. Fidelitate erga Regulam, altum precationis spiritum et paenitentiae emi nuit. Sanctitatis fama clarus, in Domino, postridie idus Décembres anno 1858, obdormivit. Beatificationis et canonizationis Causa anno 1926 inita est apud Curiam Antiochenam Maronitarum et die 7 mensis Septembris anno 1989 Summus Pontifex Ioannes Paulus II Servum Dei heroum in modum virtutes théolo gales, cardinales et his adnexas coluisse edixit. Deinceps, Postulationis Causae rogatu, Congregatio de Causis Sanctorum coniectam miram sanationem inspexit eiusdem Servi Dei intercessioni tribu tam. Sanatio ad Libanensem puerum Andream Najem pertinet qui anno 1986 ostendere coepit astheniam, ingravescentem pallorem atque anhaemiam. In partem eo deducto haematologiae valetudinarii Berytensis, dia gnosis de aplasia medullari facta est. Therapia praescripta, quamvis idonea esset, nullam fecit salubrem mutationem. Mense Februario anno 1987 per aliquot dies valetudinario Parisiensi receptus est et deinde valetudinario Iu daico. Cum curae inefficaces essent et aegroti condiciones ingravescerent, prognosis infausta quoad vitam facta est et divinum auxilium postulatum est per intercessionem Servi Dei Nimatullacii Al-Hardini, ad cuius tumulum 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 158 Andreas, una cum familiaribus, se contulit deprecaturus die 26 mensis Sep tembris anno 1987; tunc ob pietatem habitum monasticum induit Ordinis Maronitarum. Statim commodam valetudinem animadvertit et robur quod eum iam plus annum defïciebat. Etenim perfecte et stabiliter sanatus erat, ut ipsi medici postea reppererunt. Apud Curiam Antiochenam Maronitarum anno 1996 celebrata est Inqui sitio dioecesana, cuius auctoritas et vis probata est a Congregatione de Cau sis Sanctorum decreto die 27 mensis Septembris eodem anno promulgato. Dicasterii Consilium Medicorum, in sessione die 27 habita mensis Februarii anno 1997, uno ore affirmavit sanationem fuisse celerrimam, completam, stabilem et ex scientia inexplicabilem. Secuti mensis Maii die 9 actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris et calendis Iuliis eiusdem anni Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Pio Laghi. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcoporum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Cardinali Ponente, meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pa ter declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Ven. Servo Dei Nimatullacio Ordinis Libanensis Al-Hardini (in Maronitarum, saec.: videlicet Iosepho de Kassab), celérrima, Sacerdote completa et professo stabili sa natione pueri Andreae Najem a « grave aplasia idiopatica ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . £8 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Caváis Sanctorum 159 AQUENSIS Beatificationis seu declarationis martyrii Servae Dei Teresiae Bracco christifidelis laicae (1924-1944) DECRETUM SUPER MARTYRIO «Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini» (Ps 119, 1). Vere beata fuit Teresia Bracco, quae semper in lumine fidei ambulavit et, officiis baptismalibus congruens, Dei legi oboedivit usque ad supremum vi tae sacrificium, ita gloriam martyrii et immortalitatis praemium assecuta. Iuvenis haec Christi testis orta est in pago Sancta Iulia, intra fines posi to municipii Dego appellati, ad Aquensis dioecesis pertinentis, die 24 men sis Februarii anno 1924 a Iacobo Bracco et Angela Pera, probis agricolis, qui Dei vias eam docuerunt atque precationis et laboris studium. Diligenter et fructuose ludum frequenta vit et catechismum, aestimationem sibi concilians praeceptricum et parochi, qui pluries eam praemiis donavit ob diligen tiam qua doctrinae studuit christianae. Anno 1933 sacramentum accepit Confirmationis. Cum pietate Missae constanter diebus festis intererat et, cum poterat, etiam diebus profestis atque saepe Sanctissimam accipiebat Eucharistiam. Praesertim religiosa erat in Matrem Redemptoris, quam coti diana recitatione Rosarii honorabat. Etiam puellula dictum Sancti Dominici Savio suum fecit: «Mortem, sed non peccata»; et quidem semper Dei prae cepta servavit, leges Ecclesiae et sui status officia. Simplicem et vivam ha buit fidem, quam precatione aluit, sacramentis et incommodis quamque do mi est testificata et in paroecia. Eminuit indolis bonitate, oboedientia pa rentibus, Domini fiducia, verecundia, modestia atque prudentia in loquendo inque agendo. In pace cum omnibus vixit et cum poterat utilis proximo efficiebatur. Aequo animo et sedulo operam dedit bono familiae, se offerendo libenter muniis domesticis, duro agrorum labori et gregis custodiae, quem ad pascendum ducebat. Incorrupte moralem christianam coluit, virtutes exercuit, accurate castitatem custodivit, conscia se esse Spiritus Sancti tem plum; utque hoc assequeretur, aperte sermones, circumstantias et coetus periculosos vitabat. Hoc modo, in humilitate dies agebat, Deum laudans vi tae bonitate. Patre mortuo (idibus Iuliis anno 1944), matrem confirmavit affirmando sibi esse cauturam et se mortem praeoptaturam, potius quam malum faceret. Et usque ad finem in hoc mansit proposito. Namque, ve spere diei 27 mensis Augusti eiusdem anni, cum amica loquens de violentáis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 160 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sexualibus quas nonnullae mulieres patiebantur difficili illo tempore, decla ravit: « Iuro me situram esse ut interficiar, potius quam cedam ». Insequen ti die, mane, ad ecclesiam se contulit, Missae interfuit et se Christi Corpore nutrivit; deinde ivit in agris operatum. Circiter horam tertiam edita est vox milites Germanicos esse perventuros, qui aliquos procursatores insequebantur. Serva Dei cum matre, quibusdam sororibus aliisque personis se abdidit in castaneto a domo sua non longinquo. Matri, quae eam monebat ne peri clitaretur, quandoquidem interdum inspiciebat quid in pago accideret, re spondit se esse ad mortem paratam cum mane sanctam Communionem ac cepisset. In eadem illa circumstantia cuidam personae patefecit se mortem praeferre, quam violari. Insuper saepe precabatur et ceteros ad precandum hortabatur. Milites Germanici, qui supervenerant, quotquot in castaneto erant congregaverunt, dumque eos gregatim in viam inducebant ad locum Sanvarezzo, Teresia et duae aliae puellae a tribus militibus, ut se sequeren tur, coactae sunt in silvas propinquas, clara cum voluntate earum mulie rum dignitatem offendendi. Serva Dei fugere nisa est, sed impedita est vi. Paulo post clamores auditi sunt, auxilii invocationes et ictus. Vespere duae puellae domum redierunt et flentes perceptam violentiam narraverunt. Te resia vero non est reversa. Corpus eius inventum est die 30 mensis Augusti inter frútices signis notatum luctationis qua vim inferenti restiterat, omnes que pro certo habuerunt eam virginitatem servasse et dignitatem. Clara eius mors ilico habita est verum martyrium; quae fama confirma ta est et aucta volventibus annis; quapropter Episcopus Aquensis Causam iniit beatificationis seu declarationis martyrii per celebratam dioecesanam inquisitionem (annis 1988-1989), quae est rite probata a Congregatione de Causis Sanctorum decreto die 25 mensis Ianuarii anno 1991 promulgato. Praeparata Positione, ex more consideratum est de asserto martyrio. Die 26 mensis Novembris anno 1996, felici cum eventu, actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinde et Episcopi, in Sessione Ordinaria die 15 mensis Aprilis habita anno 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Eduardo Gagnon, professi sunt mortem Teresiae Bracco verum fuisse martyrium. De hisce omnibus rebus, referente subscripto Pro-Praefecto, certior fac tus, Summus Pontifex Ioannes Paulus II, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, praecepit ut decretum super martyrio Servae Dei rite conscriberetur. Quod cum esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis ceterisque de 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 161 more convocandos eisque adstantibus Beatissimus Pater declaravit: Constare de martyrio eiusque causa Servae Dei Teresiae Bracco, Christifidelis laicae, anno 1944 interfectae, in casu et ad effectum de quo agitur. Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. © ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . © Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis ARIMINEN. Beatificationis et canonizationis Servae Dei Carolae Ronci christifidelis laicae ex Instituto Saeculari Ancillarum Matris Misericordiae (1936-1970) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS «Ego sum lux mundi, qui sequitur me, non ambulabit in tenebris, sed habebit lumen vitae» (Io 8, 12). Lux Christi vitam quoque iuvenis Carolae Ronci illuminavit, quae in eius verbum credidit, amori eius respondit ac fideliter eius fecit volunta tem. Contuitu in eo defixo, fidei auctore et consummatore (cf. Heb 12, 2), alacriter in via perfectionis ambulavit, omnibus viribus suis operam dedit Dei Regno aedificando et in suae aetatis societate Evangelii lumen operum et apostolatus sanctitate diffudit. Hoc modo, ipsa lux facta (cf. Mt 5, 14), Domini praeceptum est exsecuta: « Sic luceat lux vestra coram hominibus, ut videant opera vestra bona et glorificent Patrem vestrum, qui in caelis est» (Mt 5, 16). . Haec Christi testis Arimini orta est die mensis Aprilis 11 anno 1936, a Marco Ronci et Iolanthe Casalboni; biduo post divinam accepit vitam per sacramentum Baptismi et anno 1946 Confirmationem primumque euchari stico Pane se nutrivit. In pago Torre Pedrera, ubi eius familia habitabat, magna cum diligentia exitibusque optimis ludum frequentavit (annis 19421947), promptam ostendens intellegentiam, fortem voluntatem indolemque vivacem et amabilem. Vestificae artem didicit quam postea exercuit, offici li - A A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 162 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale na pro vici sui puellis aperta; eodem tempore in munia domestica incumbe bat parentesque in eorum tabernae administratione adiuvabat, in qua po ma et olera vendebantur. Educatio religiosa in pueritia accepta non magna fuerat, sed ex recta mollique conscientia religiose actuum suorum honesta tem percipiebat. Ex intervallis Missae intererat et ad sacramenta accedebat et, sicut aequales, obiectationibus ac femininis vanitatibus obsecundabat. Eius vita semel et radicitus est mutata per Annum Sanctum 1950 cum, gratia mota, statuit quamlibet levitatem omneque delectamentum relinque re ut se Deo dederet et proximis. Gaudii plena et gratae memoriae pro lu mine, quod in eius anima splendidior usque fulgebat, gustum invenit litur giae, precationis, meditationis, sacrificii apostolatusque atque Iesum videre coepit eique servire in pauperibus, in dolentibus et in parvis. Cum Evange lium nuntiare exoptaret et ad animarum salutem valere, parocho se obtulit domino Napoleoni Succi, qui eius factus est rector et confessarius. Cum Ac tioni Catholicae ardenter adhaesisset paroeciali, praeposita est primum iis, quae Beniamine appellantur et deinde iis quae Aspiranti, quas benigna sol licitudine educavit atque paedagogica peritia. Sapienter, vero, suis faculta tibus non confidebat, quae copiosae erant, sed instanter divinum invocabat auxilium, ut suus apostolatus alacer semper esset ac fructuum spiritalium fertilis. Etiam zonae fuit praeposita, idcirco eius opera pro Actione Catholi ca ad varias paroecias se extendit. Sacerdotium aestimatione et veneratione altissima est prosecuta et, pro certo habens presbyteros esse Dei ostensoria atque Iesu gestatores in mun do, victimam se devovit pro eorum sanctificatione nec umquam destitit pro iis deprecari et se condonare. Una cum parocho « Cenaculum Parvulorum » instituit, quod sodalicium erat vocationibus sacerdotalibus suscitandis, mis sionariis et religiosis. Dum caritatis ignis in eius vita exardescebat, omnino in servitio impensa familiae et paroeciae, se ad plenam contulit Domino consecrationem. Anno 1956 Beatae Mariae Virgini se consecra vit et a con fessario obtinuit ut cilicium gereret; anno 1956 votum privatum castitatis suscepit et anno 1957 votum paupertatis. Exemplo Sororum Ursulinarum illecta, quae in pago Torre Pedrera operabantur, anno 1958 est earum novi tiatum ingressa in oppido Gandino Bergomensi, sed paucis post mensibus fuit ei ad familiam redeundum. Apostolatum paroeciale resumpsit et firmiore consilio viae perfectionis ascensum perrexit, per omnia ad Dei voluntatem se conformans. Oboedien tiae parentibus votum fecit, necnon confessario atque paroeciae Sororibus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 163 Demum Providentia ostendit ei viam in qua Domino consecrationem perfi ceret. Cognito enim Instituto Mater Misericordiae, Maceratae condito a sa cerdote Philippo Piccinini, adhaesit cum fervore. Domi manens, novitiatum peregit et tamquam Ancilla vota nuncupavit anno 1962, quae maxima cum fidelitate observavit. Assiduitas qua pro sua communitate paroeciali labora bat proque animarum salute, tum solaciorum multorum ei causa fuit, tum etiam nonnullarum aegritudinum, quas Deo obtulit pro sacerdotum sancti ficatione; insuper iuxta Domini mandatum se gessit: « Diligite inimicos ve stros, bene facite his, qui vos oderunt» (Lc 6, 27). Tam probae agendi rationis fundamentum iecit intimam cum Christo coniunctionem, qui eius magister fuit, sponsus et deliciae. Ei iuncta carita te, introivit in divinorum mysteriorum contemplationem, perfecte leges Dei custodivit, peccatum fugit, sapienter venerata est talenta desursum accep ta, sedulo Ecclesiae muneri interfuit et, corde a vanis mundi rebus et a se ipsa libero, ad altissima volavit sanctitatis culmina. Fidem et caritatem aluit cotidiana Sacrarum Litterarum meditatione, precatione assidua, fruc tuosa actionum liturgicarum participatione, pietate erga Eucharistiam et Virginem Mariam, «ancillam Domini» (Lc 1, 38), sacrificio, ascesi, apostola tu, docili Ecclesiae Magisterio oboedientia et sacerdotum praeceptis, prae sertim parochi. Tam eius anima Dei erat plena ut, quidquid dicebat, scribe bat, faciebat, claritatem fidei significaret, caritatis fervorem, spei solidita tem. Firmiter in divinam misericordiam credidit et in Providentiam et hu militer praemium aeternum appetivit. Non paucas tulit difficultates; immo affirmabat: « Laeta sum: laetor certare, pati, vivere; de iis omnibus laetor quae a Sponso veniunt, quandoquidem, etsi intus saepe nos mori sentimus, etsi natura repugnat, in animae recessu tanta est pax, ut omnia compenset, et ceterum certa sum Illum adesse, mecum esse; praecipue temporibus diffi cilibus semper mihi vim necessariam suppeditat, qua hilari animo ambulare pergam ». Vera Christi discipula, Deum laudavit etiam exercitatione humili tatis, paupertatis, castitatis, oboedientiae, iustitia, temperantiae, omniaque prudentia cum supernaturali fecit, perseverantia et spiritali delectatione. Cum divinus Redemptor cruci suae artius coniunctos velit quos plus amat, Serva Dei autumno anni 1969 illum viae tractum percurrere coepit, qui eam erat ad plenam et decretoriam immolationem ducturus. Etenim, dum consueto cum fervore apostolatui dedebat se munusque familiaribus, animadvertit valetudinem suam labare. Subsequentes medicorum visitatio nes diagnosim fecerunt de carcinomate pulmones afficiente. Dei voluntati obsequens scripsit: «Mihi persuasum habeo hoc quoque necesse fuisse, ut propius accederem ad Iesum; et tranquilla sum in eius manibus ». Mense 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 164 Ianuario anno 1970 deducta est in valetudinarium Bononiense, ubi fide fulsit, patientia et caritate. Ad extremum vitae cum pervenisset, statutum est ut domum reduceretur. In itinere ad pagum Torre Pedrera, cum iam esset moriens, deducta est in quoddam Ariminense nosocomium. Postridie, men sis Aprilis die 2 anno 1970, lucerna cum accensa est in aeternitatem ingressa. Fama sanctitatis, qua innotuit in vita, palam significata est in exsequiis et crevit volventibus annis; quocirca Episcopus Ariminensis, permissu ob tento a Sancta Sede ad normam Sanctitas Clarior, Causam introduxit beati ficationis et canonizationis Processumque instruxit cognitionalem (annis 1982-1986), cuius vis et auctoritas est a Congregatione de Causis Sanctorum probata decreto die 10 mensis Iunii anno 1988 promulgato. Positione con fecta, inquisitum est ex more an Serva Dei heroum in modum virtutes coluisset. Die 27 mensis Septembris anno 1996, felici cum exitu, Congressus Peculiaris est actus Consultorum Theologorum. Patres Cardinales porro et Episcopi, in Sessionem Ordinariam congregati die 6 mensis Maii anno 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Achille Silvestrini, edixerunt Ser vam Dei Carolam Ronci heroum more virtutes théologales, cardinales et iis adnexas observavisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servae Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Carolae in Deum Ronci, et tum in proximum, Fortitudine, Christifidelis eisque laicae necnon de cardinalibus adnexis, in gradu ex Instituto Saeculari Prudentia, heroico, Servae Matris Miseri cordiae, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. 68 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. & S. €8 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Caváis Sanctorum 165 IAURINEN. Beatificationis seu declarationis martyrii Servi Dei Gulielmi Apor episcopi Tauri nensis (1892-1945) DECRETUM SUPER MARTYRIO « Eos defendere debeo, qui sunt mihi concrediti ». Eiusmodi verbis epi scopus Gulielmus Apor suum declaravit officium ab aggressione luporum gregem suum tuendi. Namque muneri fidelis a Christo sibi commisso, non solum populum suum in periculo non dereliquit, verum et vitam devovit in dignitate protegenda atque castitate iuvenum mulierum quae, bello furente, in eius habitatione refugium invenerant et tutelam. Hoc modo, caritate im pulsus, Domini Iesu est exemplum secutus, qui dixit: « Ego sum pastor bo nus: bonus pastor animam suam ponit pro ovibus» (Io 10, 11). Intrepidus hic Ecclesiae Episcopus natus est die 29 mensis Februarii an no 1892 in urbe Segesvár, intra fines posita dioecesis Albae Iuliensis, quae nunc in Dacoromania est, a barone Gabriele Apor et a comitissa Fidelia Pálffy, ferventibus catholicis. Sex annorum est patre orbatus, quapropter eius moralem et religiosam educationem mater curavit. Vindobonae ludum frequentavit et Caroloburgi gymnasium a Patribus rectum Societatis Iesu. Diligentia eminuit, indolis comitate, magna religiositate. Colociae in Hunga ria studiis peractis gymnasii, ingressus est seminarium Iaurinense, cuius Episcopus, eius propinquus, voluit illum nomen profiteri in ordinem studio rum universitatis theologicorum Oeniponte, ubi sedulo se ad sacerdotium praeparavit. Die 24 mensis Augusti anno 1915 est presbyter dioecesanus Magnovaradinensis Latinorum ordinatus. Tum, quasi instinctu divino afilatuque, in suo scripsit memoriali libello: «Felicitas sacerdoti abnegatione da tur, propriae vitae sacrificio et martyrio ». Paroeciae urbis Gyula (annis 1915-1916) cappellanus fuit et deinde studiorum praefectus ac theologiae dogmaticae in seminario dioecesano praeceptor (annis 1917-1918). Interea Oeniponte adeptus erat gradum doctoris theologiae (anno 1916). Tres et vi ginti annos urbis Gyula fuit parochus. Pastorali ac sociali industriae cum fervore se dedidit et prudentia, populi sui pater fuit atque magister, et sa crificii cum spiritu et generositate se omnibus omnia fecit, aestimationem et affectum urbis sibi concilians. Institutionis religionis in scholis restauratio nem obtinuit, doctrinam socialem sustinuit Ecclesiae, Actionem Catholicam, alacriter assiduitatem aegrotis praebendam, senibus, populi et praesertim 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 166 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale puerorum ac iuvenum formationem christianam curavit, consociationes lai cales. Vitam suam interiorem assidue coluit nisusque est in via progredi perfectionis. Summus Pontifex Pius XII, die 21 mensis Ianuarii anno 1941 eum Episcopum Iaurinensem nominavit. Paucis post diebus, novae suae dioece sis legatos excipiens, cum simplicitate suum patefecit cogitatum, in quo ad finem usque mansit: « Hactenus mea opera sacerdotalis est pastorali nota si gnata, et etiam uti Episcopus Iaurinensis pastor manere volo». Et quidem excellentibus humanis ac spiritualibus facultatibus in plenum communitatis dioecesanae servitium est usus, gloriam Dei quaerens atque animarum salu tem et exemplari modo muneribus fungens docendi, sanctificandi et guber nandi. Cum sacerdotibus cumque fidelibus consuetudinem iniit sincerae mu tuaeque fiduciae; sine exceptione omnes admittebat, qui illum adire cupiebant; liturgiae prospexit, vitae spiritali sacerdotum et alumnorum seminarii atque laicorum catholicorum formationi. Nävus fuit in aegrotos, quos saepe visitabat, in agrícolas inque operarios; iustitiam socialem fovit; überaus fuit erga pauperes, et in omnes, nullo excepto, magnam adhibuit caritatem, ob servantiam, verborum ac tractationis humanitatem. Hebraeos defendit, qui id temporis crudeliter vexabantur et Iudaeorum vico extruendo pro eis in urbe laurino obstitit. Die Pentecostes anno 1944 in ecclesia cathedrali, peri culorum neglegens, quibus se committebat, vocem intendit: « Omnes, qui primum et maximum christianorum praeceptum negant, et personas, clas ses vel gentes exsistere censent, quae odio habendae sint et persequendae; qui doctrinas vulgant secundum quas liceat homines tormentis excruciare, sive nigros, sive Hebraeos, nihil aliud sunt, nisi pagani, etsi se christianos esse gloriantur. Omnes qui probant aut communicant cruciatus in suos si miles illatos, peccatum mortale committunt intolerabilis gravitatis ». Dilexit Ecclesiam et concorditer cum Primate, Cardinali Iustiniano Serédi aliisque sacris Pastoribus, in quibus fuit Episcopus Iosephus Mindszenty, contra iniquas leges restitit, quae iura ac dignitatem hominis et populi violabant. Cum Hungaria campus facta est adversariorum exercituum, Servus Dei fidelium suorum incolumitati prospexit. Sedis suae portas aperuit tre centis ferme perfugis, quorum sustentationi et valetudini consulebat, cum id opus erat. Omnes excepit, qui illum adibant, pauperes ac divites, catho licos et Hebraeos atque de singulis paterna cum benignitate et sedulitate curam adhibuit. Vespere diei 28 mensis Martii, anno 1945, feriae quartae Maioris Hebdo madae, milites Russici ad sedem Episcopi prodierunt, qui eos cum serenità- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 167 te accepit et dignitate, quamquam eorum aliqui minati ei erant eundemque perquisiverant. Insequenti nocte dormitum non ivit, dicens: « Oportet me vigilare, si quid eveniat ». Feria quinta in Cena Domini, pyrobolorum coniectionibus saevientibus, ultimam celebravit Missam in cella vinaria et per totum diem milites ingressi sunt et exierunt ex eius domo, res varias auferentes. Perfugis, qui eum adhortabantur ne nimis periculo se obiceret, re spondit suum esse defendere gregem. Vespere feriae sextae Hebdomadae Maioris aliqui milites puellas, quae domi erant, iusserunt se alio sequi ut negotia familiaria explicarent. Episcopus, sciens illis propositum esse puellis vim inferre, magna cum firmitudine obstitit. Ignivomis missilibus collineatis ei minati sunt; confirmavit fortiter se numquam huiusmodi rem esse permissurum. Et puellis succurrens, quae e suo refugio protrahebantur, tribus armorum igneorum ictibus est percussus, e quibus unus in abdominis reces sus penetravit. Tunc milites abscesserunt. Iuvenes mulieres salvae erant. Episcopus, qui se pro earum dignitate et castitate devoverat, sanguinolentus, dixit: « Deo gratias ago, quia pro meis fidelibus me possum immolare », et deinde addidit: « Gratias persolvo Deo, quoniam tam pulchram feriam sextam Maioris Hebdomadae mihi praeparavit». In valetudinarium deduc tus, ilico sectionem chirurgicam subiit. Horribiles fuere dolores ac sitis ar dens, sed querelas non iecit. Etiam atque etiam dixit: « Pro meis fidelibus cruciatus offero meos ». Vespere Paschae peritonaei inflammatio intervenit. Peccata sua confessus, Unctionem Infirmorum accepit. Extremae eius curae ad sacerdotes, ad fideles, ad reipublicae auctoritates, ad patriam pertinue runt et ad suos Ecclesiaeque inimicos, quibus ignovit. Hora septima, nempe prima post meridiem, diei Lunae post Pascham, postridie calendas Apriles anno 1945, placide in Domino obdormivit. Propter bellum, exsequiae simplices fuerunt et pauperes, sed martyrii fama diffundi coepit ubique et corroborari: quocirca Episcopus Iaurinensis Causam iniit beatificationis et canonizationis celebrato Processu ordinario informativo (anno 1949), quem secuti sunt Rogatoriales Debrecensis et Colociensis. Ob tristes eventus qui Ecclesiam in Hungaria invaserunt, Causa ulteriores non fecit progressus usque ad annum 1989, cum Episcopus Iauri nensis ad consummationem Processus pervenit, quod accidit anno 1990. Hae dioecesanae inquisitiones probatae sunt a Congregatione de Causis Sanctorum per decretum die 31 mensis Maii anno 1991 promulgatum. Con fecta Positione, disceptatum est an Servus Dei posset martyr haberi. Die mensis Iunii 3 anno 1997 actus est, felici cum exitu, Congressus Peculiaris 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 168 Consultorum Theologorum. Patres Cardinales deinde et Episcopi, in Sessio ne Ordinaria calendis Iunii eodem anno habita, Causae Ponente Excellentis simo Domino Mario Rizzi, Archiepiscopo titulari Balneoregiensi, affirmave runt mortem Servi Dei Gulielmi Apor verum fuisse martyrium. De hisce omnibus rebus, referente subscripto Pro-Praefecto, certior fac tus, Summus Pontifex Ioannes Paulus II, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, praecepit ut decretum super martyrio Servi Dei rite conscriberetur. Quod cum esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Ponente meque Antistite a Secretis ceterisque de more convocandis eisque adstantibus Beatissimus Pater declaravit: Constare de mar tyrio eiusque causa Servi Dei Gulielmi Apor, Episcopi Iaurinensis, anno 1946 interfecti, in casu et ad effectum de quo agitur. Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. £B ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . 68 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis CONGREGATIO PRO EPISCOPIS PROVISIO ECCLESIARUM Latis decretis a Congregatione pro Episcopis, Sanctissimus Dominus Ioannes Paulus PP. II per Apostolicas sub plumbo Litteras iis quae se quuntur Ecclesiis sacros praefecit praesules: — Cathedrali Ecclesiae Sancti Hieronymi Terraebonae, Exc.mum P. D. Aegidium Cazabon, O.M.I., hactenus Episcopum Timminsensem. die 27 Decembris 1997. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 169 — Titulari episcopali Ecclesiae Elotonensi R.D. Aloisium Armandum Collazuol, hactenus curionem in civitate Rosariensi, quem constituit Auxiliarem archidioecesis Rosariensis. die 31 Decembris 1997. — Titulari episcopali Ecclesiae Ancusensi R.D. Marcellinum Hernández Rodríguez, e clero archidioecesis Guadalaiarensis, hactenus moderatorem Instituti « Génesis » nuncupati, quem constituit Au xiliarem archidioecesis Mexicanae. die 5 Ianuarii 1998. — Titulari episcopali Ecclesiae Bavagalianensi, R.D. Thomam I. Flana gan, e clero archidioecesis Sancti Antonii, ibique paroeciae Sanctae Brigidae curionem, quem deputavit Auxiliarem eiusdem archidioecesis. — Titulari episcopali Ecclesiae Thamugadensi, R.D. Patricium I. Zurek, e clero dioecesis Austiniensis, ibique paroeciae Sancti Ioannis Neumann cu rionem atque Operis dioecesani pro Vocationibus moderatorem, quem depu tavit Auxiliarem archidioecesis Sancti Antonii. — Cathedrali Ecclesiae Guanhanensi R.D. Emmanue lem Messiam de Oliveira, e clero Valadarensi, hactenus paroeciae Dominae Nostrae de Aparecida parochum. die 14 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Calgariensi, Exc.mum P.D. Fri dericum Bernardum Henry, hactenus Episcopum Sinus Tonitralis. die 19 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Calabriensi R.D. Walmor Oliveira de Azevedo, rectorem Seminarii maioris Iudiciforensis, quem deputavit Auxiliarem archidioecesis Sancti Salvatoris in Brasilia. die 21 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Iliberritanae R.D. Lilium Felicio, Vica rium generalem Sanctae Crucis in Brasilia, quem deputavit Auxiliarem ar chidioecesis Sancti Salvatoris in Brasilia. — Cathedrali Ecclesiae Graiahuensi R.D. Franciscum Cuter, O.F.M. Cap., provinciae Ordinis Fratrum Minorum Capuccinorum vulgo MaranhäoPará Ministri Provincialis vices gerentem. — Cathedrali Ecclesiae Guantanamensi-Baracoënsi, no viter erectae, Exc.mum P.D. Carolum Iesum Patricium Baladren Valdés, hactenus Episcopum titulo Cibalianensem et Auxiliarem archidioecesis Sancti Christophori de Habana. die 24 Ianuarii. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 170 — Cathedrali Ecclesiae Drepanensi, Exc.mum P.D. Franciscum Micciché, hactenus Episcopum titularem Chusirensem et Auxiliarem archidioecesis Messanensis-Liparensis-Sanctae Luciae. die 24 Ianuarii 1998. — Cathedrali Ecclesiae Santaremensi in Lusitania, Exc.mum P.D. Emanuelem Pelino Domingues, hactenus Episcopum titula rem Lemellefensem et Auxiliarem Portugallensem. die 27 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Formosensi R.D. Ioannem Wilk, Ordinis Fratrum Minorum Conventualium sodalem, Conventi in civitate vulgo Luziânia Custodem. die 28 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Bennefensi R.D. Gundisalvum de Iesu Rivera Gómez, e clero archidioecesis Medellensis, ibique Vicarium episcopa lem et curionem paroeciae « Nuestra Señora del Rosario » nuncupatae, quem constituit Auxiliarem eiusdem archidioecesis. — Titulari episcopali Ecclesiae Thuccaborensi R.D. Rolandum Anto nium Corrales García, e clero archidioecesis Medellensis, hactenus sub mode ratorem Seminarii maioris archidioecesani, quem constituit Auxiliarem eius dem archidioecesis. — Cathedrali Ecclesiae Veglensi R.D. Valtherum Zupan, Administratorem dioecesanum eiusdem dioecesis. die 31 Ianuarii. CONGREGATIO PRO GENTIUM EVANGELIZATIONE i PROVISIO ECCLESIARUM Ioannes Paulus divina Providentia Pp. II, latis decretis a Congregatione pro Gentium Evangelizatione, singulis quae sequuntur Ecclesiis sacros Pastores dignatus est assignare. Nimirum per Apostolicas sub plumbo Litteras praefecit: 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Gentium Evangelizatione 171 die 3 Martii 1997. — Cathedrali Ecclesiae Daltonganiensi R.P. Gabrie lem Kujur, S.I., novitiorum Collegii «St. Stanislaus» in oppido vulgo Sitagarh magistrum. — Cathedrali Ecclesiae Darieelingensi R.D. Stephanum Lepcha, Seminarii minoris in praefata dioecesi rectorem. die 14 Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Bagdogranae, noviter erectae in India et metro politanae Ecclesiae Calcuttensis suffraganeae, R.D. Thomam D'Souza, hac tenus Darieelingensem Administratorem dioecesanum. — Cathedrali Ecclesiae Barodensi R.P. Godefridum de Rozario, S.I., praefati Instituti religiosi in civili regione Indica vulgo Gujarat nuncupata Superiorem provincialem. — Metropolitanae Ecclesiae Parakuensi, noviter consti tutae in Benino, Exc.mum P.D. Nestorem Assogba, hactenus Episcopum eiusdem sedis episcopalis. die 16 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Baruipurensi R.D. Salvatorem Lobo, in praesens eiusdem circumscriptionis Administratorem dioecesanum. — Metropolitanae Ecclesiae Bulauaiensi R.D. Pium Ale xandrum Ncube, eiusdem archidioecesis Vicarium generalem. die 24 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Bubantinae R.D. Ioannem Ntagwarara, e clero Kitegaënsi, consociationis « Œuvre de Foyer de Charité » appellatae Assi stentem spiritualem atque Seminarii maioris Buiumburaënsis professorem. — Cathedrali Ecclesiae Kohimaënsi R.D. Iosephum Mukala, in praesens eiusdem circumscriptionis Administratorem dioecesanum. — Cathedrali Ecclesiae Labradorpolitanae-Scheffervillensi R.P. Duglasium Crosby, O.M.I., Episcoporum Canadensium Conferentiae per territo rium civilem linguae Anglicae Secretarium generalem. — Cathedrali Ecclesiae Pembanae R.P. Thomam Makhweliha, S.C.I., Congregationis Sacerdotum a Sacro Corde Iesu consultorem generalem. — Cathedrali Ecclesiae Abeokutanae, noviter constitutae in Nigeriana regione atque metropolitanae Ecclesiae Lagosensi suffraganeae, R.D. Alfre dum Martins, Seminarii maioris Ibadensis Sanctis Petro et Paulo dicato olim professorem. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 172 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale — Cathedrali Ecclesiae Asansolensi, noviter condi tae in India et archidioecesi Calcuttensi suffraganeae, Exc.mum P.D. Cy prianum Monis, hactenus Episcopum titularem Molicunzensem et Auxilia rem praefatae archidioecesis. die 24 Octobris 1997. — Cathedrali Ecclesiae Goasoënsi, noviter constitutae in Gana et A litore aureo suffraganeae, R.D. Petrum Kwaku Atuahene, Seminarii maioris apud civitatem praefatae archidioecesis vulgo Pedu dictam spiritus directorem. — Titulari episcopali Ecclesiae Milevitanae R.D. Iosephum Ignatium Randrianasolo, in oppido vulgo Ambohimiadana curionem necnon Semina rii maioris archidioecesis Antananarivensis professorem, quem deputavit Auxiliarem praefatae metropolitanae Ecclesiae. — Titulari episcopali Ecclesiae Baianensi, R.P. Hadrianum Lange, O.F.M., praefati Ordinis per Africam Definitorem generalem, quem deputa vit Auxiliarem Maputensem. — Archiepiscopum Coadiutorem metropolitanae Eccle siae Papeetensis R.D. Hubertum Coppenrath, Vicarium generalem necnon cathedralis templi eiusdem archidioecesis curionem. die 21 Novembris. — Cathedrali Ecclesiae Mandevillensi, noviter conditae et archidioecesis Regiopolitanae in Iamaica suffraganeae, Exc.mum P.D. Paulum Michaelem Boyle, C.P., hactenus Episcopum titularem Canapitanum et Vicarium Apostolicum eiusdem circumscriptionis ecclesiasticae. — Titulari episcopali Ecclesiae Vallispostanae, R.P. Angelum R. Lam pón, O.M.I., praefatae Congregationis per Asiam-Oceaniam Consultorem ge neralem, Vicarium Apostolicum Ioloënsem. — Coadiutorem dioecesis Bangassuensis, R.P. Ioannem-Iosephum Aguirre Muñoz, M.C.C.L, Provinciae Rei publicae Africae Mediae praefati Instituti religiosi Superiorem. die 13 Decembris. — Coadiutorem dioecesis Kengensis R.P. Casparem Mudiso, S.V.D., in praesens Societatis Verbi Divini consilii generalis Membrum. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Gentium Evangelizatione 173 II NOMINATIONES Peculiaribus datis decretis, Congregatio pro Gentium Evangelizatione ad suum beneplacitum renuntiavit: — R.P. Antonium Avila, praesentis in Argentina regione Instituti Verbi Incarnati sodalem, primum Missionis « sui iuris » in Tadzikistaniana natione Superiorem. die 29 Septembris 1997. — R.P. Andream Madej, O.M.I., Provinciae polonicae praefatae Congre gationis sodalem, noviter Missionis «sui iuris» in Turcmenistania institutae Superiorem. — R.P. Christophorum Kukulka, O.F.M. Conv., membrum Provinciae polonicae eiusdem Ordinis, primum Superiorem ecclesiasticum Usbekistanianae Missionis « sui iuris ». — Exc.mum P.D. Petrum Fernando, Episcopum Coadiutorem Tuticorensem, Administratorem Apostolicum « sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis » dioecesis Tiruchirapolitanae. die 14 Octobris. — Exc.mum P.D. Iosephum Kumuondala Mbimba, Ar chiepiscopum Mbandakanum-Bikoroënsem, Administratorem Apostolicum « sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis » dioecesis Molegbensis. die 18 Octobris. — Exc.mum Michaelem Malo, Episcopum Mahagianganum, Administratorem Apostolicum « sede vacante et ad nutum sanctae Se dis » dioecesis Ambaniaënsis. die 25 Octobris. die 1 Novembris. — Exc.mum P.D. Angelum Massafra, O.F.M., Episco pum Rrëschenensem et Administratorem Apostolicum « sede vacante » dioe cesis Alexiensis, Administratorem Apostolicum «sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis » archidioecesis Scodrensis et dioecesis Sappensis. die 21 Novembris. — R.D. Cornelium Sim, in praesens Vicarium genera lem dioecesis Miriensis, primum Praefectum Apostolicum Bruneiensem. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 174 DIARIUM ROMANAE CURIAE Il Santo Padre Giovanni Paolo II ha ricevuto in Udienza Ufficiale per la presentazione delle Lettere Credenziali: Sabato, 31 Gennaio 1998, S.E. il Signor MARK EDWARD PELLEW, Ambasciatore di Gran Bretagna presso la Santa Sede. Ha, altresì, ricevuto in Udienza: Venerdì, 16 Gennaio 1998, S.E. il Signor MOSHE KATSAV, Vice-Primo Ministro e Ministro del Turismo di Israele. Giovedì, 29 Gennaio 1998, S.E. il Prof. BRONISLAW GEREMEK, Ministro degli Affari Esteri di Polonia. Da mercoledì 21 a lunedì 26 gennaio 1998 il Santo Padre si è recato in Apostolico pellegrinaggio a Cuba. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 22 dicembre 1997. Il rev. Ryszard Rubinkiewicz, S.D.B., Membfo della Ponti ficia Commissione Biblica « ad quinquennium ». » » » Mons. Mario Marini, Sotto-Segretario della Congregazione per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacra menti, Esperto Permanente della Pontificia Com missione « Ecclesia Dei ». » » » Il prof. Enrico Nenna, Consultore della Congregazione per l'Educazione Cattolica « in aliud quinquennium ». 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 2 gennaio 1998. 7 » » 8 » » 8 » » » » » 13 » » 17 » » 25 » » 29 » » 175 Il rev. Giovanni Vaccarotto, Difensore del Vincolo sostituto presso il Tribunale della Rota Romana « ad quin quennium ». Il rev. Ercole Boggio-Bozzo, Capo della Cancelleria del Tribunale della Rota Romana «ad quinquennium». S.E. mons. Audrys Juozas Backis, Arcivescovo di Vilnius, Membro del Pontificio Consiglio delle Comunica zioni Sociali « in aliud quinquennium ». Il sig. Hans-Peter Gohla e mons. Bernard Prince, Consul tori del Pontificio Consiglio delle Comunicazioni Sociali « in aliud quinquennium ». P. Peter Hans Kolvenbach, S.I., Consultore della Congre gazione per le Chiese Orientali « in aliud quin quennium ». Mons. Piero Pennacchini, Capo Ufficio nel Comitato del Grande Giubileo dell'Anno 2000. P. Antonio Montereale, della Congregazione Regina dei Gigli, Capo Ufficio nella Congregazione per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti. Mons. Michele Di Ruberto, Sotto-Segretario della Congrega zione delle Cause dei Santi « in aliud quinquen nium ». L'Em.mo Signor Cardinale Alfonso López Trujillo e le LL.EE. i monsignori Ottorino Pietro Alberti e Girolamo Grillo, Membri della Congregazione del le Cause dei Santi « in aliud quinquennium ». NECROLOGIO 1 gennaio 2 » 3 5 » » » 8 9 » » » 10 » 13 » 14 16 » » 18 » » » 1998. Mons. Pedro Boxler, Vescovo em. di Gualeguaychu (Ar gentina). » Mons. William F. Kupfer, Vescovo em. di Taichung (Tai wan). » Mons. Giulio Salimei, Vescovo tit. di Vico di Augusto. » Mons. Alejandro Jiménez Lafeble, Vescovo em. di Valdi via (Cile). » Mons. Nicola Comparone, Vescovo di Alife-Caiazzo (Italia). » Mons. Albino Mensa, Arcivescovo em. di Vercelli (Italia). » Mons. Crisanto Mata Cova, Arcivescovo em. di Ciudad Bolivar (Venezuela). » Mons. Magin C. Torreblanca Reyes, Vescovo em. Texcoco (Messico). » Mons. Charles Kweku Sam, Vescovo di Sekondi-Takoradi (Ghana). » Mons. Francis G. Kramer, Vescovo em. di Lu An (Cina). » Mons. Ernst Tewes, Vescovo tit. di Villamagna di Procon solare. » Mons. Josef Schneider, Arcivescovo em. di Bamberg (Re pubblica Federale di Germania). » Mons. Giuseppe Uhac, Arcivescovo tit. di Tharros. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 176 22 28 gennaio » 1998. Mons. Hendrick De Cocq, Vescovo em. di Rarotonga {Iso le Cook). » Mons. Bernard J. Flanagan, Vescovo em. di Worcester (Stati Uniti d'America). Recens nuntiatum est Petrum Guichet, episcopum emeritum Taravanum, die 3 m. Octobris a. 1997 de vita decessisse. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it An. et vol. XC N. 3 7 Martii 1998 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano - Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA IOANNIS PAULI PP. II CONSTITUTIONES APOSTOLICAE I URBIS Vicariatus Urbis nova ratione ordinatur IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM 1. ECCLESIA IN URBE ad munus prorsus singulare obeundum vocatur: eadem, quemadmodum edicit Synodi liber: princeps est in magna Ecclesiae familia, in familia nempe dioecesium sororum atque sociatur universali sollici tudini Episcopi sui: patet ipsa atque peculiarem in modum refertur ad unicae Ecclesiae universalitatem; hoc modo suam agere debet vitam Ecclesiae particula ris. Etenim Romae ab Apostolis Petro et Paulo est condita et constituta Ecclesia illa quacum ob potfentjiorem principalitatem necesse est convenire 1 omnem Ecclesiam, hoc est eos qui sunt undique fideles, in qua semper ab his qui sunt undique conservata est ea quae est ab Apostolis traditio: 2 ad ipsam spectant ceterae Ecclesiae veluti ad unam quae caritati praesidet. z Cfr Synodi liber Romanae dioecesis. Secunda Synodus dioecesana Ioanne Paulo II prae side celebrata, Romae 1993, n. 11. S. IRENAEUS, Adversus haereses III, 3, 2: SCh 211, 33. Cfr S. IGNATIUS ANTIOCHENUS, Epistula ad Romanos, Inscr. Patres Apostolici I, ed. F. X. 1 2 3 FUNK, Romae 1901, p. 253. 12 - A. A S. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 178 2. Hinc procedit vocatio ad exemplum praebendum Ecclesiae Roma nae concredita, quam Synodi liber suis in spiritalibus, ecclesialibus et pa storalibus rationibus clare definivit: de exemplo agitur fidelitatis erga Chri stum et erga vitalem cum Eo coniunctionem, quae amore, humilitate, con versione et servitio imbuitur quaeque ad Dei Patris gloriam penitus vergit atque eius gratiae dumtaxat confidit. 4 3. Nova evangelizatio atque missionalis impetus a Synodo pastorali excitati Ecclesiae Romanae permanentem constituunt electionem, quae fir mam poscit voluntatem ut in communione cum multiplicibus suis partibus progrediatur. Ex communione namque necessitas oritur concordis illius pastoralis consensionis, quae peculiariter a Romana dioecesi postulatur, quatenus ipsa singulari multiplicitate ac varietate formarum et inceptorum ecclesialium distinguitur. Reapse Romana dioecesis ut veluti exemplar sit compellitur, mo tionis principium Christo Petro interest primum pus, atque commissa comparationis est ecclesiologiam eiusque regiminis Ecclesiae Successoribus. iudicium honorare, universalis, Etenim ad quod bene suam regens Ecclesiam ut Populi Dei particulam, mystici Corporis, quod est Ecclesia, Romani quisque quae a Episcopi Episco ad bonum totius efficaciter confert. 5 4. Synodi dioecesanae Romanae optatum amplectentes, iussimus ut Constitutio apostolica Vicariae potestatis recognosceretur, quae structuram et Vicariatus Urbis perfunctionem moderatur quaeque a Decessore Nostro Paulo VI, recolendae memoriae, die vi mensis Ianuarii anno MCMLXXVII evulgata est, quo ipsa novi Codicis Iuris Canonici normis magis reddatur consentanea nec non synodalibus consiliis in Synodi libro significatis, quem Nos die xxiv mensis Iunii anno MCMXCIII edidimus. Quapropter haec Consti tutio ecclesiologiam communionis atque missionale propositum sustentare vult, in quae Ecclesiam Romanam reapse direxit Synodus, per aptiorem definitionem et ordinationem propriorum munerum Vicariatus, qui, hac sub ratione, penitus dioecesana Curia est habendus, secundum can. 469 C.I.C. definitionem. Certis indiciis acceptis, quae in Synodi libro continentur, haec Vicariae potestatis recognitio compluria elementa ob oculos habuit tum praeterita tum nova quibus urbis Romae implicata condicio significatur, in 6 7 4 6 6 7 Synodi liber, n. 11. Ibid. Cfr Indicia Pastoralia 1, 10. PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977): AAS 69 (1977), 5-18. ibid., 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 179 qua Clerus et Populus Romanus, cum Pastore suo coniuncti, testimonium fidei suae et caritatis vivendo exhibent. 5. Ad Romanam Ecclesiam proprio nomine pertinent Collegii Cardina lium sodales, quibus, ad normam iuris, munus est Romanum Episcopum eligendi. Hic insuper collocata sunt Curiae Romanae Dicasteria, quibus ad sua universalia munera exsequenda utitur Apostolica Sedes. Praeterea inve niuntur hic sedes gubernationis plurimorum Institutorum Vitae consecratae et Societatum Vitae apostolicae, tum etiam praestantiora instituta litterarum ac studiorum Ecclesiae nec non principalia officia societatum catholicarum quae in pluribus Nationibus operantur. Roma est pariter sedes Primatis Italiae atque sedes Conferentiae Episcopalis eiusdem Nationis sicut et vario rum eius institutorum apostolicorum. Quam ob rem Urbem aeternam incolunt permulti sacerdotes et religiosi et laici advenae ex variis orbis partibus, quorum vita et opera — si scite componitur — ditat ac locupletat christianum Romae consortium multipli cibus formis et experimentis vitae spiritualis. 6. Roma in se ostendit omnes qualitates ac proprietates capitis urbis Status huius temporis, ubi videlicet quaestiones et difficultates totius Na tionis tamquam in speculo cernuntur. Cum autem ipsa sit sedes praecipuo rum ministeriorum Nationis ac domicilium cultus humani, rei socialis et po liticae, quod sane maximo momento est praeditum, suo quoque modo im portat ipsis incolis et civibus propriis peculiares necessitates. 7. Augescentes propter oeconomicas ac sociales difficultates Urbis innu merae personae familiaeque in angustias sunt adductae, atque peculiari cu ra indigent, ut earum spiritus et corporis necessitatibus in primis subvenia tur: migratio adeo multorum hominum est res omnino implicata, sed ipsa compellit quoque ad testificandum animum acceptionis et solidarietatis, quem saeculorum decursu Romana Ecclesia habuit. Civilis quoque urbis moderaminis dispertitio requirit ut christiani sua in regione praesentes agant proprias partes acri cum officii conscientia. 8. Singularis historia Romam constituit metam tot iter facientium qui saepius peregrinationem sacram suscipiunt, permoti memoria Apostolorum et Martyrum et Sanctorum, non autem minus ipsa praesentia Vicarii Chri sti. Huiusmodi nimirum viatoribus occasio singularis offertur sumendae in stitutionis religiosae omnino peculiaris, quae eo spectat, ut quasi ante ocu los ponatur perennis novitas Evangelii, quod Apostoli Petrus et Paulus hic 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 180 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale nuntiaverunt, quod illi aliique Martyres suo sanguine hic aluerunt, quod in numerabiles Sancti et Sanctae exemplo vitae suae hic testificati sunt. 9. Eandem propter singularem vocationem necessario Ecclesiae Roma nae peculiariter cordi est oecumenicum propositum, quod non ex fortuitis inceptis oritur, sed ex ipsa Christi voluntate, ex fide in Eum et a Bapti smo, quae christianos consociant. Plenae unitatis conquisitio, quam mutua cognitio, alterna caritas atque fraterna cum fratribus sororibusque aliarum Ecclesiarum et christianarum confessionum cooperatio aiunt, primarium est dioecesis munus pro evangelizationis testimonio in urbe et in mundo. 10. Dialogum etiam interreligiosum cum Hebraeorum communitate Ec clesia Romana, adhortationi obsequens Concilii Oecumenici Vaticani II, continuare vult. 11. Pro Muslimis atque aliarum religionum cultoribus, qui Romae sunt, opus explicandum est ipsos suscipiendi eosdemque sociali solidarietate sustinendi, una cum dialogo et sociata actuositate, ut luculenta eis reddatur fidei vitaeque christianae testificatio. 12. Vivida missionariorum recordatio, qui saeculorum decursu ex Sanc torum Apostolorum Petri et Pauli Ecclesia profecti sunt ut Evangelium in omnibus terrarum orbis locis nuntiarent, totam dioecesim singulosque Ro manos fideles incitat ad missionem ad gentes, ut universalem caritatem testi ficentur, quae apostolicam missionem vivificat proprii Episcopi, Pastoris universalis Ecclesiae. 13. His consideratis rebus, peropportunum est nonnulla perpendere of ficia quae maxime eminent et premunt Ecclesiam Romanam quaeque sum mam pastoralem Vicariatus singularumque dioecesanarum partium curam iure sibi vindicant: nova evangelizatio et missionale opus in unumquemque urbis incolam atque in singula loca collatum; iuvenum familiaeque pastora lis actio; sollicitudo de cultura et communicationibus; socialis navitas et ca ritatis testificatio erga vetera novaque paupertatis genera, quibus complures personae et familiae urbis vexantur; vocationes ad sacerdotale ministerium diversasque vitae consecratae formas; catechistarum ac pastoralium laico rum cooperatorum institutio; oecumenica congressio et interreligiosus dialo gus; novarum paroeciarum aedificatio, in suburbiis potissimum. 14. Ut Vicariatus — hoc est Curia dioecesana — Urbis fiat instrumen tum aptum renovationis ac progressionis pastoralis Romae, quem ad mo- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 181 dum documenta post Concilium edita de singulis curiis dioecesanis praeci piunt atque praesertim novus Iuris Canonici Codex nec non pastoralis Synodus Romae, principia ac monita quae sequuntur, quaeque normas ad hoc tempus exstantes substituunt, considerari debebunt, derogando, prout necesse erit, omnibus praescriptis generalibus atque particularibus docu mentorum antea editorum. Titulus I PRINCIPIA DIRECTORIA Art. 1 Quodlibet opus vel inceptum intra Vicariatus Urbis ambitum initum, quovis in ordine aut gradu auctoritatis, semper suapte natura pastorale est: nempe eo spectat, ut ad effectum deducatur mysterium salutis pro Ecclesia Christi quae Romae est, atque sic procurat illud debitum exemplum, quod particularis haec Ecclesia originis apostolicae universae catholicae Ecclesiae omnibusque per orbem homines exhibere debet. 8 Art. 2 Omnis opera a Vicariatus Urbis officiis expleta illuc pertinet ut susti neatur et promoveatur nova evangelizatio, consilia et rerum agendarum or dinem in pastorali actione dioecesana persequendo et omnibus membris ecclesialibusque causis inserviendo, in paroeciis potissimum, ut — per assi duam institutionis et actionis sociatae industriam — earum communio pastoralisque unitas augeantur, pro efficaciore atque duraturo missionali mini sterio in urbe et in mundo. Art. 3 Accepta quidem distinctione et propria auctoritate officiorum cuiusque, omnes qui quovis titulo operam navant in ministeriis Vicariatus Urbis qui que eliguntur tum secundum pietatem et peritiam tum secundum studium 8 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 1 § 1: AAS 69 (1977), 8. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 182 et navitatem suam pastoralem, praestabunt sociam operam cum animo vere serviendi, respicientes diaconiam Christi, qui venit ut ministraret non ut ministraretur ei. 9 Art. 4 Etiamsi officia singula proprios persequuntur fines, tamen inter se con spirent oportet coniunganturque similibus rationibus, consiliis atque incep tis ut organica evadat eorum temperatio et frugifera simul actio pastoralis secundum directorias normas pastoralis dioecesani consilii. 10 Art. 5 Actuosa navitas officiorum confirmanda pariter est per mutuum aliquod complementum atque, ubi fieri potuerit, etiam per consentaneam moderato rum ipsorum commutationem. Quo efficaciora reddant vincula cum com munitatibus ecclesialibus, adiutricem suam operam conferent etiam per in tervalla tantum ac secundum definitam cuiusque peritiam, sacerdotes, dia coni, religiosi, religiosae, laici ex diversis rei pastoralis campis. 11 Art. 6 Omnes autem officio se astringi noverint sedulitatem constanter servan di, se ipsos progressione quadam renovandi nec non sese vere inserendi in vitam actionemque pastoralem dioecesanam; quod si sacerdotes sunt, etiam curam animarum actuose participent. 12 Art. 7 In novis normis de Vicariatus Urbis ministris, quae Nobis comproban dae erunt, agendi rationes enuntiabuntur de functione et opera ministro rum qui eundem apud Vicariatum famulantur, sub respectu moderationis, disciplinae rerumque oeconomicarum. 13 9 10 11 12 13 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 1 § 2: AAS 69 (1977), 8. Cfr ibid., 1 § 3: l.m. 9. Cfr ibid., 1 § 4: l.m. Cfr ibid., 1 § 5: l.m. Cfr ibid., Regulae Vicariatus, 24: l.m. 18. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 183 Titulus II CENTRALIS STRUCTURA VICARIATUS Art. 8 Vicariatus Urbis, Sanctae Sedis institutum quod personalitate iuridica et administrationis propria facultate pollet, dioecesanae Curiae munera gerit, quae tamen collustratur peculiari natura dioecesis Romanae. Quapropter, ratione quadam subsidiaria, communis iuris normae in eo usurpantur, prout consentaneae sunt illius indoli et functioni. 14 Art. 9 Intra Romanae dioecesis fines, fideles qui in territorio Civitatis Vatica nae inveniuntur iurisdictioni Archipresbyteri pro tempore basilicae Vatica nae sunt obnoxii, qui est Noster Vicarius generalis pro Civitate Vaticana. 15 Art. 10 Cardinalis Vicarius, nomine et mandato Nostro, obit episcopale ministe rium magisterii, sanctificationis et regiminis pastoralis pro dioecesi Romana potestate ordinaria vicaria intra terminos a Nobis signatos. Habet idcirco il le altam veramque Vicariatus moderationem, atque iudex ordinarius stat dioecesis Romanae. 16 Art. 11 Cardinalis Vicarius statis temporibus atque quotiens ei visum fuerit de opere pastorali ac vita ipsa dioecesis ad Nos referat. Nominatim ne quid quam grave agat, nisi antea Nobis significaverit. 17 14 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), Principia directoria, 1: AAS 69 (1977), 8. 15 Cfr ibid., Normae 2 § 2: l.m. 10; IOANNES PAULUS I I , Chirographum Dopo la costituzione ( 1 4 Ianuarii 1991): AAS 83 (1991), 147-148. 16 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 2 § 1; 3 § 2: AAS 69 (1977), 9-10; 12. 1 7 Cfr ibid., 2 §§ 10-11: l.m. 11-12. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 184 Art. 12 Cardinalis Vicarius legitimus est curator negotiorum dioecesis Romanae nec non Vicariatus Urbis. Art. 13 Cardinalis Vicarius non cessat ab officio Apostolica Sede vacante. 18 Art. 14 Cardinalis Vicarius adiuvatur a Vices Gerente et ab Episcopis auxiliari bus a Nobis nominatis. 19 Art. 15 § 1 - Vices Gerens, qui Archiepiscopi titulo honestatur, exercet iurisdic tionem ordinariam vicariam intra limites statutos, arta servata coniunctione et communione cum Cardinale Vicario, ipseque curam dabit ut Cardinalis Vicarii normae directoriae observentur atque sinceram communionis volun tatem inter omnes Curiae dioecesanae partes promovebit. 20 § 2 - Munera quoque sustinet Cardinalis Vicarii propria, eo impedito vel absente aut eius officio vacante. 21 Art. 16 Vices Gerentis officium non cessat, vacante Sede Apostolica. 22 Art. 17 § 1 - Auxiliares Episcopi potestate fruuntur Vicariorum episcopalium atque ministerium pastorale gerunt in certa quadam regione vel in pastora lis operis provincia cui sunt destinati, vel in utraque. 23 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 2 § 1: AAS 69 (1977), 10-11; IOANNES PAULUS II, Const. Ap. Universi Dominici gregis (22 Februarii 1996), 14: AAS 88 (1996), 305-343. Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 2 § 3: AAS 69 (1977), 10. Cfr ibid., 2 § 4; 3 § 3: l.m. 10; 12. Cfr ibid., 2 § 4: l.m. 10. Cfr ibid. Cfr ibid., 2 § 5: l.m. 12. 18 19 20 21 22 23 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 185 Acta Ioannis Pauli Pp. II § 2 - In tota dioecesi ipsi facultate ordinaria pollent sacramenta sacramentaliaque ministrandi nec non matrimoniorum celebrationi assistendi. Omnes insuper habent facultates, quas Cardinalis Vicarius eis suo decreto tribuerit. Quod ad Sacras pertinet Ordinationes normis subiciuntur cann. 1015-1017 C.I.C. 24 § 3 - Quoad facultates, quae in superiore paragrapho sunt enuntiatae, can. 409 § 2 C.I.C adhibetur. Art. 18 Praelatus Secretarius, a Nobis designatus Cardinale Vicario exhibente, munus sustinet moderandi Vicariatus Officia. Eius est Cardinalem Vicarium et Vices Gerentem in negotiis agendis adiuvare nec non res componere quae cum actis administrativis nectuntur atque curare ut reliqui Vicariatus mini stri fideliter sua officia gerant. 25 Titulus III COETUS CONSILIARIORUM VICARIATUS Art. 19 Consilio episcopali praesidet Cardinalis Vicarius, atque constat Vices Ge rente, auxiliaribus Episcopis ac Praelato secretario. 26 Art. 20 Cardinalis Vicarius iudicio Consilii parochorum praefectorum utitur, ad pastoralia dioecesana proposita componenda et comprobanda utque directo ria proximae pastoralis actionis lineamenta designentur. 24 25 26 27 Cfr PAULUS Cfr ibid., 3 § Cfr ibid., 2 § Cfr ibid., 2 § 27 VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 2 § 5: AAS 69 (1977), 12. 4; 4: l.m. 12-13. 6; 3 § 4: l.m. 11-12. 8: l.m. 11. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 186 Art. 21 Cardinalis Vicarius iudicio quoque utitur aliorum consiliorum dioecesa norum: Collegio videlicet consultorum, Consilio presbyterali atque Con silio pastorali, quae propriis constitutionibus ab eo comprobatis reguntur. 28 29 30 31 Art. 22 § 1 - Consilium dioecesanum a rebus oeconomicis, cui praesidet Cardi nalis Vicarius vel Vices Gerens, singulis annis debet subducere praeviam computationem procurationis oeconomicarum rerum atque introituum et exituum summariam rationem quae pro universo dioecesis regimine praevi dentur nec non rationem accepti et expensi probare. 32 § 2 - Cardinalis Vicarius de negotiis maioris momenti Consilium senten tiam rogat. Titulus IV VICARIATUS OFFICIA Art. 23 Vicariatus, seu Curia dioecesana Romae, officiis rei pastoralis atque rei administrativae constat nec non tribunalibus. 33 Art. 24 Ut opem ferat Cardinali Vicario propria negotia agenti, Vices Gerenti, auxiliaribus Episcopis et Praelato secretario generali secretariae Officium constituitur. Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 2 § 7: AAS 69 (1977), 12. Cfr Codex Iuris Canonici, can. 502. Cfr ibid., can. 495 ss. Cfr ibid., can. 511 ss. Cfr ibid., can. 492 ss. Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 3 § 1: AAS 69 (1977), 12; art. 8 praesentis Constitutionis et - prout congruit - Codex Iuris Canonici, cann. 469-494. 28 29 30 31 32 33 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 187 Acta Ioannis Pauli Pp. II Art. 25 § 1 - Singula Officia praeter Moderatorem habere possunt Alterum a moderatore et unum pluresve Ministros. § 2 - Omnium officiorum Moderatores, sicut etiam dioecesis Romanae parochi, a Cardinale Vicario nominantur, Nobis antea comprobantibus; Al teri autem a moderatoribus ceterique ministri a Cardinale Vicario nominantur. Art. 26 Cancellarius facultatibus fruitur, quas Codex Iuris Canonici eidem tri buit, atque cancellariae Officium dirigit. 34 Art. 27 § 1 - Oeconomus facultatibus fruitur quas Codex Iuris Canonici tribuit ei atque administrationis Officium dirigit. § 2 - Oeconomus dioecesanus ad quinquennium designatur, qui tamen ad continuata ulteriora etiam mandata confirmari potest. 35 Art. 28 Ut dioecesis necessitatibus occurratur, secundum principia et normas quae supra sunt significata, haec in Vicariatu officia conduntur, videlicet sedes et ministeria, quae, etsi variis appellantur nominibus, tamen inter se gradu non differunt: O pastoralis 34 35 indolis Officium catecheticum et Ministerium pro catechumenatu Officium pastoralis curae scholarum et religiosae institutionis Officium pro catholicis scholis Officium liturgicum Officium cleri Ministerium pro clericorum continuata institutione Cfr cann. 474 et 482-488, prout congruunt. Codex Iuris Canonici, can. 494. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 188 - Officium de vita consecrata - Ministerium pro vocationibus - Officium pro laicorum sodaliciis et confraternitatibus - Institutum de communi inter Ecclesias missionali opera - Officium ad oecumenismum adiuvandum nec non dialogum inter reli giones et novos cultus - « Caritas » dioecesana - Officium de pastorali migrantium cura - Sedes pro apostolatu intra familias - Ministerium pastorale pro iuvenibus - Officium apostolatus pro Studiorum Universitatum alumnis - Institutum pro valetudinis curatoribus - Ministerium de socialibus operibus - Sedes instrumentorum socialis communicationis - Pastorale officium de liberis temporibus, de itineribus faciendis et ludicris exercitiis • administrativi generis - Officium cancellariae - Ministerium pro matrimoniis - Tabularium generale - Tabularium historicum dioecesanum - Officium administrationis - Officium de rebus iuridicialibus - Officium pro sacris aedificiis - Sedes notionibus et numeris digerendis Art. 29 Apud Vicariatum Urbis est constitutum, Cardinale Vicario praeside, Opus Romanum Peregrinationum quod, ut sua proposita assequatur, pro pria constitutione ac ordinatione regitur, ab ipso Cardinale Vicario compro batis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 189 Art. 30 § 1 - Cardinalis Vicarius — Nobis antea comprobantibus — potestatem habet nova Officia pastoralia condendi et immutandi aut exstinguendi exsi stentia, uberiore quodam iudicio quod progrediens ad pastorales necessita tes poscit accommodatio. § 2 - Cardinalis Vicarius commissiones dioecesanas naturae consultoriae constituere potest, quae in negotiis gerendis ad legitima Officia referuntur. Titulus V TRIBUNALIA Art. 31 Apud Vicariatum Romanum tria diversa sunt Tribunalia, videlicet: - Tribunal ordinarium Romanae dioecesis. - Tribunal regionale Latii primae instantiae pro causis nullitatis matri monii. - Tribunal Appellationis. 36 37 38 Art. 32 § 1 - Cardinalis Vicarius, pro ordinaria potestate vicaria quam Summi Pontificis nomine sustinet, iudex est ordinarius dioecesis Romanae ac tri bunalium Moderator. 39 40 § 2 - Romae Vices Gerens in tribunalia propriam Cardinalis Vicarii po testatem exercet eo absente vel impedito, aut ipsius officio vacante. 41 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 12 § 1: AAS 69 (1977), 15; Codex Iuris Canonici, can. 1419 § 1. 38 37 Cfr PIUS XI, Litt. Ap. Qua cura ( 8 Decembris 1938): AAS 3 0 (1938), 410-413; Codex Iuris Canonici, can. 1423. 3 8 Cfr IOANNES PAULUS II, Litt. Ap. Sollicita cura (26 Decembris 1987): AAS 8 0 (1988), 121-124; Codex Iuris Canonici, can. 1439. Cfr Codex Iuris Canonici, can. 1419. Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 12 § 2: AAS 69 (1977), 39 40 15; IOANNES PAULUS II, Litt. Ap. Sollicita cura (26 Decembris 1987), sub «b»: AAS 80 (1988), 123. 41 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestate (6 Ianuarii 1977), 12 § 2: AAS 69 (1977), 15 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 190 Art. 33 Singula tribunalia consistunt ex Vicario iudiciali, aequo numero Vice-of ficialium additorum, ex iudicibus, promotoribus iustitiae ac defensoribus vinculi, ex Cancellario, congruo numero notariorum et rninistris auxiliaribus. 42 Art. 34 § 1 - Vicarii iudiciales tribunalium quae supra memoravimus ad quin quennium a Nobis nominantur, qui ad continuata ulteriora etiam manda ta confirmari possunt. Ad tribunal ordinarium Romanae dioecesis designa tio fiet proponente Cardinale Vicario; ad tribunal Primae Instantiae pro causis nullitatis matrimonii atque ad tribunal Appellationis nominationes fiant proponente Cardinale Vicario, consentiente Conferentia episcopali Latii. 43 § 2 - Vicarii iudiciales additicii atque iudices a Cardinale Vicario ad quinquennium destinantur, Nobis antea comprobantibus, qui ad continua ta ulteriora mandata etiam confirmari possunt. Cum agitur de nominationi bus pro tribunali Primae Instantiae pro causis nullitatis matrimonii et pro tribunali Appellationis, Cardinalis Vicarius, Conferentia episcopali La tii audita, officium tribuet. 44 40 46 § 3 - Promotores iustitiae, defensores vinculi, cancellarii, notarii ceterique ministri cuncti a Cardinale Vicario designantur. Quod autem attinet ad nomi nationem promotorum iustitiae ac defensorum Vinculi pro tribunali Primae Instantiae pro causis nullitatis matrimonii nec non pro tribunali Appellationis, Cardinalis Vicarius munus concredet audita Conferentia episcopali Latii. Art. 35 § 1 - Praescripto salvo can. 1490 C.I.C. in supradictis tribunalibus ge runt personas patronorum et procuratorum partium pro causis matrimoniaCfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 13: AAS 69 (1977), 15; can. Codex Iuris Canonici, can. 1420-1437. Cfr Codex Iuris Canonici, can. 1422; PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ia nuarii 1977), 14: AAS 69 (1977), 15. Cfr Codex Iuris Canonici, can. 1422. Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 14: AAS 69 (1977), 15. Cfr IOANNES PAULUS II, Litt. Ap. Sollicita cura (26 Decembris 1987), sub «c»: AAS 80 (1988), 123. 42 43 44 46 46 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 191 libus ii qui, in Albo Procuratorum et Advocatorum tribunalis Romanae Ro tae iam inscripti, a Cardinale Vicario comprobantur. § 2 - Alii patroni et procuratores, iis non exceptis qui in indicibus con tinentur ceterorum tribunalium ecclesiasticorum, patrocinium suscipere pos sunt dumtaxat si in singulis casibus a Cardinale Vicario comprobantur. 47 § 3 - Peritorum agere partes possunt ii qui a Cardinale Vicario per ip sius decretum admittuntur. Art. 36 § 1 - Vicarius iudicialis administrativam, disciplinarem et oeconomicam sui tribunalis auctoritatem exercet atque Moderatori rationem reddere debet. 48 § 2 - Singula tribunalia propriam administrationem habent. 49 § 3 - Tribunalia, prout eorum iuridica condicio patitur, mandata serva bunt quae dabit Conferentia episcopalis Italiae tam de regimine administra tivo quam de normis ad opus patronorum temperandum. Art. 37 Vicarius iudicialis cuiusque tribunalis interiores regulas sui tribunalis Cardinali Vicario exhibet ab eo per decretum comprobandas, Conferentia episcopali Latii audita si agitur de regulis ad tribunal Primae Instantiae spectantibus pro causis nullitatis matrimonii, itemque de tribunali Appella tionis. Hae regulae, quae adduntur iis, quas iam decernunt Codex Iuris Ca nonici et praescripta Conferentiae episcopalis Italiae, prout superiore articu lo sunt memorata, rationes definire debent ad administrativum, disciplinare et oeconomicum tribunalis opus gubernandum. 50 Cfr Conferentia episcopalis Italiae, Norme circa il regime amministrativo dei Tribunali Ecclesiastici Regionali italiam e l'attività di patrocinio svolta presso gli stessi, 5 § 1: Notiziario della C.E.I, n. 2, 26 Martii 1997. 41 48 Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 15: AAS 69 (1977), 15-16. 49 Cfr ibid., 13: l.m. 15; IOANNES PAULUS II, Litt. Ap, Sollicita cura (26 Decembris 1987), sub «d»: AAS 80 (1988), 50 123. Cfr PAULUS VI, Const. Ap. Vicariae potestatis (6 Ianuarii 1977), 16-17: AAS 69 (1977), 16. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 192 Art. 38 § 1 - Tribunal ordinarium dioecesis Romanae, quod cann. 1419-1437 C.I.C. regitur, munus in causis explet quas Codex committit tribunali dioe cesano primi gradus, exceptis causis nullitatis matrimonii. § 2 - Tribunal ordinarium agitât causas quoque Sanctorum, secundum peculiaria mandata quae Apostolica Sedes edixit, causas solutionis super ra to et non consummato, causas solutionis vinculi in favorem fidei. § 3 - Ad eius Vicarium iudicialem pertinet exquirere elementa, quae ad definiendum forum competens can. 1673 nn. 3-4 C.I.C. poscit, itemque suum dare congruum consensum. 51 § 4 - Ab hoc tribunali appellatur ad tribunal Appellationis Vicariatus Romani vel ad tribunal Romanae Rotae. 52 Art. 39 § 1 - Tribunal Primae Instantiae pro causis nullitatis matrimonii pote statem habet, haud secus quam statuitur Litteris Apostolicis motu proprio datis, quarum titulus Qua cura, tractandi causas nullitatis matrimonii Latii. 53 § 2 - Ab hoc tribunali ad tribunal Appellationis Vicariatus Romani vel ad tribunal Romanae Rotae appellatur. Art. 40 § 1 - Tribunal Appellationis causas excutit quae in primo gradu sunt definitae: - a Tribunali ordinario dioecesis Romanae; - a Tribunali Primae Instantiae pro causis nullitatis matrimonii regionis Latii; - a Tribunalibus regionalibus Campano ac Sardiniensi pro causis nulli tatis matrimonii; 5 1 PONTIFICIA COMMISSIO CODICI IURIS CANONICI AUTHENTICE INTERPRETANDO, Responsio diei 28 Februarii 1986: AAS 78 (1986), 1323. 52 Cfr IOANNES PAULUS I I , Litt. Ap. Sollicita cura (26 Decembris 1987), sub «a»: AAS 80 (1988), 123. 53 Cfr sub I.: AAS 30 (1938), 412; Codex Iuris Canonici, can. 1423 § 2. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 193 - a Tribunalibus dioecesanis dioecesium Latii; - a Tribunali Ordinariatus Militaris pro Italia; - a Tribunali Praelaturae personalis Sanctae Crucis et Operis Dei; 54 55 § 2 - Ab hoc tribunali ad Rotae Romanae tribunal appellatur. Hae leges normaeque volumus nunc et futuro de tempore plenam vim habeant initio ducto a die i mensis Maii, anno MCMXCVIII, minime obstanti bus quibuslibet rebus contrariis, etiam Constitutionibus et Apostolicis Ordi nationibus, quas Nos Decessoresque Nostri statuimus, aliisque praescriptis, vel peculiarissima mentione dignis. 56 Datum Romae, apud S. Petrum, die i mensis Ianuarii, in sollemnitate Sanctae Dei Genetricis Mariae, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. IOANNES PAULUS PP. II II PARANATINGUENSIS In Brasilia nova conditur Praelatura territorialis Paranatinguensis IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ecclesia sancta Dei in omni floret terrarum orbis plaga; quapropter no vae passim constituuntur episcopales sedes quae simul eiusdem floris prae clara sunt documenta. Communi hinc consilio Venerabiles Fratres Gentilis Delázari Episcopus Sinopensis, tum etiam Antonius Sarto Antistes Barragartiensis et Osorius Villebaldus Stoffel Apostolicus Administrator Rondonopolitanus, ab hac Sede efflagitaverunt ut, dicionum ecclesiasticarum sua rum finibus contractis, nova inde excitaretur Praelatura territorialis. Iudi cio autem percepto Venerabilis Fratris Alfii Rapisarda Archiepiscopi titulo Cannensis et in Brasilia Nuntii Apostolici, adsentiente pariter ipsa Congre54 Cfr SUPREMUM TRIBUNAL SIGNATURAE APOSTOLICAE, Decretum prot. 4420/88 SAT, diei 22 Septembris 1988. Cfr ID., Decretum prot. 4419/1196 SAT, diei 15 Ianuarii 1996. Codex Iuris Canonici, can. 1444. 55 56 1 3 - A A . S. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 194 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale gatione pro Episcopis, has preces benigne ipsi suscepimus. De plenitudine ideo potestatis Nostrae apostolicae a memoratis dioecesibus Sinopensi et Barragartiensi et Rondonopolitana seiungimus universam regionem, prout lege in praesens civili definitur, municipiorum vulgaribus appellatorum no minibus: Paranatinga, Nova Brasilândia, Planalto da Serra, Campinápolis, Novo Sao Joaquim, Gaucha do Norte; quibus ex ita detractis locia novam Praelaturam territorialem deinceps Paranatinguensem nominandam iisdem que circumscriptam limitibus quibus praedicta simul sumpta municipia ad vigentem civilem legem terminantur erigimus atque constituimus. Praelatu rae sedem in urbe defigimus vulgo vocitata Paranatinga, ubi aedem Deo in honorem Sancti Francisci Xaverii dicatam ad gradum evehimus Ecclesiae Cathedralis cui addimus honores et decores quibus reliqua cathedralia fruuntur templa. Paranatinguensis Praelaturae territorialis pro tempore Episcopo Praelato iura tribuimus, officia imponimus quibus ceteri item Praesules locorum Ordinarii ornantur adligantur. Praelaturam Paranatin guensem Metropolitanae Ecclesiae Cuiabensi suffraganeam subdimus eius que Episcopum metropolitico iuris Archiepiscopi pro tempore illius Eccle siae Metropolitanae subicimus. Sustentationi Praesulis conditae ita Praela turae territorialis providebitur Curiae ipsius emolumentis tum fidelium oblationibus necnon portione ei obveniente ex partitione bonorum secun dum normam canonis 122 Codicis Iuris Canonici efficienda. Novae Praela turae huius Pastori quam primum Collegium Consultorum ex communis re gula iuris adsistat. De Seminarii aedificatione atque candidatorum institu tione servanda erunt iuris communis praescripta, ante oculos praesertim normis quas Congregatio de Institutione Catholica huc usque protulit. Se lecti Seminarii alumni philosophicis ac theologicis educandi disciplinis tum etiam superiora ad studia complenda Romam mittentur ad Pontificium Collegium Pium Brasiliense. Quod denique spectat ad Praelaturae regimen, bonorum administrationem, praelatitii Administratoris « sede vacante » elec tionem necnon christifidelium iura atque officia aliaque id genus ea quae sacri praestituunt canones, implentor. Simul ac Paranatinguensis Praelatu rae territorialis erectio erit ad effectum deducta, eo ipso facto sacerdotes dicioni illi indicabuntur adscripti cuius in finibus ecclesiasticum obtinent munus; ceteri vero presbyteri Seminariique tirones illi communitati incardi nati persistent vel incardinabuntur ubi legitimum occupant domicilium. Ac ta autem et documenta quae novam hanc Praelaturam eiusque clericos et fideles necnon temporalia bona fortassis respiciunt, ab ipsis Curiis Sinopensi 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 195 Acta Ioannis Pauli Pp. II Barragartiensi Rondonopolitana ad Curiam Paranatinguensem primo quo que tempore transvehantur. Haec, ut quam accuratissime perficiantur, Ve nerabilem Fratrem designamus Alfìum Rapisarda in Brasilia Apostolicum Nuntium aut, eo forte absente, negotiorum Sanctae Sedis in Brasilia cura torem, necessarias iisdem tribuentes facultates etiam subdelegandi, ad effec tum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere simul iniuncto ad Congregationem pro Episcopis germanum exem plum actus ita peractae exsecutionis remittendi. Has denique Apostolicas Litteras, tam nunc quam deinceps ratas esse volumus suamque plenam exserere virtutem, contrariis quibusvis causis haudquaquam obsistentibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die vicesimo tertio mensis De cembris, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Pontifi catus Nostri vicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO BERNARDINUS card. GANTIN ffi Secretarius Status Congr. pro Episcopis Praef. Eugenius Sevi, Protonot. Apost. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 424.527 III GU ANT AN AMEN. - BARACOËN. In Cuba noya conditur dioecesis Guantanamensis-Baracoënsis. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Spirituali Christifidelium bono studens efficacius consulere, Venerabilis Frater Petrus Clarus Meurice Estiu, Archiepiscopus Metropolita Sancti Ia cobi in Cuba, audita Conferentia Episcoporum eiusdem Nationis, ab hac Apostolica Sede petivit ut quodam detracto territorio a circumscriptione ec clesiastica sua nova conderetur dioecesis. Nos, Qui gravissimo fungimur mu nere Supremi Pastoris totius gregis Dominici, praehabito faventi voto Vene rabilis Fratris Beniamini Stella, Archiepiscopi titulo Midilensis, in memora- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 196 ta Natione Apostolici Nuntii, de consilio Congregationis pro Episcopis ad motae postulationi libenter concedendum esse putavimus. Summa igitur Nostra potestate sequentia decernimus: ab archidioecesi Sancti Iacobi in Cuba separamus territorium civilis provinciae « Guantánamo », atque ex ita distracto territorio novam constituimus dioecesim Guantanamensem-Baracoënsem, quae iisdem limitabitur finibus, quibus praefatum territorium nunc terminatur. Sic conditae dioecesis sedem in urbe « Guantánamo » poni mus, ibique exstans templum, Deo in honorem Sanctae Catharinae « de Ricci » dicatum, ad gradum et dignitatem cathedralis ecclesiae evehimus. Praeterea dioecesim Guantanamensem-Baracoënsem suffraganeam facimus metropolitanae Sedi Sancti Iacobi in Cuba eiusque Episcopum metropoliti co iuri Archiepiscopi eiusdem Ecclesiae metropolitanae pro tempore subici mus. Cetera vero secundum canonicas leges temperentur. Quae statuimus, perficienda committimus memorato Apostolico Nuntio vel, absente eo, illi, qui curat negotia Sanctae Sedis in Cuba, eisdem tribuentes necessarias et opportunas facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad Congregationem pro Episcopis authenticum exemplar actus peractae exse cutionis, cum primum fas erit, remittendi. Hanc denique Constitutionem Nostram nunc et in posterum ratam esse volumus, contrariis quibuslibet re bus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die quarto et vicesimo mensis Ianuarii, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo octavo, Pontifi catus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO 83 BERNARDINUS card. GANTIN Secretarius Status Congr. pro Episcopis Praef. Eugenius Sevi, Protonot. Apost. Marcellus Loco © Plumbi In Secret. Status tab., n. 426.436 Rossetti, Protonot. Apost. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 197 LITTERAE APOSTOLICAE I Venerabili Servo Dei Zephyrino Giménez Malla caelitum tribuuntur beatorum honores. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Ex omnibus gentibus et tribubus et populis et linguis stantes ante thronum et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmae in manibus eorum » (Apc 7, 9) a Sancto Ioanne conspiciebantur illos inter iam glorificatos qui magnam transierant per tribulationem. Dei Servi Zephyrini Giménez Malla in fastos beatorum perscriptio ean dem illam S. Ioannis Evangelistae confirmat corroboratque visionem, cum ad populum is pertinuerit peculiarem, Cingarorum videlicet, varias disseminatum per nationes, qui haud est semper recte intellectus saepiusque immo despectus atque etiam iniuriis conflictatus. Hispanorum ipse filius Cingaro rum Zephyrinus in oppidulo natus est Fragae intra fines dioecesis Oscensis, vicesimo sexto Augusti mensis die, anno millesimo octingentesimo sexagesi mo primo, eodem quo est etiam die lustrica expiatus aqua. Scholas quam quam numquam obierat litterasque ideo prorsus ignoraverat, apud suam tamen familiam morum didicit probitatem altumque simul religionis sen sum percepit, Ecclesiae interea preces ediscens atque teneram in Mariam Christi Matrem excolens pietatem. Semitas puer ille regionis Pyrenaeae percurrebat montanas, cum suis contextas manibus venditabat sportulas. Adulescentulus etiamtum semel transiit in perpetuum ad urbem vulgo Barbastro dictam ubi ex Cingarorum consuetudine uxorem suae gentis duxit Teresiam Jiménez Castro. Quod quidem coniugium anno millesimo nongentesi mo duodecimo canonicum composuit ad ius, deindeque ritus catholico in templo adiit atque factus est paulatim christianus vir aliis quoque in exem plum. Suos licet numquam generasset liberos, re tamen vera uxoris suae in filiae locum adoptavit neptim quam numquam uti propriam filiam non adamabat quamque alicui honestissimo Cingaro in matrimonium collocavit. Bestiarum deditus mercaturae, rem familiarem sibi potuit prosperam facere et sua in societate conspicuam, unde pauperibus suae praesertim gentis etiam subvenire valuit. Quin immo extremis vitae annis liberalitas ipsius in proximos ad egestatem eum redegit. Ab omnibus magni quidem aestimatus honestatis exemplar effulsit ac religiosae vere adiectionis. Pacis amantissi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 198 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale mus et facultate praeditus, animorum inter se conciliandorum destinatus est saepius veluti arbiter qui dissensiones inter Cingaros incolasque loci exortas placaret. Omni ex parte integerrimus in animalibus emendis ac ven dendis numquam is quemquam fefellit. Nihilo tamen minus ut bonus Chri sti discipulus per iniuriam est furti accusatus vinculisque duos menses inde detentus donec innocens est in iudicio probatus. Insignem prae se ferens fi dei ac religiosae observantiae speciem, Eucharisticis cotidie intererat sacris, ubi Synaxim suscipiebat corollamque precatoriam Marialem persolvebat. Licet legere aut scribere numquam ipse didicisset, socius tamen in plures ascitus est sodalitates religiosas: Feriae Quintae Eucharisticae, Nocturnae Adorationis, Institutionum Sancti Vincentii de Paul. Sodalis praeterea fuit Tertii Ordinis Franciscalis. Catechismum parvulis tradere iuvabat magnope re eum, quibus nempe eventus ex Bibliis narrabat. Intestinum cum Hispa norum bellum saevire coepisset, altera in mensis Iulii parte anno MCMXXXVI sua in urbe Barbastro comprehensus est quod iuvenem defendisset fortiter sacerdotem quem per oppidi trahebant vias in carcerem indigne detrusuri. Eius in vestis sinu precatoriam reppererunt Marianam coronam quam num quam apud se non custodiebat. Liberum illum fore promisit quidam maleficorum, si precari desiisset eandemque sibi tradidisset corollam. Maluit nihi lo setius in carcere Zephyrinus persistere suoque etiam obviam procedere martyrio. Ita factum est ut altero mensis Augusti die anno MCMXXXVI ante parietem coemeterii urbis Barbastri illum glandibus plumbeis interimerent, qui rosarium manu arcte tenens verbaque « vivat Rex Christus » proferens periit. Anno MCMXCIII ab episcopo Barbastri Beatificationis instituta est et incepta causa. Nostro autem in conspectu die decimo septimo Decembris mensis anno MCMXCVI prodiit super martyrio decretum, ubi ritus beatifica tionis constituimus ut Romae die quarto Maii mensis insequentis anni perageretur. Hodie igitur, sexto Paschatis dominico die, ritum tantopere quidem exspectatum et exoptatum licuit nobis plane laetantibus exsequi, quo quinque Dei Servis beatitudinis caelestis honorem ac liturgicum cultum concedere po tuimus, etiam hic celebrato Zephyrino Giménez Malla, de quo sequentem pro tulimus magna voce animique consolatione sollemnem formulam: « Nos, vota Fratrum Nostrorum Ambrosii Echebarria Arroita, Episcopi Barbastrensis-Montisonensis, Victoris Aloisii Mondello, Archiepiscopi Rheginensis-Bovensis, Iulii Nicolini, Episcopi Cremonensis, et Iulii Henrici Prado Bolaños, Episcopi Pastopolitani, necnon plurimorum aliorum Fratrum in episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp 199 II Causis Sanctorum consulto, Auctoritate Nostra Apostolica facultatem faci mus ut Venerabiles Servi Dei Florentinus Asensio Barroso, Zephyrinus Gi ménez Malla, Caietanus Catanoso, Henricus Rebuschini et Maria ab Incar natione Rosal Beatorum nomine in posterum appellentur eorumque festum: Florentini Asensio Barroso die nona Augusti; Zephyrini Giménez Malla die quarta Maii; Caietani Catanoso die vicesima Septembris; Henrici Rebuschini die decima Maii; et Mariae ab Incarnatione Rosai die vicesima septima Oc tobris in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Hisce quae Litteris sollemniter decrevimus fierique censuimus in poste rum pariter valere volumus suamque plene exserere vim, quibuslibet causis haudquaquam obsistentibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die iv mensis Maii anno MCMXCVII, Pontificatus nostri undevicesimo. ffi ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 88 Sigilli In Secret.. Status tab., n. 416.928 II Templum paroeciale Deo dicatum in honorem Sancti Kuniberti episcopi in Colo nia ad gradum Basilicae minoris evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Prae oculis semper habentes spiritale Christifidelium bonum, laetamur sane quotiescumque occasio Nobis datur divinum cultum diffundendi atque sacras in toto orbe aedes exornandi. Ideoque, cum Venerabilis Frater Noster Ioachim Meisner, Archiepiscopus Coloniensis, cleri populique vota interpretatus, rogaverit ut templum paroe ciale Deo dicatum in honorem Sancti Kuniberti episcopi in Colonia situm ad dignitatem Basilicae minoris eveheretur, petitioni illi libenti animo obse cundare volumus. Itaque de Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum consultu, Apostolicae potestatis Nostrae plenitudine, statui mus ut sacra illa aedes ad titulum ac dignitatem Basilicae minoris evehatur, omnibus adiectis iuribus et privilegiis, quae templis hoc nomine insi gnibus rite competunt, secundum Decretum « De titulo Basilicae minoris », 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 200 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale die ix mensis Novembris anno MCMLXXXIX datum. Contrariis quibusvis non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xvi mensis Ianuarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco © Sigilli In Secret. Status tab., n. 424.521 III Ecclesia paroecialis Sanctissimae Trinitati dicata in oppido v.d. « Krosno » ad gradum Basilicae minoris evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Ut Trinitas glorificetur, ex qua omnia oriuntur et ad quam omnia vergunt » (Tertio millennio adveniente, 56), nullam omnino omittere volumus occasionem populi Dei pietati favendi, praesertim hoc tempore praeparationis ad Magnum Iubilaeum anni MM. Libentes idcirco concedimus postulationi Venerabilis Fratris Iosephi Micha lik, Archiepiscopi Premisliensis Latinorum, petenti ut templum paroeciale in oppido v.d. « Krosno » exstans dignitate Basilicae minoris exornetur, confisi sa ne fore ut hoc privilegium haud parum conferat ad bonum populi Dei illius archidioecesis adque divinam gratiam abundantius super ipsum fundendam. De consilio ideo Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramento rum, potestate Nostra Apostolica, per has Litteras statuimus, ut Ecclesia pa roecialis Sanctissimae Trinitati dicata in oppido v.d. « Krosno », titulo et digni tate Basilicae minoris fruatur, iuribus additis et privilegiis huiusmodi templo rum propriis, servatis iis quae iuxta Decretum «De titulo Basilicae minoris» die ix mensis Novembris, anno MCMLXXXIX, datum servanda sunt. Haec vero nunc et in posterum firma esse volumus, contrariis rebus minime obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xx mensis Ianuarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. © ANGELUS card. SODANO Loco ffi Sigilli In Secret. Status tab., n. 424.743 Secretarius Status 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 201 IV Ecclesia Sanctae Sophiae, in Via Cornelia seu Boccea Romae sita, ad Basilicae minoris gradum dignitatemque evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Consueverunt Romani Pontifices, No stri Decessores, sacra templa, quae in catholico orbe singulari refulgent de core, iustis honoribus privilegiisque ditare. Quibus adscribenda esse videtur ecclesia Sanctae Sophiae in Via Cornelia seu Boccea hic Romae dicata, quae pia voluntate Cardinalis Iosephi Slipyi, Archiepiscopi Maioris Leopolitani Ucrainorum, viri insignis fide, bo. mem., est aedificata uti centrum sacerdo talium vocationum ac, praesertim, spiritualis vitae pro fidelibus eiusdem ri tus alma in Urbe degentibus. Quapropter, cum Venerabilis Frater Ivanus Chôma, Episcopus titulo Patarensis, nomine Archiepiscopatus Maioris Leo politani Ucrainorum, litteris die vi mensis Novembris superiore anno datis, cleri populique vota etiam expromens, postulaverit ut templum idem titulo ac dignitate Basilicae minoris honestaremus, Nos, praecipuae benevolentiae documentum dilectis Ucrainis filiis cupientes praebere, memorati Praesulis precibus perquam libenter obsecundandum esse putamus. Ratis igitur plane habitis iis quae Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, tributis a Nobis facultatibus, hac in re egit, summa Apostolica potestate, harum Litterarum virtute perpetuumque in modum ecclesiam, quam dixi mus, ad Basilicae minoris gradum dignitatemque evehimus, omnibus factis iuribus ac liturgicis concessionibus, quae sacris aedibus hoc nomine exorna tis rite competunt, iis tamen servatis, quae secundum Decretum « De titulo Basilicae minoris » die ix mensis Novembris anno MCMLXXXIX editum, ser vanda sunt. Has denique Litteras nunc et in posterum ratas esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxi mensis Ianuarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. SB ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 88 Sigilli In Secret. Status tab., n. 426.334 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 202 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ALLOCUTIONES I Ad eos qui plenario coetui Pontificalium Operum ad missiones fovendas interfue runt.* Venerati Fratelli Carissimi Collaboratori Direttori e nell'episcopato, Nazionali, Collaboratrici nelle Pontificie Opere Missionarie! 1. Sono lieto di rivolgere a ciascuno di voi il mio cordiale benvenuto. Saluto e ringrazio, in particolare, Mons. Charles Schleck, Segretario Aggiun to della Congregazione per l'Evangelizzazione dei Popoli e Presidente delle Pontifìcie Opere Missionarie, per le cordiali espressioni con le quali ha volu to farsi interprete dei sentimenti di tutti voi. Saluto, altresì, i Segretari Ge nerali e i Direttori Nazionali, convenuti a Roma per l'annuale Assemblea generale di così benemerite Istituzioni. Il vostro incontro coincide quest'anno con due importanti anniversari: il centosettantacinquesimo di fondazione della Pontificia Opera della Propaga zione della Fede ed il settantacinquesimo del Motu Proprio Romanorum Pontificum con cui il mio venerato predecessore, il Papa Pio XI, concesse il titolo di « Pontificie » alle Opere della Propagazione della Fede, dell'Infanzia Missionaria e di San Pietro Apostolo. E sono certo che la celebrazione di queste due singolari ricorrenze contribuirà ad incrementare nel popolo di Dio l'impegno missionario. 2. E ormai consolidata tradizione che ogni anno si svolga, durante il mese di Maggio, la vostra Assemblea generale. Quest'anno, in ricordo della fondazione dell'Opera della Propagazione della Fede, avete voluto tenere una speciale sessione pastorale, soffermandovi sulla figura e sull'opera di due straordinarie donne: la Venerabile Maria-Paolina Jaricot e la Patrona delle Missioni, Santa Teresa di Gesù Bambino. La prima, giovane laica nata a Lione nel 1799, ebbe particolarmente a cuore i problemi delle missioni cattoliche del suo tempo. Appartenente ad un'associazione fondata dai Padri delle Missioni Estere di Parigi, fu pionie* Die 15 Maii 1997. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 203 ra della cooperazione missionaria organizzata. Infatti, con le operaie della fabbrica di seta, diretta da sua sorella e da suo cognato, si propose di aiu tare le Missioni per mezzo della preghiera e di un piccolo obolo settimanale. Ispirandosi a tale iniziativa, che ha meritato alla Venerabile Maria-Pao lina il titolo di fondatrice dell'Opera della Propagazione della Fede, il 3 maggio 1822 un gruppo di laici assegnò all'associazione per la Propagazio ne della Fede un carattere più universale. Animati da una carità senza con fini, essi affermavano: « Siamo cattolici, di conseguenza non dobbiamo so stenere questa o quell'altra missione in particolare, ma tutte le missioni del mondo ». Proprio per questo essi scelsero come motto: Ubique per Orbem, successivamente assunto dall'Opera della Propagazione della Fede e dalle altre Opere Missionarie. 3. Carissimi fratelli e sorelle! Maria-Paolina, giovane donna attenta alla voce dello Spirito, anticipò profeticamente quanto il Magistero pontifìcio e il Concilio Ecumenico Vaticano II avrebbero in seguito sottolineato, ponen do in luce il carattere missionario dell'intero Popolo di Dio ed il contributo specifico che i laici sono chiamati ad offrire all'attività evangelizzatrice del la Chiesa. Sull'esempio di questa donna coraggiosa, voi siete oggi chiamati a pro muovere una sempre più fraterna collaborazione tra le Chiese, suscitando e formando numerosi collaboratori per la causa missionaria. Sappiate infonde re in essi la passione per l'annuncio del Vangelo ed il desiderio di sostenere l'impegno delle giovani Chiese. Questa cooperazione sarà efficace, se sarà in cessantemente sostenuta dalla preghiera, dai sacrifìci e dall'anelito costante verso la santità. Solo questo clima di tensione spirituale ed apostolica potrà porre le condizioni per lo sviluppo di numerose vocazioni missionarie e per il generoso sostegno alle attività missionarie. 4. L'altra figura sulla quale voi avete voluto riflettere nel corso della vostra Assemblea è Santa Teresa del Bambino Gesù, proclamata « Patrona delle Missioni » dal mio venerato predecessore Papa Pio XI il 14 dicembre 1927, e della quale celebriamo quest'anno il centenario della morte. Benché chiamata alla vita contemplativa, Teresa del Bambino Gesù visse in piena sintonia con la realtà missionaria della Chiesa universale. Suo sommo desi derio era amare e fare amare il Signore, lavorando per la glorificazione della Chiesa e la salvezza delle anime, come affermava nella preghiera in cui of friva se stessa quale vittima di olocausto all'amore misericordioso. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 204 L'esperienza della piccola Teresa rappresenta una via singolare di dedi zione alla causa dell'evangelizzazione, che si radica nel cammino di santità, presupposto indispensabile di ogni vocazione missionaria. Come ricordavo nell'Enciclica Redemptoris missio, « l'universale vocazione alla santità è strettamente collegata all'universale vocazione alla missione: ogni fedele è chiamato alla santità e alla missione. Tale è stato il voto ardente del Conci lio neu'auspicare "con la luce di Cristo, riflessa sul volto della Chiesa, di il luminare tutti gli uomini, annunziando il Vangelo ad ogni creatura". La spiritualità missionaria della Chiesa è un cammino verso la santità 5. Cari Direttori Nazionali, questo è il vostro compito: ricercare con ogni mezzo di favorire in tutta la Comunità cristiana un rinnovato ardore mis sionario. A partire da tale impeto apostolico, ciascuna delle Opere — la Propagazione della Fede, l'Infanzia Missionaria, san Pietro Apostolo e l'U nione Missionaria — è chiamata a realizzare il suo impegno specifico e inso stituibile, « sia per infondere nei cattolici, fin dall'infanzia, uno spirito vera mente universale e missionario, sia per favorire un'adeguata raccolta di sus sidi a vantaggio di tutte le missioni... e suscitare vocazioni "ad gentes" e "ad vitam" sia nelle chiese antiche come in quelle più giovani ». Carissimi fratelli e sorelle! Mentre auspico che la preparazione al Grande Giubileo dell'Anno Duemila costituisca per tutti voi un'ulteriore occasione di rinnovato impegno a servizio della causa del Vangelo, affido voi ed i vo stri Collaboratori alla materna protezione di Maria, Stella dell'evangelizza zione, e vi imparto di cuore una speciale Benedizione Apostolica. 2 II Ad Africae meridionalis episcopos.* Dear Brother Bishops, 1. With heartfelt affection in the Lord I greet you — the members of the Southern African Catholic Bishops' Conference, representing the Church in Botswana, South Africa and Swaziland — and I thank God for "the Joy 1 N. 90. 2 Redemptoris missio, 84. * Die 19 Maii 1997. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 205 Acta Ioannis Pauli Pp. II and comfort of your love". Your ad Limina visit is a further occasion for us to affírm our collégial communion and strengthen the bonds of love and peace which give us support and encouragement in the service of the one Church of Christ. My prayer is that in this time of préparation for the Great Jubilee of the Year 2000 the whole Catholic community of Southern Africa will be profoundly inspired by "a true longing for holiness, a deep desire for conversion and personal renewal". As Successors of the Apostles you have a particular role to play in this préparation. You have to be "examples to the flock" and masters of "life according to the Spirit" (Rom 8:5). Saint Augustine reminds us of the seriousness of our responsibilities when he writes: "Besides being a Christian ... I am a leader also, and for this shall render to God an account of my ministry". Let us pray that the Lord Jesus Christ will not find us wanting in our mission as Teachers, Priests and Shepherds of his flock! 1 2 3 4 2. Since your last ad Limina visit, your ministry has had to adapt to radically new social and politicai conditions. During my brief visit to South Africa in September 1995 I had a first-hand expérience of the new spirit animating the country's people and their leaders. While enormous problems still remain to be solved, there is renewed enthusiasm for building a nation of freedom and justice for ail. Certainly, the wounds of the past will take a long time to heal and much effort will be needed to bring about a real and transforming reconciliation. An important start has been made, and in this process the Church has a vital contribution to offer, especially through the formation of consciences in the moral and religious truths and values constituting the necessary foundation of a society which seeks to be worthy of man and of his transcendent destiny. During the apartheid era you and your collaborator were often called upon to show that "the word of God is not fettered". Now you must continue, boldly proclaiming the "truth of the Gospel" to the faithful and to all men and women of good will. Just as in the past you taught that every form of racism is an intolerable af front to the inalienable dignity of human beings, so now you proclaim that 5 6 Cf, Phlm, v. !.. Tertio millennio adveniente, 42. 1 Pt 5:3. Sermon 46: De pastoribus, 2. 2 Tm 2:9. « Gai 2:5. 1 2 3 4 5 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 206 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale peace and justice can be truly established only when the deadly cycle of violence and vindictiveness is replaced by the grâce of forgiveness. The Post-Synodal Apostolic Exhortation Ecclesia in Africa calis on the Bishops of the continent to ask themselves two fundamental questions: How must the Church carry out her evangelizing mission as the Year 2000 approaches? How can African Christians become ever more faithful witnesses to the Lord Jesus? Returning again and again to these same questions, individually in your own prayer and collectively through the reflection and study of your Conference, you will surely conclude with the Synod that the challenge lies essentially in the appropriate formation of the agents of evangelization. "The whole People of God in the theological understanding of Lumen gentium — this People, which comprises the members of the Body of Christ in its entirety — has received the mandate... to proclaim the Gospel... The whole community needs to be trained, motivated and empowered for evangelization, each according to his or her specific role within the Church". Nothing is more important for the future of the Church and for the service of society than the sound training of priests, re ligious and lay faithful. 7 8 9 3. The laity are playing a more and more active, responsible and irreplaceable role in your particular Churches. As a priestly people, they carry on Christ's redemptive work by offering their li ves in worship and self-giving love of God and neighbour; as a prophétie people, they accept the Gospel in faith and proclaim it in word and action in the varied circumstances of daily life; and as a kingly people, they serve their brothers and sisters in justice and charity. The better they understand the implications of their Baptism, the more they will see their family and professional du ties, their civic responsibilities and socio-political activities, as a call to exert an influence aimed at changing ways of thinking and the very struc tures of society, so that they will better reflect God's plan for the human family. Continue to inspire the laity to build a society marked by truth, honesty, solidarity and reconciliation. Continue to encourage young people to believe in their future and to build that future in committed service of 10 11 7 8 6 10 11 Cf. Message for the 1997 World Day of Peace, 3. Cf. No. 46. Ecclesia in Africa, 53. Cf. Rom 12:1-2. Cf. Ecclesia in Africa, 54. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 207 Acta Ioannis Pauli Pp. II the common good and involvement in the public sphère, rejecting all selfishness, corruption, and power-seeking. 4. In an increasingly urbanized and secularized society, the lay faithful need special pastoral help in safeguarding the many positive éléments of African family traditions. Where it has remained intact, the African family is that "community of générations" in which essential human and spiritual values are handed on, making it the basic cell and building-block of society and the first school of Christian life. Every Diocèse and every parish needs a programme of family apostolate and marriage préparation in which the full truth of God's plan regarding love and life is presented unambiguously. As Shepherds you must be watchful that the Church's teaching on conjugal love is faithfully taught by priests, theologians and pastoral workers. I strongly recommend to your attention the recent documents of the Holy See regarding those vital questions in which State législation and public campaigns increasingly clash with Christian moral principies, e ven subjecting individuáis and couples to economic or social pressures, and thereby undermining their dignity and freedom. This is especially true with regard to abortion. As well as being a crime against the innocent unborn, this terrible reality has most deleterious effects on the people directly involved and on society itself, which no longer surrounds life with absolute respect but subordinates it — a supreme hu man good — to lesser goods or practical advantages. At a time of fresh attacks on the sanctity and inviolability of human life, you have rightly restated the universal and unchanging moral truths and increased your ef forts to inspire families and young people to accept their decisive responsibility to sustain, foster and treasure the gift of every human life. I can only commend you for responding with pastoral concern to the harm done by intrinsically unjust laws, and I encourage you to continue to help the faithful in the promotion of social institutions, civil législation and national policies which support family values and family rights. 12 5. The Church's présence in the field of éducation is a crucial part of her efforts to train the laity. Even during the dark years of apartheid, Catholic schools made an immense contribution to the human and religious formation of children and young people of ail races and social classes. In the présence of policies which could be interpreted as endangering the iden12 Cf. Familiaris consortio, 44. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 208 tity of Catholic schools, it is well to recali that the Church's inalienable right to establish schools freely corresponds to the right of parents to pro vide their children with an éducation in harmony with their convictions. It is important that the Church should do all she can to provide and maintain schools at every level, but it is also legitímate to hope that the State which ought to represent and foster the best interests of its Citizens will support such schools, enabling them to maintain their identity and making it effectively possible for parents to exercise their right to choose the kind of éducation they wish for their children. 13 6. Dear Brothers, you are the ones principally responsible for the train ing of your priests. The formation and Christian life of the laity dépend to an extraordinary degree on the service which only the ordained ministers of the Gospel can provide. Your Quinquennial Reports indicate that in some areas the scarcity of priests is making it difficult for every locai com munity to gather for the Sunday Eucharist, the célébration of which is the heart, source and summit of the Church's life. Where priests are not available, other people, especially catechists, lead the community in prayer, song and reflection. Such gatherings are always held "in expectation of a priest" and are occasions for praying that the Lord will send more labourers into his harvest. Great care must be taken to ensure that these temporary measures do not lead to a misunderstanding of the nature of Holy Orders and the centrality of the Eucharist. 14 15 16 17 7. The sacramentai and Eucharistie life of your communities is guaranteed in fact by conferring the gift of the Holy Spirit through Ordination, thereby associating priests, both diocesan and religious, with your own apostolic ministry. The Special Assembly for Africa of the Synod of Bishops laid emphasis on the need for care in selecting candidates for the priesthood. "The Bishop should make a point of visiting (his seminarians) often and in some way 'being' with them, as a way of giving significant expression to his responsibility for the formation of candidates for the 18 Cf. Gravissimum educationis, 8. Cf. Lumen gentium, 11. Congrégation for Divine Worship: Directory for Sunday Célébrations in the Absence of a Priest, 27. Cf. Mt 9:38. Cf.. Pastores dabo vobis, 48. Cf. Nos. 94-95.. 13 14 15 16 17 18 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 209 priesthood". By word and example the Bishop should help these young men to understand that the priesthood is configuration to Christ, Bridegroom and Head of the Church, but also Victim and humble Servant. A seminary and a presbyterate energized by prayer, mutual support and friendship fosters the spirit of Willing obédience which disposes every priest to fulfil the pastoral tasks entrusted to him by his Bishop. The mystery of the Church as communion is strengthened when episcopal authority is exercised as amoris officium and when priestly obédience is patterned on Christ the Servant. Furthermore, neither the seminary nor the presbyter ate should lead to a privileged style of life. Rather, simplicity and self-denial should be the marks of those who follow the Lord who came "not to be served but to serve". We should note the timely words of the Directo ry for the Life and Ministry of Priests (1994), published by the Congréga tion for the Clergy: "A priest could hardly be a true servant and minister of his brothers and sisters if he were excessively worried about his own comfort and well-being". The Synod likewise insisted that future priests must understand the value of celibacy for the ordained ministry. Seminarians need a human maturity and spiritual formation which will enable them to be "clear in their minds and deeply convinced that for the priest celibacy is inseparable from chastity". Wise Pastors will take special care to impress upon priests and seminarians that filial dévotion to the Blessed Virgin Mary, asceticism, self-sacrifice, generosity to others, and priestly fraternity are essential if a priest is to devote himself to God and God's work with joy and an undivided heart. Expérience shows that opportunities for continuing formation help priests to safeguard their priestly identity, to grow spiritually, intellectually and pastorally, and to be better equipped to build up the communities entrusted to their care. 19 20 21 22 23 24 25 8. At the same time, the Church in Southern Africa would not be what she is without the extraordinary gift of consecrated life. Zealous members of Missionary Congrégations accomplished the plantatio Ecclesiae in your 19 20 21 22 23 24 25 Pastores dabo vobis, 65. Cf. Jn 13:14. Cf. Phil 2:7-8. Mk 10:45. No. 67. Cf. Ecclesia in Africa, 95. Ibid 1 4 - A . A S. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 210 lands, and to their number have been added many new institutes of con templative and active life. The consecrated men and women in your Diocè ses dépend on you for guidance in their pastoral activities, and they need your support in living the evangelical counsels. Harmony between Bishops and consecrated persons is essential to the common good of the family of God. Religious institutes, acting through their superiors, should always show "a spirit of communion and co-operation" in their relations with the Bishops in whose Diocèses they work. Bishops, for their part, should "wel come and esteem the charisms of the consecrated life" and give them due place in diocesan pastoral plans. It is especially important for Bishops to pay close attention to the formation programmes in institutes of diocesan right. With prudence and discernment, you should see to it that candi dates are carefully selected, and that they receive the integral human, spir itual, theological and pastoral formation which will prepare them for their mission in the Church. 26 27 28 9. In your Diocèses you are the high priests of sacred worship and "stewards of the mysteries of God". I am aware of your Conference's ef forts to mediate the authentic inculturation of worship "so that the faithful can better understand and live liturgical célébrations". The principie is to welcome from local cultures "those expressions which are compatible with aspects of the true and authentic spirit of the Liturgy, in respect for the substantial unity of the Roman Rite". The task however is a difficult and delicate one. It can only be successfully carried out as a process in which every adaptation arises as a deeper assimilation of the Church's patrimony, completely faithful to the "sacred deposit of the Word of God", the authoritative interprétation of which is entrusted to the whole Episcopal Col lege with the Successor of Peter as its foundation of unity. As Ecclesìa in Africa recognizes, this is one of the greatest challenges for the Church on your continent on the ève of the third millennium, and it calis for exemplary wisdom and fídelity on the part of the Bishops. 29 30 31 32 33 26 27 28 29 30 31 32 33 Cf. Ecclesia in Africa, 94. Vita consecrata, 48. Cf. 1 Th 5:21. 1 Cor 4:1. Ecclesia in Africa, 64. Vicesimus quintus annus, 16. Dei Verbum, 10. Cf. No. 59. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 211 Acta Ioannis Pauli Pp. II 10. Dear Brother Bishops, these are some of the thoughts which your visit evokes. The Solemnity of Pentecost which we have just celebrated urges us to pray in union with Mary for a fresh outpouring of the Holy Spirit upon the Churches entrusted to your pastoral care. Together we ask this same Spirit to enlighten our minds, fili our hearts with hope and give us boldness in our undertakings in the service of the Gospel. Confident that the Lord will continue to increase the fervour of the priests, religious and laity of Botswana, South Africa and Swaziland, and that the good work he has begun in them will continue to flourish, I cordially impart my Apostolic Blessing. 34 III Ad Italiae episcopos.* Carissimi Fratelli nell'episcopato! 1. Avete scelto di celebrare la vostra Assemblea plenaria nei giorni im mediatamente successivi alla Pentecoste: lo Spirito Santo, la cui discesa sul la Chiesa nascente abbiamo appena celebrato, illumini e guidi il vostro ritrovarvi insieme e i vostri lavori. È per me una gioia essere con voi e condividere le vostre ansie e solleci tudini pastorali. Saluto e ringrazio il vostro Presidente, il signor Cardinale Camillo Ruini, insieme con gli altri Cardinali italiani; saluto pure i Vi cepresidenti, con un particolare pensiero di gratitudine per Mons. Giuseppe Agostino, che ha concluso il suo servizio, e di cordiale augurio per Mons. Giuseppe Costanzo, eletto a rilevarne la funzione di Vicepresidente. Saluto, infine, il Segretario Generale e ciascuno di voi, venerati Fratelli nell'episco pato, a tutti augurando i frutti dello Spirito nel vostro impegno nelle sin gole Diocesi e all'interno della Conferenza Episcopale. 2. La vostra Assemblea ha dedicato ampio spazio al grande tema del l'incontro con Gesù Cristo attraverso la Bibbia. Nella Tertio millennio adve niente ho sottolineato come sia importante che nel presente anno di preparazione al grande Giubileo, dedicato a Gesù Cristo, unico Salvatore del 34 Cf. Phil 1:6, * Die 22 Maii 1997. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 212 mondo, ieri, oggi e sempre, i cristiani « tornino con rinnovato interesse alla Bibbia, sia per mezzo della sacra liturgia ricca di parole divine, sia me diante la pia lettura, sia per mezzo delle iniziative adatte a tale scopo e di altri sussidi ». Nonostante il grande impulso che il Concilio Vaticano II ha impresso agli studi biblici e alla pastorale biblica nelle comunità cristiane, sono infat ti ancora troppo numerosi i fedeli che restano privi di un vitale incontro con le Sacre Scritture e non nutrono adeguatamente la loro fede con la ric chezza della parola di Dio contenuta nei testi rivelati. E necessario dunque compiere un ulteriore sforzo perché essi abbiano largo accesso alla Bibbia. « Ignorare le Sacre Scritture infatti significa ignorare Cristo », come dice San Girolamo, dato che tutta la Bibbia ci parla di lui. Per un efficace incontro con la Sacra Scrittura resta decisivo il riferi mento alla Costituzione dogmatica Dei Verbum del Concilio Ecumenico Va ticano II. In essa ritroviamo i principi dottrinali e le vie pastorali più ap propriate per far sì che l'incontro con il Libro Sacro mantenga la sua in trinseca qualità di ascolto della parola di Dio, sia un accostamento esegeti camente corretto, diventi fonte di vita spirituale, animi e rinvigorisca tutta l'azione pastorale, guidi e sostenga il dialogo ecumenico, manifesti la grande ricchezza anche umana e culturale che scaturisce dalla Bibbia e che ha prodotto meravigliosi frutti di civiltà in Italia come in tante altre nazioni. In virtù di questo legame tra fede e cultura, la Bibbia si propone come testo fondamentale per la formazione delle nuove generazioni, nella cate chesi di iniziazione cristiana come anche nell'insegnamento della religione cattolica impartito nelle scuole. L'impegnativo compito della nuova evangelizzazione passa, dunque, at traverso la riconsegna della Bibbia all'intero popolo di Dio, mediante la sua proclamazione liturgica, l'omelia e la catechesi, la pratica della lectio divina ed altre vie ben delineate nella recente Nota pastorale della vostra Con ferenza, « La Bibbia nella vita della Chiesa ». Le comunità parrocchiali e quelle religiose, le associazioni e i movimenti laicali, le famiglie e i giovani potranno sperimentare così la condiscendenza amorevole di Dio Padre che mediante la Sacra Scrittura si fa incontro ad ogni uomo manifestando la natura del suo Figlio unigenito e il suo disegno di salvezza per l'umanità. Perché la Scrittura sia compresa e accolta dai fedeli in tutto il suo spes sore di verità e di regola suprema della nostra fede, è chiaramente neces1 2 3 1 2 3 Cfr Eb 13, 8. N. 40. Cfr Lc 24, 27. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp 213 II saria un'opera di accompagnamento che eviti letture superficiali, emotive o anche strumentali, non illuminate da un sapiente discernimento e ascolto nello Spirito. È questa una nostra specifica responsabilità di Pastori, coa diuvati dai sacerdoti e dai catechisti: la vera e genuina interpretazione e trasmissione dei testi sacri può avvenire, infatti, soltanto nel seno della Chiesa, alla luce della vivente Tradizione e sotto la guida del Magistero. 4 3. Dedicando particolare attenzione all'incontro con Gesù Cristo at traverso la Bibbia, avete inteso, cari Fratelli, dare impulso alla prepa razione di questo speciale Anno Santo, nel quale celebreremo i duemila an ni del farsi carne del Verbo di Dio. Conosco l'impegno con il quale ciascuno di voi nella propria Chiesa particolare, e tutti insieme riuniti nella Con ferenza Episcopale, state predisponendovi a questo grande appuntamento. Me ne rallegro e mi compiaccio con voi. Un momento saliente di questo cammino di preparazione al Giubileo sarà il Congresso Eucaristico nazionale in programma per fine settembre a Bologna, dedicato al tema stesso di questo anno preparatorio, « Gesù Cristo, unico Salvatore del mondo, ieri, oggi e sempre ». Sarò lieto di potervi incon trare a Bologna e ringrazio fin d'ora il Cardinale Giacomo Biffi per lo zelo con il quale sta preparando questa grande manifestazione di fede nel Cristo eucaristico e di appartenenza ecclesiale. 4. Porto ancora nel cuore, cari Fratelli, il ricordo del Convegno di Paler mo, nel quale tutte le diocesi d'Italia sono convenute insieme per animare con il Vangelo della carità la vita della nazione. Dopo il Convegno già avete molto lavorato per dare attuazione alle scelte ivi compiute, nel senso del primato della vita spirituale, dell'impegno per la nuova evangeliz zazione, del rapporto tra fede e cultura, della famiglia, dei giovani, del l'amore preferenziale per i poveri, dell'animazione cristiana della vita politi ca e sociale. In particolare il progetto culturale orientato in senso cristiano individua un fondamentale obiettivo a cui tendere e sul quale fare convergere sensi bilità ed energie: quello di una fede che sappia tradursi in opere, in modo che Gesù Cristo ispiri e sostenga anche l'impegno temporale dei credenti per il futuro del popolo italiano, come già è avvenuto per il passato. In questa prospettiva desidero incoraggiare gli sforzi che andate compiendo per una più incisiva e organica presenza cristiana nell'ambito della comunicazione sociale, ben sapendo come su questo terreno si giocano oggi sfide decisive. 4 Cfr Dei Verbum, 10. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 214 5. Condivido con voi, carissimi Fratelli, la sollecitudine e anche la preoc cupazione per le sorti della nazione italiana. Per la sua unità, per la sua grande eredità cristiana e per il ruolo conseguente che essa deve saper svol gere in Europa. Il popolo italiano è ricco di energie, capace di affrontare e superare le difficoltà anche più dure, ma queste energie devono potersi esprimere in maniera libera e solidale, lasciando spazio e anzi dando impulso a quella « soggettività della società » che ha i suoi punti di forza nei molteplici cor pi e aggregazioni intermedie, e anzitutto nella famiglia che della società, come della Chiesa, è la cellula base. Di fronte ai molteplici attacchi che la famiglia subisce oggi anche in Italia, dove pure essa svolge una particolarmente rilevante funzione sociale, voglio dire a voi, miei Fratelli nell'episcopato, che sono al vostro fianco sia nell'azione pastorale a favore della famiglia sia nell'impegno a cui tutti i cattolici e gli uomini di buona volontà sono chiamati per salvaguardare sul piano legislativo i diritti propri della famiglia fondata sul matrimonio e per sollecitare l'assunzione di nuovi provvedimenti e iniziative, riguardo all'oc cupazione, all'edilizia, alle normative fiscali, affinché la famiglia e la mater nità non siano ingiustamente penalizzate. Non meno grande, cari Fratelli, so essere la vostra attenzione per la scuola: sia per la scuola in generale, che deve essere sostenuta anzitutto nel suo primario compito di educazione e formazione della persona, sia in specie per la scuola libera. Rinnovo qui, insieme a voi, la richiesta che « si dia finalmente attuazione concreta alla parità per le scuole non statali, che offrono un servizio di pubblico interesse, apprezzato e ricercato da molte famiglie ». Anche in questo campo le legislazioni di molti Paesi dell'Unione europea possono essere di esempio. 5 6 6. Venerati Fratelli nell'episcopato! Poniamo nel cuore di Maria, nostra dolce Madre, i progetti maturati in queste giornate di preghiera, di scambi fraterni, di riflessioni comuni. Uniti a Maria, ai Martiri e ai Santi che hanno scritto la storia di questa nazione guardiamo con fiducia ai compiti che ci attendono. Dio benedica ciascuno di voi e le vostre Chiese. Dio benedica il popolo italiano, lo confermi nella fede dei padri, gli dia luce di mente e apertura di cuore per l'edificazione, alle soglie del terzo millennio, della civiltà dell'amore. 5 8 Centesimus annus, 13. Discorso del 23 febbraio 1997 all'Istituto romano «Villa Flaminia». 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 215 SECRETARIA STATUS Decretum Prot. N. 415.660/G.N. IL CARDINALE ANGELO SODANO Segretario di Stato Visto lArt. 31 del Regolamento Pensioni 1992, sii proposta del Comitato Consultivo del Fondo Pensioni, APPROVA le seguenti NORME DI ATTUAZIONE DEGLI ARTT. 6, 4° COMMA E 12, 2° COMMA DEL REGOLAMENTO PENSIONI 1992. TITOLO I Accensione di polizza assicurativa a favore del personale dipendente che, alla data di cessazione dal servizio, non abbia maturato il diritto a prestazioni pensionistiche immediate o differite (Art. 6, 4° comma del Reg. Pens. 1992). Art. 1 ( soggetti interessati ) Le Norme del presente Titolo si applicano a tutto il Personale, ecclesia stico, religioso e laico, senza distinzione di anzianità di servizio e di forma di contratto di assunzione — ruolo prova, ruolo ordinario, contratti speciali e a termine — che alla data di cessazione dal servizio non abbia maturato il diritto a prestazioni pensionistiche immediate o differite. Art. 2 (effetti della normativa) Alla data di cessazione dal servizio le posizioni dei dipendenti di cui al precedente Art. 1 sono estinte mediante accensione, da parte dell'Ufficio del 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 216 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Fondo Pensioni in qualità di contraente, di una polizza di assicurazione per una rendita vitalizia differita con controassicurazione. Art. 3 (condizioni della polizza) § 1. Beneficiario della rendita di cui all'Art. 2 è il dipendente assicurato al compimento dell'età di collocamento a riposo prevista dal Regolamento del Personale dell'Ente di appartenenza vigente al momento della ces sazione dal servizio. Al compimento di tale età, la Società di Assicurazione erogherà la prima rata della rendita. § 2. L'importo della prima annualità sarà pari al rateo di pensione ma turato alla cessazione dal servizio, calcolato secondo le disposizioni del Re golamento Pensioni vigente e rivalutato all'anno di godimento in base alle variazioni dell'indice IST AT dei prezzi al consumo per le famiglie di operai ed impiegati della città di Roma. Le rate successive alla prima saranno rivalutate annualmente secondo il criterio precedentemente indicato. § 3. Il godimento della rendita vitalizia inizierà al termine del periodo di differimento, in caso di sopravvivenza dell'assicurato a tale data, e conti nuerà fino al decesso di quest'ultimo. § 4. In caso di premorienza dell'assicurato durante il periodo di differi mento della rendita, ai superstiti designati dall'assicurato-beneficiario sarà versato il premio pagato aumentato delle quote annuali di adeguamento in conformità al criterio indicato al precedente 2° comma. § 5. Qualora la morte del dipendente cessato dal servizio avvenga prima dell'accensione della polizza assicurativa, il Fondo Pensioni verserà il rateo di pensione maturato alla cessazione dal servizio ai superstiti del dipen dente, individuati secondo la normativa applicata in relazione all'ordina mento pensionistico vaticano. Art. 4 (versamento del premio) Il Fondo Pensioni, all'accensione della polizza, verserà alla Società di Assicurazione prescelta dallo stesso Fondo il premio unico che è a totale suo carico. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 217 Art. 5 (impegno del Fondo) L'Ufficio del Fondo Pensioni si impegna con una dichiarazione scritta, che costituisce parte integrante della polizza, a rinunciare alla revoca o modifica della designazione del « beneficiario ». Art. 6 (riscatto della polizza) Nel caso in cui l'assicurato-benefìciario sia riassunto in servizio, l'Ufficio del Fondo Pensioni, dietro autorizzazione scritta dello stesso assicurato, riscatterà la polizza per ricongiungere, agli effetti della pensione, differenti periodi di servizio. TITOLO II Riscatto di periodi di studi universitari trascorsi prima dell'assunzione in servizio (Art. 12, 2° comma) Art. 7 (incidenza del riscatto) Il riscatto del periodo di corso legale degli studi universitari incide solo sulla misura della pensione. Art. 8 (procedura) La domanda di riscatto, compilata su apposito modello fornito dall'Uffi cio del Fondo Pensioni, deve essere presentata dal dipendente all'« Ammi nistrazione del Patrimonio della Sede Apostolica — Gestione del Fondo Pensioni» corredata della prescritta documentazione (Allegato A). Art. 9 (riscatto di anni residui) Il dipendente in servizio al 31 dicembre 1992 ed in possesso del diploma di laurea, che ai sensi dell'Art. 12, 3° comma del vigente Regolamento Pen- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 218 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sioni beneficia degli effetti derivanti dall'Art. 18 del Regolamento Pensioni del 23 dicembre 1963, può richiedere, sempre che ne sussistano le con dizioni, il riscatto del residuo numero di anni della durata statutaria del corso di studi relativo alla medesima laurea. Art. 10 (conseguimento del diploma dopo l'assunzione) Il dipendente che abbia conseguito il diploma dopo l'assunzione in servizio può chiedere il riscatto solo per i periodi di studio trascorsi prima dell'assunzione. I periodi di studio da riscattare si ricavano moltiplicando la durata statutaria dei corsi per un coefficiente dato dal rapporto tra il numero di esami sostenuti con esito favorevole ed il numero complessivo degli esami previsti dagli statuti dei singoli corsi. Art. 11 (titolari di più diplomi) I titolari di più diplomi possono riscattarne uno solo, a loro scelta. Art. 12 (limiti del riscatto) II riscatto deve riferirsi al periodo di studi universitari del corso cui si riferisce il diploma conseguito, nel limite massimo della sua durata statu taria, e può essere chiesto anche limitatamente a singoli periodi di studio. In questo caso i restanti periodi di studio della durata statutaria del corso potranno essere oggetto di una o più domande di riscatto in tempi successivi. Art. 13 (entità del riscatto) L'entità del riscatto è stabilita dal Presidente dell'Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica a norma dell'Art. 12, 2° comma del Rego lamento Pensioni 1992. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 219 Art. 14 (pagamento del riscatto) § 1. Il pagamento del riscatto potrà essere eseguito in un'unica soluzione oppure, in tutto o in parte in forma dilazionata per un massimo di 60 rate mensili costanti comprensive di interessi. § 2. Il numero delle rate non potrà comunque essere superiore al nu mero di mesi di effettivo servizio residuo del dipendente. § 3. Il tasso di interesse annuo per il pagamento dilazionato è pari al tasso annuo medio di rendimento tecnico finanziario del Fondo Pensioni, relativo all'anno nel quale viene chiesta la dilazione. Art. 15 (esito della domanda) L'Ufficio del Fondo Pensioni, entro 60 giorni dal ricevimento della do manda, notifica mediante raccomandata A/R all'interessato il provvedimen to di accoglimento o di rigetto della domanda. Art. 16 (termine di pagamento) § 1. Il pagamento del riscatto in un'unica soluzione o della parte non dilazionata, dovrà essere effettuato entro il termine di 30 giorni dal ricevi mento della raccomandata A/R di notifica del provvedimento di accogli mento della domanda. § 2. Il termine di pagamento sopra indicato è perentorio e la sua inosservanza determina automaticamente la caducazione della concessione. § 3. Se la domanda di riscatto viene presentata alla cessazione dal servizio, la somma da pagare sarà ritenuta per intero sulla liquidazione. Art. 17 (pagamento rateale) § 1. Le rate del pagamento dilazionato dovranno essere pagate tramite l'Amministrazione di appartenenza del dipendente, con ritenute mensili sul- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 220 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale la retribuzione a decorrere dal mese successivo alla data di accoglimento della domanda. § 2. In caso di sospensione della retribuzione, anche per eventuali collo camenti in aspettativa, sarà cura del dipendente, per evitare la revoca della concessione della dilazione di pagamento, versare in ogni modo alla propria Amministrazione le rate di scadenza. § 3. I versamenti al Fondo Pensione delle rate mensili dei riscatti ver ranno effettuati da ciascuna Amministrazione entro il decimo giorno succes sivo alla fine di ciascun mese di competenza (cf Art. 8, 3° comma Regola mento Pensioni 1992). § 4. Qualora l'Amministrazione, per atti o fatti del dipendente, non pos sa effettuare il pagamento della rata in scadenza entro il termine perentorio di cui al precedente 2° comma, la concessione della dilazione di pagamento è revocata automaticamente e senza ulteriore avviso ed il periodo tempo rale riscattato è commisurato alla parte di capitale già rimborsato in base alle rate pagate in conformità alle presenti norme. Art. 18 (estinzione anticipata del debito) § 1. Il dipendente, in ogni caso, ha facoltà di estinguere il pagamento dilazionato mediante versamento dell'intero debito residuo, maggiorato degli interessi maturati dalla data di scadenza dell'ultima rata pagata fino alla data del versamento a saldo. § 2. Gli interessi di cui al precedente I comma sono da computarsi come interessi semplici al tasso d'interesse annuo di cui al precedente Art. 14, 3° comma, assumendo come riferimento l'anno civile. o § 3. La domanda di anticipata estinzione del pagamento dilazionato, deve essere presentata all'Ufficio del Fondo Pensioni entro i primi dieci giorni del mese successivo al mese di scadenza dell'ultima rata pagata. § 4. Il pagamento del debito residuo e dei relativi interessi dovrà essere effettuato entro il termine perentorio di 30 giorni dal ricevimento della raccomandata A/R di notifica del provvedimento di accoglimento della domanda di estinzione anticipata del debito. Il mancato pagamento determina automaticamente la revoca della do manda di estinzione anticipata. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 221 Acta Ioannis Pauli Pp. II Art. 19 (revoca della dilazione di pagamento) § 1. Al dipendente che per qualsiasi motivo cessa dal servizio, viene au tomaticamente revocata la concessione del pagamento dilazionato. Ove non sia esercitata la facoltà di cui al successivo 2° comma, il perio do temporale già riscattato è commisurato alla parte di capitale già rimbor sato in base alle rate pagate in conformità alle presenti norme. § 2. È data facoltà di estinguere, alle condizioni di cui all'Art. 18, I , 2° e 4° comma, l'intero debito residuo. La domanda dovrà essere presentata all'Uffìcio del Fondo Pensioni en tro il termine perentorio di 30 giorni dalla data di cessazione dal servizio e la sua inosservanza determina automaticamente la caducazione della con cessione. O Città del Vaticano, 16 Febbraio 1998. ffi ANGELO card. SODANO 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 222 Adnexum Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica — Gestione del Fondo Pensioni DOMANDA DI RISCATTO DI PERIODI DI STUDI UNIVERSITARI TRASCORSI PRIMA DELL'ASSUNZIONE IN SERVIZIO (Art. 12 § 2 Reg. Pensioni 1 9 9 2 ) Il sottoscritto matricola cognome nato il nome in città Residenza: città nazione C.A.P. indirizzo Provincia tel. Stato civile Amministrazione di appartenenza Domicilio eletto in Vaticano Data di assunzione in servizio Titolo di studio per il quale si chiede il riscatto Conseguito il presso università chiede ai sensi dell'art. 12 § 2 del Regolamento Pensioni 1 9 9 2 di riscattare il periodo dal al pari ad anni e mesi Per il versamento del contributo dovuto per il riscatto, il sottoscritto dichiara di aver scelto il pagamento: • • in forma dilazionata, autorizzando fin d'ora l'Amministrazione di ap partenenza ad operare le relative ritenute sulla retribuzione mensile; in unica soluzione. DOCUMENTAZIONE ALLEGATA • copia autentica diploma di laurea o diploma universitario relativa al corso di cui si chiede il riscatto; • certificazione rilasciata dai competenti organi universitari circa la dura ta statutaria del corso e gli anni accademici in cui si è svolto il corso; • copia cedola retribuzione mese antecedente alla domanda; Vaticano, firma 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 223 ACTA CONGREGATIONUM CONGREGATIO DE CAUSIS SANCTORUM GU ADALAI AREN. Beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Mariae Vincentiae a S. Dorothea (in saec.: Vincentiae Chávez Orozco) fundatricis Congregationis Ancil larum a SS. Trinitate et a Pauperibus (1867-1949) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Serva Dei Maria Vincentia a Sancta Dorothea (in saeculo: Vincentia Chávez Orozco) orta est in Mexico, in urbe Cotija (intra fines provinciae Michoácan sita), postridie nonas Februarias anno 1867. Pro aegrotis assiduitate praebenda proque puerorum christiana educatione Con gregationem Ancillarum a SS. Trinitate et a Pauperibus condidit. Anno 1910 professionem fecit temporaneam et anno 1915 professionem perpe tuam. Institutum suum alacriter, diligenter et spiritus cum sacrificio usque ad annum 1942 rexit, non paucas superans difficultates et aerumnas, quas mirabili cum patientia pertulit. Pie mortua est die 30 mensis Iulii anno 1949, fama sanctitatis insignis. Beatificationis et canonizationis Causa inchoata est ab Archiepiscopo Guadalaiarensi anno 1966. Rite iis peractis, quae ius statuit, Summus Pon tifex Ioannes Paulus II, die 21 mensis Decembris anno 1991, declaravit Servam Dei heroum in modum virtutes théologales, cardinales et his ad nexas observavisse. Causae Postulatio, eiusdem Servae Dei beatificationis respectu, Congre gationis de Causis Sanctorum iudicio permisit coniectam miram sanationem Tuxpaniae (in Jalisco) ad Mexicum pertinentis effectam et eiusdem Venera bilis intercessioni tributam. Casus hic spectat ad puerulum Michaelem Tejeda septem anno natum qui die 3 mensis Novembris anno 1951 est pedis dextri infortunio affectus, qui rotae insertus est vehiculi ab animalibus tracti. Hoc infractionem suscitavit capsulae et tali commissurarum, ita ut 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 224 pes penderet, parte posteriori cruris unice coniunctus. Postquam est in valetudinarium deductus, medici, cognita vulneris gravitate consilium si gnificaverunt pedem amputandi, sed mater pueri fortiter obstitit; vulnus igitur expurgaverunt, texta resecuerunt necrosi correpta, ossa in suam se dem reposuerunt, puris deductionem suerunt et gypsum induxerunt. Cum amputationis timor duraret, ipse aegrotus, mater eius, aliquae Ancillae a SS. Trinitate et a Pauperibus aliaeque personae intercessionem invo caverunt Servae Dei Vincentiae a Sancta Dorothea ut sanationem obtine rent a Deo. Postridie curans non solum non est ad amputationem conver sus, sed repperit instaurationem arteriarum pedis atque contagionis absentiam. Cogitatum est etiam de insitione dermatica, sed gypso ablato processus cicatricem glutinandi apparuit omnino ordinatus. Ratione ex scientia inexplicabili puer Michael plene et sine detractione tali commissuram recuperavit. De sanatione, extemplo intercessioni ascripta eidem Venerabili, annis 1970-1971 apud Curiam Guadalaiarensem instructus est Processus canoni cus, qui est a Congregatione de Causis Sanctorum probatus decreto postri die calendas Octobres anno 1992 promulgato. Medicorum Consilium Dica sterii, in sessione die 10 mensis Octobris habita anno 1996, una voce edixit sanationem fuisse rapidam, completam, mansuram ac pro scientia inexplicabilem. Die 10 mensis Ianuarii anno 1997 Consultorum Theologorum est ac tus Congressus Peculiaris et die 8 mensis Aprilis insecuti Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Eminentissimo Car dinali -Eduardo Francisco Pironio. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcoporum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum ex cipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Cardinali Ponente, meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pa ter declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Ven. Serva Dei Maria Vincentia a Fundatrice Congregationis videlicet de rapida, Sancta Dorothea Ancillarum completa ac a mansura (in saec.: SS. Vincentia Trinitate sanatione pueri et Chávez Orozco), a Michaelis Pauperibus, Tejeda a « grave frattura esposta del collo del piede destro con lacerazione della capsula 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum articolare, dei legamenti collaterali esterno e interno, 225 con sezione di numerosi tendini, arterie e nervi, rimanendo congiunto il piede alla gamba per mezzo del tendine di Achille, cute e arteria tibiale posteriore ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. '£8 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . £B Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis INDIANAPOLITANA Beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Theodorae Guérin (in saec.: Annae Teresiae) Fundatricis Sororum a Providentia Sanctae Mariae ad Nemus (1798-1856) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Serva Dei Theodora Guérin (in saeculo: Anna Teresia Guérin) in Gallia nata est, in pago Etables-sur-Mer, intra fines posito dioe cesis Briocensis, postridie calendas Octobres anno 1798. Congregationem in gressa Sororum a Providentia, professionem fecit religiosam anno 1825. In patria impigram et fructuosam explicavit industriam pro pauperibus et in suo Instituto muneribus est iuncta magni ponderis. Ad apostolatum exercendum missa in Foederatas Civitates Americae Septentrionalis, gravia obiit incommoda et difficultates. Conditrix facta et antistita generalis Con gregationis Sororum a Providentia Sanctae Mariae ad Nemus, in bonum in cubuit Sororum atque animarum. Fama sanctitatis insignis pridie est defuncta idus Maias anno 1856. Beatificationis et canonizationis Causa anno 1909 inita est ab Episcopo Indianapolitano. Decretum de virtutibus heroum in modum cultis promul gatum est coram Summo Pontifice Ioanne Paulo II die 11 mensis Iulii an no 1992. Beatificationis prospectu, Causae Postulatio Congregationi de Causis Sanctorum iudicandam permisit miram coniectam sanationem, intercessioni 15 - A. A. S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 226 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ascriptam eiusdem Servae Dei. Casus pertinet ad Sororem Mariam Theodosiam Mug, sodalem Congregationis a Providentia Sanctae Mariae ad Ne mus, quae unius et quadraginta annorum neurite laborare coepit umerum et brachium dextrum afficiente. Deinde ei diagnosis facta est de abdominis tumore; sed sectionem chirurgicam recusavit. Anno 1906 Soror massam no tavit in mamilla sinistra, quam medici iudicaverunt tumorem esse malignum, « scirron » appellatum. Radicitus est secta, quandoquidem tumor iam processerat. Tribus post mensibus recidiva apparuit cum cellularum necrosi in eadem tumoris sede. Aegrotae condiciones in deterius mutatae sunt gradatim, quocirca prognosis infausta facta est quoad vitam; interim tumor abdominis, qui non erat resectus, multum creverat, dolores suscitans et varias aegrae difficultates. Vespere diei 30 mensis Octobris anno 1908 Soror Maria Theodosia, Ser vae Dei Theodorae Guérin sepulcrum visitans, eius intercessionem petiit. Insequenti mane, e somno expergefacta, animadvertit se esse penitus et semel sanatam. Anno 1958 apud Curiam Indianapolitanam de coniecta mira sanatione est Processus celebratus apostolicus, cuius auctoritas et vis probata est a Congregatione de Causis Sanctorum per decretum die 10 mensis Februarii anno 1995 promulgatum. Dicasterii Consilium Medicorum in sessione die 20 habita mensis Novembris anno 1996, uno ore declaravit sanationem subitaneam fuisse, completam, stabilem et ex scientia inexplicabilem. Die men sis Martii 21 anno 1997 actus est Consultorum Theologorum Congressus Pe culiaris et die 3 secuti mensis Iunii Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Eminentissimo Domino Cardinali Henrico Schwery. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcopo rum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum exci piens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pa ter declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato intercedente Ven. Serva Dei 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 227 Congregatio de Causis Sanctorum Theodora Guérin (in saec.: Anna Teresia Providentia Sanctae Mariae ad Nemus, bili sanatione sinistro in Sororis stadio Mariae avanzato dolorosa del braccio, Fundatrice videlicet de subitanea, Theodosiae con precoce Guérin), Mug a « tumore recidiva locale e Sororum a completa ac sta maligno del seno limitazione funzionale associata a patologia addominale clinicamente evidente ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. 83 S. . 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis LUCIONEN. Beatificationis et canonizationis Servi Dei Petri Monnereau sacerdotis dioecesani et parochi Fundatoris Congregationis Sororum Sacrorum Cordium Iesu et Mariae (1787-1856) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Pascite, qui est in vobis, gregem Dei, providentes non coacto sed spon tanee secundum Deum, neque turpis lucri gratia sed voluntarie, neque ut dominantes in cleris sed formae facti gregis » (1 P e 5, 2 - 3 ) . Divini Pastoris vestigia secutus, sacerdos Petrus Monnereau libenter vi tam consumpsit in Christi gregis pastorali servitio, vitae sanctitate et ope rum evangelium est testificatus, alacriter operam dedit Regno Dei aedifi cando in temporis sui societate atque efficaciter progressioni puellarum hu manae et christianae consuluit pro quibus novam condidit congregationem religiosam. Industrius hic Ecclesiae minister ortus est die 29 mensis Iulii anno 1787 in oppido Saint-Martin-des-Noyers, intra fines posito dioecesis Lucionensis, a Renato Monnereau et Margarita Groleau, qui prospexerunt ut eodem die baptizaretur. In familia bona est imbutus educatione religiosa et tredecim annorum primum se Sanctissima aluit Eucharistia. Eius institutioni schola privata providit; interim patrem adiuvabat in officina ac die dominica 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 228 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale pueros oppidi congregabat ut eos christianam doceret doctrinam. Anno 1807 seminarium ingressus est urbis Chavagnes, ubi se diligenter praepa ravit ad sacerdotium moderante Venerabili Servo Dei Ludovico Maria Bau douin. Excelienti memoria eminuit, splendida intellegentia, multa pietate, caritate atque humilitate. Presbyter ordinatus die 25 mensis Augusti anno 1811, nomen professus est in consociationem Filiorum Mariae, privatim vota religiosa profitens. Ministerium pastorale tamquam vicarius explicavit in variis paroeciis, peculiarem curam ostendens vocationum atque caritatis et paupertatis exercitationis. Anno 1814 eius Episcopus, a quo iam sanctus habebatur, parochum eum nominavit agrestis pagi Les Brouzils, cuius moralis et reli giosa condicio minime felix erat. Omni ope et inexhausta pastorali caritate se dedidit populi evangelizationi et sanctificationi multiplicia provehens in cepta, quae sacrificio ac precatione sustinuit. Ut diffusam depelleret religiosam ignorantiam vehementer verbum Dei nuntiavit, christianam docuit doctrinam et Congregationem instituit Soro rum Sacrorum Cordium Iesu et Mariae (anno 1818) puellis rusticis educan dis. Quod Opus, sapienter a pio Conditore rectum, celeriter crevit et pluribus in locis diffusum est, simul aegrotis assiduitatem praebendam cu rans. Divinum fovit cultum et legum Dei atque Ecclesiae observantiam; contra peccatum contendit ac morales dissolutiones et sacramentum Paeni tentiae administra vit assidue. Quaedam laicalia sodalicia condidit, missiones populares apparavit, sedulo curam adhibuit de iuvenum formatione chri stiana deque vocationibus sacerdotalibus, domo paroeciali in parvum quo dammodo seminarium mutata. Liberalis fuit in pauperes et in mendicos; aegrotos visitabat et morientibus assidebat; sicut fratres suos dilexit vica rios, a quibus est redamatus et veneratus. Eius parochi et Conditoris vita distincta est aegritudinibus, inimicitiis et calumniis, quae numquam eius apostolicum studium, Dei fiduciam et caritatem erga superiores et proximos attenuaverunt. Quo munus suum fructuosius expleret, in via sanctitatis ambulavit atque cum gaudio, perseverantia et spiritali oblectatione virtutes coluit. Ipsae sacrae actiones quas exsequebatur excellens fuerunt illi instru mentum, ut in imitatione Christi progrederetur et in sacerdotali perfectione. Fidem suam, limpidam et fortem, spem et caritatem nutrivit ferventi Missae celebratione et Liturgiae Horarum, meditatione, continua precatione. Litterae Sacrae, Christus Crucifixus, Sacra Iesu et Mariae Corda, Euchari stia lumen animae eius fuerunt eiusque navitatis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 229 Ecclesiae magisterio assensus est, semper Episcopis dioecesanis oboedivit. In communione vixit cum ceteris presbyteris, qui eum magistrum spiri talem sibi elegerunt. Divino flagrans amore, se abnega vit suamque cotidie vitam impendit in Dei gloriam, animarum salutem et bonum Ecclesiae. Pacem tulit in familias, suis calumniatoribus ignovit et malum vicit bono. Ab inanibus rebus mundi alienus fuit, Providentia confisus est, iura de fendit Ecclesiae, paupertatem exercuit, sinceritatem, humilitatem, casti tatem, iustitiam, temperantiam, fortitudinem atque silentium in angoribus, prudentiam in suae sanctificationis opere summo, in negotiis pastoralibus atque in Congregatione regenda, quam condiderat. Praemium aeternum cum appeteret, sancte ad mortem se praeparavit, qua est oppressus in sua paroecia die 26 mensis Aprilis anno 1856. Funus amplum fuit ob multum sacerdotum, Sororum et populi concursum. Fama sanctitatis, qua in vita claruit, post eius mortem duravit, sed beatificationis et canonizationis Causa nonnisi post multos annos inita est. Auctoritas et vis Processus ordinarii informativi, apud Curiam Lucionensem annis 1933-1935 instructi, probata est a Congregatione de Causis Sanctorum per decretum die 23 mensis Novembris anno 1990 promulgatum. Eventu cum prospero, die 29 mensis Octobris anno 1991, sessio acta est Consulto rum Historicorum et die 20 mensis Decembris anno 1996 Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinde et Episcopi, in Sessione Ordinaria die 20 mensis Maii habita anno 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Eduardo Gagnon, edixerunt sacerdotem Petrum Monnereau heroum in modum virtutes théologales, cardinales iisque ad nexas explicavisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum exci piens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus de cretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Petri in Deum Monnereau, et tum in proximum, Fortitudine, Sacerdotis eisque dioecesani necnon de adnexis, in et Parochi, cardinalibus gradu Prudentia, heroico, Fundatoris Servi Congrega- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 230 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tionis Sororum Sacrorum Cordium Iesu et Mariae, quo in casu et ad effectum de agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. & ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . ffi Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis MATRITEN. Beatificationis seu declarationis martyrii Servarum Dei Mariae Gabrielae Hinojosa y Naveros (in saec.: Mariae a Refugio) et VI sociarum monialium Ordinis Visitationis S. Mariae (f 1936) DECRETUM SUPER MARTYRIO « Id enim, quod in praesenti est, leve tribulationis nostrae supra modum in sublimitatem aeternum gloriae pondus operatur nobis, non contemplantibus nobis, quae videntur, sed quae non videntur; quae enim videntur, temporalia sunt, quae autem non videntur, aeterna sunt» (2 Cor 4 , 1 7 - 1 8 ) . In iis, quae non videntur, quae aeterna sunt, oculos defixerunt Servae Dei Soror Maria Gabriela et sex Sociae, quae, ut Domini sequerentur voca tionem, mundi reliquerunt inania seseque ei consiliorum evangelicorum pro fessione consecraverunt. Deinceps crucem subire non dubitaverunt nec vi tam devovere ut, sanguinis effusione, suam Deo testificarentur fidelitatem utque bona adipiscerentur invisibilia, nempe gloriam aeternam. Fortes humilesque hae mulieres fuere Ordinis Visitationis Sanctae Ma riae sodales, a Sancto Francisco Salesio conditi et a Sancta Ioanna Franci sca Frémiot de Chantal. In occultatione vivebant Primi Monasterii Matritensis Visitationis, contemplationi deditae et omnino a studiis politicis alienae, quae id temporis in Hispania agitabantur, ubi bellum civile saeviebat ac persecutio furebat contra Ecclesiam eiusque membra, quorum multa in odium fidei occisa sunt. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 231 Iam anno 1931 Monachae eius monasterii, cum condiciones factae essent insectationis contra catholicos, compulsae erant ad refugium atque incolu mitatem invenienda in oppido Oronoz, in provincia Navarra posito. Idem fecerunt anno 1936 cum, renovata adversus Ecclesiam contentione, commu nitas monastica ad alia loca migravit, septem religiosis mulieribus, de quibus nunc loquimur, in monasterio Matritensi secundum antistitae optationem residentibus. Hae fuerunt: 1. Soror Maria Gabriela (in saeculo: Maria a Refugio Hinojosa y Na veros): Orta est Alhamae in provincia Illiberitana, die 24 mensis Iulii anno 1872, et professionem religiosam fecit anno 1894. Templi custos fuit et aliquot annos communitatis antistita. Regulae observantia eminuit, caritate erga sodales sorores, pietate in Eucharistiam inque Beatam Virginem Mariam. 2. Soror Teresia Maria (in saeculo: Laura Cavestany y Anduaga). Orta est die 30 mensis Iulii anno 1888 Portu Gaditano, in provincia Gaditana, et professionem fecit religiosam anno 1916. Ministrae infìrmarum communi tatis est munere iuncta. Tanta cum fidelitate ac perfectione suam coluit consecrationem, ut, etiam viva, fama claruerit sanctitatis. 3. Soror Iosepha Maria (in saeculo: Maria dei Carmen Barrera y Izaguirre). Nata est in oppido Ferrol, intra fines provinciae Coronensis, die 23 mensis Maii anno 1881 et religiosam fecit professionem anno 1920. Indole fuit seria simul et hilari. Munere est iuncta ministrae infìrmarum et pietatem nutrivit erga Eucharistiam ac paenitentiam exercuit et humilitatem. 4. Soror Maria Agnes (in saeculo: Agnes Zudaire y Galdeano). Nata est in loco Echávarri, intra fines provinciae Navarrae, die 28 mensis Ianuarii anno 1900 et professionem religiosam fecit anno 1920. In coquina laboravit. Munia explevit cum diligentia et alacritate atque ex sua consecratione cum simplicitate et spiritu servitii vixit. 5. Soror Maria Caecilia (in saeculo: Maria Felicitas Cendoya y Araquistain). Orta est in oppido Azpeitia, in provincia Guipúzcoa, die 10 mensis Ianuarii anno 1910 et professionem religiosam fecit anno 1932. Dei voluntas norma vitae eius fuit. 6. Soror Maria Angela (in saeculo: Martina Olaizola y Garagarza). Nata est in loco Garin, ad provinciae Guipuzcoam pertinente, pridie idus Novem bres anno 1893. Postquam est Deo consecrata, concreditae sunt ei rationes 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 232 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale externae monasteri tamquam « tornerae ». Exemplari modo suum explevit officium, silentii studium et humilitatis ostendens. Vota religiosa suscepit anno 1934. 7. Soror Maria Gratia (in saeculo: Iosepha Ioachima Lecuona y Aramburu). Nata est in oppido Oyarzun, intra fines provinciae Guipuzcoae, postridie calendas Iulias anno 1897. Monasterium ingressa tamquam « tornera », in sua consecratione vixit cum fervore et appetitione progrediendi in via perfectionis. Vota religiosa fecit anno 1934. Septem hae Religiosae, quae manserant ut Monasterium custodirent, mense Iulio anno 1936, augescentibus periculis, prudenter in diaetam seminfossam Matritensem se contulerunt, ubi communiter sua munera explere per rexerunt, aequo animo praeparantes se ad martyrium, si Dominus hanc eis gratiam concessisset. Nulla earum, etsi poterat, a ceteris voluit discedere ut refugium tutius inveniret. A duabus mulieribus proditae Militianis, sunt pluries perquisitae. Vespere diei 18 mensis Novembris anno 1936 comprehensae sunt ideo solum, quod religiosae essent et, ut tales, habitae sunt morte dignae. Autocinetum onerarium conscendentes, quod erat eas ad martyrium ducturum, signo crucis se signaverunt minimeque persecutoribus restiterunt, paratae ad se immolandas pro Christo. Directo ad locum supplici adductae, statim sunt glandibus metallicis perfossae; sed, iam tenebris obortis, ex eis una, Soror Maria Caecilia, fugere potuit; quae, sponte eadem nocte se tradidit militibus et est in custodiam coniecta, ubi in precatione, ad supremum sacrificium se praeparavit; namque, nocte inter diem 22 et diem 23 mensis Novembris eodem anno et ipsa est martyrii coronam assecuta. Ilico putatae sunt odii contra fidem victimae et haec persuasio crevit ac solidata est annis earum mortem secutis; quapropter Archiepiscopus Ma tritensis Causae beatificationis et canonizationis initium fecit per instructam Inquisitionem dioecesanam (annis 1985-1989), quae est a Congregatione de Causis Sanctorum probata decreto postridie nonas Décembres anno 1991 promulgato. Positione confecta, disceptatum est an supra memoratarum Sororum mors verum martyrium haberi posset. Die 4 mensis Octobris anno 1996, felici cum eventu, actus est Consultorum Theologorum Congressus Pe culiaris. Patres Cardinales deinde et Episcopi in Sessione Ordinaria die 3 mensis Iunii habita anno 1997, Causae Ponente Excellentissimo Domino Fiorino Tagliaferri, Episcopo Viterbiensi, fassi sunt Sororem Mariam Gabrielam et sex Socias vitam suam devovisse ut suam erga Christum fi delitatem testarentur. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 233 Congregatio de Causis Sanctorum De hisce omnibus rebus, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, referente subscripto Pro-Praefecto, certior factus, Summus Pontifex Ioannes Paulus II, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, praecepit ut decretum super martyrio Servarum Dei rite conscriberetur. Quod cum esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Ponente meque Antistite a Secretis ceterisque de more convocandis eisque adstantibus Beatissimus Pater declaravit: Constare de mar tyrio eiusque saec.: S. Maria causa a Servarum Refugio) et Dei VI Mariae Gabrielae Sociarum, Hinojosa Monialium y Ordinis Naveros (in Visitationis Mariae, anno 1936 interfectarum, in casu et ad effectum de quo agitur. Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. £8 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . £8 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis MATRITEN. Beatificationis seu declarationis martyrii Servarum Dei Ritae a Virgine Perdolente a Corde Iesu (in saec.: Ritae Pujalte y Sánchez) et Franciscae a Corde Iesu (in saec.: Franciscae Aldea y Araujo) religiosarum professarum Congrega tionis Sororum Caritatis a Sacro Corde Iesu (f 1936) DECRETUM SUPER MARTYRIO « Venit sponsus et quae paratae erant intraverunt cum eo ad nuptias » (Mt 25, 10). Sicut virgines prudentes Servae Dei Rita a Virgine Perdolente a Corde Iesu et Francisca a Corde Iesu per vitam suam sine intermissione lucernas suas oleo aluerunt fidei, spei et caritatis et, cum hora venit supremum amoris testimonium praebendi sanguinis effusione, Sponsum sequi in via crucis, ut cenam communicarent eius nuptiarum, non dubitaverunt. Serva Dei Rita a Virgine Perdolente a Corde Iesu (in saeculo: Rita Pu jalte y Sánchez), in oppido Aspe orta est, intra fines posito dioecesis Orio- 16 - A A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 234 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale lensis, die 18 mensis Februarii anno 1853, ab Antonio Pu j alte atque Aloisia Sánchez, christianis religionem colentibus. Dei et Ecclesiae legum docta ob servantiam, a pueritia pietatem coluit, bonum fecit, religionem exercuit in Eucharistiam et Domini Passionem. Sodalis fuit consociationis Filiarum Mariae, cuius aliquamdiu praeses fuit, Tertii Ordinis Franciscani et Coe tuum Vincentianorum. Catechismum docuit pueros pauperes. Anno 1888 in Congregationem Sororum Caritatis a Sacro Corde Iesu introivit, anno 1877 conditam a Serva Dei Elisabetha de Larrañaga Ramírez puellis pauperibus educandis. Religiosam professionem fecit anno 1890 in manibus Conditricis quae, cum illam existimaret, paulo post eam antistitam Collegii Sanctae Susannae Matritensis nominavit deindeque Collegii Sancti Ioseph loci Fuensalida (in territorio positi Toletano) ac demum novitiarum magi stram. A morte Conditricis usque ad annum 1928 antistita fuit generalis sui Instituti, cum fixmitudine, benignitate atque materna cura Congregationis suae bono prospiciens et Sororum formationi. Fidei soliditate eminuit, cari tate erga Deum et proximos ac praesertim erga Sorores sodales infirmas, prudentia, religione in Eucharistiam et Sacrum Cor Iesu, precationis et meditationis spiritu, tractationis humanitate. Extremos vitae annos egit in oratione et in humilitate, patienter suas tolerans infirmitates. Caeca ferme facta cum esset, ei ex consuetudine assidebat Serva Dei Francisca a Corde Iesu (in saeculo: Francisca Aldea y Araujo). Haec die nata est 17 mensis Decembris anno 1881 in oppido Somolinos, intra fines sito dioecesis Seguntinae, a Paulo Aidea et Narcisa Araujo, bonorum externorum indigen tibus, sed fide divitibus. Patre orbata, est in Collegio Sanctae Susannae Matritensi accepta, a Sororibus Caritatis a Sacro Corde Iesu administrato. Paulo post mater quoque mortem obiit. Puellula fuit intelligens, pia et ge nerosa peculiaremque coluit in Virginem Mariam pietatem. Duodeviginti annos nata, vocatione animadversa, ad vitam consecratam, suarum praeceptricum ingressa est Institutum magistramque novitiatus habuit Servam Dei Ritam a Virgine Perdolente a Corde Iesu. Anno 1903 professionem tem poraneam fecit atque anno 1910 perpetuam. Diploma magistrae consecuta, praeceptrix fuit et postea antistita Domus loci Quintana de Soba. Deinceps muneribus est functa consultricis generalis, Collegii Sanctae Susannae anti stitae, secretariae generalis. Anno 1935 electa est oeconoma generalis. Cum fidelitate et alacritate ex sua vixit consecratione religiosa. Regulae fuit ob servans, humilis, prudens, temperans, precationis et laboris studiosa, benefi ca in pauperes et potissimum erga Eucharistiam ac Redemptoris Matrem pia. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 235 Cum in Hispania persecutio orta est contra Ecclesiam, ambae hae Ser vae Dei Matriti erant in Collegio Sanctae Susannae, quod die 20 mensis Iulii anno 1936 Militiam aggressi sunt. Iamdudum eaedem religiosae, pe riculorum consciae in quibus earum vita versabatur, ad martyrium se praeparabant; namque, Soror Rita antistitae dixerat: « Oportet animum praeparemus ad martyrium suscipiendum », et Soror Francisca: « Pro certo habeo Dominum ad martyrium me vocare; cum hora venerit, robur mihi concedet necessarium ». Cum Collegium invasum est, in ecclesia illae erant, ubi precatione se parabant ad supremum vitae sacrificium, ante tempus persecutoribus suis christianae ignoscentes. Dein a Militiano comitatae sunt, simulante se velle eas adiuvare, ad domum coenobio propinquam; inde ad aliam transierunt domum privatam, unde post duas horas sublatae sunt ab iis, qui iam eas delere statuerant. Ambae Sorores, sicut agni ad occisionem ducti, minime restiterunt; immo miram ostenderunt quietem, interiorem et exteriorem pacem atque supernaturalem fortitudinem, paratae ad se de vo vendas pro Christo. Abductae plumbeis glandibus transfossae sunt in via, circiter horam nonam postmeridianam die 20 mensis Iulii anno 1936. Confestim fidei martyres habitae sunt haecque fama est ultro solidata et aucta volventibus annis, quapropter Episcopus Matritensis Causam iniit beatificationis seu declarationis martyrii per celebratum Processum ordina rium informativum (annis 1954-1958), cuius vis et auctoritas est a Congre gatione de Causis Sanctorum probata decreto die 8 mensis Februarii anno 1991 promulgato. Positione confecta, inquisitum est ex more an mors harum Servarum Dei martyrium fuisset. Postridie idus Iunias anno 1996 actus est, prospero cum eventu, Congressus Peculiaris Consultorum Theolo gorum. Pridie nonas Maias subsequentis anni Patres Cardinales et Episcopi, in Sessionem Ordinariam congregati, Causae Ponente Excellentissimo Domi no Fiorino Tagliaferri, Episcopo Viterbiensi, professi sunt duas has reli giosas in odium fidei interfectas esse ideoque martyres putandas esse, cum pro Christi amore vitam devovissent. De hisce omnibus rebus, referente subscripto Pro-Praefecto, certior fac tus, Summus Pontifex Ioannes Paulus II, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, praecepit ut decretum super martyrio Servarum Dei rite conscriberetur. Quod cum esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Ponente meque Antistite a Secretis ceterisque de more convocandis eisque adstantibus Beatissimus Pater declaravit: Constare de mar- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 236 tyrio eiusque causa Servarum Dei Ritae a saec.: Ritae Pujalte y Sánchez) scae Aldea y Araujo), Virgine Perdolente a Corde Iesu et Franciscae a Corde Iesu Religiosarum professorum (in (in saec.: Franci Congregationis Sororum Ca ritatis a Sacro Corde Iesu, anno 1936 interfectarum, in casu et ad effectum de quo agitur. Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. & ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . & Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis NURSINA Beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Mariae Teresiae (in saec.: Ma riae Ioannae Fasce) monialis professae Ordinis S. Augustini Abbatissae Mona sterii S. Ritae a Cassia (1881-1947) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Serva Dei Maria Teresia (in saeculo: Maria Ioanna Fasce) or ta est in oppido Torriglia, intra fines posito dioecesis Derthonensis, die 27 mensis Decembris anno 1881. Viginti quinque annos nata ingressa est inter Moniales Ordinis Sancti Augustini in monasterium Cassianum, ubi profes sionem fecit simplicem anno 1907 et sollemnem anno 1912. Magistra fuit novitiarum, vicaria et ab anno 1920 usque ad mortem abbatissa. Vitam fovit spiritalem Sororum sodalium atque Regulae observantiam, pietatem erga Sanctam Ritam a Cassia provexit, in cuius honorem novum condidit templum, non paucis oppetitis incommodis. Caritate impulsa orphanotrophium instituit pro puellis. Firmiter longum et acerbum pertulit mor bum. Meritis ornata atque virtutibus die 18 mensis Ianuarii anno 1947 in Domino obdormivit. Crescente sanctitatis fama Episcopus Nursinus anno 1968 initium fecit beatificationis et canonizationis Causae. Iis rite peractis, quae sunt iure statuta, Summus Pontifex Ioannes Paulus II die 11 mensis Iulii anno 1995 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 237 Congregatio de Causis Sanctorum edixit Servam Dei Mariam Teresiam heroum in modum virtutes coluisse théologales, cardinales iisque adnexas. Beatificationis prospectu, Causae Postulator iudicio Congregationis de Causis Sanctorum miram permisit coniectam sanationem precibus adscrip tam eiusdem Venerabilis, Neapoli patratam. Sanatio spectat ad Claram Gargano, alta cholesterolaemia crebrisque bilis torminibus affecta. Die men sis Aprilis 3, anno 1991, post acuta tormina, cum nulla obtineretur salubris mutatio per medicamentum spasmatis mitigatorium echographicae inspec tioni subiecta est, ex qua calculus apparuit centimetra latus 2,1, infundibulo vesicae bilis interiacens, cum praesentia sabuli biliaris et levis iecoris in crementi. Ut calculus auferretur suasum est aegrotae ut chirurgicam subiret sectionem, sed fortiter illa recusavit; eodem autem die cum fiducia ad deprecationem confugit Matris Mariae Teresiae Fasce, postulans ut a Deo calculi exstinctionem adipisceretur. Die 20 mensis Aprilis eodem anno ex echographica inspectione non iam calculus se ostendit. Sanationis rationibus consideratis, mirae putatae, Curia Neapolitana an nis 1993-1994 dioecesanam instruxit Inquisitionem, cuius auctoritas est a Congregatione de Causis Sanctorum probata per decretum die 17 mensis Martii anno 1995 promulgatum. Consilium Medicorum Dicasterii in sessione die 4 habita mensis Iulii anno 1996 uno ore declaravit calculi defectum ce lerem fuisse, completum, stabilem et ex nostrae aetatis scientia inexplicabilem. Die 24 mensis Ianuarii anno 1997 actus est Consultorum Theologo rum Congressus Peculiaris et secuti mensis Martii die 18 Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Eminentissimo Car dinali Pio Laghi. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcoporum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum ex cipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Cardinali Ponente, meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pa ter declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Ven. Serva Dei Maria nis S. Teresia Augustini, (in saec.: Abbatissa Maria Monasterii Ioanna S. Fasce), Ritae a Monialis professa Cassia, videlicet de Ordi celeri, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 238 completa ac stabili sanatione Clarae Gargano cuneato nell'infundibolo, con dimensioni di cm. a « calcolo della colecisti, in 2,1 di diametro ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. © ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S . © Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis CONGREGATIO PRO EPISCOPIS Salernitanae-Campaniensis-Acernensis et Aliarum de finium mutatione DECRETUM Ad uberius praesentis aetatis Christifidelium spirituali bono consulen dum atque sacrorum Antistitum pastoralem actionem efficaciorem redden dam, iuxta normas a Decreto Concilii Oecumenici Vaticani II « Christus Dominus » n. 23 exaratas, consentaneum visum est nonnullarum archidioecesium et dioecesium in regione Campania fines aliquantulum immutari. Congregatio pro Episcopis, auditis locorum Ordinariis quorum interest et praehabito favorabili voto Exc.mi P. D. Francisci Colasuonno, Archiepi scopi titularis Truentini et in Italia Apostolici Nuntii, rata huiusmodi im mutationem animarum saluti profuturam, vigore specialium facultatum sibi a Summo Pontifice Ioanne Paulo, divina Providentia PP. II, tributarum, hoc Decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, quae sequuntur decernit: 1. ab archidioecesi Salernitana-Campaniensi-Acernensi distrahantur et dioecesi Abellinensi adnectantur paroeciae vulgo: — « SS. Biagio e Stefano con sede in 83020 Forino (Avellino), Via Sini scalchi 8»; 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 239 — « S. Felicissimo con sede in 83020 Petruro di Forino (Avellino), Via Pascoli »; — « S. Maria delia Misericordia e S. Nicola con sede in 83020 Celzi di Forino (Avellino), Via 2 Principati»; — «S. Giovanni Battista e S. Maria di Monserrato con sede in 83020 Contrada (Avellino), Via L. Bruno 98 »; — « S. Michele Arcangelo con sede in 83020 S. Michele di Serino (Avelli no), Via Cremona 1 »: — « SS. Pietro e Paolo Ap. con sede in 83020 S. Lucia di Serino (Avelli no), Piazza Dante 1 »; — « S. Antonio di Padova con sede in 83028 Rivottoli di Serino (Avelli no), Via Cap. De Filippis 52 »; — « SS. Annunziata e SS. Corpo di Cristo con sede in 83020 S. Biagio di Serino (Avellino), Via P. Roberto 1 »; — «S. Eustachio Martire con sede in 83028 Sala di Serino (Avellino), Via Roma »; — « SS. Giovanni, Luca e Lorenzo con sede in 83020 Ferrari di Serino (Avellino), Via S. Giovanni »; 2. ab archidioecesi Beneventana distrahantur et dioecesi Abellinensi adiungantur paroeciae vulgo: — « Santa Maria degli Angeli con sede in 83040 Chiusano San Domenico (Avellino), Via G. Marconi »; — « Santa Margherita con sede in 83050 Poppano di San Mango sul Calore (Avellino) »; — « Maria SS. Addolorata con sede in 83039 Pratola Serra (Avellino), Via Roma 1 »; 3. ab archidioecesi Sancti Angeli de Lombardis-Compsana-Nuscana-Bisaciensi distrahatur et dioecesi Arianensi Hirpinae-Laquedoniensi adiungatur paroecia vulgo « San Bartolomeo Apostolo con sede in 83059 Vallata (Avel lino) »; 4. a dioecesi Arianensi Hirpina-Laquedoniensi distrahatur et archidioece si Beneventanae adiungatur paroecia vulgo « S. Nicola di Bari con sede in 82020 Buonalbergo (Benevento), Piazza De Iuliis »; 5. a dioecesi Abellinensi distrahantur et adiungantur archidioecesi Sancti Angeli de Lombardis Compsanae-Nuscanae-Bisaciensi paroeciae vulgo: 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 240 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale — « Santi Nicola di Bari e Antonino martire con sede in 83040 Gesual do (Avellino), Via San Nicola »; — « Santa Maria della Pace con sede in 83050 Villamaina (Avellino), Via Pace »; — « Maria SS. Assunta in Cielo con sede in 83040 Frigento (Avellino), Via Duomo »; — « Santi Domenico e Francesco con sede in 83055 Sturno (Avellino), Via San Domenico »; — « S. Michele Arcangelo con sede in 83055 Sturno (Avellino), Piazza M. Aufìero »; 6. a dioecesi Abellinensi distrahantur et dioecesi Arianensi HirpinaeLaquedoniensi adiungantur paroeciae vulgo: — « S. Maria di Carpignano con sede in 83030 Carpignano frazione di Grottaminarda (Avellino) »; — « Santa Maria Maggiore con sede in 83035 Grottaminarda (Avellino), Via Santa Maria »; 7. a dioecesi Abellinensi distrahatur et abbatiae territoriali Montisvirginis adiungatur paroecia vulgo « Maria SS. Addolorata con sede in 83010 Starze, frazione di Summonte (Avellino) ». Statuit quoque eadem Congregatio ut, una cum territorio paroeciarum, ecclesiae, oratoria, domus et coemeteria paroecialia, piae fundationes et quaecumque alia ecclesiastica bona et iura quomodocumque ad illas paroe cias spectantia, adnectantur. Mandat insuper ut documenta et acta praefatarum paroeciarum, clericos, fideles et bona temporalia forte respicentia, a Curia a qua ad Curiam dioecesis cui territoria aggreganda sunt tradantur. Ad clerum vero quod attinet statuit ut simul ac praesens Decretum ad ef fectum deductum fuerit, sacerdotes Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius territorio ecclesiasticum officium legitime detinent; ceteri autem clerici seminariique tirones dioecesi illi incardinati maneant vel incardinentur in cuius territorio habent domicilium. Uniuscuiusque tamen dioecesium Ordi nariis fas est, iusta de causa, rationibus perpensis cum sacerdotibus et cleri cis quorum interest, aliter de eorum incardinatione disponere. Ad haec per ficienda Congregatio pro Episcopis deputat memoratum Exc.mum P.D. Franciscum Colasuonno, necessarias et opportunas eidem tribuens facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in eccle siastica dignitate constitutum, onere imposito ad eandem Congregationem authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 241 Contrariis quibusvis minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Congregationis pro Episcopis, die 25 mensis Ianuarii anno 1998. £8 BERNARDINUS card. GANTIN, Praefectus £8 G. Mejia, a Secretis L. © S. In Cong. pro Episcopis tab., n. 232/87 PROVISIO ECCLESIARUM Latis decretis a Congregatione pro Episcopis, Ioannes Paulus Pp. II, per Apostolicas sub plumbo Litteras, iis sequuntur Ecclesiis sacros Praesules praefecit, videlicet: die 2 Februarii 1998. — Metropolitanae Ecclesiae Tunquensi Exc.mum P.D. Aloisium Augustum Castro Quiroga, I.M.C., hactenus Episcopum titu larem Aquaeflaviensem et Vicarium Apostolicum Sancti Vincentii-Portus Leguizamensis. — Cathedrali Ecclesiae Chiquinquirensi Exc.mum P.D. Hectorem Aloi sium Gutiérrez Pabón, hactenus Episcopum titularem Segiensem et Auxi liarem Caliensem. — Cathedrali Ecclesiae Guarabirensi R.P. Antonium Muniz Fernandes, Ordinis Fratrum B. Mariae V. de Monte Carmelo sodalem, hactenus moderatorem provinciae Recifensis in Brasilia. die 4 februarii. — Cathedrali Ecclesiae Nicosiensi R.D. Salvatorem Pap palardo, hactenus Vicarium generalem archidioecesis Catanensis. die 5 Februarii. die 7 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Memphitanae R.D. Iacobum Michaelem Harvey, e clero archidioecesis Milvaukiensis, quem deputavit Pontificalis Domus Praefectum. — Titulari episcopali Ecclesiae Sancti Leonis R.P.D. Stanislaum Dziwisz, e clero archidioecesis Cracoviensis, Protonotarium Apostolicum de numero participantium quem deputavit Pontificalis Domus Praefectum adiunctum. — Titulari episcopali Ecclesiae Tharrensi R.D. Anto nium Spànyi, Vicarium generalem archidioecesis Strigoniensis-Budapesti nensis, quem deputavit Auxiliarem eiusdem archidioecesis. die 13 Februarii. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 242 — Cathedrali Ecclesiae Dianensi-Policastrensi R.P.D. Franciscum Pium Tamburrino, O.S.B., hactenus Abbatem Ordina rium Montis virginis. die 14 Februarii 1998. — Titulari episcopali Ecclesiae Marturanensi R.D. Petrum Marini, e clero dioecesis Placentinae-Bobiensis, Pontificiarum Celebrationum Liturgi carum Magistrum. — Titulari episcopali Ecclesiae Tipasensi in Numidia R.D. Sergium Arturum Braschi, e clero Curitibensi, Cathedralis «Nossa Senhora da Luz dos Pinhais » nuncupatae parochum, quem deputavit Au xiliarem eiusdem archidioecesis. die 18 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Crateopolitanae R.D. Hyacinthum Furtado de Brito Sobrinho, e clero dioecesis Bacabalensis, hactenus Seminarii maioris interdioecesani in civitate vulgo « Sao Luís do Maranhâo » rectorem. — Titulari episcopali Ecclesiae Cibalianensi R.P. Gerardum Dantas de Andrade, S.C.I., in archidioecesi Sancti Ludovici in Maragnano modera torem Instituti pro vocationibus Congregationis Sacerdotum a Sacro Corde Iesu, quem deputavit Auxiliarem archidioecesis Sancti Ludovici in Maragnano. — Cathedrali Ecclesiae Vianensi Exc.mum P.D. Xaverium Aegidium de Maupeou dAbleiges, hactenus Episcopum titularem Casamedianensem et Auxiliarem archidioecesis Sancti Ludovici in Maragnano. — Titulari episcopali Ecclesiae Turuzitanae R.D. Ioan nem Albertum Puiggari, hactenus Seminarii maioris Paranensis rectorem, quem constituit Auxiliarem eiusdem archidioecesis. die 20 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Ebusitanae R.D. Augustinum Cortés Soriano, hactenus metropolitanae Ecclesiae Valentinae canonicum. — Cathedrali Ecclesiae Girardotanensi, R.D. Electorem Salah Zuleta, e clero dioecesis Sonsonensis-Rivi Negri, hactenus modera torem Sectionis pro ministeriis ierarchicis Secretariatus Permanentis apud Episcoporum Columbiae Conferentiam. die 21 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Limatensi R.D. Marianum Florczyk, Seminarii maioris dioecesis Kielcensis rectorem, quem deputavit Auxiliarem eiusdem dioecesis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 243 — Cathedrali Ecclesiae Zacatecolucanae, R.D. Eliam Samuelem Bolanos Avelar, S.D.B., hactenus moderatorem Instituti « Ciudad de los Niños » nuncupati, in dioecesi Sanctae Annae. die 27 Februarii 1998. — Cathedrali Ecclesiae Aversanae Exc.mum P.D. Ma rium Milano, hactenus Archiepiscopum Sancti Angeli de Lombardis-Compsanum-Nuscanum-Bisaciensem, eidem servans archiepiscopalem dignitatem seu titulum ad personam. die 28 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Capritanae Exc.mum P.D. Aloisium Spositum, hactenus Episcopum titularem Tagariensem. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 244 DIARIUM ROMANAE CURIAE Il Santo Padre Giovanni Paolo II ha ricevuto in Udienza Ufficiale per la presentazione delle Lettere Credenziali: Sabato, DOMINGO Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor JOSÉ BERNARDO QUIOSA, Ambasciatore di Angola presso la Santa Sede. Lunedì, 7 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor HUSÉIN FUAD MUSTAFA KABAZI, Ambasciatore della Gran Giamahiria Araba Li bica Popolare Socialista presso la Santa Sede. Sabato, LÁSQUEZ 16 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor MARIO ANTONIO VEFERNÁNDEZ, Ambasciatore di Panama presso la Santa 28 Sede. Ha, altresì, ricevuto in Udienza: Lunedì, 2 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor KAMAL KARRAZI, Ministro degli Affari Esteri della Repubblica Islamica dell'Iran. Giovedì, 5 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor ERNESTO PIZANO, Presidente della Repubblica di Colombia. SAMPER Martedì, 1 0 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor Presidente della Federazione Russa. ELTSIN, Giovedì, 1 2 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor Presidente della Repubblica del Malawi. Giovedì, 1 2 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor KONARÉ, Presidente della Repubblica del Mali. Venerdì, 2 7 Febbraio 1 9 9 8 , S.E. il Signor MEH, Presidente della Repubblica di Gambia. BORIS BARILI MULUZI, ALPHA YAHYA A. OUMAR J J . JAM- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 245 Sabato 21 febbraio 1998 il Santo Padre Giovanni Paolo II ha tenuto Concistoro ordinario pubblico nel quale ha creato cardinali di Santa Romana Chiesa: Salvatore De Giorgi, Prete di S. Maria in Aracoeli; Serafini Fernán des de Araújo, Prete di S. Luigi Maria Grignion de Montfort; Antonio Maria Rouco Várela, Prete di San Lorenzo in Damaso; Aloysius Matthew Ambrozic, Prete dei Ss. Marcellino e Pietro; Jean Balland, Prete di S. Pietro in Vincoli; Dionigi Tettamanzi, Prete dei Ss. Ambrogio e Carlo al Corso; Polycarp Pengo, Prete di Nostra Signora de la Salette; Christoph Schönborn, Prete di Gesù Divin Lavoratore; Norberto Rivera Carrera, Prete di S. Francesco d'Assisi a Ripa Grande; Francis Eugen George, Prete di S. Giovanni Crisostomo a Monte Sacro Alto; Paul Shan Ruo tisi, Prete di S. Crisogono; Adam Kozlowiecki, Prete di S. Andrea al Quirinale*; Jorge Arturo Medina Estévez, Diacono di S. Saba; Alberto Bovone, Diacono di Ognissanti a Via Appia Nuova, Dario Castrillón Hoyos, Diacono del SS. Nome di Maria al Foro Traiano; Lorenzo Antonetti, Diacono di S. Agnese in Agone*; James Francis Staff ord, Dia cono di Gesù Buon Pastore alla Montagnola; Giovanni Cheli, Diacono dei Ss. Cosma e Damiano; Francesco Colasuonno, Diacono di S. Eugenio; Di no Monduzzi, Diacono di S. Sebastiano al Palatino. Ha riservato « in pectore » la nomina a cardinale di due presuli. * di nuova erezione SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Breve Apostolico il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 2 febbraio 1998. S.E. mons. Manuel Monteiro De Castro, Arcivescovo tit. di Beneventum, Nunzio Apostolico in Sud Africa, Namibia e Swaziland. Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 1 dicembre 1997. La signora Consuelo Lobo Ruano, Membro del Pontificio 29 gennaio 1998. S.E. mons. Csaba Ternyák, Segretario della Congregazione Consiglio « Cor Unum » « ad quinquennium ». per il Clero, Consultore della Congregazione per i Vescovi. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 246 5 febbraio 7 » 14 » 16 » » » 17 » 23 » » » » » » » 25 » » » » » » » 1998. Mons. Antonio Petti; mons. José Escudero Imbert; mons. Helmut Joseph Moll; p. Anastasio Disch, O.F.M. Cap.; don Agostino Favale, S.D.B.; don Ottorino Pasquato, S.D.B.; p. Dominic Manica, S.I., Consultori della Congregazione delle Cause dei Santi, « in aliud quinquennium ». » Mons. Pedro López Quintana, Assessore per gli Affari Generali della Segreteria di Stato « ad quinquen nium ». » S.E. mons. Mario Francesco Pompedda, Arcivescovo tit. di Bisarcio, Decano del Tribunale della Rota Ro mana, Presidente della Commissione Disciplinare della Curia Romana « ad quinquennium ». » Le LL.EE. i monsignori Edoardo Da vino, Vescovo di Palestrina; ed Agostino Valimi, Vescovo tit. di Tortiboli, Consultori del Pontificio Consiglio per l'Interpretazione dei Testi Legislativi « ad quinquen nium ». » P. Fiorenzo Bugin, O.C.D., e p. Pietro Martinello, della Pia Società di San Gaetano, Vicari giudiziali aggiunti del Tribunale regionale del Lazio per le cause di nullità di matrimonio « ad quinquennium ». » Mons. Pedro López Quintana, Assessore per gli Affari Gene rali della Segreteria di Stato, Membro del Comitato del Grande Giubileo dell'Anno 2000. » L'Em.mo Signor Cardinale Jorge Arturo Medina Estévez Prefetto della Congregazione per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti « ad quinquennium ». » L'Em.mo Signor Cardinale Alberto Bovone Prefetto della Congregazione delle Cause dei Santi. » L'Em.mo Signor Cardinale Darío Castrillón Hoyos, Prefet to della Congregazione per il Clero « ad quinquen nium ». » L'Em.mo Signor Cardinale Lorenzo Antonetti, Presidente dell'Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica. » Gli Em.mi Signori Cardinali Dionigi Tettamanzi, Christoph Schönborn, Jorge Arturo Medina Es tévez, Alberto Bovone, James Francis Stafford, Membri della Congregazione per la Dottrina della Fede «aut ad quinquennium aut usque ad 80° et sic deinceps ». » Gli Em.mi Signori Cardinali Christoph Schönborn, Francesco Colasuonno, Membri della Congregazione per le Chiese Orientali. » Gli Em.mi Signori Cardinali Norberto Rivera Carrera, Fran cis Eugene George, Dino Monduzzi, Membri della Congregazione per il Culto Divino e la Disci plina dei Sacramenti. » L'Em.mo Signor Cardinale Dino Monduzzi, Membro della Congregazione delle Cause dei Santi. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 25 febbraio » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 247 1998. Gli Em.mi Signori Cardinali Jean Balland, Jorge Arturo Medina Estévez, James Francis Staff ord, Membri della Congregazione per i Vescovi. » L'Em.mo Signor Cardinale Giovanni Cheli, Consigliere della Pontificia Commissione per l'America Latina; gli Em.mi Signori Cardinali Serafini Fernandes de Araújo, Norberto Rivera Carrera, Membri della Pontificia Commissione per l'America Latina. » Gli Em.mi Signori Cardinali Polycarp Pengo, Paul Shan Kuo-hsi, Dario Castrillón Hoyos, Lorenzo Antonetti, Membri della Congregazione per l'Evange lizzazione dei Popoli. » Gli Em.mi Signori Cardinali Antonio Maria Rouco Várela, Aloysius Matthew Ambrozic, Alberto Bovone, Membri della Congregazione per il Clero. » L'Em.mo Signor Cardinale Francis Eugene George, Membro della Congregazione per gli Istituti di Vita Con sacrata e le Società di Vita Apostolica. » Gli Em.mi Signori Cardinali Antonio Maria Rouco Várela, Jean Balland, Dionigi Tettamanzi, Dario Castril lón Hoyos, Membri della Congregazione per l'Edu cazione Cattolica. » L'Em.mo Signor Cardinale Salvatore De Giorgi, Membro del Pontificio Consiglio per i Laici. » L'Em.mo Signor Cardinale Francesco Colasuonno, Membro del Pontificio Consiglio per la Promozione dell'Uni tà dei Cristiani. » Gli Em.mi Signori Cardinali Salvatore De Giorgi, Norberto Ri vera Carrera, Jorge Arturo Medina Estévez, Membri del Comitato di Presidenza del Pontificio Consiglio per la Famiglia. » Gli Em.mi Signori Cardinali Serafim Fernandes de Araujo, Francesco Colasuonno, Membri del Pontificio Con siglio della Giustizia e della Pace. » Gli Em.mi Signori Cardinali Francis Eugene George, Giovan ni Cheli, Membri del Pontificio Consiglio « Cor Unum ». » L'Em.mo Signor Cardinale Aloysius Matthew Ambrozic, Membro del Pontificio Consiglio della Pastorale per i Migranti e gli Itineranti. » Gli Em.mi Signori Cardinali Jorge Arturo Medina Estévez, Alberto Bovone, James Francis Staff ord, Membri del Pontificio Consiglio per l'Interpretazione dei Testi Legislativi. » Gli Em.mi Signori Cardinali Polycarp Pengo, Paul Shan Kuo-hsi, Giovanni Cheli, Membri del Pontificio Consiglio per il Dialogo Inter-Religioso. » Gli Em.mi Signori Cardinali Aloysius Matthew Ambrozic, Christoph Schönborn, Membri del Pontificio Con siglio della Cultura. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 248 25 febbraio 1998. Gli Em.mi Signori Cardinali Dionigi Tettamanzi, Paul Shan Kuo-hsi, Darío Castrillón Hoyos, Membri del Pon tificio Consiglio delle Comunicazioni Sociali. L'Em.mo Signor Cardinale Dario Castrillón Hoyos, Membro dell'Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica. L'Em.mo Signor Cardinale Lorenzo Antonetti, Membro della Prefettura degli Affari Economici della Santa Sede. L'Em.mo Signor Cardinale Lorenzo Antonetti, Membro della Pontificia Commissione per lo Stato della Città del Vaticano. NECROLOGIO 1 febbraio » 9 11 » 13 20 26 28 marzo 1998. Mons. Valentino Vailati, Arcivescovo em. di ManfredoniaVieste (Italia). Card. Eduardo F. Pironio, del titolo della Chiesa subur bicaria di Sabina-Poggio Mirteto. Mons. Charles R. Koester, Vescovo tit. di Suacia. Mons. Emanuele Romano, Vescovo em. di Trapani (Italia). Mons. Lawrence Satoshi Nagae, Vescovo em. di Urawa (Giappone). Mons. Luc A. Sangaré, Arcivescovo di Bamaco (Mali). Mons. René Boisguerin, Vescovo em. di Suifu (Cina). Mons. Francisco de Bor ja Valenzuela Rios, Arciv. Vesc. em. di Valparaiso (Cile). Mons. William G. Wheeler, Vescovo em. di Leeds (Gran Bre tagna). Mons. Marco Tulio Ramírez Roa, Vescovo di San Cristóbal de Venezuela. Card. Antonio Quarr acino, del titolo di Santa Maria della Salute a Primavalle, Arcivescovo di Buenos Aires. Card. Jean Balland, del titolo di San Pietro in Vincoli, Ar civescovo di Lione. Mons. Henri Veniat, Vescovo em. di Sarh (Ciad). 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it An. et vol. XC 6 Aprilis 1998 N. 4 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano - Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA IOANNIS PAULI PP. II LITTERAE APOSTOLICAE I Paroeciale templum Sancto Ioseph dicatum ipsumque in archidioecesi Rosariensi situm, ad dignitatem Basilicae minoris attollitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Praeclarum hoc templum, ineunte hoc saeculo aedificatum, catholicam operam pietatis et studium in S. Iosephi testificatur. Insignis enim huius Caelitis spectatam vitam ac patrocinium usque extulit catholica Ecclesia eiusdemque virtutes fidelibus cunctis prae buit imitandas. Pastoralis praeterea ibidem actio efficaciter explicatur ad communitatis ecclesialis utilitatem ac spiritalem progressum. His ob oculos habitis rebus, Venerabilis Fratris Eduardi Vicente Miras, Archiepiscopi Rosariensis, precibus occurrendum sine cunctatione censuimus, qui suum tum ostendens postulatum tum suorum fidelium, enixe efflagitavit ut paroeciale templum Sancto Ioseph, Sponso Beatae Mariae Virginis, dicatum, quod Rosariensem intra urbem reperitur, in ipsius archidioecesi, in Basilicarum Minorum album referretur. Itaque ea quae statuit Congregatio de Cultu Di vino et Disciplina Sacramentorum comprobantes, factis a Nobis quondam potestatibus, Apostolica pro Nostra auctoritate sacrum aedificium, de quo supra est facta mentio, Basilicae minoris dignitate honestamus, cunctis ad ditis iuribus et privilegiis, quae ad id genus templa pertinent. Serventur deinde quae decretum iubet « de titulo Basilicae minoris » die ix mensis No vembris, anno MCMLXXXIX evulgatum, quibuslibet minime obsistentibus re- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 250 Ada Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale bus. Magnopere tandem memorare placet S. Ioseph domesticas virtutes et familiae cultum. Ad has res igitur mentem et animum referentes qui nunc sunt fideles, studiose praecipua haec instituta servent et assidue colant. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxiv mensis Ianuarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 68 Sigilli In Secret, Status tab., n. 424.783 II Templum Deo dicatum in honorem Sancti Alexandri in urbe ac dioecesi Bergo mensi ad gradum Basilicae minoris evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Sanctus Alexander, martyr, qui libere mortem in testimonium fidei est amplexus, merito a populo Bergomensi pie invocatur. Volentes etiam Nos eum venerari, libentes postulationem Vene rabilis Fratris Roberti Amadei, Episcopi Bergomensis, accepimus ut ecclesia paroecialis Deo dicata in honorem sancti Alexandri martyris, v.d. « in Co lonna », dignitate basilicae minoris exornaretur. Certiores facti hanc aedem etiam architectonice et liturgice aequo modo aedificatam atque ornatam es se, eiusmodi petitioni sine mora concedimus, confisi sane fore ut, interce dente sancto Alexandro, cuius reliquiae ab antiquo tempore ibidem religiose custodiuntur, hoc privilegium ad populi Dei illius regionis unitatem adque eius devotionis emolumentum haud parum conferat. De consilio ideo Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramen torum, potestate Nostra Apostolica per has Litteras statuimus, ut ecclesia paroecialis in urbe Bergomensi Deo dicata in honorem S. Alexandri mar tyris, v.d. « in Colonna », titulo et dignitate Basilicae minoris fruatur, iuri bus additis et privilegiis huiusmodi templorum propriis, servatis iis quae iuxta Decretum « De titulo Basilicae minoris » die ix mensis Novembris, an no MCMLXXXIX datum, servanda sunt. Haec vero nunc et in posterum firma esse volumus, contrariis quibuslibet minime obstantibus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 251 Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxvin mensis Ianuarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffi Sigilli In Secret. Status tab., n. 424.782 III Imago Beatae Mariae Virginis, quae pie servatur in ecclesia paroeciali loco v.d. « Powsin » in archidioecesi Varsaviensi, pretioso diademate redimiri sinitur « no mine et auctoritate Summi Pontificis ». IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Christifideles incolentes locum v.d. « Powsin » ipsique proximi archidioecesi Varsaviensi, sacram imaginem Bea tae Mariae Virginis sub titulo « Matka Boza Teskniaca » tribus abhinc sae culis peculiari veneratione prosequuntur, caelestiumque gratiarum copiam precantur sibi suisque. Qua re motus Venerabilis Frater Noster Iosephus S.R.E. Card. Glemp, Archiepiscopus Varsaviensis, rogavit, ut imaginem il lam pretioso diademate Nostro nomine et auctoritate posset redimire. De sententia igitur Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramento rum, quam ratam habemus, Apostolica Nostra potestate petenti Praesuli partes committimus ut imagini Beatae Mariae Virginis sub titulo « Matka Boza Tçskniaca », pie custoditae in ecclesia paroeciali loci v.d. « Powsin » in archidioecesi Varsaviensi, Nostro nomine et auctoritate pretiosam imponat coronam, iuxta probatum liturgicum ritum. Confidimus quidem per cele brationem eiusmodi fore ut omnes, qui eandem venerantur imaginem, ad colendam Matrem Dei magis magisque incitentur. Contrariis quibusvis nihil obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die v men sis Februarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffi Sigilli In Secret. Status tab., n. 426.515 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 252 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale IV Imago Beatae Mariae Virginis, quae pie servatur in ecclesia paroeciali loco v.d. « Skrzynsko » in dioecesi Radomensi, pretioso diademate redimiri sinitur « nomi ne et auctoritate Summi Pontificis ». IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Omnium Christifidelium spiritale cu rantes bonum, Beatae Mariae Virginis propagare volumus cultum, quae eminenter et singulariter tum virginis tum matris exemplar praebet. Ideo que, cum Venerabilis Frater Eduardus Materski, Episcopus Radomensis, rogaverit ut imaginem Virginis cum Iesu Infante quae sub titulo « Staroskrzynska » in sanctuario-ecclesia paroeciali loci v.d. Skrzynsko in dioecesi Ra domensi pie colitur, pretioso diademate posset ipse redimire, petitioni illi li benti animo obsecundamus. De sententia igitur Congregationis de Cultu Di vino et Disciplina Sacramentorum, quam ratam habemus, Apostolica No stra potestate petenti Praesuli partes committimus ut memoratae imagini Nostro nomine et auctoritate pretiosam imponat coronam, iuxta probatum liturgicum ritum. Confidimus quidem per celebrationem eiusmodi fore ut omnes, qui eandem venerantur imaginem, ad colendam Matrem Dei magis magisque incitentur. Contrariis quibusvis nihil obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxm mensis Februarii anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. ffi ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffl Sigilli In Secret. Status tab., n. 426.686 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 253 V Imago Beatae Mariae Virginis, quae pie servatur in sanctuario loci v.d. « Czarna » in dioecesi Radomensi, pretioso diademate redimiri sinitur « nomine et auc toritate Summi Pontificis ». IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Vitae christianae incrementum varia ratione foventes, magnopere curamus ut pietatem erga Beatam Mariam Vir ginem, quae praecellit inter humiles et pauperes Domini, incitemus. Cum igitur Venerabilis Frater Eduardus Materski, Episcopus Radomensis, petie rit ut gratiosam imaginem Virginis, quae sub titulo « Educatricis » in sanc tuario loci v. d. « Czarna » in dioecesi Radomensi pie colitur, pretioso diade mate posset redimire, petitioni illi libenti animo obsecundare volumus. De sententia igitur Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramento rum, quam ratam habemus, Apostolica Nostra potestate petenti Praesuli partes committimus ut memoratae imagini Nostro nomine et auctoritate pretiosam imponat coronam, iuxta probatum liturgicum ritum. Speramus fore, ut omnes Christifideles qui eandem venerantur imaginem, ad altiorem etiam spiritalis vitae approbandam rationem incitentur. Contrariis quibus vis nihil obstantibus. Datum Romae, apud s. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxin mensis Februarii anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. & ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 83 Sigilli In Secret. Status tab., n. 426.682 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 254 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale VI Beata Maria Virgo, titulo « Nuestra Señora de los Angeles » invocata, Patrona apud Deum Xetafensis dioecesis in Hispania confirmatur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — A clero et populo dioecesis Xetafensis, quam Nosmet Ipsi anno MCMXCI constituimus, singulari veneratione colitur Deipara Virgo, titulo « Nuestra Señora de los Angeles » invocata utpote sua providentissima Mater, sapiens Magistra et augusta Regina. Qua re ductus, Venerabilis Frater Franciscus Iosephus Pérez y Fernández-Golfín, Episco pus memoratae Sedis, communia excipiens vota, electionem beatae Mariae Virginis titulo, quem diximus, invocatae in Patronam apud Deum dioecesis suae rite probavit atque, litteris die ix mensis Ianuarii hoc anno datis, peti vit ut huiusmodi electio et approbatio secundum Normas de Patronis con stituendis et ad Normam Instructionis « de Calendariis particularibus atque Officiorum et Missarum Propriis recognoscendis », n. 30, ab hac Apostolica Sede confirmarentur. Nos vero cupientes tam sollertis Pastoris preces audi re, cum constet has electionem et approbationem ad iuris praescriptum pe ractas esse, ratis plane habitis iis, quae Congregatio de Cultu Divino et Di sciplina Sacramentorum, tributis a Nobis facultatibus, hac in re egit, sum ma, qua fungimur, potestate, harum Litterarum virtute perpetuumque in modum beatam Mariam Virginem, titulo « Nuestra Señora de los Angeles » invocatam, Patronam apud Deum dioecesis Xetafensis confirmamus, omni bus factis iuribus ac liturgicis privilegiis secundum rubricas consequentibus. Quod faustum ac felix sit isti cunctae ecclesiali Hispanicae communitati Nobis sane carissimae. Denique volumus has Litteras religiose servari suos que effectus nunc et in posterum obtinere, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxiv mensis Februarii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. 83 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco £8 Sigilli In Secret. Status tab., n. 426.768 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 255 ALLOCUTIO Ad episcopos Angolae et Sancti Thomae in Insula.* Senhor Cardeal Venerados Irmäos no episcopado! 1. Como é agradável a vossa presença ho je aqui, representando e apre sentando a Igreja que, por entre as tribulaçoes do mundo e as consolaçoes do Espirito Santo, peregrina em Angola e em Säo Tomé e Príncipe! Muitas vezes a desejei e, por todas as formas possíveis, nunca cessei de estar ao vosso lado, quando urna insana guerra se reacendeu com o seu cortejo de privaçôes, ruinas, lutos, humilhaçoes e sofrimentos de todo o género, que se abateram sobre vos proprios e sobre as vossas comunidades e naçoes, dizimando impiedosamente o rebanho e constrangendo os sobreviventes à dias pora e à misèria. Parecia que o inferno se tivesse levantado, furibundo, pa ra apagar aquela aurora de paz e de esperança que a minha Visita Apostó lica se propusera encorajar e confirmar com renovados dons do Alto, naqueles dias abençoados e inesquecíveis do Pentecostes de 1992. Como nao recordar, entre outras, aquela multidäo imensa de gente de todas as idades, apinhada à volta do altar na « Praia do Bispo » em Luan da, com seus vestidos coloridos de festa e suas almas irmanadas no mesmo canto de gratidäo a Deus e de fraternidade em Cristo?! Recordo as suas manifestaçoes efusivas de regozijo e contentamento ao saberem dos pastores que o Céu lhes mandava para Ordinario de Mbanza Congo e para Bispo Auxiliar de Luanda, respectivamente na pessoa de D. Serafini Shyngo-YaHombo e de D. Darniao Antonio Franklin — ho je aqui presentes. Vos sois a prova de que aquele dia nao terminou e de que o inferno nao prevalece rá. De facto, apesar das grandes provaçôes que vos sobrevieram, os anos seguintes veriam igualmente renovar-se a hierarquia eclesiástica também em Lubango, Kwito-Bié, Novo Redondo e Saurimo, e ainda a nomeaçào de um Coadjutor para Malanje. Com vivo reconhecimento eclesial a toda a Confe rencia Episcopal — nomeadamente a quantos apascentaram e apascentam o Rebanho de Cristo ñas referidas diocèses —, dou-vos as boas-vindas a es ta humilde « casa de Pedro », que sempre foi e é vossa. Exprimo as minhas congratulaçoes ao vosso Presidente recém-eleito, D. Zacarías Kamwenho, e * Die 27 Maii 1997 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 256 agradece- ao Senhor Cardeal Nascimento as palavras amigas que, em nome de todos, me dirigiu, pondo a descoberto o palpitar do eoraçao atribulado das Comunidades que vos estäo confiadas; e saúdo fraternalmente cada um de vos, dése jando prolongar meus bracos nos vossos para de novo estreitar ao eoraçao todos os meus irmäos e irmas de Angola e de Sâo Tomé e Prín cipe, com seus concidadäos e autoridades, mima reiterada imploraçao de paz e pacificaçâo: « O Senhor te abençoe e te proteja. O Senhor faça brilhar sobre ti a sua face e te se ja favorável. O Senhor dirija para ti o seu olhar e te conceda a paz 2. Com a referida celebraçao eucaristica em Luanda, naquele dia 7 de Junho de 1992, encerravam-se as comemoraçôes jubilares do Quinto Cente nario da Evangelizaçâo de Angola. Encerravam-se numa sentida acçâo de Santissima Trindade e aos « pais e mäes » da vossa fé e, com o olhar já fixo no Terceiro Milenio, era renovado por aquela multidâo de filhos e irmäos o compromisso de continuarem, orgulhosos da sua adesäo a Cristo e abertos ao sopro vivificador do Espirito Santo, a semear a Boa No va da Salvaçâo até aos confins de Angola e a fazê-la frutificar nos sulcos da cultura e da vida angolana, muitos deles ensanguentados e comprometidos em sua abertura pelas vicissitudes da guerra. « Leigos para o Ano 2000 »! Sob este tema, desenrolou-se um mes depois, mais precisamente de 7 a 12 de Julho, o I Congresso Nacional dos Leigos Angolanos, chamando o laicado cristäo a ser a alma de urna Naçao necessitada de concentrar todas as suas forças ñas sendas da paz e da reconciliaçao, para organizar a esperança num futuro digno da sociedade angolana. Soube, com grande satisfaçâo, do elevado grau de maturidade manifestado pelos vossos fiéis leigos, tanto na longa preparaçao feita a nivel paroquial, diocesano e nacional para a Assembleia, corno nas proprias exposiçôes lá desenvolvidas com grande sintonia e conhecimento da doutrina do Concilio Vaticano II e das Exortaçoes Apostólicas posteriores, especialmente da « Christifideles laici ». 3. Os trágicos acontecimentos, que tiveram inicio nos últimos meses des se mesmo ano de 1992, puseram duramente à prova o entusiasmo e as resoluçoes geradas naqueles dias. O Calvàrio estava mais perto do « Monte Tabor» do que parecia! Quando finalmente esperáveis recolher os frutos de urna longa e atribulada sementeira vendo cada um dos fiéis tornar-se « ou1 Num 6, 24-26,, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 257 tro Cristo » pelas estradas da vida, eis que um Cristo ultrajado, perseguido e chacinado em muitos dos seus membros vos seria deixado nos bracos, à semelhança do que sucederá outrora à Mae dolorosa e bendita, cabendo a vos, aos sacerdotes, às religiosas e a quantos mais puderam auxiliar-vos, su plicar a Deus para os mortos a paz que os vivos lhes negaram, pôr a salvo e velar pelos sobreviventes, chamar à conversäo os prevaricadores e, em to dos, manter candeia da esperança. Juntar os mil cacos que restam da tigela partida e recompô-los com ma terna paciencia e ilimitada confiança no hörnern por amor de Deus, é prova tangivel e autentica de que o Espirito Criador está convosco e vos assiste — Ele que quase nao tem feito outra coisa desde que a sua obra-prima ter restre, moldada do barro mas animada pelo seu sopro divino, Lhe fugiu das mäos e se quebrou no jardim do Eden. Por isso, amados Irmäos, näo desa niméis! Mas continuai a erguer a vossa voz unánime, fazendo saber a todos, com absoluta certeza, que « há-de dar muito fruto o grao de trigo que, caí do na terra, se deixara morrer ». Levai as vossas comunidades cristas a venerarem os seus membros, caídos ou dispersos, vítimas do òdio e da injustiça. Como sucedía ñas comunidades apostólicas, ensinai-as a bem discernir o sofrimento por causa do Reino de Deus e da sua justiça, do sofrimento « por ser homicida, ladräo, difamador ou por cobiçar os bens alheios »: este necessita de ser reparado; aquele, se ja glorificado porque « há-de dar muito fruto »! 2 3 4 4. Possa a memoria de tantas vidas humanas sacrificadas apressar, em Angola, os tempos da renovaçao e da concordia! Todas as vidas... Aquelas de ontem, que caíram vítimas da inclemencia de viagens e climas, ou das incompreensöes e ciladas humanas: quem sabe, ainda nomeadas algures numa cruz ou lapide ignorada ou partida; talvez depreciadas e esquecidas, porque rotuladas sumaria e indiscriminadamente como coniventes com inte resses de exploradores e comerciantes, porventura alcunhadas de escravagistas, ou vendidas ao poder colonial! Igreja de Angola, se näo consegues hoje resgatar a honra de teus pais e mäes na fé, poderás ainda esperar sobre vi ver nos teus filhos? Sempre que alguém tomou a tua mäo na sua e traçou o sinal da cruz sobre ti e a tua terra, näo era eia portadora de bênçao? Tens quinhentos anos de evangelizaçao: de qual deles pensas deixar-te privar? 2 3 4 Cf. Jo 12, 24. Cf. 1 Ped 3, 8—4, 19. Ibid., 4, 15. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 258 Todas as vidas sacrificadas... também as de hoje! Por ocasiäo da minha Visita Pastoral, a vossa Comissäo « Justiça e Paz » preparou um elenco de cristäos raptados, torturados ou assassinados nos anos que väo de 1960 a 1991. Repassei, comovido, aqueles nomes: eram pessoas pertencentes aos varios estados eclesiais, que provinham dos mais diversos cantos de Angola, e varios de fora. Como desejaria que as respectivas comunidades locáis pudessem gloriar-se délas e imitá-las na coragem da sua fé e no seu testemunho de vida crista: se elas puderam, por que näo eu?! Sejam narrados, se gundo a boa tradiçâo africana, os seus feitos gloriosos. Que os seus nomes e exemplos vivam no eoraçao e configurem o ideal humano e cristäo de todo o Povo de Deus: crianças e velhinhos, jovens e adultos; ordenados, consa grados ou casados, sem esquecer todas e todos os que hoje se sentem cha mados e se preparam para assumir em breve idénticos compromissos ecle siais. Ficaräo assim desmistifícadas, urna vez por todas, as pseudo-razöes invocadas aqui e além para se manter o hörnern e a mulher africana na menoridade crista. 5. E que a « Igreja que está em África» falou... Ai está, ao alcance de todos, a Exortaçâo Apostólica que recolhe « os frutos das suas reflexôes e das suas preces, dos seus debates e das suas partilhas », apontando decidi damente para a meta da santidade, reconhecida e confessada corno a vocaçâo comum de todos os baptizados: « O Sínodo reafirmou que todos os filhos e filhas da Africa sao chamados à santidade », entendida esta como « confîguraçâo com Cristo ». 5 6 7 Nesta perspectiva, « o matrimonio cristäo » é definido « um estado de vi da, um caminho de santidade crista », se vivido num « amor indissolúvel; graças a esta sua estabilidade, pode contribuir eficazmente para realizar em plénitude a vocaçao baptismal dos esposos ». Passando depois à « vida con sagrada », diz que eia « tem um papel particular » na Familia de Deus que é a Igreja: « Indicar a todos o apelo à santidade ». E aos que apascentam o Rebanho do Senhor, deixa esta advertencia: « O pastor é luz dos seus fiéis, 8 9 Ecclesia in Africa, 1 N. 136 ' N.. 87. N. 83. N. 94. 5 6 8 9 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 259 sobretudo através de urna conduta moral exemplar e impregnada de santi dade ». Depois, alongando o olhar para a imensa seara lourejante do mundo a evangelizar, que espera pelos ceifeiros, a Assembleia sinodal recomenda a estes: « Todo o missionario só o é autenticamente, se se empenhar no caminho da santidade ». E para que näo restem dúvidas, acrescenta: « 0 renova do impulso para a missäo ad gentes exige missionarios santos. Näo basta renovar os métodos pastorais, nem organizar e coordenar melhor as forças eclesiais, nem explorar com maior perspicacia as bases bíblicas e teológicas da fé: é preciso suscitar um novo ardor de santidade entre os missionarios e em toda a comunidade crista »." E näo se trata de um ditame restrito ao ambito espiritual e à missäo re ligiosa da Igreja, já que o objectivo que esta se propôe no dialogo pluricultural empreendido com a sociedade, é precisamente « colocar o hörnern em condicöes de acolher Jesus Cristo na integridade do proprio ser pessoal, cul tural, económico e político, de maneira que ele possa viver urna vida santa, em total uniäo com Deus Pai, sob a accäo do Espirito Santo ». Para me li mitar apenas ao ambito politico, recordo corno a Assembleia sinodal, ao ver a necessidade que nele existe de « grande habilidade na arte de governar (...), elevou ao Senhor fervorosa prece a firn de que surjam, em Africa, polí ticos — homens e mulheres — santos; para que hajam santos Chefes de Es tado, que amem profundamente o seu proprio povo e desejem mais servir que servir-se ». 10 12 13 6. Ultimamente, na Naçao angolana, foram dados alguns passos extre mamente significativos: refìro-me ao Governo de Unidade e Reconciliaçao Nacional, constituido no passado dia 11 de Abril, e à Assembleia Nacional, que conta finalmente com a presença de todos os seus membros. Säo acontecimentos políticos importantes, há muito esperados, em ordern à normalidade democràtica nas Instituiçôes Nacionais. Possam agora estas, sempre com a ajuda da Comunidade Internacional, restituir o mais depressa possível à Naçao inteira a normalidade da vida familiar, cultural, económica, socio-política e religiosa. De facto, dói-nos a alma saber que, em diversas regiöes, há comunidades privadas de assistenda religiosa desde 1975. E, na 10 11 12 13 Ecclesia in A/rica, 98. N. 136. N. 62. N. I l i 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 260 sequentia das últimas acçoes bélicas, as difìculdades de comunicaçâo e livre trànsito acabaram por se acentuar ainda mais noutras partes, por arbitra riedades totalmente injustificadas das partes contendentes, negando-se assim à Igreja o mais dementar dos seus direitos: a assistentia religiosa e a ajuda humanitaria aos seus fiéis. Unindo a minha voz à vossa, peço a quem de direito que ponha cobro a tais irregularidades, para que mais nenhum cidadäo deva sentir-se estrangeiro na sua propria patria. 7. Meus Irmäos muito amados, a leitura dos vossos relatónos quinquenais permitia ainda deter-me em mais alguns assuntos relativos à vida das vossas diocèses. Mas já os abordei com cada um durante os encontros indi viduáis, tendo preferido reservar para esta ocasiäo mais colegial o testemunho da gratidäo de toda a Igreja por terdes amado o vosso Rebanho mais do que a propria vida, exortando-vos a perseverar unanimes no vosso mi nisterio como « vigários e legados de Cristo » — Ele que « veio para que as suas ovelhas tenham vida e vida em abundancia ». A encarnaçao de Deus em Jesus Cristo trouxe-nos a plénitude da vida, que invocamos sobre a humanidade inteira, chamada a dessedentar-se nas fontes da salvaçâo. Na verdade, o Pai celeste, com o envió de seu Filho, deu resposta, de modo cabal e definitivo como só Ele sabia e podia fazer, às múltiplas inquietaçôes, dúvidas e expectativas do eoraçao humano. Nos nossos dias, assistimos a um materialismo pratico, com o seu ideal consu mista de coisas e do tempo, que está a asfixiar, no eoraçao da humanidade, a sua nostalgia naturai de Deus e a busca de urna vida em plénitude, cor tando inteligencia e à fé. Esta mentalidade secularista é um terre no árido para a semente do Evangelho, constituindo um novo e duro desa fio para todos nos: o desafio à força espiritual de cada urna das Igrejas lo cáis e de cada um dos cristäos. Só o Espirito Santo, que «rega o que é ári do e abranda o que está endurecido », pode arrotear semelhante terreno e torná-lo fecundo, para que o Verbo de Deus possa lançar nele as suas raízes. 14 15 16 Confiando no Espirito Santo, que conduziu a Igreja atra vés de numero sos obstáculos durante os dois mil anos passados, podereis cruzar, sem medo, os umbrais do terceiro milenio. Oxalá estes anos de preparaçâo e a celebraçâo do grande Jubileu propiciem aquela « vida em abundancia » que o Salvador vem trazer a todas as vossas comunidades locáis, nomeadamente 14 15 16 Lumen gentium, 27. Cf. Jo 10, 10. Cf, Sequenda do Pentecostes. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 261 à querida diocèse de Sâo Tomé e Príncipe, que recordo com grande afecto diante do Senhor. Os seus obreiros do Evangelho näo se deixem impressio nar pelos frutos, aparentemente limitados, das suas lidas apostólicas; pen sando em cada um deles e em ti, caro e venerado Irmäo D. Abílio, recordo aquelas palavras de Jesus: « Nada temas, continua a falar e näo te cales (...) pois tenho [aqui] um povo numeroso». Tenho ainda diante dos olhos a imagem encantadora e pujante de vida das vossas ilhas, alimentadas por um clima generoso e criador, e no meu eoraçao vejo essa natureza corno urna alegoría dos santomenses que häo-de corresponder da mesma forma e medida à graça divina, certamente näo menos generosa nem menos criadora de vida que o clima. Lembrados de que só os santos sao verdadeiramente felizes, deixem-se elevar para o Céu, que näo cessa de os chamar e atrair, e unam-se intimamente, de eoraçao e vida, à « terra » eclesial onde foram transplantados pelo Baptismo e se nutrem mercé sobretudo da Eucaristia. Por fîm, implorando de Deus um real bem-estar físico e espiritual para todos os santomenses e angolanos, no respeito da sua dignidade de pessoas amadas por Deus e resgatadas pelo sangue de Cristo, abençoo-os de todo o eoraçao, especialmente aqueles que sofrem no corpo ou no espirito, privados dos seus familiares ou vagueando longe da sua casa. Aos vossos colaborado res na edifîcaçao da Igreja e a cada um de vos, concedo urna afectuosa Bênçâo Apostólica. 17 NUNTIUS Presbyteris missus, feria V in Cena Domini. Carissimi Fratelli nel sacerdozio! Con la mente ed il cuore rivolti al Grande Giubileo, celebrazione solenne del bimillenario della nascita di Cristo ed inizio del terzo millennio cristia no, desidero invocare con voi lo Spirito del Signore, al quale è particolar mente dedicata la seconda tappa dell'itinerario spirituale di immediata pre parazione all'Anno Santo del Duemila. Docili alle sue amorevoli ispirazioni, ci disponiamo a vivere con intensa partecipazione questo tempo favorevole, implorando dal Datore dei doni le 17 Act 18, 9-10. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 262 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale grazie necessarie per discernere i segni della salvezza e rispondere con piena fedeltà alla chiamata di Dio. Un intimo legame unisce il nostro sacerdozio allo Spirito Santo ed alla sua missione. Nel giorno dell'Ordinazione presbiterale, in virtù di una sin golare effusione del Paraclito, il Risorto ha rinnovato in ciascuno di noi quanto operò nei suoi discepoli la sera di Pasqua, e ci ha costituiti conti nuatori della sua missione nel mondo (cfr Gv 20, 21-23). Questo dono dello Spirito, con la sua misteriosa potenza santificatrice, è fonte e radice dello speciale compito di evangelizzazione e di santificazione a noi affidato. Il Giovedì Santo, giorno nel quale commemoriamo la Cena del Signore, pone davanti ai nostri occhi Gesù, Servo « obbediente fino alla morte » (FU 2, 8), che istituisce l'Eucaristia e l'Ordine sacro quali segni singolari del suo amore. Egli ci lascia questo straordinario testamento d'amore, perché si perpetui in ogni tempo e dappertutto il mistero del suo Corpo e del suo Sangue e gli uomini possano accostarsi alla sorgente inesauribile della gra zia. Esiste forse per noi sacerdoti un momento più opportuno e suggestivo di questo per contemplare l'opera dello Spirito Santo in noi e per implo rare i suoi doni al fine di conformarci sempre più a Cristo, Sacerdote della Nuova Alleanza? 1. Lo Spirito Santo creatore e santificatore Veni Mentes Imple Creator Spiritus, tuorum visita, superna gratia, Quae tu creasti pectora. Vieni, o Spirito creatore, visita le nostre menti, riempi della tua grazia i cuori che hai creato. Questo antico canto liturgico richiama alla mente di ogni sacerdote il giorno della sua Ordinazione, rievocando i propositi di piena disponibilità all'azione dello Spirito Santo, formulati in così singolare circostanza. Gli ri corda, altresì, la speciale assistenza del Paraclito ed i tanti momenti di gra zia, di gioia e di intimità, che il Signore gli ha dato di gustare nel corso della sua vita. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 263 La Chiesa, che nel Simbolo Niceno-Costantinopolitano proclama la sua fede nello Spirito Santo Signore e Datore di vita, pone bene in chiara luce il ruolo che Egli svolge accompagnando le vicende umane e, in modo parti colare, quelle dei discepoli del Signore in cammino verso la salvezza. Egli è lo Spirito creatore, che la Scrittura presenta all'inizio della storia umana, mentre «aleggiava sulle acque» (Gn 1, 2) e, agli esordi della reden zione, quale artefice dell'Incarnazione del Verbo di Dio (cfr Mt 1, 20; Lc 1, 35). Consustanziale al Padre e al Figlio, Egli è, « nell'assoluto mistero di Dio uno e trino, la Persona-amore, il dono increato, che è fonte eterna di ogni elargizione proveniente da Dio nell'ordine della creazione, il principio diret to e, in certo senso, il soggetto dell'autocomunicazione di Dio nell'ordine della grazia. Di questa elargizione, di questa divina autocomunicazione il mistero dell'Incarnazione costituisce il culmine» (Dominum et vivificantem, 50). Lo Spirito Santo orienta la vita terrena di Gesù verso il Padre. Gra zie al suo misterioso intervento, il Figlio di Dio viene concepito nel seno di Maria Vergine (cfr Lc 1, 35) e si fa uomo. E ancora lo Spirito che, scen dendo su Gesù in forma di colomba, lo manifesta come Figlio del Padre nel battesimo al Giordano (cfr Lc 3, 21-22) e, subito dopo, lo spinge nel deserto (cfr Lc 4, 1). Dopo la vittoria sulle tentazioni, Gesù inizia la sua missione « con la potenza dello Spirito Santo » (Le 4, 14): in Lui, trasalisce di gioia e benedice il Padre per il suo provvido disegno (cfr Lc 10, 21); con Lui scac cia i demoni (cfr Mt 12, 28; Lc 11, 20). Nell'ora drammatica della croce of fre se stesso « con uno Spirito eterno » (Eh 9, 14), per mezzo del quale è poi risuscitato (cfr Rm 8, 11) e «costituito Figlio di Dio con potenza» (Rm 1, 4). La sera di Pasqua, agli Apostoli riuniti nel Cenacolo Gesù risorto dice: « Ricevete lo Spirito Santo » (Gv 20, 22) e, dopo averne promesso una suc cessiva effusione, affida loro la salvezza dei fratelli, inviandoli per le strade del mondo: « Andate dunque e ammaestrate tutte le nazioni, battezzandole nel nome del Padre e del Figlio e dello Spirito Santo, insegnando loro ad osservare tutto ciò che vi ho comandato. Ecco, io sono con voi tutti i gior ni, fino alla fine del mondo » (Mt 28, 19-20). La presenza di Cristo nella Chiesa di tutti i tempi e di tutti i luoghi è resa viva ed efficace nell'animo dei credenti dall'opera del Consolatore (cfr Gv 14, 26). Anche per la nostra epoca lo Spirito è « l'agente principale della nuova evangelizzazione [...] costruisce il Regno di Dio nel corso della storia e prepara la sua piena manifestazione in Gesù Cristo, animando gli uomini nell'intimo e facendo germogliare all'interno del vissuto umano i semi della 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 1 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 264 salvezza definitiva che avverrà alla fine dei tempi » (Tertio millennio adve niente, 2. 45). Eucaristia e Ordine, frutti dello Spirito Qui dicens Altissimi donum Fons vivus, Et Paraclitus, spiritalis Dei, ignis, caritas unctio. O dolce Consolatore, dono del Padre altissimo, acqua viva, fuoco, amore, santo crisma dell'anima. Con queste parole la Chiesa invoca lo Spirito Santo quale spiritalis unc tio, crisma dell'anima. Per mezzo dell'unzione dello Spirito nel grembo im macolato di Maria, il Padre ha consacrato sommo ed eterno Sacerdote della Nuova Alleanza Cristo, il quale ha voluto condividere il suo sacerdozio con noi, chiamandoci ad essere suo prolungamento nella storia per la salvezza dei fratelli. Nel Giovedì Santo, Feria quinta in Cena Domini, noi sacerdoti siamo in vitati a rendere grazie con tutta la comunità dei credenti per il dono dell'Eucaristia e ad acquisire rinnovata consapevolezza della grazia della nostra speciale vocazione. Siamo, altresì, spinti ad affidarci con cuore gio vane e disponibilità piena all'azione dello Spirito, lasciandoci da Lui con formare ogni giorno a Cristo sacerdote. Il Vangelo di Giovanni con termini ricchi di tenerezza e di mistero rife risce il racconto di quel primo Giovedì Santo, nel quale il Signore, a mensa con i discepoli nel Cenacolo, « dopo aver amato i suoi che erano nel mondo, li amò sino alla fine » (13, 1). Sino alla fine! Sino all'istituzione dell'Eucari stia, anticipazione del Venerdì Santo, del sacrificio della croce e dell'intero mistero pasquale. Durante l'Ultima Cena, Cristo prende il pane fra le mani e pronuncia le prime parole della consacrazione: « Questo è il mio corpo of ferto in sacrifìcio per voi ». Subito dopo, proclama sul calice colmo di vino le successive parole della consacrazione: « Questo è il calice del mio sangue per la nuova ed eterna Alleanza, versato per voi e per tutti in remissione dei peccati », ed aggiunge: « Fate questo in memoria di me ». Si compie così, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 265 nel Cenacolo, in modo incruento il Sacrificio della Nuova Alleanza, che sarà realizzato nel sangue il giorno successivo, quando Cristo dirà sulla croce: « Consummatum est » — « Tutto è compiuto! » (Gv 19, 30). Questo Sacrificio, offerto una volta per tutte sul Calvario, è affidato agli Apostoli, in virtù dello Spirito Santo, come il Santissimo Sacramento della Chiesa. Per impetrare il misterioso intervento dello Spirito, la Chiesa prima delle parole della consacrazione implora: « Ora ti preghiamo umilmente: manda il tuo Spirito a santificare i doni che ti offriamo, perché diventino il corpo e il sangue di Gesù Cristo, tuo Figlio e nostro Signore, che ci ha co mandato di celebrare questi misteri» (Preghiera Eucaristica III). Senza la potenza del divino Spirito, come potrebbero, infatti, labbra umane far sì che il pane e il vino diventino il Corpo e il Sangue del Signore, sino alla fi ne del mondo? E soltanto grazie alla potenza dello Spirito divino che la Chiesa può incessantemente confessare il grande mistero della fede: « An nunziamo la tua morte, Signore, proclamiamo la tua risurrezione, nell'attesa della tua venuta! ». Eucaristia e Ordine sono frutti del medesimo Spirito: « Come nella Santa Messa Egli è l'artefice della transustanziazione del pane e del vino nel Cor po e nel Sangue di Cristo, così nel sacramento dell'Ordine Egli è l'artefice della consacrazione sacerdotale o episcopale » (Dono e mistero, p. 53). 3. I doni dello Spirito Santo Tu septiformis Digitus Tu paternae rite Sermone munere dexterae promissum ditans Patris, guttura. Dito della mano di Dio, promesso dal Salvatore, irradia i tuoi sette doni, suscita in noi la parola. Come non riservare una particolare riflessione ai doni dello Spirito San to, che la tradizione della Chiesa, sulla scia delle fonti bibliche e patristiche, indica come sacro Settenario? Questa dottrina ha avuto un'attenta conside razione da parte della teologia scolastica, che ne ha ampiamente illustrato il significato e le caratteristiche. 18 - A A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 266 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale « Dio ha mandato nei nostri cuori lo Spirito del suo Figlio che grida: Abbà, Padre!» (Gal 4, 6). «Tutti quelli che sono guidati dallo Spirito di Dio, costoro sono figli di Dio [...] Lo Spirito stesso attesta al nostro spirito che siamo figli di Dio » (Rm 8, 14.16). Le parole dell'apostolo Paolo ci ricor dano che dono fondamentale dello Spirito è la grazia santificante (gratia gratum faciens), insieme alla quale si ricevono le virtù teologali: fede, spe ranza e carità, e tutte le virtù infuse (virtutes infusae), che abilitano ad agi re sotto l'influsso dello stesso Spirito. Nell'anima, illuminata dalla grazia celeste, tale corredo soprannaturale è completato dai doni dello Spirito San to. A differenza dei carismi, che sono concessi per l'altrui utilità, questi do ni sono offerti a tutti, perché ordinati alla santificazione ed al perfeziona mento della persona. I loro nomi sono noti. Li menziona il profeta Isaia delineando la figura del futuro Messia: « Su di lui si poserà lo spirito del Signore, spirito di sa pienza e di intelligenza, spirito di consiglio e di fortezza, spirito di cono scenza e di timore del Signore. Si compiacerà del timore del Signore» (11, 2-3). Il numero dei doni sarà poi portato a sette dalla versione dei Settanta e dalla Volgata, che aggiungono la pietà, eliminando dal testo isaiano la ri petizione del timore del Signore. Già sant'Ireneo ricorda il Settenario ed aggiunge: « Il Signore diede lo stesso Spirito alla Chiesa [...] mandando sulla terra il Consolatore» (Adv. haereses III, 17, 3). San Gregorio Magno, per parte sua, illustra la dinamica soprannaturale introdotta nell'anima dallo Spirito, elencando i doni nell'or dine inverso: « Mediante il timore ci eleviamo infatti alla pietà, dalla pietà alla scienza, dalla scienza otteniamo la forza, dalla forza il consiglio, con il consiglio progrediamo verso l'intelligenza e con l'intelligenza verso la sa pienza e così, per la grazia settiforme dello Spirito, ci è aperto al termine delle ascensioni, l'ingresso alla vita celeste » (Horn, in Hezech., II, 7, 7). I doni dello Spirito Santo — commenta il Catechismo della Chiesa Catto lica —, essendo una particolare sensibilizzazione dell'anima umana e delle sue facoltà all'azione del Paraclito, « completano e portano alla perfezione le virtù di coloro che li ricevono. Rendono docili i fedeli ad obbedire con prontezza alle ispirazioni divine» (n. 1831). La vita morale dei cristiani è, cioè, sorretta da tali « disposizioni permanenti che rendono l'uomo docile a seguire le mozioni dello Spirito Santo » (ibid., n. 1830). Con essi viene porta to a maturità l'organismo soprannaturale che, mediante la grazia, si costi tuisce in ogni uomo. I doni, infatti, si adattano mirabilmente alle nostre 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 267 disposizioni spirituali, perfezionandole ed aprendole in modo particolare all'azione di Dio stesso. 4. Influsso sull'uomo dei doni dello Spirito Accende lumen Infunde amorem Infirma nostri Virtute firmans sensibus cordibus; corporis perpeti. Sii luce all'intelletto fiamma ardente nel cuore; sana le nostre ferite col balsamo del tuo amore. Mediante lo Spirito, Dio si fa intimo alla persona e penetra sempre di più nel mondo umano: « Dio uno e trino, che in se stesso "esiste" come trascendente realtà di dono interpersonale, comunicandosi nello Spirito San to come dono all'uomo, trasforma il mondo umano dal di dentro, dall'inter no dei cuori e delle coscienze » (Dominum et vivificantem, 59). Nella grande tradizione scolastica questa verità conduce a privilegiare l'azione dello Spirito nella vicenda umana ed a porre in evidenza l'iniziati va salvifica di Dio nella vita morale: pur non annullando la nostra persona lità, né privandoci della libertà, Egli ci salva al di là delle nostre aspettati ve e dei nostri progetti. I doni dello Spirito Santo rientrano in tale logica, essendo « perfezioni dell'uomo che lo dispongono a seguire prontamente la mozione divina » (S. Tommaso, Summa Theologiae, I-II, q. 68, a. 2). Con i sette doni è data al credente la possibilità di un rapporto persona le ed intimo col Padre, nella libertà che è propria dei figli di Dio. E quanto sottolinea san Tommaso, rilevando come lo Spirito Santo ci induca ad agire non per forza ma per amore: «I figli di Dio — egli afferma — sono mossi dallo Spirito Santo liberamente, per amore, non servilmente, per timore » (Contra gentiles, IV, 22). Lo Spirito rende gli atti del cristiano deiformi, cioè in sintonia con il modo di pensare, di amare e di agire divino, così che il credente diventa segno riconoscibile della Santissima Trinità nel mondo. Sostenuto dall'amicizia del Paraclito, dalla luce del Verbo, dall'amore del Padre, egli può audacemente proporsi di imitare la perfezione divina (cfr Mt 5, 48). 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Ada Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 268 Lo Spirito agisce secondo un duplice ambito d'intervento, come ricorda va il mio venerato predecessore, il Servo di Dio Paolo VI: « Il primo campo è quello delle singole anime [...] è il nostro io: in questa cella profonda e a noi stessi misteriosa della nostra esistenza, entra il soffio dello Spirito San to; si diffonde nell'anima con quel primo e sommo carisma che chiamiamo grazia, che è come una vita nuova, e subito l'abilita ad atti che superano la sua efficienza naturale ». Il secondo campo « in cui si effonde la virtù della Pentecoste » è il « corpo visibile della Chiesa [...] Certamente "Spiritus ubi vult spirat" (Gv 3, 8); ma, nell'economia stabilita da Cristo, lo Spirito per corre il canale del ministero apostolico ». È in virtù di questo ministero che ai sacerdoti è data la potestà di trasmettere lo Spirito ai fedeli « nell'annun cio autorizzato e autorevole della Parola di Dio, nella guida del Popolo cri stiano e nella distribuzione dei sacramenti (cfr 1 Cor 4, 1), fonti appunto della grazia, cioè dell'azione santificante del Paraclito » (Omelia per la Pente coste, 25 maggio 1969). 5. I doni dello Spirito nella vita del sacerdote Hostem Pacemque repellas dones longius, protinus: Ductore sic te praevio Vitemus omne noxium Difendici dal nemico, reca in dono la pace, la tua guida invincibile ci preservi dal male. Lo Spirito Santo ristabilisce nel cuore umano la piena armonia con Dio e, assicurandogli la vittoria sul Maligno, lo apre alle dimensioni universali dell'amore divino. In questo modo Egli fa passare l'uomo dall'amore di se stesso all'amore della Trinità, introducendolo all'esperienza della libertà in teriore e della pace, ed avviandolo a fare della propria vita un dono. Con il sacro Settenario lo Spirito guida così il battezzato verso la piena configura zione a Cristo e la totale sintonizzazione con le prospettive del Regno di Dio. Se questa è la strada su cui lo Spirito sospinge dolcemente ogni battez zato, una speciale attenzione Egli non manca di riservare a coloro che sono stati insigniti dell'Ordine sacro, in vista di un conveniente adempimento 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 269 del loro impegnativo ministero. Così, con il dono della sapienza, lo Spirito conduce il sacerdote a valutare ogni cosa alla luce del Vangelo, aiutandolo a leggere nelle proprie vicende ed in quelle della Chiesa il misterioso ed amorevole disegno del Padre; con l'intelletto, favorisce in lui una più profon da penetrazione della verità rivelata, spingendolo a proclamare con convin zione e forza il lieto annuncio della salvezza; con il consiglio, lo Spirito illu mina il ministro di Cristo perché sappia orientare il proprio agire secondo le vedute della Provvidenza, senza farsi condizionare dai giudizi del mondo; con il dono della fortezza lo sostiene tra le difficoltà del ministero, infonden dogli la necessaria «parresia» nell'annuncio del Vangelo (cfr At 4, 29.31); col dono della scienza, lo dispone a comprendere e ad accettare l'intreccio talvolta misterioso delle cause seconde con la Causa prima nelle vicende del cosmo; con il dono della pietà, ravviva in lui il rapporto di intima comunio ne con Dio e di fiducioso abbandono alla sua provvidenza; infine, con il ti more di Dio, ultimo nella gerarchia dei doni, lo Spirito consolida nel sacer dote la coscienza della propria fragilità umana e dell'indispensabile ruolo della grazia divina, giacché « né chi pianta, né chi irriga è qualche cosa, ma è Dio che fa crescere » (1 Cor 3, 7). 6. Lo Spirito introduce nella vita trinitaria Per te sciamus da Patrem, Noscamus Teque atque utriusque Credamus omni Filium, Spiritum tempore. Luce d'eterna sapienza, svelaci il grande mistero di Dio Padre e del Figlio uniti in un solo Amore. Com'è suggestivo immaginare queste parole sulle labbra del sacerdote che, insieme con i fedeli affidati alle sue cure pastorali, cammina incontro al suo Signore! Egli sospira di giungere con loro alla vera conoscenza del Padre e del Figlio e di passare così dall'esperienza «per speculum in aenigmate » (1 Cor 13, 12) dell'opera del Paraclito nella storia, alla contemplazio ne «facie ad faciem» (ibid.) della vivente e palpitante Realtà trinitaria. Egli è ben consapevole di affrontare « su delle piccole barche una lunga traversa- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 270 ta » e di muoversi verso il cielo « servendosi di piccole ali » (Gregorio Nazianzeno, Poemi teologici, 1); ma sa anche di poter contare su Colui che ha avuto il compito di insegnare ai discepoli ogni cosa (cfr Gv 14, 26). Avendo imparato a leggere i segni dell'amore di Dio nella sua storia personale, il sacerdote, man mano che si avvicina l'ora dell'incontro supre mo con il Signore, rende sempre più pressante ed intensa la sua preghiera nel desiderio di adeguarsi con fede matura alla volontà del Padre, del Fi glio e dello Spirito. Il Paraclito, «scala della nostra ascesa a Dio» (Ireneo, Adv. haereses, III, 24, 1), lo attira al Padre, mettendogli nel cuore il desiderio ardente di vede re il suo volto. Gli fa conoscere tutto ciò che riguarda il Figlio, attirandolo a Lui con nostalgia crescente. Lo illumina sul mistero della sua stessa Per sona, portandolo a percepirne la presenza nel proprio cuore e nella storia. Così, tra le gioie e gli affanni, le sofferenze e le speranze del ministero, il sacerdote impara a confidare nella vittoria finale dell'amore grazie all'inde fettibile azione del Paraclito che, nonostante i limiti degli uomini e delle istituzioni, conduce la Chiesa a vivere in pienezza il mistero dell'unità e della verità. Egli sa, di conseguenza, di potersi affidare alla potenza della Parola di Dio, che supera ogni umana parola, ed alla forza della grazia, che vince i peccati e le insufficienze degli uomini. Questo lo rende forte, nono stante l'umana fragilità, nel momento della prova e pronto a tornare col cuore al Cenacolo, dove, perseverando nella preghiera con Maria e con i fra telli, può ritrovare l'entusiasmo necessario per riprendere la fatica del servi zio apostolico. 7. Prostrati alla presenza dello Spirito Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, In ac saeculorum Paraclito, saecula. Amen. A Dio Padre sia gloria, al Figlio che è risorto e allo Spirito Paraclito, per i secoli in eterno. Amen. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 271 Mentre oggi, Giovedì Santo, meditiamo sulla nascita del nostro Sacerdo zio, torna alla mente di ciascuno di noi il momento liturgico altamente sug gestivo della prostrazione sul pavimento, il giorno della nostra Ordinazione presbiterale. Quel gesto di profonda umiltà e di ubbidiente apertura è stato quanto mai opportuno per predisporre il nostro animo alla sacramentale imposizione delle mani, mediante la quale lo Spirito Santo è entrato in noi per compiere la sua opera. Dopo esserci alzati da terra, ci siamo inginoc chiati davanti al Vescovo per essere ordinati presbiteri ed abbiamo ricevuto poi da lui l'unzione delle mani per la celebrazione del santo Sacrifìcio, men tre l'assemblea cantava: «acqua viva, fuoco, amore, santo crisma dell'anima». Questi gesti simbolici, che indicano la presenza e l'azione dello Spirito Santo, ci invitano a tornare ogni giorno a tale esperienza per consolidare in noi i suoi doni. È importante, infatti, che Egli continui ad operare in noi e che noi camminiamo sotto la sua influenza, ma, più ancora, che sia Lui stesso ad agire per nostro mezzo. Quando la tentazione si fa insidiosa e le forze umane vengono meno, allora è il momento di invocare più ardente mente lo Spirito, perché venga in aiuto alla nostra debolezza e ci consenta di essere prudenti e forti come vuole Dio. E necessario mantenere il cuore costantemente aperto a questa azione che eleva e nobilita le forze dell'uomo e conferisce quella profondità spirituale che introduce alla conoscenza ed all'amore dell'ineffabile mistero di Dio. Carissimi Fratelli nel sacerdozio! La solenne invocazione dello Spirito Santo e il suggestivo gesto di umiltà compiuto durante l'Ordinazione sacer dotale hanno fatto echeggiare anche nella nostra vita il fiat dell'Annuncia zione. Nel silenzio di Nazareth, Maria si rende per sempre disponibile alla volontà del Signore e, per opera dello Spirito Santo, concepisce il Cristo, salvezza del mondo. Tale iniziale obbedienza percorre tutta la sua esistenza terrena e raggiunge il culmine ai piedi della Croce. Il sacerdote è chiamato a commisurare costantemente il suo fiat a quello di Maria, lasciandosi come Lei condurre dallo Spirito. La Vergine lo soster rà nelle sue scelte di povertà evangelica e lo renderà disponibile all'ascolto umile e sincero dei fratelli, per cogliere nei loro drammi e nelle loro aspira zioni i «gemiti dello Spirito» (cfr Rm 8, 26); lo renderà capace di servirli con illuminata discrezione, per educarli ai valori evangelici; lo renderà in tento a cercare con sollecitudine «le cose di lassù» (Col 3, 1 ) , per essere te stimone convincente del primato di Dio. La Vergine lo aiuterà ad accogliere il dono della castità come espressio ne di un amore più grande, che lo Spirito suscita in vista della generazione 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 272 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale alia vita divina di una moltitudine di fratelli. Ella lo condurrà sulle vie dell'obbedienza evangelica, perché si lasci guidare dal Paraclito, oltre i pro pri progetti, verso la totale adesione ai pensieri di Dio. Accompagnato da Maria, il sacerdote saprà rinnovare ogni giorno la sua consacrazione fino a quando, sotto la guida dello stesso Spirito invocato con fiducia nell'itinerario umano e sacerdotale, entrerà nell'oceano di luce della Trinità. Invoco su tutti voi, per intercessione di Maria, Madre dei sacerdoti, una speciale effusione dello Spirito d'amore. Vieni Spirito Santo! Vieni a rendere fecondo il nostro servizio a Dio e ai fratelli! Con rinnovato affetto e auspicando ogni divina consolazione per il vo stro ministero, di gran cuore imparto a tutti voi una speciale Benedizione Apostolica. Dal Vaticano, 25 marzo, Solennità dell'Annunciazione del Signore, dell'anno 1998, ventesimo di Pontificato. IOANNES PAULUS PP. II 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 273 ACTA CONGREGATIONUM CONGREGATIO DE CAUSIS SANCTORUM PLACENTINA Beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Ioannis Baptistae Scalabrini epi scopi Piacentini fundatoris Missionariorum et Missionariarum a S. Carolo pro Emigratis (1839-1905) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Servus Dei Ioannes Baptista Scalabrini ortus est postridie nonas Iulias anno 1839 in oppido Fino Mornasco, ad Comensem dioecesim pertinente. Sacerdos ordinatus, professor fuit et rector in seminario minore et postea parochus. Pius IX eum episcopum nominavit Placentinum. Multi plicibus inceptis pastoralibus bono consuluit Ecclesiae, cleri formationem fo vendo, catechismi institutionem et activam laicorum catholicorum partici pationem in vita Ecclesiae. Eminuit sedulitate erga sacerdotes, agrícolas, operarios et praesertim erga emigrantes in Civitates Americae pro quibus Congregationes Missionariorum et Missionariarum a S. Carolo pro Emigratis condidit. Quinque explevit visitationes pastorales tresque celebravit syno dos dioecesanas. Meritis ornatus et fama clarus sanctitatis, mortem obiit ca lendis Iuniis anno 1905. Causa beatificationis et canonizationis inita est anno 1936 et postridie idus Martias anno 1987 Summus Pontifex Ioannes Paulus II edixit Servum Dei heroum in modum virtutes théologales, cardinales iisque adnexas exer cuisse. Deinceps Congregatio de Causis Sanctorum, Postulationis Causae rogatu, coniectam inspexit miram sanationem intercessioni tributam eiusdem Vene rabilis, Sororis Irenae De Angeli, Congregationis Sororum Missionariarum a Sancto Carolo Borromeo sodalis. Haec religiosa mense Februario anno 1987 coepit doloribus abdominis laborare, quibus corporis tenuatio addebatur. In valetudinarium Novoburgense deducta est et insequenti die 19 mensis Iunii 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 274 laparotomia exploratoria effecta est, unde apparuit massa ovarica dextra cum disseminatione cancerosa in sede peritonaei, Omentum afficiente et capsulam glissonianam hepaticam. Cum ampla esset tumoris diffusio fieri non potuit sectio ablativa. Ex biopsi patuit agi de adenocarcinomate ovarico parum distincto in gradu progresso, quocirca curantes prognosim fece runt infaustam quoad vitam, brevi tempore. Aegra, Sorores sodales aliae que personae, propter condicionis gravitatem, divinum auxilium cum fidu cia rogaverunt per intercessionem Venerabilis Servi Dei Ioannis Baptistae Scalabrini. Diebus mensis Iunii 23 et 24 e vulnere effusio facta est purulen ta copiosa, post quae, febri exstincta, aegrota non amplius doluit. Die 10 mensis Iulii e valetudinario discessit chirurgice sanata; deinde chimiotherapiam obiit, quae non apta fuit et solummodo ex parte efficax. Secutae me dicorum recognitiones semper sanationis stabilitatem confirmaverunt. Apud Curiam Placentinam, annis 1994-1995, instructa est Inquisitio dioecesana, cuius auctoritas et vis probata est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto die 13 mensis Octobris anno 1995 promulgato. Dicasterii Consilium Medicorum, in sessione nonis Decembribus anno 1996 habita, una voce confessum est sanationem celerem fuisse, completam, mansuram et ex scientia inexplicabilem. Die 21 mensis Martii anno 1997 Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris est actus et die 3 mensis Iunii subse quentis Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Po nente Eminentissimo Cardinali Eduardo Gagnon. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcopo rum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum exci piens rataque habens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Cardinale Ponente meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more con vocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pa ter declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato intercedente Ven. Servo Dei Ioanne et Baptista Scalabrini, Missionariarum a S. mansura sanatione Sororis Episcopo Carolo pro Irenae De Piacentino, Emigratis, Angeli Fundatore Missionariorum videlicet de celeri, ab « adenocarcinoma completa ac ovarico de- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum stro scarsamente differenziato, ritoneale diffusa; parenchimali) ; metastasi in stadio avanzato omentali ed epatiche (3 o 275 - 4 o stadio) ; carcinosi pe (capsula glissoniana e sospette ascite». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. ÊB ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. & S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis SANCTI IOANNIS PORTORICEN. Beatificationis et canonizationis Servi Dei Caroli Emmanuelis Rodríguez christifi delis laici (1918-1963) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Sic luceat lux vestra coram hominibus, ut videant vestra bona opera et glorificent Patrem vestrum, qui in caelis est» (Mt 5, 16). Huic Domini Iesu praecepto cum generositate et gaudio respondit Caro lus Emmanuel Rodríguez, qui summa cum fidelitate officia baptismalia ex plevit et Christi diffudit lucem vitae sanctitate, apostolatus fervore et litur giae atque crucis studio. Ortus est Servus Dei die 22 mensis Novembris anno 1918 in urbe Caguas, intra fines Portus Divitis, ab Emmanuele Rodríguez Rodríguez atque Herminia Santiago Esteras, legitimis coniugibus, bonorum materialium inopibus sed fide divitibus, qui eam filiis suis tradiderunt, ex quibus duo se Domino consecraverunt. Baptismum accepit die 4 mensis Maii anno 1919 atque Confirmationem die 12 mensis Martii anno 1924. Domo et parva pa tris officina incendio destructis, familia migravit in domum avorum maternorum, ubi Dei Servus solida est instructus educatione religiosa, praesertim a matre et ab avia materna. A pueritia est valetudinis molestiis affectus, quae eum per totam vitam presserunt, eius industriae obstantes et ne stu dia ad finem adduceret impedientes; namque fuit ei Studiorum Universitas relinquenda vix post frequentiae biennium. Vicissim, cum acri intellegentia 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 276 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tenacique voluntate praeditus esset, privatim studio theologiae, philoso phiae, sociologiae, litterarum atque linguarum se dedidit, magnam sibi cul turam comparans, cuius ope impensum ac fructuosum explicavit apostola tum in orbe universitatis studiorum, articulos scripsit, aestimatas habuit orationes duosque condidit commentarios naturae religiosae. Eodem tempo re victum cotidianum quaeritavit ministri opus obeundo. Ab anno 1960 plena cum cura et sine intermissione apostolatui se tradidit in Centro Ca tholico Studiorum Universitatis Portus Divitis, perexiguum accipiens sti pendium. In vinea Domini operarius indefatigabilis, matrimonium recusavit ut se evangelizationi consecraret, animarum servitio et Christi Regni aedificationi in aetatis suae societate. Alacriter vitae interfuit Ecclesiae semperque plena in communione cum auctoritatibus ecclesiasticis egit. Liturgia cardo fuit eius religiositatis atque apostolatus; etenim non solum cotidie animam suam fecunda aluit divinorum mysteriorum participatione, sed multimodis vitam liturgicam in populo Dei fovit, cui etiam exemplo fuit splendidi et constantis testimonii consensus in verbum Dei, oboedientiae evangelio, ferventis pietatis erga Eucharistiam et Virginem Mariam, assiduae precationis atque meditationis aeternarum veritatum. Fidei fundamentis subnixus, spei et caritatis, cum Deo ambulavit, eius observavit leges, cum amabilitate et humilitate opera misericordiae fecit, amorem diffudit in Christum et in Ecclesiam, Providentiae fiduciam, aesti mationem et appetitionem caelestium bonorum, gaudium et pacem. Castus fuit ac prudens in verbis inque moribus, temperans, iustus erga Deum et proximos, fortis in difficultatibus, perseverans in muneribus suis explendis, patiens in infirmitatibus. Cum diagnosis facta esset de cancro intestinum afficiente, est in valetudinarium deductus mense Martio anno 1963 et sectioni chirurgicae subiec tus. Una cum doloribus corporis obscuram etiam sensit spiritus noctem, sed in vitae exitu laetitiam recuperavit fidei ac, laetationis speique plenus, in Domino obdormivit die 13 mensis Iulii anno 1963, assidente ei spiritaliter fratre sacerdote, et dilectus atque veneratus a familiaribus multisque fideli bus, qui eum sanctum habebant. Sanctitatis fama, qua in vita claruit, post eius mortem duravit et dila tata est, quapropter Archiepiscopus Sancti Ioannis Portoricensis Causae beatificationis et canonizationis initium fecit per celebrationem Inquisitionis dioecesanae (annis 1992-1993), cuius auctoritas et vis est a Congregatione 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 277 Congregatio de Causis Sanctorum <ie Causis Sanctorum probata decreto die 20 mensis Aprilis anno 1994 pro mulgato. Confecta Positione, quaesitum est ex consuetudine an Servus Dei virtutes coluisset heroum in modum. Idibus Octobribus anno 1996 actus est, prospero cum eventu, Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinde atque Episcopi, in Sessione Ordinaria die 15 men sis Aprilis habita anno 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardinale Ed mundo Casimiro Szoka, professi sunt Servum Dei Carolum Emmanuelem Rodríguez heroum more virtutes théologales, cardinales iisque adnexas servavisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinale Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Caroli in Deum et Emmanuelis tum in proximum, Fortitudine, Rodríguez, eisque necnon de adnexis, in gradu in casu Christifidelis laici, cardinalibus Prudentia, heroico, et ad Servi effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. & ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. m s. ffi Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 278 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale TERGESTIN. et IUSTINOPOLITAN. Beatificationis et canonizationis Servi Dei Aegidii Bullesi christifidelis laici e Ter tio Ordine S. Francisci (1905-1929) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Tam pulchra est vita haec, idcirco cur angi debemus? Iucunditati nos demus, laeti simus, sed in Domino. Iucunditati nempe quae manat ex bona conscientia, ex officio semper peracto et ex amore atque amicitia cum Do mino: Felices esse in Deo: ecce nostra laetitia! ». Verba haec, quae Aegidius Bullesi ad amicum scripsit, index esse pos sunt eius spiritualitatis, haustae e beatitudinum evangelio et, secundum Sancti Francisci Asisinatis exemplo, in lumine fidei cultae, in gaudio spei, in fervore caritatis inque oblectatione laudandi Deum eique ac proximo ser viendi per vitae sanctitatem et misericordiae opera. Iuvenis hic Christi testis, tertio loco natus ex novem filiis a matrimonio natis christiano exemplarium coniugum Francisci Bullesi et Maria Diritti, Polae ortus est in Histria die 24 mensis Augusti anno 1905. In cathedrali ecclesia urbis baptizatus est die 3 mensis Septembris subsequentis. Primae eius educationi familia prospexit tum humanae tum religiosae, mater prae sertim, fortis et pia mulier, quam Servus Dei peculiariter dilexit. Ruvigni Histrico, quo familiares orto priore totius mundi bello se receperant, orato rium Salesianum frequentavit et primum ad mensam eucharisticam accessit die festo Annuntiationis Domini anno 1915. Exinde coepit clariorem osten dere pietatem. Deinde compulsus ad migrandum in oppidum Szeghedin, in Hungaria situm, et postea in Austriam Vagnam et Gradecium, hac in urbe donum recepit Spiritus Sancti in Sacramento Confirmationis. Ludum fre quentavit diversis in locis, bonis cum exitibus. Polam reversus anno 1918, assumptus est tamquam tiro carpentarius apud urbis navalia. Eodem tem pore diligenter frequentavit scholam tironibus perficiendis atque scholam graphidis. Anno 1921 concreditum est ei officium descriptoris technici navalis. In operam suam incubuit cum cura cumque assiduitate et rationes in staurava amicitiae atque mutui respectus cum sodalibus, enitens aperto fi dei testimonio, incorruptis moribus ac studiosa caritate. Iura defendit ope rariorum, sed conflictationis instrumenta reiciens violentia suggesta atque est Ecclesiae praeceptis socialibus assensus, praesertim Litterarum Encycli- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 279 earum « Rerum novarum », quas penitus noverat. Officiosus in familiam, to tum stipendium matri tradebat. Sodalis fuit Actionis Catholicae, cuius propositis persequendis operam dedit: precationi, actioni, apostolatui. Brevi tempore auctoritate valuit apud iuvenes socios, quos multimodis adiuvit, ut in vita crescerent christia na. Alacer et impigerrimus in puerorum formatione religiosa, primum insti tuit Ordinem Aspirantium, cuius delegatus fuit, et Ordines Exploratorum Catholicorum. Nomen professus est etiam in Tertium Ordinem Francisca num, professione facta et nomine capto Fratre Ludovico. Sancti Francisci verus discipulus, eum est imitatus in spiritu paupertatis, in vitae simplici tate, in oboedientia evangelio et in amore Christi Crucifixi. Cum eius fami lia Cordi Iesu se consecravit, Servus Dei maiore cum libertate valuit suam exprimere pietatem suumque apostolicum ardorem. Cotidie in ecclesiam se conferebat ut Communionem acciperet, meditabatur, Sanctissimum Sacra mentum visitabat, bonis lectionibus vacabat, Rosarium recitabat et precabatur pro conversione peccatorum ac vocationibus sacerdotalibus, praecipue de suis fratribus cogitans, quorum tres sacerdotes facti sunt. Mente et corde veritatibus consensit christianis, cum Deo ambulavit fidemque diffudit in familia, in consociationibus catholicis, inter amicos et ubi laborabat. Omni bus viribus Deum dilexit neque aliud appetivit, nisi diligenter eius exsequi voluntatem, eius leges observando et sedulo in via sanctitatis progrediendo. Cum simplicitate, prudentia et generositate opera fecit misericordiae spirita lis et corporalis. Temperantiam explicavit, fortitudinem, Dei fiduciam, bo norum terrestrium neglectionem, erga Deum et proximos iustitiam, patriam amavit, in promissis mansit, oboediens superioribus fuit, sincerus erga omnes. Peculiari cum cura virtutem castitatis coluit, quam integram serva vit etiam periculosis in locis. Ubique pacem diffudit, gaudium et appetitionem bonorum aeternorum et in casibus quoque difficilioribus acerbioribusque interiorem est tuitus quietem, tractationis humanitatem et hilaritatem. Ab anno 1925 ad annum 1927 stipendia meruit in copiis navalibus su per navi bellica « Dante Alighieri » denominata. Hoc tempus se verissimum fuit ei experimentum superandum pro fidei suae suorumque moralium prin cipiorum defensione. Sed robore Dei affluens, non solum fidelis mansit erga baptismalia officia, verum etiam fructuosum explicavit apostolatum inter commilitones ut fidem iniceret eis, legis Dei observantiam et vitae christia nae laetitiam. Pro iisdem commilitonibus « Circulum Puritatis » condidit, cuius sodales spondebant se castos futuros esse. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 280 Stipendia emeritus laborem resumpsit, primum in navalibus Polae et postea in navalibus urbis Monfalcone (intra fines posita Goritiensis provin ciae). Ibi efficaciter incubuit, uti socius Coetuum Vincentianorum, in opera caritatis, ardenter laborans pro pauperioribus, quos in eorum tuguriis visitabat et in necessitatibus confirmabat. Phthisi correptus, deductus est in valetudinarium Polense die 29 mensis Augusti anno 1928. Ex morbo vixit tamquam ea laetabili Crucis experien tia, suos dolores offerens suamque iuvenem vitam pro peccatorum conversione. Die 25 mensis Aprilis anno 1929, in impensae laetitiae condicione, plu ries his verbis repetitis: « Quam laetus sum mori, in Paradisum ire!», sancte obdormivit in Domino. Uti exoptaverat, eius corpus est Franciscano sagulo vestitum. Fama sanctitatis, qua in vita claruit, firmata est et aucta annis qui mortem sunt secuti; quam ob rem Episcopus Tergestinus Excellentissimus Dominus Antonius Santin, qui Servi Dei magister spiritus fuerat, obtentis a Sancta Sede competentia fori ac permissu quem M. P. « Sanctitas clarior » praescribit, Causam introduxit beatificationis et canonizationis Processumque instruxit cognitionalem (annis 1974-1977), cuius auctoritas et vis proba ta est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto die 10 mensis Novem bris anno 1990 promulgato. Positione confecta, disceptatum est an Servus Dei virtutes exercuisset heroum in modum. Pridie idus Novembres anno 1996, eventu cum prospero, actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinceps et Episcopi in Sessione Ordinaria pri die nonas Maias habita anno 1997, Causae Ponente Excellentissimo Domino Remigio Ragonesi, Archiepiscopo titulari Ferentiensi, declaraverunt iuve nem Aegidium Bullesi heroum more virtutes théologales, cardinales et his adnexas coluisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Ponente meque Antistite a Secretis Congregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sol lemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum Temperantia et tum in proximum, Fortitudine, eisque necnon adnexis, de cardinalibus in gradu heroico, Prudentia, Servi Dei Iustitia, Aegi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum dii Bullesi, Christifidelis laici e Tertio Ordine S. Francisci, 281 in casu et ad ef fectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. 8 S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis TUSCULANA Beatificationis et canonizationis Servae Dei Mariae Teresiae (in saec.: Teresiae Mariae Casini) fundatricis Congregationis Sororum Oblatarum a S. Corde Iesu (1864-1937) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Cessare numquam potest Ecclesia Dominum messis ut operarios in messem suam mittat rogare (cf. Mt 9, 38), neque abstinere a proponendo futurae praesertim progeniei perspicuo ac animoso vocationis amplectendae studio: quam deinceps iuvabit ut veritatem Dei vocantis discernat eique magnanimiter respondeat; peculiarem adhibere curam de formatione candi datorum ad presbyteratum » (Ioannes Paulus II, Adhort. Apost, post-synod. Pastores dabo vobis, 2: AAS, LXXXIV [1992], 659). Ecclesiae sollicitudinem de vocationibus deque sacerdotum sanctificatio ne Serva Dei Maria Teresia Casini participavit quae, multimodis, formatio nem curavit puerorum ad sacerdotium candidatorum, utque Sacrum Iesu Cor consolaretur de presbyterorum infidelitate. Fidelis haec Christi discipula Tusculi nata est die 27 mensis Octobris anno 1864 a Thoma Casini et Melania Rayner, legitimis coniugibus locuple tamus. Biduo post est in ecclesia urbis cathedrali baptizata et anno 1872 sa cramentum accepit Confirmationis. Eius christianae educationi peculiari modo prospexit pater optimus, qui eam Deum cognoscere docuit et preca tionem diligere ac pauperes, atque peccatum fugere. Amatissimo parente mortuo (anno 1874), familia Cryptam Ferratam migravit, in domum avo lo - A A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 282 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale rum maternorum. Cum Romae alumna erat Matronarum a Sacro Corde, magna cum pietate primum ad eucharisticam mensam accessit. Ad fami liam reversa propter valetudinem, magis appetivit se Domino consecrare, quamvis familiares eam ad vitam coniugalem dirigere conarentur. Anno 1882, ad praecepta confessarii docilis sine ulla cunctatione ad sanctitatem contendit, mundi reliquit inania et maiore cum fervore pietatem eucharisti cam atque caritatem erga pauperes coluit. Privatim vota suscepit oboedien tiae, castitatis ac paupertatis, nomen est professa in Zelatrices, quae dice bantur, Sacri Cordis et per bonas lectiones in cognitione inque Dei servitio est progressa. Quorundam suorum familiarium repugnantiae non cedens, in timum suum instinctum secuta introivit anno 1885 inter Clarissas a Sanc tissima Conceptione, Romae domicilium habentes, sed paucis post mensibus fuit ei egrediendum per causam valetudinis; postea confessarius eam in aliud opus inseruit, quod celeriter est exstinctum conditrice mortua. Post quam Cryptam Ferratam repetivit, Serva Dei coetum puellarum constituit eo consilio, ut pro sanctificatione sacerdotum precarentur et Cor Iesu eo rum peccatis transfixum consolarentur. Opus, etsi in multa paupertate in que variis difficultatibus versaretur confirmatum est suamque sedem Cryptae Ferratae collocavit, propter generositatem et sacrificia Servae Dei, quae in Romae viis mendicavit ut pecuniam colligeret necessariam ad aedificium perficiendum. Postridie calendas Februarias, probante Episcopo dioecesano, anno 1894, una cum quinque sodalibus publice condidit Institutum Victimarum Cordis Iesu, quod est deinceps appellatum Oblatarum Sacri Cordis Iesu. Initio Maria Teresia, quae antistita erat communitatis, eiusque sociae vitam egerunt clausurae seque dederunt adorationi perpetuae Eucharistiae et congressionibus institutoriis cum loci puellis; sed postea, Episcopo adhor tante, Institutum patuit etiam filiarum populi educationi, ut bonas formaret matres familias. Sollicitudo de clero eam adduxit ad finem faciendum industriae pro puellis et ad aperiendum Romae atque Cryptae Ferratae Opus Parvorum Amicorum Iesu (anno 1925) pueris educandis, qui ingredi seminarium appetebant et sacerdotes fieri. Inceptum, a Sororibus ductum et rectum sapienti cum paedagogia plenaque cum libertatis alumnorum ob servantia, rapide floruit fructusque adidit copiosos. Serva Dei, quae profes sionem temporaneam fecerat anno 1913 et perpetuam anno 1919, ad mor tem usque egregie munere antistitae generalis est iuncta, labori non parcens pro Instituto singulisque Sororibus, quae eam ut matrem dilexerunt. Ea- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 283 rum provexit formationem, observantiam inculcavit Regulae circumposuitque sibi utiles adiutrices. Alacriter et fideliter suam coluit consecrationem religiosam munusque sibi a divina Providentia commissum sancte explica vit, gaudia, dolores et incommoda communicans cum sororibus sodalibus et per omnia gloriam Dei quaerens atque salutem animarum. Fidei simplicita te effulsit, ardore caritatis, spei soliditate. Firmiter credidit in verbum Dei et in Ecclesiae magisterio, peccatum fugit, animam suam, sanctitatis sitientem, precatione, meditatione, apostolico fervore, pietate erga Eucharistiam, Cor Iesu et Matrem Redemptoris aluit. Intimam fovit coniunctionem cum Domino, qui cordi eius locutus est illudque Dei amore, Ecclesiae, proximo rum accendit, praesertim Sororum eius et sacerdotum pauperum, senum, aegrotorum, derelictorum aut peculiarium auxiliorum spiritalium indigen tium; eiusque tam magna caritas fuit, ut se pro iis victimam devovent. Au xilio est fisa divino et etiam in acerbioribus casibus pacem interiorem et laetitiam servavit. Prudens fuit in usu instrumentorum sanctificationis suae, in Instituti administratione, in coeptibus apostolicis, in consiliis, quae filiabus suis spiritualibus dabat. Exemplari modo iustitiam erga Deum et proximum exercuit, temperantiam in bonis terrestribus adhibendis, patien tiam in difficultatibus, fortitudinem in propositis, paenitentiam, humilita tem et vota religiosa. Divinae voluntati obsequens, aequo animo crucem tu lit morborum, quibus annis extremis coacta est immobilis esse. Suam infir mitatem sanctificavit precatione et constanti Congregationis cura. Die 3 mensis Aprilis anno 1937 Cryptae Ferratae sancte vitam terrenam conclu sit, a Sororibus suis dilecta et venerata. Sanctitatis fama, qua in vita innotuit, etiam post mortem duravit, qua propter Episcopus Tusculanus initium fecit Causae beatificationis et canoni zationis per celebrationem Processus Ordinarii Informativi. Decreto promul gato super Causae introductione, apud Vicariatum Romanum instructus est Processus Apostolicus (annis 1982-1985). Horum Processuum vis et auctori tas probata est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto die 8 mensis Novembris promulgato anno 1985. Confecta Positione, inquisitum est ex more an Serva Dei virtutes heroum in modum observavisset. Die 22 mensis Octobris anno 1996, exitu cum felici, Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum est actus. Patres Cardinales deinde et Episcopi die 20 mensis Maii anno 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardinale Ioanne Canestri, declaraverunt Matrem Mariam Teresiam Casini heroum more virtutes théo logales, cardinales iisque adnexas coluisse. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 284 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servae Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinale Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Mariae in Deum Teresiae et tum in proximum, Fortitudine, (in saec.: gationis Sororum Oblatarum a S. eisque Teresiae necnon de cardinalibus adnexis, in gradu Mariae Corde Iesu, Casini), Prudentia, heroico, Fundatricis Servae Congre in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. ffi S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis VALENTINA Beatificationis et Canonizationis Servae Dei Ioannae Mariae Condesa Lluch fun datricis Congregationis Sororum Ancillarum Mariae Immaculatae (1862-1916) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS «Oculi in Domini vultum conversi haud minuunt in apostolo officium erga homines; contra, dum nova eum instruunt potestate historiam afficiendi, validum eum reddunt ut eandem historiam ab iis omnibus liberet quae eam déformant » (Ioannes Paulus II, Adhort. Apost, post-synod. Vita conse crata, 75: AAS, LXXXVIII [1996], 451). Divinam contemplans caritatem, in vultu et in operibus Christi effictam, Ioanna Maria Condesa Lluch est amore erga proximum indigentem in fiammata suamque consecravit vitam iuvenum operariarum atque puella- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 285 rum pauperum humanae christianaeque progressioni hocque modo efficaci ter operam dedit societatis temporis sui evangelizationi et bono animarum. Serva Dei Valentiae in vitam venit, intra Hispaniae fines, die 30 mensis Martii anno 1862 ab Aloisio Condesa Raes, medico, et Ioanna Lluch Martí nez. Sequenti die Baptismum accepit et biennio post Confirmationem. An no 1865 est optimo patre orbata, qui erat in aegrotorum cura cholera mor bo iniectus. Eius igitur educationi pia mater prospexit, sapienter adiuta a praeceptrice Teresia Ballester, quae postea prima Servam Dei secuta est in Congregatione condenda. In familia indolem suam vivacem ac fortem custo dire didicit et rationem agendi sibi comparare oboedientem, humilem et simplicem. Decem annos nata eucharistico Pane primum se aluit, inde pro vita sua spiritali magnam hauriens utilitatem. Sodalis fuit Sodalicii Filia rum Mariae a Sancta Teresia a Iesu, quod est a Sancto Henrico de Ossó y Cervello institutum, aliarumque paroecialium consociationum. Cum fervore incubuit in christianam doctrinam docendas puellas pauperes inque egenos curandos et aegrotos. Privatim votum fecit castitatis seque Virgini Mariae consecravit. Difficilibus cognitis condicionibus iuvenum operariarum Valentinarum et moralibus periculis in quibus cotidie versabantur, mota caritate domum illis recipiendis statuit aperire atque earum consulere humanae religiosaeque educationi. Simul consilium cepit institutum condendi vitae con secratae, eiusmodi apostolatui deditum, arduo sane sed peculiariter necessa rio et urgenti. Magistri spiritualis consensionem habuit atque matris, quae, post aliquod haesitationis tempus, non solum assensa est, verum et conspi cuum patrimonium filiae suppeditavit. Hinc, anno 1884, cum aliquibus so dalibus, primum aperuit receptaculum mulieribus operariis et scholam gra tuitam puellulis. Archiepiscopus Valentinus tamen, ut eam experiretur, multos per annos eam dehortatus est a proposito novam condendi congre gationem, quoad, anno 1892, canonicam Operi Servae Dei concessit appro bationem, quod hodie appellatur Institutum Ancillarum Mariae Immacula tae et, sapienter ac diligenter Conditrice regente, secundum spiritum Litte rarum Encyclicarum Rerum novarum Summi Pontificis Leonis XIII operatum est. Die mensis Decembris 10 eodem anno habitum induit religiosum; anno 1895 professionem temporaneam, fecit et anno 1911 perpetuam. Anti stita generalis sedulam adhibuit curam de Sororum formatione, eas incitan do ad sanctitatis absconditae ac tacitae viam percurrendam. Confirmatio nem provexit et auctum Congregationis suae et quattuor novas aperuit do mos, quas crebro visitabat, etsi incommoda uteretur valetudine. In simpli- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 286 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale citate inque humilitate omnibus claro et hilaro fuit exemplo fidelitatis erga Deum, Ecclesiam, consecrationem suam, Regulam, vota religiosa et munus, quod ei Providentia crediderat. Coram Deo vixit, in eius verbum firmiter credidit ac prompte constanterque eius fecit voluntatem. Vitae suae sancti tate fidem propagavit pariterque apostolatum pro mulieribus operariis, qua rum multae in instituta religiosa ingressae sunt aut bonae fuerunt matres familias. Erga eas officiosa fuit ac similiter in pauperes se gessit, aegrotos suasque Sorores, quae eam dilexerunt et cum docilitate atque fiducia secu tae sunt. Toto corde totaque mente Deum amavit, eius servavit legem, pec catum fugit, assidue precationem coluit et peculiarem pietatem in Euchari stiam, Iesum crucifixum ac Virginem Mariam. Prudens fuit in Instituti ad ministratione, in operibus misericordiae exsequendis, in instrumentorum usu pro sua aliorumque sanctificatione. Iusta fuit erga Deum et proximos, potens sui, aequabilis, a bonis rebusque inanibus terrenis aliena, fortis, pa tiens et serena in difficultatibus et in multis infirmitatibus quibus non pau cos per annos est afflicta. Magnam habuit Dei fiduciam suasque Sorores tranquille se divinae Providentiae committere docuit. Cum fervore et impensa pace interiore se praeparavit ad ultimum cum Domino occursum, qui eam ad se vocavit die 16 mensis Ianuarii anno 1916. Sanctitatis fama, qua claruit in vita, etiam annis mansit qui sunt mor tem secuti. Beatificationis et canonizationis Causa inita est ab Archiepisco po Valentino per Processus ordinarii informativi celebrationem (annis 19531955), qui est a Congregatione pro Causis Sanctorum probatus decreto po stridie idus Décembres promulgato anno 1984. Confecta Positione, inquisi tum est an Serva Dei heroum in modum virtutes coluisset. Die 15 mensis Novembris anno 1996 actus est, prospero cum eventu, Consultorum Theolo gorum Congressus Peculiaris. Die 18 mensis Martii anno 1997 Patres Cardi nales et Episcopi, in Sessione Ordinaria, Causae Ponente Excellentissimo Domino Mario Rizzi, Archiepiscopo titulari Balneoregiensi, edixerunt Ma trem Ioannam Mariam Condesa Lluch heroum more virtutes théologales, cardinales iisque adnexas observavisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servae Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Ponente meque Antistite a Secretis Congregationis •1 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 287 Congregatio de Causis Sanctorum ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sol lemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum tum in proximum, Temperantia et Fortitudine, nae Mariae Condesa necnon eisque adnexis, Lluch, Fundatricis de cardinalibus Prudentia, in gradu heroico, Congregationis Iustitia, Servae Dei Ioan Sororum Ancillarum Mariae Immaculatae, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 7 Iulii A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. « S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis VERONEN. Canonizationis beati Ioannis Calabria sacerdotis fundatoris Congregationum Pau perum Servorum et Pauperum Servarum Divinae Providentiae (1873-1954) DECRETUM SUPER MIRACULO Beatus Ioannes Calabria Veronae, in Italia, natus est postridie nonas Octobres anno 1873. Anno 1901 ordinatus sacerdos, ministerio pastorali et operibus misericordiae se tradidit, praesertim pro pauperibus et pueris dere lictis et ad extremam societatem detrusis. Ad hoc assequendum proposi tum, Congregationes Pauperum Servorum et Pauperum Servarum Divinae Providentiae condidit, quas sapienter rexit in Dei atque hominum dolen tium ministerio. Fructuosum explicavit apostolatum etiam extra Opera sua fundata et, vitae sanctitate, verbi, scriptorum et actionum lucem atque ca ritatem Christi in Ecclesia fudit et in temporis sui societate. Ampla ornatus et solida sanctitatis fama, in Domino obdormivit pridie nonas Décembres anno 1954, post vitam devotam pro sanitatis recuperatione Summi Pontifi cis Pii XII, graviter aegrotantis. Beatificationis et canonizationis Causa inchoata est anno 1957 ab Epi scopo Veronensi. Summus Pontifex Ioannes Paulus II, die 17 mensis Apri lis anno 1988 sollemniter eum beatum declaravit. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 288 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Eius canonizationis respectu, Causae Postulatio Congregationi de Causis Sanctorum miram coniectam sanationem iudicandam permisit, in Argenti nae urbe Reconquistensi patratam et intercessioni eiusdem Beati tributam. Sanatio attinet ad Ritam Faccioli, nuptam Braida, quadraginta quattuor annorum, quae anno 1986 animadvertit parvum nodulum in mamilla sini stra, qui gradatim maior factus est et dolens. Die 28 mensis Maii subse quentis anni est mastectomia sinistra radicitus effecta cum lymphadenoctomia axillae, cum de neoplasmate maligno ageretur. Sex post diebus appa ruerunt dyspnoea, cyanosis, haemoptois cum paresi dextra atque hemianopsi dextra. Aliae inspectiones clinicae ostenderunt plagas cerebri probabi liter indolis metastaticae; quapropter aegrota pridie idus Iunias eodem anno remissa domum est cum prognosi quam maxime suspensa quoad vitam. Vespere eiusdem illius diei sacerdos quidam Congregationis Pauperum Ser vorum Divinae Providentiae infirmam visitavit, quae gravibus in condicio nibus versabatur, et una cum propinquis intercessionem invocavit Ioannis Calabria, ut a Deo sanationem obtineret. Postridie invocationes saepe iteratae sunt. Nocte inter diem tertium decimum et diem quartum decimum mensis Iunii anno 1987 ex improviso facta est salubris mutatio condicio num aegrotae generalium, quae die 16 mensis Iunii sine ulla difficultate pervenire potuit ad longinquam urbem Rosarium, ut inspectionibus medi corum se subiceret, quae in lucem protulerunt plagarum cerebri decessionem, quae antea perspectae sunt, et factam perfectam sanationem. De asserto miro, confestim intercessioni ascripto Ioannis Calabria apud Curiam Reconquistensem celebrata est Inquisitio dioecesana, cuius auctori tas probata est a Congregatione de Causis Sanctorum die 10 mensis Februa rii anno 1995. Consilium Medicorum Dicasterii, in sessione habita die 4 mensis Iulii anno 1996, affirmavit sanationem fuisse celerrimam, comple tam, stabilem, et ex scientia huius aetatis inexplicabilem. Die 10 mensis Ia nuarii anno 1997 actus est Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum et die 8 mensis Aprilis insequentis Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium at que Episcoporum, Causae Ponente Excellentissimo Domino Fiorino Taglia ferri, episcopo Viterbiensi. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Car dinalium et Episcoporum, posito dubio num de miraculo constaret divini tus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum exci piens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 289 Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Ponente, meque Antistite a Secretis Congregationis ce terisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater declara vit: Constare Sacerdote, varum de miraculo Fundatore Divinae a Deo patrato, Congregationum Providentiae, videlicet intercedente Pauperum de Beato Servorum celérrima, et completa ac Ioanne Calabria, Pauperum stabili Ser sanatio ne Ritae Faccioli a « cancro mammario con metastasi linfoghiandolari e lesioni cerebrali verosimilmente di natura metastatica ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. 88 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. B S. 88 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis VIEDMEN. Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Artemidis Zatti laici professi Societatis S. Francisci Salesii (1880-1951) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Omnes, qui habebant infirmos variis languoribus, ducebant illos ad eum; at ille singulis manus imponens curabat eos» (Lc 4, 40). Divini Pastoris exemplum secutus, « qui pertransivit benefaciendo et sa nando omnes oppressos a diabolo» (Act 10, 38), Artemis Zatti magnam ha buit caritatem curamque de aegrotis et pauperibus, pro quibus libenter vi tam impendit. Servus Dei ortus est die 12 mensis Octobris anno 1880 in pago Boretto, intra fines posito Guastallensis dioecesis, ab Aloisio Zatti et Albina Vecchi, qui eum christiana imbuerant educatione. Anno 1887 Confirmationem acce pit atque necessario ludo peracto (annis 1886-1889) uti rusticus calo operam suam locupleti agricolarum familiae locavit. Nec paupertas nec labor, quem est puer expertus, eius indolem fregerunt vivacem, effusam et generosam. 20 - A. A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 290 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Ineunte anno 1897, una cum suis, in Argentinam migravit atque in ur be Sinu Albo collocavit domicilium, cuius morales religiosaeque condiciones miserabiles erant. Tamen familia Zatti in christianis mansit principiis atque ecclesiam frequentare perrexit, sicut in Italia facere solebat. Artemis pri mum in deversorio opus obiit ac deinde in lateraria officina. Interim in amicitiam venit Salesianis illius loci et praesertim parocho Carolo Cavalli, qui eius factus est confessarius et spiritalis consiliator. Cum ei tempus erat vacuum a labore, Servus Dei eum ad visitandos aegrotos comitabatur, in exsequiarum atque in Missae celebratione ei ministrabat et gratuito aeditui munere fungebatur. Monitus ut sacerdotium peteret, ardenter est adhortationi assensus atque anno 1900 sedem candidatorum Salesianorum ingressus est in oppido Bernal apud Bonaëropolim. Mox bonam ostendit intellegen tiam, fortem voluntatem, spiritum sacrificii, religiosum fervorem et docilem superioribus oboedientiam. Novum vitae genus, aer, alimonia ei non suffi ciens, labores quos alacriter obibat et in primis assiduitas, quam iuveni sa cerdoti phthisi affecto praebebat, in eius valetudinem pondus habuerunt; unde anno 1902 phthisim contraxit, id temporis insanabilem putatam. Ut se curaret missus est in Salesianam communitatem loci Viedma. Ibi Beatae Mariae Virgini Auxiliatrici pollicitus est se, si sanaretur, aegrotis assistendo esse dediturum. Post aliquot annos, a sacerdote Evaristo Garrone curatus, valetudinarii localis Sancti Ioseph atque adnexae medicamentarii tabernae rectore, perfecte consanuit ac, sicut promiserat, reliquum vitae suae pro aegrotis consumpsit. Tamquam frater laicus anno 1908 professionem religio sam fecit temporaneam et anno 1911 perpetuam. Interea coeperat curam agere medicamentarii tabernae et valetudinarii, quorum postea per plus triginta annos administrator fuit. Cum intellegen tia, peritia, prudentia et singulari caritate munera sustinuit sua, gloriam Dei semper quaerens, proximorum bonum ac generositatem imitans boni Samaritani (cf. Lc 10, 33-35). Aptiores reddidit valetudinarii structuras, for mationis professoriae medicorum prospexit, omnibus cum viribus in dolores physicos et morales infirmorum levandos incubuit, providens ut iis corporis et animae salutem restitueret omnemque suam industriam continuum red dens apostolatum. Cotidie birota vias urbis percurrebat ut aegrotis in eorum domibus assi steret. Fuit etiam infirmorum minister apud Collegium Sancti Francisci de Sales et apud Collegium Filiarum Mariae Auxiliatricis necnon apud carce rem; fautor fuit spiritalis Circuli Operariorum Catholicorum; vitae interfuit 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 291 paroeciali et dioecesanae atque, etsi multa erant negotia, ex consuetudine actibus communibus aderat suae religiosae familiae. Eius plena Deo et pro ximis devotio fide nitebatur simplici et solida immensaque et laeta caritate, quam verbo testatus est et exemplo in omni vitae circumstantia quamque sacramentis aluit, precatione, meditatione, ferventi pietate in Eucharistiam atque in Beatam Virginem Mariam. Propter Dei amorem diligenter eius ob servavit leges, vota religiosa, Regulam; alacriter et cum gaudio multis oc currit incommodis, graves obiit labores et efficaciter operam dedit Regno Christi aedificando, sapienter talenta caelitus accepta feneratus est. Multam nutrivit divinae Providentiae fiduciam; a bonis terrestribus alienus fuit et gaudium diffudit, pacem, spem. Vir fuit iustus, temperans, prudens et for tis in fidelitate erga suam consecrationem atque munus sibi a superioribus concreditum. Anno 1941 magno cum dolore demolitionem vidit valetudina rii, quod tot annis campus fuerat apostolatus eius, ut locus daretur episcopii et curiae dioecesanae exstructioni. Tum consuluit aegrotorum translationi in sedem scholae agrestis Sancti Isidori et, per oeconomicas difficultates, sedulo beneficimi opus suum perre xit. Ab anno 1947 non iam valetudinarium administravit. Mense Iulio anno 1950 de scalis delapsus est. Iussus est conquiescere; quod quidem in oboedientiae spiritu accepit. Sed vires non recuperavit et secuto mense Novembri signa apparuerunt cancri. Cum tranquillitate, pa tientia et fortitudine acres tulit dolores. Sancte in Domino obdormivit idi bus Marths anno 1951, ampla clarus sanctitatis fama, quae maxime signifi cata est in exsequiis, quibus multus populus et numerosae religiosae ac ci viles auctoritates interfuerunt. Haec fama solidata est et aucta volventibus annis; quam ob rem Epi scopus Viedmensis, Sanctae Sedis obtento permissu, ad normam M. P. « Sanctitas Clarior », Causam introduxit beatificationis et canonizationis at que Processum celebravit cognitionalem (annis 1980-1982), cuius auctoritas probata est a Congregatione de Causis Sanctorum per decretum postridie idus Décembres promulgatum anno 1984. Confecta Positione, disceptatum est ex more an Servus Dei heroum in modum virtutes exercuisset. Die 25 mensis Octobris anno 1996, prospero cum eventu, est Consultorum Theolo gorum Congressus Peculiaris actus. Patres porro Cardinales et Episcopi, in Sessione Ordinaria die 8 mensis Aprilis habita anno 1997, Causae Ponente Eminentissimo Cardinale Ioanne Canestri, affirmaverunt Artemidem Zatti heroum more virtutes théologales, cardinales et his adnexas coluisse. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 292 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, die 27 mensis Iunii hoc eodem anno, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum exci piens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus de cretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinale Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum Iustitia, Temperantia Dei Artemidis Zatti, et tum in proximum, Fortitudine, eisque laici professi Societatis S. necnon de adnexis, in cardinalibus gradu Francisci Salesii, Prudentia, heroico, Servi in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997. ® ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. m s. £8 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis VINDOBONEN. Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Iacobi Kern (in saec.: Francisci Alexandri) sacerdotis professi Canoniae Gerusenae Ordinis Praemonstratensis (1897-1924) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Servus Dei Iacobus Kern (in saeculo: Franciscus Alexander) Vindobonae natus est die 11 mensis Aprilis anno 1897. Dum seminarii alumnus erat, ad arma est citus et priori totius mundi bello interfuit, in quo gravi est vulnere affectus, quod causa fuit postea eius mortis. Ordinem Praemonstratensem ingressus, professionem simplicem fecit anno 1921 et or dinationem accepit presbyteralem anno 1922. Cum fervore ministerio pasto rali se dedidit, quod breve fuit, siquidem eum valetudo defecit. Post lon- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 293 gum acerbumque morbum, cum fortitudine exceptum et tranquilla Dei vo luntati obtemperationi, est praemium aeternum adeptus die 20 mensis Oc tobris anno 1924. Fama sanctitatis qua in vita claruit, post mortem quoque duravit; quamobrem Archiepiscopus Vindobonensis anno 1958 initium fecit Causae beatificationis et canonizationis. Die mensis Iulii 11 anno 1995 Summus Pontifex Ioannes Paulus II declaravit Servum Dei Iacobum Kern virtutes théologales, cardinales et his adnexas heroum in modum observavisse. Beatificationis respectu, Postulatio iudicio Congregationis de Causis Sanctorum coniectam permisit miram sanationem, Vindobonae patratam anno 1971 eiusdemque Venerabilis intercessioni ascriptam. Casus pertinet ad puerulum Haraldum Krehan, qui, tres annos natus (anno 1970) ostende re incepit varias valetudinis perturbationes, quales astheniam, vomitionem, soporem, aequilibritatis amissionem. Post aliquas peculiares inspectiones, diagnosis facta est de tumore in parte cerebri dextra. In sectione chirurgi ca, effecta die 24 mensis Iunii anno 1971, tumoris solummodo pars visibilis recisa est, qui histologice agnitus est uti medulloblastoma macrocellulare. Ob singularem tumoris malignitatem medici prognosim tulerunt infaustam quoad vitam, affirmantes puerulum non amplius duos annos esse victurum. Idcirco parentes pueruli aliique propinqui statim intercessionem Iacobi Kern invocaverunt. Pluries precaturi se contulerunt ad eius sepulcrum et domi quoque eum invocare perrexerunt instanter et cum fiducia. Decem post sectionem chirurgicam diebus medici viderunt vulnus esse sanatum et puerulum se plena cum libertate movere. Deinceps inspectiones clinicae pa tefecerunt sanationem fuisse perfectam et stabilem. De casu, miro putato, annis 1991-1992 apud Curiam Vindobonensem instructa est inquisitio dioecesana, cuius auctoritas probata est a Congrega tione de Causis Sanctorum per decretum die 20 mensis Maii anno 1994 pro mulgatum. Dicasterii Consilium Medicorum, in sessione die 4 mensis Iulii anno 1996 acta, edixit sanationem celerem fuisse, completam, stabilem et ex scientia inexplicabilem. Die 24 mensis Ianuarii anno 1997 factus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris et die 15 mensis Aprilis eo dem anno Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Excellentissimo Domino Ottorino Petro Alberti, Archiepiscopo Ca laritano. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Epi scoporum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, re sponsum est prolatum affirmativum. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 294 Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Ponente, meque Antistite a Secretis Congregationis ce terisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater declara vit: Constare de Kern, Sacerdote licet de celeri, miraculo professo a Deo patrato, Canoniae intercedente Gerusenae Ordinis Ven. Servo Dei Praemonstratensis, Iacobo vide completa et stabili sanatione pueruli Haraldi Krehan a « medul- loblastoma al punto di partenza del tetto del 4° ventricolo e con penetrazione nel cervelletto ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 7 mensis Iulii A. D. 1997 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. SB S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis CONGREGATIO PRO EPISCOPIS COLATINENSIS et SANCTI MATTHAEI de finium mutatione DECRETUM Quo aptius christifidelium pastorali curae consuli possit, Exc.mi PP. DD. Gerardus Lyrio Rocha, Episcopus Colatinensis, et Aldo Gema, M.C.CL, Episcopus Sancti Matthaei, unanimi consensu ab Apostolica Sede expostulaverant ut circumscriptionum sibi concreditarum fines aliquantu lum immutarentur. Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi P.D. Alfii Rapisarda, Archiepiscopi titulo Cannensis et in Brasilia Apostolici Nuntii, rata huiusmodi immutationem christifidelium bono pro- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 295 futuram, vigore specialium facultatum sibi a Summo Pontifice Ioanne Pau lo, divina Providentia PP. II, tributarum, oblatis precibus annuendum cen suit. Quapropter, hoc Decreto, perinde valiturum ac si Apostolicae sub plumbo datae forent, a dioecesi Colatinensi distrahit partem territorii muni cipii novi vulgo « Viia Valerio » paroeciae vulgo « Sooretama » pertinentem, eamque dioecesi Sancti Matthaei adnectit, mutatis, hac ratione, utriusque ecclesiasticae circumscriptionis finibus. Quamobrem documenta et acta praefati territorii clericos, fideles ac bona temporalia respicientia a Curia Colatinesis ad Curiam Sancti Matthaei transmittantur. Ad haec perficienda Congregatio pro Episcopis deputat memoratum Exc.mum Apostolicum Nuntium vel, ipso a sede absente, negotiorum Sanctae Sedis in Brasilia gestorem, necessarias et opportunas eisdem tribuens facultates etiam subde legandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica digni tate constitutum, onere imposito ad eandem Congregationem, cum primum fas erit, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Congregationis pro Episcopis, die 28 Novem bris anno 1997. 83 BERNARDINUS card. GANTIN, Praef. 83 Georgius M. Mejia, a Secretis. L. © S. In Congr. pro Episcopis tab., n. 824/97 CAXIENSIS AUSTRALIS et SANCTAE CRUCIS IN BRASILIA de finium mutatione DECRETUM Quo aptius christifidelium pastorali curae consuli possit, Exc.mi PP. DD. Nei Paulus Moretto, Episcopus Caxiensis Australis, et Aloisius Sinesius Bohn, Episcopus Sanctae Crucis in Brasilia, unanimi consensu ab Apostoli ca Sede expostulaverunt ut circumscriptionum sibi concreditarum fines ali quantulum immutarentur. Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi P.D. Alili Rapisarda, Archiepiscopi titulo Cannensis et in Bra- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 296 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale silia Apostolici Nuntii, rata huiusmodi immutationem christifidelium bono profuturam, vigore specialium facultatum sibi a Summo Pontifice Ioanne Paulo, divina Providentia PP. II, tributarum, oblatis precibus annuendum censuit. Quapropter, hoc Decreto, perinde valiturum ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, a dioecesi Caxiensi Australi distrahit inte grum territorium paroeciae « Sanctae Mariae de Purificatione » in civitate vulgo Muçum, atque territorium paroeciae « Sancti Ioannis Baptistae », in civitate vulgo Vespasiano Correa, eaque dioecesi Sanctae Crucis in Brasilia adnectit, mutatis, hac ratione, utriusque ecclesiasticae circumscriptionis fi nibus. Ad clerum quod attinet statuit ut simul ac praesens Decretum ad ef fectum deductum fuerit sacerdotes Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius territorio ecclesiasticum officium detinent; ceteri autem sacerdotes, clerici seminariique tirones circumscriptioni illi incardinentur vel incardinati maneant in cuius territorio legitimum habent domicilium. Quamobrem do cumenta et acta praefatorum territoriorum clericos, fideles ac bona tempo ralia respicientia a Curia Caxiensi Australi ad Curiam Sanctae Crucis in Brasilia transmittantur. Ad haec perficienda Congregatio pro Episcopis de putat memoratum Exc.mum Apostolicum Nuntium vel, ipso a sede absente, negotiorum Sanctae Sedis in Brasilia gestorem, necessarias et opportunas eis dem tribuens facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quem libet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad eandem Congregationem, cum primum fas erit, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Congregationis pro Episcopis, die 12 Decem bris anno 1997. 88 BERNARDINUS card. GANTIN, Praef. 88 L. © S. In Congr.. pro Episcopis tab., n. 703/97 Georgius M. Mejia, a Secretis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 297 CRUCIS ALTAE et PASSOFUNDENSIS de finium mutatione DECRETUM Quo aptius christifidelium pastorali curae consuli possit, Exc.mi PP.DD. Iacobus Robertus Hilgert, Episcopus Crucis Altae, et Urbanus Iosephus Allgayer, Episcopus Passofundensis, unanimi consensu ab Apostolica Sede expostulaverunt ut circumscriptionum sibi concreditarum fines aliquantu lum immutarentur. Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi P.D. Alfii Rapisarda, Archiepiscopi titulo Cannensis et in Brasilia Apostolici Nuntii, rata huiusmodi immutationem christifidelium bono profuturam, vigore specialium facultatum sibi a Summo Pontifice Ioanne Pau lo, divina Providentia PP. II, tributarum, oblatis precibus annuendum cen suit. Quapropter, hoc Decreto, perinde valiturum ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, a dioecesi Crucis Altae distrahit integrum territorium paroeciae « Dominae Nostrae de Lourdes » in civitate vulgo No va Alvorada, atque territorium paroeciae « Sancti Michaelis Arcangeli », in civitate vulgo Itapuca, eaque dioecesi Passofundensi adnectit, mutatis, hac ratione, utriusque ecclesiasticae circumscriptionis finibus. Ad clerum quod attinet statuit ut simul ac praesens Decretum ad effectum deductum fuerit sacerdotes Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius territorio ecclesiasti cum officium detinent; ceteri autem sacerdotes, clerici seminariique tirones circumscriptioni illi incardinentur vel incardinati maneant in cuius territo rio legitimum habent domicilium. Quamobrem documenta et acta praefatorum territoriorum clericos, fideles ac bona temporalia respicientia a Curia Crucis Altae ad Curiam Passofundensem transmittantur. Ad haec perficien da Congregatio pro Episcopis deputat memoratum Exc.mum Apostolicum Nuntium vel, ipso a sede absente, negotiorum Sanctae Sedis in Brasilia gestorem, necessarias et opportunas eisdem tribuens facultates etiam subdele gandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad eandem Congregationem, cum primum fas erit, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Congregationis pro Episcopis, die 12 Decem bris anno 1997. 83 BERNARDINUS card. GANTIN, Praef. 83 Georgius M. Mejia, a Secretis. L. © S. In Congr. pro Episcopis tab., n. 722/97 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 298 PROVISIO ECCLESIARUM Latis decretis a Congregatione pro Episcopis, Ioannes Paulus Pp. II, per Apostolicas sub plumbo Litteras, iis quae sequuntur Ecclesiis sacros Prae sules praefecit, videlicet: — Titulari episcopali Ecclesiae Timicitanae R.D. Ioannem Du, hactenus in Seminario archidioecesis Nominis Iesu pro spiri tualibus Moderatorem, quem Auxiliarem eiusdem archidioecesis deputavit. die 21 Novembris 1997. — Titulari episcopali Ecclesiae Vazaritanae Diddensi R.D. Iosephum Palma, e clero archidioecesis Iarensis, hactenus in loco vul go dicto Borotoc Nuevo parochum, quem Auxiliarem archidioecesis Nomi nis Iesu deputavit. die 28 Novembris. — Cathedralibus Ecclesiis Corcagiensi et Rossensi, in vicem unitis, Exc.mum P.D. Ioannem Buckley, hactenus Episcopum titula rem Leptimagnensem et Auxiliarem earundem dioecesium. die 19 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Maasinensi, Exc.mum P.D. Pretiosum Cantillas, hactenus Episcopum titularem Vicensem Caesaris et Auxiliarem archidioecesis Nominis Iesu. die 20 Ianuarii 1998. — Cathedrali Ecclesiae Masbatensi R.D. Ioel Baylon, e clero dioecesis Legazpiensis, hactenus in loco vulgo dicto Bigaa parochum. die 14 Februarii. — Archiepiscopum Coadiutorem archidioecesis Cochabambensis Exc.mum P.D. Titum Solari, S.D.B., hactenus Episcopum titularem Aquaenovensem in Numidia et Auxiliarem archidioecesis Santae Crucis de Sierra. die 7 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Potosiensi in Bolivia Exc.mum P.D. Valtherum Pérez Villamonte, hactenus Episcopum titularem Curubitanum et Auxilia rem archidioecesis Sucrensis. — Titulari episcopali Ecclesiae Elvensi R.D. Thomam Petrum Barbosa da Silva Nunes, e clero Patriarchatus Lisbonensis, Officii dioecesani Institu tioni Religiosae tradendae moderatorem, quem deputavit Auxiliarem eius dem Patriarchatus. — Titulari episcopali Ecclesiae Hierpinianensi R.D. Iosephum Franci scum Sanches Al ves, hactenus Vicarium generalem Eborensem, quem depu tavit Auxiliarem Patriarchatus Lisbonensis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 299 — Titulari episcopali Ecclesiae Casamedianensi R.D. Eduardum Benes de Sales Rodrigues, hactenus Vicarium generalem archi dioecesis Iudiciforensis, quem deputavit Auxiliarem archidioecesis Portale grensis in Brasilia. die 11 Martii 1998. — Titulari episcopali Ecclesiae Tabuniensi R.P. Georgium Mazur, Societatis Verbi Divini in Russia superiorem, quem deputavit Auxi liarem Administrationis Apostolicae Siberiae Latinorum. die 23 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Chusirensi R.D. Clementem Pickel, paro chum in urbe vulgo Marks, quem deputavit Auxiliarem Administrationis Apostolicae Russiae Europaeae Latinorum. — Cathedrali Ecclesiae Luceoriensi Exc.mum P.D. Markijan Trofimiak, hactenus Episcopum titularem Auziensem et Auxiliarem Leopolitanum Latinorum. die 25 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Christoliensi Exc.mum P.D. Danielem Labille, hactenus Episcopum Suessionensem. — Cathedrali Ecclesiae Campaniensi R.D. Adamantinum Prata de Carvalho, O.F.M., in Brasilia Conceptionis B. Mariae Virginis provinciae Ordi nis Fratrum Minorum sodalem, hactenus paroeciae Sancti Laurentii in ea dem dioecesi Parochum. — Cathedrali Ecclesiae Otonipolitanae Exc.mum P.D. Diogum Reesink, O.F.M., hactenus Episcopum Almenarensem. — Ordinariatui Militari Canadae, R.D. Donaldum Thériault, e clero dioecesis Londonensis hactenus curionem paroeciae Sancti Francisci Xaverii in civitate Tilbury et Vicarium episcopalem eiusdem dioecesis. — Titulari episcopali Ecclesiae Curubitanae Exc.mum P. D. Claudium Silvero Acosta, S.C.I. de Bétharram, hactenus Episcopum Oviedopolitanum, quem constituit Auxiliarem dioecesis Sanctissimae Incar nationis. die 26 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Oviedopolitanae R.P. Ignatium Gogorza Izaguirre, S.C.I. de Bétharram, hactenus paroeciae vulgo nuncupatae « Sagrado Corazón de Jesús » curionem in dioecesi De Parania Superiore. — Titulari Ecclesiae Rusellensi R.P. Marcellum Zago, hactenus Missionarium Oblatorum Beatae Mariae Virginis Immaculatae Mo deratorem generalem, quem constituit Congregationis pro Gentium Evange lizatione a Secretis et archiepiscopali dignitate ornavit. die 28 Martii. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 300 CONGREGATIO PRO GENTIUM EVANGELIZATIONE PROVISIO ECCLESIARUM Ioannes Paulus divina Providentia Pp. II, latis decretis a Congregatione pro Gentium Evangelizatione, singulis quae sequuntur Ecclesiis sacros Pastores dignatus est assignare. Nimirum per Apostolicas sub plumbo Lit teras praefecit, seu nominavit. — Coadiutorem dioecesis Meerutensis R.D. Osvaldum Lewis, Vicarium generalem Lucknovensem. die 21 Novembris 1997. — Episcopum coadiutorem Bangassuensem R.P. Ioannem-Iosephum Aguirre Muñoz, M.C.C.I., praefati Instituti religiosi in Repu blica Africae Mediae provincialem. die 13 Decembris. — Coadiutorem Exc.mi P.D. Adeodati M'Sanda Tsinda-Hata, Episcopi Kengensis, R.P. Casparem Mudiso, Societatis Verbi Divini in Urbe Consilii generalis sodalem. — Metropolitanae Ecclesiae Nagpurensi Exc.mum P.D. Abrahamum Viruthakulangara, hactenus Episcopum Khandvaënsem. die 17 Ianuarii 1998. — Metropolitanae Ecclesiae Taunggyiensi, noviter erectae, Exc.mum P.D. Matthaeum U Shwe, hactenus Episcopum eiusdem sedis episcopalis. — Titulari episcopali Ecclesiae Canapitanae R.P. Ioannem Ha Tiong Hock, Vicarium generalem atque Seminarii maioris archidioecesis Kuchingensis rectorem, quem deputavit Auxiliarem praefatae metropolitanae Ec clesiae. — Titulari episcopali Ecclesiae Thignicensi R.P. Anastasium Cahango, O.F.M. Cap., paroeciae «Nossa Senhora de Fatima» nuncupatae in urbe Luandensi curionem, quem constituit Auxiliarem archidioecesis Luandensis. — Titulari episcopali Ecclesiae a Vico Augusti R.P. Albertum Campos Hernández, O.F.M., in oppido vulgo dicto Rushooka sito in Ugandensi re gione dioecesis Mbararaënsis superiorem, quem constituit Vicarium Aposto licum Sancti Iosephi de Amazones. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Gentium Evangelizatione 301 — Cathedrali Ecclesiae Miarinarivensi R.D. Rai mundum Razakarinvony, archidioecesis Antananarivensis Vicarium generalem. die 14 Februarii 1998. — Cathedrali Ecclesiae Gibraltariensi R.D. Carolum Caruana, Vicarium generalem necnon cathedralis templi eiusdem dioecesis administratorem. — Cathedrali Ecclesiae Kolensi R.P. Stanislaum Lukumwena, O.F.M., praefati Ordinis per Rempublicam Democraticam Congensem atque Rempu blicam Africae Mediae Ministrum provincialem. — Titulari episcopali Ecclesiae Utimmirensi R.D. Bernardum Kasanda Mulenga, e clero dioecesis Mbugimayensis, quem constituit Auxiliarem prae fatae circumscriptionis ecclesiasticae. — Titulari episcopali Ecclesiae Molicunzensi R.P. Iosephum Gustavum Ste-Marie, Missionariorum Africae sodalem, quem constituit Auxiliarem Dedzaënsem. — Metropolitanae Ecclesiae Hochiminopolitanae Exc.mum P.D. Ioannem Baptistam Pham Minh Mân, hactenus Episcopum coadiuto rem Mythoënsem. die 1 Martii. — Metropolitanae Ecclesiae Huéensi Exc.mum P.D. Stephanum Nguyên Nhu Thè, hactenus Archiepiscopum titularem Tipasitanum in Mauretania et Administratorem Apostolicum « sede vacante et ad nutum Sanctae Se dis » praefatae archidioecesis. NOMINATIONES Peculiaribus datis decretis, Congregatio pro Gentium Evangelizatione ad suum beneplacitum renuntiavit: die 1 Martii 1998. — Em.mum P.D. Paulum Iosephum S.R.E. Cardina lem Pham Dinh Tung, Archiepiscopum Metropolitam Hanoiensem, Admi nistratorem Apostolicum « sede plena et ad nutum Sanctae Sedis » dioecesis Langsonensis et Caobangensis. die 25 Martii. — Exc.mum P.D. Floribertum Songasonga Mwitwa, Epi scopum Koluezensem, Administratorem Apostolicum « sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis » archidioecesis Lubumbashiensis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 302 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale DIARIUM ROMANAE CURIAE Il Santo Padre Giovanni Paolo II ha ricevuto in Udienza: Lunedì, 9 Marzo 1 9 9 8 , S.E. il Signor dente della Repubblica del Burundi. PIERRE BUYOYA, Venerdì, 20 Marzo 1 9 9 8 , S.E. il Signor ARNOLDO CAYO, Presidente della Repubblica del Nicaragua. Presi ALEMÁN LA- Venerdì 27 Marzo 1 9 9 8 , S.E. il Signor ROBERTO GONZALEZ, Ministro degli Affari Esteri di Cuba. ROBAINA Da sabato 21 a lunedì 23 marzo 1998 il Santo Padre si è recato in Apostolico pellegrinaggio in Nigeria. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 7 marzo » » 1998. S.E. mons. Andrea Cordero Lanza di Montezemolo, Arci vescovo tit. di Tuscania, Nunzio Apostolico in Italia e nella Repubblica di San Marino. » S.E. mons. Manuel Monteiro de Castro, Arcivescovo tit. di Beneventum, Nunzio Apostolico in Sud Africa, Namibia e Swaziland, Nunzio Apostolico in Le sotho. Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 19 febbraio 24 » 1997. Il dott. Carlos Blanco Pérez Ascario e il prof. Guglielmo León Escobar Herrán, Consultori del Pontificio Consiglio per la Famiglia « ad quinquennium ». 1998. Il rev. Nicola Bux; p. Euthymius Satre Santos, C.M.F.; p. Szczepan T. Praskiewicz, O.C.D.; p. Marek Inglot, S.I., Consultori della Congregazione delle Cause dei Santi « ad quinquennium ». 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 7 marzo 1998. » » » » » » » » » 9 » » » » » » » » 12 » » 14 » » 28 » » » » » 303 Il rev. Giovanni D'Ercole F.D.P., Capo ufficio nella Se zione per gli Affari Generali della Segreteria di Stato. S.E. mons. Jorge Maria Mejía, Arcivescovo tit. di Apollo nia, Archivista e Bibliotecario di Santa Romana Chiesa. S.E. mons. Francesco Monterisi, Arcivescovo tit. di Alba Marittima, Segretario della Congregazione per i Vescovi. S.E. mons. Francesco Monterisi, Arcivescovo tit. di Alba Marittima, Segretario della Congregazione per i Vescovi, Segretario del Collegio Cardinalizio. L'Em.mo Signor Cardinale Joachim Meisner, Membro della Prefettura degli Affari Economici della Santa Se de « in aliud quinquennium ». P. David Jaeger, O.F.M., Consultore del Pontificio Consi glio per l'Interpretazione dei Testi Legislativi « ad quinquennium ». Mons. Raffaello Funghini, Uditore di Rota, Consigliere della Penitenzieria Apostolica. I monsignori Lucian Lamza e Djura Dzudzar, Capi Uffi cio nella Congregazione per le Chiese Orientali. Gli Em.mi Signori Cardinali Roger Etchegaray, Simon D. Lourdusamy, Paul Poupard, Achille Silvestrini, Edward I. Cassidy, Membri del Pontificio Consi glio per il Dialogo Inter-Religioso « in aliud quin quennium ». Mons. Karel Kasteel, Segretario del Pontificio Consiglio « Cor Unum ». Il rev. Francisco Azcona San Martin, Sotto-Segretario del Pontificio Consiglio « Cor Unum ». NECROLOGIO 3 marzo 8 12 » » 13 » » » 16 » » » 18 19 » » 20 » 1998. Mons. John F. O'Grady, Vescovo em. di Prince George (Canada). » Mons. Luigi Boccadoro, Vescovo em. di Viterbo (Italia). » Mons. Louis Lévesque, Arcivescovo em. di Rimouski (Ca nada). » Mons. Paul Etoga, Vescovo em. di Mbalmayo (Camerun). » Mons. Jacques Ménager, Arcivescovo em. di Reims (Fran cia). » Mons. Antonio Mazza, Vescovo em. di Piacenza-Bobbio (Italia). » Mons. Jacson Damasceno Rodrigues, Vescovo tit. di Lamfua. » Mons. Alberto Tre visan, Vescovo tit. di Centuriones. » Mons. Jean-Baptiste Outhay Thepmany, Vescovo tit. di Sf asteria. » Mons. Jean Zoa, Arcivescovo di Yaounde (Camerun). 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 304 22 marzo 25 28 » » 30 » 1998. Mons. John R. Keating, Vescovo di Arlington (Stati Uniti d'America). » Mons. Neil Willard, Vescovo tit. di Tisedi. » Mons. Luke P. Matlatarea, Vescovo di Bereina (Papua Nuova Guinea). » Mons. André Loucheur, Vescovo em. di Bafia (Camerun). 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it An. et vol. XC 2 Maii 1998 N. 5 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano - Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA IOANNIS PAULI PP. II LITTERAE DECRETALES quibus beato Aegidio Mariae a Sancto Ioseph Pontillo sanctorum honores decer nuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Ite ergo ad exitus viarum et quos cumque inveneritis, vocate ad nuptias » (Mt 22, 9). Quemadmodum similitudinis servi fecerunt, beatus Aegidius Maria a Sancto Ioseph (saeculari nomine Franciscus Pontillo appellatus) Deo iubenti obtempera vit atque suam vitam magna ex parte in Neapolitanis viis exegit, lumen et Christi caritatem in plebem potissimumque in pauperes effundendo necnon Redemptionis ad epulas participandas cunctos invitando. Humilis hic S. Francisci Assisiensis filius Tarentina in urbe ex Cataldo Pontillo et Gratia Procaccio die xvi mensis Novembris anno MDCCXXIX natus est. Puer iam opus apud restiarios incepit ac patre orbus suam sustentare debuit pauperem familiam. Anno MDCCLIV Fratrum Minorum Alcantarinorum familiam adeptus est Provinciae Lupianae, illud tandem consilium complens, scilicet « pro Domino cogitandi et operandi ». Religiosis votis nun cupatis, ad Squinzanum claustrum ut coqui opus sustineret atque anno MDCCLIX Neapolim missus est, ubi mansit usque ad mortem. Ibidem pri mum fuit coquus, deinde ianitor, tum mendicans urbis per vias. Bona sane valetudine praeditus et eximiis virtutibus, inter quas humilitas, facilitas, orationis sacrificiique spiritus eminebant, suum tenue officium effecit ut evangelizationis solidarietatisque in populum christianae opus indefessum fieret atque tanta fuit eius pro omnibus sollicitudo et amor, ut Neapolis ha21 - A A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 306 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale beretur solator. Dum stipes pro suo claustro colligebat, pacem ac spem in hominum cordibus largiter disseminavit; cum flentibus flevit et cum gau dentibus gavisus est, omnibus suae sanctae vitae exemplo verborumque sa pientia caeli semitas commonstrans. « Deum amate, Deum amate », iterare solebat iis quotquot eum conveniebant quotide et laboriose urbis per vias peregrinantem. Nobiles et eruditi hoc cum franciscali, simplicem et fidei plenum adhibente sermonem, colloqui cupiebant. Aegroti de suis aerumnis levabantur, eum prope se suscipientes. Pauperes, derelicti atque vexati in humili illo mendico vultum Dei misericordis detegebant. Cum loci illi socia libus contentionibus extremaque rerum penuria spiritusque premerentur, omnes ad cordis conversionem, ad reconciliationem cum Deo proximoque, ad bona aeterna conquirenda vocabat. Cum Deo constans coniunctio, fer vens in Christi humanitatem, Eucharistiam, Virginem Mariam devotio, Re gulae et religiosorum votorum perfecta laetaque observantia, animam eius simplicem et in Domini voluntatem pronam aluerunt eumque fulgidum si gnum effecerunt Dei sanctitatis et germanum Evangelii testem. Sanctitatis fama signorumque perfusus, die VII mensis Februarii anno MDCCCXII ad aeterna tabernacula demigravit. Paucis annis post beatificationis canonizationisque causa incohata est. Iis peractis a iure illius temporis statutis, Decessor Noster Leo XIII, die v mensis Februarii anno MDCCCLXXXVIII eum Beatum proclama vit. Canonizationis causa die xv mensis Decembris anno MCMXCIV Nobis coram super miro prodiit Decretum, quod Tarenti anno MCMXXXVII evenit. Favorabilibus exinde suffragiis Patrum Cardinalium et Episcoporum in Consistorio coa dunatorum roborati, statuimus ut ritus canonizationis die u mensis Iunii anno MCMXCVI Romae celebraretur. Hodie igitur apud Basilicam Sancti Petri, inter sacra hanc elocuti su mus Canonizationis formulam: Ad Honorem Sanctae et Individuae Trinitatis, ad exaltationem fidei ca tholicae et vitae christianae incrementum, auctoritate Domini nostri Iesu Christi, beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, matura delibera tione praehabita et divina ope saepius implorata, ac de plurimorum Fra trum Nostrorum consilio, Beatos Ioannem Gabrielem Perboyre, Aegidium Mariam a Sancto Ioseph Pontillo et Ioannem Grande Román Sanctos esse decernimus et definimus, ac Sanctorum Catalogo adscribimus, statuentes eos in universa Ecclesia inter Sanctos pia devotione recoli debere. In nomi ne Patris et Filii et Spiritus Sancti. Eximius praeclarusque hic vir insignes dedit religiosae pietatis operumque bonorum testificationes. Pertinet ipse ad 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 307 spectabiles homines illos qui simpliciter peragrabant urbes, cunctos solan tes, cunctos iuvantes, cunctos salutaribus beneficiis afficientes. Is ideo co ram omnibus fulgens habetur exemplar, unde catholica fides et industria usque proferantur et quam plurimos homines attingant, quo cuncti super nis firmati praesidiis, salutifera Domini dona et Evangelii bona prolixius consequantur. Quod autem decrevimus volumus et nunc et in posterum vim habere, contrariis minime officientibus rebus quibuslibet. Datum Romae apud Sanctum Petrum, die secundo mensis Iunii anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo sexto, Pontificatus Nostri duode vicesimo. EGO IOANNES PAULUS Catholicae Ecclesiae Episcopus Eugenius Sevi, Protonot. Apost. Loco 68 Plumbi In Secret, Status tab., n. 402,678 CONSTITUTIO APOSTOLICA TAUNGGYIENSIS In Myanmara ecclesiastica Provincia Taunggyiensis conditur. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ipso optime opitulante Domino pluribus quidem de causis laetari Nos oportet quod catholicum nomen ubique gentium felix capit incrementum et 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 308 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale uberiores usque effundit fructus. Pro viribus autem Nos studemus interea ecclesiastica passim instituta melioribus instruere condicionibus ac solidioribus etiam iuris ipsius structuris. Hodie propterea ad Myanmarenses Eccle siae communitates animum mentemque convertimus utpote cum earundem occurrere necessitatibus pastoralibus commodisque prorsus spiritalibus concupiscamus. De consilio propterea ipsius Congregationis pro Gentium Evan gelizatione, rogatis iis sententiam quorum interfuit, Apostolica Nostra usi potestate quae sequuntur singula statuimus et decernimus. Novam Provin ciam ecclesiasticam in Myanmara condimus scilicet Taunggyiensem, quam particularem ecclesiam ad gradum archidioecesis metropolitanae attollimus, cui videlicet veluti suffraganeae subici iubemus dioeceses Tunguensem, Kengtunghensem et Loikavensem. Porro Venerabilem Fratrem Matthiam U Shwe, hactenus episcopum Taunggyiensem ad dignitatem stationemque Ar chiepiscopi Metropolitae evehimus, cunctis iuribus concessis officiisque con gruentibus impositis secundum iuris communis praecepta. Haec omnia ut expediantur, Venerabilem Fratrem Aloisium Bressan, Archiepiscopum titulo Severianensem atque in Myanmara Delegatum Apostolicum, legamus eique haec munia praestanda committimus. Re tandem feliciter ad exitum per ducta, documenta apparentur quorum exempla sincera ad Congregationem pro Gentium Evangelizatione transmittantur, contrariis rebus minime qui busvis obstantibus. Datum Romae apud Sanctum Petrum, die decimo septimo mensis Ia nuarii, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo octavo, Pontifica tus Nostri vicesimo. 68 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status IOSEPHUS card. TOMKO Congr. pro Gentium Evang. Praef. Marcellus Rossetti, Carmelus Nicolosi, Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 426.733 Protonot. Apost. Protonot. Apost. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 309 LITTERAE APOSTOLICAE Templum paroeciale Deo dicatum in honorem sanctorum Petri, Marcellini et Erasmi, martyrum, in loco v.d. « Besana Brianza » in archidioecesi Mediolanen si, ad gradum Basilicae minoris evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Ad pleniorem cum Christo firmandam Christifidelium coniunctionem, libenter quidem occasionem capimus divi num cultum diffundendi atque sacras in toto orbe aedes exornandi. Ideo que, cum Venerabilis Frater Noster Carolus Maria S.R.E. Cardinalis Marti ni, Archiepiscopus Mediolanensis, cleri populique vota interpretatus, rogaverit ut templum paroeciale Deo dicatum in honorem sanctorum Petri, Mar cellini et Erasmi, martyrum, in loco v.d. « Besana Brianza » in archidioecesi Mediolanensi situm, ad dignitatem Basilicae minoris eveheretur, petitioni il li libenti animo obsecundare volumus. Itaque de Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum consultu, Apostolicae potestatis No strae plenitudine, statuimus ut sacra illa aedes ad titulum ac dignitatem Basilicae minoris evehatur, omnibus adiectis iuribus et privilegiis, quae templis hoc nomine insignibus rite competunt, secundum Decretum « De ti tulo Basilicae minoris », die ix mensis Novembris anno MCMLXXXIX datum. Contrariis quibusvis non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die III mensis Martii, anno MCMXCVIII, Pontificatus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco ffi Sigilli In Secret. Status tab., n. 429.803 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 310 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SOLLEMNIS CONVENTIO INTER APOSTOLICAM SEDEM ET POLONIAE REM PUBLICAM CONCORDATO KONKORDAT fra la Santa Sede miedzy Stolica_ Apostolsk% e la Repubblica di Polonia i RzeczajDospolita^ Polska^ La Santa Sede Stolica Apostolska e la Repubblica di Polonia i Rzeczpospolita Polska - nell'intento di regolare in maniera stabile ed armonica le mutue re lazioni; - dajza^c do trwalego i harmonij ne go uregulowania wzajemnych stosunków; - tenendo conto che la religione cat tolica è professata dalla maggio ranza dei cittadini della Nazione Polacca; - biora_c pod uwagç fakt, ze religia katolicka jest wyznawana przez wiekszosc spoleczeñstwa polskiego; - rilevando la missione della Chiesa Cattolica, il ruolo che la Chiesa ha svolto nella storia millena ria dello Stato Polacco, nonché il significato del pontificato di Sua Santità Giovanni Paolo II per la storia contemporanea della Po lonia; - podkreslajac poslannictwo Kosciola katolickiego, rol§ odegrana^ przez Kosciól w tysia_cletnich dziejach Pañstwa Polskiego oraz znaczenie pontyfikatu Jego Swi%tobliwosci Papieza Jana Pawla II dia wspólczesnych dziejów Polski; - considerando l'importanza deci siva della riconquista dell'indi pendenza e della sovranità per lo Stato Polacco, e avendo solleci tudine del suo sviluppo; - zwazywszy przelomowe znaczenie odzyskania niepodleglosci i suwerennosci przez Pañstwo Polskie oraz w trosce o jego pomyslny rozwój ; - costatando il contributo rilevante della Chiesa allo sviluppo della persona umana e al consolida mento della moralità; - stwierdzajac doniosly wklad Kosciola w rozwój osoby ludzkiej i umacnianie moralnosci; 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 311 - guidati dai suddetti valori e dai principi comuni del diritto inter nazionale, nonché dai principi ri guardanti il rispetto dei diritti dell'uomo e delle libertà fonda mentali, e l'eliminazione di tutte le forme d'intolleranza e di di scriminazione per motivo di re ligione; - kierujac sic wymienionymi wartosciami oraz powszechnymi zasadami prawa miedzynarodowego, lacznie z normami dotyczacymi poszanowania praw czlowieka i podstawowych swobód oraz wyeliminowania wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji z powodów religijnyeh; - ritenendo che lo sviluppo di una società libera e democratica è fon dato sul rispetto della dignità del la persona umana e dei suoi di ritti; - uznajac, ze fundamentem rozwoju wolnego i demokratycznego spoleczeñstwa jest poszanowanie godnosci osoby ludzkiej i jej praw; - prendendo atto della nuova strut tura organizzativa della Chiesa in Polonia, sancita con la Bolla Pon tifìcia «Totus Tuus Poloniae po pulus»; - uwzgledniajac nowa. struktur^ administracyjna. Kosciola w Polsce ustanowiona. Bulla^ papieska. «Totus Tuus Poloniae populus»; avendo la Repubblica di Polonia preso in considerazione i suoi prin cipi costituzionali e leggi, e la Santa Sede i documenti dei Concilio Va ticano II riguardanti la libertà re ligiosa ed i rapporti tra la Chiesa e la comunità politica, nonché le norme del diritto canonico, hanno deciso di stipulare il presente Concordato. postanowily zawrzec niniejszy Kon kordat, przy czym Rzeczpospolita Polska uwzglednila swe zasady konstytucyjne i ustawy, a Stolica Apostolska - dokumenty Soboru Watykañskiego II dotycza.ee wolnosci religijnej i stosunków pomiedzy Kosciolem a wspólnota. polityczna. oraz przepisy prawa kanonicznego. A tal fine, la Santa Sede, rappre sentata da Sua Eccellenza Monsi gnor Józef Kowalczyk, Arcivescovo titolare di Eraclea e Nunzio Apo stolico a Varsavia, e la Repubblica di Polonia, rappresentata da Sua Eccellenza il Signor Krzysztof Skubiszewski, Ministro degli Esteri, hanno stabilito di comune intesa, quanto segue: W tym celu, Stolica Apostolska, reprezentowana przez Jego Ekscelencjç Ksiedza Józefa Kowalczyka, Arcybiskupa Tytularnego Heraklei, Nuncjusza Apostolskiego w Warszawie, i Rzeczpospolita Polska, reprezentowana przez Jego Ekscelencjç Pana Krzysztofa Skubiszewskiego, Ministra Spraw Zagranicznych, uzgodnily, eo nastçpuje: 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 312 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Articolo 1 Artykul 1 La Repubblica di Polonia e la Santa Sede riaffermano che lo Stato e la Chiesa Cattolica sono, ciascuno nel proprio ordine, indipendenti e au tonomi, e si impegnano al pieno rispetto di tale principio nei loro rapporti reciproci e alla collabora zione per la promozione dell'uomo e del bene comune. Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzaja., ze Pañstwo i Kosciól katolicki sa. - kazde w swej dziedzinie - niezalezne i autonomiczne oraz zobowiajzuja. sic do pelnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we wspóldzialaniu dia rozwój u czlowieka i dobra wspólnego. Articolo 2 Artykul 2 Al fine di mantenere e rafforzare i rapporti tra le Parti Contraenti e per compiere la missione loro affidata, un Nunzio Apostolico risiederà come finora nella capitale della Po lonia, e un Ambasciatore straor dinario e plenipotenziario della Po lonia presso la Santa Sede risiederà a Roma. W celu utrzymania i umacniania wiezi pomiedzy Ukladaja.cymi sic Stronami oraz w celu wypelniania powierzonej kazdemu z nich misji, Nuncjusz Apostolski rezyduje, jak dotychczas, w stolicy Polski, a polski Ambasador nadzwyczajny i pelnomocny przy Stolicy Apostolskiej w Rzymie. Articolo 3 Artykul 3 La Repubblica di Polonia garantisce alla Chiesa Cattolica e alle sue per sone giuridiche e fisiche la libertà di contatti e di comunicazione con la Santa Sede, con le Conferenze Epi scopali, con le Chiese particolari, nonché tra di esse e con altre co munità, istituzioni, organizzazioni e persone, sia nel Paese sia al l'estero. Rzeczpospolita Polska zapewnia Kosciolowi katolickiemu oraz jego osobom prawnym i fìzycznym swobodç utrzymywania stosunków i komunikowania si§ ze Stolica. Apo stolska., z Konferencjami Episkopatów, z Kosciolami partykularnymi, a takze miedzy soba, i z innymi wspólnotami, instytucjami, organi zacjami i osobami w kraju i za granica.. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 313 Articolo 4 Artykul 4 1. La Repubblica di Polonia rico nosce la personalità giuridica della Chiesa Cattolica. 1. Rzeczpospolita Polska uznaje osobowosc prawna. Kosciola katolickiego. 2. La Repubblica di Polonia rico nosce anche la personalità giuridica di tutte le istituzioni ecclesiastiche, territoriali e personali, che hanno tale personalità in conformità alle norme del diritto canonico. L'au torità ecclesiastica ne fa debita notifica ai competenti organi dello Stato. 2. Rzeczpospolita Polska uznaje równiez osobowosc prawna_ wszystkich instytucji koscielnych terytorialnych i personalnych, które uzyskaly taka. osobowosc na podstawie przepisów prawa kanonicznego. Wladza koscielna dokonuje stosownego powiadomienia kompetentnych organów pañstwowych. 3. Su richiesta dell'autorità eccle siastica, altri enti ecclesiastici pos sono ottenere la personalità giuri dica in base alla legge polacca. 3. Inne instytucje koscielne mo ga^ na wniosek wladzy koscielnej uzyskac osobowosc prawna. na podstawie prawa polskiego. Articolo 5 Artykul 5 Nel rispetto del diritto alla libertà religiosa, lo Stato garantisce alla Chiesa Cattolica, senza distinzione di riti, il libero e pubblico eserci zio della sua missione, insieme con l'esercizio della giurisdizione, ge stione e amministrazione dei propri affari, in conformità al diritto ca nonico. Przestrzegaja^c prawa do wolnosci religijnej, Pañstwo zapewnia Kosciolowi katolickiemu, bez wzgledu na obrzadek, swobodne i publiczne pelnienie jego misji, la^cznie z wykonywaniem jurysdykcji oraz zarz%dzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego. Articolo 6 Artykul 6 1. Spetta all'autorità ecclesiastica competente creare le strutture pro prie della Chiesa; ciò riguarda in 1. Tworzenie wlasciwych Kosciolowi struktur nalezy do kompetentnej wladzy koscielnej; dotyczy to 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 314 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale particolare, erigere, mutare e sop primere province ecclesiastiche, arcidiocesi, diocesi, l'ordinariato mi litare, amministrazioni apostoliche, prelature personali e territoriali, ab bazie territoriali, parrocchie, istituti di vita consacrata e società di vita apostolica, nonché altre persone giu ridiche ecclesiastiche. w szczególnosci erygowania, zmieniania i znoszenia prowincji koscielnych, archidiecezji, diecezji, ordynariatu polowego, administratur apostolskich, pralatur personalnych i terytorialnych, opactw terytorialnych, pararli, instytutów zycia konsekrowanego i stowarzyszeñ zycia apostolskiego oraz innych koscielnych osób prawnych. 2. Nessuna parte del territorio po lacco sarà inserita in diocesi o pro vincia ecclesiastica con sede fuori delle frontiere della Repubblica di Polonia. 2. Zadna czesc terytorium polskiego nie bedzie wlaczona do diecezji lub prowincji koscielnej majacej swa_ stolicç poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Nessuna diocesi che ha la sede nella Repubblica di Polonia sarà estesa fuori delle frontiere dello Sta to Polacco. 3. Zadna diecezja majadea swa. stolicç w Rzeczypospolitej Polskiej nie bçdzie sic rozci^gala poza granice Pañstwa Polskiego. 4. Un Vescovo che appartiene alla Conferenza Episcopale Polacca non apparterrà alla Conferenza Episco pale nazionale di un altro Stato. 4. Biskup nalezaey do Konferencji Episkopatu Polski nie bedzie nalezal do krajowej Konferencji Episko patu w innym pañstwie. 5. Un Vescovo che non è cittadino polacco non apparterrà alla Con ferenza Episcopale Polacca. Né eser citerà giurisdizione nella Repubblica di Polonia, fatta eccezione per i Legati o altri Inviati del Papa. 5. Biskup nie beda_cy obywatelem polskim nie bedzie nalezal do Kon ferencji Episkopatu Polski. Biskup taki nie bedzie sprawowal jurysdykcji w Rzeczypospolitej Polskiej, wyjawszy legata lub innego wyslannika papieskiego. Articolo 7 Artykul 7 1. Gli uffici ecclesiastici vengono provvisti dalla competente autorità 1. Urzedy koscielne obsadza kompetentna wladza koscielna zgod- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 315 delia Chiesa, in conformità alle nor me del diritto canonico. nie z przepisami prawa kanonicznego. 2. La nomina e la rimozione dei Vescovi competono esclusivamente alla Santa Sede. 2. Mianowanie i odwolywanie biskupów nalezy wylacznie do Stolicy Apostolskiej. 3. In Polonia, la Santa Sede sce glierà i Vescovi fra gli ecclesiastici che siano cittadini polacchi. 3. Stolica Apostolska bedzie mianowac biskupami w Polsce duchownych, którzy sa. obywatelami polskimi. 4. Prima della pubblicazione della nomina di un Vescovo diocesano, la Santa Sede farà conoscere il suo nome in tempo opportuno al Go verno della Repubblica di Polonia, in via riservata. Si farà di tutto affinché tale comunicazione venga fatta con sollecitudine, nei limiti del possibile. 4. W odpowiednim czasie poprzedzajacym ogloszenie nominacji biskupa diecezjalnego Stolica Apo stolska poda jego nazwisko do poufnej wiadomosci Rzadu Rze czypospolitej Polskiej. Dolozone zostana. starania, aby to powiadomienie nastajpilo mozliwie wczesnie. Articolo 8 Artykul 8 1. La Repubblica di Polonia ga rantisce alla Chiesa Cattolica la li bertà di esercitare il culto, in con formità all'articolo 5. 1. Rzeczpospolita Polska zapewnia Kosciolowi katolickiemu wolnosc sprawowania kultu zgodnie z artykulem 5. 2. L'organizzazione del culto pub blico compete all'autorità ecclesia stica, secondo le norme del diritto canonico e nel rispetto delle relative norme del diritto polacco. 2. Organizowanie kultu publicznego nalezy do wladzy koscielnej zgodnie z przepisami prawa kanonicznego i z zachowaniem odpowiednich przepisów prawa polskiego. 3. Lo Stato garantisce l'inviolabi lità dei luoghi destinati dall'autorità ecclesiastica competente all'eserci zio del culto e alla sepoltura dei 3. Miejscom przeznaczonym przez wlasciwa_ wladzç koscielna. do spra wowania kultu i grzebania zmarlych Pañstwo gwarantuje w tym celu 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 316 defunti, e solo per questo scopo. Per motivi importanti, e d'accordo con la competente autorità ecclesiastica, si può destinare tali luoghi ad altri usi. Tale disposizione non costituisce un limite per l'applicazione della legge polacca per casi di esproprio in conformità con le norme del diritto internazionale. nienaruszalnosc. Z waznych powodów i za zgodgfckompetentnej wladzy koscielnej mozna przeznaczyc te. miejsca na inny uzytek. Niniejszy przepis nie ogranicza stosowania prawa polskiego w przypadkach wywlaszczenia z zachowaniem standardów prawa miedzynarodowego. 4. L'esercizio del culto pubblico in luoghi diversi da quelli menzionati al comma 3, non richiede l'autoriz zazione delle autorità civili, a meno che le rispettive norme del diritto polacco non dispongano diversa mente, specie per motivi di sicurezza e di ordine pubblico. 4. Sprawowanie kultu publicznego w miejscach inny eh niz okreslone w ustepie 3 nie wymaga zezwolenia wladz pañstwowych, chyba ze odpowiednie przepisy prawa polskie go stanowia_ inaczej, w szczególnosci ze wzgledu na bezpieczeñstwo i porza_dek publiczny. 5. L'autorità civile può prendere provvedimenti necessari nei luoghi menzionati al comma 3, anche senza previo avviso dell'autorità ecclesia stica, se ciò fosse indispensabile per la difesa della vita, della salute e dei beni. 5. Wladza publiczna moze podja^c niezbedne dzialania w miejscach okreslonych w ustejpie 3 takze bez uprzedniego powiadamiania wladzy koscielnej, jesli jest to konieczne dia ochrony zycia, zdrowia lub mienia. Articolo 9 Artykul 9 1. Le domeniche e i seguenti giorni festivi sono liberi dal lavoro: 1. Wolne od pracy sa. niedziele i nast§puja_ce dni swiateczne: 1) I gennaio - Solennità di Maria Santissima Madre di Dio (Ca podanno), 1) 1 stycznia - uroczystosc Swietej Bozej Rodzicielki Maryi (dzieñ Nowego Roku), 2) Lunedì di Pasqua, 2) drugi dzieñ Wielkanocy, 3) Solennità del Santissimo Corpo e Sangue di Cristo, 3) dzieñ Bozego Ciala, o 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 317 4) 15 agosto - Solennità dell'As sunzione della B.V. Maria, 4) 15 sierpnia - uroczystosc Wniebowziecia Najswietszej Maryi Panny, 5) I novembre - Solennità di Tutti i Santi, 5) 1 listopada - dzieñ Wszystkich Swietych, 6) 25 dicembre - Solennità del Na tale del Signore, 6) 25 grudnia - pierwszy dzieñ Bozego Narodzenia, 7) 26 dicembre - Secondo Giorno dell'Ottava di Natale. 7) 26 grudnia - drugi dzieñ Bozego Narodzenia. 2. L'estensione del suddetto elenco può avvenire in seguito ad accordo tra le Parti Contraenti. 2. Rozszerzenie powyzszego wykazu moze nastajnc po porozumieniu Ukladajacych sic Stron. Articolo 10 Artykul 10 1. Dal momento della celebrazione, il matrimonio canonico comporta gli effetti del matrimonio contratto secondo la legge polacca, se 1. Od chwili zawarcia malzeñstwo kanoniczne wywiera takie skutki, jakie pocie^ga za soba, zawarcie malzeñstwa zgodnie z prawem polskim, j ezeli (1) fra gli sposi non esistono im pedimenti previsti dalla legisla zione polacca, (1) miedzy nupturientami nie istnieja.przeszkody wynikajace z prawa polskiego, (2) in occasione della celebrazione del matrimonio essi fanno una concorde manifestazione della volontà di produrre tali effetti e (2) zloza. oni przy zawieraniu mal zeñstwa zgodne oswiadczenie woli dotycza.ce wywarcia takich skutków i (3) la celebrazione del matrimonio è stata trascritta nei registri civili su notifica trasmessa all'Ufficio dello Stato Civile entro cinque giorni dalla celebrazione del ma- (3) zawarcie malzeñstwa zostalo wpisane w aktach stanu cywilnego na wniosek przekazany Urzedowi Stanu Cywilnego w terminie piçciu dni od zawarcia o 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 318 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale trimonio; questo termine verrà prolungato, qualora non fosse stato osservato a causa di forza maggiore, fino al momento della cessazione di essa. malzeñstwa; przedluzeniu, dotrzymany wyzszej, do przyczyny. termin ten ulega j ezeli nie zostal z powodu sily czasu ustania tej 2. La preparazione alla celebrazione del matrimonio canonico comprende l'istruzione dei futuri sposi sull'in dissolubilità del matrimonio cano nico e sulle norme del diritto polacco concernenti gli effetti del matrimo nio. 2. Przygotowanie do zawarcia mal zeñstwa kanonicznego obejmuje pouczenie nupturientów o nierozerwalnosci malzeñstwa kanonicznego oraz o przepisach prawa polskiego dotycza_cych skutków malzeñstwa. 3. È di esclusiva competenza del l'autorità ecclesiastica sentenziare circa la validità del matrimonio ca nonico, nonché circa le altre cause matrimoniali previste dal diritto ca nonico. 3. Orzekanie o waznosci malzeñstwa kanonicznego, a takze w inny eh sprawach malzeñskich przewidzianych w prawie kanonicznym, nalezy do wylacznej kompetencji wladzy koscielnej. 4. Sentenziare circa cause matrimo niali nell'ambito degli effetti definiti dalla legislazione polacca, è di esclu siva competenza dei tribunali sta tali. 4. Orzekanie w sprawach malzeñ skich w zakresie skutków okreslonych w prawie polskim nalezy do wylacznej kompetencji sa_dów pañstwowych. 5. La questione della notifica delle sentenze di cui ai commi 3 e 4, potrà essere oggetto di procedimento se condo l'articolo 27. 5. Kwestia powiadamiania o orzeczeniach wskazanych w ustçpach 3 i 4 moze bye przedmiotem postejpowania okreslonego w artykule 27. 6. Allo scopo di tradurre nella pra tica il presente articolo, verranno fatti i necessari cambiamenti nella legislazione polacca. 6. Celem wprowadzenia w zycie niniejszego artykulu dokonane zostana. konieezne zmiany w prawie polskim. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 319 Acta Ioannis Pauli Pp. II Articolo 11 Artykul 11 Le Parti Contraenti dichiarano la volontà di collaborare per difendere e rispettare l'istituzione del matri monio e della famiglia, fondamento della società. Esse rilevano il valore della famiglia, e la Santa Sede, per parte sua, riafferma la dottrina cat tolica sulla dignità e l'indissolubilità del matrimonio. Ukladaja.ce si§ Strony deklaruja. wolç wspóldzialania na rzecz obrony i poszanowania instytucji malzeñ stwa i rodziny bedacych fundamentem spoleczeñstwa. Podkreslaja. one wartosc rodziny, przy czym Stolica Apostolska, ze swej strony, potwierdza nauk§ katolicka. o godnosci i nierozerwalnosci malzeñ stwa. Articolo 12 Artykut 12 1. Riconoscendo il diritto dei ge nitori all'educazione religiosa dei fi gli e il principio della tolleranza, lo Stato garantisce che le scuole pub bliche elementari e medie, nonché i centri prescolastici, gestiti dagli or ganismi dell'amministrazione civile o autogestiti, organizzino, in con formità alla volontà degli interes sati, l'insegnamento della religione nel quadro del relativo programma di scuola o prescolastico. 1. Uznaja^c prawo rodziców do re ligi j nego wychowania dzieci oraz zasadç tolerancji Pañstwo gwarantuje, ze szkoly publiczne podstawowe i ponadpodstawowe oraz przedszkola, prowadzone przez organy administracji pañstwowej i samorzadowej, organizuja. zgodnie z wola. zainteresowanych naukç religii w ramach planu zajeó szkolnych i przedszkolnych. 2. Il programma di insegnamento della religione cattolica ei libri di testo vengono redatti a cura del l'autorità ecclesiastica, che li fa co noscere all'autorità civile compe tente. 2. Program nauczania religii katolickiej oraz podreczniki opracowuje wladza koscielna i podaje je do wiadomosci kompetentnej wladzy pañ stwowej . 3. Gli insegnanti di religione devono avere l'autorizzazione (missio cano nica) del Vescovo diocesano. La re- 3. Nauczyciele religii musza. posiadac upowaznienie (missio canonica) od biskupa diecezjalnego. Cofniêcie 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 320 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale voca di tale autorizzazione com porta la perdita del diritto all'in segnamento della religione. I criteri della preparazione pedagogica, non ché la forma e il modo di completare questa preparazione, saranno ogget to di intese tra le competenti au torità civili e la Conferenza Epi scopale Polacca. tego upowa¿nienia oznacza utratê prawa do nauczania religii. Kryteria wykszta cenia pedagogicznego oraz forma i tryb uzupe niania tego wykszta cenia bêd przedmiotem uzgodnieñ kompetentnych w adz pañstwowych z Konferencj Episko patu Polski. 4. Per quanto concerne il contenuto dell'insegnamento e dell'educazione religiosi, gli insegnanti di religione devono osservare le leggi e le di sposizioni ecclesiastiche; per il resto devono osservare le norme civili. 4. W sprawach tresci nauczania i wychowania religijnego nauczyciele religii podlegaja_ przepisom i zarza^dzeniom koscielnym, a w innych sprawach przepisom pañstwowym. 5. La Chiesa Cattolica ha la libertà di organizzare la catechesi per gli adulti, compresa la pastorale ac cademica. 5. Kosciól katolicki korzysta ze swobody prowadzenia katechezy dia doroslych, lacznie z duszpasterstwem akademickim. Articolo 13 Artykul 13 Ai bambini ed ai giovani cattolici che prendono parte alle colonie, ai campi della gioventù o ad altre for me di villeggiatura collettiva, viene garantito l'esercizio delle pratiche religiose e, in particolare, la par tecipazione alla santa Messa nelle domeniche e nei giorni festivi. Dzieciom i mlodziezy katolickiej przebywajaj3ym na koloniach i obozach oraz korzystaja_cym z inny eh form zbiorowego wypoczynku zapewnia sic mozliwosc wykonywania praktyk religijnych, a w szczególnosci uczestniczenia we Mszy sw. w niedziele i swieta. Articolo 14 Artykul 14 1. La Chiesa Cattolica ha il diritto di istituire e gestire centri di istruzione e di educazione, tra cui scuole ma- 1. Kosciól katolicki ma prawo zakladac i prowadzic placówki oswiatowe i wychowawcze, w tym 3 3 3 1 3 1 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 321 terne e scuole di ogni ordine, in conformità alle norme del diritto canonico e secondo i principi stabiliti dalle rispettive leggi civili. przedszkola oraz szkoly wszystkich rodzajów, zgodnie z przepisami pra wa kanonicznego i na zasadach okreslonych przez odpowiednie ustawy. 2. Neil'attuare un programma mi nimo di materie obbligatorie e nel rilasciare documenti ufficiali, tali scuole si regolano secondo le norme della legislazione polacca. Neil'at tuare invece un programma di in segnamento di altre materie, queste scuole osservano le norme ecclesia stiche. Il diritto polacco decide circa il carattere pubblico di tali scuole e centri. 2. W realizowaniu minimum programowego przedmiotów obowiazkowych i w wystawianiu druków urzedowych szkoly te podlegaja. prawu polskiemu. W realizowaniu programu nauczania pozostalych przedmiotów szkoly te stosuja. sic do przepisów koscielnych. 0 publicznym charakterze tych szkól i placówek decyduje prawo polskie. 3. Gli insegnanti, gli educatori e gli altri impiegati, così come gli alunni e gli allievi delle scuole e dei centri di cui al comma 1 — se queste scuole o centri sono pubblici o parificati con le scuole o i centri pubblici — godono degli stessi diritti e degli stessi doveri spettanti alle analoghe persone delle scuole e dei centri pubblici. 3. Nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy oraz uczniowie i wychowankowie szkól i placówek wymienionych w ustçpie 1 — jesli sa. one szkolami lub placówkami publicznymi albo maja, uprawnienia szkól lub placówek publicznych — maja, prawa i obowiajzki takie same jak analogiczne osoby w szkolach i placówkach publicznych. 4. Le scuole ed i centri di cui al comma 1 saranno sovvenzionati dal lo Stato o dagli organi delle au tonomie territoriali, secondo le si tuazioni e i criteri stabiliti dalle rispettive leggi civili. 4. Szkoly i placówki wymienione w ustçpie 1 beda. dotowane przez Pañstwo lub organy samorzadu terytorialnego w przypadkach i na zasadach okreslonych przez od powiednie ustawy. Articolo 15 Artykul 15 1. La Repubblica di Polonia ga rantisce alla Chiesa Cattolica il di- 1. Rzeczpospolita Polska gwarantuje Kosciolowi katolickiemu prawo 22 - A. A.. S. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 322 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ritto di istituire e gestire liberamente scuole superiori, tra cui università, facoltà autonome e seminari mag giori ecclesiastici, nonché istituti scientifici di ricerca. do swobodnego zakladania i prowadzenia szkól wyzszych, w tym uniwersytetów, odrebnych wydzialów i wyzszych seminariów duchownych oraz instytutów naukowobadawczych. 2. Lo statuto giuridico delle scuole superiori, di cui al comma 1, così come le modalità ed i termini del riconoscimento da parte dello Stato dei gradi e dei titoli accademici ec clesiastici, nonché lo statuto giu ridico delle facoltà di teologia cat tolica nelle università statali, sono regolati da intese tra il Governo della Repubblica di Polonia e la Conferenza Episcopale Polacca, pre viamente autorizzata dalla Santa Sede. 2. Status prawny szkól wyzszych, o których mowa w ustepie 1, a takze tryb i zakres uznawania przez Pañstwo koscielnych stopni i tytulów oraz status prawny wydzialów teologii katolickiej na uniwersytetach pañstwo wy eh reguluja. umowy miedzy Rzadem Rzeczypospolitej Polskiej a Konferencji Episkopatu Polski upowazniona. przez Stolicç Apostolska.. 3. La Pontificia Accademia Teolo gica di Cracovia e l'Università Cat tolica di Lublino sono sovvenzionate dallo Stato. Lo Stato prenderà in considerazione la questione del sus sidio finanziario per le facoltà au tonome di cui al comma 1. 3. Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie i Katolicki Uniwersytet Lubelski sa. dotowane przez Pañstwo. Pañstwo rozwazy udzielanie pomocy fìnansowej odrebnym wydzialom wymienionym w ustçpie 1. Articolo 16 Artykul 16 1. La cura pastorale dei militari di religione cattolica che prestano ser vizio militare effettivo, tra cui quelli di carriera, viene svolta dal Vescovo Castrense nell'ambito dell'ordina riato militare, in conformità al di ritto canonico ed allo statuto ap- 1. Opiekç duszpasterska. nad zolnierzami wyznania katolickiego w czynnej sluzbie wojskowej, w tym równiez zawodowej, sprawuje w ramach ordynariatu polowego Biskup Polowy zgodnie z prawem kanonicznym i statutem zatwierdzonym 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 323 provato dalla Santa Sede d'accordo con le competenti autorità della Re pubblica di Polonia. przez Stolicç Apostolska. w porozumieniu z kompetentnymi wladzami Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ai militari di cui al comma 1 viene garantita la possibilità della libera partecipazione alla santa Mes sa nelle domeniche e nelle feste, se questo non è in contrasto con im portanti doveri d'ufficio. 2. Zolnierzom, o których mowa w ustejpie 1, zapewnia sic mozliwosc swobodnego uczestniczenia we Mszy sw. w niedziele i swieta, jesli nie koliduje to z waznymi obowiajzkami sluzbowymi. 3. I sacerdoti e i diaconi, nonché i membri degli istituti di vita con sacrata e delle società di vita apo stolica dopo la professione perpetua, vengono destinati alla riserva. Per gli alunni dei seminari, per i professi con voti temporanei e per i novizi viene rimandato il servizio militare affinché possano portare a compi mento i loro studi. 3. Kaplani i diakoni oraz czlonkowie instytutów zycia konsekrowanego i stowarzyszeñ zycia apostolskiego po zlozeniu profesji wieczystej zostaja. przeniesieni do rezerwy. Alumnom wyzszych se minario w duchownych, osobom po zlozeniu slubów czasowych oraz nowicjuszom odracza sic sluzbç wojskowa. ze wzgledu na odbywanie nauki. 4. I sacerdoti destinati alla riserva possono essere chiamati ad eserci tazioni militari, solo a scopo di ad destramento per svolgere la funzione di cappellano militare su richiesta del competente superiore ecclesia stico. 4. Kaplani przeniesieni do rezerwy moga, byc powolani do odbywania cwiczeñ wojskowych tylko w celu przeszkolenia do pelnienia funkcji kapelana wojskowego na wniosek wlasciwego przelozonego koscielnego. 5. In caso di mobilitazione generale o di guerra, l'autorità ecclesiastica assegnerà un numero supplementare di sacerdoti per il servizio di cap pellani militari; nonché di diaconi, di alunni di seminari maggiori ec clesiastici e di membri di istituti di vita consacrata e di società di vita 5. W czasie ogloszenia mobilizacji i w czasie wojny wladza koscielna skiera je dodatkowych kaplanów do pelnienia funkcji kapelanów woj skowych, a diakonów, alumnów wyzszych seminariów duchownych oraz czlonków instytutów zycia konsekrowanego i stowarzyszeñ 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 324 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale apostolica, per il servizio sanitario o per il servizio della difesa civile. zycia apostolskiego do sluzby sanitarnej lub sluzby w obronie cy wilnej. Articolo 17 Artykul 17 1. Alle persone che soggiornano ne gli istituti penitenziari, rieducativi e di reinserimento sociale, nonché nel le case di cura e di assistenza sociale, così come in altri istituti e centri di questo genere, la Repubblica di Po lonia garantisce le condizioni per l'esercizio delle pratiche religiose e per il benefìcio dell'assistenza re ligiosa. 1. Rzeczpospolita Polska zapewnia warunki do wykonywania praktyk religijnych i korzystania z poslug religijnych osobom przebywaja_cym w zakladach penitencjarnych, wychowawczych, resocjalizacyjnych oraz opieki zdrowotnej i spolecznej, a takze w inny eh zakladach i placówkach tego rodzaju. 2. Alle persone di cui al comma 1 vengono assicurati in particolare la possibilità di partecipare alla santa Messa domenicale e festiva, alla catechesi ed ai ritiri spirituali, non ché il benefìcio dell'assistenza re ligiosa individuale, tenendo presenti tuttavia gli scopi del soggiorno di tali persone nei centri indicati al comma 1. 2. Osobom, o których mowa w ustçpie 1, zapewnia sic w szczególnosci mozliwosc uczestniczenia we Mszy sw. w niedziele i swieta oraz w katechizacji i rekolekcjach, a takze korzystania z indywidualnych poslug religijnych w zgodzie z celami pobytu tych osób w zakla dach wskazanych w ustepie 1. 3. Al fine di rendere operativi i di ritti delle persone di cui al comma 1, il Vescovo diocesano designerà i cap pellani, con i quali la rispettiva isti tuzione civile stipulerà un apposito contratto. 3. Dia realizacji uprawnieñ osób, o których mowa w ustepie 1, biskup diecezjalny skieruje kapelanów, z którymi odpowiednia instytucja zawrze stosowna. umowç. Articolo 18 Artykul 18 In relazione alla necessità di garan tire la cura pastorale delle mino- Stosownie do potrzeby zapewnienia opieki duszpasterskiej nad czlonka- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 325 ranze etniche, spetta ai Vescovi dio cesani decidere circa l'organizzazio ne del servizio pastorale e della ca techesi nella lingua propria di tali minoranze. mi mniejszosci narodowych biskupi diecezjalni decyduja. o organizowaniu poslugi duszpasterskiej i katechizacji w jezyku wlasciwej mniej szosci. Articolo 19 Artykul 19 La Repubblica di Polonia riconosce il diritto dei fedeli di riunirsi, in conformità al diritto canonico e agli scopi da esso definiti. Se tali as sociazioni attraverso la loro attività ricadono nell'ambito regolato dalla legislazione polacca, esse si regolano anche secondo tale legislazione. Rzeczpospolita Polska uznaje pra wo wiernych do zrzeszania si§ zgodnie z prawem kanonicznym i w celach okreslonych w tym pra wie. Jezeli te zrzeszenia poprzez swa. dzialalnosc wkraczaja. w sfer§ uregulowana. w prawie polskim, podlegaji takze temu prawu. Articolo 20 Artykul 20 1. La Chiesa Cattolica ha il diritto di stampare, pubblicare e divulgare liberamente qualsiasi pubblicazione attinente alla sua missione. 1. Kosciól katolicki ma prawo swobodnego drukowania, wydawania i rozpowszechniania wszelkich publikacji zwiajzanych z jego poslannictwem. 2. La Chiesa Cattolica ha il diritto di possedere e di fare uso di mezzi propri di comunicazione sociale, e anche di trasmettere programmi dalla radio e dalla televisione pub bliche, secondo le norme stabilite dalla legislazione polacca. 2. Kosciól katolicki ma prawo do posiadania i uzywania wlasnych srodków spolecznego przekazu, a takze do emitowania programów w publicznej radiofonii i telewizji, na zasadach okreslonych w prawie polskim. Articolo 21 Artykul 21 1. Apposite istituzioni ecclesiasti che hanno il diritto di esercitare, ciascuna secondo la propria natura, 1. Odpowiednie instytucje koscielne maja, prawo prowadzenia, kazda zgodnie ze swa_ natura., dzialalnosci o 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 326 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale attività di carattere missionario, ca ritativo ed assistenziale. Allo scopo possono darsi strutture organiz zative ed effettuare collette pub bliche. charakterze misyjnym, charytatywnym i opiekuñczym. W tym celu moga, one tworzyc struktury organizacyjne i urzadzac publiczne zbiórki. 2. Le norme della legislazione po lacca sulle collette pubbliche non si applicano alle raccolte di offerte per scopi religiosi, per attività ec clesiastiche , cantativo-assistenziali, scientifiche, istruttive ed educative, nonché a quelle per il manteni mento del clero e dei religiosi, se si effettuano nell'ambito territoriale ecclesiastico, nelle cappelle e nei luo ghi e nelle circostanze definite dalla consuetudine in una data regione e secondo le modalità tradizional mente stabilite. 2. Przepisy prawa polskiego o zbiórkach publicznych nie maja, zastosowania do zbierania ofiar na cele religijne, koscielna. dzialalnosc charytatywno-opiekuñcza., naukow% oswiatowa. i wychowawcza. oraz utrzymanie duchownych i czlonków zakonów, jezeli odbywaja.sie_ w obrçbie terenów koscielnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznosciach zwyczajowo przyjetych w danej okolicy i w sposób tradycyjnie ustalony. Articolo 22 Artykul 22 1. L'attività intrapresa dalle per sone giuridiche ecclesiastiche per scopi umanitari, caritativo-assistenziali, scientifici ed istruttivo-educativi sotto l'aspetto giuridico è pari all'attività svolta per scopi analoghi dalle istituzioni civili. 1. Dzialalnosc sluza.ca celom humanitarnym, charytatywno-opiekuñczym, naukowym i oswiatowowychowawczym podejmowana przez koscielne osoby prawne jest zrównana pod wzgledem prawnym z dzialalnoscia. sìuzaca. analogicznym celom i prowadzona. przez instytucje pañstwo we. 2. Nelle questioni finanziarie delle istituzioni e dei beni ecclesiastici nonché del clero, avendo come punto di partenza la legislazione polacca e le norme ecclesiastiche vigenti, le Parti Contraenti istituiranno una 2. Przyjmujac za punkt wyjscia w sprawach fìnansowych instytucji i dóbr koscielnych oraz duchowieñstwa obowiazuja.ce ustawodawstwo polskie i przepisy koscielne Ukladaja.ce si§ Strony stworza. specjalna. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 327 Acta Ioannis Pauli Pp. II speciale commissione, che si occu perà dei necessari cambiamenti in materia. La nuova normativa pren derà in considerazione i bisogni della Chiesa, tenendo presenti la sua mis sione e l'attuale prassi della vita ecclesiastica in Polonia. komisjç, która zajmie sic koniecznymi zmianami. Nowa regulacja uwzgledni potrzeby Kosciola biorac pod uwagç jego misjç oraz dotychczasowa. praktykç zycia koscielnego w Polsce. 3. Alle autorità civili verranno in dicate l'istituzione ecclesiastica o le istituzioni ecclesiastiche compe tenti per le questioni menzionate al comma 2. 3. Wladzom pañstwowym wskazana zostanie instytucja koscielna lub instytucje koscielne kompetentne w sprawach wymienionych w ustçpie 2. 4. La Repubblica di Polonia, per quanto è possibile, dà appoggio ma teriale per la conservazione e i lavori di restauro dei complessi sacri di valore monumentale e degli edifìci adiacenti, nonché delle opere d'arte che sono patrimonio culturale. 4. Rzeczpospolita Polska w miarç mozliwosci udziela wsparcia materialnego w celu konserwacji i remontowania zabytkowych obiektów sakralnych i budynków towarzyszacych, a takze dziel sztuki stanowiaeych dziedzictwo kultury. Articolo 23 Artykul 23 Le persone giuridiche ecclesiastiche possono acquistare, possedere, usu fruire ed alienare beni immobili e mobili, così come acquisire ed alie nare diritti patrimoniali, secondo le norme della legislazione polacca. Koscielne osoby prawne moga, zgodnie z przepisami prawa pol skiego nabywac, posiadac, uzytkowaé i zbywac mienie nieruchome i ruchóme oraz nabywac i zbywaé prawa majatkowe. Articolo 24 Artykul 24 La Chiesa ha il diritto di costruire, ampliare e conservare edifìci sacri ed ecclesiastici, nonché cimiteri — in conformità con la legislazione po lacca. Della necessità di edificare una chiesa o di erigere un cimitero, decide il Vescovo diocesano o l'Or dinario competente. Le autorità ec- Kosciól ma prawo do budowy, rozbudowy i konserwacji obiektów sa kralnych i koscielnych oraz cmentarzy - zgodnie z prawem polskim. O potrzebie budowy swia.tyni i o zalozeniu cmentarza decyduje bi skup diecezjalny lub inny wlasciwy ordynariusz. Budowç obiektów sa- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 328 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale clesiatiche competenti procedono al la costruzione degli edifìci sacri ed ecclesiastici e all'erezione di un ci mitero, dopo averne concordato l'u bicazione con le autorità competenti e dopo aver ottenuto i necessari permessi amministrativi. kralnych i koscielnych oraz zalozenie cmentarza inicjuja. wlasciwe wladze koscielne po uzgodnieniu miejsca z kompetentnymi wladzami i po uzyskaniu wymaganych decyzji administracy j ny eh. Articolo 25 Artykul 25 1. In ciascuna diocesi, un'apposita commissione istituita dal Vescovo diocesano collaborerà con le autorità civili competenti, allo scopo di pro teggere i beni culturali di valore nazionale, nonché i documenti di archivio o di valore storico-artistico, conservati negli edifìci sacri ed ec clesiastici. 1. W kazdej diecezji komisja powolana przez biskupa diecezjalnego bedzie wspólpracowac z wlasciwymi wladzami pañstwowymi w celu ochrony znajduja_cych si§ w obiektach sakralnych i kosciel nych dóbr kultury o ogólnonarodowym znaczeniu oraz dokumentów archiwalnych o wartosci historycznej i artystycznej. 2. Le autorità civili competenti e la Conferenza Episcopale Polacca daranno norme per rendere accessi bili i beni culturali che sono di pro prietà o sono gestiti dalla Chiesa. 2. Kompetentne wladze pañstwo we i Konferencja Episkopatu Polski opracuja.zasady udostepniania dóbr kultury bedacych wlasnoscia_lub pozostajacych we wladaniu Kosciola. Articolo 26 Artykul 26 Le persone giuridiche ecclesiastiche possono istituire fondazioni. Queste fondazioni si regolano secondo la legislazione polacca. Koscielne osoby prawne moga, zakladac fundacje. Do fundacji tych stosuje sic prawo polskie. Articolo 27 Artykul 27 I problemi che richiedono soluzioni nuove o supplementari saranno re golati mediante nuovi accordi tra le Parti Contraenti, o intese tra il Sprawy wymagaja_ce nowych lub dodatkowych rozwiazañ beda. regulowane na drodze nowych umów miçdzy Ukladaja^cyrni sic Stronami 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 329 Governo della Repubblica di Po lonia e la Conferenza Episcopale Polacca, previamente autorizzata dalla Santa Sede. albo uzgodnieñ miçdzy Rzadem Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencja. Episkopatu Polski upowazniona. do tego przez Stolice_ Apostolska.. Articolo 28 Artykul 28 Le Parti Contraenti cercheranno di risolvere per vie diplomatiche even tuali divergenze tra di loro circa l'interpretazione o l'applicazione delle disposizioni del presente Con cordato. Ukladaja.ce sic Strony beda. usuwac na drodze dyplomatycznej zachodza.ce miedzy nimi róznice dotycza.ce interpretacji lub stosowania niniejszego Konkordatu. Articolo 29 Artykul 29 Il presente Concordato sarà sotto posto a ratifica. Esso entrerà in vigore dopo un mese dal giorno dello scambio dei documenti di ratifica. Il presente Concordato è stato steso a Varsavia il 28 Luglio 1993, in doppio originale, ciascuno in lingua polacca e italiana; ambedue i testi sono ugualmente autentici. Konkordat niniejszy podlega ratyfìkacji. Wejdzie on w zycie po uplywie jednego miesia.ca od dnia wymiany dokumentów ratyfìkacyjnych. Konkordat niniejszy sporzadzono w Warszawie dnia 28 lipca 1993 roku, w dwóch egzemplarzach, kazdy w jezykach polskim i wloskim, przy czym obydwa teksty sa. jednakowo autentyczne. In fede di che, i Plenipotenziari delle Parti Contraenti hanno sottoscritto il presente Concordato e hanno ap posto i propri sigilli. Na dowód czego Pelnomocnicy Ukladajacych sic Stron podpisali niniejszy Konkordat i opatrzyli go pieczeciami. *h Józef Kowalczyk Krzysztof Skubiszewski Conventione inter Apostolicam Sedem et Poloniae Rem Publicam rata habita, XXV mensis Martii anno MCMXCVIII reddita mutuo fuerunt in Civitate mensis Aprilis, ad normam Vaticana. articuli ratihabitionis instrumenta accepta die et Conventio vigere coepit a die XXV XXIX eiusdem Pactionis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 330 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale CONVENTIO INTER APOSTOLICAM SEDEM ET HUNGARIAE REM PUBLICAM DE OPE FERENDA MINISTERII PUBLICI INCEPTIS ALIISQUE NEGOTIIS PROPRIE RELIGIOSIS SEU «VITAE FIDEI» AB ECCLESIA CATHOLICA IN HUNGARIA EXPLENDIS, NEC NON DE QUIBUSDAM CAUSIS AD PATRIMONIUM SPECTANTIBUS ACCORDO MEGÁLLAPODÁS fra la Santa Sede e la Repubblica di Ungheria sul finanziamento delle attività di servizio pubblico e di altre prettamente religiose («della vita di fede») svolte in Ungheria dalla Chiesa Cattolica, e su alcune questioni di natura patrimoniale amely létrejott egyfelól az Apostoli Szentszék, másfelól a Magyar Koztársaság között a Katolikus Egyház magyarországi kozszolgálati és hitéleti tevékenységének finanszírozásáról, valamint néhány vagyoni természetû kérdésról La Santa Sede e la Repubblica di Ungheria (in seguito: le Parti) Az Apostoli Szentszék és a Ma gyar Koztársaság (a továbbiakban: Felek) riferendosi all'Accordo stipulato a Budapest il 9 febbraio 1990 sul riallaccia mento delle relazioni diplomatiche, secondo il quale le Parti avevano deciso di risolvere nel futuro, di comune accordo, particolari que stioni di mutuo interesse, hivatkozva a Budapesten, 1990. februar 9-én, a diplomáciai kapcsolatok helyreállításáról kötött Megállapodásra, mely szerint a Felek úgy döntöttek, hogy a kölcsönös érdeklódésre számot tar to egyedi kérdéseket közös megállapodás útján oldják meg; desiderose di trovare una soluzione dura tura per il finanziamento delle at tività di servizio pubblico e del l'attività «della vita di fede» svolte attól az óhajtól vezérelve, hogy tartos megoldást találjanak a Katolikus Egyház (a továbbiakban: Egyház) magyarországi kozszolgá lati és hitéleti tevékenységének fi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp 331 II in Ungheria dalla Chiesa Cattolica (in seguito: Chiesa), come pure per alcune questioni di natura patri moniale, nanszírozására, valamint néhàny vagyoni természetû kérdésre; tenendo presente la Legge sulla libertà di coscien za, di religione e sulle Chiese (Legge IV del 1990), come pure la Legge sulla sistemazione della condizio ne dello stato di proprietà degli ex-immobili della Chiesa (Legge XXXII del 1991), hanno convenuto quanto segue: szem elótt tartva a lelkiismereti és vallásszabadságról, valamint az egyházakról szóló (1990. évi IV.), illetve a volt egyházi ingatlanok tulajdoni helyzetének rendezéséról szóló (1991. évi XXXII.) tòrvényeket a kovetkezókben állapodtak meg: I I. Articolo 1 1. Cikk Per il finanziamento delle at tività di servizio pubblico della Chiesa, contemplate nella Legge IV del 1990, valgono le regole generali per le istituzioni statali secondo la medesima Legge e le disposizioni del presente Accordo. Az 1990. évi IV. torvényben felsorolt egyházi közszolgalati tevékenységek finanszírozására az aliami intézményekre vonatkozó általános szabályok érvényesek ugyanezen torvény, valamint a jelen Megállapodás rendelkezései szerint. Articolo 2 2. Cikk La Chiesa riceve per gli istituti di istruzione pubblica da essa gestiti (asili infantili, scuole primarie e secondarie, internati) sussidi finan ziari di livello eguale ai gestori statali e comunali di simili istituti. Az Egyház az általa fenntartott kozoktatási intézmények után (óvodák, általános és kozépiskolák, diákotthonok) ugyanolyan szintú pénzügyi támogatásban részesül, mint a hasonló intézményeket mükodtetó aliami és onkormányzati fenntartó. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 332 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Articolo 3 3. Cikk 1) La Chiesa riceve per gli stu denti di formazione non teologica di tutti i corsi, ammessi prima del I settembre 1997 agli istituti univer sitari di educazione superiore, la «normativa» (sussidio dato per leg ge) di formazione e il contributo per gli studenti allo stesso livello delle « normative» versate per simile titolo giuridico agli istituti di educazione superiore dello Stato. Dopo il I settembre 1997, per gli studenti che ricevono il finanziamento statale sa ranno corrisposti la stessa «norma tiva» di formazione e il contributo per gli studenti e tutti gli altri con tributi identici a quelli assegnati agli istituti statali secondo la legge sul l'educazione superiore. Uguale trat tamento vale anche riguardo alle sovvenzioni centrali per l'educazio ne superiore assegnate sulla base di concorsi. In questi istituti di edu cazione superiore, in ciascun corso, la proporzione dei posti di studenti sussidiati dallo Stato, dal I set tembre 1997 in poi, non può essere inferiore alla proporzione di questi studenti esistente nel primo corso dell'anno 1997 rispetto a tutti gli studenti sussidiati dallo Stato. Co nosciuti i dati dei cinque anni ac cademici successivi all'entrata in vigore del presente Accordo, le Par ti faranno il punto sulla situazione. (1) Az Egyház egyetemi és más felsóoktatási, intézményei valamenynyi évfolyamának 1997. szeptember 1-je elótt felvett nem hitéleti hallgatói után képzési támogatásban és hallgatói juttatásban részesül az aliami intézmények hasonló jogcimu normatíváival azonos összegben. Az 1997. szeptember 1-jét követóen aliami finanszírozású képzésre felvett hallgatók után az aliami intézményekével azonos képzési normativa és hallgatói juttatás, va lamint a felsóoktatásról szóló törvény alapján biztosított minden más támogatás jar. Az azonos elbírálás vonatkozik a pályázat alapján szétosztott kozpontosított felsóoktatási elóirányzatokra is. E felsóoktatási intézményekben az államilag finanszírozott hallgatók aránya 1997. szeptember 1-jétól évfolyamonként az összes álla milag finanszírozott hallgatói létszámon belül az 1997. évi elsó évfolyamáénál nem lehet kisebb. A Megállapodás hatályba lépését követó öt oktatási év adatainak ismeretében a Felek áttekintik a helyzetet. 2) Per il mantenimento degli isti tuti di educazione superiore e dei (2) A felsóoktatási intézmények és kollégiumok fenntartásához a ma- o o o 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 333 convitti lo Stato garantisce almeno il 50% della «normativa» di for mazione. gyar Aliam a képzési normativa legalàbb 50 százalékát garantálja. 3) Lo Stato ungherese assicura agli alunni sussidiati dallo Stato de gli istituti universitari e di edu cazione superiore le medesime pre stazioni, in eguale misura e in base ai medesimi titoli giuridici, che agli studenti sussidiati dallo Stato degli istituti superiori dello Stato, anche per quanto riguarda il contributo di alloggio. (3) A magyar Aliam az államilag finanszírozott egyházi egyetemi és föiskolai hallgatók számára az államilag finanszírozott felsóoktatásban tanulókkal azonos jogcímeken, azonos mértékü hallgatói juttatásokat biztosít, beleértve a lakhatási támogatást is. 4) Gli stessi principi valgono per gli istituti superiori «accreditati», che danno una formazione connessa con la vita religiosa (di teologia, ecc.) dei quali una lista tassativa figura nell'Appendice n. 1 dell'Accordo con le seguenti particolarità: (4) Ugyanezek az elvek érvényesülnek a hitélettel osszefüggó képzést folytató « akkreditált » felsóok tatási intézményekre is (amelyekról a jelen Megállapodás 1. számú melléklete tételes listát tartalmaz) az alábbi sajátosságokkal: a) Quanto alla determinazione della sovvenzione, per gli istituti di livello universitario sarà normativa la somma assegnata alla Facoltà di Lettere e, per le Scuole Superiori, quella assegnata nella sezione clas sica delle Scuole Superiori di Pe dagogia. (a) A támogatás nagyságának megállapításához az egyetemi szintú képzés számára a bolcsészkaron, a fóiskolai szintü képzés számára a tanárképzó fóiskolák human szakán nyújtott támogatás a mérvadó. b) Lo Stato garantisce il fi nanziamento per tutti questi istituti e per tutti gli studenti. Il numero complessivo dei posti finanziati dal lo Stato non potrà superare i 2.500 annui. b) Az aliam garantálja a valamennyi ilyen hitéleti intézmény valamennyi hallgatója utáni finanszírozást. Az államilag finanszíro zott osszhallgatói létszám nem haladhatja meg az évi 2500 fot. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 334 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale c) Il finanziamento di even tuali nuovi istituti si farà con un'in tesa separata da stipularsi tra le competenti autorità dello Stato e la Conferenza Episcopale Ungherese. (c) Az esetleges új intézmények fìnanszirozàsa külön megállapodás alapján torténik, amelyet az aliam illetékes hatósága és a Magyar Katolikus Püspöki Kar köt meg. Articolo 4 4. Cikk 1) Il patrimonio culturale della Chiesa e specificamente gli oggetti di valore e i documenti custoditi nei suoi archivi, nelle sue biblioteche, nei suoi musei e in altre sue collezioni costituiscono parte importante del l'insieme dell'eredità culturale un gherese. La Chiesa e lo Stato un gherese si impegnano a collaborare per la salvaguardia, la valorizza zione e il godimento di tale pa trimonio. (1) Az Egyház kulturális öröksege, ezen belül az egyházi levéltárakban, könyvtarakban, múzeumokban és más gyújteményekben örzött értékek és dokumentumok a magyar kulturális örökseg egészének fontos részét képezik. Az Egyház és a magyar Aliam vállalja, hogy együttmüködik ezen örökseg megórzésében, gyarapítasaban és kozhasználatának biztosításában. 2) Lo Stato ungherese contri buirà al restauro e alla salvaguardia delle memorie del patrimonio cul turale religioso, degli edifici monu mentali e delle opere d'arte in pos sesso di enti ed istituzioni della Chie sa in misura pari alla parte di simile patrimonio appartenente allo Stato. Parimente contribuirà al funziona mento degli Archivi e delle Biblio teche appartenenti ad enti e isti tuzioni della Chiesa. La base per calcolare quest'ultimo contributo sarà quello dell'anno 1997, tenuto sempre conto delle possibilità del bilancio e dell'attività da svolgere. (2) A magyar Aliam részt vallai a vallasi kulturális örökseg emlékeinek és az egyházi szervek és intézmények tulaj donaban levó müemlékek és müvészi alkotások felújításában és megórzésében, az ugyanolyan aliami kézben levó kulturális öröksegnek nyújtott támogatáshoz hasonló mértékben. Anyagilag ugyancsak támogatja az Egyház szervezetei és intézményei tulaj donaban levó levéltárak és konyvtárak múkodését, melyek al iami támogatása megállapításánál — a mindenkori államháztartási lehetóségek, illetve az ellátandó feladatok figyelembe vételével — az 1997. évi támogatás összeget kell alapul venni. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 335 3) Al fine di applicare i principi che figurano nei capoversi 1) e 2), come pure le particolarità di ca rattere religioso, si stipulerà un'ap posita intesa tra i competenti organi dello Stato e la Conferenza Epi scopale Ungherese. (3) Az (1) és (2) bekezdésben foglalt elvek, illetve a vallasi sajátosságok érvényesülése érdekében az illetékes aliami szervek és a Magyar Katolikus Püspöki Kar külön megállapodást köt. II II. Articolo 1 1. Cikk Lo Stato ungherese riconosce l'esigenza concernente la consegna degli ex-immobili ecclesiastici elen cati nell'Appendice n. 2 dell'Accor do. Lo Stato trasferisce in proprietà ecclesiastica gli immobili secondo le disposizioni della Legge sulla siste mazione della condizione dello stato di proprietà degli ex-immobili della Chiesa (Legge XXXII del 1991) nel periodo che corre tra 1998 e 2011 con quote annuali di un valore d'uguale entità. A magyar Aliam tudomásul veszi a Megállapodás 2. számú mellékletében felsorolt volt egyházi ingatlanok átadására vonatkozó igényt. Az ingatlanokat a volt egyházi ingat lanok tulaj doni helyzetének rendezéséról szóló (1991. évi XXXII.) torvény rendelkezéseinek megfelelóen 1998-2011. között évenkénti egyenletes, értékarányos ütemezésben adja át az Egyház tulaj do naba. Articolo 2 2. Cikk 1) Lo Stato ungherese nel qua dro dell'applicazione parziale della Legge citata nell'Art. 1 Cap. II, converte il valore degli immobili non elencati nell'Appendice n. 2 in una fonte di reddito da destinare alla Chiesa per le attività «della vita di fede» (attività non di servizio pub blico). (1) A magyar Aliam a II. Fejezet 1. cikkében emlitett torvény részleges alkalmazásaként a 2. számú mellékletben fel nem sorolt in gatlanok ellenértékét j áradék forrásává alakítja, amely az Egyház hitéleti tevékenységének finanszírozását szolgálja. 2) Lo Stato ungherese considera l'indennizzo in denaro come un in- (2) A magyar Aliam a pénzbeli kártalanítási igényt hosszú távú 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale vestimento a lungo termine il cui reddito viene rivalutato in base alla svalutazione media del fiorino, cal colata secondo il paniere di divise, della quale si tiene conto nel bi lancio. L'entità della rivalutazione deve essere corretta secondo la mi sura reale della svalutazione dopo l'approvazione della legge sull'ese cuzione del bilancio. befektetésnek tekinti, amelyet éven te a forint devizakosárban mért átlagos leértékelésének koltségvetésben alapul vett ütemével valorizálni kell. A valorizáció mértékét a koltségvetés végrehajtásáról szóló torvény elfogadását kovetóen a tényleges leértékelési ütem szerint korrigálni kell. 3) L'entità del reddito basata sulla somma dell'indennizzo in de naro, sarà del 5%, cioè quella pre vedibile dagli investimenti a lungo termine in divise. Tale reddito dovrà essere raggiunto in modo che a par tire dal 1998 esso sarà del 4,5% e verrà aumentato a partire dal 2001 al 5%. La somma di base per il 1997 del reddito da versare alla Chiesa—calcolando in 42 miliardi di fiorini l'indennizzo in denaro — sarà di 1.890 milioni di fiorini. (3) A járadék mértéke a pénzbeli kártalanítás összege után a jelenlegi hosszú távú devizabefektetések 5 százalékos várható hozama. Ezt a hozamot úgy kell elérni, hogy 1998-tóI a hozam mértéke 4,5 százalék, s ez 2001-toi 5 százalékra növekszik. Az Egyház részére a járadék fizetésének 1997. évi bázisösszege — 42 milliard forint pénzbeli kárpótlási igénnyel számolva — 1.890 millió forint. Articolo 3 3. Cikk La Chiesa Cattolica con l'ap plicazione del presente Accordo con sidera soddisfatta la sua esigenza di compensazione e di sistemazio ne immobiliare basata sulla Legge XXXII del 1991. Az Egyház az 1991. évi XXXII. torvényen alapuló kártalanítási és ingatlanrendezési igényét a jelen Megállapodásban foglaltak teljesülésével kielégitettnek tekinti. Articolo 4 4. Cikk 1) Lo Stato ungherese assicura per legge che le persone fìsiche, a (1) A magyar Aliam torvényi lehetóséget biztosit arra, hogy 1998. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 337 partire dal I gennaio 1998, possano destinare l'l% della loro IRPEF progressiva in favore della Chiesa di loro scelta oppure di un fondo statale speciale. januàr 1-jétól a magánszemélyek progressziv személyi jovedelemadójuk (a továbbiakban: SzJA) 1 százalékáról az általuk megjelölt egyház vagy egy külön aliami alap j avara rendelkezzenek. 2) Lo Stato ungherese garanti sce alle Chiese lo 0,5% dellTRPEF progressiva dell'anno precedente fino al 2001, in modo che, se la somma indicata dai cittadini con tribuenti sarà inferiore a detto am montare, essa sarà completata dal medesimo Stato ungherese. Tale somma aggiuntiva sarà assegnata alle Chiese nella proporzione delle indicazioni dei cittadini che espri mono l'opzione. Comunque, la som ma che sarà garantita alla Chiesa Cattolica non può essere inferiore a 1.700 milioni di fiorini. Nel 2001 le Parti esamineranno la situazione di detta fonte di reddito. (Il si gnificato di IRPEF progressiva è spiegato nel Protocollo addizionale dell'Accordo). (2) A magyar Aliam 2001-ig garantálja az egyházaknak az elôzô évi progressziv SzJA-bevétel 0,5 százalékát, úgy, hogy ha a rendelkezòk aitai juttatott összeg nem èri ei ezt a szintet, a magyar Aliam azt kiegészíti. Az egyházak között a kiegészítés összeget az állampolgári rendelkezések arányában osztja fel, a Katolikus Egyház részére garan talt összeg azonban nem lehet 1.700 millió forintnál kevesebb. 2001-ben a Felek megvizsgálják a nevezett beveteli forras helyzetét. (A prog ressziv személyi jovedelemadó fogalmát a Megállapodást kiegészitô Jegyzokönyv tartalmazza. ) 3) Lo Stato ungherese continue rà, secondo le sue possibilità, a dare sussidi straordinari per scopi ben determinati che siano segnalati dalla Conferenza Episcopale Ungherese. (3) A magyar Aliam, lehetó'ségei szerint, továbbra is rendkívüli támogatást ad pontosan meghatározott és a Magyar Katolikus Püspöki Kar aitai jelzett célokra. 4) Le diverse facilitazioni come pure le esenzioni dalle tasse, at tualmente in vigore, contemplate nelle leggi, sia nel campo IRPEF sia nell'imposta concernente le so cietà, che spettano in modo spe- (4) A jelenleg érvényben levó, speci alisan az Egyházat, az egy házi személyeket és az egyházi tevékenységet megilletó, mind a szemé lyi jovedelemadó, mind a társasági adó terén biztosított kedvezmé- o 23 - A A. S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 338 ciale alla Chiesa, alle persone e alle attività ecclesiastiche, non saranno ridotte senza il consenso della me desima. nyek, illetve adómentességek köret az Egyház beleegyezése nélktìl a magyar Aliam nem szúkíti. III III. Sulla base della decisione dei cit tadini di valersi dei servizi pubblici della Chiesa, la Chiesa ha diritto ad ulteriori sovvenzioni statali. Tale sussidio dovrà assicurare che il ge store ecclesiastico riceva una sov venzione dello stesso livello dei gestori statali o comunali, in con formità con la Legge IV del 1990. (Il modo di calcolare tale sov venzione è contenuto nel Protocollo addizionale dell'Accordo). Az Egyház további aliami támogatásra jogosult, melynek alapja az állampolgárok azon dontése, ahogyan az egyházi kozszolgáltatásokat igénybe veszik. E támogatásnak kell biztosítania az egyházi intézményfenntartónak az aliami illetve önkormányzati fenntartóval azonos szintú támogatását, összhangban az 1990. évi IV. torvénnyel. (E tá mogatás kiszámításának módját a Megállapodást kiegészító Jegyzókönyv tartalmazza.) IV IV. Le Appendici nn. 1 e 2 men zionate nel Cap. I Art. 3, capoverso 4) e nel Cap. II Art. 1, come pure il Protocollo addizionale menzionato nel Cap. II, Art. 4, capoverso 2) e nel Cap. III costituiscono parte inte grante dell'Accordo e formano con esso una sola unità. A jelen Megállapodás I. Fejezet 3. Cikk (4) bekezdésében, a II. Eejezet 1. Cikkében említett 1. és 2. számú melléklet, valamint a II. Fejezet 4. Cikk (2) bekezdésében és a III. Fejezetben említett kiegészító Jegyzóköny v a Megállapodás szerves részét képezik, tel jes egységet egytitt alkotnak. V V. 1 ) Le Parti solveranno di comune accordo eventuali divergenze tra di loro circa l'interpretazione o l'ap- (1) Ha a jelen Megállapodás értelmezésével, vagy alkalmazásával kapcsolatban valamilyen nehézség 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 339 Acta Ioannis Pauli Pp. II plicazione delle disposizioni del pre sente Accordo. merülne fel, a Felek közös megegyezéssel keresik meg a legmegfelelöbb megoldást. 2) Il presente Accordo sarà ra tificato secondo le norme procedu rali proprie delle Parti ed entrerà in vigore nel momento dello scambio degli strumenti di ratifica da farsi al più presto possibile. : (2) A jelen Megállapodás a Felek jogi normáinak megfelelóen keriil megerósitésre, és a megerósitó okmányok cseréjével lép hatályba, aminek a lehetó legrövidebb idón belül meg kell torténnie. 3) Nel caso che una delle Parti consideri che siano radicalmente mutate le circostanze nelle quali si è stipulato il presente Accordo, così da ritenere necessario di modificarlo, si procederà al più presto ad oppor tune trattative per aggiornarlo. (3) Amennyiben a Felek egyike ùgy iteli meg, hogy gyökeresen megváltoztak azok a körülmenyek, amelyek között a megállapodást megkötöttek, tárgyalásokat kezdeményez a Megállapodásnak az új körülmenyekhez törtenö igazítására. Firmato nella Città del Vaticano il 20 giugno 1997 in doppio originale, ciascuno in lingua italiana e un gherese; ambedue i testi sono egual mente autentici. Aláírásra került Vatikánvárosban, 1997. június 20-án két eredeti példányban, olasz és magyar nyelven, mindkét nyelvú példány egyaránt híteles. ^ Angelo Card. Sodano Horn Gyula per la Santa Sede a Magyar Koztársaság nevében 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 340 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Protocollo Addizionale Kiegészitó Jegyzokönyv all'Accordo fra la Santa Sede e la Repubblica di Ungheria sul finanziamento delle attività di servizio pubblico e di altre prettamente religiose («della vita di fede») svolte in Ungheria dalla Chiesa Cattolica, e su alcune questioni di natura patrimoniale az Apostoli Szentszék és a Magyar Koztársaság közötti, a Katolikus Egyház magyarországi kozszolgálati és hitéleti tevékenységének finanszírozásáról, valamint néhány vagyoni természetû kérdésról szóló Megállapodáshoz Aggiunta al Cap. II, Art. 4. Kiegészítés a II. Fejezet 4. Cikkhez: L'IRPEF progressiva è la somma che rimane dopo aver detratto le agevolazioni dalla tassa che grava sull'insieme dell'imponibile. Progressziv személyi jovedelemadó az az összeg, amely az összevont adóalap adójának osszegéból a kedvezmények levonása után fennmarad. Aggiunta al Cap. III Kiegészítés a III. Fejezethez: 1) Per calcolare tale finanzia mento — ogni anno nel quadro del progetto del bilancio e sulla base dei dati che figurano separatamente per l'educazione pubblica e per l'assi stenza sociale — dalla somma delle spese di funzionamento e di restauro devono essere sottratte le entrate proprie. In base alla somma risul tante si determina la proporzione della «normativa»; la sovvenzione complementare si stabilisce corri spondentemente. Dalla somma del finanziamento complementare, cal colata come sopra, può essere de tratta la somma di quelle sovven zioni speciali che sono ottenute dai gestori ecclesiastici e comunali, co- (1) E támogatás kiszámításához — minden évben a koltségvetési tervezés keretében az ott szerepló adatok alapján külön a kozoktatásra és külön a szociális ellátásra — az onkormányzatok adott ágazati múkodési kiadásainak és felújítási költsegeinek összeget csökkenteni kell az intézményi saját bevétel osszegével. Az így kapott támogatandó kiadási osszegból határozandó meg a normativ támogatás aránya, s ennek megfelelöen kell megállapítani a kiegészító támoga tás összeget. A fentiek szerint számított kiegészító támogatás ossze géból levonható a kozoktatásra a központi elóirányzatból adott olyan 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 341 me pure dalle loro istituzioni, sulla base di concorsi. külön támogatás összege, amelyhez pályázat útjan az onkormányzati és az egyházi fenntartó, illetve intézményei egyaránt hozzájuthatnak. 2) Tale sovvenzione deve essere calcolata secondo il numero degli alunni delle scuole ecclesiastiche che figurano nei Piani di Sviluppo del l'Educazione Pubblica delle provin ce; essa poi è da progettarsi sulla base del numero medio di utenti previsto per quell'anno. (2) E támogatás a megyei Közoktatási Fejlesztési Tervekben szereplo egyházi iskolák tanulói után számítandó, amelyet az adott évi várható átlaglétszám figyelembe vételével kell megtervezni. 3) La differenza tra i dati cal colati e reali dei comuni sarà re golata dopo aver consultato il com petente gestore ecclesiastico. (3) Az onkormányzati tervezett és tényleges adatok közötti eltérés az illetékes egyházi fenntartóval torténo egyeztetésnek megfelelöen kerül rendezésre. 4) Il governo assicura anche alla Chiesa, alle stesse condizioni che ai comuni, la copertura degli aumenti di stipendi degli impiegati nell'e ducazione pubblica e nell'assistenza sociale. (4) A kormány a kozoktatásban vagy szociális ellátásban dolgozók számára a személyi juttatások növelését az onkormányzatok részére nyújtott azonos feltételekkel biztosítja az Egyház részére is. 5) Verificatesi tali condizioni, cesseranno i contratti di educazione pubblica stipulati con i comuni o con lo Stato o eventuali altri contratti di contenuto simile. (5) Ezzel egyidejüleg megszünnek az állammal, illetve az onkormányzatokkal kötött úgynevezett közoktatási megállapodások (vagy esetleges más, hasonló tartalmú szerzódések). * * * * * * Conventione inter Apostolicam Sedem et Hungariae Rem Publicam rata habita, III mensis reddita normam Aprilis mutuo fuerunt capituli anno MCMXCVIII in Budapestini; ratihabitionis a quo die V articuli II eiusdem Pactionis. instrumenta Conventio vigere die accepta et coepit ad 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA CONGREGATIONUM CONGREGATIO DE CAUSIS SANCTORUM A L E X A N D R I N A STATTELLORUM Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Teresiae Grillo vid. Michel (in religione: Mariae Antoniae) fundatricis Instituti Parvarum Sororum Divinae Pro videntiae (1855-1944) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Serva Dei Teresia Grillo (in religione: Maria Antonia) nata est in pago Spinetta Marengo, intra fines posito provinciae Alexandrinae, die 25 mensis Septembris anno 1855. Anno 1877 Ioanni Michel nupsit, id temporis duci plumatorum militum, et anno 1891 est repentino in viduitate relicta et in taetrum incidit angorem. Gratia Dei auxilio ei venit, quae cor eius ad necessitates pauperum atque derelictorum aperuit, quos Serva Dei in domo sua excepit et strenua cum caritate atque humilitate curavit. Ut hoc consequeretur propositum Congregationem Parvarum Sororum Divinae Providentiae condidit, quam tamquam Antistita generalis gubernavit pru dentia, sedulitate et sacrificii spiritu usque ad mortem, quae Alexandriae contigit die 25 mensis Ianuarii anno 1944. Fama sanctitatis qua in vita enituit, etiam post mortem duravit; quo circa anno 1953 inchoata est beatificationis et canonizationis Causa. Sum mus Pontifex Ioannes Paulus II, pridie nonas Iulias anno 1985 edixit Ser vam Dei heroum more virtutes théologales, cardinales hisque adnexas observavisse. Beatificationis respectu Causae Postulatio Congregationi de Causis San ctorum iudicandam permisit coniectam miram sanationem, eiusdem Venera bilis intercessioni tributam atque in urbe Brasiliae Araujo Porto patratam. Sanatio pertinet ad puerulum Paulum Roberto qui, calendis Novembribus 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 343 anno 1964, viginti septem menses natus, fortuito hausit medicinam quae ampulla continebatur quaeque ex methadone constabat necnon atropina et papaverina, uti medicorum scientia denominantur. Cum esset alto somno correptus aliasque ostenderet perturbationes, medicus hortatus est ut subito in valetudinarium deduceretur, quo puellus pervenit in condicione gravis collapsus, pallore cyanotico, dyspnoea, tachycardia affectus atque mydriasi. Symptomatologia gradatim ingravescente efficaciori therapiae subiectus est, curationi respirationis, tubi introductioni in asperam arteriam. Condicio perrexit deterior fieri; quapropter prognosis edita est infausta. Cum thera piae essent inefficaces, Religiosa quaedam Congregationis Parvarum Soro rum Divinae Providentiae reliquiam Conditricis sui Instituti posuit super infirmum, nempe Matris Teresiae Grillo. Statim Paulus coepit se reficere et quattuor post dies valetudinarium reliquit perfecte sanatus. De sanatione, ilico intercessioni ascripta Servae Dei quae invocata erat, anno 1966 apud curiam Caratingensem celebratus est Processus ordinarius, qui a Congregatione de Causis Sanctorum probatus est die 30 mensis Octo bris anno 1987. Dicasterii Consilium Medicorum, die 15 mensis Iunii anno 1997, agnovit sanationem a veneficio acuto ex medicinis et alto cornate ra pidam fuisse, stabilem et inexplicabilem quoad modum. Postridie idus No vembres eodem anno actus est Congressus Peculiaris Consultorum Theolo gorum et die 2 subsequentis mensis Decembris Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Excellentissimo domino An drea Maria Erba, Episcopo Veliterno-Signino. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcopo rum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Ponente, meque Antistite a Secretis Congrega tionis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Ven. Serva datrice Dei Teresia Instituti Grillo Parvarum vid. Michel Sororum (in Divinae religione: Maria Providentiae, Antonia), videlicet de Fun rapi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 344 da et mansura farmaci, coma sanatione queruli Pauli Roberto ab « intossicazione acuta da profondo ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. 68 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. 68 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis BRIXIEN. Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Iosephi Tovini christifidelis laici (1841-1897). DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Servus Dei Iosephus Tovini ortus est pridie idus Martias an no 1841 in Italia, nempe in oppidulo Cividate Camuno, intra fines provin ciae Brixiensis. Doctoris gradum in iurisprudentia est adeptus et anno 1875 in matrimonium duxit Aemiliam Corbolani a qua decem habuit filios. Im pensam, amplam et multiplicem explicavit industriam socialem, praesertim in scholae regione, librorum typis exscribendorum, operum piorum, adiuvabilium, beneficorum; instituit etiam aliquas argentarías ut tutam redderet libertatem nummariam institutorum catholicorum; pauperum et debilium defensor fuit. Mariti et patris munera optime explevit. Magna cum cura et assiduitate vitam coluit interiorem et continenter progressus est in Domini Iesu imitatione. Meritis dives et fama sanctitatis insignis mortem obiit die 16 mensis Ianuarii anno 1897. Causa beatificationis et canonizationis inita est anno 1948 et, postridie nonas Apriles anno 1995, Summus Pontifex Ioannes Paulus II declaravit Servum Dei virtutes théologales, cardinales hisque adnexas observavisse. Nuper Causae Postulatio iudicio Congregationis de Causis Sanctorum miram coniectam sanationem permisit intercessioni eiusdem Venerabilis Ser- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 345 vi Dei attributam. Casus attinet ad Sororem Mariam Alexandrinam Ciucci, sodalis Monasterii Visitationis loci Massa Cozzile, in dioecesi Pistoriensi siti. Haec Religiosa commoda valetudine usa est usque ad annum 1951, cum symptomatologia apparuit artuum inferiorum notata inflatione, necnon ma nuum et totius abdominis, ab omni curatione diaetetica et quiete abhorrente. Condiciones in peius mutatae sunt et dolores abdominis, febris, dyspnoea atque anorexia addita sunt. Curans praesentiam animadvertit tumentiarum glandularum abdominis et albuminuriae ac diagnosim fecit de adenomesenterite. Apparuit postea pulmonum eorumque membranae inflammatio, quae brevi tempore dissipata est. Interim condiciones generales deterio res fieri perrexerunt, adeo ut prognosis infausta edita sit. Postridie idus Dé cembres anno 1952 aegrota et eius sodales Sorores invocare coeperunt inter cessionem Servi Dei Iosephi Tovini ut sanationem obtinerent. Extemplo Soror Maria Alexandrina se melius valere sensit et vitam communem in staurare potuit, quod quidem antea non poterat, et commoda valetudine est usa usque ad mortem, quae evenit anno 1976. Apud curiam Pistoriensem de coniecta mira sanatione instructa est In quisitio dioecesana, cuius auctoritas et vis probata est a Congregatione de Causis Sanctorum decreto postridie nonas Décembres anno 1996 promulga to. Eiusdem Dicasterii Consilium Medicorum, in sessione idibus Maiis habi ta anno 1997, agnovit sanationem Sororis quae est supra memorata ab adenomesenterite acuta probabilis naturae phthisicae celerrimam fuisse, com pletam, stabilem et pro scientia inexplicabilem. Postridie idus Novembres eodem anno actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris et subsequentis mensis Decembris die 16 Sessio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Eduardo Gagnon. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcopo rum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quoad cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Cardinali Ponente, meque Antistite a Secretis Congre gationis ceterisque de more con vocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pa ter declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Ven. Servo 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 346 Dei Ioseph Tovini, sanatione Sororis probabile natura Christifideli Mariae laico, Alexandrinae videlicet de celérrima, Ciucci ab completa ac stabili « adenomesenterite acuta di tubercolare ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. 68 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. 68 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis CORDUBEN. in ARGENTINA Beatificationis et Canonizationis Servae Dei Catharinae a Maria Rodríguez (in saec.: Iosephae Saturninae) fundatricis Congregationis Sororum Servarum SS. Cordis Iesu (1823-1896) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Multam quidem operam dant consecratae vitae charismata caritati aedificandae in Ecclesia particulari » (Ioannes Paulus II, Adh. Apost, postsynod. Vita consecrata, 4 8 ) . Certum est ad bonum spiritale Ecclesiarum particularium, quae sunt in Argentina, multum contulisse Servam Dei Catharinam a Maria quae, ad Dei voluntatem docilis, generose Christi caritatem testificata est novumque condidit Institutum vitae consecratae, operibus apostolicis deditum. Humilis haec et fortis mulier Cordubae in Argentina nata est die 27 mensis Novembris anno 1 8 2 3 ab Hilario Rodríguez Orduña et Catharina Montenegro Olmos, legitimis coniugibus, locupletis condicionis oeconomicae et eminentis loci socialis, qui ei ad fontem baptismalem nomina indiderunt Iosepham Saturninam. Postquam orbata est ambobus parentibus tenella in aetate, eius educationem et institutionem curaverunt quaedam materterae. A pueritia studium ostendit religionum et septemdecim annorum appetitionem animadvertit se Domino consecrandi in aliquo vitae apostolicae Insti- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 347 tuto, sed hoc non fuit ei possibile, siquidem Cordubae solummodo duo erant monasteria vitae contemplativae. Interea moderatione spiritali uteba tur Patrum Societatis Iesu, qui tamen anno 1848 ab urbe expulsi sunt. Et si vita matrimonialis in eius propositis non continebatur, confessarius ta men eam induxit ad nubendum tribuno militum vicario Emmanueli Anto nio de Zavalia, viduo et duorum filiorum patri, qui se occidere minabatur, si illam in matrimonium ducere non potuisset. Serva Dei, suum vincens fa stidium, confessario oboedivit, pro certo habens eam esse Dei voluntatem. Nuptiae celebratae sunt postridie idus Augustas anno 1852 et Iosepha Sa turnina uxor fuit exemplaris ac diligens mater pro duobus filiis, etiam tum pueris, mariti cuius difficilis indoles causa ei fuit multi doloris. Dum assi duo se familiae dedebat, opera explicavit apostolatus et caritatis. Anno 1865 in viduitate relicta, liberam se sensit suam antiquam sequi vocatio nem et plus quam prius recessum coluit, silentium, precationem et aliena tionem a mundi rebus libenterque Patres Societatis Iesu adiuvabat in Ope re Spiritalium Exercitationum, humiliora ministeria exsequendo. Eodem illo anno, coram Sanctissimo Sacramento orans monitum percepit aedificandi domum pro exercitationibus spiritalibus et communitatem instituendi mu lierum curae eiusdem domus deditarum, institutioni doctrinae christianae puellulis impertiendae atque restitutioni humanae et christianae mulierum corruptarum. Consilium probatum est ab Episcopo Cordubensi in Argenti na, qui anno 1867 permisit ut nova conderetur Congregatio. Secuti sunt an ni difficultatum pieni et afflictarum rerum, sed Serva Dei in suis persevera vit propositis, vim inveniens et solacium in deprecatione. Demum die 9 mensis Septembris anno 1872, auxiliante P. Iosepho M. Bustamante, S.I., cumque approbatione Ordinarii dioecesani, re ipsa nata est Congregatio Sororum Servarum SS. Cordis Iesu, cuius rector nominatus est sacerdos David Luque, qui conditrici primum munus concredidit templi custodis et paulo post « Rectricis ». Die 8 mensis Decembris anno 1875 Ser va Dei, cum aliquibus sociis, professionem fecit religiosam nomine capto Catharina a Maria. Suum rexit Institutum usque ad mortem, contendens ad formationem Sororum et novitiarum adque visitationem variarum Domuum, quas ipsa in terra Argentina aperuerat. In universa sua industria gloriam Dei quaesivit atque salutem animarum semperque cum alacritate egit, iustitia et prudentia. Sodalibus et omnibus, qui cum ea rationem ha buerunt, exemplar fuit oboedientiae legibus Dei et Ecclesiae, fidelitatis suae consecrationi, votis atque Regulae, obsequii erga superiores ecclesiasticos et 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 348 potissimum erga voluntatem Dei, quae norma fuit suprema vitae eius inde a iuventute. Fide viva praedita fuit, caritate industria solidaque spe. Preca tio cibus fuit eius cotidianus et Providentiae fiducia eius vis in difficultati bus et in rebus adversis. Peculiarem nutrivit pietatem in Sacrum Cor Iesu, in Eucharistiam inque Virginem Mariam. Laica et religiosa cum simplicitate et humilitate opera fecit misericordiae spiritalis et corporalis, puerulos, pau peres, aegrotos, humiles et peccatores anteponens. Iis qui indignitatum et aerumnarum causa ei fuerunt semper ignovit et cruci Christi coniuncta, ala criter in via perfectionis ambulavit christianae, bonum Christi odorem circumfundens. Mundi rerum inanium neglegens, serene se praeparavit ad su premum cum Domino occursum, qui eam ad se vocavit mane diei Paschae nonis Aprilibus anno 1896. Ultimis diebus pluries Sororibus suis dixerat: « Filiae meae, ad pacem vos hortor, ad oboedientiam et ad sanctam carita tem ». Fama sanctitatis, qua claruit in vita et in morte, subsequentibus quo que annis perduravit. Beatificationis et canonizationis Causa inita est ab Archiepiscopo Cordubensi in Argentina, celebrato Processu ordinario infor mativo (annis 1941-1954), cui additus est Rogatorialis Bonaerensis (anno 1952). Hi Processus probati sunt a Congregatione de Causis Sanctorum de creto die 7 mensis Aprilis anno 1989 promulgato. Pridie idus Décembres an no 1995 Consultorum Historicorum acta est Sessio. Positione confecta, quaesitum est, pro norma, an Serva Dei heroum in modum virtutes explicavisset. Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum suam dixit faven tem sententiam die 24 mensis Ianuarii anno 1997. Patres Cardinales deinde et Episcopi, in Sessionem Ordinariam congregati secutis nonis Octobribus, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Eduardo Francisco Pironio, edixe runt Matrem Catharinam a Maria heroum more virtutes théologales, cardi nales et his adnexas observa visse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servae Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum Iustitia, Dei cis Temperantia Catharinae a et Fortitudine, Maria Rodríguez eisque (in Congregationis Sororum Servarum SS. adnexis, saec.: 349 in gradu losephae Cordis Iesu, heroico, Saturninae), Servae Fundatri in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem Sanctitas Sua decretum publici iuris fieri et in acta Congre gationis de Causis Sanctorum referri mandavit. Datum Romae, die 18 mensis decembris A. D. 1997. 68 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. m s. 68 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis DERTHONEN. Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Fratris Ave Maria (in saec.: Caesaris Pisano) eremitae non videntis Parvi Operis Divinae Providentiae (1900-1964) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Muta visti tenebras meas in lucem et in gaudium maerorem meum, adeo ut mea sit vere splendida nox et iucunda, quandoquidem una lux mea, unum gaudium meum tu solus es, Iesu, Fili Dei ». His sensibus, in precatione et in contemplatione maturatis, Frater Ave Maria crucem suae tulit caecitatis et in lumine fidei ambulavit, in fervore caritatis atque in spiritus laetitia usque ad perfectionis evangelicae culmina. Hic Dei Servus natus est in parvo vico cui nomen Pogli, intra fines po sito dioecesis Albinganensis-Imperiae, die 24 mensis Februarii anno 1900 a Caesare et Seraphina Pisano, legitimis coniugibus humilis condicionis socia lis atque oeconomicae. Insequentis mensis Martii die 4, nomine capto Cae sare, sacramentum accepit Baptismi et novem annorum Confirmationem at que Primam Communionem. Ortoveri et Albingauni studia peregit. Anno 1912, cum aequalibus ludens, est in vultu sauciatus ictu manuballistae, sine voluntate misso, et caecus factus est. Etsi curatus, oculorum aciem non re cuperava et in desperationem praecipitavit. Ab anno 1913 ad annum 1920 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 350 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Genuae fuit in convictu pro caecis, ubi studia perrexit et linguam didicit Gallicam atque musicam. Interiori reclamationi contra suam infirmitatem addita est fidei amissio; sed Providentia effecit ut in Sororem Teresiam Chiapponi incurreret, Filiam a Caritate, quae cum benignitate eum consola ta est, admonuit et ad Deum anno 1918 reduxit. Reditus ad fidem et ad sacramentorum atque precationis usum cum vocatione congruit ad vitam consecratam. Anno 1920 ingressus est Parvum Opus Divinae Providentiae, a Condito re exceptus Beato Aloisio Orione, quem Servus Dei semper est magno affec tu et filii pietate prosecutus. Habitum religiosum induit et praeparationem iniit ad sacerdotium, quo fortiter trahebatur. Anno 1921 professionem fecit temporaneam, subsequenti anno renovatam. Consilio obsecundans Condito ris, anno 1923 in Eremo Sancti Alberti Butriensis, intra fines posito dioece sis Derthonensis, vestem induit fratris eremitae laici et nomen cepit Fra trem Ave Maria. Anno 1947 professionem perpetuam fecit. Anno 1952 translatus est ad Eremum Sancti Orestis in monte Soracte, apud Romam, et anno 1954 ad Eremum Sancti Conradi Netini; anno 1957 ad Eremum re diit Sancti Alberti Butriensis. Ubique sanctitate fulsit vitae et serena infirmitatum suarum acceptione, praesertim caecitatis et, ab anno 1924, etiam phthisis. Deus fuit vitae eius sol atque mentis et cordis lumen. Firmiter in eius verbum credidit, volun tati eius oboedivit, constanter est in eius cognitione progressus, eius regno aedificando et gloriae operam dedit. A mundi rebus alienus et a se ipso quoque, interius silentium coluit et cum Domino familiaritatem per assi duam precationem, contemplationem, participationem Missae et ferventem in Eucharistiam pietatem, quam pie cotidie recipiebat quamque diu adorabat ante tabernaculum prostratus. Deum omnibus dilexit viribus utque ei placeret omne fugit genus peccati; summa vixit cum generositate, fidelitate et perseverantia ex sua consecratione atque diligenter mandata divina ob servavit, leges Ecclesiae, Regulam et vota religiosa. Gaudium sensit et offi cium operam navandi animarum saluti, in primis per orationem, quae prae cipuum fuit eius munus et negotium. Scripsit: « Multum precor et non so lum pro iis precor, qui proximi Domino sunt eiusque auxilio indigere se animadvertunt; sed pro illis quoque precor, qui a veritate absunt, tantum absunt, ut se sapientes putent, cum insipientes sint; tantum absunt, ut non iam intellegant quam sint eorum notiones vitiosae ». Precibus paenitentias addebat et castigationes pro expiatione peccatorum proque peccatorum 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 351 conversione. Superioribus obsequens, apostolatum quoque explicavit consilii et consolationis, cum benigne omnes excipiendo qui eum adibant auxilium petituri, tum crebrum explicando epistularum commercium. Qui ad eum accedebant verum in illo videbant hominem Dei, qui ex fide vivebat et ca ritatem, humilitatem, spiritus serenitatem, Divinae Providentiae fiduciam, felicitatem in sacrificio inque cruce diffundebat. Ita cum simplicitate cotidie praeceptum servavit amoris erga proximum, nitens utilis esse omnibus, a suis fratribus sodalibus et a superioribus incipiens. Aliena communicavit gaudia et dolores, patienter personas tulit molestas, quotquot ei aegritudi num causa fuerunt ignovit et praesertim aequali illi, qui ei caecitatem exhi buit. Omni tempore cum prudentia, temperantia et circumspectione se ges sit et est locutus, significans se perfectam assecutum esse continentiam nec aliud appetere, quam Deo reddere gloriam. Iustus fuit, temperans, patiens in difficultatibus, fortis in doloribus animi et corporis, in bono constans. Ad supremum cum Domino occursum diligenter se praeparavit. In itinere ad metam continenter Virginem Mariam respexit, quam « stellam ad Iesum ducentem » et etiam « viam meam, vim, ducem, spem, amorem meum, omnia mea» vocabat. Hoc modo in occultatione et in humilitate perfecit quae no men eius significabat, id est exsistentiam suam laudem continuam continuamque salutationem Redemptoris Matri reddidit. Anno 1962 quinquagesimum diem anniversarium suae caecitatis celebra vit et primo diluculo diei 21 mensis Ianuarii anno 1964 in valetudinario Iriensi, in quod paucis ante dies deductus erat, sancte in Domino obdormi vit. Nunc eius corpus in Eremo quiescit Sancti Alberti, a religiosis Parvi Operis Divinae Providentiae et a populo veneratus. Servus Dei enim fama sanctitatis et miraculorum enituit in vita, in morte et post mortem. Qua fama perdurante, Episcopus Derthonensis, permissu obtento Sanctae Sedis, Causam iniit beatificationis et canonizationis et annis 1983-1986 Inquisitio nem instituit dioecesanam, quae a Congregatione de Causis Sanctorum per decretum die 20 mensis Februarii anno 1987 promulgatum est rite probata. Perfecta Positione, disputatum est an Servus Dei heroum in modum vir tutes observavisset théologales, cardinales iisque adnexas. Postridie idus Ia nuarias anno 1997, eventu cum prospero, actus est Consultorum Theologo rum Congressus Peculiaris. Secutis nonis Octobribus Patres Cardinales atque Episcopi, in Sessionem Ordinariam congregati, Causae Ponente Emi nentissimo Cardinali Ioanne Canestri, declaraverunt Servum Dei Fratrem Ave Maria heroum more virtutes, quae sunt supra commemoratae, exsecutum esse. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Fratris in Ave Deum et Maria tum in proximum, Fortitudine, (in saec.: Parvi Operis Divinae Providentiae, eisque necnon de adnexis, in Caesaris Pisano), cardinalibus Prudentia, gradu heroico, Eremitae non Servi videntis in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Sanctitas Sua referri mandavit. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. 83 ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 353 CONGREGATIO PRO EPISCOPIS PROVISIO ECCLESIARUM Latis decretis a Congregatione pro Episcopis, Ioannes Paulus Pp. II, per Apostolicas sub plumbo Litteras, iis quae sequuntur Ecclesiis sacros Prae sules praefecit, videlicet: — Cathedrali Ecclesiae Fidentinae R.D. Mauricium Galli, hactenus Seminarii dioecesani Cremonensis moderatorem. die 2 Aprilis 1998. — Titulari episcopali Ecclesiae Trofimianensi R.P. Maximilianum Dubrawski, Ordinis Fratrum Minorum in Ucraina superiorem, quem deputavit Auxiliarem dioecesis Camenecensis Latinorum. — Cathedrali Ecclesiae Sancti Hyacinthi, R.P. Franciscum Lapierre, So cietatis pro missionibus exteris Provinciae Quebecensis Superiorem Generalem. — Cathedrali Ecclesiae Garanhunensi R.D. Irenaeum Ro chum Scherer, e clero Toletano in Brasilia, hactenus templi cathedralis Christo Regi dicati parochum. die 15 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Rotdonensi R.D. Nestorem Hugonem Navarro, hactenus generalem Sinus Albi Vicarium, quem constituit Auxilia rem eiusdem archidioecesis. — Cathedrali Ecclesiae Toletanae in Brasilia R.D. Anuar Battisti, hacte nus Administratorem dioecesanum eiusdem sedis, ibique paroeciae Sanctis Apostolis Petro et Paulo dicatae parochum. — Cathedrali Ecclesiae Itapetiningensi, noviter erectae, R.P. Gorgonium Al ves da Encarnaçâo Neto, C. R., hactenus in Brasilia Ordinis Clericorum Regularium vulgo Theatinorum Superiorem Provincialem. — Metropolitanae Ecclesiae Sancti Pauli in Brasilia Exc.mum P.D. Claudium Hümmes, O.F.M., hactenus Archiepiscopum Fortalexiensem. — Cathedrali Ecclesiae Puntarenensi, noviter erectae, R.D. Hugonem Barrantes Urena, hactenus Vicarium generalem dioecesis Sancti Isidori. die 17 Aprilis. 24 - A. A. S. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 354 — Coadiutorem dioecesis Adamanteae R.D. Canisium Klaus, e clero Sanctae Crucis in Brasilia, hactenus in dioecesi Sino pensi paroeciae Beatissimae Virginis Mariae a SS.mo Rosario in civitate vulgo Guarantä do Norte curionem. die 22 Aprilis 1998. — Cathedrali Ecclesiae Setubalensi, Exc.mum P.D. Gil bertum Delium Gonçalves Canavarro dos Reis, hactenus Episcopum titula rem Elephantariensem in Mauretania et Auxiliarem Portugallensem. die 23 Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Sancti Iacobi in Chile Exc.mum P.D. Franciscum Xaverium Errázuriz Ossa, hactenus Archiepi scopum-Episcopum Vallis Paradisi. die 24 Aprilis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 355 DIARIUM ROMANAE CURIAE Il Santo Padre Giovanni Paolo II ha ricevuto in Udienza: Giovedì, 2 Aprile 1 9 9 8 , S.E. il Signor degli Affari Esteri del Libano. FARÈS BOUEZ, Ministro Giovedì, 2 Aprile 1 9 9 8 , S.E. il Signor AMRE MOUSSA, Ministro degli Affari Esteri della Repubblica Araba d'Egitto. Martedì, 2 1 Aprile 1 9 9 8 , S.E. il Signor SHARIF, Primo Ministro del Pakistan. MUHAMMAD NAWAZ Lunedì 6 aprile 1998 si è riunita nel Palazzo Apostolico Vaticano, alla presenza del Santo Padre, la Congregazione delle Cause dei Santi. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 4 aprile 1998. S.E. mons. Carlo Maria Vigano, Arcivescovo tit. di Ulpiana, Delegato per le Rappresentanze Pontifìcie. Protonotari settembre novembre 16 21 » 30 5 dicembre » » » 1997. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Apostolici soprannumerari: Fernando De Mei (Velletri-Segni) Joseph Nowak (Wien) Carmelo Dromi (Bari-Bitonto) Argo Cavazzini (Parma) Enrico Rossi (Milano) Antoni Laszuk (Siedlce) José Ignacio Herrera (Concepción) Arturo Franto Arango (Bogotá) Luis Carlos Ferreira Sampedro (Bogotá) Alfonso Gavarito Rodríguez (Bogotá) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 356 12 25 » 21 28 8 11 14 » 26 gennaio » » febbraio » marzo » » » » 1998. » » » » » » » » » Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Vincente R. La-Rocca (Brooklyn) Paul Carnat (Malines-Bruxelles) John McDonough (Boston) Ferenc Gal (Eger) Jan Sobechowicz (Drohiczyn) Józef Kudasiewicz (Kielce) Alfonso Tisi (Salerno-Campagna-Acerno) Mario Jodice (Capua) Giovanni Moretta (Capua) Antonio Savioli (Faenza-Modigliana) Prelati d'onore di Sua Santità: 1 settembre » » » » » » » » » » » » 25 » 30 » » » » » 9 ottobre » » » » » » » » 10 » » » » » » » 14 » 15 » » » » » » » » » » » » » » » 26 » » » 30 » 10 novembre » » » » » » » » 1997. » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Antonio Magallón Lecina (Valencia-Venezuela) Isidro Payan Meléndez (Ciudad Juárez) José René Blanco Vega (Ciudad Juárez) Mariano Mosqueda Delgadillo (Ciudad Juárez) Peter Oberto (Marquette) Timothy Henry Desrochers (Marquette) James Andrew Kaczmarek (Marquette) Manuel-José Gonzalez Cano (Madrid) Xavier de Tarragon (Parigi) Louis Duval-Arnould (Parigi) Luigi Paesano (Napoli) Nabor Suárez Alzate (Jericó) Pablo Isidoro Martínez (Concordia) Bernard Jeuffroy (Chartres) Yvon Bodin (Poltiers) Hans Lang (Passau) Walter Suk (Linz) Adolf Berka (Linz) Rudolf Zinnhobler (Linz) Josef Janda (Linz) Adrien Wiehe (Port-Louis) Francis E. Enright (Winona) Joseph W. Mountain (Winona) Donald W. Grubisch (Winona) Eugene E. Egan (Winona) Paul C. E vers (Winona) Donald P. Schmitz (Winona) Gerald A. Mahon (Winona) Sándor Major (Vae) Warnfried Bartmann (Trier) Denis James Madden (Baltimore) Thomas A. Davis (Corpus Christi) Peter Dooling (Nottingham) Andrea Caroselli (Isernia-Venafro) Michael Degraft (Obuasi) Joseph Amoake-Adusei (Obuasi) Augustine Bioh (Obuasi) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae 21 novembre » » » » » » » » 30 » » » » » » » » » » » » » » » » » 5 dicembre » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 12 16 » » » » » 26 » » » 31 » » » 8 » » 9 » » » » » » gennaio » » » 1997. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » Mons. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. 1998. Mons. » » » Curiae Francisco Ernesto Bernal Bolero (Istmina-Tado) Marco Antonio Romer Parra (Istmina-Tado) Hernando de Jesús Días Orozco (Istmina-Tado) Gonzalo Moreno Vargas (Istmina-Tado) Gerard Darbouze (Miami) Bruno Marchetti (Sabina-Poggio Mirteto) Lino Petriccia (Sabina-Poggio Mirteto) Claude Rechain (Parigi) Emilio Vetere (Nardo-Gallipoli) Paul In-nam Tschang (Ch'ongju) Pierre Nguyen Van Tot (Phu Cuong) Francesco Marinelli (Ascoli Piceno) Thomas E. Gullickson (Sioux Falls) Philippe Verrier (Blois) Ferdinand Bilek (Olomouc) Richard A. Wolbach (Omaha) Hernando Guevara Castillo (Bogotá) Gabriel Alfonso Henao Saénz (Bogotá) Julio Cesar Orduz León (Bogotá) Teofilo Tobar Jiménez (Bogotá) Jaime Panilla Monrou (Bogotá) José Pinto Rodrigues Guedes (Lamego) Manuel Veira Pinto (Lamego) Antonio Vento da Guia (Lamego) Antonio Pereira Amante (Lamego) Abel Ferreira Alves (Lamego) Eduardo Antonio Russo (Lamego) Antonio Francisco dos Santos (Lamego) Germano José Lopes (Lamego) José Fernandes Bouça Pires (Lamego) Rocco Borriello (Napoli) Johannes Port (Augsburg) François Fleischmann (Parigi) Silvio Gilli (Trento) Franz Kohlschein (Paderborn) Roman G. Caicedo Constain (Popayan) Nazzareno Appodia (Subiaco) Carlo Alberto Fioravanti (Subiaco) Luitgar Göller (Bamberg) Giovanni Azzopardi (Malta) Juan López Simón (Ciudad Rodrigo) Hondré Nzenze (Lisala) Vincente Magnoprado (Tarlac) Bienvenido Bugayong Mapili (Tarlac) Vidal Legaspi Cruz (Tarlac) Francisco Yadao Tanedo (Tarlac) Francesco Montenegro (Messina-Lipari-S. Lucia Mela) Mons. Giuseppe Foti (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Mons. Alfredo Adornato (Messina-Lipari-S. Lucia del M( Mons. Samuel Pinto Gómez (Ciudad Bolivar) 357 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 358 12 25 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 26 28 » » » » » » » » 2 4 12 » » » 3 » » » gennaio » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » febbraio » » » » » marzo » » » 4 » » » » » » » » 1998. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » » Mons. » Mons. Wieslaw Wrouka (Lowicz) Charles Anadore (Boston) Charles Bourque (Boston) George Carlson (Boston) William Coen (Boston) Peter Conley (Boston) Albert Contons (Boston) Leonard Coppenrath (Boston) Thomas Daly (Boston) William Francis (Boston) Paul Garrity (Boston) James Haddad (Boston) William Helmick (Boston) Leandre Jeannot (Boston) Francis Kelly (Boston) Richard Lennon (Boston) Joseph Lind (Boston) Richard Little (Boston) Peter Martocchio (Boston) Thomas McDonell (Boston) Francis McFarland (Boston) Laurence McGrath (Boston) Cornelius McRae (Boston) Frederick Murphy (Boston) Michael Groden (Boston) Jean Baptiste Lê Xuân Hoa (Phon Thiet) Vincent Clement Walker (Dunedin) Andrzej Offmaski (Szczecin-Kamieñ) Edmund Cybulski (Szczecin-Kamieñ) Ryszard Ziomek (Szczecin-Kamieñ) Kazimierz Mañkowski (Szczecin-Kamieñ) Kurt H. Kemo (Steubenville) Alfonso Fernández Galiana (Tui-Vigo) Giacinto Padoin (Vittorio Veneto) Hipolit Hryciuk (Drohiczyn) Thomas McGovern (Nottingham) Claudio Gugerotti (Verona) Robert P. Walton (Sacramento) John Crowley (Ossory) Carlos Maria Ruiz Diaz (La Piata) José Luis Kaufmann (La Piata) Alberto Meroni (La Piata) Piotr Ratajczak (Gniezno) Pawel Przybylski (Gniezno) Zbigniew Kiernikowski (Gniezno) Franciszek Resiak (Gniezno) Giuseppe Ferrugia (Gozo) José Luis Gonzalez Novalin (Oviedo) Joaquín Martin Abad (Teruel y Albarracín) Domingo Muñoz León (Jaén) Vincent T. Kelly (Miami) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 4 » » » » » marzo » » » 8 » » 13 14 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 1998. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. John W. Kordsmeier (Little Rock) Ronald M. Gilmore (Wichita) John P. Gilsenan (Wichita) Thomas S. McGread (Wichita) Charles W. Regan (Wichita) Franz Schneider (Köln) Théophile Payrazat (Angoulême) Pero Pranjic (Vrhbosna) Marko Josipovic (Vrhbosna) Diura Dzudzar (Krizevci) Robert J. Boyle (Boston) Richard H. Cunningham (Boston) Robert J. Giggi (Boston) John J. Philbin (Boston) Sylvester Ludwig Fedewa (Lansing) Richard James Groshek (Lansing) Michael David Murphy (Lansing) Steven John Raica (Lansing) David Michael Stotenbur (Lansing) Joseph J. Anderlonis (Philadelphia) James F. Baldrick (Philadelphia) Francis A. Barszczewski (Philadelphia Francis W. Beach (Philadelphia) John P. Boland (Philadelphia) Federico A. Britto (Philadelphia) Michael F. Burbidge (Philadelphia) Michael J. Burke (Philadelphia) Hugh P. Campbell (Philadelphia) Francis A. Carbine (Philadelphia) Eugene J. Carbo (Philadelphia) Joseph R. Cistone (Philadelphia) John A. Close (Philadelphia) John J. Conahan (Philadelphia) John T. Conway (Philadelphia) James P. Daly (Philadelphia) Thomas J. Dempsey (Philadelphia) William A. Dombrow (Philadelphia) Thomas J. Duane (Philadelphia) Francis S. Feret (Philadelphia) James J. Fitzpatrick (Philadelphia) Thomas P. Flanigan (Philadelphia) Leonard A. Furmanski (Philadelphia) Francis A. Giliberti (Philadelphia) Andrew J. Golias (Philadelphia) John W. Graf (Philadelphia) Andrew J. Hanion (Philadelphia) Bernard J. Herron (Philadelphia) Joseph T. Kane (Philadelphia) Thomas A. Kane (Philadelphia) William J. Lynn (Philadelphia) Kenneth P. McAteer (Philadelphia) 359 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 360 14 » » » » » » » » » 26 marzo » » » » » » » » » » 1998. » » » » » » » » » » Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Michael T. McCulken (Philadelphia) Stephen P. McHenry (Philadelphia) John C. Marine (Philadelphia) Joseph T. Marino (Philadelphia) Thomas M. Mullin (Philadelphia) Ignatius L. Murray (Philadelphia) Thomas A. Murray (Philadelphia) Bartholomew J. 0'Brien (Philadelphia) Alexander J. Palmieri (Philadelphia) James J. Shields (Philadelphia) Vasco Graziarti (Faenza-Modigliana) Cappellani di Sua Santità: 9 settembre 14 » » » » » 30 » » » » » 9 ottobre » » » » » » 10 » » » » » » » » » 15 » » » » » » » » » » » » » » » » » 26 » » » » » 8 novembre » » » » » » 10 » » » 1997. Il sac. Bruno Capanna (Città di Castello) » Il sac. Egon Mielenbrink (Münster) » Il sac. Pio Pesaresi (Macerata-Tolentino-Recanati-CingoliTreia) » Il sac. Domenico Foglia (Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia) » Il sac. Salvatore Cantalupi (Napoli) » Il sac. Tadeusz Czarnota (Krakow) » Il sac. Józef tuszczek (Krakow) » Il sac. José Guido Pesce (Ordinariato Militare Argentino) » Il sac. Heinz-Alois Kinateder (Passau) » Il sac. Angelo Cercenelli (Ancona-Osimo) » Il sac. Ferdinando Falini (Orvieto-Todi) » Il sac. Josef Dunst (Linz) » Il sac. Gunter Janda (Linz) » Il sac. Josef Hager (Linz) » Il sac. Johann Kaltseis (Linz) » Il sac. Johann Bach Mair (Linz) » Il sac. Jan Zolnierkiewicz (Elblag) » Il sac. Mieczyslaw Wegnerowski (Elblag) » Il sac. Stefan Ewertowski (Elblag) » Il sac. Walenty Szymañski (Elblag) » Il sac. Zdzislaw Bieg (Elblag) » Il sac. Zoltán Tarjányi (Vae) » Il sac. Imre Kocsis (Vae) » Il sac. Balázs. Babel. (Vae) » Il sac. János Santa (Vae) » Il sac. Rudolf Weiss (Passau) » Il sac. Herbert Jung (München und Freising) » Il sac. Luciano Pollastri (Massa Marittima-Piombino) » Il sac. Henricus Hisch (Wien) » Il sac. Ioannes Van Hellenbersger-Hubar (Wien) » Il sac. Ernestus Würrer (Wien) » Il sac. Josef Neubaner (Wien) » Il sac. Tomasz Hergesel (Wroclaw) » Il sac. Stefan Smoter (Wroclaw) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 10 novembre » 16 » » » » » » » » » » » » » » » » » » 21 » » » » » » » » » » » » 30 » » Ol dicembre » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 12 16 » 26 » » » » » » » » » » 8 gennaio » » » » » » » » » » 25 - A A 1997. II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II 1998. II » II » II » II » » S. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. 361 Antoni Kopacz (Wroclaw) José Vaz Pinto (Brago) Kazimierz Bocianowski (Wloclawek) Marian Górski (Wloclawek) Ryszard Maciejewski (Wloclawek) Tadeusz Sieroslawski (Wloclawek) Frutos Berzal Robledo (Yanyos) José Novato Martin García (Yanyos) José María Ortega Trinidad (Yanyos) Antonio Severo Alves (Patos de Minas) Izael das Reis (Patos de Minas) Guido Lavagna (Milano) Enrico Pietraforte (Sabina-Poggio Mirteto) Antonio Santini (Sabina-Poggio Mirteto) Raimondo Zanini (Ravenna-Cervia) Giovanni Zanella Ravenna-Cervia) Aloisio Rocha Barreto (Creto) Ettore Fontana (Cremona) Carlo Pedretti (Cremona) Raffaello Galli (Cremona) Filippo Eredità (Napoli) Cristoforo Lucarella (Napoli) Renato Romualdo (Napoli) Michael Hofmann (Bamberg) Hans Eichinger (München und Freising) Ewald Nacke (Münster) Gioachino Cerri (Subiaco) Joäo Correla de Aquino (Natal) Alfonso Caso (Alife-Caiazzo) Giuseppe Leone (Alife-Caiazzo) Marcello Caravello (Alife-Caiazzo) Antonio Rinaldi (Alife-Caiazzo) Giuseppe Ferruzzano (Alife-Caiazzo) Nicola Masciulli (Chieti-Vasto) Luigi Smargiassi (Chieti-Vasto) Giovanni Costi (Reggio Emilia-Guastalla) Loreto Pagnanelli (Sora-Aquino-Pontecorvo) Vincenzo Cerro (Sora-Aquino-Pontecorvo) Antonio Lecce (Sora-Aquino-Pontecorvo) Franco Geremia (Sora-Aquino-Pontecorvo) Dionigi Antonelli (Sora-Aquino-Pontecorvo) Giuliano Picco (Udine) Angelo Saccavini (Udine) Giacomo Meo (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Pietro Aliquo (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Giuseppe Stiglio (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Giuseppe Malgioglio (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) II sac. Bartolo Cumbria (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) II sac. Antonino Interdonato (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 362 8 » » » gennaio » » » 1998. » » » Il Il Il Il sac. sac. sac. sac. » 9 » » » » » » » 12 » » » 25 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 28 » » » 4 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » febbraio » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. Letterio Galletta (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Gaetano D'Angelo (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Gaetano Modesto (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Antonino Mangiapane (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Angelo Oteri (Messina-Lipari-S. Lucia del Mela) Wilhelm Bolte (Essen) Wilhelm J. Schliere (Köln) Jan Wnuk (Ordinariato Militare Polacco) January Watroba (Ordinariato Militare Polacco) Antonio Tacci (Andria) Felice Bacco (Andria) Giuseppe Ruotolo (Andria) Jacques Suaudeau (Grenoble) Franciszek Sliwonik (Lowicz) Jan Dobrodziej (Lowicz) Józef Kwiatkowski (Lowicz) Jarnes Marvin Reinert (Lincoln) Martin Patzek (Essen) Edmund Ernst (Essen) Jürgen Schmidt (Essen) Arthur Keegan (Salford) Domenico Garbellini (Como) Gaetano Alfarano (Napoli) Emilio Basile (Napoli) Romualdo De Rosa (Napoli) Mario Spetrini (Napoli) Salvatore Salerno (Napoli) Frederick Ryan (Boston) Paul Ryan (Boston) Francis Strahan (Boston) Edmund Sviokla (Boston) Nunzio Scarano (Salerno-Campagna-Acerno) Luigi Ricci (Pesaro) Onelio Passani (Pesaro) Oscar Filippi (Pesaro) Cesare Stefani (Pesaro) Guido Fattori (Pesaro) Antonio Barbieri (Pesaro) Raffaele Mazzoli (Pesaro) Elio Fattori (Pesaro) Charles Richard Moth (Southwark) Zenon Pietrzuczak (Drohiczyn) Wojciech Wasak (Drohiczyn) Ireneusz Sokalski (Szczecin-Kamieñ) Jan Jermak (Szczecin-Kamieñ) Henryk Kujaczyñski (Toruñ) Ernst Erlinghagen (Köln) Tadeusz Kadziolka (Lublin) Jan Mazur (Lublin) Stanislaw Hendzel (Legnica) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 4 febbraio » » » » » » » » » » 12 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 21 » » » » » » » » » 2 3 » » marzo » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 4 » » » » » » 8 » » » » » » » » » 1998. II » II » II » II » II II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II II ». . » II » II » II » II » II » II » II » II » II » II sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. Stanislaw Pajak (Legnica) Józef Molenda (Legnica) Aleksander Stankiewicz (Legnica) Stanislaw Zajc (Legnica) Gian Paolo Rizzotti (Verona) Cesare Burgazzi (Cremona) Furio Cesare (Stockholm) Stjepan Biletic (Vrhbosna) Eustace Thomas (Roseau) Igino Capacci (Città Di Castello) Stanislaw Wójcik (Rzeszów) Józef Adamczyk (Rzeszów) Józef Bednarczyk (Rzeszów) Stanislaw Gsiorek (Rzeszów) Stanislaw Górski (Rzeszów) Jan Kordas (Rzeszów) Józef Lasica (Rzeszów) Stanislaw Szetela (Rzeszów) Józef Toporek (Rzeszów) Kazimierz Trygar (Rzeszów) Mieczyslaw Zajac (Rzeszów) Antoni Wozniak (Rzeszów) Gerhard Reifferscheid (Köln) Clemens Poblocki (Köln) Wilhelm Schmidt-Bleibtreu (Köln) Jan Machac (Praga) Antonio Bradna (Praga) Laurentino Alvarez Diez (Paranavai) José Leopoldo Gonzalez Gonzalez (Guadalajara Franciszek Skorusa (Wroclaw) Józef Lenart (Wroclaw) Michal Drymajo (Wroclaw) Stefan Ciupa (Wroclaw) Kazimierz Sroka (Wroclaw) Wladyslaw Nowicki (Warszawa) Witold Karpowicz (Warszawa) Janusz Zyzniewski (Warszawa) Stanislaw Manikowski (Pelplin) Bronislaw Morawiec (Katowice) Stefan Wylçzek (Katowice) Miroslaw Piesiur (Katowice) Ramón Stephen Benitez Aguilos (Palo) Benedicto Berino Catilogo (Palo) Frank Lurz (Köln) Felix Kreutzwald (Köln) Igino Spiga (Iglesias) Anto Cosió (Vrhbosna) Ivo Tomasevic (Vrhbosna) Petar Jukic (Vrhbosna) Mijo Perié (Vrhbosna) Bosiljko Rajic (Vrhbosna) 363 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 364 8 » » » » » 14 » » » » » » » » 20 27 marzo » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 1998. » » » » »> » » » » » » » » » » » » » » Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il Il sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. sac. Mato Janjic (Vrhbosna) Józef Pietruszka (Elk) Zdzislaw Swiniarski (Elk) Edward Cwalina (Elk) Wieslaw Jasiczek (Kielce) Edward Skotnicki (Kielce) Jan Gaj (Kielce) Pasquale D'Anna (Capua) Filippo Melone (Capua) Umberto Piccirillo (Capua) Pietro Iulianiello (Capua) Lorenzo Nacca (Capua) Salvatore Foglia (Capua) Andrea Riccio (Capua) Pietro Piccirillo (Capua) Giuseppe Centore (Capua) Nelson J. Perez (Philadelphia) Timothy C. Senior (Philadelphia) Giovanni Vaccarotto (Padova) Michel Schooyans (Malines-Bruxelles) ONORIFICENZE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha conferito: La Gran Croce dell'Ordine Piano: 10 ottobre » » » » » » » » » » » » » » » » 1997. A S.E. » A S.E. » A S.E. » A S.E. » A S.E. » A S.E. A S.E. » » A S.E. » A S.E. » A S.E. il il il il il il il il il il sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Heungsoo Kim (Korea) Semiti Belen (Turchia) Alberto J. Vollmer (Venezuela) Stefan Frankiewicz (Polonia) Julio César Turbay Ayala (Colombia) József Bratinka ( Ungheria) Javier Luis Egaña Baraona (Cile) Guillermo Jiménez Morales (Messico) Armando Loaiza Mariaca (Bolivia) Juan Cassiers (Belgio) La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno: luglio » ottobre » 15 26 4 » » marzo 1997. Al sig. Al sig. A S.E. A S.E. » A S.E. » Al sig. » Al sig. 1998. Al sig. Fouad Boutros (Libano) Cheikh Michel El-Khoury (Libano) il sig. Don Pramudwinai (Thailandia) il sig. Armen Sarkissian (Armenia) il sig. Jan Marcussen (Danimarca) Giovanni Leonardo Maffei (Napoli) Helmut Mader (Innsbruck) Felix Cirilli de Nores (Gerusalemme dei Latini) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 365 La Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno: 7 29 25 » » » » » luglio » agosto » » » » » » 29 13 settembre 14 » ottobre 15 22 » » 25 » 26 » » 22 novembre 5 dicembre Ci » » » » 16 » » » » » » » » » » » 20 26 » 6 12 22 4 12 21 3 4 23 » » » » » » » » » » » » » » » » » gennaio » » febbraio » » marzo » » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig 1998. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Michel Harouk (Libano) José Carvajal Salido (Spagna) John Shea (Los Angeles) Wilfred Von Der Ahe (Los Angeles) William Close (Los Angeles) Cyril Nigg (Los Angeles) Kenneth Olsen (Los Angeles) L. Owen Traynor (Los Angeles) Clemens Ko ja (Austria) François Breton (Francia) Francisco de Sales Leite de Castro Meireles (Brago) Carlos Alberto Ferreira Guimaräes (Brasile) Jürgen Schrempp (Germania) Philippe De Weck (Svizzera) Philippe Morillon (Francia) Jean-Pierre Duvivier (Francia) Dante Trombetta (Milano) Bob Hope (Los Angeles) José Carrapatoso de Oliveira (Lamego) Abel da Silveira Montenegro Florido (Lamego) Francisco José Cordeiro Laranjo (Lamego) José Càndido da Silva Proença (Lamego) Dietrich Lincke (Germania) David Noel Ramírez Padilla (Monterrey) Manuel G. Ri vero González (Monterrey) Adam Elizondo Elizondo (Monterrey) Javier Garza Sepúlveda (Monterrey) Alfonso Donaldo (Fermo) Guido Orizi (Fermo) Mauro Fratini (Fermo) Flavio Orsini (Fermo) Natale Pasquale (Fermo) Giancarlo Calza (Fermo) Pietro Evangelisti (Fermo) Italo Abbondi (Fermo) Gaio Andrés Yépez Holguin (Ecuador) Giuseppe Piria (Assisi-Nocera Umbra-Gualdo Tadino) Angelo Valentini (Assisi-Nocera Umbra-Gualdo Ta dino) Zignani Alberto (Italia) Giorgio Filosi Bruziches (Roma) Roberto Blancarte Pimentel (Messico) Robert Norden (Wien) Wlodzimierz Fijalkowski (Lódz) Adalberto Leschiutta (Roma) Porfirio Castillo Melendez (Panamá) Rodolfo Bernardini (Roma) Mario Esposito (Italia) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 366 La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno: 22 23 23 29 marzo » luglio » » » » 12 » » » os » » agosto settembre 14 2 ottobre » os » 10 15 » » » » » 19 26 » » » » » » » 10 novembre » » » » » » » » » » » » 16 » » » 21 » » » 22 30 » » 5 » » » ' dicembre » » » 16 6 9 » gennaio » » » » » 12 » » » » » » » 1997. Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig. » Al sig. Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. 1998. Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. Giovanni Rocchi (Roma) Giorgio De Stefani (Italia) Aldo Graziosi (Roma) Enrique Pastor De Gana (Spagna) Alberto De La Hera Pérez de La Cuesta (Spagna) Ramón Gil-Casares Satrústegui (Spagna) Alfredo Timermans del Olmo (Spagna) Giuseppe Todisco (Italia) Domenico Cagnazzo (Italia) Giuliano De Cario (Italia) Antonio Bekhazi (Libano) Primos Ramous (Ljubliana) Joseph A. Podbieski (Worcester) Mordecai Waxman (Stati Uniti D'America) Roger Lehmann (Strasbourg) Angelo Pichetti (Roma) Aurelio Bernardi (Pinerolo) Mario Marchiando Pacehiola (Pinerolo) Alejandro Zothner-Meyer (Argentina) Jean-Ange Algre (Francia) Michel Fourniol (Francia) Bernard Spite (Francia) Erich Schosser (München und Freising) Joseph Farrelly (Southwark) Alcibiade Longhi (Milano) Oscar Staffoni (Milano) Giovanni Stocovaz (Milano) Giorgio Toscano (Milano) Fredericus Jacobus J. Hamer (Rotterdam) Fernando Guedes (Lisbona) Petrus Antonius J. M. Steenkamp ('s-Hertogenbosch) Cesare Bertolucci (Massa Carrara-Pontremoli) Ilvo Ricci (Massa Carrara-Pontremoli) Francesco Falev (Roma) Umberto Maria Alvino (Monaco) Verecondi Scortecci (Monaco) Tomas Cernousek (Olomouc) André Decaudín (Parigi) John Ferraro (Los Angeles) Vaast Leysen (Anversa) Corrado Modugno (Italia) George Vari (Paris) Domenico De Marco (Frosinone-Veroli-Ferentino) Raffaele Anastasio (Frosinone-Veroli-Ferentino) Anselmo Salvador Orcoyen (Argentina) Yousef Abdallah Khoury (Gerusalemme dei Latini) Elle J. Dibsy (Gerusalemme dei Latini) Douglas Roche (Edmonton) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae, Curiae 14 25 gennaio » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 28 4 » » febbraio CO » » » 12 » » » » » » » » » » » » » 20 21 » » » » » » 4 » » marzo » » » » » » » » » » » » 14 » » » » » » » » » » » » » 1998. Al sig » Al sig Al sig » Al sig Al sig » » Al sig Al sig » » Al sig » Al sig » Al sig Al sig » Al sig » Al sig » » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. » Al sig. Dupito Darma Simamora (Indonesia) Marco Buonocore (Roma) Carlo Taddeo Matt (Roma) Giovanni De Angelis (Roma) Peter Lynch (Boston) Gerard Reilly (Boston) Joseph Chery (Boston) Giovanni Pro vera (Milano) Giorgio Squinzi (Milano) Adalberto Dal Lago (Milano) Ignazio Disano (Milano) Carlo Giusti (Reggio Emilia-Guastalla) Enzo Ferrante (Roma) Ryszard Krzysztof Krauze (Gdansk) Basil Hume Pinsent (Westminster) Corrado Modugno (Italia) Antonio José Alves de Carvalho (Portogallo) Paolo Duccio Ducei (Città di Castello) James L. Murdy (Pittsburgh) Leo W. Yochum (Pittsburgh) Thomas H. O'Brien (Pittsburgh) Frank V. Cahouet (Pittsburgh) Daniel M. Rooney (Pittsburgh) Ivan Gobry (Paris) Horacio Cora Muñoz (Messico) Paolo Merenda (Roma) Augusto Pellegrini (Roma) Giovanni Polinari (Roma) Fabio Romanini (Roma) Nicola Gravina (Taranto) Romeo Teodori (Roma) Benito Mantovani (Gerusalemme dei Latini) Edward Aquilina (Gerusalemme dei Latini) Patrick E. O'Shaughnessy (Wichita) Daniel M. Carney (Wichita) Dominique Chavannat (Francia) Walter J. Annenberg (Philadelphia) William J. Avery (Philadelphia) William C. Collins (Philadelphia) Herbert G. Keene (Philadelphia) Joseph T. Mooney (Philadelphia) Daniel H. Polet (Philadelphia) Robert J. Sims (Philadelphia) La Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno: 8 novembre 1997. Al sig. Viktor Wallner (Wien) 367 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 368 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Il Cavalierato di San Gregorio Magno: 24 12 » 25 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » giugno agosto » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » CO 30 settembre ottobre » 14 15 » » » » » » » » » » » » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al Al » Al » Al Al » Al » Al » Al sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig John McLaughlin (Dromore) Claudio Fabrocile (Italia) Gabriele Guidoboni (Italia) Richard Alatorre (Los Angeles) John Balaoig (Los Angeles) Bernadas Brazdzionis (Los Angeles) Aloysius Caffrey (Los Angeles) Louis Castruccio (Los Angeles) Albert Centofante (Los Angeles) Joon Ho Choung (Los Angeles) Roy Disney (Los Angeles) Peter Dwan (Los Angeles) Stafford Grady (Los Angeles) Thomas Grojean (Los Angeles) Barron Hilton (Los Angeles) Bob Hope (Los Angeles) Paul Hughes (Los Angeles) Edward Illig (Los Angeles) Joseph Kennerson (Los Angeles) James Kenney (Los Angeles) Edward Landry (Los Angeles) Edwin Marzec (Los Angeles) John McNicholas (Los Angeles) Ritardo Montalbán (Los Angeles) John Morehart (Los Angeles) Andrew Chung-woo Nam (Los Angeles) Lanh Van Nguyen (Los Angeles) John O'Hara (Los Angeles) Gary Phillips (Los Angeles) Cornelius Pings (Los Angeles) Eugene St. John (Los Angeles) Charles Smith (Los Angeles) Frank Smith (Los Angeles) Michael Smith (Los Angeles) George Takahashi (Los Angeles) Charles Von Der Ahe (Los Angeles) Thomas Von Der Ahe (Los Angeles) Thomas Wathen (Los Angeles) Manfred Weyand (Essen) Hans-Günther Borgmann (Essen) Luigi Chiaserotti (Roma) Claude Fanchette (Port-Louis) Jean-Paul Dam (Port-Louis) Philip Feiten (Winona) Richard Smith (Winona) Francis Ryan (Winona) Georges Robert (Versailles) Patrick S. G. Graham (Montego Bay) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 22 ottobre 26 » 31 » 10 novembre » 16 » » » 21 30 » » » » 15 » » » » dicembre » » » » » » » » » » 26 6 » » » 9 12 » » gennaio » » » » » » 1997. Al » Al » Al » Al » Al Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » AI » AI » AI » AI 1998. Al Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » » » 4 » 21 4 » » » » » » » » » 13 » 14 » » » » febbraio » » marzo » » » » » » » » » » » » » » Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. 369 Maurizio Alagna (Italia) Mauro Sambucci (Velletri-Segni) Georges Petsotas (Grecia) Roberto Bendini (Milano) James Valentine Madden (Portsmouth) Miroslav Labunka (Ucraina) Roberto Giancristoforo (Rieti) François Tribout (Parigi) Harold Simms (Westminster) Peter McMenemy (Westminster) Brian Bacon (Westminster) Giuseppe Patini (Volterra) Günter Koch (Würzburg) Erst Kastner (Würzburg) Winfried Jestädt (Würzburg) Siegfried Kösler (Würzburg) Horst Steinkamp (Würzburg) Berthold Hummel (Würzburg) Jacques Prioleau (Dijon) Leonardo Susta (Italia) Carlo Antonio Bavera (Italia) Cesare Cassone (Italia) Luigi Longobardi (Italia) Patrick Demouy (Reims) Thomas Cochrane Taylor (Middlesbrough) Anthony Asher (Our Lady of Lebanon of Los An geles) sig. Ronald Charles Berhauser (Our Lady of Lebanon of Los Angeles) sig James Tamer (Our Lady of Lebanon of Los Angeles) sig. Anthony Z. Vincent (Our Lady of Lebanon of Los Angeles) sig. Manuel Sabella (Gerusalemme dei Latini) sig. Alan Worsfold (Westminster) sig. Patrick James Downey (Wellington) sig. Miguel Kast Schindele (San Bernardo) sig. Claude Tagu (Nancy) sig. Pierre Vuillaume (Nancy) sig. Pierre Cortellezzi (Nancy) sig. Antonio Cavezza (Nola) sig. Anthony Paul Cole (Birmingham) sig. Peter Doherty (Southwark) sig. Brian O'Hare (Westminster) sig Klaus Forsen (Köln) sig. Guelfo Guelfi (Volterra) sig. Romeo Marzucchi (Volterra) sig. Johanne H. Van Bree (Rotterdam) sig. Antonio Benelli (Roma) sig. Marcello Lombardo (Roma) sig. Steven A. Cohen (Philadelphia) sig. Charles P. Connolly, Jr. (Philadelphia) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 370 14 marzo » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 1998. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . sig . Armand Della Porta (Philadelphia) John W. Ewan (Philadelphia) Riehard V. McCarron, Jr. (Philadelphia David L. McKennzie (Philadelphia) Gerald J. Parsons (Philadelphia) Carlos M. Perez (Philadelphia) William J. Quigley (Philadelphia) John J. Quindlen (Philadelphia) Henry A. Quinn (Philadelphia) William R. Sasso (Philadelphia) Robert J. Seider (Philadelphia) Myung Joseph Song (Philadelphia) Brian P. Tierney (Philadelphia) Richard Vassallo (Philadelphia) J. Taney Willcox Jr. (Philadelphia) Ol La Croce di Dama di Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno: » 25 » 12 25 28 luglio » agosto » dicembre gennaio febbraio 1997. Alla sig.ra May Kahale (Libano) » Alla sig.ra Layla Hber In Sakr (Libano) » Sig.ra Dolores Hope (Los Angeles) » Sig.ra Mary Jane Von Der Ahe (Los Angeles) » Alla sig.ra Elisabeth Lüninck (Paderborn) 1998. Alla sig.ra Christine Stadler (München und Freising) » Sig.ra Karolina Lanckoroñska (Krakow) La Croce di Dama dell'Ordine di San Gregorio Magno: 25 » agosto » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 1997. Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra sig .ra Catherine Boeddeker (Los Angeles) Mary Centofante (Los Angeles) Helen Close (Los Angeles) Mary Patricia Cooper (Los Angeles) Patricia Disney (Los Angeles) Mary Dohn (Los Angeles) Margaret Ferry (Los Angeles) Geraldine Frawley (Los Angeles) Alicia Gavin (Los Angeles) Gloria Griffin (Los Angeles) Marcia Hay den (Los Angeles) Susann Huston (Los Angeles) Frantine Laband (Los Angeles) Jean Zimmerman Lawrence (Los Angeles) Anna Murdoch (Los Angeles) Géraldine Nigg (Los Angeles) Josephine Wayne Nigg (Los Angeles) Bernadette Nishimura (Los Angeles) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 25 » » » » » » » agosto » » » » » » » 12 settembre » 30 ottobre 4 » 15 » » » » » 22 10 novembre » 30 5 » 21 12 25 » » » 12 » 13 21 4 » » » » » » dicembre » » gennaio » » » febbraio » » » marzo » » » » » 14 » » » » » » » » » 1997. Alla » Alla Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » Alla » » SÌ|y.ra ly.ra SÌ|y.ra Edith Piczek (Los Angeles) Isabel Piczek (Los Angeles) Verle Pozzo (Los Angeles) siiy.ra Therese Seidler (Los Angeles) Si|y.ra Dorothy Shea (Los Angeles) si SÌ|y.ra, Joanne ly.ra Nancye Smith (Los Angeles) Traynor (Los Angeles) siiy.ra Helen Walsh (Los Angeles) sii y.ra, Stefani Marina Nunuk Irsatinah (Indonesia) SÌ|y.ra Teresa Sandri (Italia) si¡y.ra Micheline Lavoie-Abate (Canada) siiy.ra Terese Feiten (Winona) siiy.ra Leona Smith (Winona) siiy.ra Geneviève Ryan (Winona) siiy.ra Tiziana Rocca (Italia) siiy.ra Maria Antonia Guarnieri (Milano) si g.ra Maria Angelina C. Schlatmann-Stoelinga (Rot terdam) siiy.ra Muriel Graham (Montego Bay) siiy.ra Romana Zelocchi (Carpi) siiy.ra Marilyn Hilton (Los Angeles) siiy.ra Odille Roullet (Losanna-Ginevra-Friburgo) siiy.ra Claudette Habesch (Gerusalemme dei Latini) si¡y.ra Anna Kozlowska (Parigi) siiy.ra Mary Ann Glendon (Boston) siiç.ra Clementine Chery (Boston.) siiy.ra Caroline Lynch (Boston) siiy.ra Joan Reilly (Boston) siiy.ra Mary A. Walker (Pittsburgh) siiy.ra Patricia R. Rooney (Pittsburgh) si¡y.ra Lebohang NtsTnyi (Lesotho) siiy.ra Olga Rist Hagspiel (san Bernardo) siiy.ra Amelita Miroio (Columbus) siiy.ra Kathleen O'Shaughnessy (Wichita) siiy.ra Beverly Carney (Wichita) siiy.ra Elsa Tamayo D. de Talayero (Maracay) si Alla Alla » Alla » Alla 1998. Alla » Alla » Alla » Alla » Alla Alla » » Alla Alla » » Alla Alla » Alla » Alla Alla » Alla » Alla y.ra Eileen Ryder (Southwark) » Alla SÌ£y.ra Johanna Catharina M. Oohen-Verhagen (Brada) » Alla siiy.ra Anne W. Breidenstein (Philadelphia) » Alla SÌ£ç.ra Patricia R. Cooney (Philadelphia) Alla si^y.ra Josephine C. Mandeville (Philadelphia) » » Alla Si| y.ra Bernadette A. O'Connell (Philadelphia) Alla SÌ£ç.ra Emily C. Riley (Philadelphia) » Alla SÌ£y.ra Barbara C. Travaglini (Philadelphia) La Gran Croce dell'Ordine di San Silvestro Papa: 5 luglio 29 settembre » 30 371 1997. Al si g- Maroun Haimari (Libano) » Al si g- Gianfranco Fineschi (Roma) » Al si g- Javier Zarzalejos Nieto (Spagna) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Ol La Commenda con Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa: » » » » 22 26 Ci 21 12 luglio » » » » ottobre dicembre gennaio febbraio » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al 1998. Al » Al » Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Pierre Faraoun (Libano) Raffoul Fakhry (Libano) Georges Frem (Libano) Nabil Boustany (Libano) Daoud Saegh (Libano) Jochen Prange (Germania) Claudio Claudiani (Rieti) Giuseppe Pollice (Andria) Mario di Biagi (Roma) Max Ignaz Machanek (St. Pölten) La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa: 23 9 » 10 » luglio ottobre » » » » » 15 16 3 novembre » 10 » » » Ol 16 21 16 » » 26 » » » » 9 » » » » » 12 25 » 28 21 » » » » » » dicembre » » » » » » » » gennaio » » » » » » » » » febbraio » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » » » Al Al Al Al » Al » Al » Al » Al 1998. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Enrico Pietro De Majo (Roma) Antonio Bruni (Mileto-Nicotera-Tropea) Rosario Bruni (Mileto-Nicotera-Tropea) Karl Aufreiter (Linz) Siegfried Primetshofer (Linz) Johann Kaltenegger (Austria) Enrico Zaccaro (Roma) Giovanni Feliciani (Italia) Carmelo Calabro (Milano) Bortolo Crotti (Milano) Giuseppe Defendi (Milano) Roberto Malvicino (Milano) Romolo Tiberi (Orvieto-Todi) Tersilio Leggio (Sabina-Poggio Mirteto) Manfred Bergmeister (München und Freising) Wojciech Plazak (Westminster) Ivano Amuleti (Reggio Emilia-Guastalla) Luigi Munari (Reggio Emilia-Guastalla) Erich Bruckner-Simon (Graz-Seckau) Maurizio Capocasale (Roma) Loris Fontana (Vicenza) Emilio Lebbioli (Rieti) Massimo Crocco (Rieti) José de Oliveira e Souza (Paranavai) Janusz Zaleski (Wroclaw) Bogdan Zdrojewski (Wroclaw) Andrzej Wiszniewski (Wroclaw) Leon Kieres (Wroclaw) Emilio Perissinotto (Cremona) Michael Wirtz (Aachen) Elmar Remling (Köln) Anton Zahn (Köln) Aldo Caccavale (Faenza-Modigliana) Ismael Conti (Bergamo) Paolo Giannini (Roma) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 4 » » 23 marzo » » » 1998. » » » Al Al Al Al sig sig. sig. sig. 373 Philippe Gudin (Lausanne-Genève-Friburg) Angelo Chiarot (Concordia-Pordenone) Giancarlo Magri (Concordia-Pordenone) Elio Mario Gerardo Sorrentino (Italia) La Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa: 16 dicembre 1997. Al sig. Remy Allaeys (Malines-Bruxelles) Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa: 17 27 » 29 giugno » » » 1997. » » » Al Al Al Al 12 agosto » » » » » » » » » » » » » » 14 settembre » » » » 30 » » » » » 10 ottobre 15 » » » » » 26 » 10 novembre » » » » » » » » » » » » » » 16 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al Al » » » » 21 » » » » » Al Al Al Al Al » » » » » Pasquale Collela (Italia) Luigi Mariolini (Brescia) Battista Chini (Brescia) Giuseppe Carozzo (Macerata-Tolentino-RecanatiCingoli-Treia) sig. Ottavio Serena (Italia) sig. Maurizio Urban (Italia) sig. Renato Carlini (Italia) sig. Sabino Cavaliere (Italia) sig. Cristiano Aliperta (Italia) sig. John Napolitano (Italia) sig. Filippo Mazzone (Italia) sig. Umberto D'Aiello (Italia) sig. Antonio V. Bantug (Manila) sig. Horst Ueberschär (Köln) sig. Juan Viñas Bona (Barcelona) sig. Gerardus Rooijakkers fs-Hertogenbosch) sig. Hendricus J. A. Vingerhoets ('s-Hertogenbosch) sig. Josef Roth (Regensburg) sig. Friedriech Bernhofex (Linz) sig. Ettore Cassiani (Pesaro) sig. Silvano Fabbri (Pesaro) sig. Donald Bakhuis (Willemstad) sig. Ludwig Parti (Salzburg) sig. Carlo Cerrito (Milano) sig. Francesco Marchetto (Milano) sig. Gerardo Nostran (Milano) sig. Pietro S ann a (Milano) sig. Guido Vanoni (Milano) sig. Gabriel Irthiaray Dorett (Singapore) sig. Albert Stark (Köln) sig. Cornelis Maria Juffermans (Rotterdam) sig. Rene De Keyzer (Malines-Bruxelles) sig. Godefridus Humbertus Van Lieshot ('s-Hertogen bosch) sig. Franciscus Joannes J. M. Ketelaars (Roermond) sig. Antonio Carbone (Rieti) sig. Concezio Chiaretti (Rieti) sig. Salvatore Persiti (Rieti) sig. Roberto Meschini (Sabina-Poggio Mirteto) sig. sig. sig. sig. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Ot 374 dicembre 15 » » » » » » » » » » » » » 16 » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » » 26 » » » » » » » 31 » » » » » » 6 9 12 » gennaio » » » » » » » » 27 28 » » » » » » 4 » febbraio » » » » » » 21 » » » 1997. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al Al » Al » Al Al » Al 1998. Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al » Al sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig sig. sig sig sig. sig sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. Hans Schaefer (Köln) Erhard Schmitt (Würzburg) Josef Sasse (Würzburg) Elmar Vegner (Würzburg) Paul Pfeuffer (Würzburg) Heinz Otremba (Würzburg) Theo Meidhof (Würzburg) Erhard Iiiig (Würzburg) Valter Borney (Italia) Dino Badodi (Reggio Emilia-Guastalla) Giuseppe Bonacini (Reggio Emilia-Guastalla) Ivo Boschini (Reggio Emilia-Guastalla) Silvio Boschini (Reggio Emilia-Guastalla) Gino Ghidoni (Reggio Emilia-Guastalla) Armando Montanari (Reggio Emilia-Guastalla Ivo Montanari (Reggio Emilia-Guastalla) Ermanno Salardi (Reggio Emilia-Guastalla) Roberto Solimé (Reggio Emilia-Guastalla) Ermanno Dal Molin (Italia) Antonio Viggiano (Orvieto-Todi) Enzo Delli Poggi (Orvieto-Todi) Mansueto Lunardi (Vicenza) Girolamo Dalla Rizza (Vicenza) Michele Mannarino (Napoli) Luigi Modena (Udine) Rafael R. Estrada (Tarlac) Alfonso Lin Qui (Tarlac) Charles D. Salanga (Tarlac) Antonio Llamas Cervantes (Tarlac) José M. Zarate (Tarlac) Franco Perotti (Italia) Hermann Josef Wagner (Essen) Michele Pontari (Piacenza-Bobbio) Franco Macchioni (Roma) Amleto Galletti (Bologna) Adriano Guolo (Bologna) Colombo Perrone (Alba) Salvatore Ravalli (Faenza-Modigliana) Flavio Garzi (Parma) Gaetano Bertozzi (Parma) Elvio Casetta (Treviso) Klaus Soukup (Wien) Hermann Poschl (Wien) Salvatore Strazzeri (Canberra) Andrea Adolfo Cernilogar (Pisa) Giuseppe Agazzi (Bergamo) Cesare Lai (Otranto) 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae » 13 marzo » » » » » » 1998. » » » » » » Al Al Al Al Al Al Al sig. sig. sig. sig. sig. sig. sig. 375 Wilhelmus Willems (Roermond) Paul Roland Spray (Westminster) Michael Redmile (Westminster) Odolino Boer (Concordia-Pordenone) David Scian (Concordia-Pordenone) Giuseppe Vezzato (Concordia-Pordenone) Gennaro Preziuso (Lucera-Troia) La Croce di Dama dell'Ordine di San Silvestro Papa: 14 settembre 30 » 14 ottobre 10 novembre 21 » 30 26 » 4 1997. Alla Alla » Alla » Alla » Alla » » » dicembre » » » febbraio 1998. » » » 21 3 13 » » marzo » » » » » » » » 18 » » » sig.ra sig.ra sig.ra sig.ra sig.ra Ana Reixach Oliver (Barcelona) Valentina Maiorana (Napoli) Monique Diñan (Port-Louis) Edmée Lavigilante (Port-Louis) Chris De Schijver (Brugge) Alla sig.ra Anna Maria Maetzke (Arezzo-Cortona-Sansepolcro) Alla sig.ra Leonida L. Vera (Manila) Alla sig.ra Irmgard Zeli (Salzburg) Alla sig.ra Maria Anna Mayrmelnhof (Salzburg) Alla sig.ra Georgia Mary Croker (Canberra) Alla sig.ra Stephanie Harrach (Wien) Alla sig.ra Maria Goretti Wu Fu Mei (Hsinchu) Alla sig.ra Elisabeth Schrittwiesser (St. Pölten) Alla sig.ra Helena Mycielska (Krakow) Alla sig.ra Filomena D'Antoni (Roma) Alla sig.ra Marta Vivian (Roma) Alla sig.ra Jeanne Tassé (Rabat) Si rende noto che mons. Giorgio Corbellini è stato annoverato « ad quinquen nium » tra i Giudici esterni del Tribunale d'Appello del Vicariato di Roma. NECROLOGIO 8 » aprile » 1998. Mons. John Rosner, Vescovo em. di Queenstown (Sud Africa) » Mons. Pietro Santoro, Arciv. em. di Boiano-Campobasso ( Italia ) 15 » » Mons. José Maria Carrizo Villarreal, Vescovo em. di Chi tré (Panama) 17 » » Card. Alberto Bovone, Diacono di Ognissanti in Via Appia Nuova. 18 » » Mons. Robert Ashta, Vescovo di Pult (Albania) 22 » » Mons. Walter Kampe, Vescovo tit. di Bassiana. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 376 23 aprile » 25 » » 26 29 » » 1998. Mons Francis Peter De Campo, Vescovo di Port Pirie (Australia). » Mons. Daniel Pézeril, Vescovo tit. di Reperi. » Mons. Joseph Kundukulam, Arcivescovo em. di Trichur dei Siro-Malabaresi (India). » Mons. Juan Gerardi Conedera, Vescovo tit. di Guardialfiera. » Mons. Paul Lunga, Vescovo di Monze (Zambia). 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it An. et vol. XC 3 Iunii 1998 N. 6 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano - Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA IOANNIS PAULI PP. II LITTERAE DECRETALES quibus Ioanni de Dukla Sanctorum honores decernuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Spiritus Domini Dei super me, eo quod unxerit Dominus me» (Is 61, 1). Isaiae haec verba, quae Dominus in synagoga Nazarethana recitavit, in publici operis ipso aditu, cunctis his sunt tribuenda, qui a Deo vocantur atque ad Christi missionem continuandam mittuntur. Verba haec ideo pro cul dubio ad Ioannem de Dukla referri etiam possunt, qui complures inter sanctos beatosque annumeratur, qui in Polonia saeculis XIV et XV exstite runt. Plus minusve anno MCCCCXIV in parva sed antiqua urbe Dukla natus, quae in radicibus montis locatur qui Cergowa vocatur, Ioannes primum vi tam aliquantisper eremiticam exegit, montes petens qui circa natalem ur bem sunt. In silentio et solitudine eum Deus pellexit atque in mysterii Filii sui experientiam induxit. Ioannes maxime optavit ut Christo conformaretur, eiusdem sensus et vitae formam sumens, ut in eo inveniretur nova creatura (cfr Gal 6, 15). Postea ingredi statuit Ordinem Fratrum Minorum S. Francisci. Hi saeculo ineunte XIII in Poloniam venerunt, qui Pauperis Assisiensis ad exemplum in regione illa christianam vitam paupertatis spiri tu fraternaque dilectione foverunt, cum paupertate et simplicitate cultum sapientiamque pariter commiscentes. Quae res in pastorale quoque opus re dundavit atque effecit ut sancti beatique Franciscales innumeri exsisterent. « Quem Pater sanctificavit et misit in mundum » (Io 10, 36) cum imitaretur, presbyterali ordinatione suscepta, Ioannes de Dukla, in nova vitae conse26 - A. A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale cratae condicione, Dei Verbo diffundendo sese addixit ac pastorali anima rum curationi, Sacramentum potissimum Reconciliationis assidue ac patien ter celebrans atque opinionem acquirens sapientis concionatoris et Confessa rii studiosi. Eum homines Dei appetentes turmatim conveniebant, eius ver bum audituri eiusque exemplum sumpturi. In latis Poloniae, Ucrainae, Moldaviae et Bielorussiae regionibus suum apostolatum explicavit. Optimis propositis magnorum reformatorum Ordinis Franciscanum pellectus, qui fuerunt S. Bernardinus Senensis et S. Ioannes a Capestrano, qui in Polonia nonnullis ante decenniis fuerat, anno MCCCCXXIII postulavit Ioannes de Du kla ut ingredi posset reformatum Ordinem Observantiae ut aiebant. In no vo quoque statu Beatus pastorale ministerium frugiferum agere perrexit ab Eucharistia et a filiali dilectione in Virginem Mariam ignem illum caritatis sumens, qui eius verbis elucebat atque christianae commiserationis actibus, quae miseros et innumeros pauperes solabantur, qui ad eum fidenter concurrebant, pro certo habentes se in humili S. Francisci filio paternum misericordemque Dei vultum inventuros. Ioannes in corde suo ardorem flagrare sentiebat in Dei sanctitatem cuiusque cum in precationis colloquio verbum sumpsisset, vita, labiis et actibus id proclamabat atque pro Deo adversum malum peccatumque loquebatur. Christi Ecclesiae unitati studens, ferven tissime oecumenico sensu imbutus, adlaboravit ad dialogum cum Fratribus Ecclesiarum Rutenae et Armenae instituendum, ut Spiritus Sancti virtute necnon vitae vere evangelicae testimonio, óbices divisionum et inter Christi discipulos praeiudiciorum tollerentur. Senex ac visu amisso operari perrexit pro fratrum bono, vivida caritatis flamma intus permotus Illius quem Pa ter consecra vit pro mundi vita (cfr Io 17, 19). Die xxix mensis Septembris anno M C C C C L X X X I V Leopolitana in urbe, una cum fratribus cum psalmos re citabat, aerumnis atque apostolicis laboribus confectus, Ioannes carnis vin culis solutus est et ad nuptiale convivium Dei amicorum, aeternum in aevum, introductus. Eximii huius Patriae Nostrae apostoli et germani S. Francisci Assisiensis filii sanctitas ab alta potissimum fide in Christo Iesu manavit. Quapropter pro certo habemus eum Ecclesiam comitaturum eiusdemque unitatem in itinere illo, quod perducit ad annum Christi ortus bismillesimum, ad Magnum Iubilaeum. Post mortem Beatus Ioannes cul tum publicum habuit, quem Decessor Noster Clemens XII anno M D C C X X X I I I confirmavit. His peractis a iure statutis, Nobis coram die II mensis Iulii, anno M C M X C I V , decretum super virtutibus heroicis prodiit, atque die vi mensis Aprilis, anno MCMXCV, decretum super miraculo, quod intercessioni 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Ada Ioannis Pauli Pp. II 379 eiusdem Beati adscriptum est quodque anno M C M X L I evenisse perhibetur. Faventibus porro Fratribus Cardinalibus et Episcopis in Consistorio die x mensis Aprilis anno MCMXCV coadunatis, statuimus ut canonizationis ritus die x mensis Iunii, anno M C M X C V I I , Nostro pastorali in Polonia contingente itinere, celebraretur. Hodie igitur apud urbem Krosno, inter sacra hanc elocuti sumus Cano nizationis formulam: Na chwal§ Swietej i Nierozdzielnej Trójcy, dia wywyzszenia katolickiej wiary i wzrostu chrzescijañskiego zycia, na mocy wladzy naszego Pana Jezusa Chrystusa i Swiçtych Apostolów Piotra i Pawla, a takze Naszej, po uprzednim dojrzalym namysle, po licznych modlitwach i za rada, wielu naszych Braci w biskupstwie, orzekamy i stwierdzamy, ze blogoslawiony Jan z Dukli jest Swiety i wpisujemy Go do Katalogu Swiçtych, polecaja_c, aby odbieral On czesc jako Swiety w calym Kosciele. W imi§ Ojea i Syna, i Ducha Swietego. Quod autem decrevimus volumus et nunc et in posterum vim habere, contrariis minime officientibus rebus quibuslibet. Spectabilis hic vir clara edidit religiosae pietatis operumque bonorum documenta. Pertinet ipse ad commendabile sodalicium illud S. Francisci sectatorum qui eiusdem consilia strictius persequi contenderunt. Is ideo coram omnibus fulgens habetur Evangelii etiamnunc assertor, unde catholica fides et industria usque profe rantur et quam plurimos homines complectantur. Datum in urbe Krosno, die decimo mensis Iunii, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo septimo, Pontificatus Nostri undevicesimo. EGO IOANNES PAULUS Catholicae Ecclesiae Episcopus Eugenius Sevi, Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 416.927 Protonot. Apost. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 380 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale CONSTITUTIONES APOSTOLICAE I ITAPETININGENSIS Nova dioecesis conditur in Brasilia, Itapetiningensis appellanda. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS S E R V O R U M DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Apostolicum munus summa diligentia gerentes, valde adlaboramus ac contendimus, ut Domini salus omnia loca contingat cunctosque salubriter homines. Quocirca Nos res disponere properamus ut hoc facilius commodiusque eveniat. Itaque, cum Venerabiles Fratres Iosephus Lambert, Archiepiscopus Sorocabanus et Iosephus Moreira de Melo, Episcopus Itapevensis, audita Episcoporum Conferentia Brasiliensi, postulavissent ut, eccle siasticarum circumscriptionum sibi concreditarum quodam distracto territo rio, nova conderetur dioecesis, favente quoque Venerabili Fratre Alfio Rapisarda, Archiepiscopo titulo Cannensi et in Brasilia Apostolico Nuntio, de Congregationis pro Episcopis consilio, haec Apostolica Nostra potestate usi statuimus et decernimus: ab archidioecesi Sorocabana et a dioecesi Itapevensi detrahimus integrum territorium, prout lege civili in praesentia termi natur, municipiorum horum: Itapetininga, Tatui, Sao Miguel Arcanjo, Pilar do Sul, Angatuba, Paranapanema, Alambari, Campiña do Monte Alegre, Cesario Lange, Cápela do Alto, Guareí, Sarapui, Porangaba et Torre de Pedra, quibus nova dioecesis constituitur, Itapetiningensis appellanda, quae iisdem teminatur finibus quibus supra memorata municipia simul sumpta circumscribuntur. Novae dioecesis sedem in urbe Itapetininga locamus, templumque ibidem Beatae Mariae Virgini « dos Prazeres » dicatum ad gra dum evehimus Ecclesiae Cathedralis, cunctis consentaneis concessis iuribus et privilegiis. Novam constitutam Ecclesiam Metropolitanae Sedi Sorocabanae suffraganeam facimus eiusque Episcopum metropolitico iuri Archiepi scopi illius Sedis pro tempore subicimus. Congruam Praesulis sustentatio nem novae dioecesis Curiae emolumenta, fidelium oblationes et portio procurabunt, quae ei obveniet ex divisione, ad normam can. 122 C.I.C., bono rum quae antehac ad mensas Episcopales Sorocabanam et Itapevensem 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 381 (quae populari loquela «Mitras» appellantur). Cetera cuncta ad iuris nor mam exolvantur. Ad haec tandem explenda quae per has Litteras iussimus, Venerabilem Fratrem Alfium Rapisarda legamus, quem antea memoravi mus, eumque inibi Nuntium subdelegandi quemlibet in ecclesiastica pote state constitutum. Re denique ad exitum perducta, documenta apparentur, quorum sincera exempla ad Congregationem pro Episcopis diligenter mit tantur, contrariis rebus minime obsistentibus quibuslibet. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die quinto decimo mensis Apri lis, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo octavo, Pontificatus Nostri vicesimo. 83 A N G E L U S card. £8 B E R N A R D I N U S SODANO Secretarius Status card. GANTIN Congr. pro Episcopis Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Carmelus Nicolosi, Protonot. Apost. Loco 83 Plumbi In Secret. Status tab., n. 431,608 II PUNTARENENSIS In Costarica nova conditur dioecesis Puntarenensis. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS S E R V O R U M DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM. Sacrorum Antistites Conferentiae episcopalis Costaricensis maiori Christi fidelium bono studentes consulere, ab hac Apostolica Sede petiverunt ut, quibusdam seiunctis territoriis a dioecesibus Tilaranensi et Sancti Isidori, nova conderetur dioecesis ad aptius ibidem providendum pastoralibus ne cessitatibus. Nos quidem, habito faventi voto Venerabilis Fratris Hyacinthi Berloco, Archiepiscopi titulo Fidenatensis atque in eadem Natione Apostoli ci Nuntii, de consilio Congregationis pro Episcopis enixis precibus libenter obsecundandum esse putavimus. Summa igitur Nostra potestate, sequentia decernimus: separamus singulatim: a dioecesi Tilaranensi territorium pago- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale rum nuncupatorum Puntarenas, Montes de Oro, Esparza et Garabito, a dioecesi autem Sancti Isidori territorium pagorum Parrita et Aguirre; atque ex ita distractis territoriis novam constituimus dioecesim Puntarenensem ap pellandam, quae iisdem limitabitur finibus, quibus praedicti pagi simul sumpti, prout in civili lege exstant, nunc terminantur. Sic conditae dioece sis sedem in urbe « Puntarenas » ponimus, ibique situm templum, Deo in honorem Sacratissimi Cordis Iesu dicatum, ad gradum ac dignitatem eccle siae Cathedralis evehimus. Praeterea dioecesim Puntarenensem suffraganeam efficimus metropolitanae Sedi Sancti Iosephi in Costarica eiusque Episcopum metropolitico iuri Archiepiscopi Sancti Iosephi in Costarica pro tempore subicimus. Cetera vero secundum canonicas leges temperentur. Quae statuimus, perficienda committimus memorato Apostolico Nuntio vel, absente eo, illi, qui curat negotia Sanctae Sedis in Costarica, eisdem tri buentes necessarias et opportunas facultates etiam subdelegandi, ad effec tum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad Congregationem pro Episcopis authenticum exemplar ac tus peractae exsecutionis, cum primum fas erit, remittendi. Hanc denique Constitutionem Nostram nunc et in posterum ratam esse volumus, contra riis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die decimo septimo mensis Aprilis, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo octavo, Pontifica tus Nostri vicesimo. £8 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status ES B E R N A R D I N U S card. GANTIN Congr. pro Episcopis Praef. Marcellus Rossetti, Protonot. Apost. Carmelus Nicolosi, Protonot. Apost. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 431.663 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 383 Acta Ioannis Pauli Pp. II LITTERAE APOSTOLICAE I Templum paroeciale sancti Clementis, papae et martyris, quod in Germaniae urbe Hannovera intra fines Hildesiensis dioecesis exstat, ad Basilicae minoris gradum dignitatemque evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Inter sacras aedes Hildesiensis dioece sis merito celebratur templum paroeciale sancti Clementis, papae et mar tyris, in Germaniae urbe Hannovera, genere baroco Venetiano, ut appel lant, aedificatum, ubi pie custodiuntur reliquiae beati episcopi Nicolai Sten sen. Quod quidem constat esse quendam fontem religiosae vitae eiusdem communitatis necnon notum centrum operum pastoralium et caritatis prae sertim pro egenis et populis Croatiae, Africae et Boliviae versantibus in ne cessitate. Qua re, cum Venerabilis Frater Iosephus Homeyer, Episcopus me moratae Sedis, litteris die xxv mensis Februarii anno MCMXCIV datis, etiam cleri populique sui nomine postulaverit ut templum idem titulo ac dignitate Basilicae minoris honestaremus, Nos, paternae benevolentiae documentum istis dilectis Germaniae filiis cupientes praebere, eius Pastoris precibus per quam libenter obsecundandum esse putamus. Ratis igitur plane habitis iis, quae Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, tributis a Nobis facultatibus, hac in re egit, summa Apostolica potestate, harum Lit terarum virtute perpetuumque in modum templum paroeciale, quod dixi mus, ad Basilicae Minoris gradum dignitatemque evehimus, omnibus factis iuribus ac liturgicis concessionibus, quae sacris aedibus hoc nomine insigni tis rite competunt, iis tamen servatis, quae secundum Decretum « De titulo Basilicae Minoris » die ix mensis Novembris anno M C M L X X X I X editum, ser vanda sunt. Has denique Litteras nunc et in posterum ratas esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xn mensis Martii, anno M C M X C V I I I , Pontificatus Nostri vicesimo. £B ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 83 Sigilli In Secret, Status tab., n. 429.240 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 384 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II Sanctus Laurentius, diaconus et martyr, Patronus caelestis dioecesis Poseganae confirmatur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Christianae virtutis mirabilem conside rans constantiam, quam "sanctus Laurentius factis probavit" (S. Ambro sius, Ep., 7, 37), simulque ad artiorem Romana cum Ecclesia coniunctio nem efficiendam dioecesis Posegana praeclarum diaconum in Patronum cae lestem nuper elegit, qui ab antiquis temporibus illa in regione maxime colebatur. Quare Venerabilis Frater Antonius Skvorcevic, Episcopus Poseganus, communia cleri et populi fidelis vota excipiens, electionem sancti Laurentii, diaconi et martyris, in Patronum apud Deum dioecesis Poseganae rite ap probavit atque petivit ut huiusmodi electio ab hac Apostolica Sede confir maretur. Nos piis eiusdem Venerabilis Fratris precibus libentissimo animo obsecundantes, comprobatis iis, quae Congregatio de Cultu Divino et Disci plina Sacramentorum, factis a Nobis facultatibus, hac in re egit, Apostolica Nostra potestate, harum Litterarum vi perpetuumque in modum sanctum Laurentium, diaconum et martyrem, in Patronum apud Deum dioecesis Poseganae confirmamus, omnibus factis iuribus ac liturgicis concessionibus, quae in Normis de Patronis constituendis indicantur (AAS, vol. LXV [1973], 276-279). Volumus ut hae Litterae Nostrae religiose serventur suos que plenos effectus sive nunc sive in posterum consequantur. Contrariis quibuslibet rebus minime obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die i men sis Aprilis, anno M C M X C V I I I , Pontificatus Nostri vicesimo. £8 ANGELUS card. SODANO Secretarius Status Loco 83 Sigilli In Secret. Status tab., n. 429.802 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 385 III Imago Beatae Mariae Virginis sub titulo « Nuestra Señora del Remedio », quae in Lucentina ecclesia concathedrali pie colitur, pretioso diademate redimitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Praeclarum confert donum christifide libus diligens Deiparae cultus. Merito ideo multis iam saeculis homines cuiusque status et aetatis « oculos suos ad Mariam attollunt, quae toti elec torum communitati tamquam exemplar virtutum praefulget » (Lumen gen tium, 65). Qua de causa concedimus Venerabili Fratri Victorio Oliver Do mingo, Episcopo Oriolensi-Lucentino, qui litteris die xxin mensis Februarii datis communia vota cleri et Christifidelium exprompsit, ut pulchram et valde veneratam imaginem Beatae Mariae Virginis sub titulo « Nuestra Se ñora del Remedio », quae in Lucentina ecclesia concathedrali Deo in hono rem sancti Nicolai dicata pie colitur, Nostro nomine et auctoritate pretioso diademate redimire possit. Spem enim firmam habemus fore ut Mater Re demptoris super totam dioecesim divinarum gratiarum effundat abundan tiam. Quod in perpetuum statuimus, contrariis quibuslibet rebus non ob stantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die iv mensis Aprilis, anno M C M X C V I I I , Pontificatus Nostri vicesimo. 83 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco © Sigilli In Secret. Status tab., n. 429.968 IV Ecclesiae paroeciali Assumptionis Beatae Virginis Mariae dicatae in loco v.d. « Krzeszów », in dioecesi Legnicensi, Basilicae minoris dignitas tribuitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Universos cohortamur homines ut, se cundum proprias traditas consuetudines, cotidie cum Virgine Maria spirita lem communionem renovent cum eaque Filii mysteria, praesertim Sanctum 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Rosarium recitantes, denuo percurrant (cfr Vita consecrata, 95). Humiles ideo benevolenter accepimus preces Venerabilis Fratris Thaddaei Rybak, Episcopi Legnicensis, petentis ut titulo Basilicae Minoris honestaremus tem plum paroeciale — Sanctuarium Assumptioni Beatae Mariae Virginis in lo co v.d. « Krzeszów » dicatum, in quo omnia instituta ad cultum sollemnio rem necessaria accommodata sunt nec non divinae consolationes copiose a populo affluente recipiuntur. De consilio ideo Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramen torum, potestate Nostrae Apostolica per has Litteras statuimus, ut ecclesia paroecialis Deo dicata in honorem Assumptionis Beatae Mariae Virginis in loco v.d. « Krzeszów » in dioecesi Legnicensi, titulo et dignitate Basilicae minoris fruatur, iuribus additis et privilegiis huiusmodi templorum propriis, servatis iis quae iuxta Decretum « De titulo Basilicae minoris » die ix men sis Novembris anno M C M L X X X I X datum, servanda sunt. Confidimus quidem fore ut, Redemptoris Matre intercedente, hoc privilegium ad spiritale bo num Christifidelium adque fidem catholicam in illa dioecesi corroborandam plurimum proficiat. Haec autem nunc et in posterum firma esse volumus, contrariis quibuslibet rebus minime obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xvrn mensis Aprilis, anno M C M X C V I I I , Pontificatus Nostri vicesimo. £8 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco ©Sigilli In Secret. Status tab., n. 431.236 V Ecclesia paroecialis Sancti Martini episcopi, quae in oppido « Martina Franca » intra fines archidioecesis Tarentinae exstat, ad Basilicae minoris gradum dignita temque evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — In frequenti archidioecesis Tarentinae oppido « Martina Franca » singulari refulget decore ecclesia paroecialis item que insignis collegialis Sancti Martini episcopi. Quod quidem templum con stat esse quendam fontem religiosae vitae eiusdem communitatis necnon 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 387 notum centrum operum pastoralium et caritatis. Quare, cum Venerabilis Frater Benignus Aloisius Papa, Archiepiscopus Metropolita Tarentinus, lit teris die V I I mensis Augusti superiore anno datis, etiam parochi loci, cleri populique nomine petiverit ut templum idem titulo ac dignitate Basilicae Minoris honestaremus, Nos, praecipuae benevolentiae documentum cupien tes praebere, enixis precibus perquam libenter obsecundandum esse puta mus. Ratis igitur plane habitis iis, quae Congregatio de Cultu Divino et Di sciplina Sacramentorum, tributis a Nobis facultatibus, hac in re egit, sum ma Apostolica potestate, harum Litterarum virtute perpetuumque in mo dum ecclesiam paroecialem, quam diximus, ad Basilicae minoris gradum dignitatemque evehimus omnibus factis iuribus ac liturgicis concessionibus, quae templis hoc nomine exornatis rite competunt, iis tamen servatis, quae secundum Decretum « De titulo Basilicae Minoris » die ix mensis Novembris anno M C M L X X X I X editum, servanda sunt. Quod faustum ac felix sit carissi mis istius oppidi civibus ac grata pariter exstet memoria xvi saeculi ab obi tu sancti Martini Turonensis et CCL annorum e quibus primarius lapis ip sius sacrae aedis positus est. Has denique Litteras nunc et in posterum ra tas esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxii mensis Aprilis, anno M C M X C V I I , Pontificatus Nostri vicesimo. £8 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco EB Sigilli In Secret. Status tab ., n. 431.313 HOMILIAE I In pago « Zakopane » habita occasione oblata beatificationis Mariae Jabłońskiej et Mariae Karłowskiej.* Drodzy Bracia i Siostry! 1. Spotykamy się dzisiaj w tym wielkim liturgicznym zgromadzeniu u stóp krzyża na Giewoncie, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Dziękuję Bożej Opatrzności, że dane mi jest obchodzić tę uroczystość * Die 6 Iunii 1997. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 388 w Ojczyźnie, wraz z wami pod Krokwią na Podhalu, z wami, którzy wier nie przechowujecie cześć dla tajemnicy Serca Jezusowego. Kościół w Polsce miał wielki wkład w starania o wprowadzenie uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa do kalendarza liturgicznego. Był to wyraz głębokiego pragnienia, aby wspaniałe owoce, jakie przynosiła ta pobożność, pomnażały się w życiu wiernych w całym Kościele. I tak się też dzieje. Jakże winni śmy wdzięczni być Bogu za wszystkie łaski, których doznajemy za sprawą Serca Jego Syna! Jakże wdzięczni jesteśmy za to dzisiejsze spotkanie! Cze kaliśmy na nie długo. Od dawna już zapraszaliście Papieża, a było to przy różnych okazjach. Pamiętacie zapewne, jak wam mówiłem wówczas, że trzeba mieć cierpliwość, że trzeba zostawić Bożej Opatrzności odwiedziny Zakopanego. Podczas mojej pielgrzymki na Słowację, w Lewoczy, czytałem napis, jaki przygotowaliście: « Zakopane czeka! Zakopane wita! » I dzisiaj możemy powiedzieć, że Zakopane się doczekało i ja się doczekałem. Bóg tak rozrządził, Matka Boża z Lewoczy doprowadziła Papieża do Zakopanego. Pozdrawiam was wszystkich, zwłaszcza mieszkańców Zakopanego. Po zdrawiam tak drogich memu sercu górali podhalańskich. Słowa szczególnego powitania kieruję do waszego metropolity kardynała Franciszka, do księdza biskupa toruńskiego, który dzisiaj tutaj raduje się beatyfikacją swojej diecezjanki, do wszystkich biskupów polskich z księdzem Kardynałem Pryma sem na czele i do wszystkich biskupów uczestniczących w tej uroczystości, również i spoza Polski. Pozdrawiam kapłanów, braci i siostry zakonne, a zwłaszcza siostry albertynki i siostry pasterki. Słowa pozdrowienia i podzię kowania kieruję do burmistrza Zakopanego i do władz samorządowych Podhala. Dziękuję za ten wzruszający hołd Podhala, zawsze wiernego Ko ściołowi i Ojczyźnie. Na was zawsze można liczyć! Dzięki składajmy Bogu za ten dzień, który Pan uczynił dla nas. W duchu tej wdzięczności pragnę wspólnie z wami — drodzy Bracia i Siostry — rozważyć wielką tajemnicę Najświętszego Serca Pana Jezusa. Dobrze, iż możemy to uczynić na trasie mojej pielgrzymki związanej z Kongresem Eucharystycznym we Wrocławiu. Całe bowiem nabożeństwo do Serca Pana Jezusa i wszystkie jego przejawy są głęboko eucharystyczne. 2. « Będą patrzeć na Tego, którego przebodli ».V Oto słowa, które usłyszeliśmy w dzisiejszej ewangelii. Św. Jan tym proroczym cytatem koń czy swój opis męki i śmierci Chrystusa na krzyżu. Wiemy z tego opisu, że 1 Por J 19, 37 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 389 w Wielki Piątek przed świętem Paschy Żydzi prosili Piłata, aby wszystkim trzem ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Tak też uczynili żołnierze w stosunku do obu złoczyńców ukrzyżowanych z Jezu sem. « Gdy (zaś) podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią otworzył Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda ». Był to dowód śmierci. Żołnierze mogli zapewnić Piłata, że Jezus z Nazaretu zakończył życie. Natomiast św. Jan Ewangeli sta w tym miejscu widzi potrzebę jakby szczególnego uwiarygodnienia. Pi sze tak: « Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdzi we ». I równocześnie stwierdza, że w tym przebiciu Chrystusowego boku wypełniło się Pismo, które mówi: « Kości jego łamać nie będziecie », a na in nym miejscu: « Będą patrzeć na Tego, którego przebili ». 2 3 4 Ten właśnie ewangeliczny zapis stoi u podstaw całej tradycji kultu Ser ca Bożego. Tradycja ta rozwinęła się szczególnie od XVII wieku, w związku z objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque, francuskiej mistyczki. Na sze stulecie jest świadkiem intensywnego rozwoju nabożeństwa do Serca Chrystusowego, o czym świadczy wspaniała Litania oraz dołączony do niej Akt Poświęcenia Rodzaju Ludzkiego Sercu Bożemu, a także Akt Wyna grodzenia Najświętszemu Sercu. To wszystko przeniknęło głęboko naszą polską pobożność, stało się udziałem wielu wiernych, którzy czują potrzebę wynagradzania Sercu Jezusa za grzechy ludzkości, a także poszczególnych narodów, rodzin i osób. 3. « Będą patrzeć na Tego, którego przebili » — te słowa kierują nasz wzrok ku krzyżowi świętemu, ku drzewu krzyża, na którym zawisło Zba wienie świata. « Nauka bowiem krzyża — jak pisze św. Paweł — która jest głupstwem dla świata, dla nas jest mocą Bożą». Rozumieli to dobrze mie szkańcy Podhala. I kiedy kończył się wiek XIX, a rozpoczynał współcze sny, ojcowie wasi na szczycie Giewontu ustawili krzyż. Ten krzyż tam stoi i trwa. Jest niemym, ale wymownym świadkiem naszych czasów. Rzec moż na, iż ten jubileuszowy krzyż patrzy w stronę Zakopanego i Krakowa, i da lej: w kierunku Warszawy i Gdańska. Ogarnia całą naszą ziemię od Tatr po Bałtyk. Chcieli wasi ojcowie, aby Chrystusowy krzyż królował w sposób szczególny na Giewoncie. I tak się też stało. Wasze miasto rozłożyło się u 5 2 3 4 5 Por J Tamże, Tamże, Por. 1 19, 31 19, 33-34 19, 35-37. Kor 1, 18. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 390 stóp krzyża, żyje i rozwija się w jego zasięgu. I Zakopane, i Podhale. Mó wią o tym również przydrożne kapliczki pięknie rzeźbione, z troską pielę gnowane. Chrystus towarzyszy wam w codziennej pracy i na szlakach gór skich wędrówek. Mówią o tym kościoły waszego miasta, te stare, zabytko we, kryjące w sobie całą tajemnicę ludzkiej wiary i pobożności, a także te nowe, niedawno powstałe dzięki waszej ofiarności, jak chociażby parafialny kościół Świętego Krzyża w parafii Matki Bożej Fatimskiej, na terenie której się znajdujemy. Umiłowani Bracia i Siostry, nie wstydźcie się krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych, szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamo ści, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu zna lazła swój najgłębszy wyraz. Miłość zawsze kojarzy się z sercem. Apostoł skojarzył ją właśnie z tym Sercem, które na Golgocie zostało przebite włócznią setnika. W Nim obja wiła się do końca miłość, którą Ojciec odwieczny umiłował świat. Umiłował tak, że « Syna swego Jednorodzonego dał ». W tym przebitym Sercu zna lazł zewnętrzny wyraz ten wymiar miłości, który jest większy od jakiejkol wiek miłości stworzonej. W Nim objawiła się miłość zbawcza i odkupieńcza. Ojciec — jak czytamy — « swego Syna (...) dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne ». I dlatego św. Paweł pisze: « zgi nam moje kolana przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i ziemi » — zginam, ażeby wyrazić wdzięczność za objawienie miłości Ojca w odkupieńczej śmierci Syna. Zginam kolana zarazem, ażeby Bóg « według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka ». Bo serce to właśnie « człowiek wewnętrzny ». Serce Syna Bożego staje się dla Apostoła źródłem mocy wszystkich ludzkich serc. To wszystko zostało wspaniale oddane w wielu wezwaniach Litanii do Serca Pana J ezusa. 6 7 8 9 6 7 8 9 J 3, 16. Por tamże, 3, 16 Por. Ef 3, 14. Tamże, 3, 16. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 391 4. J ezusowe Serce stało się też źródłem mocy dla dwóch kobiet, które dziś Kościół wynosi do chwały ołtarzy. Dzięki tej mocy osiągnęły one szczyty świętości. Maria Bernardyna J abłońska — duchowa córka św. brata Alberta Chmielowskiego, współpracownica i kontynuatorka jego dzieła miłosierdzia — żyjąc w ubóstwie dla Chrystusa poświęciła się służbie naj uboższym. Kościół stawia nam dzisiaj za wzór tę świątobliwą zakonnicę, której dewizą życia były słowa: « dawać, wiecznie dawać ». Zapatrzona w Chrystusa szła wiernie za Nim, naśladując Go w miłości. Chciała uczynić zadość każdej ludzkiej prośbie, otrzeć każdą łzę, pocieszyć choćby słowem każdą cierpiącą duszę. Chciała być dobrą zawsze dla wszystkich, a najlep szą dla najbardziej pokrzywdzonych. « Ból bliźnich moich jest moim bó lem » — mawiała. Wraz ze św. bratem Albertem zakładała przytuliska dla chorych i tułaczy wojennych. Ta wielka heroiczna miłość dojrzewała na modlitwie, w ciszy pobliskiej pustelni na Kalatówkach, gdzie przez jakiś czas przebywała. W najtrudniej szych chwilach życia — zgodnie z zaleceniami jej duchowego ojca — pole cała się Najświętszemu Sercu Jezusa. Jemu ofiarowała wszystko, co posia dała, a zwłaszcza cierpienia wewnętrzne i udręki fizyczne. Wszystko dla miłości Chrystusa! Jako przez wiele lat przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Posługujących Ubogim III Zakonu św. Franciszka, czyli albertynek, nieustannie dawała swoim siostrom przykład tej miłości, która wypływa ze zjednoczenia ludzkiego serca z Najświętszym Sercem Zbawiciela. To Serce było jej umocnieniem w heroicznej posłudze najbardziej potrzebującym. I dobrze, że jest beatyfikowana w Zakopanem, bo to jest zakopiańska święta. Chociaż nie pochodzi stąd, ale tu się rozwinęła duchowo do świętości po przez Kalatówki, poprzez pustelnię brata Alberta. W tym samym czasie, w zaborze pruskim, Maria Karłowska prowadziła samarytańską działalność pośród kobiet, które doznały wszelakiej nędzy materialnej i moralnej. Jej święta gorliwość szybko pociągnęła za sobą gro no uczennic Chrystusa, z którymi założyła Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Sobie i swym siostrom taki wyznaczała cel: «Mamy oznajmiać Serce Jezusa, to jest tak z Niego żyć i w Nim, i dla Niego, abyśmy się stawały do Niego podobne i aby w życiu naszym On był widoczniejszy aniżeli my same ». Jej oddanie Najświętszemu Sercu Zbawi ciela zaowocowało wielką miłością do ludzi. Odczuwała ciągle nienasycony głód miłości. Taka miłość, według błogosławionej Marii, nigdy nie powie do syć, nigdy nie zatrzyma się na drodze. Unoszona jest bowiem prądem 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale 392 miłości Boskiego Parakleta. Przez tę miłość wielu duszom przywróciła światło Chrystusa i pomogła odzyskać utraconą godność. Dobrze, że i ona beatyfikowana jest w Zakopanem, bo ten krzyż z Giewontu patrzy na całą Polskę, patrzy i na północ, na Pomorze, na Płock, wszędzie tam, gdzie żyją owoce jej świętości, siostry pasterki i ich służba potrzebującym. Drodzy Bracia i Siostry, obie te heroiczne zakonnice, prowadząc w skra jnie trudnych warunkach swoje święte dzieła, ujawniły w pełni godność kobiety i wielkość jej powołania. Objawiły ów « geniusz kobiety », który przejawia się w głębokiej wrażliwości na ludzkie cierpienie, w delikatności, otwarciu, gotowości do pomocy i w innych zaletach ducha właściwych ko biecemu sercu. Urzeczywistnia się on często bez rozgłosu, a przez to bywa nieraz nie doceniany. Jakże potrzeba go dzisiejszemu światu, naszemu po koleniu! Jakże potrzeba tej kobiecej wrażliwości na sprawy Boże i ludzkie, ażeby nasze rodziny i całą społeczność wypełniało serdeczne ciepło, życzli wość, pokój i radość! Jakże potrzeba tego « geniuszu kobiety », aby dzisie jszy świat docenił wartość ludzkiego życia, odpowiedzialności, wierności; aby zachował szacunek dla ludzkiej godności! Takie miejsce bowiem wyz naczył Bóg kobiecie w swoim odwiecznym zamyśle, stwarzając człowieka « mężczyzną i niewiastą » na obraz i podobieństwo swoje. 5. Św. Paweł w Liście do Efezjan z dzisiejszej liturgii czyni jak gdyby wyznanie osobiste. Pisze: « Mnie zgoła najmniejszemu ze wszystkich świę tych została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębio ne bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajem niczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy ». Tak więc poprzez Serce Jezusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego od czytujemy cały odwieczny Boży plan zbawienia świata. Serce Boże staje się niejako tajemniczym i życiodajnym centrum tego planu. W nim ten plan się wypełnia. J ak pisze Apostoł, « wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna (...) zgodnie z planem (...), jaki powziął [Bóg] w Chrystusie J ezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp [do Ojca] z ufnością dzięki wierze w Niego ». Wszystko jest tutaj zawarte. Chrystus jest wypełnieniem Bożego planu odkupieńczej miłości. W mocy tego planu człowiek ma przystęp do Boga, nie tylko jako stworzenie do swojego Stwórcy, ale jako dziecko do Ojca. 10 n 10 11 Ef 3, 8-9. Tamże, 3, 10-12. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 393 Chrześcijaństwo oznacza nowe stworzenie, nowe życie — życie w Chrystu sie, przez którego człowiek może mówić do Ojca: Abba — Ojcze mój, Ojcze nasz. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa jest więc niejako wspa niałym dopowiedzeniem do Eucharystii i dlatego Kościół, wiedziony głębo ką intuicją wiary, obchodzi to święto Serca Bożego nazajutrz po zakończe niu oktawy Bożego Ciała. Wielbimy Ciebie, Chryste, nasz Zbawicielu, Chryste, który ze swego ko chającego Serca wylewasz na nas strumienie łask. Dziękujemy Ci za te łaski, poprzez które zastępy świętych i błogosławionych mogły nieść światu świadectwo Twojej miłości. Dziękujemy za błogosławione siostry — Marię Bernardynę i Marię — które w Twoim kochającym Sercu odnalazły źródło swej świętości. Serce Jezusa, Syna Ojca Przedwiecznego, Serce Jezusa, w łonie Matki Dziewicy od Ducha Świętego utworzone, Serce Jezusa, z Bo ską Osobą Słowa zjednoczone, Serce J ezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności, zmiłuj się nad nami. Amen. Dzisiaj dziękowałem Bogu za to, że wasi przodkowie na Giewoncie wznieśli krzyż. Ten krzyż patrzy na całą Polskę od Tatr aż do Bałtyku i ten krzyż mówi całej Polsce: Sursum corda! — « w górę serca! » Trzeba, aże by cała Polska od Bałtyku aż po Tatry, patrząc w stronę krzyża na Gie woncie, słyszała i powtarzała: Sursum corda! — « w górę serca! » Amen. II Cracoviae habita occasione oblata canonizationis b. Hedvigis, Poloniae reginae.* 1. Gaude, mater Polonia! Powtarzam dziś to wezwanie do radości, które przez wieki śpiewali Polacy na wspomnienie św. Stanisława. Powtarzam je, ponieważ miejsce i okoliczność w szczególny sposób do tego usposabiają. Mamy bowiem znów powrócić na Wawel, do królewskiej katedry, i stanąć tam przy relikwiach królowej, Pani Wawelskiej. Oto nadszedł wielki dzień jej kanonizacji. A zatem, Gaude, mater Polonia, Prole fecunda nobili, Summi magnalia Regis Laude frequenta * Die 8 Iunii 1997, il - A A S vigili. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale 394 Długo czekałaś, Jadwigo, na ten uroczysty dzień. Prawie 600 lat minęło od twej śmierci w młodym wieku. Umiłowana przez naród cały, ty, która stoisz u początku czasów jagiellońskich, założycielko dynastii, fundatorko Uniwersytetu Jagiellońskiego w prastarym Krakowie, długo czekałaś na dzień twojej kanonizacji — ten dzień, w którym Kościół ogłosi uroczyście, że jesteś świętą patronką Polski w jej dziedzicznym wymiarze — Polski za twoją sprawą zjednoczonej z Litwą i Rusią: Rzeczypospolitej trzech naro dów. Dziś nadszedł ten dzień. Wielu ludzi pragnęło dożyć tej chwili i wielu jej nie doczekało. Mijały lata i stulecia, i wydawało się, że twoja kanoniza cja jest już wręcz niemożliwa. Niech ten dzisiejszy dzień będzie dniem ra dości nie tylko dla nas, współcześnie żyjących, ale także dla nich wszyst kich — tych, którzy na ziemi go nie doczekali. Niech będzie wielkim dniem świętych obcowania. Gaudę, mater Polonia! 2. Ewangelia dzisiejsza zwraca nasze myśli i serca w stronę chrztu. Oto raz jeszcze jesteśmy w Galilei, skąd Chrystus wysyła na cały świat swych Apostołów: « Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto J a jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata » — mandat misyjny, który Apostołowie podjęli poczynając od dnia Pięćdzie siątnicy. Podjęli i przekazali swoim następcom. Przez tych następców posłanie apostolskie docierało stopniowo na cały świat. I przyszedł czas przy końcu pierwszego tysiąclecia, kiedy apostołowie Chrystusa przybyli na ziemię piastowską. Wówczas Mieszko I przyjął chrzest, a to — zgodnie z ówczesnym przeświadczeniem — stanowiło zarazem chrzest Polski. W ro ku 1966 obchodziliśmy tysiąclecie tego chrztu. 1 Jakże by się dzisiaj radował Prymas Tysiąclecia, Sługa Boży kardynał Stefan Wyszyński, gdyby dane było mu uczestniczyć wraz z nami w tym wielkim dniu kanonizacji! Leżała mu ona na sercu, tak samo jak wielkim metropolitom krakowskim, jak księciu kardynałowi Adamowi Stefanowi Sa pieże i całemu polskiemu Episkopatowi. Wszyscy wyczuwali, że kanonizacja królowej Jadwigi jest jak gdyby dopełnieniem milenium chrztu Polski. J est dopełnieniem także i dlatego, iż przez dzieło królowej J adwigi ochrzczeni w X wieku Polacy po czterech wiekach podjęli misję apostolską i przy czynili się do ewangelizacji i chrztu swoich sąsiadów. Jadwiga miała świado1 Mt 28, 18-20. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp., II 395 mość tego, że jej posłannictwem jest zanieść Ewangelię braciom Litwinom. I dokonała tego wraz ze swoim małżonkiem, królem Władysławem J agiełłą. Nad Bałtykiem powstał nowy kraj chrześcijański, odrodzony w wodzie chr ztu świętego, tak jak w X wieku ta woda odrodziła synów i córki polskiego narodu. Sit Trinitati gloria, laus, honor, jub ilatio... Dzisiaj dziękujemy Trójcy Przenajświętszej za twoją mądrość, Jadwigo. Pyta autor Księgi Mądrości: « Któż poznałby Twój zamysł, o Boże, gdybyś Ty sam nie dał Mądrości, nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego? ». Dziękujemy więc Bogu Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu za twoją mądrość, Jadwigo; za to, żeś roze znała zamysł Boży nie tylko w stosunku do swego własnego powołania, ale także w stosunku do powołania narodów: naszego dziejowego powołania i do powołania Europy, która za twoją sprawą dopełniła obrazu ewangelizacji na własnym kontynencie, żeby potem móc podjąć ewangelizację innych krajów i kontynentów na całym świecie. Bo przecież Chrystus powiedział: « Idźcie (...) i nauczajcie wszystkie narody ». Radujemy się dzisiaj twoim wyniesieniem na ołtarze. Radujemy się w imieniu tych wszystkich narodów, którym stałaś się matką w wierze. Radujemy się wielkim dziełem mądrości. I dziękujemy Bogu za twoją świętość, za posłannictwo, jakie spełniłaś w naszych dziejach; za twoją miłość narodu i Kościoła, za twoją miłość Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Gaudę, mater Polonia! 2 3 3. Miłość jest największa. « Wiemy — pisze św. Jan — że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci, kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci ». A więc, kto miłuje, uczestniczy w życiu — w tym życiu, które jest od Bo ga. « Poznaliśmy miłość — pisze dalej św. Jan — po tym, że On, [Chrystus], oddał za nas życie swoje ». Dlatego też my również winniśmy oddawać życie za braci (por. tamże). Chrystus wskazał, iż w ten sposób — oddając życie za braci — objawiamy miłość. I to jest miłość największa. My dzisiaj, wsłuchując się w słowa Apostołów, pragniemy ci powiedzieć — tobie, nasza święta królowo — że pojęłaś jak mało kto tę Chrystusową i apostolską naukę. Nieraz klękałaś p wawelskiego krucyfiksu, ażeby uczyć się takiej ofiarnej miłości od Chrystusa samego. I nauczyłaś się jej. 4 5 6 2 3 4 5 6 7 Por. Mdr 9, 17. Mt 28, 19. U 3, 14. Por. tamże, 3, 16, Por J 15, 13. Por. 1 Kor 13, 13. 7 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale 396 Potrafiłaś swoim życiem dowieść, że miłość jest największa. Czyż w prasta rej polskiej pieśni nie śpiewamy tak: « Krzyżu święty nade wszystko, Drzewo przenajszlachetniejsze! W żadnym lesie takie nie jest, jedno, na którym sam Bóg jest. (...) Niesłychanać to jest dobroć za kogo na krzyżu umrzeć; Któż to może dzisiaj zdziałać, za kogo swoją duszę dać? Sam to Pan Jezus wykonał, bo nas wiernie umiłował ». (Crux fidelis, XVI w. ) I właśnie wtedy, od Chrystusa wawelskiego, przy tym czarnym krucyfi ksie, do którego pielgrzymują krakowianie co roku w Wielki Piątek, nauczyłaś się, Jadwigo królowo, dawać życie za braci. Twoja głęboka mą drość i szeroka aktywność płynęły z kontemplacji — z osobistej więzi z Ukrzyżowanym. Contemplatio et vita activa tu zyskiwały słuszną równowa gę. Dlatego nigdy nie utraciłaś tej « najlepszej cząstki » — obecności Chrystusa. Dziś chcemy razem z tobą, Jadwigo, uklęknąć u stóp wawelskie go krzyża, aby usłyszeć echo tej lekcji miłości, której ty słuchałaś. Od Cie bie chcemy się uczyć, jak ją wypełniać w naszych czasach. 8 4. « Wiecie, że władcy narodów uców uciskają je, a wielcy dają im od czuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by chciał między wami stać się wielkim, niech będzie waszym sługą ». Głęboko wniknęły w świa domość młodej władczyni z rodu Andegawenów te słowa Chrystusa. Najgłębszym rysem jej krótkiego życia, a zarazem miarą jej wielkości jest duch służby. Swoją pozycję społeczną, swoje talenty, całe swoje życie prywatne całkowicie oddała na służbę Chrystusa, a gdy przypadło jej w ud ziale zadanie królowania, a swe życie również na służbę powierzonego jej ludu. Duch służby ożywiał jej społeczne zaangażowanie. Z rozmachem zagłębiała się w życie polityczne swej epoki. A przy tym ona, córka króla Węgier, potrafiła łączyć wierność chrześcijańskim zasadom z konsekwencją w bronieniu polskiej racji stanu. Podejmując wielkie dzieła na forum pań9 8 0 Por. Łk 10, 42. Por. Mt 20, 25-26, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 397 stwowym i międzynarodowym, niczego nie pragnęła dla siebie. Wszelkim materialnym i duchowym dobrem hojnie ubogacała swą drugą ojczyznę. Biegła w kunszcie dyplomatycznym, położyła podwaliny pod wielkość XVwiecznej Polski. Ożywiała religijną i kulturalną współpracę między naroda mi, a jej wrażliwość na krzywdy społeczne wielekroć była sławiona przez poddanych. Z jasnością, która po dzień dzisiejszy oświeca całą Polskę, wiedziała, że tak siła państwa, jak siła Kościoła mają swoje źródło w starannej edukacji narodu; że droga do dobrobytu państwa, jego suwerenności i uznania w świecie wiedzie przez prężne uniwersytety. Dobrze też wiedziała J adwiga, iż wiara poszukuje zrozumienia, wiara potrzebuje kultury i kulturę tworzy, żyje w przestrzeni kultury. I niczego nie szczędziła, aby ubogacić Polskę w całe duchowe dziedzictwo zarówno czasów starożytnych, jak i wieków średnich. Nawet swoje królewskie berło oddała Uniwersytetowi, sama zaś posługiwała się pozłacanym berłem drewnianym. Fakt ten, mając konkret ne znaczenie, jest także wielkim symbolem. Za życia nie królewskie in sygnia, ale siła ducha, głębia umysłu, wrażliwość serca dawały jej autorytet i posłuch. Po śmierci jej ofiara zaowocowała bogactwem mądrości i rozkwi tem kultury zakorzenionej w Ewangelii. Za to szczególne dzieło J adwigi dziękujemy dziś, gdy z dumą wracamy do owych sześciuset lat dzielących nas od założenia Wydziału Teologicznego i odnowy Uniwersytetu w Krako wie — lat, rzec można, nieprzerwanej świetności nauki polskiej. A gdybyśmy zdołali nawiedzić średniowieczne szpitale w Bieczu, w San domierzu, Sączu, na Stradomiu, dostrzeglibyśmy dzieła miłosierdzia, któ rych wiele podjęła polska władczyni. W nich chyba najwymowniej realizo wała wezwanie Chrystusa do miłowania czynem i prawdą. 5. Ergo, felix Cracovia, Sacro dotata corpore, Deum, qui fecit Benedic omni omnia, tempore. « Raduj się dziś, Krakowie! » Raduj się, bo nadszedł wreszcie czas, że wszystkie pokolenia twoich mieszkańców mogą oddać hołd wdzięczności świętej Pani Wawelskiej. To właśnie głębi jej umysłu i serca zawdzięczasz, królewska stolico, że stałaś się znaczącym w Europie ośrodkiem myśli, ko lebką kultury polskiej i pomostem pomiędzy chrześcijańskim Zachodem i Wschodem, wnosząc niezbywalny wkład w kształt europejskiego ducha. Na 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 398 Uniwersytecie Jagiellońskim kształcili się i wykładali ci, którzy na cały świat rozsławili imię Polski i tego miasta, ze znawstwem włączając się w najważniejsze debaty swojej epoki. Dość wspomnieć wielkiego rektora krakowskiej Wszechnicy — Pawła Włodkowica, który już na początku XV wieku kładł podwaliny pod nowożytną teorię praw człowieka, czy Mikołaja Kopernika, którego odkrycia dały początek nowemu spojrzeniu na kształt stworzonego kosmosu. A czy nie powinien Kraków, a wraz z nim Polska cała, dziękować za to dzieło J adwigi, które przyniosło najwspanialszy owoc — owoc życia świę tych studentów i profesorów? Sów? Stają więc między nami dziś te wielkie postaci Bożych mężów, wszystkie pokolenia — od Jana z Kęt i Stanisława Kazimierczyka po błogosławionego J ózefa Sebastiana Pelczara i Sługę Boże go Józefa Bilczewskiego — aby włączyć się w nasz hymn uwielbienia Boga za to, że dzięki ofiarnemu dziełu królowej J adwigi to miasto stało się koleb ką świętych. Raduj się, Krakowie! Cieszę się, że mogę dzisiaj dzielić tę twoją radość będąc tu, na krakowskich Błoniach, wraz z twoim arcybiskupem, kar dynałem Franciszkiem, jego biskupami pomocniczymi, biskupami seniora mi, z kapitułami katedry i kolegiaty św. Anny, z kapłanami, osobami życia konsekrowanego oraz z całym Ludem Bożym. Jakże pragnąłem przybyć tu i w imieniu Kościoła uroczyście zapewnić cię, Krakowie, umiłowane moje miasto, że nie myliłoś się, nie myliłoś się od wieków czcząc Jadwigę jako świętą. Dziękuję Bożej Opatrzności, że jest mi to dane — że dane mi jest wpatrywać się razem z wami w tę postać jaśniejącą Chrystusowym bla skiem i uczyć się, co to znaczy, że « miłość jest największa ». Dziękuję wszystkim polskim biskupom, całemu Episkopatowi z księ dzem Kardynałem Prymasem na czele i wszystkim biskupom gościom, kar dynałom i biskupom z Rzymu, z krajów sąsiednich, zwłaszcza z Węgier, Czech, Słowacji, Litwy. Bardzo cenna jest dla nas wasza obecność, drodzy bracia, w dniu dzisiejszym. 6. « Nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! » — tak pisze Apostoł. Bracia i Siostry! Uczmy się w szkole św. Jadwigi królowej, jak wypełniać to przykazanie miłości. Zastanawiajmy się nad « polską prawdą ». Rozważajmy, czy jest szanowana w naszych domach, w środkach społeczne go przekazu, urzędach publicznych, parafiach. Czy nie wymyka się niekie10 10 1 J 3, 18. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 399 dy ukradkiem pod naporem okoliczności? Czy nie jest wykrzywiana, upra szczana? Czy zawsze jest w służbie miłości? Zastanawiajmy się nad « polskim czynem ». Rozważajmy, czy jest podej mowany roztropnie. Czy jest systematyczny, wytrwały? Czy jest odważny i wielkoduszny? Czy jednoczy, czy też dzieli ludzi? Czy nie uderza w kogoś nienawiścią albo pogardą? A może tego czynu miłości, polskiego, chrześ cijańskiego czynu jest zbyt mało? (por. St. Wyspiański, Wesele). « Nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! » Przed dziesięcioma laty w Encyklice o problemach współczesnego świata napisałem, iż « każdy kraj winien odkryć i jak najlepiej wykorzystać prze strzeń własnej wolności ». Wówczas stał przed nami problem « odkrycia wolności ». Teraz Opatrzność stawia nam nowe zadanie: miłować i służyć. Miłować czynem i prawdą. Św. Jadwiga Królowa uczy nas tak właśnie ko rzystać z daru wolności. Ona wiedziała, że spełnieniem wolności jest miłość, dzięki której człowiek gotów jest zawierzyć siebie Bogu i braciom, do nich przynależeć. Zawierzyła więc Chrystusowi i narodom, które pragnęła do Niego przyprowadzić, swoje życie i swoje królowanie. Całemu narodowi dała przykład umiłowania Chrystusa i człowieka — człowieka spragnionego zarówno wiary, jak i nauki, jak też codziennego chleba i odzienia. Zechciejmy i dzi siaj czerpać z tego przykładu, ażeby radość z daru wolności była pełna. u Święta nasza królowo, Jadwigo, ucz nas dzisiaj — na progu trzeciego tysiąclecia — tej mądrości i tej miłości, którą uczyniłaś drogą swojej świę tości. Zaprowadź nas, Jadwigo, przed wawelski krucyfiks, abyśmy jak ty poznali, co znaczy miłować czynem i prawdą, i co znaczy być prawdziwie wolnym. Weź w opiekę swój naród i Kościół, który mu służy, i wstawiaj się za nami u Boga, aby nie ustała w nas radość. Raduj się, raduj się, matko Polsko! Gaudę, mater Polonia! Amen. III In oppido « Krosno » habita occasione oblata canonizationis beati Ioannis de Dukla.* 1. « Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił ». Te słowa proroka Izajasza z pierwszego czytania zostały wypowiedziane przez Pana J ezusa w Nazarecie u początku Jego publicznej działalności: x 11 Sollicitudo rei socialis, 44. * Die 10 Iunii 1997 Iz 61, 1. 1 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 400 « Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pań skiej ». Owego dnia, w synagodze, Jezus ogłosił spełnienie tych słów. To Jego właśnie namaścił Duch Święty, dla wypełnienia misji mesjańskiej. Te prorocze słowa można również odnieść do tych wszystkich, którzy są po wołani i posłani przez Boga, aby kontynuować misję Chrystusa. Można te słowa też odnieść z pewnością do Jana z Dukli, którego dane mi jest dzisiaj zaliczyć w poczet świętych Kościoła. Dziękuję Bogu za to, że kanonizacja błogosławionego J ana z Dukli może mieć miejsce na jego rodzinnej ziemi. Imię jego, a zarazem chwała jego świętości związane są na zawsze z Duklą, starym, niewielkim miastem, położonym u stóp Cergowej oraz pasma Beskidu Średniego. Te góry i to miasto są mi dobrze znane z dawnych lat. Wędrowałeowałem tędy wielo krotnie albo w stronę Bieszczad, albo też w kierunku przeciwnym, od Bie szczad, poprzez Beskid Niski, aż do Krynicy. Mogłem też poznać tutejszych ludzi, uprzejmych i gościnnych, chociaż czasem trochę zdziwionych groma dą młodzieży wędrującej z ciężkimi plecakami po górach. Cieszę się, że mogłem jeszcze tu powrócić, i właśnie tu pod Cergową ogłosić świętym Kościoła katolickiego waszego rodaka i ziomka. 2 Jan z Dukli jest jednym z wielu świech i błogosławionych, którzy wyro śli na ziemi polskiej w ciągu XIV i XV stulecia. Byli oni wszyscy związani z królewskim Krakowem. Przyciągał ich krakowski Wydział Teologiczny, powstały za sprawą królowej Jadwigi przy końcu XIV wieku. Ożywiali miasto uniwersyteckie tchnieniem swojej młodości i swojej świętości, a stamtąd wędrowali na wschód. Przede wszystkim drogi ich wiodły do Lwo wa, tak jak J ana z Dukli, którego większa część życia upłynęła w tym wielkim mieście i ośrodku złączonym z Polską bardzo bliskimi więzami zwłaszcza od czasów Kazimierza Wielkiego. J est św. Jan z Dukli patronem miasta Lwowa i całej lwowskiej ziemi. Poprzez swoją kanonizację będzie już na zawsze związany nie tylko z miastem, gdzie ta kanonizacja się odbywa — z Krosnem nad Wisłokiem, ale także z Przemyślem i z archidiecezją przemyską, której pasterza, arcybiskupa Józefa Michalika, witam serdecznie. Wraz z nim witam jego poprzednika, arcybiskupa Ignacego Tokarczuka, którego imię wpisało się w sposób szczególny w dzieje współczesnego Kościoła w Polsce. Kościół w 2 Iz 61, 1-2 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 401 Polsce nie może zapomnieć jego wielkiej odwagi w okresie rządów komuni stycznych, a przede wszystkim tej determinacji, jaką wykazał w zmagania ch się o wznoszenie potrzebnych Kościołowi w Polsce budowli sakralnych. Raduję się, że przy tej okazji dane mi jest raz jeszcze spotkać księdza ar cybiskupa, z którym wiele mnie łączyło w okresie, kiedy byłem metropolitą krakowskim. Serdecznie pozdrawiam długoletniego biskupa pomocniczego, dzisiaj seniora — biskupa Bolesława, oraz obecnego biskupa pomocniczego metropolity przemyskiego — biskupa Stefana. Cieszę się z obecności metropolity Iwana Martyniaka i biskupów obrząd ku greckokatolickiego. W szczególny sposób raduję się obecnością arcybi skupa Mariana Jaworskiego ze Lwowa, w którym się urodził i wychował, a do którego powrócił jako pasterz odradzającego się Kościoła — do tego miasta słusznie nazywanego semper fidelis. Pozdrawiam wszystkich bisku pów metropolii przemyskiej i lwowskiej, a także obecnych licznie kapłanów diecezjalnych i zakonnych, siostry zakonne i was, umiłowani bracia i sio stry, mieszkańcy tej ziemi, która mnie tak wiele razy gościła i którą ko cham całym sercem. Wszyscy radujemy się z obecności biskupówwładyków Kościoła wschodniego, zarówno katolików, jak i prawosławnych, razem z ich kapłanami, zakonami i wiernymi. Radujemy się wreszcie z obecności gości zagranicznych, których już na początku arcybiskup przemyski pozdrowił. 2. Kiedy dziś dokonujemy kanonizacji Jana z Dukli, wypada nam spojrzeć na powołanie tego duchowego syna św. Franciszka i na jego posłannictwo w szerszym kontekście dziejów. Oto Polska już cztery wieki wcześniej przyjęła chrześcijaństwo. Prawie czterysta lat minęło od czasu, kiedy działał w Polsce św. Wojciech. Kolejne stulecia naznaczone były mę czeństwem św. Stanisława, dalszym postępem ewangelizacji i rozwojem Ko ścioła na naszych ziemiach. Było to związane w znacznej mierze z działal nością benedyktynów. Począwszy od XIII wieku przybywają do Polski synowie św. Franciszka z Asyżu. Ruch franciszkański znalazł na naszych ziemiach bardzo podatny grunt. Zaowocował też całym szeregiem świętych i błogosławionych, którzy czerpiąc ze wzoru Biedaczyny z Asyżu ożywiali polskie chrześcijaństwo duchem ubóstwa i braterskiej miłości. Z tradycją ewangelicznego ubóstwa i prostoty życia łączyli wiedzę i mądrość, co miało z kolei skutki w ich pracy duszpasterskiej. Można powiedzieć, iż dogłębnie przejęjęli się oni tymi słowami św. Pawła, które słyszeliśmy dzisiaj w dru gim czytaniu z Listu do Tymoteusza. Apostoł pisze: « Zaklinam cię wobec 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 402 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądzPCywych i umarłych, i na J ego pojawienie się, i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę, nie w po rę, wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz ». Ta zdrowa nauka, która już w czasach św. Pawła była nieodzo wna, była też nieodzowna w tym okresie, kiedy żył i działał J an z Dukli. I wówczas bowiem nie brakowało takich, którzy zdrowej nauki nie znosili, ale według własnych pożądań sami sobie mnożyli nauczycieli, odwracali się od słuchania prawdy, a zwracali — jak pisze Apostoł — ku zmyślonym opo wiadaniom. Tych samych trudności nie brakuje i teraz. Przyjmijmy więc słowa Pawłowe, jak gdyby wypowiedziane życiem św. Jana z Dukli — wypowie dziane do nas wszystkich i do każdego, w szczególności do kapłanów i za konników, i zakonnic: « Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie! ». « Jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony ». Oto cały ewangeliczny program, który w swoim życiu urzeczywistnił św. Jan z Dukli. Jest to program chrystocentryczny. Jezus Chrystus był dla niego jedynym Nauczycielem. Naśladując bez reszty przykład swego Mistrza i Pana, nade wszystko pragnął służyć. Oto Ewange lia mądrości, miłości i pokoju. Taką Ewangelię Jan urzeczywistniał w swoim całym życiu. A dzisiaj to ewangeliczne życie Jana z Dukli doczekało się chwały ołtarzy. Na swojej rodzinnej ziemi zostaje ogłoszony świętym Kościoła powszechnego. J ego kanonizacja znajduje się na drodze, którą cały Kościół podąża do kresu drugiego milenium od narodzenia Chrystusa. Wraz z wszystkimi, którzy Kościół w Polsce wprowadzają w tertio millennio adve niente, wraz ze św. Wojciechem, ze św. Stanisławem, ze św. królową Jadwi gą, staje również on — św. Jan z Dukli. A jego kanonizacja, jego świętość jest nowym bogactwem Kościoła na ojczystej ziemi. J est też chyba jakimś szczególnym dodatkiem do ślubów Jana Kazimierza, które kiedyś złożył on wobec Matki Bożej Łaskawej w katedrze lwowskiej. 3 4 5 6 3. Umiłowani Bracia i Siostry, w tym miejscu, z którego widać zielone łany zbóż, które wkrótce bielejąc zaczną zapraszać rolnika do znojnej pracy 3 4 5 6 Por. 2 Tm 4, 1-2. Por tamże, 4, 3-4. Tamże, 4, 5. Mt 23, 10-12. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp,, II 403 « dla chleba » — w tym miejscu pragnę przywołać słowa króla J ana Kazi mierza wypowiedziane w ów historyczny dzień ślubów. Wyrażały one wiel ką troskę o cały naród, pragnienie sprawiedliwości i wolę złagodzenia cięża rów, jakie przygniatały jego poddanych, zwłaszcza ludzi pracujących na roli. Pragnę dzisiaj, podczas kanonizacji Jana z Dukli, syna tej ziemi, oddać hołd pracy rolnika. Pochylam się ze czcią nad tą bieszczadzką ziemią, która doznała w historii wielu cierpień wśród wojen i konfliktów, a dzisiaj jest doświadczana trudnościami — szczególnie brakiem pracy. Pragnę oddać hołd miłości rolnika do ziemi, bo ta miłość zawsze stanowiła mocny filar, na którym opierała się narodowa tożsamość. W chwilach wielkich zagrożeń, w momentach najbardziej dramatycznych w dziejach narodu ta miłość, przywiązanie do ziemi okazywały się niezmiernie ważne w zmaganiu o prze trwanie. Dzisiaj, w czasach wielkich przemian, nie wolno o tym zapominać. Oddaję dzisiaj hołd spracowanym rękom polskiego rolnika. Tym rękom, które z trudnej, ciężkiej ziemi wydobywały chleb dla kraju, a w chwilach zagrożenia były gotowe tej ziemi strzec i bronić. Pozostańcie wierni tradycjom waszych praojców. Oni podnosząc wzrok znad ziemi ogarniali nim horyzont, gdzie niebo łączy się z ziemią, i do nie ba zanosili modlitwę o urodzaj, o ziarno dla siewcy i ziarno dla chleba. Oni w Imię Boże rozpoczynali każdy dzień i każdą swoją pracę i z Bogiem swo je rolnicze dzieło kończyli. Pozostańcie wierni tej prastarej tradycji! Ona wyraża najgłębszą prawdę o sensie i owocności waszej pracy. Tak bardzo jesteście podobni do ewangelicznego siewcy. Szanujcie każde ziarno zboża kryjące w sobie cudowną moc życia. Uszanujcie również ziar no słowa Bożego. Niech z ust polskiego rolnika nie znika to piękne pozdro wienie « Szczęść Boże! », « Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! » Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życze nia. W nich zawarta jest nasza chrześcijańska godność. Nie dopuśćcie, aby ją wam odebrano — bo próbuje się to robić! Świat pełen jest zagrożeń. Do cierają one poprzez środki przekazu także do polskiej wsi. Twórzcie kulturę wsi, w której obok nowych wymiarów, jakie niosą czasy, pozostanie — jak u dobrego gospodarza — miejsce na rzeczy dawne, uświęcone tradycją, potwierdzone przez prawdę wieków. Obejmując sercem tę ziemię, pragnę też podziękować wam za trud bu dowania świątyń. Często z waszego rolniczego mozołu umieliście wydobyć ów wdowi grosz, by Chrystus w tym zakątku Polski miał swoje miejsce. Bóg wam zapłać za te kościoły, za te piękne kościoły — owoc pracy rąk 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 404 waszych i owoc waszej wiary. Jakżeż głębokiej wiary! « Będę na wieki sławił łaski Pana » — śpiewaliśmy przed chwilą w śpiewie międzylekcyjnym. Bu dowaliście te nowe świątynie właśnie po to, abyście wy sami i następne po kolenia mieli gdzie sławić łaski Pana. Trzeba mocno uchwycić się Chrystusa — Dobrego Siewcy, i iść za Jego głosem po drogach, które nam wskazuje. A są to drogi różnych i wielora kich inicjatyw, których dzisiaj jest w Polsce coraz więcej. Wiem, że wkłada się wiele wysiłku w promocję grup i instytucji dobroczynnych, dających świadectwo solidarności z potrzebującymi pomocy w kraju i poza jego gra nicami. Tej pomocy sami w trudnych latach doświadczaliśmy — trzeba, abyśmy umieli ją odwzajemniać, pamiętając o innych. Dzisiaj naszej Ojczyźnie potrzebny jest katolicki laikat, apostolstwo świeckich, ów Boży Lud, na który czeka Chrystus i Kościół. Potrzebni są ludzie świeccy rozu miejący potrzebę stałej formacji wiary. Jakże dobrze się stało, iż została przywrócona do życia w Kościele na polskiej ziemi Akcja Katolicka, która w waszej archidiecezji, podobnie jak w innych diecezjach, staje się obok różnych ruchów i wspólnot modlitewnych szkołą wiary. Idźcie odważnie tą drogą, pamiętając, że im większe będzie wasze zaangażowanie w nową ewangelizację i w życie społeczne, tym większa powstaje potrzeba duchowo ści, tego wewnętrznego związku z Chrystusem i Kościołem, owego zjedno czenia aż do przeniknięcia łaską każdego poruszenia serca, aż do świętości. 7 4. Umiłowani Bracia i Siostry! Ziemia, na której stoimy, jest przesią knięta i nabrzmiała świętością Jana z Dukli. Ten święty zakonnik piękną bieszczadzką ziemię nie tylko rozsławił, ale przede wszystkim uświęcił. J e steście spadkobiercami tego uświęcenia. Krocząc po tej ziemi, nakładacie na jego drogi wasze drogi życiowe. Tutaj odczuwamy wszyscy w tajemniczy sposób owo « bogactwo chwały J ezusa Chrystusa objawiającej się w Jego świętych », o których pisał Apostoł Paweł. Wydała bowiem ta ziemia wielu autentycznych świadków Chrystusa, ludzi, którzy wrzy w pełni zawierzyli Panu Bogu i poświęcili swoje życie dla głoszenia Ewangelii. Idźcie ich śla dami! Wpate się w ich życie! Naśladujcie ich czyny, « aby świat widział wa sze dobre uczynki i chwalił Boga, który jest w niebie ». Niech ta wiara, ja 8 9 7 8 9 Por. Ps 89 [ 88], 2. Por. Ef 1, 18. Por. Mt 5, 16 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 405 ką św. Jan zasiał w sercach waszych praojców, rozrośnie się w drzewo świę tości i niech « przynosi owoc obfity, i niech owoc ten trwa ». Na tej drodze niech wam towarzyszy Matka Chrystusa, czczona w licznych sanktuariach tej ziemi. Za chwilę włożę korony na wizerunki Matki Bożej z Haczowa, Jaślisk, Wielkich Oczu. Niech będzie to wyrazem naszej czci dla Maryi oraz nadziei, że swoim wstawiennictwem dopomoże nam wypełniać wolę Bożą do końca. Nauczyliśmy się w okresie tysiąclecia chrztu śpiewać: « Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam » (Apel Jasnogórski). Radujemy się, że wespół z nami czuwają wszyscy święci pa tronowie polscy. Radujemy się i prosimy za naród polski i Kościół na na szej ziemi — tertio millennio adveniente. «Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo. (...) Weź w opiekę naród cały, który żyje dla Twej chwały ». Amen. 10 IV In foro S. Petri habita occasione oblata beatificationis quinque servorum Dei.* 1. « Maestro buono, che cosa devo fare per avere la vita eterna? ».* Questa domanda, che nell'odierno testo evangelico viene posta da un giovane, nel corso dei secoli è stata rivolta a Cristo da innumerevoli genera zioni di uomini e donne, giovani e anziani, chierici e laici. « Che cosa devo fare per avere la vita eterna? ». E l'interrogativo fonda mentale di ogni cristiano. Conosciamo bene la risposta di Cristo. Egli ricor da al suo interlocutore innanzitutto l'osservanza dei Comandamenti: « Non uccidere, non commettere adulterio, non rubare, non dire falsa testimonian za, non frodare, onora il padre e la madre ». Il giovane replica con entusia smo: « Maestro, tutte queste cose le ho osservate fin dalla mia giovinezza ». A quel punto, sottolinea il Vangelo, il Signore lo guarda con amore ed ag giunge: «Una cosa sola ti manca: va', vendi quello che hai e dallo ai poveri ed avrai un tesoro in cielo; poi vieni e seguimi ». Il giovane, però, leggiamo 2 3 10 Por. J 15, 5, * Die 12 Octobris 1997. ' Mc 10, 17. Ib id,, 10, 19; cf, Es 20, 12-16. Mc 10, 20. 2 3 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 406 nel seguito del racconto, « rattristatosi per quelle parole, se ne andò afflitto, poiché aveva molti beni ». 4 2. I nuovi Beati, oggi elevati alla gloria degli altari, hanno invece accol to con prontezza ed entusiasmo l'invito di Cristo: « Vieni e seguimi! » e l'hanno seguito sino alla fine. Si è così rivelata in loro la potenza della gra zia di Dio e nella loro esistenza terrena sono giunti a compiere persino quanto umanamente sembrava impossibile. Avendo riposto ogni fiducia in Dio, tutto per loro è divenuto possibile. Ecco perché sono oggi lieto di pre sentarli come esempi della fedele sequela di Cristo. Essi sono: Elias del So corro Nieves, martire, Sacerdote professo dell'Ordine di Sant'Agostino; Gio vanni Battista Piamarta, Sacerdote della diocesi di Brescia; Domenico Lentini, Sacerdote della diocesi di Tursi-Lagonegro; Maria di Gesù, al secolo Emilie d'Hooghvorst, Fondatrice dell'Istituto delle Suore di Maria Ripara trice; Maria Teresa Fasce, Monaca professa dell'Ordine di sant'Agostino. 3. « Allora Gesù, fissatolo, lo amò ». Queste parole del testo evangelico evocano l'esperienza spirituale ed apostolica del sacerdote Giovanni Piamar ta, Fondatore della Congregazione della Sacra Famiglia di Nazareth, che oggi contempliamo nella gloria celeste. Anch'egli, seguendo l'esempio di Cri sto, seppe portare tanti fanciulli e giovani ad incontrare lo sguardo amoroso ed esigente del Signore. Quanti, grazie alla sua opera pastorale, poterono avviarsi con gioia nella vita avendo appreso un mestiere e soprattutto avendo potuto incontrare Gesù ed il suo messaggio di salvezza! L'opera apostolica del novello Beato è poliedrica ed abbraccia molti campi del vive re sociale: dal mondo del lavoro a quello agricolo, dall'educazione scolastica al settore dell'editoria. Egli ha lasciato una grande impronta di sé nella Diocesi di Brescia e nell'intera Chiesa. 5 Dove questo straordinario uomo di Dio attingeva l'energia sufficiente per la sua molteplice attività? La risposta è chiara: la preghiera assidua e fervorosa era la sorgente dell'ardore apostolico instancabile e dell'attrattiva benefica che esercitava su tutti coloro che avvicinava. Egli stesso afferma va, come ricordano le testimonianze dei contemporanei: « Con la preghiera si diviene forti della medesima fortezza di Dio... Omnia possum». Tutto è possibile con Dio, per Lui e con Lui. 4 5 Me 10, 21-22. Ibid., 10, 21. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 407 4. « Sia su di noi la bontà del Signore, nostro Dio ». La consapevolezza profonda della bontà del Signore animava il beato Domenico Lentini, il quale nella sua predicazione itinerante non si stancava di proporre l'invito alla conversione e al ritorno a Dio. Per questo la sua attività apostolica era accompagnata dall'assiduo ministero del confessionale. Sapeva bene, infatti, che nella celebrazione del sacramento della Penitenza il sacerdote diviene dispensatore della misericordia divina e testimone della nuova vita che na sce grazie al pentimento del penitente ed al perdono del Signore. Sacerdote dal cuore indiviso, seppe coniugare la fedeltà a Dio con la fedeltà all'uomo. Con ardente carità si rivolse in particolare ai giovani, che educa va ad essere saldi nella fede, ed ai poveri, ai quali offriva tutto ciò di cui disponeva con un'assoluta fiducia nella divina Provvidenza. La totale dedi zione al ministero fece di lui, secondo l'espressione del mio venerato Prede cessore il Papa Pio XI, « un prete ricco solo del suo sacerdozio ». 6 5. Dans la deuxième Lecture de la liturgie, nous avons entendu: «Elle est vivante, la parole de Dieu..., elle pénètre au plus profond de l'âme». Emilie d'Hooghvorst a accueilli cette parole au plus profond d'elle-même. Apprenant à se soumettre à la volonté de Dieu, elle réalise d'abord la mis sion de tout couple chrétien: faire de son foyer « un sanctuaire de l'Église à la maison ». Devenue veuve et animée par le désir de participer au mys tère pascal, Mère Marie de Jésus fonde la Société de Marie réparatrice. Par sa vie d'oraison, elle nous rappelle que, dans l'adoration eucharistique où nous puisons à la source de la vie qui est le Christ, nous trouvons la force pour la mission quotidienne. Que chacun de nous, quel que soit son état de vie, sache « écouter la voix du Christ », « qui doit être la règle de notre exis tence », comme elle aimait à le dire! 7 8 Cette béatification est aussi pour les religieuses de Marie réparatrice un encouragement à poursuivre leur apostolat, par une attention renouvelée aux hommes de ce temps. Selon leur charisme propre, elles répondront à leur mission: éveiller la foi chez nos contemporains et les aider dans leur croissance spirituelle, participant ainsi activement à l'édification de l'Église. 6. A los discípulos, asombrados ante las dificultades para entrar en el Reino, Jesús les advierte: « es imposible para los hombres, no para Dios. 6 7 8 Salmo resp. He 4, 12. Apostolicam actuositatem, 11. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 408 Dios lo puede todo ». Acogió este mensaje el Padre Elias del Socorro Nie ves, sacerdote agustino, que hoy sube a la gloria de los altares como mártir de la fe. La total confianza en Dios y en la Virgen del Socorro, de quien era muy devoto, caracterizó toda su vida y su ministerio sacerdotal, ejerci do con abnegación y espíritu de servicio, sin dejarse vencer por los obstácu los, los sacrificios o el peligro. Este fiel religioso agustino supo transmitir la esperanza en Cristo y en la Providencia divina. La vida y el martirio del Padre Nieves, que no quiso abandonar a sus fieles a pesar del riesgo que corría, son por sí mismas una invitación a re novar la fe en Dios que todo lo puede. Afrontó la muerte con entereza, bendiciendo a sus verdugos y dando testimonio de su fe en Cristo. La Igle sia en México cuenta hoy con un nuevo modelo de vida y poderoso interce sor que le ayudará a renovar su vida cristiana; sus hermanos agustinos tie nen un ejemplo más que imitar en su constante búsqueda de Dios en fra ternidad y en el servicio al Pueblo de Dios; para toda la Iglesia es una muestra elocuente de los frutos de santidad que el poder de la gracia de Dios produce en su seno. 9 7. La prima Lettura, tratta dal Libro della Sapienza, ci ricorda che la sapienza e la prudenza scaturiscono dalla preghiera: « Pregai e mi fu elargi ta la prudenza, implorai e venne in me lo spirito della sapienza ». Queste parole ben si applicano alla vicenda terrena di un'altra novella Beata, Ma ria Teresa Fasce, la quale visse nella costante contemplazione del mistero di Cristo. La Chiesa la indica oggi come fulgido esempio di sintesi vivente tra vita contemplativa e umile testimonianza di solidarietà verso gli uomini, specialmente verso i più poveri, umili, abbandonati, sofferenti. 10 La Famiglia agostiniana vive oggi una giornata straordinaria, perché ve de uniti nella gloria degli altari i rappresentanti dei due rami dell'Ordine, quello apostolico con il beato Elias del Socorro Nieves e quello contemplati vo con la beata Maria Teresa Fasce. Il loro esempio costituisce per i religio si e le religiose agostiniani motivo di letizia e di legittima soddisfazione. Possa questo giorno essere anche provvidenziale occasione per un rinnovato impegno nella totale e fedele consacrazione a Dio e nel generoso servizio ai fratelli. 9 10 Me 10, 27. Sap 7, 7, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 409 8. «Perché mi chiami buono? Nessuno è buono, se non Dio solo». Cia scuno di questi nuovi Beati ha udito questa essenziale puntualizzazione di Cristo ed ha capito dove cercare l'originaria fonte della santità. Dio è la pienezza del bene che tende per se stesso a diffondersi: « Bonum est diffusivum sui ». Il sommo Bene vuole donare se stesso e rendere a sé somiglianti quanti lo cercano con cuore sincero. Egli desidera santificare coloro che so no disposti a lasciare ogni cosa per seguire il Figlio suo incarnato. Il primo scopo di questa Celebrazione è dunque quello di lodare Dio, fonte di ogni santità. Rendiamo gloria al Padre, al Figlio ed allo Spirito Santo, poiché i nuovi Beati, battezzati nel nome della Santissima Trinità, hanno collaborato con perseverante eroismo con la grazia di Dio. Divenuti pienamente partecipi della vita divina, essi contemplano ora la gloria del Signore faccia a faccia, godendo i frutti delle beatitudini proclamate da Ge sù nel « Discorso della montagna »: « Beati i poveri in spirito, perché di essi è il Regno dei cieli ». Sì, il Regno dei cieli appartiene a questi fedeli servi di Dio, che hanno seguito Cristo sino alla fine, fissando lo sguardo su di Lui. Con la loro esistenza essi hanno reso testimonianza a Colui che per loro e per tutti è morto in Croce ed è risorto. Gioisce la Chiesa tutta intera, madre dei santi e dei beati, grande fami glia spirituale degli uomini chiamati a partecipare alla vita divina. Insieme con Maria, Madre di Cristo e Regina dei Santi, insieme con i nuovi Beati proclamiamo la santità di Dio: « Santo, Santo, Santo il Signore Dio dell'universo. Benedetto colui che viene nel nome del Signore. Osanna nell'alto dei cieli ». Amen! 11 12 13 V Sancta Teresia a Iesu Infante Ecclesiae Doctor proclamatur.* 1. « Cammineranno i popoli alla tua luce». Nelle parole del profeta Isaia già risuona, come fervida attesa e luminosa speranza, l'eco dell'Epifa nia. Proprio il collegamento con questa solennità ci permette di meglio per1 11 13 13 Me 10, 18. San Tommaso d'Aquino, Summa Theol., I, q. 5, a. 4. ad 2. Mt 5, 3. * Die 19 Octobris 1997 Is 60, 3 1 28 - A. A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 410 cepire il carattere missionario dell'odierna domenica. La profezia di Isaia, infatti, allarga all'intera umanità la prospettiva della salvezza, e in tal mo do anticipa il gesto profetico dei Magi dell'Oriente che, recandosi ad adora re il Bimbo divino nato a Betlemme, annunciano ed inaugurano l'adesione dei popoli al messaggio di Cristo. Tutti gli uomini sono chiamati ad accogliere nella fede il Vangelo che salva. A tutti i popoli, a tutte le terre e le culture, la Chiesa è inviata: «Andate... e ammaestrate tutte le nazioni, battezzandole nel nome del Pa dre e del Figlio e dello Spirito Santo, insegnando loro ad osservare tutto ciò che vi ho comandato ». Queste parole, pronunciate da Cristo prima di sali re al cielo, unitamente alla promessa fatta agli Apostoli ed ai successori di essere con loro sino alla fine del mondo, costituiscono l'essenza del manda to missionario: nella persona dei suoi ministri è Cristo stesso ad andare ad gentes, verso quanti non hanno ancora ricevuto l'annuncio della fede. 2 3 4 2. Teresa Martin, Carmelitana scalza di Lisieux, desiderava ardentemen te di essere missionaria. E lo è stata, al punto da poter essere proclamata Patrona delle Missioni. Gesù stesso le mostrò in quale modo avrebbe potuto vivere tale vocazione: praticando in pienezza il comandamento dell'amore, si sarebbe immersa nel cuore stesso della missione della Chiesa, sostenendo con la forza misteriosa della preghiera e della comunione gli annunciatori del Vangelo. Ella realizzava così quanto è sottolineato dal Concilio Vaticano II, allorché insegna che la Chiesa è, per sua natura, missionaria. Non solo coloro che scelgono la vita missionaria, ma tutti i battezzati, sono in qual che modo inviati ad gentes. Per questo ho voluto scegliere l'odierna domenica missionaria per pro clamare Dottore della Chiesa universale santa Teresa di Gesù Bambino e del Volto Santo: una donna, una giovane, una contemplativa. 5 3. A nessuno sfugge, pertanto, che oggi si sta realizzando qualcosa di sorprendente. Santa Teresa di Lisieux non ha potuto frequentare una Uni versità e neppure studi sistematici. Morì in giovane età: e tuttavia da oggi in poi sarà onorata come Dottore della Chiesa, qualificato riconoscimento che la innalza nella considerazione dell'intera comunità cristiana ben al di là di quanto possa farlo un « titolo accademico ». 2 3 4 5 Cf. Mt 2, 1-12. Ibid., 28, 19-20. Cf. ibid., 28, 20. Cf. Ad gentes, 2. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 411 Quando, infatti, il Magistero proclama qualcuno Dottore della Chiesa, intende segnalare a tutti i fedeli, e in modo speciale a quanti rendono nella Chiesa il fondamentale servizio della predicazione o svolgono il delicato compito della ricerca e dell'insegnamento teologico, che la dottrina professa ta e proclamata da una certa persona può essere un punto di riferimento, non solo perché conforme alla verità rivelata, ma anche perché porta nuova luce sui misteri della fede, una più profonda comprensione del mistero di Cristo. Il Concilio ci ha ricordato che, sotto l'assistenza dello Spirito Santo, cresce continuamente nella Chiesa la comprensione del « depositum fidei », e a tale processo di crescita contribuisce non solo lo studio ricco di contem plazione cui sono chiamati i teologi, né solo il Magistero dei Pastori, dotati del « carisma certo di verità », ma anche quella « profonda intelligenza delle cose spirituali » che è data per via di esperienza, con ricchezza e diversità di doni, a quanti si lasciano guidare docilmente dallo Spirito di Dio. La Lumen gentium, da parte sua, insegna che nei Santi « Dio stesso ci parla ». E per questo che, al fine dell'approfondimento dei divini misteri, che riman gono sempre più grandi dei nostri pensieri, va attribuito speciale valore al l'esperienza spirituale dei Santi, e non a caso la Chiesa sceglie unicamente tra essi quanti intende insignire del titolo di « Dottore ». 6 7 4. Parmi les « Docteurs de l'Église », Thérèse de l'Enfant-Jésus et de la Sainte-Face est la plus jeune, mais son itinéraire spirituel ardent montre tant de maturité et les intuitions de la foi exprimées dans ses écrits sont si vastes et si profondes, qu'ils lui méritent de prendre place parmi les grands maîtres spirituels. Dans la Lettre apostolique que j'ai écrite à cette occasion, j'ai souligné quelques aspects saillants de sa doctrine. Mais comment ne pas rappeler ici ce que l'on peut en considérer comme le sommet, à partir du récit de la dé couverte bouleversante qu'elle fit de sa vocation particulière dans l'Église? « La Charité — écrit-elle — me donna la clef de ma vocation. J'ai compris que si l'Église avait un corps, composé de différents membres, le plus noble de tous ne lui manquait pas, j'ai compris que l'Église avait un Cœur, et que ce Cœur était brûlant d'Amour. J'ai compris que l'Amour seul faisait agir les membres de l'Église, que si l'Amour venait à s'éteindre, les Apôtres n'annonceraient plus l'Évangile, les Martyrs refuseraient de verser leur sang... J'ai compris que l'Amour renfermait toutes les Vocations... Alors 6 Cf. Dei Verbum, 8. 7 N. 50. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 412 dans l'excès de ma joie délirante je me suis écriée: Jésus mon Amour... ma vo cation enfin je l'ai trouvée, ma vocation, c'est l'Amour! ». C'est là une page admirable qui suffit à elle seule à montrer que l'on peut appliquer à sainte Thérèse le passage de l'Évangile que nous avons entendu dans la liturgie de la Parole: «Père, Seigneur du ciel et de la terre, je proclame ta louange: ce que tu as caché aux sages et aux savants, tu l'as révélé aux tout-petits ». 8 9 5. Thérèse de Lisieux n'a pas seulement saisi et décrit la vérité profonde de l'Amour comme le centre et le cœur de l'Église, mais elle l'a vécu inten sément dans sa brève existence. C'est justement cette convergence entre la doctrine et l'expérience concrète, entre la vérité et la vie, entre l'enseigne ment et la pratique, qui resplendit avec une particulière clarté dans cette sainte, et qui en fait un modèle attrayant spécialement pour les jeunes et pour ceux qui sont à la recherche du vrai sens à donner à leur vie. Devant le vide de tant de mots, Thérèse présente une autre solution, l'unique Parole du salut qui, comprise et vécue dans le silence, devient une source de vie renouvelée. A une culture rationaliste et trop souvent envahie par un matérialisme pratique, elle oppose avec une désarmante simplicité la « petite voie » qui, en revenant à l'essentiel, conduit au secret de toute exis tence: l'Amour divin qui enveloppe et pénètre toute l'aventure humaine. En un temps comme le nôtre, marqué bien souvent par la culture de l'é phémère et de l'hédonisme, ce nouveau Docteur de l'Église se montre doué d'une singulière efficacité pour éclairer l'esprit et le cœur de ceux qui ont soif de vérité et d'amour. 6. Sainte Thérèse est présentée comme Docteur de l'Église le jour où nous célébrons la Journée mondiale des Missions. Elle eut l'ardent désir de se consacrer à l'annonce de l'Évangile et elle aurait voulu couronner son té moignage par le sacrifice suprême du martyre. On sait aussi avec quel in tense engagement personnel elle soutint le travail apostolique des Pères Maurice Bellière et Adolphe Roulland, missionnaires l'un en Afrique et l'autre en Chine. Dans son élan d'amour pour l'évangélisation, Thérèse avait un seul idéal, comme elle le dit elle-même: « Ce que nous Lui deman dons, c'est de travailler pour sa gloire, c'est de l'aimer et de le faire aimer». 10 11 8 9 10 11 Ms B, 3 v ,. Mt 11, 25. Cf Ms B, 3 r°, Lettre 220. 0 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 413 Le chemin qu'elle a parcouru pour arriver à cet idéal de vie n'est pas celui des grandes entreprises réservées au petit nombre, mais c'est au con traire une voie à la portée de tous, la « petite voie », chemin de la confiance et de la remise totale de soi-même à la grâce du Seigneur. Ce n'est pas une voie à banaliser, comme si elle était moins exigeante. Elle est en réalité exi geante, comme l'est toujours l'Évangile. Mais c'est une voie où l'on est pé nétré du sens de l'abandon confiant à la miséricorde divine, qui rend léger même l'engagement spirituel le plus rigoureux. Par cette voie, où elle reçoit tout comme « grâce », par le fait qu'elle met au centre de tout son rapport avec le Christ et son choix de l'amour, par la place qu'elle donne aussi aux élans du cœur dans son itinéraire spirituel, Thérèse de Lisieux est une sainte qui reste jeune, malgré les années qui passent, et elle se propose comme un modèle eminent et un guide sur la route des chrétiens pour notre temps qui arrive au troisième millénaire. 7. Grande è perciò la gioia della Chiesa, in questa giornata che corona le attese e le preghiere di tanti che hanno intuito, con la richiesta del Dotto rato, questo speciale dono di Dio e ne hanno favorito il riconoscimento e l'accoglienza. Desideriamo renderne grazie al Signore tutti insieme, e parti colarmente con i professori e gli studenti delle Università ecclesiastiche ro mane, che proprio in questi giorni hanno iniziato il nuovo Anno Accademico. Sì, o Padre, ti benediciamo, insieme con Gesù, perché hai nascosto i tuoi segreti « ai sapienti e agli intelligenti », e li hai rivelati a questa « picco la », che oggi nuovamente proponi alla nostra attenzione e alla nostra imita zione. Grazie per la sapienza che le hai donato, facendone per tutta la Chiesa una singolare testimone e maestra di vita! Grazie per l'amore che hai riversato in lei, e che continua ad illuminare e riscaldare i cuori, spingendoli alla santità! Il desiderio che Teresa espresse di « passare il suo Cielo a far del bene sulla terra », continua a compiersi in modo meraviglioso. Grazie, o Padre, perché oggi a nuovo titolo ce la rendi vicina, a lode e gloria del tuo nome nei secoli. Amen! 12 13 12 13 Cf. i i i i l , 25 Opere Complete, p 1050. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 414 ALLOCUTIONES I Ad Namibiae episcopos habita.* Dear Brothers in Christ, 1. In the love of the Saviour, I cordially greet the whole Church of God in Namibia, and I welcome you, the Pastors of the Archdiocese of Windhoek, the Diocèse of Keetmanshoop and the Apostolic Vicariate of Rundu. As an Episcopal Conference, this is first time that you have come to Rome on your visit ad limina Apostolorum: to venerate the tombs of the blessed Martyrs, Peter and Paul, whose blood sealed the unique service of this "greatest and most ancient Church"; to "see Peter" in the person of his Successor and to give an account of your stewardship. Together, we can rejoice that the good seed of the Gospel is hearing a rieh harvest in your country, so promising in its youthful vigour. The setting up of the Hierarchy in 1994, the establishment of diplomatie relations between Namibia and the Holy See in 1996, and the recent formation of the Namibian Catholic Bishops' Conference are positive signs that the Lord who began his good work in you will bring it to completion. 1 2 3 4 As Pastors of the Church you are guardians and builders of ecclesial communion, which has its deepest source in the sharing of believers in the intimate life of the Trinity. A strong sense of ecclesial communion will enable you to carry out your pastoral ministry in a spirit of loving co-operation with the priests, Religious and lay people. As wise shepherds you have a duty to promote the différent gifts and charisms, vocations and responsibilities, which the Spirit entrusts to the members of Christ's Body. At the same time, you must discern prayerfully and prudently the authenticity of the Spirit's actions, and work for the affective and effective communion and co-operation of ail. Your ministry aims at gathering together the 5 * Die 14 Iunii 1997. Saint Irenaeus, Adv. Haer., 3. 3. 2. Cf. Gal 1:18. Cf. Lk 16:2. Cf. Phil 1:6. Cf. Christifideles laici, 24 1 2 3 4 5 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 415 People of God as a brotherhood inspired by eharity, fírmly anchored on its unique foundation, the living présence of Jesus Christ, the same yesterday, today and for ever. 6 2. In this respect it is of special importance to foster among ail Catholics in Namibia a lively sensé of shared responsibility for the Church's mission and apostolate. Be ever Willing to listen to your priests and people, to give prudent counsel and, with regard to the laity, to support them in their vocation to "seek the Kingdom of God by engaging in temporal affairs and by ordering them according to the plan of God". I am confident that for the good of the Church you will make every effort to prepare a mature and responsible laity in "suitable centres and schools of biblical and pastoral formation", where due attention is paid to "solid formation in the Church's social doctrine". Encourage the lay faithful in the witness they wish to give to honesty in public administration, respect for the rule of law, solidarity with the poor, the advancement of the equal dignity of women and the defence of human life from conception to naturai death. 7 8 3. You build the communion of your particular Churches with the help above ali of those whom Saint Paul calis "God's fellow workers", the priests, with whom you have bonds of brotherly and apostolic fraternity forged by the grace of Holy Orders. Though too few in number to meet ali your needs, they are doing God's work with generous commitment, striving earnestly to offer a transparent image of Christ the High Priest. Fidei Donum priests continue to represent "a unique sign of the bond of commu nion existing among the Churches", and I pray that their commitment to Namibia will be strengthened. More numerous are the Religious priests, whose présence is a great source of enrichment. The spiritual and apostolic traditions of their Institutes make an invaluable contribution to your eccle sial life. Ever faithful to their founding charisms, consecrated men and women show their genuine love for the Church by working "in full 9 10 11 Cf. Heb 13:8. Lumen gentium, 31. Ecclesia in Africa, 90. 1 Cor 3:9; cf. 1 Thes 3:2. Cf. Pastores dabo vobis, 12 " Redemptoris missio, 68. 6 7 8 9 10 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 416 communion with the Bishop in the áreas of evangelization, catechesis and parish life". The lack of a sufficient number of priests and Religious, which also means that many communities go without the regular célébration of Sunday Mass and other sacraments, should give rise in families, parishes and Institutes of consecrated life to fervent prayer to the Lord of the harvest for an increase of vocations. It is a sure sign of growing ecclesial maturity that the Archdiocese of Windhoek is in the process of establishing a semi nary. My prayers are with the Church in Namibia that you may be able to count on more numerous priests who faithfully imitate Christ the Head, Shepherd and Spouse of the Church, so as to be ever more effective agents of evangelization. Likewise I join you in asking the Lord of the harvest to send many more Religious men and women to serve the needs of the brethren. 12 13 4. I am aware that you seek to promote fruitful ecumenical co-operation, and I encourage you, at this new stage of national life, to listen attentively to the voice of the Spirit who is stirring up fresh ecumenical initiatives. The united action of Namibian Christians to bring about recon ciliation and to foster strong family values and sound ethical principies is a powerful form of proclamation which reveáis the face of Christ in your na tion. It has "the clear value of a joint witness to the name of the Lord". 14 15 16 I invite you to join the whole Church in preparing to cross the threshold of the third Christian millennium. I exhort you "to raise to the Lord fervent prayers to obtain the light and assistance necessary for the prépa ration and célébration of the forthcoming Jubilee... The Spirit will not fail to arouse enthusiasm and lead people to celebrate the Jubilee with renewed faith and generous participation". I thank you for your tireless efforts on behalf of the Gospel and I pray that God will confirm you — and ali the priests, men and women Religious, catechists, families and young people, and ali the lay faithful in your particular Churches — in faith, hope and 17 12 13 14 15 16 17 Vita consecrata, 49. Cf. Mt 9:38. Cf. Rv 2:7. Cf. Mt 25:40.. Ut unum sint, 75. Tertio millennio adveniente, 59, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 417 love. Entrusting you to Mary, Mother of the Redeemer, I pray that through her intercession the Holy Spirit will "rekindle the gift of God that is within you" and fili you with joy and peace. With my Apostolic Blessing. 18 19 II Ad Ármenos episcopos habita.* Venerati Fratelli nell'episcopato! 1. Il mio cuore è pieno di santa esultanza nel porgere il benvenuto a Sua Beatitudine Giovanni Pietro XVIII Kasparian, Patriarca di Cilicia degli Armeni, ed al Sinodo dei Vescovi della Chiesa armena cattolica. Le porte della casa dei Santi Apostoli Pietro e Paolo, le porte della fraternità universale, si aprono per accogliere col santo bacio tutti voi, fratelli in Cristo e testimoni fedeli del suo Vangelo. So che in questi giorni siete riuniti qui a Roma per completare lo studio dello ius particulare previsto dal Codice dei Canoni delle Chiese Orientali. Si tratta di un impegno di grande importanza e significato. Se il Codice, infat ti, intende raccogliere le indicazioni comuni a tutte le Chiese orientali che già sono in piena comunione con questa Sede Apostolica, ciò nondimeno la Chiesa cattolica sa che ognuna delle Chiese orientali possiede la sua storia, le sue tradizioni specifiche, non solo nell'ambito liturgico, ma anche in quello disciplinare. Già il Concilio Vaticano II ricorda che « fin dai primi tempi le Chiese d'Oriente seguivano discipline proprie, sancite dai santi Padri e dai Concili, anche ecumenici. E siccome una certa diversità di usi e consuetudini ... non si oppone minimamente all'unità della Chiesa, anzi ne accresce il decoro e non poco contribuisce al compimento della sua mis sione, il sacro Concilio, onde togliere ogni dubbio, dichiara che le Chiese d'Oriente, memori della necessaria unità di tutta la Chiesa, hanno facoltà di regolarsi secondo le proprie discipline, come più consone all'indole dei pro pri fedeli e più adatte a provvedere al bene delle anime». È dunque, af ferma ancora il Concilio, « intenzione della Chiesa cattolica che rimangano 1 18 19 Cf. Lk 22:32.. 2 Tm 1:6. * Die 23 Iunii 1997 Unitatis redintegratio, 3. 16. 1 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 418 salve e integre le tradizioni di ogni Chiesa particolare o rito, e ugualmente essa vuole adattare il suo tenore di vita alle varie necessità dei tempi e dei luoghi ». 2 2. Ciò che voi in questi giorni state compiendo è, pertanto, in certo mo do, il completamento dell'opera rappresentata dal Codice Orientale: voi co dificate le norme specifiche che riguardano la vostra Tradizione e portate a compimento, rispettando la giusta autonomia e la libertà del vostro specifi co patrimonio, l'opera legislativa che riguarda la vostra Chiesa. Vi è in questo un valore simbolico che voglio qui richiamare: la Santa Sede, se provvede a garantire gli elementi della comune appartenenza cat tolica, difende e tutela il diritto delle Chiese orientali sui iuris ad esprimere, nelle forme stabilite, ciò che è loro proprio, secondo il seguente principio: « L'evangelizzazione delle genti sia fatta in modo che, conservando l'integri tà della fede e dei costumi, il Vangelo si possa esprimere nella cultura dei singoli popoli, cioè nella catechesi, nei propri riti liturgici, nell'arte sacra, nel diritto particolare e infine in tutta la vita ecclesiale ». Universale e par ticolare si fondono dunque e si implicano vicendevolmente nella costruzione dell'ima sancta. L'essere cattolici non mortifica in alcun modo la vostra armenità, anzi, al contrario, la sostiene e la tutela, mettendola in intima comunione con tante altre espressioni della fede comune e consentendo ad altre Chiese di godere del contributo della vostra originalità. 3 3. Venerati Fratelli, la codificazione dello ius particulare sia per voi oc casione ispiratrice per modellare su di esso la pratica pastorale, procurando di « tornare alle avite tradizioni », come il Concilio auspica, « qualora per cir costanze di tempo o di persone » si fosse venuti meno ad esse. Dal rispetto per la propria identità sgorga infatti lo sforzo di viverla integralmente, operando sia per il pieno recupero di essa, sia per renderla il più possibile comunicabile ai fedeli di oggi. Questo comporta in concreto il costante sfor zo di riscoprire le vostre fonti patristiche e liturgiche per ispirare ad esse la catechesi, la vita spirituale e persino la vostra arte sacra. 4 Il mio vivo auspicio è che la vita della vostra Chiesa porti sempre im presse le tracce dello spirito del popolo armeno, spirito del quale tanti mo2 3 4 OE 2. CCEO, can. 584 § 2. OE 6 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 419 numeriti religiosi, oltre che opere letterarie di inestimabile valore, sono esplicita testimonianza. Alcuni di tali monumenti sono già restituiti all'anti co splendore ed all'uso liturgico, altri purtroppo restano tuttora abbando nati alla devastazione del tempo. Impegnandovi in questa impresa, con tribuirete in maniera efficace a riscoprire le comuni radici religiose di tutto il popolo armeno, e potrete offrire un notevole impulso al progresso della causa ecumenica. 4. Venerati e cari Fratelli, so che vi state apprestando a ricordare con una solenne celebrazione i diciassette secoli della conversione al cristianesi mo del popolo armeno. Si tratta di un avvenimento che costituisce per la Chiesa universale occasione di riflessione e di ringraziamento al Signore, es sendo voi il primo popolo che abbia, come tale, abbracciato la fede dive nendo cristiano. Per questo atto, oltreché per la storia di fedeltà a Cristo che vi costò un altissimo prezzo di sangue, sento il bisogno di esprimervi cordiale gratitudine a nome di tutto il Popolo cristiano. Gli eventi di allora stanno a dimostrare che nessuna conversione di mas sa è possibile, senza una conversione personale e interiore: la storia del re Tiridate e il profondo travaglio della sua anima, che lo portò a divenire da persecutore difensore di Cristo e del suo Popolo, costituisce un segno elo quente di questa profonda verità. Lo stretto legame, poi, fra il battesimo dell'Armenia e la Chiesa di Cap padocia, realizzato attraverso la figura di Gregorio Illuminatore, sta ad in dicare quella feconda apertura ecumenica che ha connotato tutta la storia del popolo armeno e che lo ha portato ad accogliere con riconoscenza non solo il contributo cappadoce, ma quello siriaco, bizantino ed anche latino. Gli Armeni hanno saputo ricevere questi contributi con grande apertura di spirito, fondendoli con l'apporto originale della propria sensibilità: ne è sca turito un modello ecclesiale e culturale, aperto e fecondo, che rappresenta un riferimento moderno per molti altri popoli. 5. Auguro di cuore e prego Iddio perché gli Armeni siano sempre degni testimoni di questo loro glorioso passato. Confido che la celebrazione del di ciassettesimo centenario del battesimo del vostro Popolo sia per tutti voi una preziosa occasione per intensificare il legame comune di appartenenza, non solo alle radici etniche, ma anche alla comune fede cristiana, che con tale appartenenza è così strettamente identificata. Celebrare infatti un evento così importante del passato diventa tanto più eloquente messaggio di speranza per gli uomini d'oggi quanto più mostra chiaramente l'unità 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 420 nell'odierno sforzo di evangelizzazione. Una comune origine non può non portare ad un comune impegno per una comune testimonianza. Più dunque si rinsalderà l'unità mediante la memoria storica e religiosa, più forte e con vincente sarà l'annuncio di Cristo, morto e risorto, che voi siete chiamati a rinnovare nel nostro tempo, guardando già al grande Giubileo del 2000. Con questi sentimenti assicuro la mia preghiera per voi qui presenti, per la vostra amata Chiesa, per i figli del popolo armeno, soprattutto per quan ti soffrono difficoltà e travagli, sia spirituali che materiali. Su ciascuno in voco, per intercessione della Beata Vergine e dei vostri santi Patroni, l'ab bondanza dei favori celesti, in pegno dei quali a tutti imparto di cuore una speciale Benedizione Apostolica. III Ad Aegypti episcopos habita.* Béatitude, Chers Frères dans l'épiscopat, 1. C'est avec une grande joie et une affection fraternelle que je vous ac cueille à l'occasion de votre Visite ad Limina. Votre venue à Rome consti tue tout d'abord pour vous un pèlerinage sur la tombe des Apôtres Pierre et Paul, exemples du témoignage rendu au Christ jusqu'au don du sang; c'est aussi une démarche qui manifeste la communion des Eglises locales ré pandues à travers le monde avec le Successeur de Pierre. Votre présence dans la Ville éternelle, à l'approche de la fête des bienheureux Apôtres, souligne la dimension d'unité entre toutes les communautés catholiques. Je remercie votre Patriarche pour ses aimables paroles qui me permettent d'être proche des fidèles dont vous êtes les pasteurs. Tandis que je vous reçois ici, ma pensée se tourne vers vos communau tés; elles sont les héritières de l'évangéliste saint Marc qui, il y a bientôt deux mille ans, a porté l'Évangile dans votre région, après avoir été luimême affermi dans sa foi et dans sa mission par la contemplation du Sei gneur et par la proximité des Apôtres. Je prie pour que les chrétiens de vos diocèses, à l'exemple de leurs devanciers, soient d'authentiques disciples du Christ, en puisant la force de témoigner dans la lecture de l'Évangile et * Die 24 Iunii 1997. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp, II 421 dans les sacrements. En Église, vous êtes appelés à rendre présent le visage du Christ sur votre terre, pour que nos contemporains puissent découvrir la splendeur et la lumière de notre Dieu, qui éclaire toute action humaine et donne son sens plénier à l'existence. 2. Par votre ordination episcopale, vous avez été choisis pour conduire le peuple de Dieu, pour l'enseigner et pour organiser avec une charité affec tive et effective les différents services diocésains. Vous vous attachez à être proches de vos prêtres et de vos fidèles, formant ainsi des communautés soudées, où chacun est prêt à aider et à soutenir ses frères. En particulier, je me réjouis des relations de collaboration confiante et fraternelle que vous entretenez avec les prêtres diocésains, relations fondées « en premier lieu sur les liens d'une charité surnaturelle ».' Ils portent parfois douloureusement le poids du jour et des situations difficiles. Soutenez-les dans leur vie spiri tuelle, car leur apostolat suppose avant tout d'être proche du Maître, qui donne la grâce pour le service pastoral et le courage de poser des gestes prophétiques de dialogue et de réconciliation. Avec vous, j'exhorte les prêtres à ne pas négliger le temps de la prière personnelle et de la méditation. La vie en intimité avec le Christ façonne leur être profond, les conformant chaque jour au Souverain Prêtre. En s'attachant à célébrer la Liturgie des Heures, seuls ou à plusieurs, ils s'asso cient à la prière de toute l'Église et ils prennent conscience de ce que la mission primordiale du ministre ordonné est de présenter chaque jour à Dieu les hommes de ce temps, pour que le Seigneur en fasse un peuple saint et mette en eux son Esprit. Pour qu'ils puissent exercer leur ministère, les prêtres doivent aussi avoir des conditions de vie matérielle dignes, leur permettant de se consa crer à leurs tâches pastorales. Je sais combien vous êtes attentifs à ce que, dans toutes les éparchies, les ministres sacrés bénéficient des mêmes avan tages et des mêmes protections sociales, afin qu'ils puissent, sans peur du lendemain, s'adonner totalement à la charge qui est la leur. Je voudrais saluer le courage et le travail patient des prêtres, en parti culier leur ministère de proximité. Ils s'attachent à rencontrer régulière ment leurs fidèles, pour les aider à vivre leur vie chrétienne et à approfon dir le sens des sacrements, et pour les soutenir dans les différentes décisions qu'ils ont à prendre chaque jour. Vous soulignez aussi le soin qu'ils 1 Conc. oecum. Vat.. I I , Christus Dominus, 28, 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 422 prennent à annoncer l'Évangile par les homélies dominicales, préparées avec beaucoup d'attention et avec un grand souci pédagogique. Ils intro duisent ainsi les fidèles dans le mystère du dogme chrétien. Dans ce do maine, grâce aux programmes de catéchèse établis au niveau des paroisses, des éparchies et de l'Église locale tout entière, grâce aussi à votre enseigne ment, les fidèles sont fortifiés dans leur foi, pour être des témoins solides. Le but de l'enseignement catéchétique « est de rendre chez les hommes la foi vivante, explicite et active, en l'éclairant par la doctrine ». 2 3. Dans votre charge episcopale, veillez tout particulièrement à la pasto rale des vocations, en exerçant un discernement attentif sur les candidats au sacerdoce et en formant les séminaristes, afin qu'ils soient prêts à deve nir ainsi vos collaborateurs immédiats. Le dynamisme de l'Église de demain repose en grande partie sur l'attention que nous portons à la préparation au sacerdoce. N'hésitez pas à appeler des jeunes à se consacrer totalement et radicalement au Christ. Pour leur part, c'est grâce à leur rayonnement et à leur joie spirituelle que les prêtres peuvent amener des jeunes à s'engager à la suite du Christ dans le ministère ordonné. 4. Je rends grâce au Seigneur pour la longue tradition, pour la riche histoire de l'Église copte catholique et pour l'apostolat actif de l'ensemble des fidèles. Vous manifestez vos liens fraternels au cours de vos différentes rencontres périodiques. En effet, au sein des instances patriarcales, vous collaborez activement pour mettre en place les structures nécessaires à un meilleur dynamisme pastoral, en prenant soin d'associer étroitement à votre mission, dans les différentes commissions du patriarcat et des éparchies, des prêtres, des religieux et des religieuses, ainsi que des laïcs. 5. Vous avez désormais élaboré un programme de préparation au ma riage, pour aider les fidèles à comprendre le sens du sacrement et à assumer pleinement leurs responsabilités d'époux et de parents, respectueux du sens de la sexualité dans le mariage, vécue selon le plan de Dieu, de la dignité de la femme et de la valeur de toute vie humaine confiée par le Créateur. Il convient que les prêtres et les laïcs appelés à accompagner les fiancés re çoivent la formation théologique, spirituelle et psychologique suffisante pour présenter la pensée de l'Église en ce domaine. La préparation sérieuse des jeunes à la vie conjugale est particulièrement importante, car ils sont 1 Conc. oecum. Vat. I I , Christus Dominus, 14. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 423 appelés par l'exemple de leur vie et par leurs choix moraux spécifiques à être des témoins du Christ, auprès de leurs enfants et auprès de leurs com patriotes. Leurs frères découvriront la joie de vivre dans la liberté des en fants de Dieu. Je me réjouis du travail que vous avez accompli pour la réforme des différents rituels et pour leurs traductions en langue moderne, guidés par le désir de maintenir votre patrimoine liturgique et spirituel spécifique et de le transmettre aux jeunes générations. Vous permettez ainsi au peuple chré tien de comprendre davantage le dogme chrétien et de participer de ma nière plus active à la Divine Liturgie. 6. C'est un signe parlant pour les hommes qu'il y ait entre toutes les communautés catholiques d'Egypte une juste répartition des biens et des dons, par laquelle est manifesté l'amour de Dieu. Je remercie les Eglises lo cales et les mouvements qui vous soutiennent financièrement. Je les encou rage à poursuivre et à intensifier leurs efforts en faveurs de vos éparchies. Ce partage doit aussi se réaliser toujours davantage au sein de votre pa triarcat, pour que les éparchies qui reçoivent plus de subventions viennent en aide à celles qui sont plus pauvres et à celles qui sont de fondation ré cente. Vous réalisez ainsi entre vous et avec vos frères d'autres pays une œuvre de charité comparable à celle qui existait dans les temps aposto liques, où « les disciples décidèrent d'envoyer, chacun selon ses moyens, des secours aux frères de Judée ». 3 7. Le patriarcat copte catholique et le vicariat latin de votre pays ont une longue tradition éducative. Je sais les sacrifices que cette œuvre repré sente pour vos communautés. En proposant la gratuité de la scolarité dans certaines écoles, vous tenez compte des conditions de vie actuelles qui mettent parfois en péril la vie des familles, celles-ci ayant de moins en moins les moyens de subvenir à leurs besoins fondamentaux pour élever et éduquer les jeunes. Des prêtres, des religieux et des religieuses, des laïcs, sont engagés dans la formation intellectuelle de la jeunesse égyptienne, chrétienne et musulmane. En outre, la communauté éducative participe à la croissance de la personnalité intégrale des jeunes, en leur proposant les valeurs humaines, spirituelles et morales essentielles, dans le respect de ceux qui ne partagent pas les convictions chrétiennes; mais les parents qui mettent leurs enfants dans les écoles catholiques doivent accepter que les 3 Ac 11, 29. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 424 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale disciples du Christ ne puissent taire les valeurs chrétiennes qui fondent leurs convictions, leur enseignement et leur mode de vie. Portez à tous ceux qui sont engagés dans ce service des hommes et de l'Église mes encouragements cordiaux. Que les éducateurs et les parents se rappellent que les jeunes ont besoin de modèles et que l'école est un lieu de convivialité et d'intégration sociale, où chacun est appelé à reconnaître l'autre, à l'accueillir avec sa sensibilité propre et à le reconnaître comme un frère. Les jeunes apprendront ainsi que ce qui compte le plus pour l'édifica tion sociale, c'est la solidarité entre tous et le respect de chaque personne. Ce sont les conditions essentielles à la paix et à l'épanouissement des êtres. On apprécie l'attention accordée par les Autorités égyptiennes et par l'en semble de vos concitoyens à la haute qualité de l'enseignement et de l'édu cation humaine et morale dans les écoles catholiques, ainsi qu'à l'engage ment des fidèles dans la pastorale caritative et dans l'assistance sanitaire et sociale. 8. Dans vos rapports quinquennaux, vous avez rappelé les liens frater nels qui vous unissent à l'Église copte orthodoxe et les possibilités de colla boration qui sont offertes au niveau de l'enseignement de la religion et de l'entraide caritative. Ce sont des premiers pas dans le dialogue œcumé nique, qui en appelle d'autres. Je voudrais vous inviter à poursuivre votre ouverture aux autres Églises et les relations œcuméniques avec elles. Je m'associe aussi volontiers aux souffrances dont vous m'avez fait part et que vous ressentez face aux incompréhensions de ceux qui sont vos frères très chers, avec lesquels vous partagez la même tradition spirituelle et le même désir de faire connaître et aimer le Seigneur. Malgré les difficultés, que les pasteurs et les fidèles catholiques ne se lassent jamais de poser des gestes fraternels! Qu'ils se souviennent que l'amour appelle l'amour et qu'une attitude de charité invite à la réciprocité! Les témoignages de chari té contribuent à rétablir et à maintenir un climat serein entre les Églises et à trouver des éléments de solution pour des problèmes qui font encore obs tacle à la pleine communion. Dans ce domaine, je me réjouis des signes tangibles qui ont été posés par vos communautés pour aider généreusement l'Église copte orthodoxe, en particulier le transfert d'églises qui leur permet de célébrer avec leurs fidèles la Divine Liturgie. Le dialogue et le rapprochement n'empêchent nullement que chaque communauté soit respectueuse des sensibilités propres des autres commu nautés, ainsi que de la manière spécifique d'exprimer la foi au Christ qui 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 425 nous est commune et de célébrer les sacrements que les Églises doivent re connaître mutuellement comme accomplis au nom du même Seigneur. En effet, le Catéchisme de l'Église catholique rappelle clairement que « le Bap tême constitue le fondement de la communion entre tous les chrétiens », car il est « le lien sacramentel d'unité existant entre ceux qui ont été régé nérés par le Christ ». 4 5 9. Il est important que tous les hommes de bonne volonté s'associent pour réduire les incompréhensions, les divisions et les fractures qui peuvent entraver la vie quotidienne; tous doivent travailler afin que toutes les par ties de la population d'un pays, même numériquement faible, soient consi dérées avec tous les égards et l'attention auxquels elles ont droit dans la société, et que toute personne soit reconnue comme un citoyen à part en tière. Dans ce domaine de la défense des personnes et des peuples, au sein de chaque nation, l'Église a une mission particulière. Elle « se sent appelée précisément à réduire ces fractures » et à édifier des ponts entre toutes les composantes culturelles d'un peuple. Dans cet esprit, l'Église invite inlassa blement chrétiens et musulmans à s'efforcer sincèrement à la compréhen sion mutuelle, ainsi qu'à protéger et à promouvoir ensemble, pour tous les hommes, la justice sociale, les valeurs morales, la paix et la liberté. Comme le rappelaient récemment les Patriarches catholiques d'Orient, « l'Islam n'est pas l'ennemi, mais le partenaire d'un dialogue indispensable pour la construction de la nouvelle civilisation humaine ». De même, « le Christianis me [...] n'est pas l'ennemi, mais le partenaire de base dans le dialogue in dispensable pour la construction d'un monde nouveau ». 6 7 De ce fait, les chrétiens ont le droit légitime et le devoir de s'engager dans la vie publique et de mettre leurs compétences au service des collecti vités locales, pour participer à l'édification de la société, à la paix entre tous et à la gestion du bien commun. Dans son enseignement, l'Église a souvent rappelé les principes de justice et d'équité dans la participation à la vie sociale. En effet, nul ne peut être écarté de la res publica au nom de ses opinions politiques ou religieuses. Chaque culture particulière est à ja mais marquée par les apports religieux et civils des différentes civilisations qui ont prévalu dans une région déterminée et qui doivent être considérés 4 5 6 7 29 N. 1271 Conc. oecum. Vat. II, Unitatis redintegratio, 22. Exhort, apost, post-synodale Ecclesia in Africa, 49. 3 Lettre pastorale, Noël 1994, n. 40 e - A A S . 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 426 comme des éléments de la culture commune. Il appartient donc à l'en semble des acteurs de la vie sociale d'assurer, au titre de la simple récipro cité, la liberté nécessaire à la vie religieuse et morale, sans que cela entraîne une mise à l'écart du peuple auquel on appartient et que l'on aime parce qu'il constitue ses racines et qu'il est celui de ses ancêtres. Dans cette pers pective, j'invite les chrétiens de vos communautés à être inlassablement des ferments de concorde et de réconciliation. 8 10. Dans vos rapports, vous avez souligné la place importante des reli gieux et des religieuses auprès du peuple égyptien dans des domaines comme l'éducation, la santé, les oeuvres caritatives, la promotion de la femme égale à l'homme, et les relations avec les chrétiens des autres confes sions et avec les musulmans. Transmettez-leur mes salutations cordiales. Je rends grâce au Seigneur pour ce qu'il leur est donné d'accomplir. Présentes au milieu des hommes, les personnes consacrées rappellent de manière pro phétique, par la pratique des conseils évangéliques, que le Christ est pre mier et qu'il peut combler pleinement ceux qui s'engagent à sa suite. Le peuple chrétien a besoin d'hommes et de femmes qui soient totalement dé voués au Seigneur et à leurs frères, et puissent exprimer cet amour de Dieu et du prochain par des choix cohérents et par des projets concrets. Je sais gré aux Congrégations et aux Instituts d'envoyer régulièrement dans votre pays des personnes nouvelles pour répondre aux besoins pastoraux les plus urgents. 11. Frères très chers de l'Église copte catholique, vous devez faire face à de nombreuses difficultés dans le développement de vos communautés qui n'ont pas toujours les lieux de culte nécessaires à leurs rassemblements li turgiques et dont les fidèles sont parfois poussés à quitter leur Église uni quement en raison des conditions sociales faites aux chrétiens. Puissiez-vous donner aux membres de vos éparchies les moyens spirituels leur permettant de demeurer fermes dans la foi au milieu de leurs concitoyens, pour que l'Église demeure légitimement présente et visible dans le pays! Récemment, je me suis rendu au Liban pour remettre aux chrétiens de ce pays l'Exhortation apostolique post-synodale Une espérance nouvelle pour le Liban, fruit de l'Assemblée spéciale du Synode des Évêques. Je vous in vite à porter aussi votre attention sur ce document, qui comporte des as8 Cf. Exhort, apost. Post-synodale Une nouvelle espérance pour le Liban, 93. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp,, II 427 pects concernant les différentes communautés catholiques orientales et les liens avec les hommes d'autres religions. 12. Béatitude, je désire vous adresser mes vœux chaleureux à l'occasion du trentième anniversaire de votre ordination episcopale, pour raviver en vous le don de Dieu reçu par l'imposition des mains. J'adresse aussi mes souhaits cordiaux à tous ceux d'entre vous et à tous vos prêtres qui cé lèbrent en ce mois de juin un anniversaire d'ordination. Je prie l'Esprit Saint de vous accompagner et de vous combler de ses dons! Ma prière re joint aussi l'ensemble des catholiques de rite copte et du vicariat aposto lique latin. Portez à tous le salut affectueux et les encouragements chaleu reux du Successeur de Pierre. Que, dans les difficultés présentes, les dis ciples du Christ ne perdent pas l'espérance et que l'Esprit inspire à tous des sentiments de concorde et de paix! Par l'intercession de l'Apôtre saint Marc, je vous accorde de grand cœur la Bénédiction apostolique, ainsi qu'aux membres du peuple de Dieu confié à votre sollicitude pastorale. IV Ad Burkinae Fasanae et Nigris episcopos.* Chers Frères dans l'épiscopat 1. Je vous accueille avec grande joie dans cette maison, vous qui avez reçu du Seigneur la charge de guider son Église au Burkina-Faso et au Ni ger. Vous êtes venus à Rome accomplir votre visite auprès du tombeau des Apôtres et rencontrer le Successeur de Pierre afín de trouver lumière et soutien dans votre mission episcopale « en vue de l'édification du Corps du Christ »,* en communion avec l'Église universelle. Je remercie Mgr JeanBaptiste Somé, Évêque de Diebougou et Président de votre Confé rence episcopale, pour ses aimables paroles et sa présentation clairvoyante de la vie de l'Église dans vos pays. A travers vous, j'adresse un salut affec tueux à chacune de vos communautés diocésaines et à l'ensemble des habi tants de votre région, dont j'ai pu apprécier à deux reprises l'hospitalité chaleureuse. Permettez-moi de nommer ici le cher Cardinal Paul Zoungrana, grande figure de l'Église au Burkina-Faso, ainsi que les nouveaux * Die 4 Iulii 1997. Ep 4, 12. 1 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 428 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Évêques récemment élus, à qui je fais part de mes encouragements et de ma fervente prière. La création de nouveaux diocèses dans votre pays est un signe éloquent de la vitalité de l'Église parmi les peuples de cette ré gion. En l'année où l'Église au Niger célèbre le cinquantième anniversaire de sa fondation, je suis heureux de m'associer à la joie et à l'espérance de Mgr Guy Romano, depuis peu nommé Évêque diocésain de Niamey, et de la communauté catholique de ce pays dont je connais le dynamisme évangélique. 2. Au seuil du troisième millénaire, l'Église solennisera le premier cente naire du début de l'évangélisation au Burkina-Faso. Il est heureux que grâce à votre initiative, les chrétiens aient été invités à connaître et à mé diter l'histoire de leurs communautés au cours de ce siècle, qui a vu germer et grandir le grain semé depuis la fondation du premier poste de mission à Koupélaupéla en 1900. Avec vous, je rends hommage aux missionnaires qui se sont dépensés avec un zèle admirable pour que soit transmise la Bonne Nouvelle et que naissent les communautés autochtones que nous voyons s'épanouir aujourd'hui de façon remarquable. En faisant mémoire de cette marche de l'Église au Burkina-Faso vers son centenaire, les chrétiens ren dront grâce au Seigneur avec ferveur pour tous les dons reçus et ils seront encouragés à poursuivre avec ardeur l'œuvre entreprise par leurs pères dans la foi. Ce temps jubilaire est pour les fidèles de vos deux pays une occasion privilégiée d'enraciner plus profondément leur foi en Jésus Christ, seul Mé diateur et Sauveur de tous les hommes; il leur permettra aussi de renouve ler leur effort missionnaire afin que l'annonce du salut puisse atteindre le plus grand nombre. Dans cette perspective, l'œuvre d'édification de l'Église-Famille que vous poursuivez avec abnégation et avec un grand sou ci d'inculturation de l'Évangile témoigne de l'amour et du respect que, comme disciples du Christ, vous portez à vos peuples, à leurs cultures et à l'Afrique tout entière. Je souhaite vivement que l'exhortation apostolique Ecclesia in Africa, fruit de ce moment de grâce que fut l'Assemblée spéciale pour l'Afrique du Synode des Évêques, soit pour chacune de vos Églises lo cales la charte de sa mission d'évangélisation au seuil de la nouvelle étape qui s'ouvre devant elle. 3. En communion avec vous dans votre charge episcopale, vos prêtres travaillent avec générosité à faire naître et grandir le peuple de Dieu, en té- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp II 429 moins fidèles du Christ au milieu de leurs frères et de leurs sœurs. Le Con cile enseigne qu'appelés à la perfection par la grâce de leur baptême, les prêtres doivent rechercher la sainteté d'une manière particulière, en raison du ministère propre qui leur a été confié dans le sacrement de l'Ordre. Je les invite donc, eux qui ont « pour première fonction d'annoncer l'Évangile de Dieu à tous les hommes », à conformer toute leur existence à la gran deur du mystère qu'ils annoncent, par une vie spirituelle nourrie de la Pa role de Dieu et par une recherche persévérante des signes et des appels de Dieu dans leur vie et dans la vie des hommes. Qu'ils se souviennent aussi que c'est dans la célébration de l'Eucharistie, « source et sommet de toute l'évangélisation », que s'enracine leur vie sacerdotale! Avec le Christ qui a donné sa vie pour le salut de tous les hommes, ils deviendront alors de vé ritables serviteurs de leurs frères. 2 3 Pour raviver sans cesse le sens de la mission qui leur est confiée et pour y répondre de façon appropriée, la formation permanente doit être suivie par les prêtres, à tout âge et dans toute condition de vie. En effet, tout en soutenant l'exercice du ministère sacerdotal, cette formation « vise à ce que le prêtre soit un croyant et le devienne toujours davantage, qu'il se voie toujours tel qu'il est en vérité avec les yeux du Christ ». Je souhaite donc que dans vos diocèses demeure vive cette préoccupation indispensable à l'accomplissement de la charge pastorale des prêtres. 4 L'ouverture prochaine d'un nouveau séminaire interdiocésain de premier cycle est un signe d'espérance important pour l'avenir de l'Église. Le dis cernement exigeant des vocations et la nécessité de donner aux candidats au sacerdoce une solidité humaine, spirituelle et pastorale sont de graves responsabilités pour les Évêques, premiers représentants du Christ dans la formation sacerdotale. 5 La vitalité et le développement de la vie consacrée, notamment des ins tituts nés dans votre région, sont des avancées significatives pour une au thentique inculturation du message évangélique. « Si la vie consacrée garde la force prophétique qui lui est propre, elle devient, à l'intérieur d'une cul ture, un ferment évangélique capable de la purifier et de la faire évoluer ». 6 2 3 4 5 6 Cf Presbyterorum ordinis, 12. Ibid., 4. Pastores dabo vobis, 73. Cf. ibid., 65 Vita consecrata, 80. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 430 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 4. À travers vos rapports, j'ai constaté la place importante tenue par les laïcs dans la vie de vos communautés. Par la diversité de leurs engage ments, ils réalisent leur vocation de baptisés dans l'Église et dans la socié té. Je les appelle à demeurer « assidus à l'enseignement des Apôtres, fidèles à la communion fraternelle, à la fraction du pain et aux prières », notam ment en participant activement à la vie des paroisses et des communautés chrétiennes de base, qui sont des lieux privilégiés de naissance et de déve loppement de l'Église-Famille. Je souhaite que dans leurs nombreux mou vements d'apostolat et groupements spirituels ils trouvent les moyens de créer, en union fraternelle, des foyers ardents d'évangélisation et que par leur action dans la vie de la cité ils deviennent des ferments de transforma tion de la société. Vous voulez soutenir les jeunes de vos diocèses dans leurs aspirations à trouver une place active et reconnue dans l'Église-Famille et dans la vie de leur pays. Comme je l'ai fait déjà, j'exhorte les jeunes d'Afrique à avoir l'audace évangélique de prendre en charge le développement de leur nation, d'aimer la culture de leur peuple, de travailler à sa redynamisation, en étant fidèles à leur héritage culturel, en perfectionnant leur esprit scienti fique et technique, et surtout en rendant témoignage de leur foi chré tienne. Je voudrais apporter un encouragement particulier aux catéchistes titu laires et auxiliaires, aux « papas et mamans catéchistes », dont le rôle est primordial dans la transmission de la foi. Je les engage à utiliser les moyens qui leur sont proposés pour approfondir leur connaissance du Christ et de la doctrine de l'Église. Ils pourront ainsi accomplir leur mis sion de façon toujours plus compétente, partageant avec leurs frères leur propre expérience de la rencontre du Seigneur. Évêques et prêtres, soyez pour eux des guides attentifs et des soutiens de chaque jour! D'autre part, sous votre direction, en lien étroit avec leurs prêtres, les catéchistes jouent un rôle précieux dans l'accueil et l'accompagnement des personnes qui sou haitent se mettre en marche à la suite du Christ, en vue de les conduire, au long du catéchuménat, à une adhésion de foi sincère et à une pleine in tégration dans la communauté ecclésiale. En effet, le Baptême signifie et opère la « nouvelle naissance dans l'Esprit, crée des liens réels et indissolu bles avec la Trinité, rend membre du Corps du Christ qui est l'Église. Un 7 8 7 8 Ac 2, 42. Cf.. Ecclesia in Africa, 115. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 431 itinéraire de conversion qui n'irait pas jusqu'au Baptême s'arrêterait à michemin ». 9 5. Dans les sociétés africaines, la famille tient une place fondamentale. Aussi est-il nécessaire d'en préserver les valeurs essentielles. La famille chré tienne doit être un lieu privilégié où il est rendu témoignage au Christ et à son Evangile. Educatrice pour chacun de ses membres, elle est école de for mation humaine et spirituelle. Les chrétiens se souviendront aussi que « le mariage suppose un amour indissoluble; grâce à sa stabilité, il peut contri buer efficacement à la pleine réalisation de la vocation baptismale des époux ». Une préparation sérieuse des jeunes au sacrement du mariage les conduira à la réussite et à la pleine maturité de leur engagement en for mant une vraie communauté d'amour. Je vous encourage donc à favoriser l'accompagnement des familles chrétiennes aux différentes étapes de leur formation et de leur développement. Accordez une attention toute particu lière aux jeunes familles, pour les aider à découvrir et à vivre leur vocation et leurs responsabilités. Soyez proches de celles qui sont plus exposées aux difficultés de la vie. 10 6. Grâce à ses œuvres d'entraide, de promotion sociale, de service dans le monde de la santé et de l'éducation, l'Église, dans vos pays, participe au développement de l'homme et de la société. Et je voudrais saluer ici le tra vail admirable de tant de chrétiens, prêtres, religieux, religieuses, laïcs, qui manifestent avec générosité que la charité est au cœur de la mission de l'É glise. Je souhaite que, de Ouagadougou, résonnent encore mes appels à la solidarité pour les peuples du Sahel. Il convient de se souvenir aussi que « le développement d'un peuple ne vient pas d'abord de l'argent, ni des aides matérielles, ni des structures techniques, mais bien plutôt de la for mation des consciences, du mûrissement des mentalités et des comporte ments. C'est l'homme qui est le protagoniste du développement, et non pas l'argent ni la technique »." Je me réjouis de l'engagement des pasteurs et des animateurs de communautés dans cette œuvre d'éducation des cons ciences. Récemment encore, Évêques du Burkina-Faso, vous avez appelé les fidèles et tous les hommes de bonne volonté à sauvegarder et à consolider la paix sociale, pour contribuer à « humaniser la société » dans une période 9 10 11 Ecclesia in Africa, 73. Ibid., 83. Redemptoris missio, 58. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 432 délicate de la vie collective. Je souhaite ardemment que la paix et la con corde régnent entre toutes les composantes des nations de votre région et qu'une solution définitive fondée sur la justice et la solidarité soit trouvée aux problèmes qui se posent encore. 7. A la suite du Concile Vatican II, le Synode africain a rappelé avec insistance que « l'attitude de dialogue est le mode d'être du chrétien à l'in térieur de sa communauté comme avec les autres croyants, et les hommes et les femmes de bonne volonté ». Les relations fraternelles des catholiques avec les autres chrétiens doivent donc manifester concrètement la responsa bilité commune des disciples du Christ dans le témoignage qu'ils doivent rendre à l'Evangile. Nombreux sont aussi dans votre région les fidèles de l'Islam. Et je me félicite des relations sereines qui existent le plus souvent entre les croyants. Je souhaite vivement que la connaissance mutuelle se développe toujours plus. La possibilité, reconnue par la société, de choisir librement sa religion contribuera à créer une atmosphère de respect, de fra ternité et de vérité qui favorisera un travail commun pour la promotion des personnes et de la collectivité. Dans ce même esprit de dialogue frater nel, que les chrétiens témoignent clairement de leur foi en Jésus Sauveur auprès de ceux qui se rattachent à la religion traditionnelle ou à d'autres courants de pensée! 12 8. Chers Frères dans l'épiscopat, la diversité des situations de l'Église dans vos pays, ainsi que les grands besoins de vos diocèses, notamment en personnel apostolique, ne me sont pas inconnus. Aussi, je vous encourage à poursuivre, à l'intérieur de votre Conférence episcopale, une généreuse soli darité en vue de la mission. Le partage des ressources humaines et maté rielles, même lorsqu'on a soi-même des besoins urgents, est une expression de la communion qui doit exister entre toutes les Églises locales. Ayez le souci particulier d'aider les diocèses les plus démunis à former des anima teurs et des catéchistes qui permettront de constituer des communautés vi vantes et actives. J'invite les prêtres, les religieux et les religieuses, à se rendre disponibles à l'égard de l'Esprit Saint, de leurs Évêques ou de leurs supérieurs, à accepter d'être envoyés pour prêcher l'Évangile au-delà des frontières de leur diocèse ou de leur pays. Il vous revient aujourd'hui de donner à d'autres ce que vous-mêmes avez reçu de missionnaires venant d'ailleurs et que le Seigneur a fait grandir chez vous. 13 12 13 Ecclesia in Africa, 65 Cf. ibid,,, 133. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 433 9. Au terme de notre rencontre, je voudrais rejoindre une fois encore, par la pensée et par le cœur, le peuple qui vous est confié sur la terre du Burkina-Faso et du Niger. Nous sommes maintenant entrés dans la prépa ration directe du grand Jubilé de l'An 2000, un temps où nous sommes conviés à centrer notre regard sur la personne du Christ, Fils de Dieu fait homme. C'est donc avec confiance que je vous invite à aborder l'avenir en sa présence. Au milieu des difficultés et des conflits que connaît le conti nent africain, que vos communautés soient des signes audacieux d'espé rance, par la charité qu'elles sauront vivre et transmettre. Qu'elles mon trent à tous que le Seigneur ne saurait abandonner ceux qui souffrent, ceux qui se sentent rejetés ou exclus de la société! Je confie les espoirs et les peines de vos peuples à l'intercession maternelle de la Mère du Sauveur. Et de grand cœur je vous donne la Bénédiction Apostolique, que j'étends volontiers aux prêtres, aux religieux, aux religieuses, aux catéchistes et à tous les fidèles laïcs de vos diocèses. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 434 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA CONGREGATIONUM CONGREGATIO DE CAUSIS SANCTORUM IANUENSIS Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Thomae Reggio archiepiscopi Ianuen sis fundatoris congregationis sororum a Sancta Martha (1818-1901) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Mihi Deus sufficit ». Haec verba, ab Archiepiscopo Thoma Reggio pau lo antequam praemium adipisceretur aeternum pronuntiata, eius vitae com pendium iudicari possunt, quam totam in servitium impendit Dei atque Ecclesiae quaeque semper illustrata est studio fideliter divini Pastoris vesti gia sequendi, qui se ipsum obtulit pro grege (cf. Io 10, 11). Dignus hic Christi minister Ianuae natus est die 9 mensis Ianuarii anno 1818 a marchionibus Ioanne Iacobo Reggio et Angela Maria Pareto. Paucis post diebus baptismi sacramentum accepit atque anno 1826 Confirmatio nem et Eucharistiam. Regii Ephebei urbis suae fuit alumnus, quod Patres Ordinis Clericorum Regularium a Somascha regebant. Apud Ianuensem Studiorum Universitatem ordinem studiorum iurisprudentiae frequentavit, quem, patre consentiente, reliquit ut in theologiam incumberet, quandoqui dem sacerdotium petere statuerat. Seminarii archiepiscopalis alumnus fuit externus et anno 1841 sacrum recepit presbyteratus Ordinem. Anno 1843 est lauream adeptus et insequenti anno doctoris dignitatem gradumque. Docendis disciplinis theologicis se dedidit atque, cum Missionariorum Ruralium et Operariorum Evangelicorum Congregationibus adhaesisset, apostola tui christianae doctrinae institutionis in agris inque urbis suburbanis. Post quam vicarius rectoris fuerat seminarii Ianuensis, nominatus est rector se minarii Clavarensis (annis 1845-1851), prudentemque educatorem se osten dit atque regiminis virum. In eadem Clavarensi urbe, quae etiam tum pars erat archidioecesis Ianuensis, nomen professus est in Congregationem Mis- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 435 sionariorum a Sancto Alfonso de' Liguori, quam Sanctus Antonius Maria Gianelli instituerat; nonnullarum beneficarum consociationum fuit consocius multasque adiuvit religiosas congregationes. Abbas collegiatae ecclesiae San ctae Mariae in caelum Assumptae in Cariniano (annis 1851-1877), sedulo suum explevit munus ac de liturgia deque nuntio verbi Dei curam egit. Anno 1877 nominatus est senis et aegroti Episcopi Ventimiliensis Coa diutor, in cuius locum successit post paucos menses. Ea dioecesis, quae non paucis laborabat difficultatibus, largiter multis eius mentis cordisque facul tatibus est fruita eiusque ampla pastorali experientia. Servus Dei cultum divinum provexit, evangelii atque doctrinae catholicae praedicationem, fidei integritatem defendit adversus falsam Novatorum religionem; catechismi in stitutionem fovit, sacerdotum vitam spiritalem, seminarii alumnorum for mationem. Pluries Visitationem pastoralem ad exitum adduxit pluriesque Synodum dioecesanam celebravit. Duo condidit orphanotrophia operaque sustinuit Societatis Sancti Ioannis Bosco, cuius admiratur fuit et amicus. Eius in egenos sedulitas maxime effulsit tempore terraemotus, qui anno evenit 1887. In seminarii dioecesani eique coniuncti episcopalis ephebei ser vitium anno 1878 condidit Congregationem Sororum a Sancta Martha, quae postea Institutoris voluntate suam extendit industriam ad scholas quoque et ad valetudinaria. Ianuensis Archiepiscopus nominatus anno 1892, Servus Dei summa ope niti porrexit ad salutem animarum, egregie muneribus fungendo docendi, sanctificandi atque gubernandi. Instauravit in primis pacis condicionem in rationibus inter auctoritates civiles et auctoritates religiosas, quamvis firmi ter se gereret in iurium Ecclesiae atque Romani Pontificis defensione. Varia suscepit incepta pro sacerdotum spiritali, pastorali atque culturali formatione; in seminariis dioecesanis inque Collegio Theologico studia reno vavit; Pontificiam instituit Facultatem Iuridicam necnon Officium Iudiciale Ecclesiae Bonis tuendis. Ad augendam et solidandam laicorum culturam re ligiosam Scholam Superiorem Religionis fovit ac sustinuit; circumscriptiones paroeciales redintegravit, urbis incrementi demographici ratione habita; no vam Clavarensem dioecesim, anno 1892 institutam, aliquot annos tamquam Administrator Apostolicus rexit; Visitationem pastoralem perfecit locis attactis longinquioribus; Synodum celebravit dioecesanam ac reficiendae Ca thedrali prospexit. Inter annum 1851 et annum 1901 complures scripsit articulos, quaestio nibus interveniens necessitudinum inter Ecclesiam et Rem publicam. Ope- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 436 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ram dedit corpori formando catholicorum qui, in negotia publica insisten tes, libertatem Ecclesiae defenderent in complexione democratica. Sodalicium provexit pro diebus feriatis, Societatem ad suppetias mutuo ferendas inter ecclesiasticos, Opus pro hominibus nauticis Britannis. Coeptus susti nuit Beati Ioannis Baptistae Scalabrini, ipse de Italis curando, qui in loca externa migraverant. Servitio pastorali cotidiano humane populum Dei gubernavit, qui sem per eum ob insignes dotes humanas ac spiritales, ob ardorem sacri ministe rii, ob constantem sanctitatis appetitionem, magni fecit. « Ecclesiasticus sum; oportet sanctus sim »: sic scripsit per spirituales exercitationes meditationesque anni 1845, et ad finem usque in hoc mansit proposito. Ut enim in Christi imitatione progrederetur se abnegavit, in voluntate Dei fuit, ma lum fugit bonumque fecit, in lumine fidei ambulando, in fervore caritatis, in gaudio spei. Firmiter in divinam revelationem credidit inque Ecclesiae magisterium. Cum simplicitate et perseverantia quae alios docebat est exse cutus atque in sua apostolica industria solam Dei gloriam quaesivit et salu tem animarum, quibus est cum sedulitate, benignitate et prudentia ad cae lestem patriam moderatus. Ex toto corde Dominum dilexit et proximos plus quam seipsum, officiosusque praesertim fuit in sacerdotes personas consecratas, pauperes, moribundos omnesque qui in socialibus ac spiritali bus versabantur difficultatibus. Semper supernaturali cum prudentia egit, aequabilitate et humanitate; Ventimiliensem Ecclesiam gubernavit et Ia nuensem archidioecesim cum lenitate ac fortitudine. Iustitiam erga Deum et proximos fovit et coluit; in omnes humilis fuit, in terrestrium bonorum usu temperans voluitque pauper esse ut Christum imitaretur et quo melius indigentes adiuvaret. Suam aluit vitam interiorem suosque apostolicos labo res pia divinorum mysteriorum celebratione, ferventi erga Eucharistiam, Domini Passionem et Sacrum Iesu Cor atque Virginem Mariam pietate, aeternarum veritatum meditatione, assidua precatione, paenitentia et castigatione necnon communione cum Ecclesia et Romano Pontifice, cuius pius fuit filius. Ipsa apostolica negotia, quae cotidie explebat, fuerunt ei prae stans via ad progrediendum in Christi cognitione et amore. Cum se ad pagum Triora, in Ventimiliensi dioecesi situm, contulisset ut sacram comitaretur peregrinationem, Servus Dei in morbum incidit, hincque non potuit Ianuam redire. Post duos acerbae infirmitatis menses, quam aequo animo ac patienti pertulit, die 22 mensis Novembris anno 1901, me ritis ornatus ac fama sanctitatis insignis, est in aeternitatem ingressus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 437 Praeclararum eius virtutum memoria annis qui sunt mortem secuti viva mansit, praecipue apud Sorores a Sancta Martha. Beatificationis et canoni zationis Causa post aliquot inanes conatus inita est ab Archiepiscopo Ianuensi per celebrationem Processus dioecesani (annis 1983-1984), qui est a Congregatione de Causis Sanctorum probatus decreto die 23 mensis Novem bris anno 1992 promulgato. Consultorum Historicorum sessio acta est die 24 mensis Novembris anno 1992. Confecta Positionis praeparatione, inquisi tum est ex more an Dei Servus heroum in modum virtutes coluisset. Die 23 mensis Septembris anno 1997 factus est, prospero cum eventu, Consulto rum Theologorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinde et Epi scopi, in Sessione Ordinaria, postridie calendas Décembres eodem anno ha bita, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Ioanne Canestri, edixerunt Archiepiscopum Thomam Reggio heroum more virtutes théologales, cardi nales iisque adnexas explicavisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constar* ' A virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia, Dei Thomae in Deum Reggio, tum et in proximum, Fortitudine, Archiepiscopi necnon eisque adnexis, Ianuensis, de in Fundatoris cardinalibus gradu Prudentia, heroico, Servi Congregationis Soro rum a Sancta Martha, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A.D. 1997. 83 A L B E R T U S B O V O N E archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. £8 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 438 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale LEOPOLITANA LATINORUM seu CRACOVIEN. Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Iosephi Bilczewski, archiepiscopi Leopolitam latinorum (1860-1923) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « In mea navitate continuo prae oculis vestrum habebo spiritale et etiam temporale bonum; unum volo, corda vestra; sed ea non mihi volo, verum Domino qui me misit; ardenter enim cupio vos omnes salvos esse ». Huic consilio, quod initio sui episcopalis ministerii significavit, Servus Dei Iosephus Bilczewski ad finem usque fidelis mansit; namque boni Pasto ris vestigia secutus (cf. Io 10, 11), sine intermissione bono gregis prospexit, cui copiose Redemptionis thesauros distribuit ac splendidum amoris in Christum Dominum, in Ecclesiam et in animas testimonium praebuit. Natus is est die 26 mensis Aprilis anno 1860 in Galitia Occidentalis pago Wilamowice ab agricolarum familia. A piis parentibus fructuose est prima christiana atque humana educatione instructus. Post ludum studia perrexit in vicina urbe Wadowice alacritatem ostendens et notabilem sacrificii spiri tum. Cum sacerdotium appeteret, seminarium dioecesanum Cracoviense est ingressus et pridie nonas Iulias anno 1884 sacrum recepit Presbyteratus Or dinem. Paulo post ministerium iniit pastorale tamquam paroeciae vici Mo gila vicarius. Deinde Vindobonam se transtulit ut studia persequeretur et doctoris gradum est consecutus in Sacra Theologia (anno 1886); postea Ro mae Pontificiam Studiorum Universitatem frequentavit Gregorianam, se di ligenter dedens theologicis disciplinis pernoscendis atque archaeologiae chri stianae. Postquam ad suam rediit archidioecesim, vicarius fuit paroeciae lo ci Kety (annis 1888-1889) ac deinceps ecclesiae Sanctorum Petri et Pauli (annis 1889-1891) in urbe Cracovia. Ubique eminuit munerum pastoralium et sacerdotalium cura necnon studii cupidine. Anno 1891 factus est profes sor theologiae dogmaticae specialis apud Studiorum Universitatem Leopolitanam, cuius fuit etiam rector. Illum collegae et alumni magni fecerunt, qui eius bonitatem et humanitatem, doctrinam, didacticas dotes egregias et libros editos de scientia mirabantur. In consistorio die 17 mensis Decembris anno 1900 habito est a Summo Pontifice Leone XIII Archiepiscopus Metropolita Leopolitanus Latinorum nominatus et secuto mense Ianuario ordinationem accepit episcopalem. Sta- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 439 tim suo se tradidit muneri summa cum pastorali caritate, solum gloriam Dei quaerens et animarum salutem. Multiplicem apostolicam explicavit in dustriam, quae fructus edidit copiosos cum in populo, qui ei concreditus erat, tum extra dioecesis suae fines. Multa cum cura formationi spiritali et culturali consuluit sacerdotum et seminarii alumnorum, quos potissimum exemplo docuit quomodo sit Deo et Ecclesiae serviendum. Sacrarum Litte rarum et catechismi provexit cognitionem atque familiarum et laicorum au xilium in christiane pueris et iuvenibus educandis. Fidei integritatem ac doctrinae catholicae defendit, clare et fortiter verbum Dei nuntiavit per praedicationem et scripta pastoralia. Sedulus de cultu divino, novis extruendis ecclesiis prospexit; novas instituit paroecias; consociationes ca tholicas sustinuit; pauperibus opitulatus est, operariis, tironibus, Polonis in exteris nationibus sedem habentibus; contra perturbationes morum et litte rarum ignorantiam contendit atque scholis aperiendis favit, praesertim in parvis pagis et in agris, atque bonis libris, typis editis, diffundendis. Iusti tiam socialem provexit iuxta doctrinam Litterarum Encyclicarum quae ver bis incipiunt « Rerum Novarum ». Eius cordis bonitas et animi fortitudo pe culiari fulserunt splendore in acerbis bellis, quae in eius patriam profue runt: populi defensor factus est et dolentium consolator, sine religionis, or dinis et nationis discrimine. Qui eum noverunt, fervorem eius pastoralem, sacrificii spiritum in Ec clesiae servitio atque vitae sanctitatem admirati sunt. Etenim in ea credidit quae docebat, et cum perseverantia ac spiritali gaudio voluntati Dei oboedivit, praeceptis evangelicis et Ecclesiae, ac sine intermissione in Christi imitatione est progressus magnum adipiscens perfectionis gradum. Contra indolem suam, natura impotentem, certavit, devitavit peccatum, diligenter lucrum fecit de multis talentis quae a Deo acceperat et cum accuratione sa cerdotalia ac deinde episcopalia munera sua est exsecutus, tametsi in graves incucurrit difficultates et aegritudines nonnumquam in itinere suo. Fides lumen fuit vitae eius et apostolatus, precatio animae cibus, fer vens pietas in Eucharistiam eius pastoralis caritatis statumen. Religionem etiam coluit erga Iesu Passionem et Sacrum Cor, erga Spiritum Sanctum atque Virginem Mariam. Deum amavit, Ecclesiam, archidioecesim suam, patriam, sacerdotes, iuvenes, pauperes et male affectos. Iure habitus est pa ter bonus ac sedulus et revera, sui ipsius immemor, cum generositate et simplicitate, prudentia atque fortitudine omnes dilexit omnibusque servivit. Semper divina Providentia est vehementer confisus, terrestrium bonorum 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 440 semper neglegens fuit, temperans, in Deum inque proximos iustus, castus, oboediens Deo et Ecclesiae auctoritati, patiens in difficultatibus atque in longo acerboque morbo quo est ad mortem deductus die 20 mensis Martii anno 1923. Servus Dei sanctitatis fama insignis fuit in vita, in morte et post mor tem; quocirca mox cogitatum est de eius beatificationis et canonizationis Causa ineunda, sed ex temporum nequitia processus ordinarius informati vus nonnisi annis 1952-1961 instructus est et scriptorum perquisitio inita anno 1959, est anno 1986 confecta. Die 8 mensis Iunii anno 1990 Congrega tio de Causis Sanctorum rite hunc probavit processum. Deinceps aliae effec tae sunt perquisitiones additiciae instrumentorum ad Dei Servum pertinen tium. Positionis praeparatione peracta, disceptatum est, ex more, an Servus Dei Iosephus Bilczewski virtutes observavisset heroum in modum. Postridie idus Maias anno 1997 actus est, exitu cum prospero, Consultorum Theolo gorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinde atque Episcopi, in Sessione Ordinaria die 11 secuti mensis Novembris habita, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Andrea Maria Deskur, fassi sunt Servum Dei he roum more virtutes théologales, cardinales iisque adnexas coluisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanne Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servi Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Congregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia et Forti tudine, eisque adnexis, in gradu heroico, Servi Dei Iosephi Bilczewski, Archiepiscopi Leopolitani Latinorum, in casu et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Causis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. 83 A L B E R T U S B O V O N E archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Caváis Sanctorum 441 MARIANOPOLITANA Beatificationis et Canonizationis Servae Dei Mariae a Spiritu Sancto (in saec.: Deliae Tétreault). Fundatricis congregationis sororum missionariarum ab Imma culata Conceptione (1865-1941) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS Deus « omnes homines vult salvos fieri et ad agnitionem veritatis veni re » (1 Tim 2, 4). Ut hoc consequatur propositum solet Deus virorum atque mulierum opera uti qui, ad eius vocationem dociles, evangelio serviunt et veritatis at que caritatis Christi lumen effundunt in mundo, praesertim apud populos qui divinum adhuc ignorant Redemptorem. In hoc « vineae operariorum » genere etiam Maria a Spiritu Sancto est annumeranda quae, vere missionali corde praedita, novam condidit religio sam Congregationem pro non christianis evangelizandis sicque Dei regni in cremento in terra operam dedit. Nata est Serva Dei in oppido Sainte-Marie-de-Monnoir, hodie Marieville denominato, intra fines posito archidioecesis Quebecensis, die 4 mensis Fe bruarii anno 1865 ab Alexio Tétreault et Caelina Ponton. Postridie sacra mentum accepit baptismi nomine capto Delia. Duorum annorum matre or bata est et pater, pauper agricola, in Foederatas Civitates Americae Septen trionalis migravit operam quaesiturus. Puellae educationi matertera, Iulia Ponton, eiusque maritus Ioannes Alix prospexerunt, qui eius facti sunt pa rentes adoptivi. Alumna fuit cuiusdam Instituti Sororum et etiam puella se Domino devovere in apostolatu missionali cupivit; sed eius votum effici nequivit, cum non essent in Canada id temporis Congregationes missionariae. Postquam se in Domum Bethaniae contulit, a P. Almiro Pichón, S. L, con ditam, in abiecto vico Marianopolitano sitam, per decem annos (nempe ab anno 1891 ad annum 1901) operibus se dedidit caritatis pro pauperibus, pa tria emigrantibus et aegrotis atque christianae doctrinae institutioni. Eius vita discrimen habuit cognito P. Alfonso Daignault, S. I. (f 1938), tunc in Africa missionario, qui eam est adhortatus ad scholam apostolicam aperiendam religiosis mulieribus praeparandis ad missiones exteras. Consilium, quamvis multae essent difficultates ex infirma Servae Dei valetudine, adiu vante sacerdote Gustavo Bourassa (t 1904) ab archiepiscopo Marianopolita- 30 - A A S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 442 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale no approbatum est anno 1901. Operis prima Domus exorta est in loco Côtedes-Neiges apud Marianopolim die 3 mensis Iulii anno 1902. Subsequenti anno Opus est canonice agnitum tamquam Institutum religiosum una cum Sancti Pii X benedictione, qui nomen suggessit: Congregatio Sororum Mis sionariarum ab Immaculata Conceptione. Serva Dei die 8 mensis Augusti professionem fecit perpetuam anno 1905 et nomen cepit Mariam a Spiritu Sancto. Alacriter solidationem egit, et auctum novae Congregationis, quae celeriter novas aperuit Domus in Cana da suamque navitatem in alias tulit nationes, inter quas Sinam, Philippi nas, Iaponiam. Sodalicium quoque instituit missionariarum laicarum; nisa est pro Pontificiis Missionalibus Operibus a Sancta Infantia et a Propaga tione Fidei. Voluit etiam Institutum suum habere commentarium, cui titu lus erat « Le Précurseur ». Diligenter formationem curavit spiritalem et mis sionalem Sororum, eas docendo evangelio in gaudio servire; scripsit enim: « Quid dicent pagani, si nos viderint tristes? »; et addebat apostolatum mis sionalem responsionem esse debere ad amorem Dei et continentem ob fidei donum gratiarum actionem. Spiritum etiam caritatis inculcavit, abstinen tiae, humilitatis, castitatis, paupertatis et oboedientiae. Quae sodales docebat, ipsa cum generositate usurpavit, perseverantia ac spiritali laetitia. Eius enim vita consecrata fidelitate effulsit erga Deum, leges Ecclesiae, vota religiosa, Regulam, et cum cura omnes coluit christianas virtutes at que in via sanctitatis ambulavit. Lucerna gressibus eius fides fuit, quam copiose oleo aluit precationis, contemplationis, pietatis in Spiritum San ctum, Eucharistiam et Redemptoris Matrem, cui se uti servam devoverat anno 1892 secundum doctrinam Sancti Ludovici M. Grignion de Montfort. In divinam revelationem firmiter credidit suamque vitam in Dei gloriam impendit, in diffusionem evangelii in mundo inque animarum salutem. Om nibus viribus Deum dilexit et nisa est cotidie per omnia ei placere prompte eius voluntati oboediendo et quodlibet fugiendo peccati genus. Divina Pro videntia est confisa atque, a vanis terrae rebus aliena, bona appetivit aeter na. In subsidiorum usu ad suam consequendam sanctificationem, in aposto latus operibus inque suo regendo Instituto prudens fuit; iustitiam ex con suetudine coluit erga Deum et proximum, quem operibus misericordiae spi ritalis et corporalis adiuvit; temperans fuit, fortis in difficultatibus, humilis, amabilis in omnes. Post annum 1933 graviter aegrotavit; quapropter anno 1939 munere se abdicavit antistitae generalis. Suam pertulit infirmitatem tamquam purifi- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 443 cationis viam atque sanctificationis. Dominus eam ad se vocavit calendis Octobribus anno 1941 post acceptum Viaticum et Infirmorum Unctionem. Sanctitatis fama, qua insignis fuit in vita et in morte, etiam secutis an nis perduravit; quam ob rem Sorores Missionariae ab Immaculata Concep tione cogitare coeperunt de beatificationis et canonizationis suae Conditricis Causa inchoanda; sed variae causae initium eius retardaverunt. Archiepisco pus Marianopolitanus ab anno 1985 ad annum 1987 Inquisitionem dioecesa nam celebravit, quae est a Congregatione de Causis Sanctorum probata die 23 mensis Februarii anno 1990. Positione ad exitum adducta, disceptatum est, iuxta normas, an Serva Dei heroum in modum virtutes exercuisset. Die 8 mensis Octobris anno 1996 actus est, exitu cum prospero, Congressus Pe culiaris Consultorum Theologorum. Patres Cardinales deinde et Episcopi, in Sessione Ordinaria diei 21 mensis Octobris anno 1997, Causae Ponente Emi nentissimo Cardinali Eduardo Gagnon, professi sunt Servam Dei Mariam a Spiritu Sancto heroum more virtutes théologales, cardinales et iis adnexas coluisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servae Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto ProPraefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secretis Con gregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum Iustitia, Temperantia Dei Mariae gationis in Deum et tum Fortitudine, a Spiritu Sancto Sororum in proximum, eisque (in saec.: Missionariarum ab necnon de adnexis, in Deliae Immaculata cardinalibus gradu Tétreault), Prudentia, heroico, Fundatricis Conceptione, in casu Servae Congre et ad effectum de quo agitur. Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum referri mandavit. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. & ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. & Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 444 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale MATRITENSIS seu COMPLUTENSIS Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Mariae a Monte Carmelo (in saec.: Mariae Salles y Barangueras) fundatricis congregationis sororum Conceptionistarum missionariarum ab Institutione (1848-1911) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Serva Dei Maria a Monte Carmelo (in saeculo: Maria Salles y Barangueras) Vici, in Hispania, orta est die 9 mensis Aprilis anno 1848. In ter Tertiarias Dominicanas a Maria Annuntiata ingressa, professionem reli giosam fecit anno 1872. Barcinone, ubi praeceptrix fuit, scholae moderatrix et postea etiam antistita, magnam et multiplicem explicavit industriam praesertim pro puellis discipulis. Post acerbos eventus, anno 1892 condidit Burgi Congregationem Sororum Conceptionistarum Missionariarum ab Insti tutione, quam usque ad mortem sapienter rexit, quae accidit die 25 mensis Iulii anno 1911. Etiam post mortem duravit sanctitatis fama, qua claruit in vita; qua propter Episcopus Matritensis anno 1946 Causae beatificationis et canoniza tionis initium fecit. Die 17 mensis Decembris anno 1996 Summus Pontifex Ioannes Paulus II declaravit Servam Dei heroum in modum virtutes théo logales, cardinales iisque adnexas observavisse. Deinceps Causae Postulatio ad Congregationem de Causis Sanctorum coniectam miram sanationem perspiciendam detulit, intercessioni eiusdem Ve nerabilis Servae Dei ascriptam. Casus attinet ad Sororem Ameliam Román Villar Congregationis ab ipsa Serva Dei instituta sodalem. Haec Soror anno 1926, iam adulta, incepit dolores animadvertere spinam afficientes. De arthritide diffusa diagnosis facta est ac therapiae praescriptae sunt, quae ta men inefficaces fuerunt. Cum aggravaretur, aegrota aliis est subiecta inspectionibus, ex quibus diagnosis dicta est de spondylite phthisica iam tam progressa, ut insanabilis esset. Variarum curarum visa inefficacia, medici prognosim prodierunt infaustam quoad valetudinem et quoad vitam intra paucos menses. Die 14 mensis Aprilis anno 1934 aegrotans una cum sodali bus Sororibus communitatis loci denominati « El Escorial » apud Matritum positi, novem dierum supplicationem iniit Matrem Conditricem sui Institu ti, id est Mariam a Monte Carmelo, invocans. Primis diebus Soror Amelia se conferre potuit in sacellum ut sacro novendiali interesset, sed postea, do- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 445 foribus invalescentibus, hoc fuit ei impossibile. Attamen ultimo die noluit precibus communitatis deesse; sicque, dum in sacrario erat cum Sororibus sodalibus, subito sanata est et post tres dies medici completam sanationem cognoverunt. Apud curiam Matritensem anno 1991 celebrata est Inquisitio dioecesana, quae est rite probata a Congregatione de Causis Sanctorum per decretum idibus Ianuariis anno 1995 promulgato. Dicasterii Consilium Medicorum, in sessione idibus Maiis habita anno 1997, agnovit sanationem a spondylite phthisica tribus suppurationibus perturbata ab ossibus fluentibus, celerrimam fuisse, completam, stabilem et pro scientia inexplicabilem. Die 30 mensis Septembris eodem anno actus est Consultorum Theologorum Con gressus Peculiaris atque die 16 secuti mensis Decembris facta est Sessio Or dinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Excellentissi mo Domino Petro Georgio Silvano Nesti, C. P., Archiepiscopo emerito Camerinensi-Sancti Severini in Piceno. Et in utroque Coetu, sive Consultorum sive Cardinalium et Episcoporum, posito dubio num de miraculo constaret divinitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Prae fecto necnon Causae Ponente, meque Antistite a Secretis Congregationis ce terisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater declara vit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Monte Carmelo Conceptionistarum (in saec: Maria Missionariarum ab Salles y Ven. Serva Dei Maria a Barangueras), Institutione, pleta et stabili sanatione Sororis Ameliae Román videlicet Fundatrice de Sororum celérrima, com Villar a « spondilite tuberco lare complicata da tre ascessi ossifluenti ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in ac ta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. £8 A L B E R T U S B O V O N E archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. 83 Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 446 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale M A T R I T E N S I S seu X E T A F E N S I S Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Mariae a Mirabilibus Iesu (in saec.: Maravillas Pidal y Chico de Guzmán) monialis professae ordinis Carmeli tarum Discalceatorum (1891-1974) DECRETUM SUPER MIRACULO Venerabilis Serva Dei Maria a Mirabilibus Iesu (in saeculo: Maravillas Pidal y Chico de Guzmán) Matriti in Hispania orta est pridie nonas No vembres anno 1891. Inter Carmelitides Discalceatas ingressa monasterii de nominati a loco « El Escorial » apud Matritum sito, professionem religiosam fecit anno 1921. Per multos annos aliquot monasteriorum antistita fuit et ubique fidelitatis Deo, Ordini suo suaeque consecrationi exemplar. Monaste rium in India condidit multaque in Hispania. Inter sorores sodales vitam contemplativam fovit, spiritum apostolicum et sedulam Regulae atque Con stitutionum observantiam. Virtutibus ornata et meritis, in Domino obdor mivit in monasterio oppidi La Aldehuela die 11 mensis Decembris anno 1974. Sanctitatis fama, qua viva claruit, etiam post mortem perduravit; qua propter anno 1981 inita est beatificationis et canonizationis Causa. Summus Pontifex Ioannes Paulus II, die 17 mensis Decembris anno 1996, declaravit Servam Dei heroum in modum virtutes théologales, cardinales et his adne xas coluisse. Deinde Causae Postulatio Congregationis de Causis Sanctorum iudicio permisit coniectam miram sanationem intercessioni ascriptam eiusdem Ve nerabilis Servae Dei. Casus pertinet ad iuvenem Alfonsam García Blázquez, quae anno 1976 in morbum incidit inflammationis pharyngotonsillarum acutae cum febri. Curae efficaces non fuerunt; quam ob rem idibus Iuliis il lius anni deducta est in valetudinarium Salmanticense. Febris condicio non est melior facta et exstiterunt diureseos contractio, fortis confusio et icterus, ulcerationes in ore et in pharyngé, iecur inflatum. In sanguine gravis reperta est leucopenia; ex iniectione in pectore effecta apparuit medulla graviter hypocellularis. Facta est igitur diagnosis de agranulocytosi. Post salubrem mutationem per therapiam cortisonicam et antibioticam, aegrota alia est crisi correpta atque haemorrhagia prodiit digestibilis cum collapsu gravi. Diagnosis facta est de ulcere duodenali; alia secuta est salubris muta tio ob effectam therapiam; postea peior evasit status cum peritonite. Pridie nonas Septembres aegra subiit vagotomiam et pyroplasticam. Secutis die bus eius condiciones adeo in deterius mutatae sunt ut prognosis edita sit 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 447 infausta quoad vitam post breve tempus. Interim, a dimidiato mense Iulio eiusdem anni 1976 ipsa aegrota aliaeque personae Servae Dei intercessionem invocare inceperant Mariae a Mirabilibus Iesu. Preces continuatae sunt usque ad mane diei subsequentis 11 mensis Septembris, cum ex improviso febris defecit et aegrota notabilem salubrem mutationem animadvertit. Va riae inquisitiones quae sunt post peractae factam sanationem confirmaverunt. Anno 1984 apud Curiam Salmanticensem facta est Inquisitio dioecesana, quae a Congregatione de Causis Sanctorum probata est decreto die 5 mensis Octobris eodem anno promulgato. Dicasterii Consilium Medicorum in sessione die 24 mensis Aprilis habita anno 1997 agnovit sanationem Alfonsae García Blázquez ab agranulocytosi acuta cum iecoris ac renum periculo, peritonite, collapsu gravi séptico, celerem fuisse, completam, stabilem et ex scientia inexplicabilem. Die 30 mensis Septembris eodem anno actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris et die 16 insequentis mensis Decembris Ses sio Ordinaria Patrum Cardinalium et Episcoporum, Causae Ponente Excellen tissimo Domino Petro Georgio Silvano Nesti, C. P., Archiepiscopo emerito Camerinensi-Sancti Severini in Piceno. Et in utroque Coetu, sive Consultorum si ve Cardinalium et Episcoporum, posito dubio num de miraculo constaret divi nitus patrato, responsum est prolatum affirmativum. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Con gregationis de Causis Sanctorum excipiens, mandavit ut decretum de praedicta mira sanatione conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis hodierna die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Ponente, meque Antistite a Secretis Congregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater declaravit: Constare de miraculo a Deo patrato, intercedente Ven. Serva Dei Maria a Mirabilibus Iesu (in saec.: Maravillas Pidal y Chico de Guzmán), Moniali professa Ordinis Car melitarum Discalceatorum, videlicet de celeri, completa ac stabili sanatione Alfon sae García Blázquez ab « agranulocitosi acuta con compromissione epatorenaie, pe ritonite, shock settico ». Voluit autem Sanctitas Sua ut hoc decretum publici iuris fieret et in acta Congregationis de Causis Sanctorum referretur. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. £8 A L B E R T U S BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. © Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 448 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale PARISIENSIS Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Teresiae a Sancto Augustino (in saec.: Aloisiae Mariae) monialis professae ordinis Carmelitarum Discalceatorum (1737-1787) DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS « Simile est regnum caelorum homini negotiatori quaerenti bonas margari tas. Inventa autem una pretiosa margarita, abiit et vendidit omnia, quae ha buit, et emit eam» (Mt 13, 45-46). Eodem modo se gessit Serva Dei Teresia a Sancto Augustino quae, Christi amore capta, se a divitiis et honoribus, quibus abundabat, expeditam, Domini servitio ac laudi consecravit in paupertate; sic, ut «pretiosam margaritam» emeret, caducis bonis relictis, caeli thesauro prospexit, « quo fur non appropiat, neque tinea corrumpit » (Lc 12, 33). Sapiens haec mulier nata est die 15 mensis Iulii anno 1737 in urbe Versaliis a Ludovico XV, Galliae rege, et a Maria Leszczynska, qui no mina ei Aloisiam Mariam indiderunt. Gratia divina, illi in baptismo col lata, fertile invenit solum, quod suo tempore copiosos edidit fructus, in puellula. Solo illi arando, colendo et irrigando moniales consuluerunt ab batiae in loco positae Fontevrault denominato, quae primis tredecim an nis vitae eam hospitio exceperunt atque educaverunt, eius eruditionem curando, indolem formando natura vivacem et ingenuam, ad Dei cogni tionem eiusdemque necnon pauperum amorem ducendo, precationis mo mentum docendo atque silentii et ascesis. Id temporis sacramentum ac cepit Confirmationis et primum ad Eucharistiam accessit, in quam sem per singularem aluit pietatem. Anno 1750 ad regiam rediit Versaliensem, in qua usque ad annum 1770 mansit, eximiam agens vitam christianam, quamquam multa erant loci oblectamenta et frivola. Variarum disciplinarum studio se dedidit ac dili genter vitam suam spiritalem curavit, in qua confessariis adiuvantibus con tinuos fecit progressus. Cotidie Missae intererat, crebro Christi Corpore se nutriebat atque Paenitentiae sacramento utebatur; constans erat in depre catione; erga Virginem Mariam pietatem, castigationem et bonas lectiones coluit; salute non christianorum et peccatorum mota est, patris praesertim, pro cuius conversione cum fervore precabatur; pauperum necessitatibus 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio de Causis Sanctorum 449 subvenit. Vitam regiae tantum communicabat, quantum erat necesse, sed libenter in equitandi arte inque venationibus erat. Matrimonium non est illecta et plerumque vitae genus egit moniali aptius quam regis filiae. Hoc mirum non est, si cogitamus eam inde ab anno 1751 appetivisse se Deo consecrare. Hinc, anno 1770, matre mortua et patris obtento consensu, rebus omnibus relictis ingressa est inter Carmelitides Excalceatas Monasterii Sancti Dionysii Parisiensis, quod ob suam paupertatem et diligentem Regulae observantiam notum erat. Cum fieri statuisset Sanctae Teresiae a Iesu perfecta discipula, quamlibet peculiarem tractationem et allevationem renuit; voluit contra prorsus Regulae, austeritati vitae communis atque antistitarum obnoxia esse voluntati. Nomen cepit Sororem Teresiam a Sancto Augustino et accurate ad professionem religiosam se prae paravit, quam fecit pridie idus Septembres anno 1771. Paulo post nigri velaminis impositionem, nominata est magistra novitiarum; tribus tem poribus coenobii fuit moderatrix, oeconoma duobus. Suis est erga com munitatem muneribus iuncta cum sedulitate et amore, firmitudinem ostendens, humilitatem et uniuscuiusque monialis curam; iuxta crucem sapientiam invenit et vires ut quam optime monasterio suo serviret. Ef fecit ut Regula observaretur, administrationem recreavit, aedificia re stauravi^ exstruxit sacellum, plures adiuvit communitates Carmelitidum, quae in difficultatibus erant et in paupertate, aliaque Instituta re ligiosa masculina et feminina; Societatem Iesu defendit, a Gallicanis et a Iansenii sectatoribus impugnatam; circa bonum Ecclesiae Francogallicae industria fuit. Saepe a patre visebatur qui, propter filiae continuas pre cationes cum Deo reconciliatus mortem obiit anno 1774. Non minus stu diosa fuit sacerdotum sanctificationis et personarum consecratarum nec non omnium animarum salutis. Caritate erga Deum et proximos impulsa nisa est operam dare incremento regni Dei et utilis esse iis, qui adiuvan di erant quoad corpus et quoad spiritum. Hocque cum humilitate fecit, prudentia atque iustitia. Fides semper gressus eius illuminavit eiusque delectus eamque in via sanctitatis sustinuit. Ob fidem intravit in Carme lum, peccatum fugit, voluntati Dei oboedivit et Ecclesiae, animam suam nutrivit liturgia, meditatione, precatione, pietate in Eucharistiam inque Matrem Redemptoris. Propter fidem se abnegavit, paenitentiam explica vit crucemque tulit ariditatis spiritalis. Aliena fuit a mundi rebus inani bus, in misericordia et in amore Dei speravit, in orationis efficaciam ere- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 450 didit et bona cupivit aeterna. Patiens fuit in difficultatibus, temperans, casta, oboediens, pauper. Usque ad finem cum Deo ambulavit et, cum simplicitate atque cum ge nerositate ac gaudio spiritali, artam viam percucurrit quae ad aeternam du cit vitam. Antistitis munere fungens, lampade cum accensa, obviam ivit Sponso, qui eam ad se vocavit post brevem morbum, die 23 mensis Decem bris anno 1787. Serva Dei etiam in vita fama claruit sanctitatis; quae fama post mor tem confirmata est, sed propter temporum nequitiam Causa beatificatio nis et canonizationis nonnisi iniri potuit anno 1855. Processus ordinarius informativus celebratus est apud Curias Augustodunensem (annis 18551867) et Parisiensem (annis 1856-1867). Die 19 mensis Iunii anno 1873 decretum promulgatum est super Causae Introductione et annis 18961904 instructus est Processus apostolicus Parisiensis. Post confectam Po sitionem anno 1910, aliae inquisitiones factae sunt instrumentorum alia que studia historica. Die 10 mensis Decembris anno 1991 sessio acta est Consultorum Historicorum. Nova Positione praeparata, disceptatum est, ex more, an Serva Dei heroum in modum virtutes exercuisset. Die 22 mensis Aprilis anno 1997 prospero cum eventu actus est Consultorum Theologorum Congressus Peculiaris. Patres Cardinales deinde et Episco pi, in Sessione Ordinaria die 11 mensis Novembris subsequentis habita, Causae Ponente Eminentissimo Cardinali Henrico Schwery, professi sunt Servam Dei Teresiam a Sancto Augustino heroum more virtutes théolo gales, cardinales iisque adnexas explicavisse. Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Ioanni Paulo II per subscriptum Pro-Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, mandavit ut super heroicis Servae Dei virtutibus decretum conscriberetur. Quod cum rite esset factum, accitis ad Se hodierno die infrascripto Pro-Praefecto necnon Causae Cardinali Ponente meque Antistite a Secre tis Congregationis ceterisque de more convocandis, eisque astantibus, Beatissimus Pater sollemniter declaravit: Constare de virtutibus theologali bus Fide, nalibus gradu Spe et Prudentia, heroico, Mariae), Caritate Iustitia, Servae Monialis tum in Deum tum in proximum, Dei Temperantia Teresiae professae et ad effectum de quo agitur. Ordinis a et Fortitudine, Sancto Augustino Carmelitarum necnon de cardi eisque (in adnexis, saec.: Discalceatorum, in Aloisiae in casu 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 451 Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Cau sis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit. Datum Romae, die 18 mensis Decembris A. D. 1997. © ALBERTUS BOVONE archiep. tit. Caesariensis in Numidia, Pro-Praefectus L. © S. © Eduardus Nowak archiep. tit. Lünen., a Secretis CONGREGATIO PRO EPISCOPIS PROVISIO ECCLESIARUM Latis decretis a Congregatione pro Episcopis, Ioannes Paulus Pp. II, per Apostolicas sub plumbo Litteras, iis quae sequuntur Ecclesiis sacros Prae sules praefecit, videlicet: die 2 Maii 1998. — Cathedrali Ecclesiae Foroconcordianae Exc.mum P. D. Hectorem Sabbatium Cardelli, hactenus Episcopum titularem Furnitanum maiorem et Auxiliarem Rosariensem. — Episcopum Coadiutorem dioecesis Sancti Thomae in In sulis Virgineis, Exc.mum P.D. Georgium Vanee Murry, S.I., hactenus Epi scopum titularem Fortisventurae et Auxiliarem archidioecesis Chicagiensis. die 5 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Leadensi, R.D. Iosephum Nathanaëlem Perry, e clero archidioecesis Milvaukiensis, ibique curionem paroeciae Omni bus Sanctis dicatae, quem deputavit Auxiliarem archidioecesis Chicagiensis. — Titulari episcopali Ecclesiae Albensi R.D. Iosephum Soterem Valero Ruz, e clero archidioecesis Valentinae in Venetiola, ibique Vica rium generalem, quem constituit Auxiliarem eiusdem archidioecesis. die 9 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Tagariensi R.D. Victorem Emmanuelem Pérez Rojas, e clero archidioecesis Calabocensis, ibique Vicarium episcopa lem, quem constituit Auxiliarem eiusdem archidioecesis. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 452 Ada Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale die 12 Maii 1998. — Cathedrali Ecclesiae Dodgepolitanae, R.D. Ronaldum M. Gilmore, e clero dioecesis Vichitensis, ibique Vicarium generalem et moderatorem Curiae. — Cathedrali Ecclesiae de Aguas Calientes Exc.mum P.D. Raimundum Godinez Flores, hactenus Episcopum titularem Centenariensem et Auxiliarem Guadalaiarensem. die 18 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Auziensi R.D. Ludovicum Schick, Vicarium generalem Fuldensem, quem deputavit Auxiliarem eius dem dioecesis. die 20 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Cerretanae-Thelesinae-Sanctae Agathae Gothorum R.D. Michaelem De Rosa, e clero archidioecesis Salernitanae - Campaniensis - Acernensis, hactenus Instituti Superioris Scientiarum Religiosarum praesidem. die 23 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Registrensi R.P. Iosephum Aloi sium Bertanha, S.V.D., hactenus rectorem Seminarii maioris Societatis Ver bi Divini in dioecesi Sancti Mauri. die 26 Maii. — Nuntiaturae Apostolicae in Algeriensi Republica Exc.mum P.D. Au gustinum Kasujja, quem elegit Archiepiscopum titularem Caesariensem in Numidia. — Nuntiaturae Apostolicae in Tunesiensi Republica Exc.mum P.D. Au gustinum Kasujja, quem elegit Archiepiscopum titularem Caesariensem in Numidia. — Coadiutorem dioecesis Crucis Australis R.P. Moysem Ioannem Pontelo, Congregationis S. Spiritus sub tutela Immaculati Cordis Beatissimae Virginis Mariae sodalem, hactenus Instituti vulgo « Poullart des Places » rectorem. die 27 Maii. — Episcopum Coadiutorem praelaturae territorialis Tefensis, R.P. Sergium Eduardum Castriani, Congregationis S. Spiritus sub tutela Immacula ti Cordis Beatissimae Virginis Mariae sodalem, hactenus Consiliarium Gene ralem eiusdem Congregationis. — Cathedrali Ecclesiae Criciumensi, noviter erectae, Exc.mum P.D. Paulum Antonium De Conto, hactenus Sancti Aloisii de Caceres Episcopum. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Congregatio pro Episcopis 453 — Coadiutorem dioecesis Campi Moranensis R.D. Maurum Apparecidum dos Santos, hactenus Vicarium generalem Iacarezinhoënsem. die 27 Maii 1998. — Episcopum coadiutorem praelaturae Moyobambensis, R.P. Iosephum S. Iztueta Mendizábal, CP., hactenus Superiorem Provin cialem in Hispania. die 30 Maii. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 454 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale DIARIUM ROMANAE CURIAE Il Santo Padre Giovanni Paolo II ha ricevuto in Udienza Ufficiale per la presentazione delle Lettere Credenziali: Giovedì, 28 Maggio 1 9 9 8 : S.A.R. il Principe DAVID M. Swaziland presso la Santa Sede; Ambasciatore dello DLAMINI, Le LL. E E . i Signori, TIBAMANYA MVENE MUSHANGA, Amba sciatore dell'Uganda presso la Santa Sede; JOHN P. BOYANG, Ambasciatore di Gambia presso la Santa Sede; MAHAMAT ALI ABDALLAH NASSOUR, Ambasciatore del Ciad presso la Santa Sede; MANUEL MAS RIBO, Ambasciatore di Andorra presso la Santa Sede; MALALA Z O RAOLISON RANDRIANJANOA RAMAHATAFANDRY, Amba sciatore del Madagascar presso la Santa Sede; ADNAN BAHJAT A L TALHOUNI, Ambasciatore di Giordania pres so la Santa Sede; ATIS SJANITS, Ambasciatore di Lettonia presso la Santa Sede; MOSES MUSONDA, Ambasciatore dello Zambia presso la Santa Sede. Ha altresì, ricevuto in Udienza: Sabato, 9 Maggio 1 9 9 8 , S.E. il Signor dente della Repubblica del Libano. ELIAS HRAOUI, Lunedì, 1 8 Maggio 1 9 9 8 , S.E. il Signor Presidente della Repubblica di Lituania. Martedì, 1 9 Maggio 1 9 9 8 , mo Ministro del Canada. S.E. il Signor Presi VALDAS ADAMKUS, JEAN CHRÉTIEN, Pri Dal 19 aprile al 14 maggio 1998 il Santo Padre ha presieduto l'As semblea Speciale per l'Asia del Sinodo dei Vescovi. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Diarium Romanae Curiae 455 SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 5 23 maggio » 1998. S.E. mons. Giacinto Berloco, Arcivescovo tit. di Fidene, Nunzio Apostolico in El Salvador e in Belize. » S.E. mons. Antonio Sozzo, Arcivescovo tit. di Concordia, Nunzio Apostolico in Costa Rica. Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Giovanni Paolo II ha nominato: 9 aprile » » » » 1998. S.E. mons. Karl Lehmann, Vescovo di Mainz, Membro del la Congregazione per i Vescovi « ad quinquen nium ». » S.E. mons. Walter Kasper, Vescovo di Rottenburg-Stuttgart, Membro della Congregazione per la Dottrina della Fede « ad quinquennium ». » L'Em.mo Sig Card. Antonio Maria Javierre Ortas e S.E. mons. Desmond Connell, Arcivescovo di Dubli no, Membri della Congregazione per la Dottrina della Fede « in aliud quinquennium aut usque ad 80 ». » Mons. Bernard Prince, Consultore del Pontificio Consiglio delle Comunicazioni Sociali « in aliud quinquen nium ». » Il Signor Alois Estermann, Capitano Comandante della Guardia Svizzera Pontificia. » S.E. mons. Francesco Monterisi, Segretario della Congre gazione per i Vescovi, Consultore della Congrega zione per la Dottrina della Fede. » P. Gianfranco Ghirlanda, S.I., Giudice della Corte d Appel lo dello Stato della Città del Vaticano « in aliud quinquennium ». » S.E. mons. Francesco Monterisi, Segretario della Congre gazione per i Vescovi, Membro della Pontificia Commissione per VAmerica Latina. » S.E. mons. José Saraiva Martins, Arcivescovo tit. di Tuburnica, Prefetto della Congregazione delle Cause dei Santi « ad quinquennium ». um 2 maggio 4 » 5 » 7 » 18 » 30 » Si rende noto che i Reverendi don Sabino Ardito, S.D.B., mons. Matteo Pá paro, mons. Gianfranco Bella, p. Velasio De Paolis, C.S., mons. Carlo Liberati, p. Manuel Jesús Arroba Conde, CM.F., p. Francesco Ciccimarra, Barn., mons. Cataldo Di Napoli, sono stati annoverati « in aliud quinquennium » tra i Giudici esterni del Tribunale regionale del Lazio di prima istanza per le cause di nullità di matrimonio. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 456 NECROLOGIO 4 maggio 9 » » 11 14 » » 21 » 22 23 26 » » » 29 » 1998. Mons. Ignacio Maria De Orbegozo y Goieoechea, Vescovo di Chiclayo (Peru). » Mons. Gerard Jakob, Vescovo tit. di Vergi. » Mons. Teodor Majkowicz, Vescovo di Wroclaw-Gdansk di rito bizantino-ucraino (Polonia). » Mons. Michel Moutel, Arcivescovo di Tours (Francia). » Mons. Jean-Baptiste Tiendrébéogo, Vescovo di Kaya (Burkina Faso). » Mons. Arnold R. Cotey, Vescovo em. di Nachingwea (Tanzania). » Mons. Eric G. Perkins, Vescovo tit. di Verrona. » Mons. Alphonsus Beretta, Vescovo em. di Warangal (India). » Mons. Salvatore Casanova, Vescovo em. di Ajaccio (Corsica-Francia). » Mons. José Vázquez Diaz, Vescovo em. di Bom Jesus do Gurguéia (Brasile). 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it An. et vol. XC 1 Iulii 1998 N. 7 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano - Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA IOANNIS PAULI PP. II LITTERAE APOSTOLICAE MOTU PROPRIO D A T A E quibus normae quaedam inseruntur in Codice Iuris Canonici et in Codice Cano num Ecclesiarum Orientalium. IOANNES PAULUS PP. II Ad tuendam fidem Catholicae Ecclesiae contra errores insurgentes ex parte aliquorum christifidelium, praesertim illorum qui in sacrae theologiae disciplinas studiose incumbunt, pernecessarium visum est Nobis, quorum praecipuum munus est fratres suos in fide confirmare (cf. Lc 22, 32), ut in textum vigentium Codicis Iuris Canonici et Codicis Canonum Ecclesiarum Orientalium addantur normae, quibus expresse imponatur officium servandi veritates definitive ab Ecclesiae Magisterio propositas, addita mentione in sanctionibus canonicis ad eandem materiam spectantibus. 1. Iam inde a prioribus saeculis usque ad hodiernum diem Ecclesia de fide in Christum Eiusque redemptionis mysterio profitetur veritates, postea collectas in Symbola fidei; hodie enim communiter cognoscuntur atque pro clamantur a christifidelibus in Missarum celebratione sollemni et festiva Symbolum Apostolorum aut Symbolum Nicaenum-Constatinopolitanum. Hoc ipsum Symbolum Nicaenum-Constatinopolitanum continetur in Professione fidei, a Congregatione pro Doctrina Fidei ulterius elaborata, quae specialiter imponitur determinatis christifidelibus emittenda in suscep tione aliquorum officiorum directe vel indirecte respicientium profundiorem 1 1 CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEI, Professio Fidei et Iusiurandum fidelitatis in susci piendo officio nomine Ecclesiae exercendo, 9 Ianuarii 1989, in AAS 81 (1989), p. 105. 31 - A. A. S 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 458 investigationem in veritates de fide et de moribus aut coniunctorum cum peculiari potestate in Ecclesiae regimine. 2 2. Professio fidei, rite praemisso Symbolo Nicaeno-Constantinopolitano, habet etiam tres propositiones aut commata, quae explicare intendunt fidei catholicae veritates ab Ecclesia, sub ductu Spiritus Sancti qui eam « om nem veritatem docebit » (Io 16, 13), sequentibus temporibus altius perscru tatas aut perscrutandas. 3 Primum comma, quod enuntiat: « Firma fide quoque credo ea omnia quae in verbo Dei scripto vel tradito continentur et ab Ecclesia sive sollem ni iudicio sive ordinario et universali Magisterio tamquam divinitus revela ta credenda proponuntur », congruenter affirmat et suum praescriptum ha 4 bet in legis latione universali Ecclesiae in can. 750 Codicis Iuris Canonici et in can. 598 Codicis Canonum Ecclesiarum Orientalium. 5 6 Tertium comma edicens: « Insuper religioso voluntatis et intellectus ob sequio doctrinis adhaereo quas sive Romanus Pontifex sive Collegium Epi scoporum enuntiant cum Magisterium authenticum exercent etsi non defi nitivo actu easdem proclamare intendant », locum suum obtinet in can. 7 2 3 Cf.. Codex Iuris Canonici, can. 833. Cf. Codex Iuris Canonici, can. 747 § 1; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 595 § 1. 4 Cf. SACROSANCTUM CONCILIUM OECUMENICUM VATICANUM II, Constitutio dogmatica Lumen gentium, De Ecclesia, 25, 21 Novembris 1964, in AAS 57 (1965), pp. 29-31; Constitutio dog matica Dei Verbum, De divina Revelatione, 18 Novembris 1965, 5, in AAS 58 (1966), p. 819; CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEI, Instructio Donum veritatis, De ecclesiali theologi vocatione, 24 Maii 1990, 15, in AAS 82 (1990), p. 1556. Codex Iuris Canonici, can. 750 - Fide divina et catholica ea omnia credenda sunt quae verbo Dei scripto vel tradito, uno scilicet fidei deposito Ecclesiae commisso, continentur, et insimul ut divinitus revelata proponuntur sive ab Ecclesiae magisterio sollemni, sive ab eius magisterio ordinario et universali, quod quidem communi adhaesione christifidelium sub duc tu sacri magisterii manifestatur; tenentur igitur omnes quascumque devitare doctrinas iisdem contrarias. Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 598 - Fide divina et catholica ea omnia credenda sunt, quae verbo Dei scripto vel tradito, uno scilicet deposito fidei Ecclesiae com misso continentur et simul ut divinitus revelata proponuntur sive ab Ecclesiae magisterio sol lemni sive ab eius magisterio ordinario et universali, quod quidem communi adhaesione chri stifidelium sub ductu sacri magisterii manifestatur; tenentur igitur omnes christifideles quas cumque devitare doctrinas eisdem contrarias. Cf. CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEI, Instructio Donum veritatis, De ecclesiali theologi vocatione, 24 Maii 1990, 17, in AAS 82 (1990), p. 1557, 5 6 7 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 459 752 Codicis Iuris Canonici et in can. 599 Codicis Canonum Ecclesiarum Orientalium. 8 9 3. Attamen secundum comma, in quo asseveratur: « Firmiter etiam am plector ac retineo omnia et singula quae circa doctrinam de fide vel mori bus ab ( adem definitive proponuntur », nullum habet congruentem cano nem in Codicibus Ecclesiae Catholicae. Magni momenti est hoc comma Pro fessionis fidei, quippe quod indicet veritates necessario conexas cum divina revelatione. Hae quidem veritates, quae in doctrinae catholicae perscruta tione exprimunt particularem inspirationem divini Spiritus in alicuius veri tatis de fide vel de moribus profundiore Ecclesiae intellectu, sive historica ratione sive logica consecutione conectuntur. f 10 4. Quapropter dicta necessitate compulsi mature censuimus hanc legis universalis lacunam complere insequenti modo: A) Can. 750 Codicis Iuris Canonici posthac duas paragraphos habebit, quarum prima constet textu vigentis canonis, altera vero novo textu sit or nata, ita ut ipse can. 750 absolute sic sonet: Can. 750 § 1. Fide divina et catholica ea omnia credenda sunt quae ver bo Dei scripto vel tradito, uno scilicet fidei deposito Ecclesiae commisso, continentur, et insimul ut divinitus revelata proponuntur sive ab Ecclesiae magisterio sollemni, sive ab eius magisterio ordinario et universali, quod quidem communi adhaesione christifidelium sub ductu sacri magisterii ma nifestatur; tenentur igitur omnes quascumque devitare doctrinas iisdem contrarias. § 2. Firmiter etiam amplectenda ac retinenda sunt omnia et singula quae circa doctrinam de fide vel moribus ab Ecclesiae magisterio definitive proponuntur, scilicet quae ad idem fidei depositum sancte custodiendum et Codex Iuris Canonici, can, 752 - Non quidem fidei assensus, religiosum tamen intellec tus et voluntatis obsequium praestandum est doctrinae, quam sive Summus Pontifex sive Collegium Episcoporum de fide vel de moribus enuntiant, cum magisterium authenticum exercent, etsi definitivo actu eandem proclamare non intendant; christifideles ergo devitare curent quae cum eadem non congruant. Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 599 — Non quidem fidei assensus, reli giosum tamen intellectus et voluntatis obsequium praestandum est doctrinae de fide et de moribus, quam sive Romanus Pontifex sive Collegium Episcoporum enuntiant, cum magiste rium authenticum exercent, etsi definitivo actu eandem proclamare non intendunt; christifi deles ergo curent, ut devitent, quae cum eadem non congruunt. Cf. CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEI, Instructio Donum veritatis, De ecclesiali theologi 8 9 10 vocatione, 24 Maii 1990, 16, in AAS 82 (1990), p. 1557.. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 460 fideliter exponendum requiruntur; ideoque doctrinae Ecclesiae catholicae adversatur qui easdem propositiones definitive tenendas recusat. In can. 1371, n. 1 Codicis Iuris Canonici congruenter addatur canonis 750 § 2 locus, ita ut ipse can. 1371 posthac absolute sic sonet: Can. 1371 - Iusta poena puniatur: I qui, praeter casum de quo in can. 1364 § 1, doctrinam a Romano Pontifice vel a Concilio Oecumenico damnatam docet vel doctrinam, de qua in can. 750 § 2 vel in can. 752, pertinaciter respuit, et ab Apostolica Sede vel ab Ordinario admonitus non retractat; 2° qui aliter Sedi Apostolicae, Ordinario, vel Superiori legitime praeci pienti vel prohibenti non obtemperat, et post monitum in inoboedientia persistit. B) Can. 598 Codicis Canonum Ecclesiarum Orientalium posthac duas paragraphos habebit, quarum prima constet textu vigentis canonis, altera vero novo textu sit ornata, ita ut ipse can. 598 absolute sic sonet: Can. 598 § 1. Fide divina et catholica ea omnia credenda sunt, quae verbo Dei scripto vel tradito, uno scilicet deposito fidei Ecclesiae commisso continentur et simul ut divinitus revelata proponuntur sive ab Ecclesiae magisterio sollemni sive ab eius magisterio ordinario et universali, quod quidem communi adhaesione christifidelium sub ductu sacri magisterii ma nifestatur; tenentur igitur omnes christifideles quascumque devitare doctri nas eisdem contrarias. o § 2. Firmiter etiam amplectenda ac retinenda sunt omnia et singula quae circa doctrinam de fide vel moribus ab Ecclesiae magisterio definitive proponuntur, scilicet quae ad idem fidei depositum sancte custodiendum et fideliter exponendum requiruntur; ideoque doctrinae Ecclesiae catholicae adversatur qui easdem propositiones definitive tenendas recusat. In can. 1436 § 2 Codicis Canonum Ecclesiarum Orientalium congruenter addantur verba, quae ad can. 598 § 2 se referant, ita ut ipse can. 1436 posthac absolute sic sonet: Can. 1436 § 1. Qui aliquam veritatem fide divina et catholica creden dam denegat vel eam in dubium ponit aut fidem christianam ex toto repu diat et legitime monitus non resipiscit, ut haereticus aut apostata excom municatione maiore puniatur, clericus praeterea aliis poenis puniri potest non exclusa depositione. § 2. Praeter hos casus, qui pertinaciter respuit doctrinam, quae a Roma no Pontifice vel Collegio Episcoporum magisterium authenticum exercenti- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 461 bus ut definitive tenenda proponitur, vel sustinet doctrinam quae ut erro nea damnata est, nec legitime resipiscit, congrua poena puniatur. 5. Quaecumque vero a Nobis hisce Litteris Apostolicis Motu Proprio da tis decreta sunt, ea omnia firma ac rata esse iubemus et inserenda praecipi mus in legis latione universali Catholicae Ecclesiae, respective in Codice Iu ris Canonici et in Codice Canonum Ecclesiarum Orientalium, sicuti supra demonstratum est, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xvin mensis Maii, anno Pontificatus Nostri vicesimo. MCMXCVIII, IOANNES PAULUS PP. II CONSTITUTIO APOSTOLICA KITALENSIS In Kenia dioecesis Kitalensis conditur. IOANNES PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Magis in dies efflorescens catholicorum in Kenia christifidelium commu nitas actuosiorque ipsa sacrorum inibi pastorum industria saepius nimirum suadent ut opportuna de dicionum seu dioecesium illic finibus novis ca piantur consilia. Cum igitur nuperius sit legitime postulatum ut regio Eldoretensis dividatur, quo nempe commodius cotidiano utrimque apostolatui provideatur, libentes quidem his adsentimur Nos sententiis, quibus suo vo to etiam Congregatio pro Gentium Evangelizatione est suffragata. Rati id circo ipsi propositum idem hoc maius in hominum commodum esse cessurum, decrevimus oblatis hac de re precibus obsequi. Pro Nostra ideo apo stolica auctoritate loca vulgari sermone appellata « Trans Nzoia » necnon « West Pokot » a dicione Eldoretensi subtrahimus, ex quibus circumscriptio nem novam ecclesiasticam constituimus Kitalensem nomine, quam Metropo litanae ecclesiae Kisumuensi suffraganeam esse censemus atque moderationi Congregationis pro Gentium Evangelizatione subiectam. Episcopalem porro huius communitatis sedem ipsa defigimus in urbe « Kitale » cuius templum 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 462 « Beatae Mariae Virgini Immaculatae » dedicatum evehimus ad gradum di gnitatemque ecclesiae cathedralis. Nostra haec consilia committimus probatissimo quidem Apostolico Nuntio Ioanni Tonucci Archiepiscopo titulo Torcellano ad salutarem effectum deducenda. Volumus praeterea ut singula di ligenter serventur praecepta et iussa canonica talem ad deliberationem spectantia. Has denique Litteras Nostras firmas esse tam nunc quam in po sterum volumus quibusvis rebus haudquaquam obsistentibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die tertio mensis Aprilis, anno Domini millesimo nongentesimo nonagésimo octavo, Pontificatus Nostri vi cesimo. 83 A N G E L U S card. SODANO IOSEPHUS Secretarius Status card. TOMKO Congr. pro Gentium Evang. Praef. Eugenius Sevi, Protonot. Apost. Carmelus Nicolosi, Protonot. Apost. Loco ffi Plumbi In Secret. Status tab., n. 431.688 LITTERAE APOSTOLICAE I Venerabili Dei Servo Edmundo Ignatio Rice Beatorum honores decernuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Vera educatio prosequitur formatio nem personae humanae in ordine ad finem eius ultimum et simul ad bo num societatum, quarum homo membrum exstat et in quarum officiis, adultus effectus, partem habebit » (Conc. Oecum. Vat. II, Declaratio de educatione christiana Gravissimum educationis, I). Venerabilis Dei Servus Edmundus Ignatius Rice peculiari quidem ratione sollicitus fuit de humana christianaque institutione iuvenum Hiberniae quibus vitae sanctitate et apostolatu viam veritatis et iustitiae significavit. In loco v.d. Westcourt or tus anno M D C C L X I I e Roberto Rice et Margarita Tierney, optima ratione a parentibus est institutus. Studiis absolutis, negotiis se dedit atque brevi tempore magnas cumulavit opes. Matrimonio sibi iunxit Mariam Elliot, quae duos post annos mortua est dum puellulam infirmam pareret. Cum 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 463 mercaturam faceret unionem cum Deo per Sacrarum Scripturarum assi duam lectionem augebat atque digne mensam Corporis Christi frequenta bat. Fidei virtute permotus, apostolatui pro puerorum, aegrotorum senumque bono se dedidit quas divitiarum suarum participes reddidit. Quadragin ta annos natus, hortante Pio VI Decessore Nostro fel. rec, negotiis valedi xit atque totum se devovit pauperum puerorum christianae institutioni. Deinde Congregationem Fratrum Christianorum condidit, cuius regulas San cta Sedes anno MDCCCXX approbavit. Moderatoris Instituti munus magno cum sodalium profectu exercuit usque ad a. M D C C C X X X V I I I , quo libere eo se abdicavit. Fratribus suis, iuvenibus totique Dei populo testimonium perhibuit caritatis, fidei, animi solliciti de Ecclesia, apostolici studii nec non cu rae de christianorum institutione. Novissimis vitae annis fidenti animo plu rimos perpessus est dolores ac humilitates. Ab innumeris, quos beneficiis affecerat, defletus obiit die xxix mensis Augusti anno MDCCCXLIV. Beatificatio nis canonizationisque Causa anno M C M L X X V I I I coepta est apud curiam Dublinensem. His expletis quae ius praecipit, die I I mensis Aprilis anno M C M X C I I I , coram Nobis decretum super virtutibus heroicis est promulgatum. Felici deinde exitu mira sanatio pervestigata est apud Congregationem de Causis Sanctorum intercessioni Edmundi Ignatii Rice adscripta. Nos Ipsi, die vi mensis Aprilis anno MCMXCV, « constare de miraculo » declaravimus. Deinde decrevimus ut ritus beatificationis celebraretur die vi mensis Octobris anno M C M X C V I . Hodie igitur, in foro ad Vaticanam Basilicam Sancti Petri paten te, inter Missarum sollemnia hanc ediximus formulam: « Nos, vota Fratrum Nostrorum Ioannis Nowak, Episcopi Siedlecensis, Desmondi Connell. Ar chiepiscopi Dublinensis, Antonii Mariae Rouco Várela, Archiepiscopi Matri tensis, et Mariani Jaworski, Archiepiscopi Leopolitani Latinorum, necnon plurimorum aliorum Fratrum in episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate No stra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Servi Dei Vincentius Le woniuk et duodecim socii, Edmundus Ignatius Rice, Maria Anna Mogas Fontcuberta et Marcellina Darowska Beatorum nomine in posterum appel lentur eorumque festum: Vincentii Lewoniuk et duodecim sociorum die vi cesima tertia Ianuarii; Edmundi Ignatii Rice die quinta Maii; Mariae An nae Mogas Fontcuberta die sexta Octobris; et Marcellinae Darowska die quinta Ianuarii in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti ». Quae autem his Litteris decrevimus nunc et in posterum rata et firma esse volumus, contrariis rebus minime obstantibus. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 464 Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis Octobris, anno M C M X C V I , Pontificatus Nostri duodevicesimo. 83 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco ©Sigilli In Secret. Status tab., n. 429,774 II Venerabili Dei Servo Ottoni Neururer Beatorum honores decernuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — « Si quis vobis evangelizaverit praeter id, quod accepistis, anathema sit! Modo enim hominibus suadeo aut Deo? Aut quaero hominibus placere? Si adhuc hominibus placerem, Christi ser vus non essem! » (Gal 1, 9-10). Verbis his Paulus apostolus Evangelii veritatem proclamavit et eam ani mose tuitus est. Talem firmitudinem, germano Christi famulo dignam, imitatus est Otto Neururer qui, pastorali caritate concitus, non modo fideliter christianam doctrinam enuntiavit, sed, gravibus periculis posthabitis, obsti tit quominus quaedam sui gregis ovis erroris viam et peccati ingrederetur. Sic usque ad extremum parochi missionem sustinuit, persecutionem forti animo toleravit, atque tandem martyrii gloriam consecutus est. Fortis hic animarum pastor agricolis Aloisio Neururer et Hildegarda Streng ortus est, die xxv mensis Martii anno M D C C C L X X X I I , in quodam parvo pago montano quem Piller vocant, tunc Brixinensis, nunc Oenipontanae dioecesis. Religiose a familia institutus, Dei gratiae obsequens, cum ad sa cerdotium vocationem animadverteret, parvum Vincentinum ingressus est Seminarium et postea maius, ubi diligenter studiis spiritalique institutioni operam dedit. Presbyterali ordinatione suscepta die xxix mensis Iunii anno M C M V I I , studiosus in compluribus paroeciis Tirolis fuit adiutor atque xiv per annos in praepositura S. Iacobi Oenipontana in urbe sacrum ministerium gessit. Anno M C M X X X I I paroeciam oppidi Götzens curandam suscepit, cui perquam studiose inservivit. Parochus eximio ingenio, sed humillimus et candidissimus fuit. Recto animo, alta pietate ac studio claruit quod in Dei verbum diffundendum, cultum divinum promovendum et in Sacri Cordis 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 465 Iesu Redemptorisque Matris pietatem augendam impertiit. Peculiariter propter sacerdotalia officia bene peracta et confessionum ministerii ob stu diosam curam aestimabatur. Postquam Nazistae in Austria rerum anno MCMXxxvin sunt potiti, Ecclesia aerem persecutionem passa est. Dei Servus paratum se praebuit ad vitam suam pro Christo tradendam atque praevidit se erga Deum eiusque legem ob fidelitatem necatum iri. Etenim cum femi nam quandam admoneret ne viro seiuncto nuberet, iracundiam Ecclesiae hostium concitavit. Gestapo, ut dicebatur, eum in vincula anno M C M X X X V I I I coniecit ipsumque in campum captivis custodiendis Dachaviensem deporta va et postea ad Buchenvaldensem, ubi patientia, fidei testimonio, offensis et contumeliis tacite toleratis eluxit. Quamquam camporum moderatores id prohibuerant, suum esse putavit redemptionis bona concaptivis ministrare, ea petentibus. Res cognita est, ideo die xxvm mensis Maii anno M C M X L in cellam loricatam illius campi eum detulerunt. Ibi per pedes suspensus est. Ita die XXX mensis Maii martyrii coronam consecutus est, quandoquidem matrimonii sanctitatem defenderat et sacerdotale ministerium usque ad fi nem expleverat. Paucis post diebus eius cineres paroeciae Götzens traditi sunt, ubi magna fidelium frequentia sepulti sunt, qui eum martyrem aesti ma verunt. Martyrii fama crebrescente, anno M C M L X X X I I I beatificationis et canoniza tionis Causa incohavit. His rite a iure statutis peractis rebus, Nobis coram Decretum super martyrio die xn mensis Ianuarii anno MCMXCVI prodiit. Sta tuimus porro ut beatificationis ritus Romae die xxiv mensis Novembris eiusdem anni celebraretur. Hodie igitur, in Vaticana Basilica Sancti Petri, inter Missarum sollemnia hanc ediximus formulam: Nos, vota Fratrum Nostrorum Rinaldi Stecher, Episcopi Oenipontani, Christophori Schönborn, Archiepiscopi Vindobonensis et Renati Séjourné, Episcopi Sancti Fiori, necnon plurimorum aliorum Fra trum in episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregatio nis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Dei Servi Otto Neururer, Iacobus Capp et Catharina Jarrige Beatorum nomine in posterum appellentur eorumque festum die ip sorum natali: Ottonis Neururer die trigesima Maii; Iacobi Gapp die decima tertia Augusti; et Catharinae Jarrige die quarta Iulii in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Quemadmodum alii praeclarus hic cáeles tristissimas aerumnas et acerbos luctus praeteritis huius saeculi annis, nonnullorum hominum impro- 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 466 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale bo consilio, passus est. At ipse eximia exhibuit virtutis exempla, non illis qui cum eo vexabantur sed, nostri temporis quoque hominibus, oculos Evangelii praeceptis habitis ad probanda semper convertantur potiora ipsius hominis servanda compellantur. Quae autem his Litteris decrevimus nunc et in posterum rata et esse volumus, contrariis rebus minime obstantibus quibuslibet. modo ut ob et ad firma Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxiv mensis Novembris, anno M C M X C V I , Pontificatus Nostri undevicesimo. £8 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco ffi Sigilli In Secret. Status tab., n. 418.056 III Venerabili Servo Dei Henrico Rebuschini Beatorum honores decernuntur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Vitam insumere velim ut Dei posses sionem proximo meo tradam; velim proximum meum in vulneribus et in caritate Iesu intueri; velim illum diligere, venerari eique exemplo, opere, oratione et verbo Dei famulari. Haec consilia, quae Henricus Rebuschini, vix presbyter consecratus, in suis actis diurnis scripserat, potiores osten dunt aspectus vitae eius infirmis deditae. Servus Dei, e familia copiis in structa, in urbe Gravedona prope lacum Comensem ortus est die xxvm mensis Aprilis anno MDCCCLX. A tempore quo humanioribus litteris se dedit, vocari se sensit ad sacerdotium adque vitam religiosam. Viginti quattuor annos natus, perspicue percepit illam optionem a Deo originem ducere. Prius Gregorianam Studiorum Universitatem frequentavit, deinde, post tres annos, Veronae, Ordinem Clericorum Regularium Ministrantium Infirmis in gressus est, atque tirocinium iniit die xxvn mensis Septembris anno MDCCCLX X X V I I . Hanc alteram secutus est optionem ob innatum erga infirmos et do lentes homines studium. Presbyteratus ordine anno M D C C C L X X X I X insignitus, breve ad tempus muneribus institutionis vacavit, mox vero inter infirmos vitam suam degit Veronae apud valetudinarium civile et militare inter an nos MDCCCXCI-MDCCCXCIX, deinde Cremonae usque ad suum pium transitum. 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it Acta Ioannis Pauli Pp. II 467 Qua in urbe spiritalis credita est illi cura Filiarum Sancti Camilli, quae, hortatu Episcopi Domini Ieremiae Bonomelli septem iam annos illic vitam agebant, domum aperuerant mulieribus aetate provectis curandis, sociatam operam spiritalem instituebant cum Fratribus Camillianis et cum ipso Ser vo Dei, aegrotis navam operam praebentes. Anno M C M I I I fovit propositum aedificandae novae domus salutis « Sancti Camilli », cuius officium explevit curatoris rei oeconomicae terque rectoris. Duo munera alacri serenoque ani mo est exsecutus, quin vita eius, arte cum Deo coniuncta, ullum pateretur detrimentum. Otii tempore cum nimia vexabatur anxietate sacellum prope officium adire consueverat intimaeque orationi vacare. Ad eandem praxim sacerdotes hortabatur et religiosos qui eum spiritalem moderatorem selegerant. Contemplationis dono ditatus, cum Cremonae vias perlustraret ad in firmos ostiatim invisendos vel ad obligationes sui muneris proprias explen das, sic in Dei contemplatione defigebatur, ut ab omnibus « mysticus itinerans » appellaretur. Inter sodales communitatis elementum exstitit cohaesionis, quod plurimum contulit ad religiosam et fraternam vitam. Vigilans ac serenus, Resurrectionis mysterio fidenter commendatus, in Christi pace quievit die x mensis Maii anno M C M X X X V I I I . Eius sanctitatis fama apud po pulum christianum ad hodiernum usque diem permansit. Processus canoni ci, qui Cremonae die I I I mensis Octobris anno M C M X L V I I sunt initi, die xiv mensis Februarii anno MCMXCV sunt conclusi. Nobis coram decretum de vir tutibus heroum in gradum a Dei Servo exercitis prodiit die xi mensis Iulii anno MCMXCV et decretum de miraculo die xxv mensis Iunii anno M C M X C V I . Statuimus denique ut ritus beatificationis Romae celebraretur die iv mensis Maii anno M C M X C V I I . Hodie igitur in foro ante Patriarchalem Basilicam Vaticanam, intra Mis sarum sollemnia hanc protulimus formulam: Nos, vota Fratrum Nostrorum Ambrosii Echebarria Arroita, Episcopi Barbastrensis-Montisonensis, Victoris Aloisii Mondello, Archiepiscopi Rheginensis-Bovensis, Iulii Nicolini, Episco pi Cremonensis, et Iulii Henrici Prado Bolaños, Episcopi Pastopolitani, nec non plurimorum aliorum Fratrum in episcopatu multorumque christifide lium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, Auctorita te Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Servi Dei Florenti nus Asensio Barroso, Zephyrinus Giménez Malla, Caietanus Catanoso, Henricus Rebuschini et Maria ab Incarnatione Rosal Beatorum nomine in posterum appellentur eorumque festum: Florentini Asensio Barroso die no na Augusti; Zephyrini Giménez Malla die quarta Maii; Caietani Catanoso 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 468 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale die vicesima Septembris; Henrici Rebuschini die decima Maii; et Mariae ab Incarnatione Rosai die vicesima septima Octobris in locis et modis iure sta tutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Quae autem decrevimus volumus et nunc et in perpetuum tempus vim sor tiri, contrariis rebus minime quibuslibet obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die iv mensis Maii, anno M C M X C V I I , Pontificatus Nostri undevicesimo. 83 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco ffl Sigilli In Secret, Status tab., n. 431.060 IV Templum Deo dicatum in honorem BMV sub titulo « Virga Jesse » in dioecesi Hasseletensi ad gradum Basilicae minoris evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Oculos Nostros ad Redemptoris Matrem attollentes, quae cunctis Christifidelibus tamquam exemplar virtutum praeful get, libenter quidem occasionem capimus Marialem cultum diffundendi atque sacras in toto orbe aedes nomine Virginis Mariae honestatas exornandi. Ideo, cum Venerabilis Frater Paulus Schruers Episcopus Hasseletensis, cleri populi que vota interpretatus, rogaverit ut templum Deo dicatum in honorem Beatae Mariae Virginis sub titulo « Virga Jesse » in dioecesi Hasseletensi situm, ad di gnitatem Basilicae minoris eveheretur, petitioni illi libenti animo obsecundare volumus. Itaque de Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramento rum consultu, Apostolicae potestatis Nostrae plenitudine, statuimus ut sacra il la aedes ad titulum ac dignitatem Basilicae minoris evehatur, omnibus adiectis iuribus et privilegiis, quae templis hoc nomine insignibus rite competunt, se cundum Decretum «De titulo Basilicae minoris», die ix mensis Novembris an no MCMLXXXIX datum. Contrariis quibusvis non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis Maii, anno M C M X C V I I I , Pontificatus Nostri vicesimo. 83 A N G E L U S card. Secretarius Loco 83 Sigilli In Secret. Status tab., n, 431.662 SODANO Status 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 469 Acta Ioannis Pauli Pp, II V Sanctuarium Civitatis Castelli dioecesis, quod in loco « Colle di Canoscio » est dicatum beatae Mariae Virgini titulo «Madonna del Transito» invocatae, ad Basilicae minoris gradum dignitatemque evehitur. IOANNES PAULUS PP. II Ad perpetuam rei memoriam. — Inter sacras aedes Civitatis Castelli dioecesis merito celebratur sanctuarium beatae Mariae Virginis titulo « Ma donna del Transito » invocatae, quod exstat in loco « Colle di Canoscio » et quo fideles ex finitimis etiam regionibus frequentes accedunt veneraturi an tiquam pulchramque depictam imaginem Dormitionis Deiparae Genetricis ab Eminentissimo Cardinale Seraphino Vannutelli, nomine Petriani Canoni corum Collegii, anno M D C C C L X X X V I I I sollemni ritu coronatam. Constat insu per hoc templum notum esse centrum cultus marialis eiusdem dioecesis. Qua re, cum Venerabilis Frater Peregrinus Thomas Ronchi, Episcopus me moratae Sedis, litteris die V I I mensis Octobris superiore anno datis, cleri po pulique sui quoque expromens vota, postulaverit ut templum idem titulo ac dignitate Basilicae minoris honestaremus, Nos, paternae benevolentiae documentum cupientes praebere, enixis precibus perquam libenter obsecun dandum esse putamus. Ratis igitur plane habitis iis, quae Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, tributis a Nobis facultatibus, hac in re egit, summa Apostolica potestate, harum Litterarum virtute per petuumque in modum sanctuarium, quod diximus, ad Basilicae minoris gradum dignitatemque evehimus, omnibus factis iuribus ac liturgicis con cessionibus, quae sacris aedibus hoc nomine insignitis rite competunt, iis ta men servatis, quae secundum Decretum « De titulo Basilicae minoris » die ix mensis Novembris anno M C M L X X X I X editum, servanda sunt. Quod fau stum ac felix sit cunctis eidem Virgini devotis ac perennis grataque simul exstet memoria DCL annorum e quibus eius venerata imago efficta est. Has denique Litteras nunc et in posterum ratas esse volumus, contrariis quibus libet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die V I I mensis Maii, anno M C M X C V I I I , Pontificatus Nostri vicesimo. 83 A N G E L U S card. SODANO Secretarius Status Loco 83 Sigilli In Secret, Status tab., n, 431.741 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it 470 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale CONVENTIO INTER APOSTOLICAM SEDEM ET FOEDERATAM CIVITATEM SAXONIAE-ANHALTINI VERTRAG ACCORDO zwischen dem Heiligen Stuhl und fra la Santa Sede e il Land dem Land Sachsen-Anhalt Sassonia-Anhalt DER HEILIGE STUHL, vertreten durch LA SANTA SEDE, rappresentata dal den Apostolischen Nuntius in Deutschland, Dr. Giovanni Lajolo, Titularerzbischof von Cesariana, Nunzio Apostolico in Germania, Mons. Dott. Giovanni Lajolo, Arcivescovo titolare di Cesariana, und DAS LAND SACHSEN-ANHALT, vertreten durch IL LAND SASSONIA-ANHALT, rappresentato dal den Ministerpräsidenten, Dr. Reinhard Höppner, Ministro-Presidente, Dott. Reinhard Höppner, verbunden in dem Bewußtsein, daß durch die Wiedervereinigung Deutschlands im Land SachsenAnhalt unter Beachtung des Grund rechts der Religionsfreiheit und des Grundsatzes der gegenseitigen Unabhängigkeit von Kirche und Staat die Voraussetzungen für ein partnerschaftliches Verhältnis ge schaffen wurden, uniti nella consapevolezza che con la riunifìcazione della Germania sono stati creati nel Land SassoniaAnhalt, nel rispetto del diritto fon damentale d